Codename 5567

*คำเตือน : เนื้อหาทั้งหมดเป็นแค่จิตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงแต่อย่างใด ทั้งชื่อ ตัวละคร และเหตุการณ์ต่าง ๆ ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่สมมุติขึ้นมา

Rating : Adult (20+)

[ Introduction ]

"ทุกอย่างต้องมีจุดจบ หากแต่ในทุกจุดจบล้วนเป็น 'จุดเริ่มต้น' ของเหตุการณ์และความเป็นไปได้ในอนาคตที่อาจเกิดขึ้น"

ความล้มเหลวอันร้ายแรงที่สุดของมวลมนุษยชาติได้เกิดขึ้นมาแล้ว มันได้เปลี่ยนโฉมหน้าทั้งหมดของโลกใบนี้ไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะตั้งแต่เทคโนโลยีล้ำสมัยที่ถูกคิดค้นขึ้น หรือแม้แต่ชีวิตความเป็นอยู่ของเหล่าผู้ที่เหลือรอดอยู่หลังจากการทำลายล้างครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นจากอุดมการณ์ของคนเพียงแค่คน ๆ เดียว แน่นอนว่าสิ่งนั้นจะไม่มีวันถูกลบเลือนไปจากความทรงจำของผู้คนชั่วตราบนานเท่านาน

หากแต่นั่นยังไม่ใช่จุดสิ้นสุดของเผ่าพันธุ์ ยังคงมีมนุษย์บางส่วนหลงเหลือรอดอยู่ และในตอนนี้พวกเขาเองก็ต่างพร้อมจะยึดครองพื้นที่ของโลกทั้งใบเพื่อเปลี่ยนมันให้กลายเป็นโลกในแบบที่พวกเขาต้องการ ทว่าเส้นทางของการเปลี่ยนแปลงนั้นอาจไม่ได้ง่ายดั่งใจหวัง เพราะพวกเขายังต้องพบเจอกับอุปสรรคใหญ่บางอย่างที่คอยขัดขวางแผนการอันสุดขั้วของพวกเขา

การกระทำนำไปสู่ผลลัพท์ที่ตามมา และตัวผลลัพท์นั้นอาจนำพาซึ่ง 'ความเลวร้าย' ที่ถูกกลบมิดไว้ รอคอยที่จะออกมาเพื่อเผยแพร่ความเกรี้ยวกราดให้แก่เหล่าทุกสรรพสิ่ง ก่อเกิดให้กลายเป็น 'ห่วงโซ่ของความรุนแรง' ที่อาจนำมาสู่จุดจบอันแท้จริง

ทว่าก่อนที่จะไปถึงจุดนั้น กลับมี 'บางอย่าง' ที่ทรงพลังยิ่งกว่ากำลังเผยโฉมออกมาให้ทุกคนได้เห็น

:: เนื้อหาต่อจากนี้ไปจะดำเนินไปในรูปแบบของการใส่ Part ตามด้วยชื่อ Chapter นำหน้า ซึ่งในส่วนของตอนเก่า ๆ ที่ได้ลงไปจะยังคงในรูปแบบเดิมคือขึ้นต้นด้วย Project, Mission และ Operation ตามลำดับ ยกเว้นสำหรับในส่วนของตอนในอนาคตที่จะดำเนินในรูปแบบของ Part แทน ::

::: DAILY REMINDER 3/8/2024 :::

"ทุกการเดินทางย่อมมีจุดมุ่งหมาย อาจเป็นได้ทั้งบทเรียนหรือแม้แต่แสดงถึง 'ความเปลี่ยนแปลง' ของกระแสน้ำและลมอันเชี่ยวกราดที่ไม่มีทางถูกหยุดยั้งได้แม้แต่ก้อนหินที่ใหญ่ที่สุดไปก็ตาม"

