Codename 5567

คำเตือน : เนื้อหาทั้งหมดเป็นแค่จินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงแต่อย่างใด ทั้งชื่อ ตัวละคร และเหตุการณ์ต่าง ๆ ล้วนเป็นเหตุการณ์ที่ถูกสมมุติขึ้นมาโดยนำเค้าโครงความเป็นจริงบางส่วนมาปรุงเสริม เติมแต่ง และปราศจากเจตนาอันไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นโปรดจงเสพผลงานอย่างมีวิจารณญาณและแยกแยะ ‘โลกความเป็นจริง’ และ ‘โลกในจินตนาการ’ ออกจากกันด้วย

Rating: Adult (20+)

[ Introduction ]

"ทุกอย่างต้องมีจุดจบ หากแต่ในทุกจุดจบล้วนเป็น 'จุดเริ่มต้น' ของเหตุการณ์และความเป็นไปได้ในอนาคตที่อาจเกิดขึ้น"

ความล้มเหลวอันร้ายแรงที่สุดของมวลมนุษยชาติได้เกิดขึ้นมาแล้ว มันได้เปลี่ยนโฉมหน้าทั้งหมดของโลกใบนี้ไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะตั้งแต่เทคโนโลยีล้ำสมัยที่ถูกคิดค้นขึ้น หรือแม้แต่ชีวิตความเป็นอยู่ของเหล่าผู้ที่เหลือรอดอยู่หลังจากการทำลายล้างครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นจากอุดมการณ์ของคนเพียงแค่คน ๆ เดียว แน่นอนว่าสิ่งนั้นจะไม่มีวันถูกลบเลือนไปจากความทรงจำของผู้คนชั่วตราบนานเท่านาน

หากแต่นั่นยังไม่ใช่จุดสิ้นสุดของเผ่าพันธุ์ ยังคงมีมนุษย์บางส่วนหลงเหลือรอดอยู่ และในตอนนี้พวกเขาเองก็ต่างพร้อมจะยึดครองพื้นที่ของโลกทั้งใบเพื่อเปลี่ยนมันให้กลายเป็นโลกในแบบที่พวกเขาต้องการ ทว่าเส้นทางของการเปลี่ยนแปลงนั้นอาจไม่ได้ง่ายดั่งใจหวัง เพราะพวกเขายังต้องพบเจอกับอุปสรรคใหญ่บางอย่างที่คอยขัดขวางแผนการอันสุดขั้วของพวกเขา

การกระทำนำไปสู่ผลลัพท์ที่ตามมา และตัวผลลัพท์นั้นอาจนำพาซึ่ง 'ความเลวร้าย' ที่ถูกกลบมิดไว้ รอคอยที่จะออกมาเพื่อเผยแพร่ความเกรี้ยวกราดให้แก่เหล่าทุกสรรพสิ่ง ก่อเกิดให้กลายเป็น 'ห่วงโซ่ของความรุนแรง' ที่อาจนำมาสู่จุดจบอันแท้จริง

ทว่าก่อนที่จะไปถึงจุดนั้น กลับมี 'บางอย่าง' ที่ทรงพลังยิ่งกว่ากำลังเผยโฉมออกมาให้ทุกคนได้เห็น

:: เนื้อหาต่อจากนี้ไปจะดำเนินไปในรูปแบบของการใส่ Part ตามด้วยชื่อ Chapter นำหน้า ซึ่งในส่วนของตอนเก่า ๆ ที่ได้ลงไปจะยังคงในรูปแบบเดิมคือขึ้นต้นด้วย Project, Mission และ Operation ตามลำดับ ยกเว้นสำหรับในส่วนของตอนในอนาคตที่จะดำเนินในรูปแบบของ Part แทน ::

::: DAILY REMINDER 11/13/2024 :::

I see what you did here :>

'กลิ่นของห้องเครื่องยนต์ยังคงชวนเตะจมูกเหมือนเคย หากแต่ตัวมันก็ได้ตอกย้ำถึงสาเหตุและที่มาที่ไปทั้งหมดของทุกอย่าง รวมไปถึง 'เป้าหมาย' ที่เรายังไม่ได้ไปถึง'

อาจเรียกได้ว่านี่คงเป็นอีกครั้งสำหรับการที่ผมกลับมาเพื่อมา 'ทบทวน' ถึงอะไรก็ตามที่มันได้ส่งผลกระทบต่อชีวิตและความเป็นไปของตัวเอง

ช่วงเวลาของการได้หลงรักซึ่ง 'ความสันโดษ' ทำให้ผมมองเห็นว่าไม่ว่าต่อให้จะพยายามสร้างภาพลักษณ์ของตัวเองให้ดูดีเช่นไร ทว่า 'เนื้อแท้' ของมันจริง ๆ ก็ล้วนไม่ได้มีความแตกต่างมากไปกว่ามนุษย์ปุถุชนทั่วไปเลยแม้เพียงเสี้ยวเดียว

