เอสเจสตอรี่แนวๆ2ฮากว่าเดิม 555+ - เอสเจสตอรี่แนวๆ2ฮากว่าเดิม 555+ นิยาย เอสเจสตอรี่แนวๆ2ฮากว่าเดิม 555+ : Dek-D.com - Writer

    เอสเจสตอรี่แนวๆ2ฮากว่าเดิม 555+

    เมื่อไดอารี่ของฮีชอลถูกเปิดออก ความจริงสุดฮาจึงเริ่มขึ้น555+

    ผู้เข้าชมรวม

    2,509

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    2.5K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ต.ค. 50 / 11:24 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    ชินดง : นี่...พี่ฮีชอลครับ ตามสัญญานะครับ พี่หลบหน้าพวกผมมา 10 วันแล้วนะ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ชินดง : นี่...พี่ฮีชอลครับ ตามสัญญานะครับ พี่หลบหน้าพวกผมมา 10 วันแล้วนะ

      ฮีชอล : เอ้อ...วันนี้พี่ร้อนจังเลยอ่ะ อากาศอบอ๊าว...อบอ้าว - 0 -

      ชินดง : พี่ครับ จะเปลี่ยนเรื่องเหรอ -  -

      ฮีชอล : ปล๊าว...พี่แค่ร้อนเฉย ๆ อ่ะ ไปหาอะไรกินดีกว่า อีกทึกจ๋า...เล่าให้พวกน้อง ๆ ฟังหน่อยสิ

      อีทึก : เรื่องอะไรมาลงที่ชั้นอ่ะ โธ่! คังอิน โฮ....T0T

      ฮยอกแจ : เวรกรรม ก็เล่าพร้อม ๆ กันทั้ง 2 คนเลยก็ได้นี่ครับ ^  ^"

      ฮีชอล : อ่ะ ๆ ๆ ๆ ก็ได้ ๆ แต่ขอบอกซะก่อนแล้วกันว่ามันไม่ใช่อย่างที่พวกนายคิดนะ

      ~Diary ของ Heechul จากปากของเจ๊ฮีชอลและเจ๊ทึกกี้~

      วัน ที่เฝ้า / เดือน ที่รอ / ค.ศ. ที่คอย ที่ ริมถนนสายน้อย ๆ สีชมพู

      วันนี้เป็นวันที่ชั้นจะได้ไปออกเดทครั้งแรก กับ 'เจ้าชาย' ของชั้น ^  ^ ตื่นเต้นสุด ๆ เลยหละ ชั้นไม่คิดเลยว่าคนอย่างชั้นจะได้มีวันนี้ด้วย อุ๊ย!เพ้ออะไรของเธอหนะ ซินนนน ไม่ใช่วันแต่งงานเสียหน่อยน้า~ หุหุ ^.^ ชั้นมายืนคอยเค้าอยู่ที่ริมถนนข้างทางม้าลาย วันนี้ชั้นแต่งตัวซะสวยเช้งวับเชียวนะ มีแต่คนทักว่า ชั้นสวยมาก ๆ ๆ ๆ เลย กว่าจะเดินมาถึงที่นี่ได้นะ มีแต่คนมองงง... โฮะ ๆ ๆ ก็คนมันสวยอ่ะ ขนาดผู้หญิงยังมองเลยนะ ถ้าคนเค้ารู้ว่าชั้นไม่ใช่ผู้หญิงเค้าจะทำหน้ายังไงเนี่ยะ อ๊ะ! บ้าจังเพ้ออยู่ตั้งนาน เอ...กี่โมงแล้วเนี่ยะ....

      ฮีชอล : เอ...ทำไมยังไม่มาอีกเนี่ยะ ป่านนี้แล้วนะอีตาบ้า! โทร.ไปหาทึกกี้ที่รักก่อนดีกว่า...ฮัลโหล

      อีทึก : อันยองจ้า หุหุหุ~ ^.^

      ฮีชอล : พอ ๆ ไม่ต้องทำเสียงแอ๊บแบ๊วชวนคลื่นไส้แบบนั้นนะ

      อีทึก : อ้าว! ฮีชอลเหรอ

      ฮีชอล : เออ! ชั้นน่ะสิ นึกว่าหมีที่ไหนโทร.มารึไง

      อีทึก : บ้า! แค่นี้ก็ต้องแซวกันด้วย>/// < เอ้อ...มีอะไรเหรอ

      ฮีชอล : ก็...ซีวอนอ่ะสิ ยังไม่ยอมมาเลย (หุหุหุ ถูกใจไหมคะ บรรดาสาวกวอนฮีทั้งหลาย ^  ^)