กราบสวัสดีกันอีกครั้งหลังจากที่หายหน้าหายตากันไปเกือบสองเดือน อันเป็นช่วงเวลาที่ถ้าหากใครสังเกตดี ๆ จะเห็นว่าช่วงระยะเวลานับแต่วันแรกของปี 2024 จนมาถึงช่วง ณ ปัจจุบันที่กำลังดำเนินมาอยู่ จะเห็นว่าทางด้านการอัปโหลดผลงานนั้นค่อนข้างดำเนินไปได้อย่างเชื่องช้ามากเสียชนิดที่ว่าอาจมีคน 'ลืม' ไปแล้วก็ได้ว่าเคยมีนิยายเรื่องนี้อยู่ (ฮา)

แต่ใด ๆ แล้วถ้าใครที่ยังจำได้ก็ขอแสดงความยินดีมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ การที่คุณผู้อ่านหรือไม่ว่าใครก็ตามที่ผ่านเข้ามาในหมวดหมู่บู๊ แอคชั่น และได้พบพานเข้ากับ Codename 5567 ไม่ว่าเขา/เธอ คนนั้นจะไม่รู้ว่าความหมายของมันคืออะไรและหมายถึงอะไร แต่ก็ยินดีด้วยที่คุณได้ผ่านเข้ามาเห็นมัน

เรื่องหนึ่งที่ทางผู้เขียนอยากขอสารภาพบาปสักหน่อย นั่นคือตั้งแต่ที่ดำเนินเส้นทางงานเขียนมาได้สักระยะเวลาใหญ่ ๆ ยอมรับว่าหลายสิ่งหลายอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปค่อนข้างรวดเร็วมากจนบางทีก็แอบตามไม่ทัน เหมือนดั่งกับประโยคข้างต้นที่ผู้เขียนได้รังสรรค์ออกมา มันทำให้ผู้อ่านย้อนนึกไปถึงช่วงเวลาที่ผู้เขียนได้คิดสิ่งที่เรียกว่า 'ปรัชญากาแฟ' ขึ้นมาเล่น ๆ หมายรวมไปถึงการสอดแทรกเรื่องราวภายใน Shader และ Shader - The lustration อย่างแนบเนียนเอาไว้ด้วย

หากแต่...บรรยากาศเหล่านั้น ณ ช่วงวันวานที่ตัวอักษรมันถูกกลั่นกรองออกมาจาก 'น้ำตา, ความเจ็บปวด และความทุกข์ทรมาน' ตอนนี้มันดูเหมือนว่ากลับกลายเป็นว่าทางผู้เขียนได้เปลี่ยนมันให้กลายเป็นเหมือนกับ 'สินค้า' ที่แน่นอนว่าแง่หนึ่งมันอาจขายคนเฉพาะกลุ่มได้ แต่ในมุมกลับกันก็แลกมาด้วยการที่มันขาดซึ่ง 'ศิลป์' อันอยู่นอกเหนือจากความตั้งใจเริ่มแรกที่ทางผู้เขียนต้องการ

ด้วยเหตุนี้เองมันจึงเลยเกิดเป็นเรื่องของการประกาศเริ่มแรกเลยแล้วกัน และคิดว่าประกาศนี้น่าจะเสมือนเป็น 'ถ้อยคำแถลงการณ์ (Statement)' ที่คิดว่าเพื่อไม่ให้มันเป็นการที่ผู้เขียนต้องเขี่ยวเค็ญหรือฝืนทำไปมากเกิน ดังนั้นแล้วจึงอยากเลยประกาศว่า

'Codename 5567 จะจบถึงช่วงใน Phase 4 และจะไม่มีตอนใหม่อัปเดตตามมาหลังจากนี้'

แน่นอนว่าแต่เดิมด้วยความที่มันถือเป็น 'โปรเจคงานเขียนระยะยาว' เรื่องแรกของทางผู้เขียน ดังนั้นมันย่อมหมายความว่าเนื้อหาทั้งหมดมันจะดำเนินไปยาว ๆ ตราบไปจนกว่าที่มันจะถึง 'ฉากจบ' ในแบบที่ควรเป็น หากแต่พอลองคาดการณ์จากสถานการณ์หลายอย่างมากมาย (ทั้งในชีวิตจริง & ไลฟ์สไตล์ของผู้เขียน) ทำให้ทางผู้เขียนตัดสินใจว่าจะขอจบเรื่องนี้ในช่วง Phase 4 จากเดิมที่มันควรถูกวางเอาไว้ Phase 6 ด้วยกัน