ทักทายอีกครั้งครับ เหล่านักอ่าน ผู้มาเยือน และใครก็ตามที่ผ่านเข้ามา ณ ยังที่แห่งนี้

จั่วหัวของพารากราฟอันแรก เชื่อว่าคงอาจสร้างความงุนงงและสับสนกันพอประมาณ แต่ความเป็นจริงเอง ถ้าลองพยายามสังเกตดี ๆ ถึงช่วงเวลาเกือบหลักเดือนที่ผ่านมาคุณคงรู้ดีว่า ณ รสนิยมความชมชอบของทางผู้เขียนนั้นมีความ 'หลงใหล' อะไรมากเป็นพิเศษ (ซึ่งเรื่องรถอาจเป็นเพียง 'ส่วนประกอบรอง' และไม่ใช่ส่วนประกอบหลัก)

ที่จริงผมอาจไม่มีความจำเป็นต้องพูดถึงส่วนนี้สักเท่าไหร่ ทว่าความเป็นจริงเองแล้ว ในความชื่นชอบหนึ่งอย่างที่เราอาจไม่ได้ลงไปในรายละเอียดลึกของมันมากนัก แท้จริงแล้วทางผู้เขียนเองค่อนข้างที่จะใช้ระยะเวลาสำหรับการสร้าง 'ผลงาน' สักชิ้นหนึ่งในระยะเวลาที่นานเกินความจำเป็นไปพอสมควร ซึ่งหลายครั้งต้องยอมรับว่ามันเองก็เป็น 'ข้อเสีย' หลักที่ว่าทำไมช่วงเวลาที่ผ่านมาเรื่องราวถึงไม่ได้มีความเคลื่อนไหวอะไรที่มากมายนัก (ซึ่งแต่เดิมก็ไม่น่ามีอยู่แล้วนี่ xD)

แต่ช่างเรื่องราวของการพล่ามบ่นไร้สาระดีกว่าครับ มาเข้าถึงเรื่องราวสำหรับการแจ้งข่าวสาว เอ้ย! ข่าวสารดีกว่า

อย่างแรก ทางผู้เขียนตัดสินใจลบแอคเคาท์โซเชียล BlueSky ออกไป (อีกแล้ว) เนื่องด้วยสาเหตุว่าการพยายามผลาญเวลาไปกับการสร้าง 'ตัวตน' ณ สถานที่ ๆ ซึ่งแม้จะรายล้อมด้วยคนผู้มีความสามารถเยอะแยะมากมาย หากแต่จากความรู้สึกที่ทางผู้เขียนได้สัมผัสกับ ณ จุดนั้น มันเริ่มจะทำให้ผู้เขียนกลับมี 'ความรู้สึกผิด' ในการต้องถูกความคาดหวังและแข่งขันกับคนอื่น ๆ โดยที่เรากลับหลงลืมไปถึง 'จุดมุ่งหมายแรก' ที่ตัวเองได้ตั้งมั่นเอาไว้

สรุปแบบง่าย ๆ คือเรารู้สึก 'ไขว่เขว' ไปกับกระแสหลักของมันมากเกินไป คิดไปต่าง ๆ นานาถึงสิ่งที่มันยังไม่เกิดขึ้น หากแต่กลับกันคือยิ่งด้วยการที่ช่วงเวลาปีนี้ทางผู้เขียนพยายามตั้งใจไว้ว่าจะเพิ่มจำนวนความถี่ของการอัปโหลดผลงานแต่ละตอนไป ท้ายที่สุดก็กลับไปตายรังที่ 'รายเดือน' ไปแทน

(ซึ่งดูทรงคือเราหนีไม่พ้นกับเรื่องนี้จริง ๆ สินะ xD)

ก็ถือว่าเพื่อให้เข้าใจตรงกันอีกครั้งหนึ่งแหละครับ สำหรับการแจ้งถึงเรื่องแรก

เรื่องที่สอง เนื้อหาส่วนของ Mission Interceptor ณ เวลานี้เหลือเพียงแค่ 4 ตอนสุดท้าย ซึ่งส่วนของตอนต่อไปก็ได้เขียนจบไปเป็นที่เรียบร้อย เท่ากับว่ามันเหลือเพียงอีก 3 ตอน ซึ่งความเป็นไปได้ที่ทางผู้เขียนคิดเอาไว้ เดือนหน้าคงอาจมีการอัปโหลดลงไปเป็นจำนวนมากกว่าเดือนอื่น ๆ สักหน่อย ซึ่งเมื่อจบถึงช่วง ณ เวลานั้นก็ได้เข้าสู่ส่วนของเนื้อหา Operation ไปแทน

