ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทเรียนที่ 18 ผู้ชนะ - ดีว่า หรือไซโคร แนช ?
บทเรียนที่ 18 ผู้ชนะ - ดีว่า หรือไซโคร แนช ?
“ กระบวนท่าที่สิบสาม วายุพิชิตอัสนี “
คำพูดนี้เมื่อออกมาจากปากของดีว่าแล้ว คล้ายกับมีพลังพิเศษขุมหนึ่งพุ่งออกตามมาด้วย ขณะนี้โลกคล้ายหยุดนิ่งลงอีกครั้งหนึ่ง นี่เป็นการต่อสู้ที่ยากจะคาดเดาได้เลยว่าใครจะเป็นผู้ชนะกันแน่ ?
วาได้แต่ยืนนิ่งมองทางไซโคร แนช ทีและดีว่าที หากมีคนให้เขาพนันข้างใดข้างหนึ่งแล้วละก็เขาขอยอมไม่พนันเลยเสียดีกว่า เนื่องจากโอกาสที่เขาจะได้นั้นมีเพียงแค่ ห้าสิบต่อห้าสิบเท่านั้น
มีบ้างบางคนบอกว่าการพนันถ้าเราไม่เป็นฝ่านเสียเปรียบบ้างแล้วละก็ การพนันก็จะไร้ซึ่งรสชาติ บางคนถึงกับไม่เรียกว่าเป็นการพนันเลยก็ว่าได้ มีบ้างบางคนบอกว่าการพนันหากไม่มั่นใจถึงระดับเจ็ดสิบเปอร์เซนต์ต่อสามสิบเปอร์เซนต์แล้วอย่าได้พนันเลยจะดีกว่า
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ดี การพนันไม่ใช่สิ่งที่ดี อย่างคำกล่าวที่บอกว่า “ การพนันไม่เคยทำให้ใครรวย “ นั่นเอง
แล้วสำหรับท่านเองละ ถ้าหากเลือกได้ละก็จะเลือกใครเป็นผู้ชนะในการต่อสู้ครั้งนี้กันแน่ ?
เลือก 1 ไซโคร แนชชนะ
เลือก 2 ดีว่าชนะ
( หมายเหตุ ; การเลือกทั้งสองทางเลือกนี้ไม่ว่าท่านจะเลือกให้ใครชนะก็ตามจะไม่มีผลต่อตัวเนื้อเรื่องแต่อย่างใด )
เลือก 1 ไซโคร แนชชนะ
ในที่สุดความสงบนิ่งก็ยุติลงแล้ว เมื่อดีว่าเป็นฝ่ายเปิดฉากโจมตี ความรวดเร็วในการจู่โจมออกนั้นเพิ่มขึ้นถึงเท่าตัวเลยทีเดียว ส่วนไซโคร แนชเบิกตาพร้อมตั้งท่าเตรียมรับการจู่โจมอยู่แล้ว
ดีว่านั้นเมื่อพุ่งถึงตัวไซโคร แนชได้ก็ใช้ออกด้วย กระบี่ท่าวายุพิชิตอัสนี กระบวนท่าใช้ออกด้วยความรวดเร็ว ไร้ทิศทางจับได้ราวกับสายลมสมชื่อกระบวนท่าจริงๆ
หากไซโคร แนชไม่ถึงสมาธิออกมาใช้อย่างเต็มที่แล้วละก็ ยากที่จะปัดป้องการโจมตีของดีว่าได้เลยทีเดียว
“ มีเท่านีแองรึ กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนี สายลมหรือจะสามารถพิชิตสายฟ้าได้ ”
“ พิชิตได้หรือไม่ได้ไว้ถึงตอนนั้นก็รู้ผลเองละครับ ”
ทั้งสองแม้ต่อสู้กันอย่างสุดความสามารถแต่ก็ยังไม่วายแอบพูดคุยกันบ้าง หากตอนนี้ไม่ว่าไซโคร แนชหรือดีว่าเสียสมาธิแม้แต่นิดเดียว คนนั้นจะต้องเป็นฝ่ายผ่ายแพ้อย่างแน่นอน
กระบี่ท่อนไม้ของดีว่าคล้ายไม่ใช่กับท่อนไม้แล้ว แต่ถึงกับคล้ายสายลมเลยทีเดียว กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีเคล็ดวิชาที่แท้จริงนั้นไม่ได้อยู่ที่ความรวดเร็วเพียงอย่างเดียว แต่กลับอยู่ที่การเคลื่อนไหวที่ไร้ทิศทาง ซ้ายทีขวาที จู่โจมบน จู่โจมล่างสลับกันไปเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าที่แน่นอน ไร้ทิศทางจับได้ หรือพูดง่ายๆก็คือ ใช้หลักการไร้ลักษณ์ซึ่งเป็นสุดยอดเคล็ดวิชานั่นเอง
แรกๆ นั้นวาเองก็ดูไม่ออกเหมือนกันว่า กระบวนท่านี้จะช่วยทำให้ดีว่าเอาชัยไซโคร แนชได้อย่างไร แต่ในตอนนี้วาเริ่มดุออกแล้ว ความเร็วในการแทงออกของกระบี่ท่อนไม้ของดีว่าเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คล้ายกับการเกิดของพายุนั้นเอง แรกเริ่มก่อนที่จะเกิดพายุนั้นก็เกิดจากการหมุนของลมเพียงเล็กน้อย แต่ภายหลังเมื่อลมหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆ ก็ก่อตัวกลายเป็นพายุในที่สุด
ดีว่าเมื่อแทงออกไปหนึ่งกระบี่ก็คล้ายกับมีมืองอกเงยออกมาจ้วงแทงเพิ่มอีกสองกระบี่ หากเป็นผู้อื่นแล้วละก็ไม่มีทางรับมือดีว่าได้ขึ้นขนาดนี้แล้ว แต่ไซโคร แนชกลับแตกต่าง แม้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่แต่ทว่าไซโคร แนชกลับยิ้มแล้ว
“ กระบวนท่าของเจ้าร้ายกาจจริงๆ แต่คิดว่าจะใช้ไปได้ถึงเมื่อไหร่กันละ ? ”
ดีว่าเมื่อได้ยินคำพูดของไซโคร แนชก็ถึงกับอดทึ่งไม่ได้ ไซโคร แนชรู้ได้อย่างไรว่ากระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีมีขีดจำกัด
กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีแม้กล่าวได้ว่าเกือบถึงขั้นไร้ลักษณ์แล้วก็ตาม แต่ทว่าจุดอ่อนของกระบวนท่านี้ก็มีนั่นก็คือ แรกเริ่มในการใช้กระบวนท่านั้นช่องโหว่จะมีมากคล้ายกับสายลมที่พัดเบาๆในตอนเริ่มแรกก่อนที่จะเป็นพายุ ส่วนจุดอ่อนต่อไปก็คือ ผู้ที่ใช้กระบวนท่านี้ต้องรีดเร้นลมปราณจำนวนมากถึงจะใช้กระบวนท่านี้ออกมาได้ โดยต้องโคจรลมปราณไปทั่วร่างกายเพื่อเพิ่มขีดจำกัดในการต่อสู้ให้สูงขึ้น ทำให้สามารถเคลื่อนไหวได้ไร้ทิศทางเช่นสายลม กระบวนท่านี้หากใช้จนถึงขั้นสูงสุดก็แทบเรียกได้ว่าไร้ผู้ต่อต้านเลยทีเดียว เฉกเช่นกับพายุลูกใหญ่ที่ก่อตัวขึ้น ไม่ว่าสิ่งของใดๆ ก็ไม่มีทางต้านทานแรงลมของมันได้
และนี่จึงนำมาสู่จุดอ่อนสุดท้ายของกระบวนท่านี้ นั่นก็คือ กระบวนท่านี้เมื่อใช้ถึงขั้นสูงสุดแล้วจะใช้ออกได้ภายในระยะเวลาอันสั้นเท่านั้น หากไม่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีอาจใช้ได้เพียงแค่ห้าวินาทีเท่านั้น ดีว่านั้นแม้จะได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี แต่ก็ยังใช้กระบวนท่านี้ในขั้นสูงสุดได้เพียงแค่ยี่สิบวินาทีเท่านั้น และหลังจากนั้นพลังลมปราณของผู้ใช้ก็จะลดต่ำลง จนอาจถึงขั้นหมดสิ้นเลยก็ได้ เช่นเดียวกับพายุเมื่อหมดพลังงานก็จะกลับกลายเป็นเพียงแค่สายลมเบาๆ เท่านั้นเอง
ไซโคร แนชนั้นเข้าใจถึงหลักการของกระบวนท่านี้ ดังนั้นจึงจงใช้ตั้งรับตั้งแต่แรกแล้ว ในที่สุดกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีก็ดำเนินมาถึงจุดสูงสุดของกระบวนท่าแล้ว
“ ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะใช้กระบวนท่านี้ได้อีกกี่วินาทีหรอกนะครับ ผมรู้เพียงแต่ว่าตอนนี้การโคจรลมปราณของกระบวนท่านี้มาถึงจุดสูงสุดแล้วละครับ และผมก็คงจะต้องเอาชนะรุ่นพี่ภายในเวลาอัดจำกัดนี้ให้ได้ !!! ”
ในที่สุดดีว่าก็แสดงแสงยานุภาพสูงสุดของกระบวนท่านี้ออกมาแล้ว การโจมตีออกของดีว่านั้นถึงขั้นตามองแทบไม่ทันเลยทีเดียว พริบตานั้นเองสายลมรอบๆ บริเวณนั้นก็ก่อตัวขึ้น การก่อตัวของสายลมเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนคล้ายเป็นพายุหมุนเล็กๆ แล้ว
ไซโคร แนชถึงแม้ว่าจะรวดเร็วเพียงใดก็ตาม แต่ในที่สุดก็เปิดช่องโหว่ให้แก่ดีว่าแล้ว ทำให้กระบี่ท่อนไม้ของดีว่าฟันเข้าใส่ไซโคร แนชหลายกระบี่ ความรุนแรงของแต่ละกระบี่นั้นเรียกได้ว่า ไม่แตกต่างกัน เพราะต่างก็รุนแรงจนถึงขั้นน่าตื่นตระหนก
การถูกดีว่าฟันใส่หนึ่งกระบี่ไม่ใช่เรื่องที่น่ายิ้มได้ เนื่องจากผู้ที่โดนนั้นถ้าไม่ล้มลงไปนอนกับพื้นก็แทบจะหมดสติเลยก็ว่าได้ อย่าว่าแต่ถูกฟันใส่หลายกระบี่เลย แต่ไซโคร แนชกลับยังยิ้มได้อย่างมั่นใจ หรือว่าไซโคร แนชไม่รู้สึกเจ็บกันแน่ ?
สายลมรอบๆ พัดอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่ต้นไม้ใหญ่หน้าหอพักยังต้องพัดไปตามแรงลมของกระบวนท่านี้
ในขณะที่กระบี่ท่อนไม้ของดีว่ากำลังจะฟันใส่ไซโคร แนชอีกหนึ่งกระบี่นั้นเอง ไซโคร แนชก็หายตัวไปแล้ว ไม่รอให้ดีว่าโจมตีออก หรือแม้แต่ขยับตัว ดาบคู่ท่อนไม้ของไซโคร แนชก็จู่โจมออกแล้ว ไซโคร แนชปรากฎตัวที่ด้านหลังดีว่าพร้อมกับแทงดาบท่อนไม้ใส่ตรงกลางหลังของดีว่าเบาๆ ถึงแม้จะเบาแต่เปี่ยมไปด้วยความรวดเร็วอย่างยิ่ง
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในพริบตาเดียวเท่านั้น แต่ก็หยุดลงภายในพริบตาเดียวเช่นกัน ดีว่าเมื่อถูกไซโคร แนชแทงใส่กลางหลังเบาๆ หนึ่งดาบก็คล้ายกับหุ่นยนต์ ถึงกับหยุดนิ่งอยู่กับที่
สายลมที่พัดอยู่รอบๆ ตัวของทั้งสองคนก็สงบลงทันที ดีว่าที่หยุดอยู่กับที่คล้ายกับหมดสติแล้ว กระบี่ท่อนไม้ในมือของดีว่าล่วงหล่นสู้พื้น พร้อมกับดีว่าที่ล้มลงเช่นกัน แต่ดีว่าไม่ได้ล้มลงไปพร้อมกับกระบี่ เนื่องจากมีมือสองข้างโอบรับตัวดีว่าไว้ เป็นมือของไซโคร แนชนั่นเอง
ในที่สุดการตัดสินแพ้ชนะก็ปรากฎออกมาแล้ว ผู้ชนะก็คือ ไซโคร แนชนั่นเอง !!!
