Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล
เขา รักแล้วไง ทำไมเขาจะต้องแสดงออกให้คนอื่นเห็นด้วย เธอ ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วใครกันจะทนความร้ายกาจแสนเย็นชาของเขาได้
ผู้เข้าชมรวม
7,766
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Love Story หัวใจรัก(ร้าย)ของนายจอมพล
(จ้าว) จอมพล เตชะพิทยากิจ
“เขา” จอมพล
นักศึกษาชั้นปีที่ 4 เฮดว้ากจอมเย็นชาของคณะสถาปัตย์ผู้ชายหล่อร้ายแสนอันตราย
แต่ใครจะรู้ว่าเขามีเจ้าของหัวใจแล้ว
“รักแล้วไง ทำไมเขาจะต้องแสดงออกให้คนอื่นเห็นด้วย”
(ณดา) บุณณดา ธีระบริรักษ์
“เธอ” บุณณดา หรือ ณดา นักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาวน้อยผู้กุมหัวใจของเฮดว้ากจอมเย็นชาแห่งคณะสถาปัตย์
“ถ้าไม่ใช่เธอ แล้วใครกันจะทนความร้ายกาจแสนเย็นชาของเขาได้”
ตัวอย่าง
“มาเรียนที่นี่ทำไมไม่บอก”
“เพิ่งรู้ว่าการมาเรียนที่นี่ไม่เพียงแค่กรอกใบสมัครสอบเข้าได้แต่ต้องรายงานรุ่นพี่ด้วย”บุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
บุณณดายอมรับว่าเมื่อก่อนเธอเคยกลัวเขา
กระทั่งตอนนี้ก็ต้องยอมรับว่าเธอยังกลัวเขาอยู่เพียงแต่ความรู้สึกมันต่างกัน
“ฮึ
ไม่เจอกันสามปีเก่งขึ้นนี้”
“ถ้ารุ่นพี่ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว”บุณณดาถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบแต่ยังไม่ทันทีเธอจะก้าวเดินกุญแจรถในมือก็ถูกอีกฝ่ายคว้าไปทันที
“เอ๊ะ! นั่นมันกุญแจรถหนูดา เอาคืนมานะ”
“หืม
หนูดาอย่างนั้นเหรอ”จอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานนิ่งพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก
“ขอกุญแจรถฉันคืนด้วยค่ะ”
“ไม่แทนตัวเองว่าหนูดาแล้วเหรอ”จอมพลเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
“ฉันอยากได้กุญแจรถคืน”
“แล้วถ้าฉันไม่คืนให้ล่ะ”
“ฉะ
ฉันจะฟ้องเฮียภูกับพี่นำทัพ”ดวงตาคู่สวยถึงกับเบิกว้างขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างทำอะไรไม่ได้
“คิดว่าฉันจะกลัวพวกมันสองคนหรือไง”จอมพลเพียงแต่ยกยิ้มมุมปากมองใบหน้าหวานนิ่งไม่มีวี่แววที่จะกลัวคำขู่ของอีกฝ่ายสักนิด
“แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ทำให้ใครบางคนแถวนี้เข้าไปนอนในโรงพยาบาลได้ก็แล้วกัน”
“รู้ด้วยเหรอว่าฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะฝีมือพวกพี่ชายของเธอ”
......................................................................................
"หิว"
"คะ
"บุณณดาถึงกับชะงักไปทันทีไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไรก่อนจะเอ่ยถามออกไปอย่างไม่แน่ใจ
"ยังไม่ได้กินข้าวหรือคะ"
คนบ้าจะบอกว่าตัวเองยังไม่ได้กินข้าวก็ไม่พูดออกมาตรงๆต้องให้เธอต้องมาตีความอีก
"อืม ซ้อมฟุตบอลเสร็จก็ถูกพวกมันลากมาที่ผับ"
"ตัวเองอยากไปก็บอกมาเถอะ"บุณณดาเอ่ยขึ้นเสียงเง้าพร้อมกับส่งค้อนวงใหญ่ให้อีกฝ่ายผ่านโทรศัพท์
อยากจะพูดเหลือเกินว่าถ้าหิวก็ไปกินข้าวไม่ใช่ไปกินแต่เหล้าอย่างที่เขาทำ
คนอะไรบ่นว่าตัวเองหิวข้าวแต่กับไปร้านเหล้า
แทนที่มันจะอิ่มมีแต่หิวหนักกว่าเดิมสิไม่ว่า
"ฮึๆ เดี๋ยวไปรับ"
"รับใครคะ"บุณณดาเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร
และที่บอกจะมารับ เขาจะมารับใครกัน
"เราไง"
"หนูดายังไม่ได้บอกซักหน่อยว่าจะไปด้วย"บุณณดาถึงกับตาโตเอ่ยขึ้นเสียงเง้างอนพร้อมกับส่งค้อนให้อีกฝ่ายทันที
"ชอบ"
"คะ"
"แทนตัวเองว่าหนูดาแบบนี้...น่ารักดี"
ผลงานอื่นๆ ของ ศมณมาลย์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ศมณมาลย์
ความคิดเห็น