คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : เคลียร์เรื่อง : battle A ศึกโรงเรียนจอมเวท [ธาร์มวันเดอเรอร์]
ประทับตรารับงานที่นี่
วิจารณ์ให้ เมน (ที่รักของนิกซ์)
วิจารณ์โดย ธาร์มวันเดอเรอร์
ข้าคือธาร์มวันเดอเรอร์นะครับ เป็นเกียรติมากครับที่ได้มาวิจารณ์รุ่นพี่สำนักเดียวกัน 5555555+
หากคำวิจารณ์ของข้ามีส่วนใดที่ผิดพลาดหรือการเข้าใจผิดใดๆ ก็ต้องขออภัยด้วย และช่วยกรุณาบอกกล่าวแก้ไขความเข้าใจผิดของข้าด้วยนะครับ
ชื่อเรื่อง
Battle A ถือว่าดีเลยครับ แต่ “ศึกโรงเรียนจอมเวท” นี่มันโหลไปอ่ะครับ ไม่ได้ดึงดูดอะไรเลย เห็นแล้วนึกถึงพล็อตเรื่องแฟนตาซีสไตล์ที่ตัวเอกใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนเวทมนตร์มีเพื่อนแท้ เป็นมิตรภาพที่แสนจะน่าชื่นชมบูชา -*- ข้าว่าถ้าใช้ Battle A อย่างเดียวดีกว่าครับ
คาแรกเตอร์
ยังเห็นคาแรกเตอร์ได้ไม่ครบทุกมุมของตัวละครครับ เพราะว่าเพิ่งมีแค่ไม่กี่ตอน แต่โดยรวมใช้ได้ครับ นิสัยที่แตกต่างกันตัวละครแต่ละตัวที่ปูเรื่องมาจะทำให้เรื่อง “กลม” ขึ้น
การบรรยาย
คำผิด และคำที่พิมพ์พลาดตกหล่นเยอะมากครับ ยกตัวอย่าง
ตะง่า --- ตระหง่าน รึเปล่าครับ , รำคราญ-----รำคาญ , อีโน่อีเน่-------อีโหน่อีเหน่ , แจกัญ-------แจกัน, ทวงท่า -----ท่วงท่า
นี่,นี้ ยังใช้ผิดอยู่นะครับ
เวลาเราชี้ไปที่อะไรหรือใคร หรือสะกิดใครใช้ “นี่” ไม่ใช่ “นี้” นะครับ
East-M ตั้งแต่บทที่ 3 เป็นต้นมา เขียน aest -Mหมดเลยนะครับ สับสนรึเปล่า
บทบรรยายยังมีคำที่ขาดๆเกินๆอยู่บ้างนะครับ ทำให้มันแปร่งๆ อ่านแล้วไม่ลื่นไหล
งงตรงบอกว่า “มัดผมเป็นก้อนมากกว่าถักเปีย” คือจะหมายความว่า “....ผมสีน้ำตาลอ่อนทรงบ๊อบหยักศกที่ดูเหมือนจะถูกจับมัดเป็นก้อนๆมากกว่าถักเปีย” รึเปล่าครับ
ตัวอย่างประโยคที่น่าจะแก้ไขนะครับ
“เขาพูดแล้วก็หันหลังเดินออกไปด้วยท่าทางมาดมั่นอย่างที่ฉันรู้สึกว่า หมันไส้” แก้เป็น
“เขาพูดแล้วก็หันหลังเดินออกไปด้วยท่าทางมาดมั่นอย่างที่ฉันรู้สึกว่า น่าหมันไส้!” หรือ
“เขาพูดแล้วก็หันหลังเดินออกไปด้วยท่าทางมาดมั่นอย่างที่ฉันรู้สึก.... หมันไส้”
“ฉันจึงเดินตามเขามาห่างๆ เพราะดูท่ามองนั้นจะจับตามองว่าฉันจะออกจากตึกรึเปล่า” --- ขยายความใช้ชัดเจนหน่อยนะครับ หมายความว่าอย่างนี้ใช่รึเปล่าครับ à “ฉันเดินตามเขามาห่างๆ เพราะดูท่าที่เขามองนั้นคงกำลังจะจับตามองว่าฉันจะออกจากตึกรึเปล่า” (ถ้าเป็นแบบที่ข้าเข้าใจ ก็งงๆนะครับ เพราะเขาเดินหันหลังอยู่ แล้ววายเดินตาม แล้วเขาจะจับตามองวายได้ยังไง?หรือแค่ปรายหางตามอง?)