วาเมื่อเห็นเช่นนั้นก็รู้ว่า ไม่มีทางเอาชนะไซโคร แนชได้แล้ว เขาได้แต่ทิ้งดาบลงกับพื้น พร้อมกับค่อยๆ เดินเข้าไปหาไซโคร แนชจากนั้นก็ช่วยพยุงดีว่ามานอนพิงกับต้นไม้ใหญ่หน้าหอพัก
“ รุ่นพี่คงจะไม่ร่วมทีมกับพวกผมแล้วใช่ไหมครับ ”
ไซโคร แนชไม่ตอบ แต่หันมาพูดกับวา
“ ยังเหลือเจ้าอีกคนไม่ใช่หรือ ทำไมไม่ลองดูละ ”
“ มีเรื่องบางเรื่องที่บางครั้งไม่ต้องกระทำเราก็สามารถรู้ได้เองอยู่แล้วละครับ ตอนนี้ผมไม่มีทางสู้รุ่นพี่ได้หรอกครับ ”
“ ถ้าตอนนี้ยังสู้ไม่ได้ งั้นเจ้าหมายถึงอีกหน่อยจะสู้ได้อย่างนั้นรึ ”
วาได้แต่เงียบแล้ว ความจริงเขาไม่คิดที่จะสู้กับไซโคร แนช หรือใครตั้งแต่แรกแล้ว
“ เอาละ รอเพื่อนของเจ้าฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยว่ากันทีหลังก็แล้วกัน ”
ไม่นานนักดีว่าก็ค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้นมา สิ่งแรกที่ดีว่าเห็นก็คือ วาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ และหลังจากนั้นก็คือไซโคร แนชซึ่งยืนหันหลังอยู่
ดีว่าค่อยๆ พยุงตัวขึ้น โดยมีวาช่วยอีกเรื่องหนึ่ง
“ รุ่นพี่ครับผม......... ”
ไม่รอให้ดีว่ากล่าวต่อไซโคร แนชก็หันหน้ามาชิงกล่าวว่า
“ ผลการต่อสู้ก็ออกมาแล้วนะ เจ้าเป็นฝ่ายแพ้ ”
“ ข้อนั้นผมเข้าใจครับ ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอโทษที่ล่วงเกินไปนะครับ เมื่อผมแพ้แล้ว ก็ต้องตามสัญญา ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวเลยก็แล้วกันนะครับ ”
“ ช้าก่อน ข้าไม่ได้บอกว่าถ้าเจ้าแพ้แล้วข้าจะไม่ร่วมทีมกับเจ้านี่ ข้าเพียงแค่บอกว่า ถ้าเจ้าอยากให้ข้าไปร่วมทีมด้วยต้องเอาชนะข้าให้ได้ ”
“ รุ่นพี่หมายความว่ายังไงกันครับเนี่ย ”
“ เห็นแก่ความพยายามของเจ้า ข้าจะยอมร่วมทีมกับเจ้า ”
วาได้ยินเช่นนั้นก็ร้อง เย้ ออกมาทันที ดูเหมือนว่าเขาจะดีใจกว่าดีว่าเสียอีก พร้อมกับกล่าวแทนดีว่า
“ ขอบคุณมากครับรุ่นพี่ ”
“ ช้าก่อนอย่าเพิ่งดีใจไปนะ ”
วาทำหน้างง
“ ทำไมหรอครับ ”
“ ข้าจะร่วมมือกับพวกเจ้าในฐานะตัวสำรองเท่านั้นเข้าใจไหม ”
“ แต่ว่าผมกะจะเป็นตัวสำรองนะครับ รุ่นพี่เก่งกว่าผมตั้งเยอะทำไมถึงจะเป็นตัวสำรองละครับ ”
“ ในสัญญาไม่ได้บอกไว้ไม่ใช่เรอะ แค่ตกลงกันว่าให้ข้าร่วมทีม หรือถ้าเราข้องใจละก็ข้าออกจากทีมก็ได้นะ ”
“ ไม่ข้องใจหรอกครับ แต่ว่า.........”
ดีว่าจับไหล่วา คล้ายกับบอกให้รู้ว่าไม่ต้องพูดต่อแล้ว
“ ขอบคุณมากครับรุ่นพี่ แค่รุ่นพี่เข้าทีมเดียวกับผมก็ขอบคุณมากแล้วละครับ ”
จากนั้นดีว่าก็กล่าวต่อ
“ แต่ว่าผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ รุ่นพี่รู้กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีได้ยังไงกันครับ ”
“ เหอ เรื่องแค่นี้ถ้าข้าไม่รู้แล้วละก็ ข้าคงไม่สามารถเป็นถึงพาลาดินได้หรอกนะ อย่าว่าแต่กระบวนท่านี้เลย อีกหลายกระบวนท่าไม่ว่าจะเป็นวิชากระบี่ ขวาน หรืออาวุธต่างๆ ข้าก็ศึกษามาเกือบหมดแล้ว ”
หากเป็นคนอื่นฟังไซโคร แนชพูดแล้วละก็ต้องหาว่า เขาเป็นพวกชอบโอ้อวดตนเป็นแน่ แต่ความจริงแล้วคำพูดนี้หาได้ผิดแปลกแม้แต่น้อยเลยไม่
“ ถ้าอย่างนั้นตอนที่รุ่นพี่โดนผมฟันใส่ก็หมายความว่า รุ่นพี่จงใจหรอครับ ”
“ ถ้าเป็นตอนนั้นไม่ได้จงใจหรอกนะ แต่มันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ”
“ ไม่จงใจ แล้วรุ่นพี่ทนรับกระบี่ของผมได้ยังไงกันครับ ”
“ เจ้าเองก็รู้ใช่ไหมว่าจุดอ่อนของกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีคืออะไร ”
“ รู้ครับ ”
“ กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีไม่ใช่แค่มีระยะเวลาจำกัดในการใช้ แต่ยังต้องใช้พลังลมปราณอย่างสูงในการใช้ออกมา โดยผู้ใช้ต้องเกร็งพลังลมปราณไปตามจุดต่างๆ ทั่วร่างกายเพื่อให้ร่างกายเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว ไร้ทิศทางเช่นสายลม ดังนั้นหากคิดจะทำลายกระบี่ท่านี้ได้นั้นก็มีเพียงไม่กี่วิธีเท่านั้น
บางคนอาจรอจนกระบวนท่าใช้ถึงขีดสุด หรือพูดง่ายๆ ก็คือให้กระบวนท่านี้หยุดลงเอง แต่คนที่คิดแบบนั้นส่วนใหญ่มักที่จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เนื่องจากกระบวนท่านี้หากรอถึงตอนท้ายสุดของกระบี่ท่าจริงๆ แล้วละก็จะเป็นการปลดปล่อยลมปราณที่เกร็งอยู่ทุกจุดของผู้ใช้ใส่ศัตรู ซึ่งถ้าไม่สามารถหลบได้แล้วละก็มีแต่แพ้กับแพ้แน่นอน ถึงแม้ว่าข้าเองจะมีรีเจเนอเรเตอร์ก็ตามที ข้าก็ไม่คิดที่จะเสี่ยงรอจนถึงขั้นนั้นหรอกนะ
วิธีที่ข้าใช้ทำลายกระบวนท่าเจ้าก็คงจะรู้ว่ามันก็คือ การทำลายจุดเกร็งลมปราณ หากผู้ใช้ทุกทำลายจุดเกร็งลมปราณไม่ว่าจุดใดจุดหนึ่งแล้วละก็กระบวนท่านี้ก็จะหยุดชะงักลงทันที ลมปราณก็จะแตกซ่าน นับว่าเป็นจุดอ่อนสำคัญอย่างยิ่งของกระบวนท่านี้ แต่ว่าการที่จะแทงให้ถูกจุดเกร็งลมปราณนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เนื่องจากมีเพียงไม่กี่จุดเท่านั้น และถ้าหากแทงพลาดไปเพียงนิดเดียวก็ไม่สามารถทำลายจุดนั้นได้ แถมอาจต้องเป็นฝ่ายผ่ายแพ้เลยก็ว่าได้ ดังนั้นวิธีนี้จึงค่อนข้างเสี่ยง แต่ผลที่ตามมาก็คุ้มค่าเช่นกัน ”
ไซโคร แนชยิ้มเล็กน้อยจากนั้นก็กล่าวต่อ
“ ส่วนที่เจ้าถามว่าข้าทนทานกระบี่ของเจ้าได้ยังไงกันนั่นหรอ นั่นก็เป็นเพราะว่าตอนนั้นเป็นตอนที่ข้าตัดสินใจว่าจะทำลายจุดลมปราณที่กลางหลังของเจ้ายังไงกันละ ข้าจึงโคจรลมปราณสายฟ้าขึ้น แต่ว่าข้าก็ยังไม่เร็วพอถูกเจ้าฟันใส่หลายกระบี่
แต่ละกระบี่เจ็บเกินต้านทานก็จริงแต่เจ้าอย่าลืมว่าข้ามีวิชารีเจเนอเรเตอร์อยู่ พริบตานั้นข้าจึงจำเป็นต้องใช้รีเจเนอเรเตอร์ออกมาความเจ็บปวดก็หายไปชั่วขณะหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เกร็งพลังลมปราณสายฟ้าขึ้น ท่าที่ข้าใช้อ้อมไปข้างหลังเจ้าเรียกว่า เทเลพอต เป็นการใช้พลังลมปราณสายฟ้ากระตุ้นให้ร่างกายเกิดปฎิกิรินารีเฟรกขึ้น ทำให้สามารถเคลื่อนไหวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งด้วยความเร็วสูงกว่าปกติหลายเท่าตัวได้ ”
วาเมื่อได้ยินคำว่า เทเลพอต ก็อดประหลาดใจไม่ได้
“ อย่างกับพวกหนังการ์ตูน หรือพวกเกมเลยนะครับ ที่เคลื่อนที่จากอีกที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที ”
“ เหอ แต่เสียดายที่มันไม่ได้สนุกอย่างที่เจ้าคิดน่ะสิ จริงอยู่ว่ามันเป็นการเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ด้วยปฎิกิริยารีเฟรก แต่ก็อันตรายพอสมควรเลยทีเดียว
เนื่องจากคนปกติจะไม่มีทางเกิดปฎิกิริยารีเฟรกได้ถ้าหากไม่เจอเรื่องที่จะก่อให้เกิดปฎิกิริยารีเฟรก เช่น กระตุกมือเมื่อถูกไฟช็อต หรือเข่ากระตุกเมื่อถูกทุบเข้า ดังนั้นการใช้ลมปราณสายฟ้าให้เกิดปฎิกิริยารีเฟรกได้นั้นก็จะต้องทำโดยการส่งลมปราณสายฟ้าไปถึงสมอง ทำให้ร่างกายเกิดปฎิกิริยารีเฟรกขึ้นยังไงละ ”
“ ฟังแล้วน่ากลัวเหมือนกันนะครับเนี่ย ”
“ ไม่ใช่แค่น่ากลัวหรอกนะ ถ้าหากโคจรลมปราณสายฟ้าไปที่สมองผิดพลาด หรือมากเกินไปแล้วละก็ผลที่ต้องตามมา อย่าให้ต้องคิดเลย ”
“ มันจะเป็นยังไงหรอครับ ”
“ ถ้าหากผิดพลาดไปแม้แต่นิดเดียว หรือส่งกระแสไฟฟ้าไปที่สมองมากเกินไปแล้วละก็ขั้นต่ำก็หมดสติทันที หรือถ้าอย่างแย่ก็เป็นอัมพาตไปเลยละ ”
“ รุ่นพี่รู้แล้ว ทำไมยังกล้าใช้อีกละครับ ”
ไซโคร แนชมองไปที่ดีว่าพร้อมกับกล่าว
“ ก็เพราะว่าเจ้านี่ทำให้ข้ารู้สึกไม่อยากที่จะแพ้ขึ้นมาน่ะสิ ”
ดีว่าเมื่อได้ยินไซโคร แนชพูดเช่นนี้ก็ได้แต่ยิ้มแล้ว
คนเราบางคนครั้งหากเจอคู่ต่อสู้ที่ทำให้เกิดอาการไม่อยากแพ้ขึ้นมาละก็จะเปลี่ยนเป็นเข้มแข็งขึ้น บางคนถึงกับเปลี่ยนแปลงตัวเองไปเลยก็ว่าได้ เนื่องจากในใจคนเหล่านั้นล้วนไม่อยากแพ้ เมื่อใจสู้แล้วไม่ว่าอะไรสักวันหนึ่งก็จะต้องสามารถฟันฝ่าไปได้ ขอเพียงใจไม่ท้อถอยเท่านั้น
เลือก 2 ดีว่าชนะ
ทั้งดีว่า และไซโคร แนชยังคงยืนนิ่งไม่ขยับเขยื่อนตัวแม้แต่น้อย กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีของดีว่าจะสามารถพิชิตไซโคร แนชได้สมดังชื่อหรือไม่ ?
สายลมรอบๆ ตัวของทั้งสองเริ่มพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าต้องการจะมาชมการต่อสู้ของทั้งสองคนนี้ด้วย สายตาของทั้งสองจ้องมองกันอย่างต่อเนื่องเหมือนกับว่ารอโอกาสที่ฝ่ายตรงข้ามเผลอเพียงแค่เสี้ยววินาทีก็จะจู่โจมออกไปทนที แต่ดูท่าว่าทั้งสองคนจะไม่มีท่าทีว่าจะเสียสมาธิ หรือเผลอเลยแม้แต่น้อย
ดีว่าเองรู้ดีว่าความจำกัดของกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีเป็นอย่างไร กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีนั้นไม่เพียงแต่ต้องดึงพลังลมปราณของผู้ใช้ออกมาทั้งร่างกายส่งไปยังจุดต่างๆ เพื่อเพิ่มความรวดเร็วในการเคลื่อนไหว แต่ยังมีจุดอ่อนอีกหลายที่ เช่น เมื่อกระบวนท่านี้สิ้นสุดพลังลมปราณของผู้ใช้จะหายไปกว่าครึ่งหนึ่ง หรืออาจเรียกได้ว่าถ้าไม่สามารถพิชิตคู่ต่อสู้ลงได้ก่อนที่จะเสร็จสิ้นกระบวนท่าก็จะเป็นฝ่ายผ่ายแพ้ไป และกระบวนท่านี้ก็มีข้อจำกัดของเวลาด้วยเช่นกัน สามารถใช้กระบวนท่านี้เมื่อถึงจุดสูงสุดของกระบวนท่าได้เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น
ดีว่าคล้ายกำลังคิดว่าควรที่จะใช้กระบวนท่านี้ออกไปจริงๆ ดีหรือเปล่า ขณะที่เขากำลังลังเลอยู่นั้นไซโคร แนชก็พุ่งตรงมาหาเขาแล้ว ไซโคร แนชคงไม่ต้องการให้ดีว่าใช้กระบวนท่านี้ออกมาดังนั้นจึงรอจังหวะเป็นฝ่ายจู๋โจมเพื่อทำลายไม่ให้กระบวนท่านี้ใช้ออกได้
ดาบท่อนไม้ทั้งสองพุ่งปราดไปยังดีว่าด้วยความรวดเร็ว ในที่สุดกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีก็ถูกทำลายลงแล้ว ตั้งแต่ที่ยังไม่ได้ใช้ออกมา ดีว่าต้องคอยรับการโมตีของไซโคร แนชไปเรื่อยๆ
การโจมตียิ่งมายิ่งรวดเร็ว คราวนี้ฝ่ายที่เสียเปรียบท่าทางจะเป็นดีว่าเสียแล้ว ดีว่าคิดเสียใจกับตัวเองที่เกิดความลังเลจนทำให้ถูกทำลายการตั้งกระบวนท่าไป ดังนั้นตอนนี้ดีว่าได้แต่เป็นฝ่ายรับการโจมตีเสียแล้ว เขาเองก็ยังคิดไม่ออกเช่นกันว่าจะใช้วิธีไหนเพื่อโค่นไซโคร แนช
“ วูบ !!! ”
ดีว่าก้มหลบดาบท่อนไม้ของไซโคร แนชได้อย่างหวุดหวิด หากเมื่อสักครู่นี้เขาช้าไปเพียงนิดเดียวละก็ผลที่ตามมาเป็นที่คาดคิดได้
ทันใดนั้นเองดาบท่อนไม้ของไซโคร แนชวกกลับเข้าหาตัวดีว่าอย่างรวดเร็ว เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
แต่สำหรับดีว่าแล้วกลายเป็นภาพที่ค่อยๆ เคลื่อนไหวเท่านั้นเอง หรือนี่จะเป็นจุดจบของดีว่า ? หรือว่าเขาจะไม่สามารถหลบดาบท่อนไม้นี้ได้จริงๆ ?
