ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ข้อสอบจีนมหาโหด
ข้อสอบจีนมหาโหด
เช้าวันเสาร์ที่ 15 มกราคม ตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า เฮ้อ! เมื่อดูหนังสือ & ดูทีวี.ซะดึก และแล้วเราก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปสอบจีน โอ้โห! พอเราออกจากบ้านปุ๊บ ลมหนาวก็ได้เข้ามาปะทะร่างกายปั๊ป โอ้! ฤดูหนาวผ่านมาเกือบ 2 เดือนแล้ว ทำไมมันเพิ่งมาหนาววันนี้วะเนี่ย เท่านั้นยังไม่พอรู้สึกว่า วันนั้นมีฝนตกอีก สงสารเด็กพวกที่ไปสอบสัมภาษณ์จริงๆ ทำไมฝนมันชอบมาตกวันที่สอบอะไรพวกนี้ด้วยนะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
วันนั้นเป็นวันสอบภาษาจีนวันสุดท้ายและก็ปิดคอร์สเลย หลังจากที่เรียนกันมาได้ปีกว่าแล้ว (4 คอร์ส) แต่ก็ต้องบอกนิดนึงว่า เราย้ายห้องเรียนบ่อยมากๆ เพราะว่ายิ่งเรียน นักเรียนยิ่งน้อย นั่นเป็นเพราะว่าความยากของเนื้อหาวิชานั่นเอง ทำให้เราต้องย้ายห้องเรียน เปลี่ยนครูบ่อยมาก แต่ก็รู้สึกดีที่อย่างน้อยๆก็ทำให้เรารู้จักเพื่อนใหม่เพิ่ม และก็ได้รู้ว่าครูแต่ละคนสอนเป็นไง ครูบางคนสอนสนุกมากๆมีกิจกรรมให้นักเรียนทำด้วยกัน นักเรียน(ที่อยู่จะคนละวัย)จึงสามารถเข้ากันได้ดี ทำให้เราอยากมาเรียนทุกวัน แต่ครูบางคนก็สอนได้น่าเบื่อมากๆเหมือนเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยยังไงยังงั้น แบบเรียกชื่อก็เป็นชื่อจริง เรียนแบบถาม – ตอบ ไม่ค่อยมีกิจกรรม ก็เลยเซ็งนิดหน่อย เด็กนักเรียนในห้องนั้นจึงไม่ค่อยสนิทกันสักเท่าไร
และแล้วก็มาถึงชั่วโมงสอบหลังจากที่วันนั้นเรียนก่อนตั้งแต่ 8.30 – 11.30 น. เฮ้อ! ไอ้เราก็นึกว่าจะสอบเลย ก็ดันรีบมา แต่พอมาถึงก็ต้องนั่งรอเพื่อน และเรียนทบทวนก่อนอีก ตอนแรกก็คิดว่าเอ่อ ก็ดีแฮะที่ได้ทบทวนอีกรอบ แต่พอสอบเข้าจริงๆกลับรู้สึกว่าข้อสอบมันโครตยากเลย ที่ทวนๆไปก็ออกนิดหน่อย อีกทั้งมันไปเสียเวลาตรงที่เอาไปเรียนก่อนซะเยอะ ทำให้มีเวลาทำข้อสอบเหลือแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น แล้วใครมันจะไปทำทันว่ะเนี่ย แต่ก็อ่ะนะ เป็นอะไรที่โครตปราบเซียนเลย และแล้วนายไก่ – เอกภพของเรา(ไม่ใช่ไก่ - U.H.T.นะ แค่ชื่อเหมือนกันเฉยๆ)ก็เสร็จก่อนคนแรกอีกเช่นเคย นายเนี่ยแบบว่าถ้าทำไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เพราะว่านายเรียนโทภาษาจีนที่ ม.บูรพา ส่วนคนอื่นๆตอนหลังก็ทยอยออกตามมาสีหน้าแต่ละคนก็ไม่ค่อยจะดีนัก ไม่บอกก็รู้ว่าทำได้รึไม่ได้ ส่วนเราน่ะเหรอ โฮะๆๆ ออกคนสุดท้ายของห้องเลย แถมเว้นช่องว่างคำตอบเอาไว้ให้อาจารย์วาดรูปเล่นอีกเพียบ
หลังจากสอบมหาโหดผ่านไป ก็มาถึงคราวเลี้ยงฉลองด้วยพิซซ่า ปีกไก่นิวออลีนชิกเก้นวิงซ์ และเป๊ปซี่ เหอะๆ แต่ที่บอกมานั้น เราก็ไม่ได้กินหรอก เพราะแม่เรามารับไปดูงาน University Fair อ่ะนะ
วันนี้ก็ได้ข้อคิดว่า “เราควรเตรียมตัวให้พร้อมกับการสอบมากกว่านี้ และถ้าเราได้เป็นครู เราก็จะให้เวลานักเรียนทำข้อสอบมากกว่านี้ด้วย”