      อีทึก: แล้วทำไมไม่โทร.ไปถามเค้าล่ะ

      ฮีชอล : จะให้ชั้นโทร.ไปน่ะเหรอ ฮึ เสียฟอร์มแย่สิ อย่างชั้นเนี่ยนะต้องโทร.ไปหาหมอนั่นอื่นก่อน ไม่มีทางซะล่ะ

      อีทึก : แล้วโทร.หาชั้นทำไมอ่ะเนี่ยะ

      ฮีชอล : มารับชั้นหน่อย

      อีทึก : อะไรนะ?

      ฮีชอล : มารับชั้นหน่อย ชั้นไม่รอแล้ว ฮือออ T . T

      อีทึก : แล้วซีวอนล่ะ จะทำยังไง

      ฮีชอล : ช่างมันสิ อีตาซิมบ้านั่นอ่ะ

      แต่ว่า...เมื่ออีทึกมาถึง

      อีทึก : (คิดในใจ)โห...สวยกว่าเราอีกอ่ะ ไว้ต้องจำไว้ไปแต่งให้หมีดูบ้างแล้วล่ะ

      ฮีชอล : (คิดในใจ) หุหุหุ ทึกกี้ทำหน้าตลกจัง เพราะชั้นสวยชิมิล่า~

      เวลาผ่านไปซักครู่ใหญ่ ๆ

      อีทึก : เอ่อ...ฮีชอล เค้าว่าตัวเองขึ้นรถได้แล้วแหละ

      ฮีชอล : เดี๋ยวซักแป๊บก็ได้ ชั้นอยากลองให้โอกาสตาซิมบ้าหน่อยอ่ะ

      ผ่านไปกว่า 2 ชั่วโมง (โห...ซักหน่อยของเจ๊ นานมากเลยนะนั่น)

      แปะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ (เสียงเท้าของฮีชอลที่กระทบพื้นฟุตบาท)

      กร่อด ๆ ๆ ๆ ๆ(เสียงกัดฟันของฮีชอล)

      เลิกลั่ก ๆ ๆ ๆ(อาการของคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นแล้วเผอิญสบตากับฮีชอล)

      ซิก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ(เสียงเหงื่อของอีทึกที่ตอนนี้อากาศในรถร้อนตับแลบราวกับอบซาวน่าเพราะต้องดับเครื่องยนต์เพื่อประหยัดน้ำมัน)

      ติ๊ด! (เสียงมือถือของฮีชอลที่มิทันจะส่งเสียงเจ้าของก็กดปุ่มรับสายทันใด)

      ฮีชอล : ฮัลโหล (เสียงต่ำมากด้วยความเหนื่อยล้า and very เคียดแค้น)

      ซีวอน : ฮัลโหล นั่นใครอ่ะ ขอสายฮีชอลหน่อยสิ (กรี๊ดดดด! น่ารักค่า... ซีวอนตอนนี้ หน้าหวานจับจายสุด ๆ)

      ฮีชอล : ชั้นเอง! ไอซิมบ้า!! แค่นี้ก็จำไม่ได้

      ซีวอน : โอ๋ ๆ ๆ ผมล้อเล่นน่ะครับ ซินจ๋า ^  ^

      ฮีชอล : ไม่ต้องมาจ๋งมาจ๋าเลย ปล่อยให้เค้ารอเงกตั้งนานและ ดูซิ! 2 ชั่วโมงกว่าแล้วนะรู้มั้ย ฮึ!

      ซีวอน : ก็ผมติดงานอ่ะครับ ขอโทษจริง ๆ น้า~ วันนี้ฟาล์วนะครับ ^  ^

      ฮีชอล : อะไรนะ! ติดงาน!! นายบ้าไปแล้วเหรอซีวอน! ติดงานเนี่ยนะ ทำไมนายบอกชั้นก่อนล่ะ โทร.บอกซักคำก็ยังดี ไม่ใช่ปล่อยให้ชั้นยืนรอตั้ง 2 ชั่วโมงอย่างเน้!! (โอ้!ทำเจ๊ฮีชอลโกรธ ซีวอนไม่รักชีวิตตัวเอง O.O )

      ซีวอน : รอผมตั้ง 2 ชั่วโมงเชียวเหรอครับ O.O

      ฮีชอล : เออ!!