“ ปัก !!!! ”
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าคนหนึ่งล้มลงกับพื้น แต่ถึงกระนั้นกระบี่ในมือของเขาก็ยังคงกำแน่นอยู่ในมือ ราวกับว่าหากกระบี่ในมือของเขาหลุดออกจากมือเมื่อไหร่แล้วละก็ ทุกสิ่งที่พยายามมาจนถึงตอนนี้ก็จะสูญสลายไปในทันที
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าพยายามฝืนตัวเองลุกขึ้นมาจากพื้นให้ได้ ดูจากสภาพร่างกายตอนนี้แล้วนับว่าบาดเจ็บมาไม่น้อยเลยทีเดียว
หากเปรียบเป็นเด็กคนอื่นแล้วคาดว่าท่าทางคงจะไม่สามารถลุกขึ้นได้แล้ว นั่นเพราะไม่เพียงต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เขายังต้องต่อสู้กับสายตา
สายตาที่เย็นชาจ้องมองร่างของเด็กชายที่กำลังพยายามลุกขึ้นอย่างสมเพชระคนกับความเกลียดชัง เจ้าของสายตานั้นเค้นหัวเราะอย่างเย็นชา ราวกับไม่เข้าใจว่าเด็กชายคนนั้นจะลุกขึ้นมาอีกทำไมกัน
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าเมื่อลุกขึ้นยืนได้แล้ว ก็ใช้มือทั้งสองข้างเกาะกุมกระบี่ของตน แต่ถึงแม้จะใช้มือทั้งสองข้างช่วยกันแล้วก็ตาม ก็ยังคงไม่สามารถถือกระบี่ให้มั่นได้
กระบี่ในมือเด็กชายสั่นเอนไปเอนมาราวกับสามารถตกลงได้ทุกเมื่อ
มีบ้างบางคนถึงแม้เจ็บปวดแสนสาหัสเพียงใด ก็ตามคนผู้นั้นก็ยังสามารถลุกขึ้นยืนขึ้นได้เสมอ นั่นเป็นเพราะคนผู้นั้นมีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นในใจนั่นก็คือ “ ความหวัง ”
เด็กชายคนนั้นก็เช่นเดียวกัน
ชายเจ้าของสายตาเย็นชาคู่นั้นยังคงจับจ้องที่เด็กชายคนนั้นอย่างเกลียดชัง พร้อมกับกำกระบี่ในมือแน่น
“ แกนี่มันน่าสมเพชดีแท้ !! คิดหรือว่าพี่ชายของแกจะสามารถช่วยแกได้ ”
ชายคนนั้นคล้ายกับพยายามสะกดความโกรธแค้นในจิตใจของตัวเองไม่ให้พลุกพล่านออกมา แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถทำได้ ชายคนนั้นเตรียมพร้อมจะลงมืออีกครั้งหนึ่งแล้ว
“ ผมจะ........ไม่...ยอม.......ให้คุณ......มา.......ดู......ถูก........พี่ชาย.........ผม ”
เด็กชายพูดออกมาอย่างสุดฝืน
ชายคนนั้นเมื่อได้ยินก็สะกดอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่แล้ว ตวัดกระบี่ใส่เด็กชายคนนั้นทันที
สภาพร่างกายของเด็กคนนั้นตอนนี้ หรือยังจะสามารถปัดป้อง หลบหลีกกระบี่นี้ได้อีก
ย่อมไม่ได้แน่นอน
แต่ทว่าเด็กชายคนนั้นแม้แต่อาการพยายามจะหลบหลีกก็ไม่มีแม้แต่น้อย กลับยังยืนนิ่งเตรียมรับกระบี่นั้นแล้วอย่างไม่เกรงกลัว
“ ชิ้ง !!! ”
กระบี่ของชายคนนั้นถูกรับไว้ได้ด้วยกระบี่ของชายอีกคนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อว่าภายในเวลาเสี้ยววินาทีจะมีใครสามารถออกรับกระบี่นี้ได้
ชายเจ้าของสายตาเย็นชาตะลึงตะลานแล้ว คราวนี้ผู้ที่ถูกจ้องมองด้วยสายตาที่เย็นช้ากลับเป็นเขาเอง ผู้ที่จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชาก็คือ ชายผู้ซึ่งออกมารับกระบี่นั้นเอง
พริบตานั้นเองร่างกายของชายเจ้าของสายตาเย็นชาคล้ายชาด้าน ดูเหมือนชายผู้ซึ่งรับกระบี่นั้นสร้างความตื่นกลัวให้เขาอย่างยิ่งยวด
กระบี่ของทั้งสองยังคงประสานกันอยู่เช่นนั้น แต่ชายผู้ซึ่งออกรับกระบี่มองที่ชายผู้นั้นด้วยสายตาเย็นชาสุดจะบรรยายได้ ความโกรธ ความเดือดดาลที่ก่อตัวขึ้นในสายตานั้นสุดที่จะบรรยายได้
“ แกทำอะไรกับน้องชายของฉัน !!!! ”
ชายผู้นั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ซึ่งดูเหมือนจะพยายามข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ให้ได้ แน่นอนว่าชายอีกคนนั้นพูดไม่ออกแล้ว
“ เช้ง !!! ”
กระบี่ในมือของชายคนแรกถูกสลัดออกไปจากมือแล้ว กระบี่ลอยอยู่เหนือศีรษะของทั้งสอง แต่ทันใดนั้นประกายกระบี่ก็วูบขึ้น
กระบี่ที่ถูกตวัดลอยกลางอากาศเมื่อสักครู่ถูกกระบี่อีกเล่มหนึ่งตัดหักเป็นหลายท่อนแล้ว !!!
ชายผู้ซึ่งเพิ่งมาถึงก็คงเป็นพี่ชายของเด็กชายคนนั้นนั่นเอง
เด็กชายตาแดงกล่ำค้ลายกับจะร้องไห้ แต่พยายามกลั้นเอาไว้ พี่ชายค่อยๆ ลูบหัวน้องชายตัวเองอย่างทะนุถนอมราวกับที่นั่นไม่มีชายคนเมื่อสักครู่นี้ยืนอยู่เลย
สายตาของพี่ชายเปลี่ยนไปราวกับคนละคน เปลี่ยนเป็นนุ่มนวลอ่อนหนาว ดูก็รู้ว่าเขาเองรักน้องชายตัวเองถึงเพียงไหน
“ อย่าร้องไห้นะ เป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งนะเข้าใจไหม ”
ได้ยินอย่างนี้ น้องชายกับแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
“ ดีมากๆ เข้มแข็งไว้นั่นแหละ ถึงจะสมเป็นน้องพี่หน่อย ”
พี่ชายยังคงปลอบน้องชายต่อไปโดยไม่สนว่าน้องชายเขาจะพูดกับเขาบ้างหรือไม่ และไม่สนสายตาอาฆาตที่จ้องมองมายังเขาเช่นกัน
“ รอสักครู่นะ พี่ขอจัดการธุระกับคนที่มารังแกน้องชายของพี่หน่อย ”
พี่ชายสีหน้าเปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นเย็นชาอย่างสุดๆ แต่ว่าชายที่ถูกทำลายกระบี่ทิ้งก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เปลี่ยนไปเป็นแฝงแววอาฆาตอย่างบอกไม่ถูก คล้ายลืมความเกรงกลัวที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้แล้ว
“ แก......... แกบังอาจทำลายกระบี่สุดรักของฉัน ”
ชายคนนั้นกล่าวอย่างเคียดแค้นสุดบรรยาย สายตาจับตจ้องไปยังพี่ชายราวกับอยากจะฆ่าเขา
“ แค่กระบี่สวะอย่างนั้นยังน้อยเกินไป ที่แกทำร้ายน้องชายฉัน แกต้องชดใช้ ”
“ กระบี่สวะ !!! ” ชายคนนั้นเมื่อได้ยินคำนี้ก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว ถ่าโถ่มออกไปคิดที่จะฆ่าพี่ชายของเด็กคนนั้นในทันที
หมัดของชายคนนั้นไม่นับว่าเชื่องช้าแต่อย่างใด แต่เมื่อต่อยมาใส่พี่ชายก็กลายเป็นเชื่องช้ายิ่งแล้ว หมัดของชายคนนั้นไม่ถูกตัวของพี่ชายเลยแม้แต่น้อย ทำให้เขาต้องเสียหลักแทบล้มลงไป
“ ปัก !!! ”
สันมือของพี่ชายฟาดใส่สันคอของชายคนนั้นเข้าอย่างจัง อาจจะดูไม่รุนแรงมาก แต่ความจริงแล้วพี่ชายแทบใส่พลังทั้งหมดลงไปในฝ่ามือเมื่อสักครู่แล้ว ยังดีที่เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ได้ไม่ใส่พลังลมปราณไปให้หมด มิเช่นนั้นชายคนนั้นอาจจะต้องหลับไปตลอดกาล.........
ชายคนนั้นล้มลงหมดสติไปในทันที
พี่ชายไม่แยแสแม้แต่น้อย เดินกลับไปหาน้องชายตัวเองอย่างช้าๆ
“ พี่บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าไปยุ่งกับพวกมัน นี่ดีนะที่พี่ตามมาทัน ”
“ ผม.....ผมขอโทษครับ แต่ว่าพวกมันว่าพี่นี่ครับ ”
พี่ชายยิ้มอย่างหายสงสาร
“ อืม ไม่เป็นไรนะ งั้นเดี๋ยวพี่จะพาไปส่งที่บ้านนะ ”
“ เฮ้ย ตื่นๆๆ ”
ชายที่ถูกสันมือฝาดใส่ค่อยๆ ได้สติขึ้นมา ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา ทั้งๆที่แค่เพียงถูกสันมือไปที่สันคอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
“ แกไปโดนอะไรมาวะ ”
ชายอีกคนท่าทางจะเป็นเพื่อนของเขาถาม
“ ข้าพลาดท่าให้กับไอ้เจ้าแดชน่ะสิ ”
เพื่อนของเขาส่ายหน้าเมื่อได้ยิน
“ แกนี่เสียชื่อโรงเรียนเราหมด ”
พูดพร้อมกับหยิบเศษท่อนกระบี่ที่ยังหลงเหลืออยู่ขึ้นมาดู
“ แต่ดูท่าเจ้านั่นก็ร้ายกาจสมชื่อจริงๆ แม้แต่กระบี่วิญญาณของแกมันยังทำลายได้ ”
เมื่อนึกขึ้นได้ว่ากระบี่ของตนถูกทำลาย ชายคนนั้นก็โมโหขึ้นในทันที
“ คอยดูเถอะ มันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำลงไป !!! ”
พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงยามรัตติกาล ความมืดคล้ายถูกแสงของดวงจันทร์ส่องให้สว่างขึ้น เด็กชายคนหนึ่งยังคงฝึกกระบี่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของเขาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งพี่ชายของเขามาเห็นเข้า
“ ขยันจริงๆ นะ อย่างนี้อีกหน่อยท่าทางจะเก่งกว่าพี่แน่เลย ”
“ ไม่หรอกครับ ผมไม่มีทางเอาชนะพี่ได้หรอกครับ ”
พี่ชายตบหัวน้องชายเบาๆ ไปหนึ่งที
“ อย่าพูดอย่างนี้สิ พี่ไม่ใช่คนเก่งหรอกนะ พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็เอาชนะพี่ไม่ได้จริงๆ หรอก ”
“ แต่ว่าพี่สามารถจัดการกับเจ้านั่นได้นี่ครับ ”
“ ก็เพราะว่าพี่มีคนที่จะต้องปกป้องอยู่น่ะสิ แล้วอีกอย่างเจ้านั่นมันโตกว่าน้องตั้งหลายปีนะ ”
น้องชายนิ่งเงียบไปสักพัก
“ ถ้าอยากเก่งเหมือนพี่ละก็ พี่จะสอนเพลงกระบี่ให้หนึ่งเพลงนะเอาไหม เป็นเพลงกระบี่ที่ใช้ไม่ให้ใครมาข่มเหงเราได้ ”
“ จริงหรอครับ อยากสิครับ ผมอยากจะเก่ง ผมอยากปกป้องคนที่ผมรัก ผมไม่อยากให้ใครมาข่มเหงผม ”
พี่ชายยิ้ม
“ แต่ต้องสัญญานะว่าจะทำตามที่พี่พูดทุกอย่าง ”
“ ผมสัญญาครับ ”
“ เพลงกระบี่ที่พี่จะสอนไม่ใช่เพลงกระบี่ธรรมดานะ มันเป็นเพลงกระบี่ไม้ตายของพี่เลยทีเดียวละ และมันก็ไม่ได้ฝึกฝนได้ในเวลาอันสั้นด้วยสิ อาจบางทีต้องใช้เวลาเป็นปีเลย แต่ถ้าฝึกแล้วต้องห้ามท้อเด็ดขาดเข้าใจไหม ”
“ ครับพี่ ผมจะไม่ท้อแท้ ผมจะฝึกให้ได้ไม่ว่ามันจะนานเท่าไร และถ้าผมโตขึ้นผมจะเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่ ผมจะเข้าชมรมจ้าวกระบี่เหมือนพี่ แล้วสักวันผมจะเก่งเหมือนพี่ให้ได้ครับ ! ”
“ กว่าจะเข้าพี่ก็คงจะจบไปแล้วละนะ แต่ถ้าถึงเวลานั้นอย่าเก่งเหมือนพี่นะ ต้องเก่งกว่าพี่ให้ได้รู้ไหม ”
พี่ชายมองขึ้นไปยังดวงจันทร์จากนั้นก็กล่าวต่อ
“ เพลงกระบี่ที่พี่จะสอนให้มีชื่อว่า หมื่นกระบี่เหริสุริยัน จันทรา ”
น้องชายมีท่าทีดีใจ แต่เมื่อคิดได้เรื่องหนึ่งก็ต้องทำหน้าเศร้าขึ้นมาในทันที
“ แต่ว่าอีกไม่กี่วันพี่จะต้องแข่งประลองอาวุธระหว่างสถาบันแล้วไม่ใช่หรอครับ ยิ่งพี่จะต้องสู้กับเจ้าพวกนั้นอีกด้วย แล้วพี่มาสอนผมอย่างนี้.............”