ช่วง Phase 1 ของนิยายเรื่องนี้ต้องยอมรับว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงและไม่แน่นอนไปสักเท่าไหร่ อันเนื่องจากต้นฉบับของมันเกิดการสูญหายไปก่อนที่จะได้อัปโหลดลง ณ ช่วงเวลานึง จนท้ายที่สุดสิ่งที่ทางผู้เขียนทำได้ ก็เลยต้องใช้ความพยายามในการ Adaptive เพื่อให้เข้ากับเนื้อเรื่อง ณ ปัจจุบันไปแทน เท่ากับว่าอะไรก็ตามในช่วงท้ายของ Operation ใน Phase 1 นั้นล้วนเป็นการ 'ด้นสด' เอาล้วน ๆ

ทว่าตอนนี้เปลี่ยนไป คิดว่าด้วยความที่เนื้อหาหลาย ๆ จุดมันได้มีการ 'รีบูท' ทั้งหมดเป็นที่เรียบร้อย หากแต่ส่วนของเนื้อหาในช่วง Operation นั้นต่างกัน เพราะมันจะเป็นการ 'เริ่มต้นใหม่' เลยในคราวเดียว ซึ่งเท่ากับว่าอะไรก็ตามที่ในเวอร์ชั่นต้นฉบับเป็น เมื่อมาถึงในเวอร์ชั่น Final นี้จะถือว่าเป็น 'ของใหม่' ที่นำเอาวัตถุดิบแบบเดิมมาทั้งหมด

เนื้อ เครื่องปรุง เครื่องเทศ แป้ง น้ำ อะไรก็ตามแต่ที่มันเคยมี เมนูเดิมอันคุ้นเคยที่มันเคยถูกรังสรรค์ขึ้น บัดนี้มันได้เปลี่ยนแปลงไปกลายเป็นเมนูใหม่ ที่ยังคงมี 'ส่วนประกอบเดิม' หลงเหลืออยู่ พร้อมกับเพิ่มเติมไปด้วยเมนูเสริมแก้เลี่ยนไปเป็นของแถม

หากแต่แน่นอน... เมนูเหล่านี้ล้วนต้องใช้เวลา เท่ากับว่าในช่วงของต้นปี 2025 นั้นอาจเป็นช่วงเวลาที่บ่งบอกได้ถึงการที่ผู้เขียนต้องการกลับไปสู่ 'จุดเริ่มต้นเดิม' ที่มันได้ถูก 'จินตนาการใหม่ (Reimagined)' อีกครั้ง

ซึ่งมันจะเป็นอะไร รูปแบบไหน ก็ต้องรอดูกันต่อไป แต่อย่างที่เคยบอกไปเสมอว่าเรื่องราวของ Codename 5567 มันไม่ได้จบลงเพียงเพราะมันหมดเรื่องที่จะเล่า กลับกันมันคือ 'สัญญาณแจ้งเตือน' ไปถึง ณ อนาคตอันใกล้ที่สิ่ง ๆ นี้ ทางผู้เขียนอยากให้มันเปรียบดั่ง 'อนุสรณ์สถาน' เพื่อรำลึกและจดจำถึงช่วง ณ วันที่ได้เริ่มต้นในการเขียนมัน และจบลงไปพร้อมกับการได้สานต่อเรื่องราวใหม่ ๆ ที่ตัวมันเองยังคงเป็น 'มาตรฐาน (Standard)' ต่อไปในภายภาคหน้า ในอนาคตที่ทางผู้เขียนก็ไม่อาจให้คำตอบที่ชัดเจนได้ว่ามันจะยังคงความเป็น 'ตัวตนเดิม' นั้นไปอยู่หรือเปล่า?

ก็คงจะเป็นคำถามที่เอาไว้เพื่อเตือนใจตัวเองในอนาคตนั่นแหละครับ :D

สุดท้ายนี้คงไม่มีอะไรจะกล่าวลามาก หากจะมีอะไรที่มันพิเศษจริง ๆ เชื่อว่าคุณผู้อ่านทุกคนที่ยังคงรอติดตามงานอยู่ คงจะสังเกตเห็นได้ดีถึง 'ความเปลี่ยนแปลง' ณ ตรงนั้น แปลว่าไม่ว่าต่อจากนี้ไปอีกปีหน้า ปีต่อไป หรือตราบจนกว่าเมื่อทางผู้เขียนได้ถอยออกห่างจาก ณ ที่แห่งนี้ไปที่มันได้สร้าง 'ตัวตน' ของผู้เขียนขึ้นมา หวังว่าการพบพานของเรากันในครั้งนี้ พวกคุณนักอ่านและผู้มาเยือนทั้งหมดคงจะได้อะไรกลับไปติดไม้ติดมือกันบ้างไม่น้อย

We will meet again someday, some month, or some decade.

Until then, see you on the other side.

[ Tick Tock, Tick Tock, Tick Tock ]
[ Clock is Ticking, Who you 'really' are, anyway? ]

Weeps not for road untraveled, Weeps not the sights unseen.

My Blog : https://grayshiny62.blogspot.com/