ต้องรักมาเฟีย (สนพ.ไลต์ออฟเลิฟ)
-
นิยาย-เรื่องยาว :
ฟรีสไตล์/ ซึ้งกินใจ Tags : ต้องรักมาเฟีย, มาเฟีย, ฟรานเซสโก้, เตชิตา, ฟิน, จิ้น, อิตาลี, รัก, นิ่มแก้ว
ผู้แต่ง : นิ่มแก้ว/ศรัณยา/ Lonely Star
My.iD :
https://my.dek-d.com/nimkaew/writer/
ตอนที่ 17 : บทที่ 3-2 (ฉบับรีไรท์ 100%)
.............................
เรื่อง หนี้รักมาเฟียร้าย
นามปากกา ศรัณยา
.............................
เรื่อง ปาฎิหาริย์รักมนตราไอยคุปต์
นามปากกา Loney Star
.............................
“หมายถึง ถ้าฉันโอเค คุณจะรับฉันเข้าทำงานเลยเหรอคะ” เตชิตาถามเสียงดัง ตาโตนั้นเบิกกว้างด้วยความตกใจ ที่การสัมภาษณ์มันช่างง่ายกว่าที่เธอนึกกังวล แล้วทำไมคนก่อนหน้าเธอถึงได้ไม่ผ่านล่ะ ยิ่งคิดเตชิตาก็ยิ่งสงสัย แต่ไม่กล้าถามชายหนุ่มมากไปกว่านี้ ในเมื่อเขารับเธอเข้าทำงานก็น่าจะดีสำหรับเธอแล้ว
“ก็ใช่น่ะสิ เดี๋ยวคุณบอกที่อยู่กับคาร์ก แล้วพรุ่งนี้ผมจะให้เขาไปขนของใช้ที่จำเป็นของคุณมาไว้ที่บ้านผม”
“เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันเอาไปเองดีกว่า ฉันเกรงใจ”
“ไม่เป็นไร ทำตามที่ผมบอกก็พอ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้คุณเริ่มงานได้” ชายหนุ่มบอกเสร็จสรรพโดยไม่รอให้เตชิตาได้โต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น
“ถ้าอย่างนั้นฉันขอทราบรายละเอียดเพิ่มเติมนอกเหนือจากการดูแลลูกชายคุณด้วยค่ะ ฉันจะได้ทำถูก”
“ก็ดูแลทุกเรื่องของแพทริค ตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน อ้อ แล้วตอนเช้าคุณก็ไปส่งแพทริคและเย็นคุณก็ไปรับกลับจากโรงเรียนด้วย แต่ในระหว่างที่แพทริคไปเรียน คุณจะออกไปทำธุระอะไรก็ได้ แต่ว่าคุณต้องกลับเข้ามาก่อนแพทริคจะเลิกเรียน แต่ว่าผมจะมีวันหยุดให้คุณอาทิตย์ละวัน คือวันเสาร์ เท่านี้ง่ายๆ คุณทำได้ใช่ไหม”
“ก็ไม่ยากเกินความสามารถของฉันค่ะ แต่ถ้าฉันต้องไปส่งงานในระหว่างที่แพทริคอยู่บ้านละคะ”
“ผมจะให้ริต้า หัวหน้าแม่บ้านช่วยดูให้ระหว่างที่คุณไปทำธุระ และถ้าคุณจะไปไหน คุณสามารถบอกราฟได้ เขาเป็นคนสนิทของผมอีกคนที่จะมีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยของคุณกับแพทริคในเวลาที่คุณทั้งสองคนไปข้างนอก คุณจะได้สะดวกและกลับมาดูแลแพทริคต่อโดยที่คุณไม่ต้องเหนื่อยขึ้นรถมาเอง”
“แต่ฉันคิดว่า ฉันไปไหนมาไหนเองจะสะดวกกว่าค่ะ ถ้าฉันต้องไปมหาวิทยาลัยหรือธุระข้างนอก ฉันจะแจ้งให้คุณทราบก่อนแล้วกันค่ะ” เตชิตาอึ้งไปหลายวินาทีเมื่อเขาบอก ก่อนตอบชายหนุ่มอย่างที่เธอคิดว่ามันน่าจะโอเคสำหรับเธอมากกว่า
‘ตกลงนี่เราไปเป็นพี่เลี้ยงหรือว่าไปเป็นสมาชิกอีกคนในบ้านของเขากันแน่ ทำไมฟังไปฟังมามันดูสะดวกสบายไปซะทุกอย่างแบบนี้นะ’