เช้าวันเสาร์ที่ 15 มกราคม ตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า เฮ้อ! เมื่อดูหนังสือ & ดูทีวี.ซะดึก และแล้วเราก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปสอบจีน โอ้โห! พอเราออกจากบ้านปุ๊บ ลมหนาวก็ได้เข้ามาปะทะร่างกายปั๊ป โอ้! ฤดูหนาวผ่านมาเกือบ 2 เดือนแล้ว ทำไมมันเพิ่งมาหนาววันนี้วะเนี่ย เท่านั้นยังไม่พอรู้สึกว่า วันนั้นมีฝนตกอีก สงสารเด็กพวกที่ไปสอบสัมภาษณ์จริงๆ ทำไมฝนมันชอบมาตกวันที่สอบอะไรพวกนี้ด้วยนะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
วันนั้นเป็นวันสอบภาษาจีนวันสุดท้ายและก็ปิดคอร์สเลย หลังจากที่เรียนกันมาได้ปีกว่าแล้ว (4 คอร์ส) แต่ก็ต้องบอกนิดนึงว่า เราย้ายห้องเรียนบ่อยมากๆ เพราะว่ายิ่งเรียน นักเรียนยิ่งน้อย นั่นเป็นเพราะว่าความยากของเนื้อหาวิชานั่นเอง ทำให้เราต้องย้ายห้องเรียน เปลี่ยนครูบ่อยมาก แต่ก็รู้สึกดีที่อย่างน้อยๆก็ทำให้เรารู้จักเพื่อนใหม่เพิ่ม และก็ได้รู้ว่าครูแต่ละคนสอนเป็นไง ครูบางคนสอนสนุกมากๆมีกิจกรรมให้นักเรียนทำด้วยกัน นักเรียน(ที่อยู่จะคนละวัย)จึงสามารถเข้ากันได้ดี ทำให้เราอยากมาเรียนทุกวัน แต่ครูบางคนก็สอนได้น่าเบื่อมากๆเหมือนเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยยังไงยังงั้น แบบเรียกชื่อก็เป็นชื่อจริง เรียนแบบถาม – ตอบ ไม่ค่อยมีกิจกรรม ก็เลยเซ็งนิดหน่อย เด็กนักเรียนในห้องนั้นจึงไม่ค่อยสนิทกันสักเท่าไร
และแล้วก็มาถึงชั่วโมงสอบหลังจากที่วันนั้นเรียนก่อนตั้งแต่ 8.30 – 11.30 น. เฮ้อ! ไอ้เราก็นึกว่าจะสอบเลย ก็ดันรีบมา แต่พอมาถึงก็ต้องนั่งรอเพื่อน และเรียนทบทวนก่อนอีก ตอนแรกก็คิดว่าเอ่อ ก็ดีแฮะที่ได้ทบทวนอีกรอบ แต่พอสอบเข้าจริงๆกลับรู้สึกว่าข้อสอบมันโครตยากเลย ที่ทวนๆไปก็ออกนิดหน่อย อีกทั้งมันไปเสียเวลาตรงที่เอาไปเรียนก่อนซะเยอะ ทำให้มีเวลาทำข้อสอบเหลือแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้น แล้วใครมันจะไปทำทันว่ะเนี่ย แต่ก็อ่ะนะ เป็นอะไรที่โครตปราบเซียนเลย และแล้วนายไก่ – เอกภพของเรา(ไม่ใช่ไก่ - U.H.T.นะ แค่ชื่อเหมือนกันเฉยๆ)ก็เสร็จก่อนคนแรกอีกเช่นเคย นายเนี่ยแบบว่าถ้าทำไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เพราะว่านายเรียนโทภาษาจีนที่ ม.บูรพา ส่วนคนอื่นๆตอนหลังก็ทยอยออกตามมาสีหน้าแต่ละคนก็ไม่ค่อยจะดีนัก ไม่บอกก็รู้ว่าทำได้รึไม่ได้ ส่วนเราน่ะเหรอ โฮะๆๆ ออกคนสุดท้ายของห้องเลย แถมเว้นช่องว่างคำตอบเอาไว้ให้อาจารย์วาดรูปเล่นอีกเพียบ
หลังจากสอบมหาโหดผ่านไป ก็มาถึงคราวเลี้ยงฉลองด้วยพิซซ่า ปีกไก่นิวออลีนชิกเก้นวิงซ์ และเป๊ปซี่ เหอะๆ แต่ที่บอกมานั้น เราก็ไม่ได้กินหรอก เพราะแม่เรามารับไปดูงาน University Fair อ่ะนะ
วันนี้ก็ได้ข้อคิดว่า “เราควรเตรียมตัวให้พร้อมกับการสอบมากกว่านี้ และถ้าเราได้เป็นครู เราก็จะให้เวลานักเรียนทำข้อสอบมากกว่านี้ด้วย”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น