ยอมรับว่าช่วงตอนเขียนเรื่องนี้ในสองปีแรก มันค่อนข้างเต็มเปี่ยมไปด้วย Passion มากมาย หากแต่สิ่งเหล่านั้นมันย่อมมีวันหมดหายไปได้ตลอด

แม้จะไม่ใช่เหตุผลหลักสำคัญของทางผู้เขียนที่อยากจะจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ แต่ความเป็นจริงแล้วสิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนกำลังประสบพบเจอคือการติดกับดักกับคำว่า 'ประสบความสำเร็จ' มากจนเกินไป

การได้เห็นนักเขียนหน้าใหม่หลายคนเริ่มไปไกลมากกว่าเรา มันเริ่มทำให้ทางผู้เขียนเกิดความรู้สึกของการที่เราต้องพยายามไล่ตามคนพวกนั้นให้ทัน อาจเป็นเรื่องดีสำหรับคนที่ชื่นชอบการท้าทายและถวิลหาซึ่งการแข่งขัน ทว่าการไปถึงจุดที่สามารถเรียกได้ว่า 'ประสบความสำเร็จ' มันดูเหมือนกับเป็นสิ่งที่ถูกแปะป้ายด้วยสิ่งที่เรียกว่า 'เงิน' 'ชื่อเสียง' หรือไปจนถึงการเป็นที่ 'ถูกกล่าวถึง' มากมายทั้งในโลกโซเชียลมีเดียก็ดี หรือแม้แต่การได้เป็นกระแสในแพลตฟอร์มที่มีพื้นที่ไว้สำหรับการโปรโมทผลงานทั้งหลายแหล่

ใช่...มันเป็นแบบนั้น มัน 'กลาย' เป็นแบบนั้น

ทางผู้เขียนพยายามย้อนมองไปดูตั้งแต่ช่วงเวลาอดีตตอนที่ 'การเขียนนิยาย' เป็นสิ่งที่ทำเพราะความชอบ ช่วงเวลานั้นเรียกได้ว่าเราแทบไม่ได้สนใจในเรื่องของ 'การประสบความสำเร็จ' เลยแม้แต่นิดเดียว อำนาจที่เรียกว่า 'เงินตรา' สำหรับทางผู้เขียนมันเป็นเหมือน 'ดาบสองคม' ที่หากได้มากก็ถือเป็นโชคดี (และได้หล่อเลี้ยงปากท้องกับตัวเองด้วย) แต่หากยึดถือมันมากเกินไป มากเสียจนยอมแม้แต่จะต้องขายวิญญาณให้กับความต้องการของทางผู้อ่านมากหน้าหลายตา ผลงานเรื่องนั้นมันย่อมไม่ต่างอะไรจาก 'สินค้า' ที่คุณค่าของมันจะลดหย่อนไปตามกาลเวลาที่หมุนเวียนผ่านพ้นไป

อาจเป็นทัศนคติที่แปลกสักหน่อย (หรือไม่นะ?)

แต่อย่างไรเองแล้ว ช่วงระยะหลังมาสำหรับทางผู้เขียนค่อนข้างรู้สึกได้เป็นอย่างมากว่าตัวเองกำลังจะทำให้ผลงานที่สร้างขึ้นจาก Passion กลายเป็นสิ่งที่ทำเพียงเพื่อเอาแต่เงินไปอย่างเดียวแทน

อาจดูเหมือนเป็นการคิดเยอะเกินไป โดยเฉพาะสำหรับนิยายที่มาสายทางเฉพาะกลุ่มแล้ว แน่นอนว่ามันยิ่งเป็นสิ่งที่หาเงินได้ 'ยากกว่า' เรื่องที่มันเป็นกระแส หรือต่อให้ไม่ใช่เป็นกระแส แต่กลับกลายเป็นว่ามันคืองานเฉพาะกลุ่มที่อาจ 'เสพได้ค่อนข้างยาก' อยู่พอสมควร (แม้ความจริงมันไม่ได้ยากขนาดนั้น) แต่ใด ๆ คือมันเป็นความหวั่นวิตกของทางผู้เขียนเองที่คิดว่าไม่สามารถทำได้ตรงกับความตั้งใจและเป้าหมายที่ตัวเองวางไว้

