คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #107 : เวอรรี่
◇Special person◇
สำหรับคนที่มีพลังพิเศษค่ะ
Application
“อยากรู้ไหมว่าผมซ่อนอะไรอยู่”
บทบาทที่สมัคร : Special Person อาจารย์
ชื่อ/นามสกุล : เวอร์รี่ แอนเดอสัน [ Verry Anderson ]
ชื่อเล่น : เจ๊รี่ เรียกโดยนักเรียนหญิง
จารย์เวอร์รี่ นักเรียกชาย
อีรี่ เรียกโดยเพื่อนเพศหญิงและเพศที่สาม
สัญชาติ : แคนนาดา
เชื้อชาติ : แคนนาดา
สถานะก่อนขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : ศัลย์แพทย์ชื่อดังในโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง
สถานะหลังขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : อาจารย์คณะแพทย์ศาสตร์ ในสถาบัน Throne war
เพศ : หญิง (ใจชาย) [ อิอิอิอิอิอิอิอิ ]
ลักษณะภายนอก : ผมสีขาวตัดสั้นจัดทรงปัดข้าง คิวเข้มเรียวสวย ดวงตาสีฟ้าคมกริบ จมูกโด่ง ปากบางสีชมพูอวบอิ่ม ใบหน้ากระจ่างใส โครงหน้าเรียวได้รูป ไหล่กว้าง แขนขายาว ร่างกายเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะกล้ามอกและซิคแพ็ค สูง 180 ซม. หนัก 70 กก.
อายุ : 27 ปี
นิสัย : ร่าน เอ้ย เฟรนลี่เขาถึงผู้คน โดยเฉพาะผู้ชาย อัธยาศัยดีชอบพูดคุย ต่อให้เป็นคนแปลกหน้านางก็ชวนคุยหมด ดังนั้นใครอยู๋ใกล้นาง จะหาความเงียบได้ยากมาก แถมจะมีเสียงพูดตลอดเวลา ส่วนหัวข้อการสนทนานางก็หยิบจับมาพูดได้หมด การแต่งตัวของคนอื่น การตกแต่งอาคาร อาหารขนม ประเด็นร้อนในช่วงนั้น นางจับมาคุยได้หมดและแสดงความเห็นเพื่อต่อบทสทนาเก่ง
ค่อนข้างเข้มงวดกับเรื่องงาน ถึงแม้จะเป็นคนบ้าเอ้ยชื่นชอบผู้ชายอย่างมาก แต่หากเป็นเรื่องาน ต่อให้อีกฝ่ายที่หน้าหล่อลากระดับพระเอกมาแก้ผ้าตรงหน้าเพื่อขอใช้อภิสิทธิ์หรือให้นางโกงอะไร นางก็ไม่ทำ แม้ในใจจะกรีดร้องอยากจะจับขย่มให้รู้แล้วรู้รอดไปก็ตาม ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าฝากกงานให้นางทำแล้ว งานจะพัง
แกล้งคนเก่ง ถนัดเหลือเกินกับการชอบหยอกล้อคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นการการแซวเสียงดังให้ได้ยินตั้งแต่ปากซอยยันท้ายซอย การชอบแอบลูบคล้ำร่างกายของเพศตรงข้าม(ผู้ชายนั่นแหละ) การแอบเข้าไปในหอพักชาย(อันนี้ไม่น่าใช่การแกล้งละ) นางก็ทำหมด
กินเยอะ ออกำลังกายบ่อย ถึงแม้ใจนางจะสาวแต่นางก็ไม่คิดจะแปลงเพศ เพราะนางขี้เกียจตื่นมาแต่งหน้าตั้งแต่เช้า นางจึงเลือกจะทำให้ร่างกายที่เป็นผู้ชายของนางดูดีแทน นางก็กินของมีประโญชน์บ้าง กินตามปากบ้าง แต่การออกำลังกายนางทำเป้นกิจวัตรเลย ส่งผลให้นางเป็นคนมีวินัยในการออกกำลังนาย แต่เรื่องกินมันห้ามกันไม่ได้จริงๆ