“ อีกไม่กี่วันจะแข่งแล้วจะเป็นไร จะดูถูกแดช – หมื่นกระบี่เหริที่หนึ่งแห่งชมรมจ้าวกระบี่คนนี้ไปแล้วนะ ฮ่าๆๆ ”
แดชหัวเราะอย่างเล่นๆ
“ หมื่นกระบี่สุริยัน จันทราเหริ !!! ”
ดีว่าพลันกลับมามีสติอีกครั้งหนึ่ง ดาบท่อนไม้เมื่อสักครู่ฟาดถูกเขาอย่างจัง ทำให้เขาล้มลงหมดสติไปเสี้ยววินาที แต่มือของเขายังคงกำกระบี่แน่นไม่ยอมปล่อย ร่างกายของเขาบาดเจ็บไม่น้อย
“ ลุกขึ้นมาสิ “ เสียงเพรียกจากส่วนลึกของจิตใจเขาพูดขึ้นมา ดีว่าค่อยๆ ลุกขึ้นมาแล้ว ท่าทางที่ลุกขึ้นมานั้นเหมือนกับเด็กชายคนคนนั้นไม่มีผิด ภาพของเด็กชายคนนั้นคล้ายกับซ้อนขึ้นมาประสานรวมกับร่างของดีว่า
ใช่แล้ว !!! เด็กชายคนนั้นก็คือ ดีว่า เมื่อในอดีตนั่นเอง เป็นดีว่าเมื่อตอนเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อนที่จะมาเข้าโรงเรียนอับดุล อินเตอร์ !!!
ไม่ว่าใครก็สังเกตได้ว่าแววตาของดีว่าเปลี่ยนไป ไม่ใช่สายตาที่เคียดแค้น แต่กลับเป็นสายตาที่มีความหวัง มุ่งมั่น และไม่ยอมแพ้ปรากฎขึ้นแล้ว
ไซโคร แนชได้แต่ยิ้มแล้ว ดูเหมือนเขาจะสังเกตออกเช่นกันว่าดีว่าคงจะเอาจริง จริงๆ แล้ว
ดีว่าลุกขึ้นยืนพร้อมกับตั้งท่ากระบี่แล้ว เขาแย้มยิ้มนิดหน่อย พร้อมกับก้มหน้าเหมือนพูดอะไรอยู่กับตัวเอง
“ พี่ครับ ผมจะแสดงให้ดูว่าผมเข้มแข็งขึ้นแล้วนะครับ ”
พริบตานั้นเองร่างของดีว่าคล้ายมีเงาร่างของพี่ชายซ้อนขึ้นมาช่วยตั้งท่ากระบี่ด้วย
“ เจ้านั่นคงจะเอาจริงแล้วสินะ ”
ไซโคร แนชคิดกับตัวเองในใจ พร้อมกับเตรียมพร้อมเข้าโจมตีอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ดีว่าโคจรลมปราณเตรียมพร้อมแล้ว “ ไปละนะครับพี่......... ”
พริบตานั้นเองเงาร่างของดีว่า และไซโคร แนชพุ่งเข้าหากันด้วยความเร็วสูงราวกับนัดกันไว้ ดาบท่อนไม้ทั้งสองของไซโคร แนชฟันใส่ดีว่าอย่างรวดเร็ว แต่ร่างของดีว่าที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าไซโคร แนชได้หายไปแล้ว
ดีว่าหายไปไหนแล้วละ ? ข้างหลัง ข้างซ้าย หรือข้างขวาของไซโคร แนชละ ?
ไม่ใข่ !!! ดีว่าอยู่ข้างบนต่างหาก!!!
ร่างของดีว่าลอยอยู่กลางอากาศ เหตุการณ์คล้ายเปลี่ยนเป็นภาพช้าอีกครั้งหนึ่ง แม้แต่ไซโคร แนชยังต้องตกใจกับระดับความเร็วของดีว่า
“ เพลงกระบี่.........!!!! ”
ดีว่าตะโกนขึ้นพร้อมกับร่างที่เริ่มหมุนตัวกลางอากาศด้วยความเร็วสูง ราวกับจะหมุนเป็นสว่านเจาะลงใส่ไซโคร แนชยังไงยังงั้น
“ หมื่นสุริยัน จันทราเหริ !!!! ”
ภาพทุกอย่างคล้ายหยุดนิ่งไปกับกาลเวลา “ พี่ครับ ผมเก่งขึ้นหรือยังครับ ” ดีว่ายิ้มอย่างหมดแรงก่อนจะหมดสติไป
แล้วไซโคร แนชละ ?
มีคนเดียวที่รู้เหตุการณ์นั่นก็คือ วา นั่นเอง วาเองก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน แต่จากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้แล้ว แม้ไซโคร แนชจะไม่หมดสติไปก็ตาม แต่สำหรับวาแล้วละก็……..
ไซโคร แนชแพ้แล้ว !!!
ภาพที่วาเห็นเมื่อสักครู่นี้ก็คือ ดีว่ากระโดดขึ้นหมุนตัวด้วยความเร็วสูง ปลายกระบี่ท่อนไม้กลายจะพุ่งลงใส่ไซโคร แนชในทันที แต่ไม่ใช่เพียงท่อนเดียว กระบี่ท่อนไม้ที่พุ่งลงใส่ไซโคร แนชคล้ายกับมีหมื่นกระบี่ !!!
ไซโคร แนชไม่สามารถรับการโจมตีของดีว่าได้เลยจริงๆ ดาบท่อนไม้ทั้งสองหักออกเป็นหลายส่วน ตัวไซโคร แนชก็ถึงกับล้มลงแล้ว เพียงแต่ยังไม่หมดสติเท่านั้น
ความเจ็บปวดของไซโคร แนชตอนนี้นับว่าไม่มีคำบรรยายได้จริงๆ นี่ถ้าเขาไม่สามารถโคจรลมปราณสายฟ้าได้ทันละก็คงต้องหมดสติไปแล้ว เขานับว่าประมาทดีว่าไปจริงๆ
ไม่นานนักเมื่อดีว่าได้สติขึ้น ก็พบกับไซโร แนชซึ่งนั่งพิงกับต้นไม้ใหญ่หน้าพอหักกับวาแล้ว
“ ผมเป็นฝ่ายแพ้สินะครับ ”
ดีว่าทั้งๆ ที่เพิ่งได้สติกลับถามเรื่องผลการต่อสู้ในทันที
“ ไม่หรอก คนที่แพ้น่ะข้าต่างหาก ”
“ จริงหรอครับเนี่ย แต่ว่าผมหมดสติไปนะครับ ”
“ ไม่หรอก ข้ายอมรับว่าคราวนี้ข้าแพ้จริงๆ ”
“ งั้นก็หมายความว่ารุ่นพี่.........”
“ ตามสัญญาข้าจะร่วมทีมกับพวกเจ้าเอง ”
ไซโคร แนชยิ้มอย่างอบอุ่น ราวกับไม่ใช่ไซโคร แนชจริงๆ แต่ขณะที่วากำลังจะร้อง เย้ ออกมานั้นเขาก็กล่าวต่อ
“ แต่ว่าข้าจะร่วมทีมในฐานะตัวสำรองเท่านั้นนะ ”
“ หาาา ทำไมละครับ ”
วารีบถามกลับ
“ ก็ตามที่ตกลงกันไว้เจ้าไม่ได้บอกนี่ว่าข้าต้องเป็นตัวจริง ข้าแค่บอกว่าชนะข้าได้แล้วข้าจะเข้าร่วมทีมด้วยเท่านั้น หรือถ้าเจ้าข้องใจจะสู้กับข้าใหม่ก็ได้นะ ถ้าชนะข้าได้จะยอมเป็นตัวจริง ”
“ มะ ไม่ละครับ แค่ดูก็จะแย่แล้วละครับ ”
“ ส่วนเจ้าก็คงจะไม่ข้องใจใช่ไหม ”
ไซโคร แนชหันหน้าไปถามดีว่า
“ ไม่หรอกครับ แค่ได้รุ่นพี่มาร่วมทีมด้วยก็ยินดีอย่างยิ่งแล้วละครับ แล้วอีกอย่างเมื่อกี้ผมก็เป็นฝ่าย.............”
“ ฝ่ายชนะ !! ”
ไซโคร แนชสวนขึ้นมาก่อนที่ดีว่าจะพูดจบ
” อย่าพูดว่าเจ้าเป็นฝ่ายแพ้อีกเข้าใจไหม ”
“ ถ้าอย่างนั้นถือว่าผมชนะใจรุ่นพี่ก็แล้วกันละครับ ”
“ เจ้านี่มันดื้อจริงๆ นะ”
ทั้งสามหัวเราะพร้อมๆกัน ไซโคร แนชรู้สึกว่าเริ่มสนุกกดับรุ่นน้องสองคนนี้บ้างแล้วสิ เขาคล้ายลืมเรื่องราวในอดีตของตัวเองไปชั่วครู่
ดีว่าแทบไม่เชื่อเลยว่าเมื่อครู่ตัวเองสามารถเอาชนะไซโคร แนชได้ ยังไงเขาก็ยังคิดอยู่ดีว่าถ้าไซโคร แนชไม่ประมาทเมื่อสักครู่นี้ เขาอาจจะเป็นฝ่ายแพ้ไปแล้วก็ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาภูมิใจที่สุดก็คือ เขาสามารถใช้เพลงกระบี่หมื่นกระบี่สุริยัน จันทราเหริสู้กับไซโคร แนชได้
มันทำให้ดีว่านึกว่าพี่ชายของเขาแดช และก็เหตุการณ์ในอดีต
แต่ว่าเมื่อนึกถึงตอนนี้ดีว่าได้แต่ถอนใจแล้ว เพราะมันทำให้เขานึกถึงวันนั้นด้วย
วันประลองอาวุธระหว่างสถาบัน เมื่อพี่ชายของเขาเข้ารอบชิงสี่คนสุดท้าย ทั้งๆที่พี่ชายของเขาเป็นที่หนึ่งแห่งชมรมจ้าวกระบี่แท้ๆ แต่กลับต้องมาผ่ายแพ้ให้แก่ชายผู้ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างหมดท่า ตอนนั้นเขาแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเองเลย
ภาพพี่ชายล้มลงต่อหน้าเขายังคงติดตา แต่ที่ทำให้เขาแทบไม่เชื่อเลยก็คือ คนที่สามารถล้มพี่ชายของเขาลงได้เป็นเพียงแค่เด็กมัธยมศึกษาปีที่ 3 เท่านั้นเอง
วันนั้นหลังจากการประลองเสร็จสิ้น ดีว่าก็เริ่มต้นฝึกฝีมือตนเองอย่างจริงไม่ว่าจะเป็นทั้งการเรียน และเพลงกระบี่ เขาเพียงหวังว่าสักวันจะได้ประลองกับคนที่สามารถโค่นพี่ชายของเขาลงให้ได้
เขายังจำภาพเหตุการณ์หลังประลองเสร็จได้เลย พี่ชายของเขาบาดเจ็บสาหัสแม้จะใส่ชุดเกราะก็ตาม ทำให้ต้องพักรักษาตัวอยู่เกือบสามวัน แสดงว่าเด็กคนนั้นมีพลังลมปราณไม่ธรรมดาทีเดียว แถมยังเป็นมือกระบี่เช่นเดียวกันกับเขาด้วย
หลังจากการประลองอาวุธได้ไม่นานนัก พี่ชายของเขาก็จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 และพี่ชายของเขาถูกส่งให้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตั้งแต่นั้นมาเป็นระยะเวลาสามปีจนถึงวันนี้ เขาเองก็ยังไม่ได้พบกับพี่ชายของเขาเลย
แต่สิ่งหนึ่งที่เขายังคงจำได้แม่นยำก็คือ สิ่งที่พี่ชายบอกกับเขาไว้ในห้องพักผู้บาดเจ็บนั่นก็คือ
“ พี่ขอโทษด้วยนะ ที่พี่ไม่สามรถเอาชนะการประลองได้ แต่ขอให้รู้ไว้อย่างว่าถึงแม้เด็กนั่นจะอยู่แค่ม.3 แต่พี่ก็เอาจริงอย่างสุดความสามารถแล้ว พี่เชื่อว่าสักวันน้องอาจจะมีโอกาสได้สู้กับเขาก็ได้ และเมื่อนั้นช่วยแก้หน้าให้พี่ด้วยนะ ”
พี่ของเขาพูดอย่างยิ้มๆ แต่ดวงตาเริ่มแดงก่ำแล้ว แสดงว่าก็เจ็บใจเหมือนกับที่ต้องพ่ายแพ้
ดังนั้นอีกสิ่งหนึ่งที่ดีว่าจำได้แม่นยำก็คือ ชื่อของเด็กม.3 ที่ล้มพี่ชายของเขาได้ ใช่แล้วละ........
“ เด็กผู้หญิงคนนั้นชื่อ ซากุระ !!! “
( กลับสู่เนื้อเรื่องหลักดังเดิม ) x การที่ผมได้ให้มีการเลือกเนื้อเรื่องความจริงก็แอบแฝงปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ไว้ให้ด้วยนะครับ นั่นก็คือ ในชีวิตของคนเรานั้นทุกอย่างไม่ได้มีทางออกเพียงอย่างเดียว มันสำคัญอยู่ที่การก้าวเดินของเรา ไม่ว่าเราจะเลือกทางใดทางหนึ่งไปนั้นขอให้ก้าวไปอย่ายอมแพ้ สักวันเราก็จะผ่านไปทางนั้นไปได้สักวัน ขอให้เป็นเพียงเป็นทางที่ดี หรือถ้าเดินทางผิดก็สามารถเลือกเดินทางใหม่ได้ อย่างคำพูดที่ว่า “ ชีวิตลิขิตเอง ” x
และแล้วในที่สุดทีมประลองอาวุธของดีว่าก็สามารถตั้งขึ้นมาจนได้ในที่สุด และดูเหมือนว่าอุปสรรคที่แท้จริงกำลังจะค่อยๆ เริ่มต้นขึ้นต่อจากนี้ไม่ว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อ ซากุระ หรือคู่ต่อสู้สุดโหดอีกหลายคน
ทีมของดีว่าจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคนี้ไปได้หรือไม่ ไม่มีผู้ใดรู้ มีเพียงทางเดียวที่สามารถรู้ได้ นั่นก็คือ เมื่อเวลานั้นมาถึงนั่นเอง !!!
_________________________________________
“ กระบวนท่าที่สิบสาม วายุพิชิตอัสนี “
คำพูดนี้เมื่อออกมาจากปากของดีว่าแล้ว คล้ายกับมีพลังพิเศษขุมหนึ่งพุ่งออกตามมาด้วย ขณะนี้โลกคล้ายหยุดนิ่งลงอีกครั้งหนึ่ง นี่เป็นการต่อสู้ที่ยากจะคาดเดาได้เลยว่าใครจะเป็นผู้ชนะกันแน่ ?
