คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #64 : เคลียร์เรื่อง : Hyena Crisis วิกฤตการณ์ไฮยีน่า [ธาร์มวันเดอเรอร์]
ประทับตรารับงานที่นี่
วิจารณ์ให้ Quantum
วิจารณ์โดย ธาร์มวันเดอเรอร์
ข้าคือธาร์มวันเดอเรอร์นะครับ ขออภัยด้วยที่ล่าช้ามาก เนื่องจากข้าติดธุระ แทบไม่ว่างเลย หากคำวิจารณ์ของข้ามีส่วนใดที่ผิดพลาดหรือการเข้าใจผิดใดๆ ก็ต้องขออภัยด้วย และช่วยกรุณาบอกกล่าวแก้ไขความเข้าใจผิดของข้าด้วยนะครับ
ชื่อเรื่อง
วิกฤตการณ์ไฮยีน่า โอเคดีครับ แต่ตอนแรกข้าคิดว่าน่าจะออกแนวเรื่องหนักสมอง วุ่นวาย หักเหลี่ยมชิงไหวชิงพริบกันเสียอีก แล้วก็จากเนื้อเรื่องดูเหมือนว่าจะให้ความสำคัญกับทายูยะและปมหลังของเธอกับเคย์มากกว่าประเด็นของพลังไฮยีน่านะครับ
คาแรกเตอร์
ค่อนข้างเคลียร์ดีครับ มีหลายแง่มุมของตัวละคร มีมิติดี
การบรรยาย
ส่วนที่ดูมีปัญหาน่าจะเป็นแค่ตอนแรก ที่ประโยคบางประโยคดูขาดๆ ใจความไม่สมบูรณ์ บทบรรยายแปลกๆต่างจากตอนถัดๆมาลิบลับ ประโยคบางประโยคดูขาดๆ ใจความไม่สมบูรณ์ มีพิมพ์พลาดพิมพ์ตกบ้างเล็กๆน้อยๆ และคำบรรยายบางช่วงสามารถตัดทอนได้โดยไม่เสียอรรถรส (สามารถละไว้ในฐานที่เข้าใจ) การที่บรรยายเพื่อเพิ่มรายละเอียดจะยิ่งทำให้ไม่ลื่นไหล ไม่เป็นธรรมชาติเท่าที่ควร และคำบรรยายบางตอนดูห้วนมากเกินไป เหมือนตัดจบแบบห้วนๆไปสักหน่อย
-บางครั้งก็ใช้คำมากเกินไป เช่น
“พลันภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าสู่สายตาเธอคือตึกรามบ้านช่อง.....” ถ้าแก้เป็น “พลันภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าคือตึกรามบ้านช่อง.....” หรือ “พลันภาพที่ปรากฏสู่สายตาเธอคือตึกรามบ้านช่อง......” น่าจะดีกว่านะครับ (แสดงค.ห.เฉยๆ)
-วางคำขยายผิดตำแหน่ง ทำให้ใจความกำกวม /เรียงคำแปลกๆ
“เห็นบุตรสาวของตนคอยจ้องมองปฏิกิริยาเขากลับมาอยู่เช่นกัน (ตอนที่ 1 c.3)” แก้เป็น “เห็นบุตรสาวที่คอยเผ้าดูปฏิกิริยาของตนจ้องมองกลับมาเช่นกัน” น่าจะเคลียร์กว่านะครับ
“มีรถเทียมม้าคันหรูขับเข้ามาในหมู่บ้านสลัมแห่งนี้อย่างผิดที่ผิดทาง”
และมีบางตอนที่อ่านแล้วงงๆ
คือตอนที่เอ่ยถึงบุตรธิดาองค์โต พอใช้คำนี้ ก็จะกลายเป็นว่า มีมากกว่าหนึ่งคน คือ บุตรคนโตหนึ่งคน และธิดาคนโตหนึ่งคน แต่เมื่อกล่าวถึงแค่โอลิเวียร่า นั่นก็หมายถึงแค่ “ธิดาองค์โต” เท่านั้น
