คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #54 : ตอนที่ 13 บอบช้ำ 13-3
“คุณเจมส์อย่าดุเด็กมันเลยนะครับ
ปกติพลอยไม่ได้มีหน้าที่ทำครัวอยู่คนเดียว ผมว่าเพราะนวลตองนั่นแหละ
อาหารของเจ้านายแท้ๆ ทำไมให้มือสมัครเล่นมาทำ”
ชาติชายช่วยแก้ต่างแทนด้วยความเป็นห่วง
เพราะรู้มาว่าพลอยน้ำเพชรกำลังไม่สบายอยู่ เขาก็อยู่บ้านหลังนี้มานานก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณชายของบ้านถึงได้ไร้เหตุผล
ทั้งที่ปกติจิรายุทธค่อนข้างเป็นกันเองกับคนใช้มากกว่าคุณหนูคนโตเสียอีก
“ลุงชาติมาเกี่ยวอะไรด้วยครับ
ผมบอกให้ออกไปรับกิ๊บทำไมยังอยู่นี่อีก”
จิรายุทธถามเสียงรวนด้วยดวงตาขุ่นมัว
พลางมองชายสูงวัยที่อายุไม่ต่างจากมารดาของตัวเองมาก
เขาทราบมาว่าที่ผ่านมาคุณหญิงวราภาให้ชาติชายเป็นคนคอยแวะไปดูแลพลอยน้ำเพชรให้ที่ต่างจังหวัดจึงทำให้ทั้งคู่รู้จักกันมานาน
แต่แม่เขาก็ไม่ได้สั่งการเข้มงวดจริงจังอะไรมาก
แต่คนขับรถรายนี้กลับทำงานนี้อย่างเต็มใจไม่มีบกพร่อง
ทำให้จนป่านนี้หญิงสาวยังคงเข้าใจว่ามารดาเขารักนักหนาถึงคอยส่งคนไปดูแล
“ผมขอโทษครับคุณเจมส์
แต่อย่าทำโทษพลอยมันเลยนะครับ...คือพลอยมันยังไม่หายป่วยสนิท” ชาติชายบอกด้วยสีหน้าสลด
พลางเหลือบมองหญิงสาวรุ่นลูกด้วยความเป็นกังวลอีกครั้ง ทำให้พลอยน้ำเพชรน้ำตาคลอซาบซึ้งใจนักที่สถานการณ์กดดันขนาดนี้
คุณลุงยังออกหน้าแทนเธอโดยไม่กลัวว่าจิรายุทธจะไล่เขาออก
“ผมจะรีบไปรับแฟนคุณเจมส์เดี๋ยวนี้เลย”
คนสูงวัยรีบบอก หลังจากเห็นหน้าขรึมของคุณชาย
พลอยน้ำเพชรยืนฟังเงียบๆ แต่แววตามีความเจ็บแปลบโชนแสงลง เรื่องที่เขาพูดเมื่อกี้
ก็เข้าใจได้ทั้งหมดว่าชายหนุ่มยังคงดูแลผู้หญิงของเขาเป็นอย่างดี
ทำให้เธอรู้สึกสั่นคลอนในใจอย่างประหลาด
ตามมาด้วยความรู้สึกหวงแหนทั้งที่ไม่มีสิทธิ์
เพราะเขาไม่เคยเห็นค่าเธอในสายตาด้วยซ้ำ ดูอย่างนาทีนี้
เขากำลังเอาเรื่องเธอที่ทำอาหารไม่อร่อย
“ไม่สบายเป็นอะไรอีก”
จิรายุทธถามขึ้นมา พลางกวาดตามองไปทั่วร่างงามที่ดูซูบเซียวกว่าปกติ
พลันเกิดอาการใจหายขึ้นมาแปลกๆ
“แค่พักผ่อนน้อยค่ะ”
“นวลตอง! เธอให้คนป่วยมาทำอาหารให้ฉันกับแม่งั้นเหรอ ถ้าเกิดติดโรคขึ้นมาทำไง”
เขาหันไปโวยวายเสียงเข้มใส่นวลตองที่ยืนลุ้นหน้าแหยอยู่ว่าจะโดนลูกหลงหรือเปล่า
และในที่สุดหล่อนก็โดนจนได้
“พลอยไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ
เมื่อเช้าพลอยชิมแล้วนะคะ มันไม่ได้เค็มเลย...ไม่รู้ทำไมมันถึงกลายเป็นอย่างนี้”
พลอยน้ำเพชรรีบพูดขึ้นมาอย่างมึนงงสับสน
ก่อนหันไปมองชายหนุ่มที่แสยะยิ้มเยือกเย็นออกมาอย่างน่ากลัว ก็ทำเอาคนมองใจหายวาบด้วยความหวาดหวั่นว่าบางทีอาจเป็นการกลั่นแกล้งของเขาอีกแล้ว
“ต่อไปเธออยู่เฉยๆ
และห้ามทำอาหารให้คนในบ้านฉันกินเด็ดขาด!”
