Neon Vector ถอดรหัสหัวใจ แทนความในไอเลิฟยู

    1

                ฉันหยิบนมคาวพีชแลกโตะที่ได้มาริโอเป็นพรีเซนเตอร์ดื่มอย่างเอร็ดอร่อย พลางดูข่าวอย่างสนุกสนาน ช่วงนี้คุณพ่อของฉันได้ไปเพิ่มจาก 150 ช่อง เป็น 400 ช่อง แต่ละช่องจะเป็นข่าวหรือไม่ก็สารคดี พวกข่าวบันเทิงไรเงี่ยก็มีแต่ฉันไม่ค่อยชอบแบบนั้น คุณพ่อกับฉันชอบดูพวกข่าวหรือไม่ก็สารคดี

                “เจ๊ ทำไมเจ๊ชอบดูอะไรพวกนี้จังเลย”

เหอะ กำลังจะพูดถึงยัยน้องบ้านี่อยู่พอดีเลย ขอแนะนำตัวก่อนแล้วกัน ฉันชื่อว่า ‘โนเนม’ แปลว่า ไม่มี่ชื่อ ซึ่งฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณพ่อกับคุณแม่คิดยังไงที่ตั้งชื่อแบบนี้ให้ฉัน ส่วนยัยน้องสาวของฉันนามว่า ‘เมมมะ’ ดันนอกคอกไปชอบดาราเกาหลีเนี่ย -_-

“ทำไมล่ะ สนุกดีออก เราจะได้รู้ว่าประเทศเรามีอุทกภัย ฝนตก น้ำท่วมหรือต่างประเทศมีข่าวการฆ่าข่มขืนหญิงสาว ข่าวการเมือง อะไรพวกนี้ไง ^O^” ฉันพูดถึงสาระของการดูข่าวให้ยัยเมมมะฟัง แต่ยัยนั่นตอบกลับมาซะแสบเลย

“เชยเป็นบ้าเลยอ่ะเจ๊ -_- ตื่นขึ้นมาแหกขี้ตาเพื่อมาดูข่าวเนี่ยนะเจ๊” ดูยัยเมมมะพูดมาได้ว่าข่าวมันเชย

“ดูข่าวสารดีกว่าดูดาราเกาหลีของแกอีก ยัยเมมมะ -_-” ฉันเถียงยัยเมมมะสุดขีด

“เอารีโหมดมานี่เลยเจ๊” จู่ๆยัยเมมมะก็ตั้งท่าจะแย่งรีโหมดไป

“ไม่ให้” ถ้าฉันให้ก็บ้าเต็มทนแล้ว

“ไม่ให้งั้นเหรอ ได้ หึหึหึ”

O_o เย้ย

ยัยน้องบ้านั่นจับร่างของฉันแล้วทุ่มลงกับโซฟาอย่างแร๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง T^T

“อ๊ากกกกกกกกกกกก ยัยน้องบ้านี่เธอจะฆาตกรรมพี่สาวตัวเองบนโซฟาหรือไงเนี่ย ฮึก โฮ T^T TTTOTTT” ยัยน้องบ้าแกใช่น้องของฉันหรือเปล่าเนี่ย ซักวัน ฉัน ฉันจะพาแกไปตรวจ คอยดูเถอะ TOT

“เย้ ^O^ ได้ดูแล้ว” ดูดิพอได้ดูช่องของตัวเองแล้วดีใจใหญ่เลย ผิดกับฉันที่ต้องร้องไห้เสียใจไม่ใช่เพราะไม่ได้ดูทีวีแต่ฉันเจ็บ T0T (และดูท่าว่าฉันจะบ้าเต็มทนอย่างที่พูดไว้เลยแหะ)

“โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮTTTTOTTTT อุ๊บ OxO”

จงอย่าคิดว่ามันเป็นจูบค่ะ แท้จริงแล้วเป็น...มือ มือของยัยนั่นเค็มมากเลย ไม่รู้ว่าล้างมือมารึเปล่าเนี่ย

“ยัยเจ๊บ้า เจ๊จะร้องโหยหวนเป็นชะนีหลงรังไปได้ กับอีแค่ฉันจับเจ๊ทุ่มและไม่ได้ดูข่าวไร้สาระพวกนั้น อย่าไปเห็นคุณค่าของมันให้มากนักก็ได้เจ๊ เดี๋ยวมันจะพาเจ๊ของฉันเสียคนได้ หวังดีนะถึงได้บอกน่ะ >_0”

