คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Super Star Is Mine : Chapter 10 [ 100% ]
CHAPTER 10
การถ่ายทำเอมวีในกองก็ยังคงผ่านไปได้ด้วยดีอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งฉากในตอนนี้เป็นฉากที่ฮยอนจุงยังคงนึกถึงหญิงสาวผู้เป็นที่รักแต่ไม่เคยคิดจะใส่ใจเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว ชายหนุ่มหยิบรูปที่เต็มไปด้วยความทรงจำของเขาทั้งสองคนพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อคลอ
“ให้โอกาสผมอีกครั้ง”
“ไม่ได้หรอ?”
“ผมดีเกินไป...”
“... แต่ก็ยังโง่ที่ยังรักคุณอยู่อย่างนี้”
….
T______________________________________________________________T < ภายในจิตใจของฮยองจุน
ถ้าผู้หญิงคนนั้นจะเลวขนาดนั้นก็กลับมาหาผมเถอะครับฮยอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (อ้าแขนรอ)
ฉากต่อไปนั้นก็คือฮยอนจุงได้เจอกับเพื่อนเก่าสมัยเด็กที่แทบจะลืมไปแล้ว ทั้งสองได้พูดคุยกันเกี่ยวกับอดีตและเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา ความสนิทสนมชิดเชื้อก็เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามที่ได้อยู่ใกล้ชิดกัน
“เราชอบท้องฟ้า”
“อืม... เราก็ชอบก้อนเมฆเหมือนกัน”
“เราชอบดอกไม้ลิลลี่จัง”
“เธอสวยเหมือนดอกลิลลี่เลยหล่ะ”
“เราชอบเล่นกระดานหก”
“สมัยนั้นเธอบังคับให้เรามาเล่นด้วยทุกวันเลยนี่นา (หัวเราะ)”
จนกระทั่งแปรผันกลายเป็นความรักที่บริสุทธิ์ในที่สุด
“นี่...”
“หืม?”
“คบกับเราได้ไหม?”
ชายหนุ่มเอิ่ยปากขออย่างเขินอายพร้อมกับเอามือเกาหัวแก้เก้อไปด้วย หญิงสาวที่ได้ยินประโยคนั้นก็ถึงกับรีบก้มหน้าพร้อมกับซ่อนสีหน้าแดงระเรื่ออย่างทนไหวไม่อยู่
“อื้ม”
“จริงนะ? เรารักฮเยจูที่สุดเลย!”
พูดจบชายหนุ่มก็ลุกขึ้นอย่างดีใจพร้อมกับกอดหญิงสาวด้วยความรักอย่างเปี่ยมล้น แม้จะผ่านอะไรมามากมายแต่ก็ทำให้เชื่อว่าหากเราเปิดใจให้ความรักครั้งใหม่เข้ามา... เราก็จะไม่จมอยู่กับความทุกข์อีกต่อไป
“เลิกกองได้!”
สิ้นเสียงผู้กำกับจบปุ๊ปทุกคนก็รีบแยกย้าย (อีกตามเคย) เพื่อไปพักผ่อนจากการทำงานที่ทำมาตลอดบ่ายเสียที โดยในคราวนี้คยูจงก็รีบวิ่งมาหาฮยองจุนอย่างรวดเร็ว
“ฮยองจุนอา พี่ขอเตียงเสริมได้แล้วหล่ะ มานอนที่ห้องพี่ละกันนะ”
“อ่า... โอเคฮะ”
ฮยองจุนตอบตกลงเพราะเนื่องจากตนเองนั้นก็ค่อนข้างที่จะเกรงใจฮยอนจุงอยู่มาก อีกทั้งเขาก็ยังไม่อยากจะไปรบกวนไอดอลที่เขาชื่นชอบอีกด้วย (ถึงแม้ว่าในใจจะบอกว่า ‘แกพลาดโอกาสนี้ไปได้ไง’)
“แต่พี่ก็ขอเตียงเสริมแล้วเหมือนกันนะครับ อีกอย่างไปนอนร่วมกันสามคนหน่ะ... อึดอัดตายเลย”
คิมฮยอนจุงที่โผล่มาอย่างกับผี (?) รีบแทรกเข้ามาพูดอย่างรวดเร็ว
“อ่า...”
