ร้ายแผลงรัก

ตอนที่ 16 : ตอนที่ 6 เป้าตุง 2

ฉัตรที่นั่งพักบนอัฒจันทร์ชะงักมือที่ยกน้ำดื่มเอาไว้ ไม่ต่างจากพายัพที่พึ่งตามขึ้นมา หลังจากแกะตัวเองจากบรรดาสาวๆ พริตตี้ข้างล่างมาได้ 

สายตาสองหนุ่มจับจ้อง ‘ไอ้หนู’ ที่กำลังวาดลวดลายใส่สาวอยู่ข้างล่าง

“อือฮึ! มันก็ใช้ได้นี่หว่าไอ้ยัพ ดูมันสิลากสาวเข้าซอง หลบมุม คุยกันกะหนุงกะหนิง” 

ฉัตรพยักพเยิดไปยังคนที่ลากพริตตี้สาวเข้ามุม พายัพมองแล้วถอนหายใจดัง

“กูว่ามันจะถามว่าเขาซื้อรองเท้าส้นสูงมาจากที่ไหนมากกว่า หน้าอย่างมัน กูเห็นแต่ทำท่าจะน้ำลายไหลตอนผู้ชายถอดเสื้อ”

“ผู้ชายที่ไหนถอด” 

ฉัตรลอยหน้าลอยตาถาม ทั้งหัวเราะลั่นเมื่อเพื่อนปาฝาน้ำในมือลงพื้น 

“เอ่อๆ กูจะไม่บอกมึงหรอกนะไอ้ยัพ เด็กนั่นจ้องตูดมึงอยู่”

“จ้องตีนกูนะสิ”

พายัพทิ้งกายลงนั่งแรงๆ อย่างอารมณ์เสียเพราะถูกเพื่อนแหย่เข้าให้ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่สั่นครืดอยู่ในกระเป๋าออกมารับสีหน้าที่ดูผ่อนคลายทีแรกเคร่งขรึมขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงตามสาย

‘อย่าไปนะปัจ ห้ามออกจากบ้าน อย่าไปหามัน’

‘ปัจโตแล้วนะ แม่จะมาเอาแต่ขังปัจไว้แบบนี้ไม่ได้ ปัจจะออกไปข้างนอกเปิดหูเปิดตาบ้าง’

เสียงกุกกักจากและเสียงโต้ตอบกันดังมาตามด้วยเสียงร้องไห้ของวนิดาที่ร่ำไห้ผ่านสาย จนพี่ชายถอนหายใจแรงๆ ไม่ใช่เพราะเบื่อหน่าย แต่เพราะความไม่ยอมอ่อนของน้อง ที่เอาแต่ใจ และไม่มองโลกภายนอกว่ามันพัฒนาไปถึงไหนแล้ว

‘ไอ้ปัจมันไปหาไอ้ทุเรศนั่น พี่ต้องไม่ให้มันไป บอกมันให้เลิกติดต่อกัน พี่ต้องจัดการให้น้อง น้องอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีลูก พี่ต้องบอกปัจ’ เสียงครวญครางทั้งเจ็บปวดและเสียใจปนเปกันมา

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เด็กนั่นอยู่กับพี่ อย่างน้อยสองคนนั่น ก็ยังจะไม่เจอกันช่วงนี้แน่ๆ พี่รับรอง”

แม้พายัพจะยืนยันเสียงแข็ง แต่เสียงโวยวายตามสายก็ยังไม่ได้ลดลงเลยสักนิดเดียว สลับกับเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น

‘น้องจะไม่ยอมเสียปัจไปเหมือนพ่อมันเข้าใจไหมพี่ น้องเสียปัจไปไม่ได้’

“วนิดา!” 