“=[]=”

                ป๊าดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!! ดูมันพูดดิพูดมาได้ว่าข่าวไร้สาระ ถ้าข่าวไร้สาระแล้วไอ้ที่มันดูเขาเรียกว่าอะไรล่ะย่ะ พูดมาได้ แถมยังจะมาขยิบตาใส่ฉันอีก

                “ว้ายยยย วง Vector มาแล้ว ที่ร้ากกกกกกกกกก ที่ร้ากกกกกกกกกกขา”

                “=[]=”

ยัยนี่พูดมาได้ยังไงเนี่ยคำว่าที่ร้ากกกกกกกน่ะ เลี่ยนเป็นบ้าแล้วยังเล่าให้ฟังอีกเกี่ยวกับวงนี้

                คนแรกนามว่า นีออน อายุ 23 ปี เป็นหัวหน้าและนักร้องนำของวง มีเรือนผมสีแดงเพลิง (ยังกับถูกไฟครอบแนะ =[]= )นัยน์ตาสีอำพันดูมืดมน น่ากลัว เหมือนกับปีศาจหลุดออกมาจากนิทานเลยแหะ สัญชาติ เกาหลี – อังกฤษ  

ถูกขนานนามว่า “คุณชายปีศาจ”

คนที่สองนามว่า ทิน อายุ 22 ปี เป็นมือกีตาร์ของวง มีเรือนผมสีทองกับดวงตาสีเขียวสดใส น่ารัก น่าหยิก พอยิ้มทีเหมือนโลกทั้งใบกลายเป็นสีชมพู๊ ชมพู (โอ้ ขนาดนั้นเลย) ขี้เล่นแต่ไม่เล่นขี้ สัญชาติ ไทย - เกาหลี งานอดิเรกคือชอบกวนคนจึงถูกขนานนามว่า “คุณชายจอมกวน”

คนที่ 3 ชื่อว่า คริปทอน อายุ 22 ปี เป็นมือกลองของวง มีเรือนผมสีเหลือง นัยน์ตาสีน้ำตาล ชอบสอดรู้ในทุกๆเรื่อง เจ้าชู้เป็นที่ 1 ของโลก เกลียดกะเทยเข้าไส้ สัญชาติ เกาหลี - ญี่ปุ่น ถูกขนานนามว่า “คุณชายเพลย์บอย”

โอ้ หมอนี่เป็นพวกชอบสอดรู้เหรอเนี่ย ถ้ามีคนฉี่แตกใส่กางเกงแล้วมันยังจะอยากรู้อีกไหมเนี่ย แล้วผมของหมอนี่อีก...ยังกับเอาขี้มาพอกไว้บนหัว เหลืองซะใครเห็นเป็นต้องเหลียวหลังไปดู (-_-;;;)

คนสุดท้ายชื่อว่า ไฮจูกู อายุ 23 ปี เป็นมือเบส มีเรือนผมสีบลอน นัยน์ตาสีฟ้าเหมือนคนแถบยุโรป เป็นคนที่เงียบ ชอบทำหน้าตาย ไร้ความรู้สึก ใส่แว่นตา ไม่มีใครทราบว่าเขาเป็นใคร สัญชาติอะไร ถูกขนานนามว่า “คุณชายเย็นชา”

ชื่อของนายคนสุดท้ายของวงฟังดูพิลึกสุดๆในวง แล้วดูชื่อแต่ละสิมาจากตารางธาตุทั้งนั้นเลย มีแต่หมอนี่นี่ล่ะชื่อแปลกที่สุดในวงแล้ว รู้สึกว่าจะชื่อ‘ให้จกตูด’อะไรซักอย่างเนี่ยแหละมั้ง ถ้าจำไม่ผิด แล้วยังชื่อวงอีก Vector ชื่อแปลกเป็นบ้าเลย คิดได้ไงเนี่ย เอาปริมาณทางวิทยาศาสตร์มาตั้ง ดีนะที่ไม่มีวง Sakela ไม่งั้นฉันจะจับ 2 วงนี้จิ้นกันซะเลย