      ซีวอน : น่ารักจัง ^  ^ (แป่วววแหว่วววแหว่ววแหว่วว)

      ฮีชอล : (เริ่มเขินเล็กน้อย แต่ก็ยังโกรธอยู่) น่ารักบ้าบออะไรกันเล่า (หมุนตัวอีก 2 ตลบ) >///<

      ซีวอน : ก็อุตส่าห์รอผมตั้งนาน ไม่ยอมโทร.หาผมเลย ใจแข็งจัง ^  ^

      ฮีชอล : ก็เค้างอนหนิ

      ซีวอน : ผมสัญญาครับว่าคราวหน้าไม่พลาดเลย ผมจะมารอซินจ๋าก่อนด้วย เอาแบบว่า ซินจ๋ามาสายแค่ไหนผมจะรอเลย นะครับ

      ฮีชอล : ฮึ!

      ซีวอน : นะครับ...นะครับ...คนสวย ๆ เค้าไม่งอนกันหรอกนะครับ ^  ^

      ฮีชอล : อ่ะ ก็ด้ะ -///-

      ซีวอน : รักมากนะครับรู้ป่าว (อ๊ากก~พูดให้นู๋ฟังจิ่คะ)

      ฮีชอล : อื้อ -///- (เริ่มพูดไม่ออกแล้วสิเจ๊)

      อีทึก : จะคุยกันอีกนานมั้ยวะเนี่ย ชั้นรอจนเมื่อยแล้วนะเนี่ย -  -"

      ฮีชอล : บ้าอ่ะ! ซีวอน ตลกอดอยากอีกแล้ว ฮิฮิฮิ ^///^

      อีทึก : เออ เอาเข้าไป...ฮีชอล  -  -

      ฮีชอล : อ่ะ! ไม่อ่ะ จั๊กกาเดียม คิก ๆ ๆ ^///^

      อีทึก : ฮีชอล!! ถ้าไม่ขึ้นรถชั้นจะไปแล้วนะ!

      ฮีชอล : ว้า! ทึกกี้โกรธแล้วอ่ะ งั้นแค่นี้ก่อนแล้วกันนะซีวอน ฮิฮิฮิ ^///^ see you จุ๊บ! ^.^

      อีทึก : เอ้า! เชิญองค์หญิงเสด็จเลยพะยะค่ะ

      ฮีชอล : แหม...ทึกกี้...ที่รักก็พูดเกินไป ชั้นรู้น่าว่าชั้นสวย

      อีทึก : ....เอ่อ....(เวรกรรม ชั้นตั้งใจจะประชดโว้ย)

      ฮีชอล : (คิดในใจ) วันนี้เราสวยกว่าทึกกี้แล้ว หุหุหุหุ

      อีทึก : (คิดในใจ) เชอะ! คิดว่าสวยได้คนเดียวเหรอ อย่าให้ชั้นแต่งแบบนี้ได้บ้างนะฮีชอล ฮี่ ๆ ๆ

      อีทึก : ฮีชอล

      ฮีชอล : อะไรเหรอ....อย่ามาทำเสียงแบบนั้นสิ ชั้นฟังแล้วคลื่นไส้อ่ะ

      อีทึก : (คิดในใจ) คิดว่าตัวเองเป็นคนเดียวหรือไงล่ะ (พูด) อ่า...คือ ชั้นมีเรื่องสำคัญจะบอกอ่ะ

      ฮีชอล : อะไรอีกล่ะ

      อีทึก : คือว่า.....มีสิวขึ้นที่หน้าผากนาย 2 เม็ดแน่ะ

      ฮีชอล : ฮ้า! จริงเหรอ ตายแล้ว!!