สุดท้ายของท้ายสุด เลยทำให้ตัดสินใจที่จะประกาศถึงช่วงตอนจบของเรื่องนี้ นั่นคือ Phase 4 แทนครับ

แน่นอนว่ามันยังคงเหมือนกับเมื่อ 3 เฟสที่ผ่านมา เนื้อหายังคงแบ่งออกเป็นสามช่วงเช่นเดิม ทว่าสิ่งหนึ่งที่แตกต่างออกไปคือในช่วง Phase 4 จะมีสิ่งที่เรียกว่า 'Epilogue (ปัจฉิมบท)' ที่ตรงส่วนนี้อาจมี (หรือไม่) มีการเพิ่มเติมขึ้นมาภายหลังจากเนื้อหาทั้งหมดดำเนินมาจนจบถึงช่วงของ Postlude ของ Phase 4 เป็นที่เรียบร้อย

ต้องบอกว่าที่จริงมันก็อีกยาวนานมากและมันก็เป็น 'เรื่องของอนาคต' ด้วยที่คิดว่าอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปในส่วนนี้ แต่ใด ๆ เองทั้งหมดคือสิ่งที่ทางผู้เขียนต้องการสื่อสารให้ทางผู้อ่านได้รับรู้เพื่อที่จะเตรียพร้อมหากว่าช่วงเวลาตอนนั้นมันมาถึง 'จุดสิ้นสุด' ตราบเท่าที่ผู้เขียนยังคงดึงเอาสังขารตัวเองมาเพื่อปั่นนิยายเรื่องนั้นได้

ฉะนั้นแล้วก็...ตามนั้นแหละครับ สรุปสั้น ๆ ว่า Codename 5567 จะจบภายใน Phase 4 - Postlude ครับ

ในส่วนที่สองต่อไป แน่นอนว่าเพราะการที่มันมีกระแสของนิยายเรื่องใหม่ผุดขึ้นมาเป็นจำนวนมากมายมหาศาล หลายเรื่องดีมีคุณภาพ (และหลายเรื่องก็...ไม่พูดแล้วกัน) ซึ่งด้วยเพราะมันคือ 'กระแส' ทำให้การจะเริ่มเขียนเรื่องใหม่ทุกครั้ง มันจึงเลยเกิดความรู้สึกของการที่ต้องกดดันตัวเองมากพอสมควร

ด้วยเหตุนี้แล้ว ภายหลังจากจบเรื่อง Codename 5567 รวมไปถึง Dakunona สองผลงานชิ้นนี้ ทางผู้เขียนจะถือว่าเป็น 'สองผลงานชิ้นสุดท้าย (Last Two Pieces of Work)' ก่อนที่ช่วงหลังจากนี้จะขอใช้เวลาสำหรับการใช้ชีวิต + พักผ่อนหาความสงบสุขในระยะยาวของตัวเองไปแทน

อาจมีการทิ้งท้ายอยู่สักเล็กน้อยว่า ทางผู้เขียนนั้นจะเลือกไปใช้เวลาอยู่กับการเป็น 'บล็อกเกอร์' ที่ค่อนข้างเป็น 'พื้นที่ส่วนตัว' สักหน่อยเพื่อบอกเล่าถึงสิ่งต่าง ๆ แง่มุมความคิด หรืออะไรก็ตามแต่ที่มันหมายถึงการเขียนในสิ่งที่ไม่สามารถ 'เล่า' ออกมาได้ทั้งหมด