“เออ นี่เจ๊ ฉันได้บัตรคอนเสิร์ตของวง Vector ด้วยล่ะ จะไปด้วยกันไหมอ่ะเจ๊”

เชอะ ยังมีหน้ามาถามอีก รู้อยู่แก่ใจแล้วนี่ว่าฉันไม่ชอบดูพวกคอนเสิร์ต

“ฉันรู้นะว่าเจ๊คิดอะไรอยู่ แต่ขอร้องล่ะ เจ๊ไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยก็ได้ ฮึก ขอร้อง *O*”

ปฏิเสธน้องไม่ลงเลยฉัน

“อะ ก็ได้ เห็นแก่เธอก็แล้วกันฉันถึงไป”

“รักคุณพี่ที่สุดในโลกเลย” เหอะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะเรียกฉันว่าพี่เลย แล้วกับทีอย่างนี้ล่ะมาเรียกฉันว่าคุณพี่ไวจังนะยะ

“แล้วมีใครไปบ้างล่ะ”

“มีฉัน เจ๊ รินะ โยชิ และหลี่คุง>////<” รู้สึกว่าตอนพูดถึงคนที่ชื่อว่าหลี่คุงเนี่ยยัยนั่นหน้าแดงเอามากๆเลยล่ะ

“รินคือใครเหรอ”

“เพื่อนสนิทฉันเอง”

“แล้วโยชิที่เป็นผู้ชายล่ะ” อย่าบอกน่ะว่าคนนี้คือกิ๊กของยัยนี่น่ะ

“รู้นะคิดไรอยู่” เหอะ แสนรู้ -__-++

 “เพื่อนสนิทอีกคนของฉันและก็เป็นแฟนของรินะน่ะ”

“คนสุดท้ายล่ะเป็นใคร เห็นเธอหน้าแดงด้วยเวลาที่พูดถึงเขาคนนั้น”

“>//////<” แน่ะ หน้าแดงยิ่งกว่าเดิมอีก

“เป็น....>////<”

“เป็น -_-?” ทำไมไม่รีบพูดล่ะ คนมันยิ่งอยากรู้อยู่

“เป็นคนที่ฉันแอบชอบน่ะ >///O\\\<”

“อะไรนะO0O!!!!!!!!!!!!” ฉันตะโกนออกมาด้วยความตกใจ จนคุณแม่ที่อยู่ในครัวต้องรีบวิ่งมาหาพวกเราด้วยความตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“มีอะไรรึเปล่าจ๊ะโนเนม ทำไมถึงได้ร้องซะเสียงดังเชียว”

“คือว่าเมมมะ...อุ๊บ”

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ยัยนั่นเอามือเค็มๆนั่นมาปิดปากฉันอีกแล้ว

“ไม่มีอะไรค่ะแม่ (^0^;;;)”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วแม่ไปทำอาหารต่อก็แล้วกัน”

“ค่ะ”

“อ่อยอันอ่ะอัยอ้า” (ปล่อยฉันน่ะยัยบ้า)

“เจ๊พูดไรของเจ๊”

กรอดดดดดดดดดดดด

“อ่อยอ้านนนนนนนนนนนนนน” (ปล่อยช้านนนนนนนนนนนนนนน)

“อ๋อ แต่ถ้าฉันเอามือออกแล้วเจ๊ห้ามบอกเรื่องนี้กับใคร”

“(- -)(_ _)”

“สัญญา”

“อันอันอา” (ฉันสัญญา)

พรึบ

“ฟู่ หายใจสะดวกจังเลยเมื่อปราศจากมือเธอเนี่ย”

“ว่าไงน่ะเจ๊” อึ่ย น่ากลัวจังแต่ว่านะ...

“หึหึหึ เดี๋ยวฉันไม่ไปคอนเสิร์ตเป็นเพื่อนหรอก”

“เหอะ” ฮ่า ฮ่า ฮ่าคำพูดของฉันทำให้ยัยนั่นสงบศึกกับฉันเลย

“โนเนม เมมมะ มากินข้าวได้แล้วมีสอบแต่เช้าเลยไม่ใช่เหรอ” เสียงของคุณเรียกให้ไปกินข้าวนี่นา

                “ค่ะแม่!!”

