เป็นคนขี้เกียจแล้วมันทำไม(ยุค80)

เหมาหงซือ เด็กสาวแสนสวยที่มีแต่แค่รูปร่างหน้าตา เธอเป็นหลานรักของย่าและปู่ แต่เพราะได้รับความรักจากปู่และย่ามากกว่าคนอื่น ๆ ทำให้เธอไม่ได้รับความรักจากพ่อและแม่เช่นกัน

ในวันที่เธอเรียนจบและกลับมาที่บ้าน เธอก็ต้องพบว่าตัวเองกลายเป็นพี่ภรรยาของชายที่ให้สัญญาว่าถ้าเธอเรียนจบปริญญาแล้วจะแต่งงานใช้ชีวิตกับเธอ พ่อกับแม่ก็ยังตราหน้าว่าเธอใจดำ ได้ทุกอย่างไปหมดแล้ว แค่ผู้ชายคนเดียว จะยกให้น้องไม่ได้เลยหรือไง

ไม่รู้เรื่องมันยุ่งยากแค่ไหน แต่รู้ตัวอีกที เธอก็กลายเป็นฆาตกรที่ฆ่าหลานตัวเองเสียแล้ว ตำรวจที่มาล้อมบ้านเอาไว้ คำขู่ที่น้องเขยขู่ บวกกับสายตาของทุกคนในบ้าน มันเหมือนเธอไม่เหลือใคร

“คนอย่างฉัน ยอมตาย...แต่ไม่ยอมถูกจับ”

ปัง

เลือดที่สาดกระเซ็นไปทั่วทั้งห้องสร้างความตกใจและหวาดกลัวให้คนที่อยู่ในห้องเป็นอย่างดี ภาพของหญิงสาวร่างบาง หน้าตาสะสวย เรียกได้ว่าหาตัวจับได้ยาก เธอใช้ปืนที่ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหนจ่อยิงใต้คางของตัวเองอย่างไม่คิดลังเล แววตาที่มองชายหญิงสองคนตรงหน้าเต็มไปด้วยความไม่จำยอม

ภายในห้องไม่ได้มีเพียงสามคน นอกจากคู่ชายหญิงที่ยืนกอดประคองกันด้วยความหวาดกลัวแล้ว ด้านหลังพวกเขายังมีสมาชิกในครอบครัวที่เข้ามาทันเห็นภาพการปลิดชีพตนเองด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม

ทุกคนในห้องต่างอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่จะมีใครบ้างที่หลั่งน้ำตาให้แก่หญิงสาวที่พึ่งจากไป พวกเข้าก็แค่อึ้ง...จะมีก็แต่หญิงชราที่เข้ามาในภายหลัง ภาพของหลานสาวที่ตนรักมากที่สุดนอนจมกองเลือดบาดหัวใจหญิงชราจนเป็นลมหน้ามืดไปในทันที ก่อนที่ไม่นานจะตื่นขึ้นมาร้องไห้กอดร่างหลานสาวเอาไว้