คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1st Chapter
@KachaAF8 @Kacha_AF8
'ฝันดีครับ ยินดีกับน้องไอซ์สุดยอดน่าล่าฝัน เอเอฟ9 ด้วยนะครับ สู้ให้สุดพลังครับ!!!'
.
ข้อความที่ถูกพิมพ์ไว้ในแอปพลิเคชั่นทวิตเตอร์ถูกส่งออกไป มือเรียวบางวางโทรศัพท์ลงข้างตัว แล้วยกขึ้นป้องปากหาวอย่างงัวเงีย
“อ่าว ประกาศผลแล้วหรอ"
คชาหันกลับไปมองคนที่กำลังเดินเช็ดหัวออกมาจากห้องน้ำ แล้วพยักหน้าหงึกๆ "น้องไอซ์ได้" ก่อนจะหันกลับมาที่โทรทัศน์อีกครั้ง
1 ปีแล้ว.. หากแต่ก็เหมือนเพียงเสี้ยววินาที ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นก็ยังคงติดตาตรึงใจเขาอยู่จนถึงทุกวันนี้ ราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน เสียงประกาศรางวัลและเสียงตะโกนดังอื้ออึงของแฟนคลับในวันนั้นยังคงดังสะท้อนอยู่ในหู
ดั่งความฝัน.. ความพยายามและความทุ่มเท 3 ปีของเขาสำเร็จแล้ว..
เขาได้ทุกอย่างที่คาดหวังไว้.. ได้เป็นนักร้อง.. ได้ร้องเพลงบนเวที
และบางอย่าง..
.
ก็ไม่ใช่สิ่งที่คาดหวัง
.
แฟนคลับมากมายที่ตะโกนกู่ร้องเรียกชื่อของเขา
ป้ายไฟระยับที่โบกสะบัดทุกครั้งที่เขาขึ้นบนเวที
เพื่อนที่ไม่เคยคิดว่าจะได้รู้จัก
มิตรภาพที่ไม่เคยคิดว่าจะมี
และ..
“เหม่อเชียว คิดอะไรอยู่"
เจ้าของหัวใจ..เพียงหนึ่งเดียว
.
คชาก้มลงมองคนที่เนียนมานอนอยู่บนตักเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แล้วอมยิ้ม พลางส่ายหน้า
“เปล่า"
มือบางคว้าโทรศัพท์ข้างตัวที่วางเอาไว้ขึ้นมาเปิดอ่านไทม์ไลน์ ก่อนจะเหลือบมามองคนที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนตัก เมื่อเห็นข้อความที่อีกคนเพิ่งทวีตไป
Tao Sattaphong @TaoPhiangphor
'ยินดีกับน้องไอซ์แชมป์af9คนล่าสุดด้วยนะครับ พรุ่งนี้เจอกันครับชาวเชียงใหม่ ฝันดีนะครับ'
@KachaAF8 @Kacha_AF8
“@TaoPhiangphor: ยินดีกับน้องไอซ์แชมป์af9คนล่าสุดด้วยนะครับ พรุ่งนี้เจอกันครับชาวเชียงใหม่ ฝันดีนะครับ"ช้าๆ
เสียงเด้งเตือนดังขึ้นจากโทรศัพท์ของคนที่นอนเล่นอยู่ทันที เต๋าเปิดอ่านมันสักพัก ก็เงยหน้าขึ้นมามองคนที่ทำเนียนก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์อยู่แบบขำๆ แล้วก้มลงพิมพ์ข้อความตอบกลับไป
Ton AF8 @t9onaf8
“@Kacha_AF8: “@TaoPhiangphor: ยินดีกับน้องไอซ์แชมป์af9คนล่าสุดด้วยนะครับ พรุ่งนี้เจอกันครับชาวเชียงใหม่ ฝันดีนะครับ"ช้าๆ”//555ช้าจริงอะไรจริง
Tao Sattaphong @TaoPhiangphor
@t9onaf8 @Kacha_AF8 หยั่งเดี๋ยวนิ เจอกันพรุ่งนี้
.
คชาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจเมื่ออ่านข้อความจบ เต๋าเงยหน้าขึ้นมามองคนรักแล้วอมยิ้ม เห็นคชาอารมณ์ดีเขาก็พลอยอารมณ์ดีตามไปด้วย
@KachaAF8 @Kacha_AF8
“@t9onaf8 @Kacha_AF8 หยั่งเดี๋ยวนิ เจอกันพรุ่งนี้”/ZzzZzz
.
