วันเวลาที่น่าอึดอัดใจ

ข้อมูลเบื้องต้น

ก็ต้องให้เขามาช่วยนี่นา เป็นแบบนี้แล้วฉันจะฝิดมั้ยน้า.....

เนื้อเรื่อง

วันที่ 31 เื่ดือนมีนาคม ปี 2554 ณ ที่ฝึกงาน หาดไร่เลย์ จังหวัดกระบี่ มีเรื่องน่าอายเกิดขึ้นกับฉันด้วย (ไม่น่าเอามาขายตัวเองเรย แต่อยากให้คนอ่านได้เริยนรู้เอาไว้เป็นอุทาหรณ์สอนใจเอาไว้นะค่ะ)
ด้วยความที่ว่าเป็นคนอัธยาศัยดี พูดคุยกับใครก็ได้ เลยเข้ากับคนได้ง่าย และอีกอย่างทีสำคัญคือ แพ้คนหล่าขั้นรุนแรง การทำงานที่นี่เรียกได้ว่า ทำงานแล้วกลับมาพักจริงๆ ห้องที่เราพักไ่ม่มีทีวี อยู่นานไปทำให้ฉันรู้ึสึกเหงา มีบ่นกับคนที่พอสนิทหน่อยว่าอยากได้ทีวี ทีนี้บังออดเลยแนะนำให้ไปอ้อนกับห้วหน้าช่าง เพราะเขาสามารถหาทีวีให้เราได้ อยากบอกว่า ก่อนที่เราจะรู้ว่าหัวหน้าช่างคนไหน เราได้ทำการตกหลุมรัก (หน้าตา) เขาไปเรียบร้อยแล้ว เพราะว่าเขาหน้าตาดี ขาว สูง ถูกใจน้องตีที่สุด แล้วพอมารู้ว่าคนนี้เป็นหัวหน้า เราเลยได้คุยเรื่องทีวี ขอบอกว่าเราไม่ได้อ้อนนะ บอกธรรมดาสามัญอย่างคนทั่วไปนี่แหละ แล้วเขาก็สัญญาว่าจะหามาให้ เมื่อเข้าตอนบ่าย เขามาขอกุญแจห้องของเรา ฉันจึงให้เขาไปและคิดในใจว่าคืนนี้ไ้ด้ดูทีวีแล้วกรู หลังจากออกเวร เราสองคนก็ไปกินข้าวตามปกติ แล้วพอดีเจอกับหัวหน้าช่าง เขาก็มาทักทายคุยกันอย่างคนมีไมตรีที่ดีมากมาย บวกกับหน้าตาดีทำให้เขาเป็นคนมีเสน่ห์มากค่ะ (ความเห็นส่วนตัวนะค่ะเนี๊ยะ) แล้วเมื่อเรามาถึงห้อง เราก็พบทีวีของเราในห้อง อยากกรี๊ด... (กรี๊ดไปแล้วด้วย) เมื่อเริ่มมืด เราก็คุยๆกันว่าทีนี้เราก็จะไม่มีที่เสียบและที่ตั้งสำหรับรัดผ้าแล้ว ตอนที่คุยที่โรงอาหาร เราทราบมาว่าหัวหน้าเขาจะพักเล่นที่ห้องน้องบอลแล้วค่อยขึ้นบนตอนสี่ทุ่ม เราจึงฝากให้พี่เขาซี้อให้เรา คุยไปคุยมา เขาบอกว่าจะมาที่ห้องมาดูทีวีด้วย ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะมาจริงๆหรอกค่ะ คิดว่าคุยเล่นๆ แล้วพี่แกก็ย้ำอีกครั้งว่าประมาณสองทุ่มกว่า เขาจะมาคุยเล่นที่ห้อง ตอนนี้เริ่มหวั่น คิดว่าอาจจะมาจริงๆ เมื่อถึงเวลาประมาณ 2 ทุ่มใกล้ 3 ทุ่ม ไม่มีใครมาเคาะประตู เราก็เลยเบาใจ คิดว่าจะไม่มีใครมาหาที่ห้องอีกแล้ว ตอนแรกปิดไฟแล้วนะ อยู่ๆ ก็หิวขึ้นมา เราเลยเปิดไปมากินขนมที่บังออดซื้อมาให้ (เราต้องจ่ายเงินให้ทีหลังหนะ) แล้วสักครู่ มีคนมาเคาะประตู ตายหละหว่า มันมาจริงด้วย เราเลยรีบหาอะไรมาปิดหัว ไม่อยากให้ชายใดมาเห็นเส้นผมของเรา เขามาพร้อมกับนายบอลและปลั๊กเสียบ เขามาใส่ให้ทันที บอกว่าดีที่ไม่ต้องเสียตังค์ จากนั้นก็นั่งคุยๆ ๆ ๆ จนสี่ทุ่มเขาก็ไปกลับ บังอหนาดด้วย เหลือแต่ไอ้บอล นั่งคุยกันจนละครหมด...โอ้ว คนที่พักด้วยกันจะมองยังไงเนี๊ยะ สาวเนี๊ยะปล่อยให้ผู้ชายเข้ามานั่งในห้อง นานสองนาน พอเช้ามาก็เริ่มเขิน ยิ่งมีคนทัำำกว่าเมื่อคืนมีคนดูทีวีเป็นเพื่อนด้วย ยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ เขาจะมองว่าเราแรงไหมอ่ะ เขาเป็นพุทธอ่ะ เราไม่ได้คิดอะไรแต่แรก แต่ว่าคนอื่นเขาจะมองว่าอย่างไรเนี๊ยะ จะบอกว่า วันหน้าวันหลังก็อย่าได้ให้ใคร โดยเฉพาะเพศผู้ได้เขามาในห้องนอนของเราเป็นอันขาด มันดูไม่งาม รู้ไว้สะ