พายัพเอ่ยเสียงเฉียบ บอกว่ากำลังไม่พอใจในความไม่มีเหตุผลของน้องสาว 

“น้องจะไม่เสียปัจไปเลย ถ้าน้องจะยอมเข้าใจมัน และรับฟังมันบ้าง”

พูดแล้วก็ตัดสาย แม้เสียงทางนั้นจะยังกรีดร้องด่าทอมาอีกหลายคำทีเดียว ฉัตรได้เพียงยกยิ้มเพราะเสียงนั้นดังลอดมาขนาดว่าเขานั่งอยู่ใกล้ๆ ยังได้ยินแทบจะทุกประโยค

“แทนที่จะเอาไอ้หนูนั่นมาฝึกให้เป็นผู้ชาย พาน้องสาวมึงไปเข้ารับการรักษาจะดีกว่าไหม ดูร้ายขึ้นทุกวัน ท่าทางไม่ดีขึ้น” 

“จะให้ทำไงได้วะ ผัวถูกตุ๊ดแย่ง มาตอนนี้ลูกชายก็เจริญรอยตามพ่อมันไปอีก”

“ถ้าคนมันรัก ใครจะไปห้ามได้วะ” 

ฉัตรยังพิจารณาไอ้หนูกับสาวสวยพริตตี้นางนั้นอย่างพิจารณา 

“ไอ้หนูนี่ ถ้ามันไปทำมาก็ถือว่าเนียนมาก ขนาดหมอศัลอย่างฉันยังแทบแยกไม่ออก”

“แยกอะไรไม่ออกวะ”

“แยกไม่ออกว่ามันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายนะสิ ถ้าเป็นผู้ชายก็ต้องมีลูกกระเดือกอย่างมึงกับกู”

พายัพหันไปมอง ‘ไอ้หนู’ มองอย่างพิจารณา ทั้งรูปร่าง หน้าตา ผิวพรรณ ถ้าตัดที่รู้จากหลานชายมาว่า เป็นผู้ชาย เขาก็คิดว่ามันเป็นผู้หญิง และเป็นผู้หญิงที่สวยมีเสน่ห์มากๆ ด้วย

“เฮ้ย! กูไปรับมันถึงบ้าน ได้ยินจากปากพ่อมันมากับหู ยืนยันว่ามันผู้ชายจริงๆ พ่อมันยังบอกว่ามันพึ่งไปทำหน้ามา จนไล่เตะออกจากบ้าน มันถึงมากับกู”

ฉัตรยังขมวดคิ้ว ยิ่งตอนที่ไอ้หนู ยืนอยู่กับสาวพริตตี้ข้างล่างนั่นยิ่งกลมกลืนไปกับสาวๆ ตัวบอบบางไปด้วยกันหมด

“ฉันเอาอาชีพฉันมาฟันธงเลยไอ้ยัพ ไอ้เด็กนั่นเป็น มันเป็น ผู้หญิง!”

“ไม่ตลกนะไอ้ฉัตร อย่ามาเล่น” 

คนตัวโตหัวเราะชอบใจก่อนตบพลั่กเข้าที่บ่าของเพื่อนแรงๆ ก่อนจะมองไอ้หนู ก่อนจะส่ายหัว 

“มันยังเด็กเลยยังไม่ลูกกระเดือก แถมมันยังไม่เคย”

“อ้าวๆ แล้วรู้ได้ไงวะคุณมึง”

“เหี้ย! หยุดมองแบบนั้นเลยไอ้ฉัตร ที่รู้เพราะขนาดถุงยางแม่งเด็กนั่นยังไม่รู้เลย ไซซ์ไหน ขนาดเท่าไหร่ยังไม่ประสาด้วยซ้ำ”

“อ้อ!” เพื่อนลากเสียงยียวน ทั้งเลิกคิ้วสูงจับจ้องสายตามองเพื่อนอย่างจับผิด

“มึงมองแบบนี้อีกครั้งกูเตะตกอัศจรรย์ลงไปโน่นเลยนะไอ้ฉัตร” 

หงุดหงิดท่าทีของเพื่อนสนิท มันมองแบบนี้ นับแต่ไอ้หนูนั่นขับรถชนท้ายเขาแล้ว ทำให้เสียวบั้นท้ายโดยใช่เหตุ

‘แม่งกูต้องมาระแวงก็เพราะหน้าสวยๆ ของไอ้หนูนั่น กูจะจับมึงไปขึ้นครู ก่อนมึงมาสอยบั้นท้ายกู’

<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เรื่องนี้มันจะไปเรื่อยๆ ไม่หวือหวาอะไรนะคะ อ่านเพลินๆ อย่าคิดอะไรมากเน้อ

ช่วยกันกด Favorite คอมเมนต์ โหวต แชร์ ด้วยเด้อ