“เพราะฉะนั้นนอนห้องพี่หน่ะดีแล้วนะเด็กน้อย”
ว่าจบก็ลากตัวเด็กน้อยออกมาจากคยูจงทันที (สะใจโว้ย!)
คิดหรอว่าเขาจะปล่อยคิมฮยองจุนไป...
ไม่มีทางซะหรอก!
ภายในห้องสวีทอันสุดแสนจะโอ่อ่าเนื่องจากคนพักเป็นถึงดาราชายสุดฮอตนามคิมฮยอนจุง ซึ่งในตอนนี้เจ้าของห้องกำลังกระหยิ่มยิ้มอย่างมีเลศนัยเมื่อได้เห็นสีหน้าเหวอที่มันกลับทำให้ร่างบางตัวขาวใสดูน่ารักขึ้นเป็นกอง
“… ฮยอง”
“…”
“ไหนฮยองว่ามีสองเตียงไงฮะ?!”
“ก็...”
“… = =?”
“คิงไซส์ก็เป็นเตียงที่ใหญ่กว้างและหรูหรา สมชื่อกับที่เป็นเตียงของพระราชา เมื่อมีพระราชาก็ต้องมีพระราชินีซึ่งนอนเคียงข้างไม่ไปไหน สรุปก็เหมือนเป็นสองเตียงแหล่ะน่ะเด็กน้อย~”
…. #ช่วยเอาโล่รางวัลสตรอว์เบอร์แหล+แถดีเด่นให้กับคิมฮยอนจุงทีเถอะครับ!!!!!
*เสียงตบมือตามพิธีมอบรางวัล*
“… =______= ก็ได้ฮะ”
หลังจากที่ทั้งกองถ่ายได้รับประทานอาหารกันอย่างอิ่มหนำสำราญกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต่างฝ่ายต่างก็พากันไปเดินเล่นตามชายหาดหรือไม่ก็หามินิเกมส์เล่นกัน
... ซึ่งคนอย่างคิมฮยอนจุงน่ะหรอจะไม่มีแผนมาเล่นเกมส์! #กระตุกยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้ายสุดๆ
“ทุกๆ คน ว่างๆ มาเล่นเกมส์ด้วยกันดีไหม?”
คิมฮยอนจุงตะโกนขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย และแน่นอน ทุกๆ คนต่างรีบวิ่งกรูเข้ามาหาเขาโดยรวดเร็ว (ก็แหงหล่ะคนออกจะหล่อขนาดนี้) แต่ก็ยังเหลืออีกสองคนที่ยังดูเหมือนจะไม่สนใจและยังคงชมนกชมไม้อยู่อย่างไม่ใส่ใจอะไรทั้งสิ้น
... จะไม่ว่าอะไรเล้ยยยยยยยยยยยยยยยย
ถ้ามันไม่ใช่คิมฮยองจุนกับคิมคยูจงอ่ะ!!
ว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก *ทำท่าดึงหัวตัวเอง*
“สองคนนั้นน่ะสวีทกันอยู่ได้ รีบๆ มาเล่นเกมส์ด้วยมา~”
เสียงพนักงานคนนึงในกองถ่ายพูดขึ้นและแทบจะในทันทีก็ตามมาด้วยเสียงโห่ฮิ้วแซวจากคนเกือบทั้งกองถ่าย เด็กน้อยฮยองจุนของเขาที่แทบจะวิ่งหกล้มคลุกคลานและหน้าหวานนั้นยังขึ้นสีแดงระเรื่อผิดกับร่างสูงผิวคล้ำที่เดินมาด้านหลังเดินมาอย่างทองไม่รู้ร้อนหนำซ้ำยังจะมาทำอมยิ้มและยักคิ้วกวนประสาทใส่เขาอีก!
… อย่าให้ไปซื้อโนเกีย3310มาปาใส่นะคิมคยูจง ชีวิตเอ็งไม่ตายดีแน่!! #คิมฮยอนจุงผู้โลว์เทคโนโลยีแบบสุดๆ
“ว่าแต่ฮยอนจุงอา... เราจะเล่นเกมส์อะไรกันดีอะ?”