      ฮีชอล : ชิ! เพราะซีวอนแท้ ๆ เลยทำให้ชั้นเป็นสิวเนี่ย

      อีทึก : เวรกรรม เกี่ยวอะไรกับซีวอนด้วยอ่ะ -  -"

      ฮีชอล : คอยดูนะ จะไม่ให้มานอนที่ห้องจนกว่าสิวจะหายด้วยแหละ

      (เอ่อ...ปกติเจ๊ก็ถีบเฮียตกเตียงอยู่แล้วนี่คะ เอ...แต่เวลารักษาสิวให้หายนี่มันไม่กี่วันเองน้อ...หุหุหุ ^  ^)

      ฮีชอล : อ่ะ! ก๊ะประมาณนี้แหละ เฮ้อ...ว่าไปแล้วก็กลัวสิวจะขึ้นอีกเหมือนกันนะเนี่ย งดกินของหวานดีกว่า

      ชินดง : โหยยยย เล่นเอาตกใจหมดเลย

      ฮยอกแจ : อ่าฮ่า!พี่คังอินจิ้นไปไกลเลยใช่มั้ยเนี่ย

      คังอิน : เปล่าซะหน่อย (จิ้นไปแล้วใน Track 1 งัย หุหุ ^  ^ )

      ชินดง : เอ่อ แล้วทำไมพี่ฮีชอลต้องเรียกพี่ทึกกี้ว่า 'ที่รัก' ด้วยอ่ะคับ

      ฮยอกแจ : เออ ๆ นั่นสิ สงสัยจริง ๆ

      ซองมิน : ทำไมล่ะฮะพี่

      อีทึก : เดี๋ยวพี่อธิบายให้ฟังเอง คือตอนนั้นฮีชอลเป็นโรคประสาทอ่ะ กับใคร ๆ คนที่สนิทด้วย ฮีชอลก็เป็นเรียกว่า 'ที่รัก' ต่อท้ายด้วยกันทั้งนั้นแหละ ช่วงนั้นนะ แหม...'อีทึกที่รัก' 'คิบอมที่รัก' 'ฮันเกงที่รัก' วุ่นวายไปหมด

      ฮีชอล : อ่ะ แต่คนที่เป็น 'ที่รัก' จริง ๆ ชั้นเรียกว่า 'เจ้าชาย' นะ

      อีทึก : ก็มีอยู่คนเดียวอ่ะแหละ 'เจ้าชายซีวอน'? (รึไม่ใช่ล่ะคะเจ๊)

      ฮีชอล : บ้า! ทึกกี้อ่ะ ชั้นเขินนะ เดี๋ยวเถอะ ^///^

      อีทึก : ทีนี้ก็รู้แล้วนะว่าพี่กับฮีชอลน่ะไม่ได้เป็นอะไรกัน

      ชินดง+ฮยอกแจ+ซองมิน : อื้ม ๆ ๆ ๆ ^  ^

      ฮีชอล : ว่าแต่...ใครเห็นไดอารี่ของพี่มั่งมะ?

      ฮยอกแจ : จะอึ๋ย!!

      ฮีชอล : ว่าไงจ๊ะ อึกฮยอก

      ฮยอกแจ : ปละปละปล่าวนะครับพี่

      ฮีชอล : ยังไม่ทันได้ถามเลย นี่ร้อนตัวใช่มั้ย อ้อ...มิน่าว่าทำไมถึงรู้เรื่องนี้ พี่ว่าแล้วว่าไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย (ยิ้มเหี้ยมเกรียม บรึ๋ยย!!)

      ฮยอกแจ : ต่ะต่ะแต่ว่าชินดงกับซองมินก็อ่านนะครับ ไม่ใช่ป๋มคนเดียวน้า~

      ชินดง : เอิ๊กกก ไอฮยอกแจ แล้วแกจะแฉไปทามม้ายยยย!!

      ซองมิน : ง้ะ เค้าไม่เกี่ยวนะ เค้าจะไปหาคยูแล้ว~

      ฮีชอล : ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นแหละ!! มานี่เลยนะพวกแก มาให้ชั้นขย้ำซะดี ๆ !!

      ชินดง : ย้ากกก!! พวกเราเจ๊โกรธแล้ว วิ่งหน้าตั้งกันดีกว่า โกยเถอะโยม!!

      ฮีชอล : แง่ง!! อย่าหนีนะ แฮ่~ (เวรกรรม ตัวอะไรเนี่ยะ)

      ชินดง : ว้าก! เจ๊!(ก๊อด)ซิลล่าอาละวาด

      ฮีชอล : ซินเดอเรลล่าโว้ย! ไอพวกลิงทะโมน! หยุดน้า!!!

      ซองมิน : แง้! ช่วยเค้าด้วย!!

      ฮยอกแจ : ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับพี่!!

