คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 2.2 - สถานการณ์ฉุกเฉิน
เพื่อนแพงเปิดจองนิยายเรื่อง
พี่โรมคลั่งรัก #พี่โรมเถื่อนมาก แล้วนะคะ
ถ้าใครต้องการรูปเล่มพี่โรมคนแซ่บ
คนดุไปนอนกอดที่บ้าน
อย่าลืมมาลงชื่อจองกันน้า
เปิดจองตั้งแต่ วันนี้ – 9 เมษายน 2566
มีเวลาหยอดกระปุกกันได้ยาว ๆ เลยจ้า
ฝากพี่โรมคนดีย์ (แบบมี ย์ ด้วยนะคะ)
รายละเอียดการจองตามหน้าใบจองเลยจ้า
๒
สถานการณ์ฉุกเฉิน
จะให้เขาไปด้วยดีไหมนะ?
พริ้งพลอยครุ่นคิด เธอยังไม่พร้อมไปไหนมาไหนกับโรมสองต่อสองในขณะที่คำพูดของเขาเมื่อเช้านี้ยังกวนใจเธออยู่ แต่ถ้าจะให้ปฏิเสธก็ไม่มีความกล้ามากพอที่จะต่อกรกับคนอารมณ์ร้าย
“ไม่ไป?” โรมยักคิ้วถาม
เขารู้ว่าน้องลำบากใจที่จะนั่งรถไปกับเขา แต่ใครจะสนกันล่ะ ในเมื่อนี่คือโอกาสที่เขาต้องรีบคว้าเอาไว้
“ไปค่ะ” พริ้งพลอยตอบรับคำเชิญในที่สุด หญิงสาวเบี่ยงตัวขึ้นนั่งบนรถหรู โรมแอบอมยิ้มโดยไม่ให้ร่างบางเห็น เขาเดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับแล้วขึ้นนั่งตามมาติด ๆ หางตาชำเลืองมองคนข้างกายเล็กน้อย
“พี่โรมขับช้า ๆ นะคะ พริ้งจะคอยบอกทาง”
พริ้งพลอยรีบบอกก่อนที่รถจะออกตัว โรมเป็นคนค่อนข้างขับรถเร็วพอสมควร ถ้าไม่พูดดักเอาไว้ เธอกลัวว่าวันนี้จะไปไม่ถึงที่หมาย
“เดี๋ยวเปิด GPS เอาก็ได้”
“อย่าดีกว่าค่ะ GPS บางทีก็พาเราหลงได้เหมือนกัน ให้พริ้งบอกทางเถอะค่ะ ชัวร์กว่า” ใช่ว่าเทคโนโลยีที่ทันสมัยจะให้ความสะดวกสบายแก่เราได้เสมอไป
“โอเค” โรมไม่ขัดใจน้อง จะเปิด GPS หรือไม่เปิดนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาที่เขาต้องใส่ใจ ขอแค่ได้อยู่ใกล้ ๆ คนตัวเล็ก เขาก็พอใจแล้ว
เจ้าของเรือนร่างเพรียวระหงก้าวเท้าลงจากรถแวนสีขาวด้วยท่วงท่าสง่างามราวกับนางแบบซุปเปอร์สตาร์ระดับโลก ดวงตาเฉี่ยวคมตามแบบฉบับสาวลูกครึ่งยุโรปกวาดมองรอบ ๆ ตัว หวังจะได้เห็นหน้าคนที่คิดถึงตลอดระยะเวลาหลายเดือน ทว่ากลับไร้เงาของน้องชายสุดที่รัก มีเพียงหัวหน้าแม่บ้านที่ออกมายืนรอต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณเรนนี่”
ศิรินทิพย์ ลูกสาวของป้าเจียมจิต แม่นมที่เลี้ยงดูเรนนี่และโรมมาตั้งแต่เล็กจนโตกล่าวทักทายเสียงใส หล่อนเป็นสาวใหญ่วัยสี่สิบห้าปีที่ครองตัวเป็นโสด หลังจากมารดาเสียชีวิตด้วยโรคชรา ศิรินทิพย์ก็รับหน้าที่เป็นผู้ดูแลคนงานทุกคนภายในบ้านหลังนี้แทนผู้เป็นแม่
ด้วยความที่รักและเคารพเจียมจิตเปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ศิรินทิพย์จึงได้รับอานิสงค์แห่งความไว้วางใจจากโรมและเรนนี่ด้วยเช่นกัน ในสายตาของสองพี่น้อง สาวใหญ่ไม่ใช่แค่คนงานที่รับเงินค่าจ้างในแต่ละเดือนเท่านั้น แต่หล่อนเปรียบเสมือนพี่สาวคนโตของบ้าน เป็นเหมือนคนในครอบครัวที่สามารถพูดคุยและปรึกษาได้ทุกเรื่อง
และถึงแม้จะได้รับอภิสิทธิ์มากมายกว่าคนอื่น แต่ศิรินทิพย์ก็ไม่เคยลืมตัว ยังคงนอบน้อมและให้ความเคารพเจ้านายที่อายุน้อยกว่าตนเสมอมา
“สวัสดีค่ะพี่ทิพย์” เรนนี่ยกมือไหว้คนตรงหน้า ถึงภายนอกจะดูเป็นหญิงสาวสุดมั่นไม่แคร์ใคร แต่จริง ๆ แล้วเธอค่อนข้างเข้มงวดในเรื่องของมารยาทและวัฒนธรรมไทยเป็นพิเศษ เนื่องจากมารดาผู้ให้กำเนิดเป็นคนไทย ท่านจึงปลูกฝังให้ลูกทั้งสองเรียนรู้ความเป็นไทยตั้งแต่เล็กจนโต