คยองซูหนึ่งในผู้ช่วยผู้กำกับพูดขึ้นมาหลังจากที่ได้เห็นฮยอนจุงนั้นกำลังหยิบไม้ไอติมหลายแท่งขึ้นมากำหนึ่งพร้อมกับนับไม้ให้เท่ากับจำนวนคนได้สักพักนึงแล้ว
“เล่นเกมส์คิงกันไหมพี่? แต่คราวนี้ก็เพิ่มลูกเล่นอะไรเข้าไปนิดหน่อย จะได้สนุกขึ้นไง~”
… ไอ้คำว่า ‘สนุกขึ้นไง~’ นี่ทำไมมันดูน่าขนลุกแปลกๆฟะ ฮยองจุนนึกขึ้นอย่างเสียวสันหลังพิกล #ผมรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างนะฮะ-_-
“ว่าแต่เกมส์คิงนี่เล่นยังไงหรอ?”
หนึ่งในสมาชิกที่ล้อมวงกันอยู่ถามขึ้นมา ซึ่งหลายคนก็เออออกันตามไปด้วยเพราะยังไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับกฎกติกาเกี่ยวกับการเล่นเกมส์นี้ดีนัก
ฮยอนจุงเหยียดยิ้มกระย่องอยู่ในใจ โอ้... แน่นอนแหล่ะ เกมส์คิงที่คิมฮยอนจุงนั้นจะจัดให้คนอื่นเล่นมันต้องไม่ธรรมดาตามประสาคนหล่อ (และคนหลงตัวเอง) อยู่แล้วล่ะ! เกมส์นี้เตรียมตัวเป็นผู้แพ้ซะเถอะไอ้คิมคยูจง วะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! #ช่างเป็นคนหล่อที่สติไม่สมประกอบเอามากๆ
“ก็อย่างแรกเลยนะครับ ผมจะถือไม้ไอติมเป็นกำเอาไว้ในมือ ให้ทุกคนหยิบไปคนละหนึ่งไม้ ถ้าใครได้ไม้ที่เมื่อแกะเทปออกตรงด้านล่างออกแล้วมีสีดำป้ายไว้ตรงด้านล่างของไม้ไอติม ก็จะได้เป็นคิง ซึ่งคนที่เป็นคิงนั้นจะสั่งให้ทำอะไรก็ได้”
ฮยอนจุงค่อยๆ อธิบายให้คนฟังด้วยทีท่าสบายๆ ซึ่งหลายๆ คนก็ค่อยพยักหน้าเข้าใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ
“หลังจากนั้นเราจะเริ่มแจกกระดาษชิ้นเล็กๆ ซึ่งในกระดาษนั้นก็จะเขียนตัวเลขเอาไว้ เมื่อถึงเวลาที่เกมส์จะเริ่ม คิงก็สามารถเลือกเลขขึ้นมาแล้วสั่งให้ทำอะไรก็ได้ เช่น คนที่ได้เลข 5 ให้ไปวิ่งหาเปลือกหอยมาสามอัน เมื่อคิงสั่งจนพอใจแล้ว ก็เริ่มเกมส์ใหม่โดยเลือกจับคิงกันใหม่ได้เลยครับ”
ฮยองจุงที่เมื่ออธิบายก็โปรยยิ้มที่กระชากใจคนดูมานับไม่ถ้วน ซึ่งเค้าแอบเหลือบมองเด็กน้อยของเขาอยู่ตามเคย
อา... เวลาเขินนี่น่าฟัดจริงๆ เลยเถอะให้ตาย!
“... เอาหล่ะ เริ่มเกมส์ได้!”
สิ้นสุดคำพูดที่คิมฮยอนจุงนั้นพูดออกมา คยองซูก็รวบไม้ไอติมขึ้นมาเป็นกำในทันที ฮยอนจุงขออาสาหยิบไม้ไอติมขึ้นมาเป็นคนแรก หลังจากนั้นทุกๆ คนก็ค่อยหยิบไม้ไอติมกันจนหมด ซึ่งสีหน้าของแต่บะคนนั้นต่างตื่นเต้นว่าตนนั้นจะได้เป็นคิงหรือไม่ แต่หารู้ไม่ว่า...
ไม้ที่ว่ามีสีดำป้ายอยู่อ่ะ มันมาอยู่ในมือคิมฮยอนจุงแล้วครับ!!!
ก็แค่ทำสัญลักษณ์เล็กๆไว้บนไม้ไอติม แค่นี้ก็ไม่มีใครรู้แล้วล่ะ~
“เฮ้ย ใครได้ไม้สีดำ เปิดเผยตัวมาซะ!”