จิรายุทธบอกเสียงแข็ง
ก่อนหันไปพูดกับนวลตอง
“รีบเอาไปเททิ้งซะ!” พอได้รับคำสั่งทรงอำนาจ สาวใหญ่วัยสี่สิบกว่าก็รีบจัดแจงเก็บโต๊ะอย่างรวดเร็ว
ก่อนยกชามข้าวต้มเจ้าปัญหาเดินตรงดิ่งไปทางห้องครัวทันทีเพราะกลัวโดนลูกหลงอีกรอบ
นวลตองรู้หลบเป็นหลีก
แต่ก่อนไปยังหันหน้ามาขอโทษขอโพยหญิงสาวรุ่นน้องอยู่ในใจด้วยสีหน้าแหยๆ
นวลตองคิดว่าอีกฝ่ายคงมึนเบลอ
เพราะตื่นเช้ามากจึงเผลอหยิบเครื่องปรุงผิดขวดแน่ๆ เธอก็อยากจะช่วยพูดให้
แต่อันที่จริงเมื่อเช้าต้องเป็นหน้าที่เธอ
แล้วหากต่อว่ากันไปมาดีไม่ดีประเด็นนี้เธออาจจะโดนไปด้วย
“ความจริงรสชาติข้าวต้มปกติดี
แต่พี่เจมส์จงใจใส่ความพลอยใช่ไหมคะ พี่เจมส์คงจะปรุงเพิ่มเอง” พลอยน้ำเพชรพูดออกมาเสียงเครือ ราวกับคนหายใจไม่ออกเมื่ออยู่กันเพียงลำพังในห้องอาหาร
ดวงตากลมโตมองเขาด้วยความผิดหวังสุดหัวใจ
หากชายหนุ่มกลับยิ้มเยาะยักคิ้วด้วยสีหน้ากวนประสาท
“ถ้าฉันทำแล้วเธอจะทำไม?”