วาได้แต่ยืนนิ่งมองทางไซโคร แนช ทีและดีว่าที หากมีคนให้เขาพนันข้างใดข้างหนึ่งแล้วละก็เขาขอยอมไม่พนันเลยเสียดีกว่า เนื่องจากโอกาสที่เขาจะได้นั้นมีเพียงแค่ ห้าสิบต่อห้าสิบเท่านั้น
มีบ้างบางคนบอกว่าการพนันถ้าเราไม่เป็นฝ่านเสียเปรียบบ้างแล้วละก็ การพนันก็จะไร้ซึ่งรสชาติ บางคนถึงกับไม่เรียกว่าเป็นการพนันเลยก็ว่าได้ มีบ้างบางคนบอกว่าการพนันหากไม่มั่นใจถึงระดับเจ็ดสิบเปอร์เซนต์ต่อสามสิบเปอร์เซนต์แล้วอย่าได้พนันเลยจะดีกว่า
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ดี การพนันไม่ใช่สิ่งที่ดี อย่างคำกล่าวที่บอกว่า “ การพนันไม่เคยทำให้ใครรวย “ นั่นเอง
แล้วสำหรับท่านเองละ ถ้าหากเลือกได้ละก็จะเลือกใครเป็นผู้ชนะในการต่อสู้ครั้งนี้กันแน่ ?
เลือก 1 ไซโคร แนชชนะ
เลือก 2 ดีว่าชนะ
( หมายเหตุ ; การเลือกทั้งสองทางเลือกนี้ไม่ว่าท่านจะเลือกให้ใครชนะก็ตามจะไม่มีผลต่อตัวเนื้อเรื่องแต่อย่างใด )
เลือก 1 ไซโคร แนชชนะ
ในที่สุดความสงบนิ่งก็ยุติลงแล้ว เมื่อดีว่าเป็นฝ่ายเปิดฉากโจมตี ความรวดเร็วในการจู่โจมออกนั้นเพิ่มขึ้นถึงเท่าตัวเลยทีเดียว ส่วนไซโคร แนชเบิกตาพร้อมตั้งท่าเตรียมรับการจู่โจมอยู่แล้ว
ดีว่านั้นเมื่อพุ่งถึงตัวไซโคร แนชได้ก็ใช้ออกด้วย กระบี่ท่าวายุพิชิตอัสนี กระบวนท่าใช้ออกด้วยความรวดเร็ว ไร้ทิศทางจับได้ราวกับสายลมสมชื่อกระบวนท่าจริงๆ
หากไซโคร แนชไม่ถึงสมาธิออกมาใช้อย่างเต็มที่แล้วละก็ ยากที่จะปัดป้องการโจมตีของดีว่าได้เลยทีเดียว
“ มีเท่านีแองรึ กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนี สายลมหรือจะสามารถพิชิตสายฟ้าได้ ”
“ พิชิตได้หรือไม่ได้ไว้ถึงตอนนั้นก็รู้ผลเองละครับ ”
ทั้งสองแม้ต่อสู้กันอย่างสุดความสามารถแต่ก็ยังไม่วายแอบพูดคุยกันบ้าง หากตอนนี้ไม่ว่าไซโคร แนชหรือดีว่าเสียสมาธิแม้แต่นิดเดียว คนนั้นจะต้องเป็นฝ่ายผ่ายแพ้อย่างแน่นอน
กระบี่ท่อนไม้ของดีว่าคล้ายไม่ใช่กับท่อนไม้แล้ว แต่ถึงกับคล้ายสายลมเลยทีเดียว กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีเคล็ดวิชาที่แท้จริงนั้นไม่ได้อยู่ที่ความรวดเร็วเพียงอย่างเดียว แต่กลับอยู่ที่การเคลื่อนไหวที่ไร้ทิศทาง ซ้ายทีขวาที จู่โจมบน จู่โจมล่างสลับกันไปเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าที่แน่นอน ไร้ทิศทางจับได้ หรือพูดง่ายๆก็คือ ใช้หลักการไร้ลักษณ์ซึ่งเป็นสุดยอดเคล็ดวิชานั่นเอง
แรกๆ นั้นวาเองก็ดูไม่ออกเหมือนกันว่า กระบวนท่านี้จะช่วยทำให้ดีว่าเอาชัยไซโคร แนชได้อย่างไร แต่ในตอนนี้วาเริ่มดุออกแล้ว ความเร็วในการแทงออกของกระบี่ท่อนไม้ของดีว่าเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คล้ายกับการเกิดของพายุนั้นเอง แรกเริ่มก่อนที่จะเกิดพายุนั้นก็เกิดจากการหมุนของลมเพียงเล็กน้อย แต่ภายหลังเมื่อลมหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆ ก็ก่อตัวกลายเป็นพายุในที่สุด
ดีว่าเมื่อแทงออกไปหนึ่งกระบี่ก็คล้ายกับมีมืองอกเงยออกมาจ้วงแทงเพิ่มอีกสองกระบี่ หากเป็นผู้อื่นแล้วละก็ไม่มีทางรับมือดีว่าได้ขึ้นขนาดนี้แล้ว แต่ไซโคร แนชกลับแตกต่าง แม้เป็นฝ่ายเสียเปรียบอยู่แต่ทว่าไซโคร แนชกลับยิ้มแล้ว
“ กระบวนท่าของเจ้าร้ายกาจจริงๆ แต่คิดว่าจะใช้ไปได้ถึงเมื่อไหร่กันละ ? ”
ดีว่าเมื่อได้ยินคำพูดของไซโคร แนชก็ถึงกับอดทึ่งไม่ได้ ไซโคร แนชรู้ได้อย่างไรว่ากระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีมีขีดจำกัด
กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีแม้กล่าวได้ว่าเกือบถึงขั้นไร้ลักษณ์แล้วก็ตาม แต่ทว่าจุดอ่อนของกระบวนท่านี้ก็มีนั่นก็คือ แรกเริ่มในการใช้กระบวนท่านั้นช่องโหว่จะมีมากคล้ายกับสายลมที่พัดเบาๆในตอนเริ่มแรกก่อนที่จะเป็นพายุ ส่วนจุดอ่อนต่อไปก็คือ ผู้ที่ใช้กระบวนท่านี้ต้องรีดเร้นลมปราณจำนวนมากถึงจะใช้กระบวนท่านี้ออกมาได้ โดยต้องโคจรลมปราณไปทั่วร่างกายเพื่อเพิ่มขีดจำกัดในการต่อสู้ให้สูงขึ้น ทำให้สามารถเคลื่อนไหวได้ไร้ทิศทางเช่นสายลม กระบวนท่านี้หากใช้จนถึงขั้นสูงสุดก็แทบเรียกได้ว่าไร้ผู้ต่อต้านเลยทีเดียว เฉกเช่นกับพายุลูกใหญ่ที่ก่อตัวขึ้น ไม่ว่าสิ่งของใดๆ ก็ไม่มีทางต้านทานแรงลมของมันได้
และนี่จึงนำมาสู่จุดอ่อนสุดท้ายของกระบวนท่านี้ นั่นก็คือ กระบวนท่านี้เมื่อใช้ถึงขั้นสูงสุดแล้วจะใช้ออกได้ภายในระยะเวลาอันสั้นเท่านั้น หากไม่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีอาจใช้ได้เพียงแค่ห้าวินาทีเท่านั้น ดีว่านั้นแม้จะได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี แต่ก็ยังใช้กระบวนท่านี้ในขั้นสูงสุดได้เพียงแค่ยี่สิบวินาทีเท่านั้น และหลังจากนั้นพลังลมปราณของผู้ใช้ก็จะลดต่ำลง จนอาจถึงขั้นหมดสิ้นเลยก็ได้ เช่นเดียวกับพายุเมื่อหมดพลังงานก็จะกลับกลายเป็นเพียงแค่สายลมเบาๆ เท่านั้นเอง
ไซโคร แนชนั้นเข้าใจถึงหลักการของกระบวนท่านี้ ดังนั้นจึงจงใช้ตั้งรับตั้งแต่แรกแล้ว ในที่สุดกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีก็ดำเนินมาถึงจุดสูงสุดของกระบวนท่าแล้ว
“ ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะใช้กระบวนท่านี้ได้อีกกี่วินาทีหรอกนะครับ ผมรู้เพียงแต่ว่าตอนนี้การโคจรลมปราณของกระบวนท่านี้มาถึงจุดสูงสุดแล้วละครับ และผมก็คงจะต้องเอาชนะรุ่นพี่ภายในเวลาอัดจำกัดนี้ให้ได้ !!! ”
ในที่สุดดีว่าก็แสดงแสงยานุภาพสูงสุดของกระบวนท่านี้ออกมาแล้ว การโจมตีออกของดีว่านั้นถึงขั้นตามองแทบไม่ทันเลยทีเดียว พริบตานั้นเองสายลมรอบๆ บริเวณนั้นก็ก่อตัวขึ้น การก่อตัวของสายลมเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนคล้ายเป็นพายุหมุนเล็กๆ แล้ว
ไซโคร แนชถึงแม้ว่าจะรวดเร็วเพียงใดก็ตาม แต่ในที่สุดก็เปิดช่องโหว่ให้แก่ดีว่าแล้ว ทำให้กระบี่ท่อนไม้ของดีว่าฟันเข้าใส่ไซโคร แนชหลายกระบี่ ความรุนแรงของแต่ละกระบี่นั้นเรียกได้ว่า ไม่แตกต่างกัน เพราะต่างก็รุนแรงจนถึงขั้นน่าตื่นตระหนก
การถูกดีว่าฟันใส่หนึ่งกระบี่ไม่ใช่เรื่องที่น่ายิ้มได้ เนื่องจากผู้ที่โดนนั้นถ้าไม่ล้มลงไปนอนกับพื้นก็แทบจะหมดสติเลยก็ว่าได้ อย่าว่าแต่ถูกฟันใส่หลายกระบี่เลย แต่ไซโคร แนชกลับยังยิ้มได้อย่างมั่นใจ หรือว่าไซโคร แนชไม่รู้สึกเจ็บกันแน่ ?
สายลมรอบๆ พัดอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่ต้นไม้ใหญ่หน้าหอพักยังต้องพัดไปตามแรงลมของกระบวนท่านี้
ในขณะที่กระบี่ท่อนไม้ของดีว่ากำลังจะฟันใส่ไซโคร แนชอีกหนึ่งกระบี่นั้นเอง ไซโคร แนชก็หายตัวไปแล้ว ไม่รอให้ดีว่าโจมตีออก หรือแม้แต่ขยับตัว ดาบคู่ท่อนไม้ของไซโคร แนชก็จู่โจมออกแล้ว ไซโคร แนชปรากฎตัวที่ด้านหลังดีว่าพร้อมกับแทงดาบท่อนไม้ใส่ตรงกลางหลังของดีว่าเบาๆ ถึงแม้จะเบาแต่เปี่ยมไปด้วยความรวดเร็วอย่างยิ่ง
เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในพริบตาเดียวเท่านั้น แต่ก็หยุดลงภายในพริบตาเดียวเช่นกัน ดีว่าเมื่อถูกไซโคร แนชแทงใส่กลางหลังเบาๆ หนึ่งดาบก็คล้ายกับหุ่นยนต์ ถึงกับหยุดนิ่งอยู่กับที่
สายลมที่พัดอยู่รอบๆ ตัวของทั้งสองคนก็สงบลงทันที ดีว่าที่หยุดอยู่กับที่คล้ายกับหมดสติแล้ว กระบี่ท่อนไม้ในมือของดีว่าล่วงหล่นสู้พื้น พร้อมกับดีว่าที่ล้มลงเช่นกัน แต่ดีว่าไม่ได้ล้มลงไปพร้อมกับกระบี่ เนื่องจากมีมือสองข้างโอบรับตัวดีว่าไว้ เป็นมือของไซโคร แนชนั่นเอง
ในที่สุดการตัดสินแพ้ชนะก็ปรากฎออกมาแล้ว ผู้ชนะก็คือ ไซโคร แนชนั่นเอง !!!
วาเมื่อเห็นเช่นนั้นก็รู้ว่า ไม่มีทางเอาชนะไซโคร แนชได้แล้ว เขาได้แต่ทิ้งดาบลงกับพื้น พร้อมกับค่อยๆ เดินเข้าไปหาไซโคร แนชจากนั้นก็ช่วยพยุงดีว่ามานอนพิงกับต้นไม้ใหญ่หน้าหอพัก
“ รุ่นพี่คงจะไม่ร่วมทีมกับพวกผมแล้วใช่ไหมครับ ”
ไซโคร แนชไม่ตอบ แต่หันมาพูดกับวา
“ ยังเหลือเจ้าอีกคนไม่ใช่หรือ ทำไมไม่ลองดูละ ”
“ มีเรื่องบางเรื่องที่บางครั้งไม่ต้องกระทำเราก็สามารถรู้ได้เองอยู่แล้วละครับ ตอนนี้ผมไม่มีทางสู้รุ่นพี่ได้หรอกครับ ”
“ ถ้าตอนนี้ยังสู้ไม่ได้ งั้นเจ้าหมายถึงอีกหน่อยจะสู้ได้อย่างนั้นรึ ”
วาได้แต่เงียบแล้ว ความจริงเขาไม่คิดที่จะสู้กับไซโคร แนช หรือใครตั้งแต่แรกแล้ว
“ เอาละ รอเพื่อนของเจ้าฟื้นขึ้นมาก่อนแล้วค่อยว่ากันทีหลังก็แล้วกัน ”
ไม่นานนักดีว่าก็ค่อยๆ รู้สึกตัวขึ้นมา สิ่งแรกที่ดีว่าเห็นก็คือ วาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ และหลังจากนั้นก็คือไซโคร แนชซึ่งยืนหันหลังอยู่
ดีว่าค่อยๆ พยุงตัวขึ้น โดยมีวาช่วยอีกเรื่องหนึ่ง
“ รุ่นพี่ครับผม......... ”
ไม่รอให้ดีว่ากล่าวต่อไซโคร แนชก็หันหน้ามาชิงกล่าวว่า
“ ผลการต่อสู้ก็ออกมาแล้วนะ เจ้าเป็นฝ่ายแพ้ ”
“ ข้อนั้นผมเข้าใจครับ ถ้าอย่างนั้นผมก็ต้องขอโทษที่ล่วงเกินไปนะครับ เมื่อผมแพ้แล้ว ก็ต้องตามสัญญา ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวเลยก็แล้วกันนะครับ ”
“ ช้าก่อน ข้าไม่ได้บอกว่าถ้าเจ้าแพ้แล้วข้าจะไม่ร่วมทีมกับเจ้านี่ ข้าเพียงแค่บอกว่า ถ้าเจ้าอยากให้ข้าไปร่วมทีมด้วยต้องเอาชนะข้าให้ได้ ”
“ รุ่นพี่หมายความว่ายังไงกันครับเนี่ย ”
“ เห็นแก่ความพยายามของเจ้า ข้าจะยอมร่วมทีมกับเจ้า ”
วาได้ยินเช่นนั้นก็ร้อง เย้ ออกมาทันที ดูเหมือนว่าเขาจะดีใจกว่าดีว่าเสียอีก พร้อมกับกล่าวแทนดีว่า
“ ขอบคุณมากครับรุ่นพี่ ”
“ ช้าก่อนอย่าเพิ่งดีใจไปนะ ”
วาทำหน้างง
“ ทำไมหรอครับ ”
“ ข้าจะร่วมมือกับพวกเจ้าในฐานะตัวสำรองเท่านั้นเข้าใจไหม ”
“ แต่ว่าผมกะจะเป็นตัวสำรองนะครับ รุ่นพี่เก่งกว่าผมตั้งเยอะทำไมถึงจะเป็นตัวสำรองละครับ ”
“ ในสัญญาไม่ได้บอกไว้ไม่ใช่เรอะ แค่ตกลงกันว่าให้ข้าร่วมทีม หรือถ้าเราข้องใจละก็ข้าออกจากทีมก็ได้นะ ”
“ ไม่ข้องใจหรอกครับ แต่ว่า.........”