@โรงเรียนสานวัยอุ่นไอรัก

                หลังจากเข้าแถวเข้าแถว เคารพธงชาติเสร็จก็ถึงเวลาเข้าสอบซะที รู้สึกว่าวิชาแรกที่ฉันต้องสอบคือวิชาอะไรหว่า  -_-? อืม นึกยังไงก็นึกไม่ออก แต่ไม่เป็นไรเพราะว่าฉันได้อ่านหนังสือเรียนทุกเล่มจนจบหมดแล้ว ยังไงคุณครูก็ต้องออกในหนังสือเรียนแน่ แม่นใจเกินร้อยเปอร์เซ็นเลย เชื่อฉันสิ ^O^

                ตึก ตึก ตึก

                “Good morning, Noname”

“หืม” ฉันเลยหันไปดูต้นตอว่าเสียงนั่นเป็นของใคร “หมี่แห้งเองเหรอ”

“หมี่กรอบว้อยยย>O<”

“แกล้งเล่นเองน่า” ยัยหมี่กรอบคือเพื่อนสนิทของฉันเอง พวกเราสนิทกันมากเลยล่ะ สามารถตายแทนกันได้ขอแค่อีกฝ่ายเอ่ยปากพูดมันออกมา ยัยหมี่กรอบเป็นคนน่ารัก น่าแกล้ง พวกผู้ชายเกือบหมดห้อง (ยกเว้นกะเทย) พากันเอาหัวใจใส่พานมาถวายกันทั้งนั้น ผิดกับฉัน ที่หน้าตาไม่ดีแล้วยังต้องมาใส่แว่นตาเพราะสายตาสั้นอีก ข้อดีมีแค่สองอย่างเองคือความจำดีและเรียนได้อันดับ 1 ทุกปี

อะ มาถึงห้องสอบตอนไหนน่อ มัวแต่คิดจนลืมดู

“นี่โนเนม”

“หือ” ทำไมทำหน้าจริงจังแบบนี้ล่ะ -_-;

“เธอรู้รึเปล่าว่าใครจะมาคุมสอบห้องของเราอ่ะ”

“รู้สึกว่าจะชื่อ อนุรุทร เนี่ยแหละ” คุณครูชื่อ อรุวุฒิ หรือไม่ก็ อนุรุทร รู้สึกว่าความจำจะเริ่มถดถอยไปตามอายุ ตามกาลเวลาแล้วแหะ

“ไอ้พี่บ้านั่นมาเป็นครูได้ยังไงกัน -_-^”

“อะไรนะ!!!!!!!!!!!” เหวอ ไม่น่าอุทานเสียงดังเลย ฉันจึงส่งยิ้มเจื่อนๆไปให้ทุกคน เป็นเชิงว่า ‘ขอโทษค่ะ ที่รบกวนการอ่านหนังสือก่อนสอบ’แล้วจึงกระซิบถามหมี่กรอบเงียบๆ “คุณครูเป็นพี่ชายของเธองั้นเหรอ ไม่อยากจะเชื่อเลย”

“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้ว” แล้วก็พูดเสียงแผ่วลงกว่าเดิม “พี่ต้องเดือดร้อนแน่เลย”

“ทำไมต้องเดือดร้อน -_-?” อาชีพครูดีออกจะตายไป ได้สอนให้เด็กๆอย่างพวกเราเขียนอ่าน จนเติบโตขึ้นหมาแทบเลียก้นไม่ถึงอยู่แล้ว ฉันชอบอาชีพการเป็นครูมากเลยล่ะ กะว่าถ้าโตขึ้นจะเป็นครูให้ได้^^

“ฮึก ฉันจะทำอย่างไรดี ฮือ” โอย ตั้งแต่สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆฉันยังไม่เคยเห็นหมี่กรอบร้องไห้เลย ส่วนมากคนที่ร้องไห้จะเป็นฉันคนนี้มากกว่า^^; แล้วนี่ฉันจะปลอบเพื่อนยังไงดี

“เอ่อ...” ทำไงดี ทำไงดี อะ *O* คิดออกแล้ว เราลองพูดไปตามความจริงดูเผื่อทำให้เขาคิดได้ “ปัญหาต้องมีทางออกเสมอ”

“แล้วถ้ามันไม่มีทางออกล่ะ”