“แค่ทำลายชีวิตพลอยยังไม่พอใจอีกเหรอคะ
ทำไมต้องตามราวีหาเรื่องกันด้วย”
เธอพยายามพูดด้วยน้ำเสียงไม่ดังจนเกินไปเพราะกลัวคนในบ้านจะมาได้ยิน
โชคดีที่มณีอยู่ๆ ก็ขอลากลับต่างจังหวัดกะทันหัน ไม่อย่างนั้นเธอคงกังวลจนเป็นบ้า
ว่าหล่อนจะมาจ้องจับผิดอะไรอีก
“เธอบอกว่าฉันทำลายชีวิตเหรอ
แต่เท่าที่ฉันจำได้คือฉันให้ของขวัญก้อนโตกับเธอมากกว่านะ
เงินเยอะขนาดนั้นคงใช้มือเติบเลยสิท่า” เขาหัวเราะครึกครื้น
พลางยกมือลูบคางทำหน้าเหมือนครุ่นคิด
“คนใจร้าย
ไม่คิดสลดบ้างหรือไง” เธอจ้องเขาด้วยแววตาตื่นตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
“แล้วเธอล่ะเมื่อไรจะเลิกเสแสร้ง
ไม่เหนื่อยบ้างหรือไง สี่แสนพอไหม หรือถ้าอยากได้เพิ่มก็มาให้ฉันใช้บริการได้อีกนะ”
จิรายุทธยกยิ้มให้ดาราเจ้าบทบาท
ที่ทำตัวหน้าซื่อราวกับไม่รู้เรื่องตลอดเวลา
“พลอยไม่ได้เป็นคนเอาเช็คไปขึ้นเงินนะคะ
นั่นมัน...”
พลอยน้ำเพชรรีบบอกเสียงร้อนรนหน้าตาตื่น
ก่อนชะงักกึกในนาทีต่อมา
เมื่อนึกถึงคำขู่ของมณีที่บอกว่าจะแฉเรื่องของเธอกับจิรายุทธให้คุณหญิงวราภาทราบ
และต่อให้เรื่องคอขาดบาดตายยังไงเธอก็ไม่อยากให้ผู้มีพระคุณที่ชุบเลี้ยงมา
ต้องปวดหัวกับเรื่องพรรค์นี้เด็ดขาด
“ฉันไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ
ว่าเธอโตมาจะเป็นคนแบบนี้”
คำพูดที่แสดงความผิดหวัง
บวกกับสายตาดูถูกเหยียดหยามของจิรายุทธ ทำให้เธอรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของตัวเองดูต่ำต้อยเท่าต้นหญ้า
แต่ในเมื่อเธอพูดอะไรออกไปไม่ได้สักอย่าง
หญิงสาวก็ต้องทำใจยอมรับชะตากรรมให้ชายหนุ่มคิดเช่นนั้นต่อไป
“พลอยยืนยันว่าไม่ได้เอาเช็คไปขึ้นเงินนะคะ”
เธอตอบอึกอัก หลบตาลงอย่างมีพิรุธไม่กล้าสบตาเขา
แล้วอาการแบบนั้นก็ทำให้คนมองจับได้โดยไม่ต้องถามว่าเธอโกหกไหม
“คิดว่าฉันโง่งั้นเหรอ”
เขาแค่นเสียงถาม
“พลอยทำเช็คหาย
แต่มีคนเก็บไปได้ค่ะ”
“จะแก้ตัวอะไรอีก! ถ้าอยากได้มากกว่านี้ฉันก็ให้ได้ แต่เธอควรจะให้บริการฉันดีกว่านี้หน่อย”
“พี่เจมส์เข้าใจผิดหมด
จนทำให้เรื่องมันลุกลามบานปลาย
และถึงตอนนี้...พลอยก็ยังไม่เคยทำอะไรไม่ดีแบบที่พี่เจมส์คิดแม้แต่ครั้งเดียว”
พลอยน้ำเพชรพูดจริงจัง พลางจ้องหน้าเขาเขม็งไม่ลดละ โดยไม่รู้ว่าตัวเองไปเอาความกล้าบ้าบิ่นแบบนี้มาจากไหน
ก่อนจะหมุนตัวกลับเพราะตั้งใจจะรีบออกไปจากสถานการณ์ย่ำแย่แบบนี้
แต่เพียงก้าวขาไปยังไม่ทันออกจากห้อง ชายหนุ่มก็เดินจ้ำพรวดๆ
ตามมาถึงตัวด้วยความเร็วยิ่งกว่าลมพัด
ก่อนกระชากแขนเรียวจนคนตัวเล็กเซเข้ามาปะทะร่างใหญ่
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
 |  |
ookbee
ความคิดเห็น