“ผมแห้งแล้ว นอนเหอะ พรุ่งนี้บินเช้า"
คชาบิดตัวด้วยความขี้เกียจ แล้วดันหัวคนที่นอนอยู่บนตักให้ลุกออกไป
“เออใช่ เกือบลืม มีอะไรจะให้ฟัง"
“หืม?”
ร่างเล็กเดินไปหยิบหูฟังที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนจะเดินกลับมาที่เดิม ส่งยิ้มให้คนที่กำลังจ้องเขาด้วยความอยากรู้ แล้วนั่งลง
มือบางเสียบหูฟังข้างนึงไว้กับหูตัวเอง และอีกข้างไว้ที่หูของอีกฝ่าย
นิ้วเรียวเลื่อนหน้าจอไอโฟนไปมาสักพัก เสียงเพลงก็ดังขึ้น
.
'อาจเป็นเพียงลมพัดเบาๆ ..ให้เธอคลายร้อน แล้วก็ไป
อาจเป็นต้นไม้ให้เธอใช้ ..บังแดดเอาไว้ แล้วเธอก็จาก'
“เพลงใหม่?”
“อือฮึ..” คชาตอบพลางอมยิ้มอย่างภูมิใจ
'แค่อยากให้เธอยิ้มเรื่อยไป ไม่อยากจะเห็นแม้น้ำตา
ต้องการเมื่อไหร่จะไปหา เป็นที่ปรึกษาให้เธอระบาย..
เธอจะรักเขาก็ไม่เป็นไร แค่เธอยังจดจำ ว่ายังมีฉัน ก็ดีพอแล้วมากมาย
เพราะของปลอมๆอย่างฉัน ใช้ทดแทนเท่านั้น
แววตาของเธอบอกฉัน รู้ว่าคนสำคัญที่สุดคือใคร
ต่อให้ยังไงก็ยังคงเป็นเขา
วันไหนที่เธอไม่เหงา ฉันต้องถอยออกไป
แม้รักเธอสักเท่าไหร่ รู้ว่าตัวเองก็เป็นเพียงเงา
เป็นได้แค่เพียงของที่ทำเลียนแบบ .. ของจริง
เพื่อนเท่านั้น ต้องจำคำนี้ไว้ในใจ
อยู่มุมเล็กๆนี้ต่อไป จะไม่เรียกร้องให้เธอรำคาญ ..'
.
"เป็นไง"
ดวงตาคู่เรียวมองอีกฝ่ายอย่างลุ้นๆ
เต๋านิ่งเงียบ ยังคงฟังเพลงต่อไป จนกระทั่งเพลงจบลง ทั้งห้องก็ปกคลุมด้วยความเงียบสักพัก
“เพราะ.. เพราะมาก"
เต๋าพยักหน้าแล้วส่งยิ้มหวานที่สุดไปให้คนรัก เพียงเท่านั้น รอยยิ้มกว้างก็ปรากฏบนใบหน้าของอีกคนทันที
“จริงหรอ"
“อื้อ เพราะจริงๆ เพราะมากๆ คชาของเต๋าเก่งมาก เก่งที่สุดเลย"
ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงเรื่อๆยิ้มจนแก้มแทบปริ จนเต๋าต้องโน้มตัวลงไปประทับริมฝีปากเบาๆที่แก้มนุ่มนิ่มนั่นอย่างอดใจไม่ไหว ก่อนจะผละออกมาอย่างพยายามหักห้ามใจ
เสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นข้างหูทิ้งทวนก่อนที่ตัวคนพูดจะลุกออกไป ทำเอาใบหน้าหวานร้อนฉ่าขึ้นมาทันที
“รีบไปนอนกันก่อนดีกว่า ก่อนที่คืนนี้.. จะไม่ได้นอน"
.
ไม่กี่นาทีถัดมา ทั้งสองก็มาพร้อมหน้าพร้อมตากันอยู่บนเตียงนอน มือทั้งสองข้างเกาะกุมกันหลวมๆใต้ผ้าห่มผืนหนา หากแต่ดวงตาสองคู่ยังคงสบประสาน
“ไม่นอน?”
“แล้วเต๋าล่ะ ทำไมไม่นอน" คชาเถียงกลับ ริมฝีปากบางแย้มยิ้มอย่างชอบใจ
“อีกสามนาที"
“หืม?”
ดวงตาคู่คมเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียง แล้วหันกลับมาสบตาคนที่นอนเคียงคู่กันอยู่ ก่อนจะพูดว่า
“เหลือสองแล้้ว"
“อีกสองนาทีจะทำไมหรอ?”
