ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • Cruel {Baekhyun ft.sehun chanyeol kris kai luhan} 。

    ลำดับตอนที่ #22 : + Cruel + Special Part – Confession (DOBAEK)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 570
      1
      4 ต.ค. 57




    Special – Confession

    “เจ้าหมา อย่าเลียหน้าฉันสิ!” เสียงหวานใสของใครบางคนกำลังเอื้อนเอ่ยออกมาอย่างร่าเริง รอยยิ้มที่ปราศจากความทุกข์ใดๆ ที่ปรากฏกำลังทำให้คนมองรู้สึกดี

     

    ...โดคยองซูรู้สึกดี...

     

    “คยองซูช่วยจับเจ้าหมาไปหน่อยสิ มันตัวใหญ่แล้วก็หนักมาก ฉันจะแบนแล้ว” คนถูกแกล้งร้องเรียกอีกคนที่ยืนมองแล้วยกยิ้มอยู่ไม่ไกลนัก คยองซูหัวเราะน้อยๆ แล้วเข้าไปช่วยอุ้มเจ้าหมาข้างห้องออกมา

    “เพราะแบคฮยอนตัวเล็กก็เลยสู้แรงเจ้าหมาไม่ไหว แบคฮยอนต้องกินข้าวเยอะๆ รู้ไหม”

    “พูดเหมือนกับว่าคยองซูตัวโต!” แลบลิ้นให้คนที่ตัวเล็กกว่าเขาเล็กน้อยแต่ดันมาสอนให้เขากินข้าว

     

    คยองซูพูดไม่ดูตัวเองเลย ฮ่าๆ

     

    “แต่ถึงจะตัวเล็กกว่า ฉันก็แรงเยอะกว่าแบคฮยอนอยู่ดีแหละ”

    “ชิ!” พูดถึงเรื่องนี้แล้วแบคฮยอนก็อดทำหน้ามู่ไม่ได้ เพราะจริงอย่างที่คยองซูบอก เล่นกันทีไรคยองซูก็เป็นฝ่ายล้มแบคฮยอนได้ทุกที

    “คยองซูตัวก็เล็กกว่าฉัน น่ารักกว่าฉัน แต่ทำไมถึงแข็งแรงกว่าฉันได้ล่ะ มันเสียเซล์ฟนะ!” ว่าไปอย่างหงุดหงิดแล้วลุกขึ้นนั่งชันเข่ามุ่ยหน้าอย่างเอาเรื่อง

    “นี่แหนะ!

    “งื้ออออ!” ร้องเสียงหลงเมื่อถูกคนตาโตหยิกจมูกของตนแล้วส่ายไปมาแรงๆ

    “เจ็บๆๆ เจ็บนะคยองซู!” ร้องเสียงหลงแล้วยกมือตีแขนคนแกล้งหลายๆ ที หากแต่แรงอันน้อยนิดนั้นก็ไม่ได้ทำให้คนแกล้งรู้สึกเจ็บเลยสักนิด

    “งืออออ จมูกต้องแดงมากแน่ๆ เลย คยองซูแกล้งเราอีกแล้วนะ!” ลูบจมูกตัวเองป้อยๆ หลังถูกปล่อยให้เป็นอิสระ คยองซูมองท่าทางเหล่านั้นแล้วก็รู้สึกอิ่มเอม อาฮะ คยองซูยอมรับว่าเขานั้น ช อ บ บยอนแบคฮยอนจริงๆ

    เขายังจำได้ดีว่าการพบเจอแบคฮยอนที่มหาวิทยาลัยนั้นเป็นความรู้สึกยังไง เด็กหนุ่มที่มีรอยยิ้มสวยงามและจริงใจมาพร้อมกับบุคลิกท่าทางเรียบเฉย ไม่ได้ดูเย็นชาแต่ให้ความรู้สึกว่าเป็นการวางตัวเฉยๆ

     

    แบคฮยอนดูนิ่ง แต่ไม่ได้ให้ความรู้สึกหยิ่ง

    แบคฮยอนมีรอยยิ้มที่ดูอบอุ่น มองแล้วก็อุ่นใจ

     

    คยองซูเคยคิด...ว่าถ้าหากคนที่ดูแลและปกป้องคยองซูจะเป็นบยอนแบคฮยอนล่ะก็ เขาคงมีความสุขที่สุดโลกเลยล่ะ หากแต่ท่าทีเด็กน้อยที่แบคฮยอนชอบแสดงออกมันก็ทำให้คยองซูต้องทำใจ คนอย่างบยอนแบคฮยอนน่ะ ถึงจะดูสุขุมน่าหลงใหลแค่ไหนแต่ก็เป็นคนอ่อนหวานจนไม่สามารถที่จะครอบครองใครได้

     

    เคยเห็นตอนแบคฮยอนร้องไห้...แบคฮยอนดูน่ากอดปลอบ

    เคยเห็นตอนแบคฮยอนหกล้ม...แบคฮยอนดูน่าประคับประคอง

    เคยเห็นตอนแบคฮยอนป่วย...แบคฮยอนดูน่าดูแล

     

    หรือแม้กระทั่ง

     

    เคยเห็นตอนแบคฮยอนถูกสาวสวยสารภาพรัก...แบคฮยอนก็ดู...น่ารักกว่าสาวน้อยคนที่มาสารภาพเสียอีก ใบหน้าที่ขึ้นสีเพราะความเขินอายนั้นเด่นชัดกว่าคนสารภาพ นึกถึงเหตุการณ์ที่เคยบังเอิญผ่านไปเห็นก็อดหัวเราะไม่ได้

     

    “คยองซูหัวเราะอะไร?” หลุดออกจากภวังค์เมื่อคนที่กำลังนึกถึงอยู่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วเอียงคอถาม

    “คยองซูหัวเราะเราเหรอ? เรายังไม่หายงอนคยองซูนะ!” ว่าแล้วก็เอาคางเรียวมาเกยไว้ที่ปลายไหล่ของอีกฝ่าย ใบหน้าขาวเนียนของแบคฮยอนที่ยื่นเข้าใกล้คยองซูเป็นอย่างมากก็ทำให้เห็นเด่นชัดว่าแบคฮยอนน่ารักขนาดไหน

     

    แล้วอย่างนี้คยองซูจะยังอยากให้แบคฮยอนเป็นฝ่ายครอบครองเขางั้นเหรอ?

    ไม่มีทาง...

    คยองซูต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายปกป้องดูแลแบคฮยอนถึงจะถูก

     

     

     

    “อ๊ะ...”

     

     -------------------------------------------------------------


    เอามาลงให้รู้ว่าหนูยังอยู่ :'D
    เช่นเคยนะคะ จะลงให้หมดเมื่อรูปเล่มฟิคเสร็จค่ะ ^^



     

    G Minor!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×