ดีว่าจับไหล่วา คล้ายกับบอกให้รู้ว่าไม่ต้องพูดต่อแล้ว
“ ขอบคุณมากครับรุ่นพี่ แค่รุ่นพี่เข้าทีมเดียวกับผมก็ขอบคุณมากแล้วละครับ ”
จากนั้นดีว่าก็กล่าวต่อ
“ แต่ว่าผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ รุ่นพี่รู้กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีได้ยังไงกันครับ ”
“ เหอ เรื่องแค่นี้ถ้าข้าไม่รู้แล้วละก็ ข้าคงไม่สามารถเป็นถึงพาลาดินได้หรอกนะ อย่าว่าแต่กระบวนท่านี้เลย อีกหลายกระบวนท่าไม่ว่าจะเป็นวิชากระบี่ ขวาน หรืออาวุธต่างๆ ข้าก็ศึกษามาเกือบหมดแล้ว ”
หากเป็นคนอื่นฟังไซโคร แนชพูดแล้วละก็ต้องหาว่า เขาเป็นพวกชอบโอ้อวดตนเป็นแน่ แต่ความจริงแล้วคำพูดนี้หาได้ผิดแปลกแม้แต่น้อยเลยไม่
“ ถ้าอย่างนั้นตอนที่รุ่นพี่โดนผมฟันใส่ก็หมายความว่า รุ่นพี่จงใจหรอครับ ”
“ ถ้าเป็นตอนนั้นไม่ได้จงใจหรอกนะ แต่มันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ”
“ ไม่จงใจ แล้วรุ่นพี่ทนรับกระบี่ของผมได้ยังไงกันครับ ”
“ เจ้าเองก็รู้ใช่ไหมว่าจุดอ่อนของกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีคืออะไร ”
“ รู้ครับ ”
“ กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีไม่ใช่แค่มีระยะเวลาจำกัดในการใช้ แต่ยังต้องใช้พลังลมปราณอย่างสูงในการใช้ออกมา โดยผู้ใช้ต้องเกร็งพลังลมปราณไปตามจุดต่างๆ ทั่วร่างกายเพื่อให้ร่างกายเคลื่อนไหวได้รวดเร็ว ไร้ทิศทางเช่นสายลม ดังนั้นหากคิดจะทำลายกระบี่ท่านี้ได้นั้นก็มีเพียงไม่กี่วิธีเท่านั้น
บางคนอาจรอจนกระบวนท่าใช้ถึงขีดสุด หรือพูดง่ายๆ ก็คือให้กระบวนท่านี้หยุดลงเอง แต่คนที่คิดแบบนั้นส่วนใหญ่มักที่จะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เนื่องจากกระบวนท่านี้หากรอถึงตอนท้ายสุดของกระบี่ท่าจริงๆ แล้วละก็จะเป็นการปลดปล่อยลมปราณที่เกร็งอยู่ทุกจุดของผู้ใช้ใส่ศัตรู ซึ่งถ้าไม่สามารถหลบได้แล้วละก็มีแต่แพ้กับแพ้แน่นอน ถึงแม้ว่าข้าเองจะมีรีเจเนอเรเตอร์ก็ตามที ข้าก็ไม่คิดที่จะเสี่ยงรอจนถึงขั้นนั้นหรอกนะ
วิธีที่ข้าใช้ทำลายกระบวนท่าเจ้าก็คงจะรู้ว่ามันก็คือ การทำลายจุดเกร็งลมปราณ หากผู้ใช้ทุกทำลายจุดเกร็งลมปราณไม่ว่าจุดใดจุดหนึ่งแล้วละก็กระบวนท่านี้ก็จะหยุดชะงักลงทันที ลมปราณก็จะแตกซ่าน นับว่าเป็นจุดอ่อนสำคัญอย่างยิ่งของกระบวนท่านี้ แต่ว่าการที่จะแทงให้ถูกจุดเกร็งลมปราณนั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เนื่องจากมีเพียงไม่กี่จุดเท่านั้น และถ้าหากแทงพลาดไปเพียงนิดเดียวก็ไม่สามารถทำลายจุดนั้นได้ แถมอาจต้องเป็นฝ่ายผ่ายแพ้เลยก็ว่าได้ ดังนั้นวิธีนี้จึงค่อนข้างเสี่ยง แต่ผลที่ตามมาก็คุ้มค่าเช่นกัน ”
ไซโคร แนชยิ้มเล็กน้อยจากนั้นก็กล่าวต่อ
“ ส่วนที่เจ้าถามว่าข้าทนทานกระบี่ของเจ้าได้ยังไงกันนั่นหรอ นั่นก็เป็นเพราะว่าตอนนั้นเป็นตอนที่ข้าตัดสินใจว่าจะทำลายจุดลมปราณที่กลางหลังของเจ้ายังไงกันละ ข้าจึงโคจรลมปราณสายฟ้าขึ้น แต่ว่าข้าก็ยังไม่เร็วพอถูกเจ้าฟันใส่หลายกระบี่
แต่ละกระบี่เจ็บเกินต้านทานก็จริงแต่เจ้าอย่าลืมว่าข้ามีวิชารีเจเนอเรเตอร์อยู่ พริบตานั้นข้าจึงจำเป็นต้องใช้รีเจเนอเรเตอร์ออกมาความเจ็บปวดก็หายไปชั่วขณะหนึ่ง พร้อมกันนั้นก็เกร็งพลังลมปราณสายฟ้าขึ้น ท่าที่ข้าใช้อ้อมไปข้างหลังเจ้าเรียกว่า เทเลพอต เป็นการใช้พลังลมปราณสายฟ้ากระตุ้นให้ร่างกายเกิดปฎิกิรินารีเฟรกขึ้น ทำให้สามารถเคลื่อนไหวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งด้วยความเร็วสูงกว่าปกติหลายเท่าตัวได้ ”
วาเมื่อได้ยินคำว่า เทเลพอต ก็อดประหลาดใจไม่ได้
“ อย่างกับพวกหนังการ์ตูน หรือพวกเกมเลยนะครับ ที่เคลื่อนที่จากอีกที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที ”
“ เหอ แต่เสียดายที่มันไม่ได้สนุกอย่างที่เจ้าคิดน่ะสิ จริงอยู่ว่ามันเป็นการเพิ่มความเร็วในการเคลื่อนที่ด้วยปฎิกิริยารีเฟรก แต่ก็อันตรายพอสมควรเลยทีเดียว
เนื่องจากคนปกติจะไม่มีทางเกิดปฎิกิริยารีเฟรกได้ถ้าหากไม่เจอเรื่องที่จะก่อให้เกิดปฎิกิริยารีเฟรก เช่น กระตุกมือเมื่อถูกไฟช็อต หรือเข่ากระตุกเมื่อถูกทุบเข้า ดังนั้นการใช้ลมปราณสายฟ้าให้เกิดปฎิกิริยารีเฟรกได้นั้นก็จะต้องทำโดยการส่งลมปราณสายฟ้าไปถึงสมอง ทำให้ร่างกายเกิดปฎิกิริยารีเฟรกขึ้นยังไงละ ”
“ ฟังแล้วน่ากลัวเหมือนกันนะครับเนี่ย ”
“ ไม่ใช่แค่น่ากลัวหรอกนะ ถ้าหากโคจรลมปราณสายฟ้าไปที่สมองผิดพลาด หรือมากเกินไปแล้วละก็ผลที่ต้องตามมา อย่าให้ต้องคิดเลย ”
“ มันจะเป็นยังไงหรอครับ ”
“ ถ้าหากผิดพลาดไปแม้แต่นิดเดียว หรือส่งกระแสไฟฟ้าไปที่สมองมากเกินไปแล้วละก็ขั้นต่ำก็หมดสติทันที หรือถ้าอย่างแย่ก็เป็นอัมพาตไปเลยละ ”
“ รุ่นพี่รู้แล้ว ทำไมยังกล้าใช้อีกละครับ ”
ไซโคร แนชมองไปที่ดีว่าพร้อมกับกล่าว
“ ก็เพราะว่าเจ้านี่ทำให้ข้ารู้สึกไม่อยากที่จะแพ้ขึ้นมาน่ะสิ ”
ดีว่าเมื่อได้ยินไซโคร แนชพูดเช่นนี้ก็ได้แต่ยิ้มแล้ว
คนเราบางคนครั้งหากเจอคู่ต่อสู้ที่ทำให้เกิดอาการไม่อยากแพ้ขึ้นมาละก็จะเปลี่ยนเป็นเข้มแข็งขึ้น บางคนถึงกับเปลี่ยนแปลงตัวเองไปเลยก็ว่าได้ เนื่องจากในใจคนเหล่านั้นล้วนไม่อยากแพ้ เมื่อใจสู้แล้วไม่ว่าอะไรสักวันหนึ่งก็จะต้องสามารถฟันฝ่าไปได้ ขอเพียงใจไม่ท้อถอยเท่านั้น
เลือก 2 ดีว่าชนะ
ทั้งดีว่า และไซโคร แนชยังคงยืนนิ่งไม่ขยับเขยื่อนตัวแม้แต่น้อย กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีของดีว่าจะสามารถพิชิตไซโคร แนชได้สมดังชื่อหรือไม่ ?
สายลมรอบๆ ตัวของทั้งสองเริ่มพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าต้องการจะมาชมการต่อสู้ของทั้งสองคนนี้ด้วย สายตาของทั้งสองจ้องมองกันอย่างต่อเนื่องเหมือนกับว่ารอโอกาสที่ฝ่ายตรงข้ามเผลอเพียงแค่เสี้ยววินาทีก็จะจู่โจมออกไปทนที แต่ดูท่าว่าทั้งสองคนจะไม่มีท่าทีว่าจะเสียสมาธิ หรือเผลอเลยแม้แต่น้อย
ดีว่าเองรู้ดีว่าความจำกัดของกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีเป็นอย่างไร กระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีนั้นไม่เพียงแต่ต้องดึงพลังลมปราณของผู้ใช้ออกมาทั้งร่างกายส่งไปยังจุดต่างๆ เพื่อเพิ่มความรวดเร็วในการเคลื่อนไหว แต่ยังมีจุดอ่อนอีกหลายที่ เช่น เมื่อกระบวนท่านี้สิ้นสุดพลังลมปราณของผู้ใช้จะหายไปกว่าครึ่งหนึ่ง หรืออาจเรียกได้ว่าถ้าไม่สามารถพิชิตคู่ต่อสู้ลงได้ก่อนที่จะเสร็จสิ้นกระบวนท่าก็จะเป็นฝ่ายผ่ายแพ้ไป และกระบวนท่านี้ก็มีข้อจำกัดของเวลาด้วยเช่นกัน สามารถใช้กระบวนท่านี้เมื่อถึงจุดสูงสุดของกระบวนท่าได้เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น
ดีว่าคล้ายกำลังคิดว่าควรที่จะใช้กระบวนท่านี้ออกไปจริงๆ ดีหรือเปล่า ขณะที่เขากำลังลังเลอยู่นั้นไซโคร แนชก็พุ่งตรงมาหาเขาแล้ว ไซโคร แนชคงไม่ต้องการให้ดีว่าใช้กระบวนท่านี้ออกมาดังนั้นจึงรอจังหวะเป็นฝ่ายจู๋โจมเพื่อทำลายไม่ให้กระบวนท่านี้ใช้ออกได้
ดาบท่อนไม้ทั้งสองพุ่งปราดไปยังดีว่าด้วยความรวดเร็ว ในที่สุดกระบวนท่าวายุพิชิตอัสนีก็ถูกทำลายลงแล้ว ตั้งแต่ที่ยังไม่ได้ใช้ออกมา ดีว่าต้องคอยรับการโมตีของไซโคร แนชไปเรื่อยๆ
การโจมตียิ่งมายิ่งรวดเร็ว คราวนี้ฝ่ายที่เสียเปรียบท่าทางจะเป็นดีว่าเสียแล้ว ดีว่าคิดเสียใจกับตัวเองที่เกิดความลังเลจนทำให้ถูกทำลายการตั้งกระบวนท่าไป ดังนั้นตอนนี้ดีว่าได้แต่เป็นฝ่ายรับการโจมตีเสียแล้ว เขาเองก็ยังคิดไม่ออกเช่นกันว่าจะใช้วิธีไหนเพื่อโค่นไซโคร แนช
“ วูบ !!! ”
ดีว่าก้มหลบดาบท่อนไม้ของไซโคร แนชได้อย่างหวุดหวิด หากเมื่อสักครู่นี้เขาช้าไปเพียงนิดเดียวละก็ผลที่ตามมาเป็นที่คาดคิดได้
ทันใดนั้นเองดาบท่อนไม้ของไซโคร แนชวกกลับเข้าหาตัวดีว่าอย่างรวดเร็ว เหตุการณ์ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
แต่สำหรับดีว่าแล้วกลายเป็นภาพที่ค่อยๆ เคลื่อนไหวเท่านั้นเอง หรือนี่จะเป็นจุดจบของดีว่า ? หรือว่าเขาจะไม่สามารถหลบดาบท่อนไม้นี้ได้จริงๆ ?
