เรื่องสั้น เพื่อน ...

ข้อมูลเบื้องต้น

โมเดลเเละไกด์ เรื่องราวจะเป็นยังไงคงไม่มีใครคาดเดาได้
แม้เเต่ตัวผู้แต่งเอง....

ยังมือใหม่ยังไงก็ฝากนะครับ
ไม่ได้หวังให้เข้ามาอ่านหรอก
อย่างน้อยเพื่อพัฒนาฝีมือตัวเอง
ขอบคุณทุกคนที่เข้าชมนะครับ

เนื้อเรื่อง

ฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันไม่เคยเชื่อในความรัก.....

เกรด 11 โรงเรียนมัธยม XXX

สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อ โมเดล >o<

ฉันเริ่มเข้ามา โรงเรียนนี้ตั้งแต่เกรด 10 เกือบจะสองปีแล้วที่ฉันอยู่โรงเรียนนี้ 

เรื่องของฉันมันมีอยู่ว่า โมเดลคนนี้ไปชอบคนผู้ชายคนหนึ่งเข้า   

ผู้ชายโชคร้ายคนนั้นคือเพื่อนในห้องของฉันเอง   ผู้ชายคนนั้นชื่อ ไกด์ ค่ะ -/-

แต่ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ไกด์มีแฟนแล้ว แล้วไกด์ก็รักแฟนของตัวเองมากกๆ

แล้วฉันเป็นตัวอะไรเนี่ยยยย ไปหลงรักเพื่อนตัวเองยังไม่พอ ดันเป็นคนที่มีแฟนแล้วอีกต่างหาก

นอกจากโอกาสสมหวังจะเหลือน้อย ตอนนี้บวกเพิ่มเขาไปจนแทบจะติดลบ T^T

ไกด์เป็นคนที่รักแล้วก็แคร์เพื่อนมาก มากเกินไป T_T ทำฉันร้องไห้ทุกคืนเลยย

วันนี้ฉันกับเพื่อนๆไปติวเพิ่งเลิกเมื่อห้าโมงนี้เอง ลืมบอก ฉันกับไกด์กลับบ้านทางเดียวกันค่ะ

บางครั้ง ไกด์จะให้ฉันซ้อนท้ายมอไซด์กลับด้วยแหละ >/<

วันนี้ไกด์ให้ฉันซ้อนมอไซด์กลับบ้าน ระหว่างทาง ไกด์หันหน้ามาถามฉัน

‘โมเดลเธอ ชอบชั้นใช่ไหม’ O[]O..

‘......’ อะไรทำให้ไกด์ถามฉันแบบนี้เนี่ย อยากมุดดินหนี ฮือออ

‘อย่าเงียบ...’

‘อะ.....อือ มีอะไรรึเปล่า? ’ ฮือออ Y^Y ฉันบอกเขาไปแล้ว ว่าแต่เขาจะถามฉันทำไม..

‘หรอ.. แค่จะบอกว่า....เธอเลิกพยายามเถอะ’

เพียงคำพูดไม่กี่ประโยคที่หลุดออกมาจากปากของไกด์ที่ไมได้คิดอะไร เขาอาจจะไม่รู้เลยว่า…

 กำลังทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งนอนร้องไห้ทั้งคืน…!!

.

.

.

.

วันและเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ตอนนี้ฉันอยู่เกรด 11 แล้ว ;]

ฉันยังเศร้าอยู่เช่นเคย เพราะไม่ว่าโมเดลคนนี้จะทำยังไง จะบอกตัวเองกี่ครั้งให้เลิกรัก ฉันยังรักไกด์เหมือนเดิม…

‘โมเดล แกได้ข่าวป่ะ ไกด์มันเลิกกับแฟนแล้ว..

‘ห๊า เลิกได้ไงอ่ะ ไกด์มันรักแฟนจะตาย’  ฉันแทบไม่เชื่อหูตัวเองจริงๆ  หลังจากที่ข้าวเพื่อนในกลุ่มเดินมาบอก

‘ฉันก็ไม่รู้ว่ะ เอางี้เดี๋ยวฉันไปถามมันแล้วมาบอกแก เคป่ะ’

‘เออ เฮ่ยย ไม่ต้อง’ เอาแล้วไง - -; ยังไม่ทันพูดจบข้าวเดินไปถามไกด์แล้ว ฮืออ โมเดล เวรกำจริงๆเลย

ข้าวคุยอะไรกับไกด์อยู่สักพักไม่รู้ ก่อนที่ไกด์จะหันมามองทางฉัน เอาแล้วไง _ _; ไกด์เดินมาทางนี้แล้ว...