น่าจะแทรกการบรรยายสภาพโรงเรียนเข้าไปอีกนะครับ ก่อนจะพูดถึงหอขาว(ตอน 2) เพราะมันดูเจาะจงเหลือเกิน ในตอนแรกก็พูดถึงหอขาว (วายบังเอิญเหลือบไปเห็น เนื่องจากมันเด่น) ที่เดินชมโรงเรียนก็มีบรรยายแต่เรื่องของหอขาวอีก ถ้าแทรกส่วนอื่นๆของโรงเรียนเข้าไปด้วย บทบรรยายจะสมบูรณ์กว่านี้ครับ
บทบรรยายการต่อสู้
บทบรรยายการต่อสู้ยังทำให้ข้านึกภาพตามได้อย่างไม่ลื่นไหลเท่าที่ควรนะครับ คือก็พอจะนึกภาพออก แต่ไม่ได้มีอารมณ์ร่วมกับฉากนั้นๆ อาจจะเป็นเพราะ บรรยายฉากต่อสู้สั้นไปก็ได้นะครับ ลองเพิ่มการเคลื่อนไหวหลบหลีก,การปะทะหรือการใช้เทคนิคของตัวละครที่กำลังต่อสู้ดู
“เขากำชับสิ่งของที่ถือขึ้นมาประดับบ่า” จะหมายถึง ประทับบ่า แบบยิงปืนไรเฟิลรึเปล่าครับ
แก้เป็น “เขากระชับสิ่งที่ถือแล้วยกขึ้นประทับบ่า” (กำชับ นี่คนละความหมายแล้วครับ กระชับ คือ จับให้มั่น )
“เงาตะคุ่มๆสีดำก็กระโจนออกมาจากพื้น” ----------- “ เงาตะคุ่มด้านล่างก็กระโจนหลบได้อย่างทันท่วงที” จะทำให้เห็นภาพชัดกว่าและได้บรรยากาศของการต่อสู้มากขึ้นครับ (เงาตะคุ่ม ไม่ต้องบอกก็ได้ครับว่าสีดำ เงามันก็ต้องสีโทนดำอยู่แล้ว ถ้าใช้ “สีดำ”อีกในที่นี้จะทำให้ดูว่าใช้คำเยอะเกินไปครับ)
“ชายร่างสูงยักคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย”------ “ชายร่างสูงขมวดคิ้วอย่างสงสัย” จะยักคิ้วก็ยักคิ้ว จะขมวดคิ้วก็ขมวดคิ้ว คนละอย่างกันนะครับ (ไม่เชื่อลองยักคิ้วแล้วขมวดคิ้วพร้อมกันสิครับ 55555+)
ตอนบอกกติกาการแข่งขัน น่าจะใช้คำให้ชัดเจนกว่านี้ครับ
อย่าง “การแบทเทิล เป็นคู่นั้น คนทั้งคู่จะต้องแลกเปลี่ยนแหวนสถิตกัน (ปฏิญานแหวน) เพื่อเป็นการลงนามในฐานะคู่หู ในการร่วมแบทเทิล” ข้าเข้าใจถูกมั้ยเนี่ย -*- คือถ้าไม่ได้ลงแบบคู่ ก็ไม่ต้องแลกแหวนสถิตใช่มั้ยครับ
โครงเรื่อง
ยังดีครับที่ไม่ได้เหมือนแนวโรงเรียนเวทมนตร์ ไปเสียหมด-*- ยังมีการยึดโลกความจริงและคนธรรมดาบ้างในตอนแรก ทำให้แปลกกว่านิยายแนวนี้นิดหน่อย (อย่างน้อยก็ไม่ทำให้ข้าโยนโน๊ตบุ๊คทิ้งตั้งแต่อ่านตอนแรก) แต่โครงเรื่องก็ค่อนข้างธรรมดานะครับ ไม่ได้หนีแนวโรงเรียนเวทมนตร์ไปมากสักเท่าไหร่ คงต้องเพิ่มความแปลกแตกต่าง สร้างจุดเด่น จุดดึงดูด ที่น่าสนใจเข้าเพิ่ม ไม่อย่างนั้นก็เหมือนนิยายแฟนตาซีโรงเรียนเวทมนตร์ที่พล็อตซ้ำๆกันซึ่งมีเยอะมากกกกกกกกกจนเกลื่อนในปัจจุบัน ความสามารถในการบรรยายที่แปลกใหม่แหวกแนว และมีสเน่ห์ ก็สามารถทำให้นิยายพล็อตธรรมดาๆกลายเป็นนิยายที่สนุกได้นะครับ มันต้องมีองค์ประกอบหลายๆอย่าง
การดำเนินเรื่อง
ยังบอกอะไรไม่ได้ครับ เพราะมีแค่ไม่กี่ตอน แต่ถ้าตอนหน้าจะเข้าเรื่องการฝึกซ้อมเพื่อแบทเทิลเลย ข้าว่าเร็วไป ดึงเรื่องให้อยู่ที่การใช้ชีวิตปกติที่โรงเรียนและความสัมพันธ์กับคนอื่นๆในโรงเรียนบ้าง ให้ความสำคัญกับทั้งสองโลก(ทั้งโลกแฟนตาซีและคนธรรมดา) ไม่อย่างนั้นก็จะเริ่มเหมือนนิยายโรงเรียนเวทมนตร์เรื่องอื่นๆที่อยู่แต่ในโลกแฟนตาซี (มีเพื่อนเก่งเป็นคนใหญ่คนโต สู้ทีไรก็ชนะ ตัวเอกประเสริฐสุด แนวโลกสวย ) แล้วมันจะเริ่มน่าเบื่อครับ (ค.ห.ส่วนตัว โปรดใช้วิจารณญานในการรับฟัง)
'ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง เเต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้‘จงอย่าคาดหวังอะไรกับนักวิจารณ์นักเลย พวกเขาก็แค่คนธรรมดา’
ปล. ความคิดเห็นของข้าเป็นเพียงความคิดเห็นของคนธรรมดาคนหนึ่ง โปรดพิจารณาก่อนจะอารมณ์ขึ้น
ความคิดเห็น