“กลับมาเหนื่อย ๆ หิวไหมคะ ให้พี่ทำอะไรให้ทานเอาไหม”
ศิรินทิพย์เรียกแทนตัวเองว่าพี่มาแต่ไหนแต่ไร ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายและลูกน้องแน่นเฟ้นขึ้นไปอีก
“มากเลยค่ะ” เรนนี่พูดแล้วลูบท้อง
“มากที่ว่านี่คือหิวมาก หรือคิดถึงอาหารไทยมากคะ” คนรู้ทันอมยิ้ม เรนนี่ขยิบตาให้หล่อนหนึ่งข้าง
“คิดถึงอาหารไทยพอ ๆ กับที่คิดถึงฝีมือของพี่ทิพย์นี่แหละค่า”
ศิรินทิพย์หัวเราะ สั่งให้คนงานมายกกระเป๋าของเรนนี่เข้าไปเก็บข้างในบ้าน เรนนี่กลับมาจากอังกฤษคราวนี้ไม่ได้มามือเปล่า เธอซื้อของฝากมากมายกลับมาฝากคนงานในบ้าน ทุกคนตื่นตาตื่นใจเป็นพิเศษ ต่างหยิบของที่ตัวเองได้รับจากเจ้านายคนสวยขึ้นมาอวดกันและกัน
“โรมยังไม่กลับหรือคะ” เรนนี่กวาดสายตามองหาน้องชายตัวแสบ ไม่ได้เห็นหน้าคร่าตากันมากว่าครึ่งปี จะว่าไปก็อดคิดถึงไม่ได้
“โทร.มาบอกว่าอาจจะกลับค่ำ ๆ หน่อยค่ะ”
“งานเยอะน่าดูเลยสินะ” เรนนี่พึมพำอย่างเป็นห่วง น้องชายของเธอถึงจะมีภาพลักษณ์เป็นหนุ่มหล่อเสน่ห์ร้ายที่ใครต่อใครต่างให้ฉายาว่าเป็นเสือหน้านิ่ง แต่ความจริงแล้วโรมเป็นคนจริงจังกับเรื่องงานมาก ให้เที่ยวดึกปาร์ตี้หนักขนาดไหนก็สามารถตื่นเช้าไปทำงานได้อย่างราบรื่น
“คงแบบนั้นแหละค่ะ ช่วงนี้คุณโรมกลับบ้านดึกแทบทุกวันเลย แถมบางวันกลับมายังดูเพลียสุด ๆ”
ศิรินทิพย์รู้ดีกว่าใครเพราะตัวเธอนั้นออกมายืนต้อนรับโรมทุกครั้งเมื่ออีกฝ่ายกลับถึงบ้าน รับหน้าที่เป็นแม่ครัวจัดเตรียมมื้อดึกให้เจ้านายผู้เหนื่อยล้าจากการทำงาน
“อย่าเพิ่งมั่นใจไปค่ะพี่ทิพย์ ไม่รู้ว่าที่กลับดึกเนี่ยเป็นเพราะทำงานหรือมัวแต่ปาร์ตี้อยู่กับสาว ๆ กันแน่”
เรนนี่หัวเราะ อย่างโรมน้องชายเธอน่ะหรือจะไม่ได้พัก เพื่อนฝูงเยอะแยะออกปานนั้น ต่อให้ทำงานโต้รุ่งก็ต้องปลีกเวลาไปปาร์ตี้บ้างแหละ ผู้ชายแบบโรมขาดสีสันในชีวิตได้ไม่นานหรอก
พริ้งพลอยกดเบอร์โทรศัพท์ต่อสายหาปาหนันอีกครั้ง ไม่แน่ว่าครั้งนี้อีกฝ่ายอาจจะรับ จะได้บอกให้รู้ว่าเธอมาอยู่หน้าบ้านแล้ว อยากให้ออกมาคุยกันหน่อย มีเรื่องอะไรหรือเปล่าถึงได้หายหน้าหายตาไปเสียนาน แต่ทว่ากลับไร้สัญญาณตอบรับจากปลายสาย เสียงถอนหายใจครั้งที่เท่าไรไม่รู้ดังออกมาจากร่างเล็ก สีหน้าแววตาของพริ้งพลอยเป็นกังวลเห็นได้ชัด
“ลงไปหาเลยดีไหม พี่เห็นพริ้งโทรมาตลอดทางแล้วแต่เขาก็ไม่รับสักที” โรมเตรียมพร้อมจะลงจากรถ มือเรียวเล็กของคนหน้าหวานรีบจับแขนของเขารั้งเอาไว้
“อย่าเพิ่งค่ะพี่โรม” พริ้งพลอยห้าม แววตาคู่โตมีบางอย่างซ่อนเร้น ริมฝีปากเม้มแน่น เพียงเท่านี้โรมก็รู้ในทันทีว่าน้องมีเรื่องที่ไม่สบายใจเก็บไว้กับตัวโดยไม่กล้าบอกเขา
แวะคุยกันหน่อยนะคะ ^_^
น้องพริ้งมีอะไรต้องบอกพี่โรมไปตรง ๆ นะคะ ไม่ต้องกังวลน้า พี่โรมเคลียร์ได้อยู่แล้วเพื่อน้อง อิอิ
ฝากแฟนเพจนิยายด้วยนะคะ
ฝากนิยาย E-Book ของเพื่อนแพงด้วยนะคะ รับประกันความแซ่บจ้า
กดเข้าที่ Link ด้านล่างเลยจ้า
E-Book พี่โรมคลั่งรัก
ราคาโปรโมรชั่น 140 บาท
ฝากความรักแซ่บๆ แบบฉบับพี่โรมด้วยจ้า
ไปโหลดกันน้า
ความคิดเห็น