“เออนั่นดิ่ บอกมาๆ แกป่ะวะ?”
เสียงโหวกเหวกดังขึ้นมาหลังจากที่ทุกคนพากันแกะเทปที่ติดอยู่ตรงด้านล่างของไม้ไอติมเสร็จ
“อ่า... ทุกคน ผมได้แหล่ะครับ โชคดีจังเลยแหะ~”
555555555555555555555555555555555 #ยกรางวัลโนเบล(รางวัลออสก้ามันน้อยไป) ด้านสตรอว์เบอร์รี่ดีเด่นให้กับคิมฮยอนจุงเถอะนะครับ
“งั้นต่อไปเริ่มแจกกระดาษที่เขียนตัวเลขเลยเนอะ”
เมื่อพูดจบฮยอนจุงก็แจกจ่ายกระดาษใบเล็กที่เขียนตัวเลขต่างให้กับทุกคน โดยไม่ลืมที่จะจำว่าในกระดาษแต่ละอันนั้นจดตัวเลขอันไหนไว้บ้าง #เห็นหลงตัวเองแบบนี้ไอคิว180อัพนะครับ (เว่อร์ไป)
ร่างสูงจำได้ว่ากระดาษที่ให้ตัวเองนั้นคือเลข 5 ส่วนฮยองจุนนั้นได้เลข 1 และ (ไอ้)คยูจงคนดีของประชาชน(ประชด) นั้นได้เลข 3 (อันที่จริงไม่อยากที่จะจำได้เลยว่าได้เลขไหน) -_-
“เริ่มเกมส์กันเลยเนอะ~”
ว่าจบก็เริ่มออกคำสั่งทันที
“ขอสั่งให้หมายเลข 3 เอากางเกงในออกมาใส่ข้างนอกพร้อมกับวิ่งไปรอบหาดแล้วตะโกนว่า ‘ผมคือซุปเปอร์แมนที่จะมาปกป้องโลก~~~~’ ดังๆ ส่วนบุคคลที่เหลือสามารถอัดถ่ายคลิปแบล็กเมลล์ได้ตามสบาย”
… บายนะหนูน้อยคยูจงคนดีของประชาชน 55555555555555555555555555555555
ปกป้องโลกให้สนุกนะเว้ย (กลั้นขำแบบสุดชีวิต)
คยูจงซึ่งต้องยอมทำคำสั่งอย่างขัดไม่ได้ (และไม่มีข้อแม้) ก็ไม่พูดว่ากล่าวอะไรแต่สีหน้านั้นแสดงออกได้อย่างชัดเจนว่า > ‘อย่าให้ตรูได้เอาคืนนะเฟ้ย!” ก็ต้องเอากางเกงในที่ทีมงานไปยืมมา (จากใครก็ไม่รู้) มาใส่พร้อมกับวิ่งไปรอบๆหาดแล้วตะโกนอย่างที่ได้สั่งไว้ สร้างความเฮฮาและครื้นเครงให้กับคนในวงเป็นอย่างมาก ไม่เว้นแม้แต่เด็กน้อยของเขาที่ยังกลั้นขำไม่อยู่
“เดี๋ยวอัดลงโซเชี่ยลแคมดีกว่าว่ะ เด็ดโคตร คยูจงนี่ได้ข่าวว่าเป็นเดือนมหาลัยด้วยหนิ”
“โห ทำร้ายชื่อเสียงเค้าว่ะ - -”
“เรื่องฮาๆ แบบนี้มันต้องแบ่งปันกันเว้ย55555555”
โอ้... คิมฮยอนจุงเห็นด้วยกับชาวบ้านอย่างเต็มใจสุดสุดก็คราวนี้แหล่ะครับ #อยากจะหัวเราะเป็นภาษาอินเดีย
เมื่อคยูจงกลับมาแสตนด์บายนั่งที่เดิมของตนได้แล้วก็มองฮยอนจุงอย่างเคืองๆ แต่ก็ไม่ได้อะไรมาก หากแต่ยังกลับไปหยอดเด็กตัวขาวข้างๆ ให้เขาเห็นจะๆ ตาอีกต่างหาก
ยังไม่เข็ดใช่ป่ะ........ #เดี๋ยวสั่งอีกรอบแม่งเลย
“ต่อไป ขอให้สั่งให้หมายเลข 1 นั้นต้องออกเดทคู่กับหมายเลข 5 ในวันพรุ่งนี้ โดยต้องทำรูปสวีทหวานมาด้วยเพื่อเป็นการยืนยัน”
เมื่อฟังกันจบต่างคนก็ต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
“ใครได้หมายเลข 1 กับหมายเลข 5 วะ?”