คชาพลิกตัวหันกลับไปมองนาฬิกาบ้าง เข็มสั้นกำลังชี้ไปที่เลขสาม ในขณะที่เข็มยาวชี้เลยเลขสี่มาเล็กน้อย
คชาหันตัวกลับมา แล้วมองหน้าเต๋าด้วยความสงสัย
เต๋าลุกขึ้นมานั่งบนเตียง แล้วอมยิ้ม "อีกหนึ่งนาที"
เงียบไปชั่วครู่ คชามองหน้าเต๋าที่ยังคงยิ้มอยู่ตาปริบๆ
“5 .. 4 .. 3 .. 2 .. 1 ....”
.
เต๋าก้มลงไปหยิบอะไรสักอย่างที่อยู่ข้างใต้เตียงออกมา กล่องสีน้ำตาลใบใหญ่ถูกยกขึ้นมาวางบนเตียง ถึงตอนนี้ คชาลุกขึ้นมานั่งตามเต๋าแล้ว
“คชา..”
เต๋ายิ้ม เปิดกล่อง และหยิบอะไรบางอย่างออกมา
“สุขสันต์วันครบรอบหนึ่งปีนะครับ อยู่กับเต๋าไปนานๆนะ"
ดอกกุหลาบสีฟ้าถูกยื่นมาตรงหน้า คชามองดอกกุหลาบสีฟ้าที่ตัดกับมือสีขาวของอีกคนอย่างพูดไม่ออก
หากแต่น้ำตาที่คลอเบ้าอยู่ที่ดวงตาก็เพียงพอ..
“ขอบคุณนะเต๋า ขอบคุณที่คอยอยู่ข้างๆคชาเสมอ"
สองร่างกอดกันแนบแน่น ไม่มีคำพูดใดๆถัดจากนั้น แต่แค่นี้ก็พอแล้ว
พอแล้วจริงๆ..
.
ไม่นานจากนั้น กล่องสีน้ำตาลใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยกุหลาบสีฟ้าก็ถูกเก็บลงไปใต้เตียงอีกครั้ง แต่สมุดสีน้ำตาลเล่มใหญ่กลับถูกหยิบออกมาเปิดดูแทน
คชาเอนหัวซบไหล่เต๋าที่กึ่งนั่งกึ่งนอนพิงอยู่กับหัวเตียง พลางเปิดสมุดสีน้ำตาลเล่มใหญ่ออก
“เฮ่ย รูปนี้มัน ฮ่าๆ"
รูปภาพและตัวอักษรมากมายที่เรียงรายอยู่บนหน้ากระดาษสีน้ำตาลนั้นย้ำเตือนถึงหลายสิ่งหลายอย่าง ที่คชาเกือบจะลืมไปแล้ว
มันย้ำเตือนเขาถึงช่วงเวลาทั้งหมดที่พวกเขาผ่านมาด้วยกัน
ระยะเวลาสามเดือนที่เหมือนความฝันในบ้านหลังนั้น
และอีกเจ็ดเดือนที่เหลือที่ต้องออกมาใช้ชีวิตอยู่นอกบ้าน
ความสนิทชิดเชื้อที่เคยมีเริ่มขาดหาย.. ความสัมพันธ์ที่เคยแนบแน่นเริ่มเจือจาง
น้อยใจกันเป็นวันๆ หึงหวงกันไร้สาระ ทะเลาะกันก็บ่อย เสียน้ำตาก็หลายครั้ง
หากแต่พอมานึกอีกครั้งตอนนี้ คชากลับหัวเราะ
และเขาดีใจที่เขากับเต๋าผ่านช่วงเวลานั้นมาได้
ทั้งรูปภาพที่เขาเคยเห็นและไม่เคยมาก่อน กับถ้อยคำบนสมุดเล่มนั้น ก็ทำเอาเขายิ้มกว้างไม่หยุด
เต๋ามองคชาแล้วก็เกาหัวอย่างเขินๆ
“ขอบคุณนะ"
สองเสียงพูดขึ้นมาพร้อมกัน ดวงตาสองคู่ก็จ้องมอง
แล้วรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าทั้งสองคน
ขอบคุณ.. ที่รักกัน
.
.
.
มาแล้ว~ อีกแชปนึงง 55555
กว่าจะมา ใช้ความพยายามอย่างมากและหนักหน่วง (_ _)''
ตอนต่อไป ไม่รู้จะอีกนานมั้ย..แต่ก็ช่วยติดตามกันด้วยน้าา >__<
แล้วเจอกันตอนหน้าฮับบ :)
ความคิดเห็น