“ ปัก !!!! ”
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าคนหนึ่งล้มลงกับพื้น แต่ถึงกระนั้นกระบี่ในมือของเขาก็ยังคงกำแน่นอยู่ในมือ ราวกับว่าหากกระบี่ในมือของเขาหลุดออกจากมือเมื่อไหร่แล้วละก็ ทุกสิ่งที่พยายามมาจนถึงตอนนี้ก็จะสูญสลายไปในทันที
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าพยายามฝืนตัวเองลุกขึ้นมาจากพื้นให้ได้ ดูจากสภาพร่างกายตอนนี้แล้วนับว่าบาดเจ็บมาไม่น้อยเลยทีเดียว
หากเปรียบเป็นเด็กคนอื่นแล้วคาดว่าท่าทางคงจะไม่สามารถลุกขึ้นได้แล้ว นั่นเพราะไม่เพียงต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เขายังต้องต่อสู้กับสายตา
สายตาที่เย็นชาจ้องมองร่างของเด็กชายที่กำลังพยายามลุกขึ้นอย่างสมเพชระคนกับความเกลียดชัง เจ้าของสายตานั้นเค้นหัวเราะอย่างเย็นชา ราวกับไม่เข้าใจว่าเด็กชายคนนั้นจะลุกขึ้นมาอีกทำไมกัน
เด็กชายท่าทางคล้ายดีว่าเมื่อลุกขึ้นยืนได้แล้ว ก็ใช้มือทั้งสองข้างเกาะกุมกระบี่ของตน แต่ถึงแม้จะใช้มือทั้งสองข้างช่วยกันแล้วก็ตาม ก็ยังคงไม่สามารถถือกระบี่ให้มั่นได้
กระบี่ในมือเด็กชายสั่นเอนไปเอนมาราวกับสามารถตกลงได้ทุกเมื่อ
มีบ้างบางคนถึงแม้เจ็บปวดแสนสาหัสเพียงใด ก็ตามคนผู้นั้นก็ยังสามารถลุกขึ้นยืนขึ้นได้เสมอ นั่นเป็นเพราะคนผู้นั้นมีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นในใจนั่นก็คือ “ ความหวัง ”
เด็กชายคนนั้นก็เช่นเดียวกัน
ชายเจ้าของสายตาเย็นชาคู่นั้นยังคงจับจ้องที่เด็กชายคนนั้นอย่างเกลียดชัง พร้อมกับกำกระบี่ในมือแน่น
“ แกนี่มันน่าสมเพชดีแท้ !! คิดหรือว่าพี่ชายของแกจะสามารถช่วยแกได้ ”
ชายคนนั้นคล้ายกับพยายามสะกดความโกรธแค้นในจิตใจของตัวเองไม่ให้พลุกพล่านออกมา แต่ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถทำได้ ชายคนนั้นเตรียมพร้อมจะลงมืออีกครั้งหนึ่งแล้ว
“ ผมจะ........ไม่...ยอม.......ให้คุณ......มา.......ดู......ถูก........พี่ชาย.........ผม ”
เด็กชายพูดออกมาอย่างสุดฝืน
ชายคนนั้นเมื่อได้ยินก็สะกดอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่แล้ว ตวัดกระบี่ใส่เด็กชายคนนั้นทันที
สภาพร่างกายของเด็กคนนั้นตอนนี้ หรือยังจะสามารถปัดป้อง หลบหลีกกระบี่นี้ได้อีก
ย่อมไม่ได้แน่นอน
แต่ทว่าเด็กชายคนนั้นแม้แต่อาการพยายามจะหลบหลีกก็ไม่มีแม้แต่น้อย กลับยังยืนนิ่งเตรียมรับกระบี่นั้นแล้วอย่างไม่เกรงกลัว
“ ชิ้ง !!! ”
กระบี่ของชายคนนั้นถูกรับไว้ได้ด้วยกระบี่ของชายอีกคนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อว่าภายในเวลาเสี้ยววินาทีจะมีใครสามารถออกรับกระบี่นี้ได้
ชายเจ้าของสายตาเย็นชาตะลึงตะลานแล้ว คราวนี้ผู้ที่ถูกจ้องมองด้วยสายตาที่เย็นช้ากลับเป็นเขาเอง ผู้ที่จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชาก็คือ ชายผู้ซึ่งออกมารับกระบี่นั้นเอง
พริบตานั้นเองร่างกายของชายเจ้าของสายตาเย็นชาคล้ายชาด้าน ดูเหมือนชายผู้ซึ่งรับกระบี่นั้นสร้างความตื่นกลัวให้เขาอย่างยิ่งยวด
กระบี่ของทั้งสองยังคงประสานกันอยู่เช่นนั้น แต่ชายผู้ซึ่งออกรับกระบี่มองที่ชายผู้นั้นด้วยสายตาเย็นชาสุดจะบรรยายได้ ความโกรธ ความเดือดดาลที่ก่อตัวขึ้นในสายตานั้นสุดที่จะบรรยายได้
“ แกทำอะไรกับน้องชายของฉัน !!!! ”
ชายผู้นั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ซึ่งดูเหมือนจะพยายามข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ให้ได้ แน่นอนว่าชายอีกคนนั้นพูดไม่ออกแล้ว
“ เช้ง !!! ”
กระบี่ในมือของชายคนแรกถูกสลัดออกไปจากมือแล้ว กระบี่ลอยอยู่เหนือศีรษะของทั้งสอง แต่ทันใดนั้นประกายกระบี่ก็วูบขึ้น
กระบี่ที่ถูกตวัดลอยกลางอากาศเมื่อสักครู่ถูกกระบี่อีกเล่มหนึ่งตัดหักเป็นหลายท่อนแล้ว !!!
ชายผู้ซึ่งเพิ่งมาถึงก็คงเป็นพี่ชายของเด็กชายคนนั้นนั่นเอง
เด็กชายตาแดงกล่ำค้ลายกับจะร้องไห้ แต่พยายามกลั้นเอาไว้ พี่ชายค่อยๆ ลูบหัวน้องชายตัวเองอย่างทะนุถนอมราวกับที่นั่นไม่มีชายคนเมื่อสักครู่นี้ยืนอยู่เลย
สายตาของพี่ชายเปลี่ยนไปราวกับคนละคน เปลี่ยนเป็นนุ่มนวลอ่อนหนาว ดูก็รู้ว่าเขาเองรักน้องชายตัวเองถึงเพียงไหน
“ อย่าร้องไห้นะ เป็นลูกผู้ชายต้องเข้มแข็งนะเข้าใจไหม ”
ได้ยินอย่างนี้ น้องชายกับแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้ว
“ ดีมากๆ เข้มแข็งไว้นั่นแหละ ถึงจะสมเป็นน้องพี่หน่อย ”
พี่ชายยังคงปลอบน้องชายต่อไปโดยไม่สนว่าน้องชายเขาจะพูดกับเขาบ้างหรือไม่ และไม่สนสายตาอาฆาตที่จ้องมองมายังเขาเช่นกัน
“ รอสักครู่นะ พี่ขอจัดการธุระกับคนที่มารังแกน้องชายของพี่หน่อย ”
พี่ชายสีหน้าเปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นเย็นชาอย่างสุดๆ แต่ว่าชายที่ถูกทำลายกระบี่ทิ้งก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เปลี่ยนไปเป็นแฝงแววอาฆาตอย่างบอกไม่ถูก คล้ายลืมความเกรงกลัวที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้แล้ว
“ แก......... แกบังอาจทำลายกระบี่สุดรักของฉัน ”
ชายคนนั้นกล่าวอย่างเคียดแค้นสุดบรรยาย สายตาจับตจ้องไปยังพี่ชายราวกับอยากจะฆ่าเขา
“ แค่กระบี่สวะอย่างนั้นยังน้อยเกินไป ที่แกทำร้ายน้องชายฉัน แกต้องชดใช้ ”
“ กระบี่สวะ !!! ” ชายคนนั้นเมื่อได้ยินคำนี้ก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว ถ่าโถ่มออกไปคิดที่จะฆ่าพี่ชายของเด็กคนนั้นในทันที
หมัดของชายคนนั้นไม่นับว่าเชื่องช้าแต่อย่างใด แต่เมื่อต่อยมาใส่พี่ชายก็กลายเป็นเชื่องช้ายิ่งแล้ว หมัดของชายคนนั้นไม่ถูกตัวของพี่ชายเลยแม้แต่น้อย ทำให้เขาต้องเสียหลักแทบล้มลงไป
“ ปัก !!! ”
สันมือของพี่ชายฟาดใส่สันคอของชายคนนั้นเข้าอย่างจัง อาจจะดูไม่รุนแรงมาก แต่ความจริงแล้วพี่ชายแทบใส่พลังทั้งหมดลงไปในฝ่ามือเมื่อสักครู่แล้ว ยังดีที่เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองไว้ได้ไม่ใส่พลังลมปราณไปให้หมด มิเช่นนั้นชายคนนั้นอาจจะต้องหลับไปตลอดกาล.........
ชายคนนั้นล้มลงหมดสติไปในทันที
พี่ชายไม่แยแสแม้แต่น้อย เดินกลับไปหาน้องชายตัวเองอย่างช้าๆ
“ พี่บอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าไปยุ่งกับพวกมัน นี่ดีนะที่พี่ตามมาทัน ”
“ ผม.....ผมขอโทษครับ แต่ว่าพวกมันว่าพี่นี่ครับ ”
พี่ชายยิ้มอย่างหายสงสาร
“ อืม ไม่เป็นไรนะ งั้นเดี๋ยวพี่จะพาไปส่งที่บ้านนะ ”
“ เฮ้ย ตื่นๆๆ ”
ชายที่ถูกสันมือฝาดใส่ค่อยๆ ได้สติขึ้นมา ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา ทั้งๆที่แค่เพียงถูกสันมือไปที่สันคอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
“ แกไปโดนอะไรมาวะ ”
ชายอีกคนท่าทางจะเป็นเพื่อนของเขาถาม
“ ข้าพลาดท่าให้กับไอ้เจ้าแดชน่ะสิ ”
เพื่อนของเขาส่ายหน้าเมื่อได้ยิน
“ แกนี่เสียชื่อโรงเรียนเราหมด ”
พูดพร้อมกับหยิบเศษท่อนกระบี่ที่ยังหลงเหลืออยู่ขึ้นมาดู
“ แต่ดูท่าเจ้านั่นก็ร้ายกาจสมชื่อจริงๆ แม้แต่กระบี่วิญญาณของแกมันยังทำลายได้ ”
เมื่อนึกขึ้นได้ว่ากระบี่ของตนถูกทำลาย ชายคนนั้นก็โมโหขึ้นในทันที
“ คอยดูเถอะ มันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่มันทำลงไป !!! ”
พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงยามรัตติกาล ความมืดคล้ายถูกแสงของดวงจันทร์ส่องให้สว่างขึ้น เด็กชายคนหนึ่งยังคงฝึกกระบี่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของเขาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งพี่ชายของเขามาเห็นเข้า
“ ขยันจริงๆ นะ อย่างนี้อีกหน่อยท่าทางจะเก่งกว่าพี่แน่เลย ”
“ ไม่หรอกครับ ผมไม่มีทางเอาชนะพี่ได้หรอกครับ ”
พี่ชายตบหัวน้องชายเบาๆ ไปหนึ่งที
“ อย่าพูดอย่างนี้สิ พี่ไม่ใช่คนเก่งหรอกนะ พูดอย่างนี้เดี๋ยวก็เอาชนะพี่ไม่ได้จริงๆ หรอก ”
“ แต่ว่าพี่สามารถจัดการกับเจ้านั่นได้นี่ครับ ”
“ ก็เพราะว่าพี่มีคนที่จะต้องปกป้องอยู่น่ะสิ แล้วอีกอย่างเจ้านั่นมันโตกว่าน้องตั้งหลายปีนะ ”
น้องชายนิ่งเงียบไปสักพัก
“ ถ้าอยากเก่งเหมือนพี่ละก็ พี่จะสอนเพลงกระบี่ให้หนึ่งเพลงนะเอาไหม เป็นเพลงกระบี่ที่ใช้ไม่ให้ใครมาข่มเหงเราได้ ”
“ จริงหรอครับ อยากสิครับ ผมอยากจะเก่ง ผมอยากปกป้องคนที่ผมรัก ผมไม่อยากให้ใครมาข่มเหงผม ”
พี่ชายยิ้ม
“ แต่ต้องสัญญานะว่าจะทำตามที่พี่พูดทุกอย่าง ”
“ ผมสัญญาครับ ”
“ เพลงกระบี่ที่พี่จะสอนไม่ใช่เพลงกระบี่ธรรมดานะ มันเป็นเพลงกระบี่ไม้ตายของพี่เลยทีเดียวละ และมันก็ไม่ได้ฝึกฝนได้ในเวลาอันสั้นด้วยสิ อาจบางทีต้องใช้เวลาเป็นปีเลย แต่ถ้าฝึกแล้วต้องห้ามท้อเด็ดขาดเข้าใจไหม ”
“ ครับพี่ ผมจะไม่ท้อแท้ ผมจะฝึกให้ได้ไม่ว่ามันจะนานเท่าไร และถ้าผมโตขึ้นผมจะเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่ ผมจะเข้าชมรมจ้าวกระบี่เหมือนพี่ แล้วสักวันผมจะเก่งเหมือนพี่ให้ได้ครับ ! ”
“ กว่าจะเข้าพี่ก็คงจะจบไปแล้วละนะ แต่ถ้าถึงเวลานั้นอย่าเก่งเหมือนพี่นะ ต้องเก่งกว่าพี่ให้ได้รู้ไหม ”
พี่ชายมองขึ้นไปยังดวงจันทร์จากนั้นก็กล่าวต่อ
“ เพลงกระบี่ที่พี่จะสอนให้มีชื่อว่า หมื่นกระบี่เหริสุริยัน จันทรา ”
น้องชายมีท่าทีดีใจ แต่เมื่อคิดได้เรื่องหนึ่งก็ต้องทำหน้าเศร้าขึ้นมาในทันที
“ แต่ว่าอีกไม่กี่วันพี่จะต้องแข่งประลองอาวุธระหว่างสถาบันแล้วไม่ใช่หรอครับ ยิ่งพี่จะต้องสู้กับเจ้าพวกนั้นอีกด้วย แล้วพี่มาสอนผมอย่างนี้.............”