“ก็ได้ โอเค ตามใจคุณแล้วกัน” ชายหนุ่มพยักหน้า ริมฝีปากหนายิ้มหวานให้เตชิตาที่ดูจะอึดอัดไม่น้อยกับสิ่งที่เขาต้องการ
‘โอเค เขาจะยังไม่บังคับอะไรเธอมาก หวังว่าเธอจะช่วยดูแลแพทริคได้ดีอย่างที่อวดคุณสมบัติไว้ก็แล้วกัน’
“ขอบคุณค่ะ ฉันจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด”
“แล้วพรุ่งนี้เจอกันเตชิตา” เขาว่าพร้อมยิ้มกว้าง ตาสีเหล็กทอประกายระยิบระยับ ใบหน้าคมคายนั้นยื่นเข้ามาใกล้จนเตชิตาใจสั่นเมื่อไม่ทันตั้งตัว
“เอ่อ...ค่ะ งั้นฉันขอตัวก่อน” หญิงสาวบอกเสียงตะกุกตะกัก พลางกลืนน้ำลายลงคอเมื่อกลิ่นน้ำหอมของเขากระทบเข้ากับจมูกของเธอ หวังว่าเธอจะอยู่รอดปลอดภัยไม่แพ้สายตาหวานๆ ของเขาในระยะเวลาที่ต้องทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กนี้ด้วยเถอะ
เสียงเพลงดังคลอเบาๆ ภายในร้านอาหารเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักของเตชิตา หลังจากที่หญิงสาวออกมาจากตึกของเดอร์ลูดส์มอเตอร์สปอร์ตเอนเตอร์ไพรส์ เธอก็ตรงมาที่ร้านนี้เพื่อนั่งรอมาเรีย ป่านทอและอันเดรส เพียงไม่ถึงชั่วโมงทุกคนก็มารวมตัวกันครบ
“ตกลงเธอได้งานหรือเปล่าต้องรัก” มาเรียเปิดฉากถามเป็นคนแรกหลังจากที่ทั้งหมดจัดการอาหารตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว
“นั่นสิคะพี่ต้องรัก ไปสัมภาษณ์งานมาเป็นยังไงบ้าง ป่านละตื่นเต้นแทนเลยเมื่อมาเรียบอกว่าคนที่รับสมัครคือคุณฟรานเซสโก้”
“นั่นสิพี่ก็อยากรู้ ตกลงเขารับไหม แล้วเราโอเคหรือเปล่ากับงานนี้” อันเดรสถามขึ้นอีกคน
“ไม่มีพลาดจ้ะ เขาตอบรับเรียบร้อย” เตชิตาตอบเสียงใส ใบหน้าเรียวนั้นบานเป็นจานเชิงยามที่คิดถึงเงินเดือนที่จะได้ในแต่ละเดือน
“เย้ เยี่ยมไปเลยต้องรัก มันต้องแบบนี้สิเพื่อนฉัน” มาเรียเอ่ยเสียงดังด้วยความดีใจ แขนเรียวกอดคอเพื่อนรักพร้อมยิ้มกว้าง
“ยินดีด้วยค่ะพี่ต้องรัก ป่านว่าแล้วว่าอย่างที่พี่ต้องได้งานนี้” ป่านทอยิ้มกว้างไม่แพ้มาเรีย
“ดีจัง แต่พี่เป็นห่วงเรามากกว่า จะไหวเหรอทำงานหลายที่ สุขภาพจะแย่ได้นะถ้าไม่ได้พักเต็มที่” อันเดรสถามเสียงระคนห่วงใยจนทุกคนสัมผัสได้ โดยเฉพาะป่านทอที่มองอันเดรสด้วยแววตาหม่นแสงลงไปนิด ก่อนปรับให้กลับมาดูสดใสตามเดิมอย่างรวดเร็วโดยที่ยังไม่มีใครทันได้สังเกต
“ขอบคุณค่ะพี่โอม แต่ว่าก็น่าจะได้พักอยู่ค่ะเพราะว่าทางนั้นเขามีเงื่อนไขพ่วงมาด้วย” หญิงสาวบอกเสียงเบา ก่อนส่งยิ้มแหยมาให้ทุกคน
“เงื่อนไขอะไรกันต้องรัก” มาเรียทำตาโตถามเสียงดัง
..............................................................
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านและอุดหนุนผลงานของนิ่มนะคะ
ด้วยรัก.../นิ่มแก้ว/
10/05/61
0 ความคิดเห็น