ตำนานรักซองมิน-คยูฮอน2

เนื้อเรื่อง

 

คยูฮยอนพาซองมินเดินหาทีพักจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปดึกมากนัก คยูฮยอนเอากระเป๋าของซองมินมาถือไว้ก่อนจะจับมือซองมินไว้แน่น

“กลัวมั้ย?” คยูฮยอนถามซองมินที่เดินมองเขามาตลอดทางซองมินพยักหน้าตอบคยูฮยอนน้อยๆก่อนจะจับมือคยูฮยอนเอาไว้แน่นมากขึ้น

“ไม่ต้องกลัวนะผมก็เพิ่งมาที่นี่ครั้งแรกต่อไปซองมินอยู่กับผมไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแหละ” คยูฮยอนพูดแค่ต้องการปลอบใจซองมินเท่านั้นทั้งๆที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะต้องพบเจออะไรบ้าง คยูฮยอนรู้ดีว่าอีกไม่นานบัตรเครดิตจะต้องถูกยกเลิก เงินจะต้องหามาใช้ ค่าที่อยู่ ค่าอาหาร เขาจะต้องออกไปทำงานข้างนอกไม่ใช่ไม่กลุ้มใจที่ต้องดูแลชีวิตคนอีกคนแต่ทำอย่างไรได้หล่ะในเมื่อเค้าตั้งใจว่าเค้าจะต้องดูแลเด็กคนนี้ให้ได้เค้าก็ต้องทำให้ได้

คยูฮยอนเลือกห้องเช่ารายเดือนราคา4000บาทต่อเดือนซึ่งก็ไม่ถือว่าแพงมากนักเขาหันไปยิ้มบางๆให้ซองมินก่อนจะเดินก้าวเข้าไปในห้องที่ต่อไปนี้คือบ้านที่เขาจะต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับซองมิน

“ไปอาบน้ำซิเหนื่อยรึเปล่าซองมิน”  คยูฮยอนนั่งลงบนเตียงก่อนจะนอนแผ่หลาลงไป

ซองมินส่ายหน้าก่อนจะดึงตัวคยูฮยอนให้ลุกขึ้นนั่งแล้วพยายามส่งภาษามือไปที่คยูฮยอนว่าให้เขาไปอาบน้ำก่อน

“หืม?นายจะพูดว่าอะไร” คยูอยอนดูเหมือนจะไม่เข้าใจว่าซองมินต้องการจะสื่อสารอะไรกับตน ซองมินเห็นดังนั้นจึงยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะตรงเข้าไปถอดเสื้อคยูฮยอนออก

“เหวอออทำอะไรน่ะ”  คยูฮยอนเบี่ยงตัวหลบซองมินที่ทำท่าจะถอดชุดของคยูฮยอนออกทั้งชุด ซองมินขำน้อยๆก่อนจะชี้มือไปที่ห้องน้ำแล้วทำท่าถูตัวให้คยูฮยอนดู

“อ๋อซองมินจะให้ผมไปอาบน้ำก่อนโธ่..ตกใจหมดเลยฮู่ว” คยูฮยอนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ซองมินพยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มน่ารักไปที่คยูฮยอน

“ยิ้มซะน่ารักเชียวนะ”  คยูฮยอนขยี้หัวซองมินเบาๆหนึ่งทีก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

วินาทีนั้นความอบอุ่นก็ได้เริ่มต้นขึ้นภายในจิตใจของคนทั้งคู่ต่อไปการอยู่ร่วมกันคงทำให้เกิดเรื่องราวมากมายจนทั้งซองมินและคยูฮยอนคาดไม่ถึงทีเดียว

คยูฮยอนอาบน้ำเสร็จก็ออกมาพบกับซองมินที่นอนหลับสนิทอยู่บนที่นอนเขายิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนเตียงแล้วลูบผมซองมินแผ่วเบา

“นายจะเจอเรื่องอะไรร้ายๆมาบ้างนะ”  คยูฮยอนพึมพำกับซองมินเขารู้สึกสงสารร่างบางตรงหน้าจับใจความรู้สึกของซองมินคงทรมานมากใช่ไหมที่ไม่สามารถพูดออกมาได้ไม่สามารถรับฟังคำพูดของผมได้ชัดเจนคยูฮยอนคิดไว้ว่าเขาจะต้องรักษาร่างบางตรงหน้าให้หายดีให้ได้  ซองมินขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะครางในลำคอเบาๆขณะที่น้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาที่ปิดสนิท คยูฮยอนคว้ามือของซอมมินมาจับเอาไว้แน่นจนซองมินหยุดฝันร้ายแล้วหลับสนิทไปอีกครั้งหนึ่ง

ผ้าห่มบางๆถูกคลุมลงบนร่างสองร่างไฟถูกดับลงก่อนที่คนทั้งคู่จะหลับไปภายใต้ผ้าห่มและผืนฟ้าเดียวกันแห่งนี้มันช่างว้าเหว่และน่ากลัวเหลือเกินอุปสรรคจะผ่านเข้ามาอีกเมื่อไหร่กัน..แล้วทั้งคู่จะต้องทำอย่างไร
                                                                                                                                       ประธานฮีชอลคลับ