      ทางด้านของอีทึกและคังอิน

      อีทึก : คังอิน...คังอิน ยู้ฮู... ^.^

      คังอิน : ...... (ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมีที่ท่านเรียก ตู๊ด ๆ ๆ)

      อีทึก : หนิ ตัวเองโกรธเค้าอยู่เหรอ

      คังอิน : ปล่าวซะหน่อย เค้าก็แค่...ก็แค่...

      อีทึก : อะไร...อ่ะ! ตัวเองหึงเหรอ O.O

      คังอิน : >///< ปล๊าววว

      อีทึก : คิก ๆ ๆ โอ๋ ๆ หมีหึงเป็นด้วยเหรอ ^  ^

      คังอิน : -///- อืมมม มั้ง

      อีทึก : ฮิฮิฮิ น่ารักจัง ^---^

      อีทึก : ดีกันน้า~ นะ ๆ ๆ ๆ ๆ ^0^ 

      คังอิน : อ่ะ ดีด้วยก็ได้ -///-

      อีทึก : หุหุหุ ดีใจจัง^  ^ อ่ะจริงสิ คังอิน...

      คังอิน : อะไรเหรอ

      อีทึก : จริง ๆ แล้วก่อนจะมาเจอคังอิน เค้าก็เคยเป็นเมะมาก่อนนะ

      ย้อนไปสมัย Suju ยังซิง ๆ(งั้นตอนนี้ก็ไม่ซิงอ่ะสิ ไฮ้-ย้ายาย่า พูดอะไรออกปายยย>///<) อยู่ อีทึก ลีดเดอร์สุดเท่ห์ เราเห็นแล้วหลงรักเลยล่ะค่า~ ^  ^

      คังอิน : O.O

      อีทึก : จริง ๆ นะ (จะย้ำเพื่อ???)

      คังอิน : อ่อก ๆ ๆ แอ่ก ๆ ๆ!!

      ซองมิน : (วิ่งผ่านมาพอดี) พี่ทึกกี้ พี่คังอินช็อกไปแล้วครับ!!

      อีทึก :ว๊าย!! คังอิ๊น! อย่าเพิ่งตายนะ ลุกขึ้นมาฟังเค้าอธิบายก๊อน!!

      อีทึก : หึ ถึงเค้าจะเคยเป็นเมะ แต่ตอนนี้...(ท่าแมนมากเลยอ่ะเจ๊)

      อีทึก : เค้าเป็นเคะแล้วจริง ๆ น้า~

      (เอ่อ...เจ๊ทึกกี้ขา ไม่ต้องบอกก็รู้แหละค่า แค่เห็นรูป 2 รูปข้างบนก็เชื่อแล้วล่ะค่ะ กร๊ากกกก!! ^0^ เจ๊เค้าสวยเลือกได้จริง ๆ นะคะนั่น หุหุหุ) 

      อีทึก : เค้าอ่ะ รักตัวเองจริง ๆ นะ ถึงได้ยอมอ่ะ (ก็ว่าอยู่ ถ้าเจ๊เป็นเมะแล้ว...คิดภาพเจ๊กดหมีคังไม่ออก -  -")

      ฮยอกแจ : (วิ่งผ่านมาอีกคน) พี่อีทึกครับ จะปฐมพยาบาลแมะครับนั่น

      อีทึก : จ้า ไปเดี๋ยวนี้แหละ ^  ^ คังอินนนน ไปที่ห้องกันน้า~ ใครมาช่วยพี่แบกหมีหน่อยจิ่~

      ไปคิดเอาเองนะว่า พอลากหมีเข้าไปปฐมพยาบาลในห้อง 2 ต่อ 2 แล้ว...อะไรจะเกิดขึ้น หุหุหุ ^///^ (วันนี้จิ้นแรงแฮะ อดอยากมานาน หึหึ)

      End~ จบจริง ๆ แล้วค่ะ อิอิอิ

      ps.ถ้าไม่รักจริงๆ คงไม่ยอมให้ทำแบบนี้หรอกนะ หมีคังอิน อ่ะหุหุหุ

      อ่ะ แถมค่ะ ภาพนี้นานแล้วนะแต่เห็นกี่ทีก็อดอมยิ้มในความเหมือนไม่ได้

      ^///^ น่ารักจริง ๆ เลยอ่ะ ขอให้รักกานตลอดปายยยยยย

      Let's KT!! คังทึก ๆ ๆ ๆ โอ้เย๊~

      คังทึก Fighting!! 
      แล้วจะมาลงใหม่นะ

      ประธานฮีชอลคลับ.

      Thailand Web Stat

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×