“เออนั่นดิ่ ใครวะ”
“อ่า... ผมเองฮะ ผมได้หมายเลข 1”
ฮยองจุนหลังที่เงียบมาสักพักก็ยกมือขึ้นมาพร้อมกับยิ้มแหยๆ ซึ่งเรียกเสียงฮือฮาจากคนในวงที่กำลังล้อมกลุ่มกันได้เป็นอย่างดี เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นแทบจะในทันใด
‘เห้ยใครได้หมายเลข 5 วะ โคตรโชคดีเลย’
‘เออนั่นดิ่ อิจฉาว่ะ’
‘ฉันก็อยากจะไปเดทกับน้องฮยองจุนบ้างนะเว้ย’
‘หน้าอย่างแกอ่ะฝันไปเถอะ’
‘อ้าวไอ้นี่ - - คนมันต้องมีความหวังเว้ย!’
เมื่อต่างพากันสอบถามกันดีเรียบร้อยแล้วก็พบว่าไม่มีใครนั้นได้หมายเลข 5 เลยแม้แต่คนเดียว (ก็แหงหล่ะ) ทุกสายตาจึงมาจับจ้องที่ฮยอนจุง ร่างสูงตีหน้าซื่อพร้อมกับค่อยๆ หยิบกระดาษแผ่นเล็กที่เขียนหมายเลขขึ้นมาอย่างตีสีหน้านิ่ง (ทั้งๆ ที่ในใจยกยิ้มอย่างสะใจ)
“อ่า... ผมได้หมายเลข 5 หล่ะครับ”
“…”
“สงสัยเราต้องไปเดทกันแล้วหล่ะครับ น้องฮยองจุนของพี่”
เกมส์คิงนั้นถูกจบลงด้วยดีเพราะเนื่องจากคิมฮยอนจุงหัวหลักที่ตั้งต้นในการเล่นเกมส์นั้นขอตัวกลับก่อน จึงทำให้เกมส์ต้องยุติไปโดยปริยาย ร่างสูงยังไม่วายจับข้อมือขาวของเด็กน้อยลากตามมาที่ห้องด้วยอีกต่าง กลัวว่าเผื่อจะมีใครมางาบไปเมื่อคราวที่แล้วหน่ะสิ! ฮยองจุนไม่พูดอะไรมาตลอดทาง ได้แต่ก้มหน้างุดพร้อมกับสีหน้าแดงระเรื่อขึ้นให้เห็นอยู่ปลายๆ ก่อนที่ทั้งคู่จะมาถึงห้องในเวลาถัดมา
“ไปอาบน้ำก่อนไหม?”
ฮยอนจุงลอบถามขึ้นหลังจากที่คนตัวเล็กนั้นเงียบไปได้สักพักใหญ่ๆ ร่างโปร่งเมื่อได้ยินดังนั้นก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างเหรอหร่าพร้อมกับพยักหน้าอย่างรัวๆ แล้วจึงรีบหยิบเสื้อไปในห้องน้ำหากแต่ถ้าไม่ชะงักเพราะคำพูดของร่างสูงเสียก่อน...
“ไหนๆ พรุ่งนี้ก็จะเดทกันแล้ว อาบน้ำให้หอมๆ หน่อยนะ”
“…”
“เผื่อคืนนี้จะได้ทำกิจกรรมอย่างที่คนเดทเค้าทำกันบ้าง”
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
นานไปนิสกว่าจะกลับมาอัพพพพพพพพพพ
แต่ยังไม่ทิ้งนะคะะะะะะ
ขอสารภาพว่าลืมพาส
คือกดลืมพาส ละก็ลืมเมลล์ที่สมัคร ซวยมากT^T
ต้องไปแจ้งปัญหากับเด็กดี สุดท้ายก็ล็อกอินได้ ดีใจมากค่ะะ ;_____;
คิดถึงทุกๆ คนเลยนะคะ
ความคิดเห็น