ฉันเลยส่ายหัวให้กับเพื่อนแล้วพูดว่า “มันต้องมีสิ ^^”

“ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันยิ้มได้อีกครั้ง”

“ไม่เป็นไรหรอก ^^” ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองพูดมีสาระกับคนอื่นก็เป็นด้วย

ออด ออด ออด ออด ออด

            ขณะนี้เวลา 9.00 น. ขอให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3 5 เข้าห้องสอบได้แล้วค่ะ

ออด ออด ออด ออด ออด

            ขณะนี้เวลา 9.00 น. ขอให้นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3 5 เข้าห้องสอบได้แล้วค่ะ

ได้เวลาเข้าห้องสอบแล้วเหรอ

“เดี๋ยวเหอะ เข้าห้องสอบได้แล้ว” นั่นคุณครูนี่

“ค่ะ พี่ชาย ^O^!!” กลับมาร่าเริงเหมือนเดิมแล้วสินะ เข้าห้องสอบดีกว่า ปล่อยให้พี่น้องเขาจัดการกันเอาเอง ฉันเป็นคนนอกไม่เกี่ยวด้วย

“บอกให้เรียกครูอนุรุทรไง -_-^”

“แบร่”

“แบร่”

แฮก แฮก แฮก แฮก

                ดูท่าทางหมี่กรอบจะรีบวิ่งเข้าห้องห้องน่าดู เหงื่อเต็มหน้าเลย โชคดีนะที่เราได้สอบห้องแอร์ไม่งั้นหมี่กรอบได้ร้อนจนตับแตกแน่เลย

                “ทำไมไม่รอกันบ้างเลยล่ะ”

                “ฉันก็อยากให้พี่น้องได้พูดคุยกัน ว่าจะทำยังไงกับเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นดี”

                “เธอนี่เป็นคนดีจังเลยนะ”

                “^^”

                ตึก ตึก ตึก ตึก (จงอย่าคิดว่ามันเป็นเสียงการเต้นของหัวใจ แท้จริงแล้วมันเป็นเสียงของคนวิ่ง)

                “ขอให้นักเรียนทุกคนอยู่ในความสงบด้วยครับ ครูจะได้แจกข้อสอบ

“>///O///<” สีหน้าของนักเรียนหญิงและกะเทย

“-_-^^” สีหน้าของนักเรียนชาย

“(-_-?)” สีหน้าของฉัน

“-/\-” สีหน้าของหมี่กรอบ

ดูท่าทางหมี่กรอบจะหวงพี่ชายของตัวเองน่าดูแหะ ชนิดที่ว่ายุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลยล่ะ -_-;

เอ่อ ขอถามนักเรียนหญิงและกะเทยหน่อยนะ คือ พี่ชายของหมี่กรอบนี่หล่อและดูเป็นผู้ใหญ่จนพวกเธอต้องทำหน้าเขินอายจนจะชักดิ้นชักงอลงกับพื้นเลยเหรอ -_-;

และแน่นอนว่ามันต้องไม่มีคำตอบอยู่แล้วเพราะว่าฉันแค่ถามพวกเขาในใจ

“คุณครูคะ คุณครูมีแฟนรึยังคะ >///<” แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นถามคุณครูอย่างหน้าด้าน

“มีแล้วครับ -_-;”

“หว่า เสียดายจัง” แล้วกะเทยคนหนึ่งก็พูดอย่างเสียดายแทนผู้หญิงอีกคน

“หนูขอเบอร์คุณครูหน่อยค่ะ” เอ่อ ทำไมหัวหน้าห้องฉันถึงได้พูดอย่างนั้น

“Facebook คุณครูชื่ออะไรคะ” เฮ้ย รองหัวหน้าก็เป็นไปกับหัวหน้าด้วย

“Line คุณครูชื่ออะไรคะ” บรรณารักษ์ก็ร่วมแจมด้วยอีกคน สรุปว่าจะมาสอบกันใช่ไหม -_-;

“-_-++” ชิ้ง

เอิ่ม รู้สึกว่าหมี่กรอบเริ่มไม่พอใจแล้วนะ

“เอ่อ...เริ่มสอบได้แล้วครับนักเรียนทุกคน”

ออด ออด ออด ออด ออด