‘โมเดล เธอเป็นคนถามใช่ไหม ทำไมไม่ถามเอง’ จึก ! ใครมันจะไปกล้าถามละว่าทำไมเลิกกับแฟน

‘ก็..ไม่กล้า’ ฉันตอบไปตามความจริง ไม่ผิดใช่ไหม Y_Y

‘ที่เลิกกันเพราะว่ารักมันอิ่มตัวแล้ว แต่ถ้าถามว่ารักอยู่ไหม ฉันยังรักมากเหมือนเดิม’ จึก! เจ็บจี๊ดเข้าไปถึงขั้วหัวใจเลย....ต่อให้ฉันทำยังไงไกด์ก็คงไม่มีทางรักฉันแน่ๆ

‘อืออ รู้แล้ว’ ^^; ฉันหันไปปั้นหน้ายิ้มใส่ไกด์ก่อนที่ไกด์จะหันหลังแล้วเดินกลับไปนั่งโต๊ะของตัวเอง น้ำตาจะไหล มันผ่านมาเกือบสองปีแล้วทำไมฉันยังทำใจไม่ได้สักที โมเดลคนนี้อ่อนแอจริงๆ ฉันจะเป็นแบบนี้ไปถึงเมื่อไรนะ...

พิธีจบการศึกษา....

เฮ้อ จบแล้วสินะ ชีวิตสามปีในโรงเรียนแห่งนี้ ตั้งแต่เกรด 10 ยันเกรด 12 แม้อะไรหลายๆอย่างจะปลี่ยนไป แต่สิ่งหนึ่งที่มันยังไม่เปลี่ยนไปจากตอนที่อยู่เกรด10คือ ใจของฉัน จนถึงตอนนี้ฉันยังชอบไกด์เหมือนเดิม...

‘โมเดล จะกลับรึยัง ฉันจะกลับแล้วนะ...’เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น เสียงของไกด์ นานๆที ฉันกับไกด์จะได้กลับบ้านด้วยกัน แต่วันนี้ แม่ของฉันฝากให้ไกด์รับฉันกลับบ้านด้วย ฉันเลยจำเป็นต้องกลับกับไกด์ค่ะ ปกติฉันหนีไกด์จะตายไป อยากหนีไปให้ไกลที่สุดแต่มันกเป็นได้เพียงแค่ความคิดในเมื่อไกด์เป็นเพื่อนร่วมห้องของฉัน ฉันเลยจำใจต้องเจอไกด์ทุกวัน แล้วเมื่อไรหัวใจดวงน้อยๆของฉันจะดีขึ้นละทีนี้....

‘อือ กลับแล้วๆ’ ฉันค่อยๆเดินไปขึ้นท้ายรถมอไซด์ของไกด์ ยังไม่ทันที่ฉันจะได้นั่งเต็มบาะ

บรื้นนนนนนนนนนนนน

‘ว้ายยย ...!!’ ไกด์ออกตัวเร็วมาก ฉันยังไม่ทันนั่งเลย TT; ทำไมเขาไม่ขับนิ่มๆแบบที่คนอื่นขับบ้างนะ ฉันค่อยๆเอามือขยุมเสื้อไกด์ไว้แทนการกอดเอว เพราไกด์ขับรถเร็วมาก ถ้าฉันไม่เกาะคงไม่รอดแน่ๆ

‘ฉันไม่’ได้ขับรถแบบผู้ชายในอุดมณ์คติของใครหรอกนะ…’   ไกด์หันบอกฉันก่อนหันกลับไป

บางทีฉันก็ไมได้หวังอะไรจากไกด์มากมาย ขอแค่มีแผ่นหลังให้ฉันได้ซบทุกวันแบบนี้มันก็ดีเหมือนกันนะ…

ไม่ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร....

ไกด์อาจจะหันมารักฉันบ้าง...

หรือฉันจะตัดใจได้ก่อน....

มันคงเป็นเรื่องของอนคตแล้วละ

ภาพของถนนเส้นยาวที่มีผู้หญิงกอดเอวและซบไหล่คนขับ ขณะที่รถวิ่งด้วยความเร็ว

นอกจากวันนี้....พรุ่งนี้จะได้เห็นภาพแบบนี้อีกไหมคงไม่มีใครอาจคาดเดาได้....