ซึ่งอาจต้องบอกไว้ก่อนว่าทางผู้เขียนไม่ได้มีประสบการณ์เรื่องของการเป็นบล็อกเกอร์มากเท่าไหร่นัก เรียกได้ว่าการผันเปลี่ยนจาก 'นักเขียนนิยาย' ไปสู่การเป็น 'บล็อกเกอร์' เรียกว่ามันแทบจะไม่ต่างจากเปลี่ยนสาขางานเลยทีเดียว ทว่าอย่างไรก็ตาม นี่ถือเป็นสิ่งที่ผู้เขียนได้คิด (ไม่สิ ต้องบอกว่า 'เริ่มทำ' แล้วต่างหาก) ทั้งนี้เพื่อต้องการตัดขาดจากโลกโซเชียลไปอย่างสมบูรณ์ หลบหนีความวุ่นวายจากโลกอินเตอร์เน็ต และบรรดาเรื่องราวมากมายอันมีส่วนสำคัญทำให้ 'สุขภาพจิต' ของผู้เขียนตกต่ำลงมากกว่าที่ควรเป็น แน่นอนว่ามันคือสิ่งที่ผู้เขียนเลือกไว้แล้วว่าจะทำในสิ่ง ๆ นี้ไม่ใช่เพราะใคร แต่เป็นเพื่อความต้องการของตัวเอง

แน่นอนว่าหากมีความคืบหน้าเกี่ยวกับเรื่องส่วนนี้เมื่อไหร่ ทางผู้เขียนจะมาแปะบล็อกเกอร์ส่วนนั้นให้อีกทีผ่านทางหน้านิยายนะครับ :)

ทั้งหมดนี้ก็คงเป็นสิ่งที่อยากพูดได้เพียงเท่านี้ ยอมรับอย่างหนึ่งว่าช่วงระยะหลัง นอกเหนือจากเรื่องกระแสของนิยายที่เปลี่ยนไป สาเหตุหนึ่งที่แทบจะไม่อัปเดตลงนิยายถี่ ๆ เหมือนเมื่อก่อนเลยคือ 'ติดเกม' + 'เบิร์นเอาท์' ด้วย ซึ่งเพราะความที่เราอยู่กับตรงนี้มานานสักประมาณ 7 ปี (หรือถ้านับตั้งแต่ตอนเริ่มเขียนฟิคชั่นครั้งแรกคือ 13 ปี) ก็นับว่ามันนานพอสมควร นานจนคิดไม่ถึงว่ามันจะนานมากขนาดนี้ที่ยังอยู่กับงานตรงนี้ได้ (ฮา)

แน่นอนว่ายังไม่ได้เลิกหรอกครับ งานเขียนสำหรับทางผู้เขียนมันเปรียบเป็นเหมือน 'ศาสตร์แขนงนึง' ที่ผสมผสานการนำเอา 'ศิลปะ' และ 'การเล่าเรื่อง' ที่จากเดิมมันถูกจำกัดไว้แค่ในบทความหน้าหนังสือพิมพ์ กระทั่งการมาถึงโซเชียลมีเดีย มันก็ทำให้สิ่งพวกนี้มันเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากจนทำให้ระบบการทำงานแบบเดิมมันใช้ไม่ได้ผลแล้ว แต่มันต้องปรับเปลี่ยนแปลงไปตามความเป็นไปของโลกทั้งใบที่หลายครั้งทางผู้เขียนยอมรับว่า 'ความเปลี่ยนแปลง' พวกนี้มันก็ชวนให้รู้สึกน่ารำคาญเอาเรื่องเหมือนกันนะ xD

ทว่านั่นแหละครับ เปรียบดั่งเช่นธรรมชาติและยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไป ความเปลี่ยนแปลงของสังคมโลกและท่ามกลางกระแสความรวดเร็วอันมากมายพวกนี้ ต่อให้เราขับรถตามมันได้ทันมากแค่ไหน แต่ในท้ายที่สุด เราก็จะอยู่รั้งท้ายมันอยู่เสมอ

และทางผู้เขียนคงอาจ 'เหนื่อย' เกินกว่าที่จะตามมันได้ทัน เพราะแบบนั้นแล้วเลยขอตัดสินใจเลือกอยู่ในจุดที่เรา 'สบายใจ' ที่จะอยู่ไปแทน

หวังว่าเราจะได้เจอกันและได้พบพานอีกครั้ง ณ มุมใดมุมหนึ่งของโลกนี้นะครับ :D

See you later!