-เปลี่ยนไปใช้สรรพนามอื่นแทน หรือเลี่ยงไม่พูดถึงจะลื่นไหลกว่า
เห็นได้ชัดว่าภายพารากราฟเดียวกันมีการใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อย (ในบางตอน) เลี่ยงไปใช้คำอื่นบ้างจะทำให้รูปประโยคสวยกว่านะครับ เช่น ตอนแรกใช้”เธอ” พอจะกล่าวอีกรอบก็ใช้ “เจ้าหล่อน” ,”แม่คุณ”,”ยัยตัวแสบ” เปลี่ยนไปเรื่อยๆไม่ให้มันซ้ำกัน
-อีกคำหนึ่งที่สะดุดคือตอนที่กล่าวว่า ใช้”เกาทัณฑ์แทง” เกาทัณฑ์มันคือธนูไม่ใช่เหรอครับ หรือว่าหมายความว่าเอาลูกธนูแทง ถ้าเป็นเช่นนั้นน่าจะใช้คำว่า”ลูกเกาทัณฑ์”จะเหมาะกว่านะครับ เพราะใช้เกาทัณฑ์เฉยๆมันจินตนาการไม่ออกว่าเอาไปแทงอีท่าไหน อีกอย่างคือ “เกาทัณฑ์” ค่อนข้างที่จะเป็นศัพท์เก่า ใช้ส่วนมากในพวกหนังสือวรรณคดี ข้าเลยคิดว่ามันไม่ค่อยเข้ากับสไตล์การเขียนแนวนี้สักเท่าไหร่ ยิ่งพอท่านเปลี่ยนมาใช้คำว่า “ธนู”ด้วย ข้าเลยคิดว่าใช้คำว่า “ธนู”ไปทั้งหมดไปเลยจะดีกว่า
-การบรรยายโดยใช้สำนวนเก่าหรือสำนวนโบราณแทรกเข้ามาบางทีมันก็ทำให้ดูดีนะครับ แต่บางจังหวะมันก็ปรับอารมณ์ไม่ทัน เพราะเดี๋ยวใช้สำนวนวัยรุ่น เดี๋ยวใช้สำนวนโบราณ ต้องดูจังหวะการดำเนินเรื่องดีๆครับ
โครงเรื่อง
ความสัมพันธ์ต่างๆวางไว้ดีครับ มีปมอะไรให้น่าดึงดูดน่าสนใจ แทรกเหตุการณ์ต่างๆเข้าไปได้ง่าย ปูทางปมหลังมาดี ทำให้ดำเนินเรื่องต่อไปให้น่าสนใจขึ้นได้อีก
การดำเนินเรื่อง
ดำเนินเรื่องเร็วดีครับ กระชับ แต่ระวังมีบางตอนที่ห้วนเกินไป เช่น เรื่องของคาร์ล ที่ในตอนแรกใช้บทค่อนข้างมากพอสมควรแต่ตอนจะหมดบทบาทกลับตัดจบสั้นๆ ทำให้ดูไม่ค่อยสมดุลเท่าไหร่ ส่วนการดำเนินเรื่องโดยทั่วๆไปดีครับ น่าสนใจ ชวนติดตาม มีหนักมีเบาสลับกันไปให้เรื่องมีสีสันหลายรสชาติไม่เน้นหนักไปทางด้านใดด้านหนึ่งมากเกินไป (มีบทกวนๆ บทหวานๆแทรกตอนที่ดำเนินเรื่องเครียดๆ หรือลุ้นจัดๆมานาน)
'ทั้งหมดที่เราวิจารณ์ออกไปใช่ว่านักวิจารณ์อย่างเราจะทำได้ดีไปทุกอย่าง เเต่เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าให้คุณทำได้‘จงอย่าคาดหวังอะไรกับนักวิจารณ์นักเลย พวกเขาก็แค่คนธรรมดา’
ป.ล.ขออภัยจริงๆครับที่ล่าช้ามาก (ข้าอ่านทุกตอนนะครับ ไม่ต้องห่วง)
ความคิดเห็น