“ อีกไม่กี่วันจะแข่งแล้วจะเป็นไร จะดูถูกแดช – หมื่นกระบี่เหริที่หนึ่งแห่งชมรมจ้าวกระบี่คนนี้ไปแล้วนะ ฮ่าๆๆ ”
แดชหัวเราะอย่างเล่นๆ
“ หมื่นกระบี่สุริยัน จันทราเหริ !!! ”
ดีว่าพลันกลับมามีสติอีกครั้งหนึ่ง ดาบท่อนไม้เมื่อสักครู่ฟาดถูกเขาอย่างจัง ทำให้เขาล้มลงหมดสติไปเสี้ยววินาที แต่มือของเขายังคงกำกระบี่แน่นไม่ยอมปล่อย ร่างกายของเขาบาดเจ็บไม่น้อย
“ ลุกขึ้นมาสิ “ เสียงเพรียกจากส่วนลึกของจิตใจเขาพูดขึ้นมา ดีว่าค่อยๆ ลุกขึ้นมาแล้ว ท่าทางที่ลุกขึ้นมานั้นเหมือนกับเด็กชายคนคนนั้นไม่มีผิด ภาพของเด็กชายคนนั้นคล้ายกับซ้อนขึ้นมาประสานรวมกับร่างของดีว่า
ใช่แล้ว !!! เด็กชายคนนั้นก็คือ ดีว่า เมื่อในอดีตนั่นเอง เป็นดีว่าเมื่อตอนเรียนอยู่มัธยมศึกษาปีที่ 2 ก่อนที่จะมาเข้าโรงเรียนอับดุล อินเตอร์ !!!
ไม่ว่าใครก็สังเกตได้ว่าแววตาของดีว่าเปลี่ยนไป ไม่ใช่สายตาที่เคียดแค้น แต่กลับเป็นสายตาที่มีความหวัง มุ่งมั่น และไม่ยอมแพ้ปรากฎขึ้นแล้ว
ไซโคร แนชได้แต่ยิ้มแล้ว ดูเหมือนเขาจะสังเกตออกเช่นกันว่าดีว่าคงจะเอาจริง จริงๆ แล้ว
ดีว่าลุกขึ้นยืนพร้อมกับตั้งท่ากระบี่แล้ว เขาแย้มยิ้มนิดหน่อย พร้อมกับก้มหน้าเหมือนพูดอะไรอยู่กับตัวเอง
“ พี่ครับ ผมจะแสดงให้ดูว่าผมเข้มแข็งขึ้นแล้วนะครับ ”
พริบตานั้นเองร่างของดีว่าคล้ายมีเงาร่างของพี่ชายซ้อนขึ้นมาช่วยตั้งท่ากระบี่ด้วย
“ เจ้านั่นคงจะเอาจริงแล้วสินะ ”
ไซโคร แนชคิดกับตัวเองในใจ พร้อมกับเตรียมพร้อมเข้าโจมตีอีกครั้งหนึ่งแล้ว
ดีว่าโคจรลมปราณเตรียมพร้อมแล้ว “ ไปละนะครับพี่......... ”
พริบตานั้นเองเงาร่างของดีว่า และไซโคร แนชพุ่งเข้าหากันด้วยความเร็วสูงราวกับนัดกันไว้ ดาบท่อนไม้ทั้งสองของไซโคร แนชฟันใส่ดีว่าอย่างรวดเร็ว แต่ร่างของดีว่าที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าไซโคร แนชได้หายไปแล้ว
ดีว่าหายไปไหนแล้วละ ? ข้างหลัง ข้างซ้าย หรือข้างขวาของไซโคร แนชละ ?
ไม่ใข่ !!! ดีว่าอยู่ข้างบนต่างหาก!!!
ร่างของดีว่าลอยอยู่กลางอากาศ เหตุการณ์คล้ายเปลี่ยนเป็นภาพช้าอีกครั้งหนึ่ง แม้แต่ไซโคร แนชยังต้องตกใจกับระดับความเร็วของดีว่า
“ เพลงกระบี่.........!!!! ”
ดีว่าตะโกนขึ้นพร้อมกับร่างที่เริ่มหมุนตัวกลางอากาศด้วยความเร็วสูง ราวกับจะหมุนเป็นสว่านเจาะลงใส่ไซโคร แนชยังไงยังงั้น
“ หมื่นสุริยัน จันทราเหริ !!!! ”
ภาพทุกอย่างคล้ายหยุดนิ่งไปกับกาลเวลา “ พี่ครับ ผมเก่งขึ้นหรือยังครับ ” ดีว่ายิ้มอย่างหมดแรงก่อนจะหมดสติไป
แล้วไซโคร แนชละ ?
มีคนเดียวที่รู้เหตุการณ์นั่นก็คือ วา นั่นเอง วาเองก็แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเช่นกัน แต่จากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้แล้ว แม้ไซโคร แนชจะไม่หมดสติไปก็ตาม แต่สำหรับวาแล้วละก็……..
ไซโคร แนชแพ้แล้ว !!!
ภาพที่วาเห็นเมื่อสักครู่นี้ก็คือ ดีว่ากระโดดขึ้นหมุนตัวด้วยความเร็วสูง ปลายกระบี่ท่อนไม้กลายจะพุ่งลงใส่ไซโคร แนชในทันที แต่ไม่ใช่เพียงท่อนเดียว กระบี่ท่อนไม้ที่พุ่งลงใส่ไซโคร แนชคล้ายกับมีหมื่นกระบี่ !!!
ไซโคร แนชไม่สามารถรับการโจมตีของดีว่าได้เลยจริงๆ ดาบท่อนไม้ทั้งสองหักออกเป็นหลายส่วน ตัวไซโคร แนชก็ถึงกับล้มลงแล้ว เพียงแต่ยังไม่หมดสติเท่านั้น
ความเจ็บปวดของไซโคร แนชตอนนี้นับว่าไม่มีคำบรรยายได้จริงๆ นี่ถ้าเขาไม่สามารถโคจรลมปราณสายฟ้าได้ทันละก็คงต้องหมดสติไปแล้ว เขานับว่าประมาทดีว่าไปจริงๆ
ไม่นานนักเมื่อดีว่าได้สติขึ้น ก็พบกับไซโร แนชซึ่งนั่งพิงกับต้นไม้ใหญ่หน้าพอหักกับวาแล้ว
“ ผมเป็นฝ่ายแพ้สินะครับ ”
ดีว่าทั้งๆ ที่เพิ่งได้สติกลับถามเรื่องผลการต่อสู้ในทันที
“ ไม่หรอก คนที่แพ้น่ะข้าต่างหาก ”
“ จริงหรอครับเนี่ย แต่ว่าผมหมดสติไปนะครับ ”
“ ไม่หรอก ข้ายอมรับว่าคราวนี้ข้าแพ้จริงๆ ”
“ งั้นก็หมายความว่ารุ่นพี่.........”
“ ตามสัญญาข้าจะร่วมทีมกับพวกเจ้าเอง ”
ไซโคร แนชยิ้มอย่างอบอุ่น ราวกับไม่ใช่ไซโคร แนชจริงๆ แต่ขณะที่วากำลังจะร้อง เย้ ออกมานั้นเขาก็กล่าวต่อ
“ แต่ว่าข้าจะร่วมทีมในฐานะตัวสำรองเท่านั้นนะ ”
“ หาาา ทำไมละครับ ”
วารีบถามกลับ
“ ก็ตามที่ตกลงกันไว้เจ้าไม่ได้บอกนี่ว่าข้าต้องเป็นตัวจริง ข้าแค่บอกว่าชนะข้าได้แล้วข้าจะเข้าร่วมทีมด้วยเท่านั้น หรือถ้าเจ้าข้องใจจะสู้กับข้าใหม่ก็ได้นะ ถ้าชนะข้าได้จะยอมเป็นตัวจริง ”
“ มะ ไม่ละครับ แค่ดูก็จะแย่แล้วละครับ ”
“ ส่วนเจ้าก็คงจะไม่ข้องใจใช่ไหม ”
ไซโคร แนชหันหน้าไปถามดีว่า
“ ไม่หรอกครับ แค่ได้รุ่นพี่มาร่วมทีมด้วยก็ยินดีอย่างยิ่งแล้วละครับ แล้วอีกอย่างเมื่อกี้ผมก็เป็นฝ่าย.............”
“ ฝ่ายชนะ !! ”
ไซโคร แนชสวนขึ้นมาก่อนที่ดีว่าจะพูดจบ
” อย่าพูดว่าเจ้าเป็นฝ่ายแพ้อีกเข้าใจไหม ”
“ ถ้าอย่างนั้นถือว่าผมชนะใจรุ่นพี่ก็แล้วกันละครับ ”
“ เจ้านี่มันดื้อจริงๆ นะ”
ทั้งสามหัวเราะพร้อมๆกัน ไซโคร แนชรู้สึกว่าเริ่มสนุกกดับรุ่นน้องสองคนนี้บ้างแล้วสิ เขาคล้ายลืมเรื่องราวในอดีตของตัวเองไปชั่วครู่
ดีว่าแทบไม่เชื่อเลยว่าเมื่อครู่ตัวเองสามารถเอาชนะไซโคร แนชได้ ยังไงเขาก็ยังคิดอยู่ดีว่าถ้าไซโคร แนชไม่ประมาทเมื่อสักครู่นี้ เขาอาจจะเป็นฝ่ายแพ้ไปแล้วก็ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาภูมิใจที่สุดก็คือ เขาสามารถใช้เพลงกระบี่หมื่นกระบี่สุริยัน จันทราเหริสู้กับไซโคร แนชได้
มันทำให้ดีว่านึกว่าพี่ชายของเขาแดช และก็เหตุการณ์ในอดีต
แต่ว่าเมื่อนึกถึงตอนนี้ดีว่าได้แต่ถอนใจแล้ว เพราะมันทำให้เขานึกถึงวันนั้นด้วย
วันประลองอาวุธระหว่างสถาบัน เมื่อพี่ชายของเขาเข้ารอบชิงสี่คนสุดท้าย ทั้งๆที่พี่ชายของเขาเป็นที่หนึ่งแห่งชมรมจ้าวกระบี่แท้ๆ แต่กลับต้องมาผ่ายแพ้ให้แก่ชายผู้ยืนอยู่เบื้องหน้าอย่างหมดท่า ตอนนั้นเขาแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเองเลย
ภาพพี่ชายล้มลงต่อหน้าเขายังคงติดตา แต่ที่ทำให้เขาแทบไม่เชื่อเลยก็คือ คนที่สามารถล้มพี่ชายของเขาลงได้เป็นเพียงแค่เด็กมัธยมศึกษาปีที่ 3 เท่านั้นเอง
วันนั้นหลังจากการประลองเสร็จสิ้น ดีว่าก็เริ่มต้นฝึกฝีมือตนเองอย่างจริงไม่ว่าจะเป็นทั้งการเรียน และเพลงกระบี่ เขาเพียงหวังว่าสักวันจะได้ประลองกับคนที่สามารถโค่นพี่ชายของเขาลงให้ได้
เขายังจำภาพเหตุการณ์หลังประลองเสร็จได้เลย พี่ชายของเขาบาดเจ็บสาหัสแม้จะใส่ชุดเกราะก็ตาม ทำให้ต้องพักรักษาตัวอยู่เกือบสามวัน แสดงว่าเด็กคนนั้นมีพลังลมปราณไม่ธรรมดาทีเดียว แถมยังเป็นมือกระบี่เช่นเดียวกันกับเขาด้วย
หลังจากการประลองอาวุธได้ไม่นานนัก พี่ชายของเขาก็จบมัธยมศึกษาปีที่ 6 และพี่ชายของเขาถูกส่งให้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศตั้งแต่นั้นมาเป็นระยะเวลาสามปีจนถึงวันนี้ เขาเองก็ยังไม่ได้พบกับพี่ชายของเขาเลย
แต่สิ่งหนึ่งที่เขายังคงจำได้แม่นยำก็คือ สิ่งที่พี่ชายบอกกับเขาไว้ในห้องพักผู้บาดเจ็บนั่นก็คือ
“ พี่ขอโทษด้วยนะ ที่พี่ไม่สามรถเอาชนะการประลองได้ แต่ขอให้รู้ไว้อย่างว่าถึงแม้เด็กนั่นจะอยู่แค่ม.3 แต่พี่ก็เอาจริงอย่างสุดความสามารถแล้ว พี่เชื่อว่าสักวันน้องอาจจะมีโอกาสได้สู้กับเขาก็ได้ และเมื่อนั้นช่วยแก้หน้าให้พี่ด้วยนะ ”
พี่ของเขาพูดอย่างยิ้มๆ แต่ดวงตาเริ่มแดงก่ำแล้ว แสดงว่าก็เจ็บใจเหมือนกับที่ต้องพ่ายแพ้
ดังนั้นอีกสิ่งหนึ่งที่ดีว่าจำได้แม่นยำก็คือ ชื่อของเด็กม.3 ที่ล้มพี่ชายของเขาได้ ใช่แล้วละ........
“ เด็กผู้หญิงคนนั้นชื่อ ซากุระ !!! “
( กลับสู่เนื้อเรื่องหลักดังเดิม ) x การที่ผมได้ให้มีการเลือกเนื้อเรื่องความจริงก็แอบแฝงปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ไว้ให้ด้วยนะครับ นั่นก็คือ ในชีวิตของคนเรานั้นทุกอย่างไม่ได้มีทางออกเพียงอย่างเดียว มันสำคัญอยู่ที่การก้าวเดินของเรา ไม่ว่าเราจะเลือกทางใดทางหนึ่งไปนั้นขอให้ก้าวไปอย่ายอมแพ้ สักวันเราก็จะผ่านไปทางนั้นไปได้สักวัน ขอให้เป็นเพียงเป็นทางที่ดี หรือถ้าเดินทางผิดก็สามารถเลือกเดินทางใหม่ได้ อย่างคำพูดที่ว่า “ ชีวิตลิขิตเอง ” x
และแล้วในที่สุดทีมประลองอาวุธของดีว่าก็สามารถตั้งขึ้นมาจนได้ในที่สุด และดูเหมือนว่าอุปสรรคที่แท้จริงกำลังจะค่อยๆ เริ่มต้นขึ้นต่อจากนี้ไม่ว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อ ซากุระ หรือคู่ต่อสู้สุดโหดอีกหลายคน
ทีมของดีว่าจะสามารถฝ่าฟันอุปสรรคนี้ไปได้หรือไม่ ไม่มีผู้ใดรู้ มีเพียงทางเดียวที่สามารถรู้ได้ นั่นก็คือ เมื่อเวลานั้นมาถึงนั่นเอง !!!
_________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น