เข้ากันได้ดีกับเก่ง ถึงนางจะเสียงดังและพูดมากไปสะหน่อย แต่นางก็เป็นคนรักเด็ก นางมีบรรยากาศสบายๆเวลาอยู่กับเด็กรู้วิธีเข้าหา รู้วิธีหล่อกล่อให้เปิดใจ เพราะนางไม่สามารถมีลูกได้ นางจึงอยากสนิทกับเด็กตัวเล็กๆเอาไว้และพยายามดูแลให้เหมือนลูกที่สุด แต่ถ้าเป้นผู้ชายอายุ 15-20 ปี นางจะเอ็นดูเป็นพิเศษเลย
ไม่ชอบอะไรธรรมดาๆ ทุกอย่างที่เขาทำต้องเปล่งประกาย โดดเด่นและไม่เหมือนใคร ทำให้เจ้าตัวมีพฤติกรรมที่มักทำอะไรเวอร์วังเกินเหตุ ทั้งท่าทางน้ำเสียง กิริยา กิจกรรมที่ลงมือทำ ยกเว้นเรื่องงานเขาจะลดลงมาในระดับพอดี เพราะมันสำคัญถึงชีวิตผู้อื่น
ประวัติ : ชายหนุ่มที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมาตั้งแต่เกิด ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตาและนิสัยที่ค่อนข้างจะแหวกแนว และทำให้รู้ได้ทันทีว่าเขาไม่ใช่ชายแท้ เขาเกิดมาในครอบครัวของหมอ ทั้งพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย ก็เป็นหมอหมด แล้วมีหรือที่เขาจะไม่เป็น แต่ถ้าจะเป็นแบบธรรมดาก็ไม่ใช่ตัวเขาเกินไป เขาจึงกลายเป็นศัลยแพทย์แนวหน้าของโลกไปเลย หลังจากนั้นเขาก็ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยในฐานะหมอมาโดยตลอด แต่ก็เกิดเบื่อขึ้นมา เนื่องจากทุกวันก็เจอแต่แคสผ่าตัดเดิมๆ แถมผู้ชายในโรงพยาบาลก็มีแต่หมอแก่ๆ ถึงจะมีบุรุษพยาบาลหล่อๆอยู่บ้างกับหมอหนุ่มบ้างคน แต่มันก็ไม่ยังพอสำหรับเขา เขาต้องการความสดใหม่แบบวัยรุ่นมากกว่านี้ เจ้าตัวจึงประกาศเลยว่าจะทำงานอีกแค่ไม่กี่วันแล้วจะขอลาไปลั้นลากับชีวิตที่เหลือ บนนครลอยฟ้าแล้วเขาก็สะบัดตูดหนีไปแบบโนสนโนแคร์ทุกสิ่ง
ลักษณะการพูด : เรียกตัวเองว่า ดิฉัน เวลาคุยกับคนที่อายุหรือตำแหน่งเท่ากัน ส่วนเวลาคุยกับนักศึกษาชายจะแทนว่าเวอรี่จัง ส่วนหญิงจะแทนตัวเองว่า ฉัน เรียกผู้ชายว่าตัวเอง,ที่รัก,หนุ่มน้อย,พ่อหนุ่ม,สุดหล่อ ส่วนผู้หญิงจะเรียกรวมๆว่า หล่อน แต่หากเป็นคนใหญ่คนโตก็จะเรียกว่าคุณ ทั้งชายและหญิง ใช้นำเสียงอ่อนหวานเสียง 2 เสียง 3 กับผู้ชาย แต่กับผู้หญิงจะพูดจาด้วยเสียงแหลมแบบปกติ
ตัวอย่างการสนทนากับผู้ชาย
“ที่รัก จะไปไหนกันคะ ให้เวอรี่จังไปด้วยสิ”นักเรียน
“ตายจริง ช่างรุนแรงอะไรอย่างนี้ ดิฉันกำลังอ่อนระทวยช่วยด้วยค่ะ”แกล้งล้มลง
คุยกับผู้หญิง
“มีอะไร ฉันกำลังยุ่งอยู่กับการส่องนักศึกษาชาย”
“หล่อนว่ายังไงนะ จะให้ฉันลงไปเดินกับยัยนั่นอ่ะนะ ขอบาย”
พลังพิเศษ : ควบคุมเส้นใยผ้าได้ตามใจนึก หากสัมผัสเส้นใยผ้าแล้วเขาจะสามารถควบคุมพวกได้ทั้งการเคลื่อนไหว รูปร่างและขนาด ทำให้สามารถปรับเปลี่ยนรูปการต่อสู้ได้หลากหลาย
จุดอ่อนหรือขีดจำกัดของพลัง : ไม่สามารถใช้พลังได้เลยถ้าไม่มีผ้าอยู่แถวนั้น
ความสามารถพิเศษ : ผ่าตัดร่างกายได้อย่างชำนาญและคล่องแคล่ว สามารถระบุโรคและทำการผ่าตัดได้อย่างรวดเร็ว จนได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในศัลย์แพทย์ชั้นนำของโลกเลยทีเดียว
สิ่งที่ชอบ : ผู้ชาย ช็อคโกแล็ต ความสนุก
สิ่งที่ไม่ชอบ : ผู้หญิงที่เกาะติดผู้ชาย อากาศร้อน กาแฟ
สิ่งที่กลัว : แมลง
เพิ่มเติม : ขอให้นางเป็นอาจารย์สอนวิชายศัลยแพทย์ประจำคณะแพทยศาสตร์ด้วย แล้วก็วิชาแรกที่เปิดตัวขอให้เป็นการแอ๊บแมนเข้ามาแล้วค่อยเปิดตัวสาวอย่างยิ่งใหญ๋ด้วยการชีนิ้วขึ้นฟ้าพร้อมบิดเอวและตะโกนว่าเวอรี่มาแล้วอะไรอย่างงี้
นางจะมีผ้าผืนยาวแบบผ้าคอที่ยาวมาก ใช้สำหรับเคลื่อนไหวแบบ 3 มิติ พวกไต่กำแพงหอยโหนขึ้นหลังคาอะไรอย่างงี้ เพื่อใช้ถ่ำมองนักเรียนชายในหอพัก
บทสัมภาษณ์
(ตอบทุกคนและขอให้สวมบทบาทเป็นตัวละครนั้นๆด้วยนะคะ คำพูดคำจาก็ขอให้ตรงกับนิสัยนางหน่อยเนอะ)
??? : โอ้…สวัสดีครับ คุณมีชื่อว่าอะไรเหรอ
เวอร์รี่ : ฟังให้ดีฉันมีชื่อว่าองค์หญิงอลิซาเบธ อานาตาเซีย ลีเบอร์ตัน โรมันที่ 15 หรือเรียกง่ายๆว่า เวอรี่
??? : ฮะๆงั้นเหรอครับ เป็นชื่อที่เพราะไม่เบาเลย ว่าแต่…คุณรู้สักยังไงบ้างล่ะครับที่ถูกเลือกให้ขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า
เวอรี่ : ดีมาก ฉันทิ้งการงานทุกอย่างเพื่อขึ้นมาบนนี้ จะได้มีชีวิตสุขสันต์กับการสอนวิชาที่นี้และส่องนักศึกษาชายได้ทั้งวัน
??? : งั้นเหรอครับ… ถ้างั้นผมขอถามคำถามข้อต่อไปเลยนะ ว่าคุณต้องการจะเลือกอยู่ฝั่งไหนระหว่าง…สีขาวกับสีดำ ในส่วนของรายละเอียดนั้นคุณจะได้รับมันหลังจากการสัมภาษณ์เสร็จสิ้น
เวอรี่ : แน่นอนคนสวยแบบฉันต้องสีดำเท่านั้น
??? : หืม? คุณแน่ใจแล้วเหรอ? เลือกครั้งเดียวและเปลี่ยนไม่ได้อีกเลยนะครับ
เวอรี่ : แน่ใจสิ ถามอะไรเซ้าซี้จริง
??? : โอเคครับ ทีนี้คุณก็กลายเป็นหนึ่งในประชากรของฝั่งนั้นแล้ว… อ้ออีกอย่างผมอยากจะรู้ว่าในเมื่อคุณกลายเป็นบุคคลชั้นสูงที่ได้รับสิทธิพิเศษทุกอย่างซึ่งเป็นประกากรบนนครลอยฟ้าแล้ว…คุณคิดยังไงกับพวกที่ยังอยู่ด้านล่างเหรอ?
เวอรี่ : ก็คนธรรมดา คนปกติที่ทำให้ชีวิตประจำวันน่าเบื่อ
??? : ….สมเป็นคุณดีนี่ เอาล่ะ การสัมภาษณ์ของคุณคงจบเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีนะครับ แล้วก็อย่าตายจากไปไหนซะล่ะ J
เวอรี่ : เดี๋ยวหล่อนแช่งให้ฉันตายเรอะ กลับมานี่กลับมาให้ฉันตบก่อน!!
ความคิดเห็น