ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Room ] ห้องเก็บคำวิจารณ์นิยายของสมาชิกกลุ่ม

    ลำดับตอนที่ #39 : [ Santa ] ผู้วิจารณ์แอดแป้งโกกิ - Santa claus and snow

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 30
      0
      24 ม.ค. 59

    ลิงค์นิยายเรื่องที่วิจารณ์ : http://my.dek-d.com/mamyvrm/writer/view.php?id=1417790

     

                สวัสดีค่ะ แอดมินแป้งโกกิจากกลุ่มนัก(อยาก)เขียนมือใหม่ใจเกินร้อยนะคะ วันนี้แป้งจะมาช่วยวิจารณ์เรื่องสั้นที่ท่านส่งเข้ามาร่วมสนุกในกิจกรรม “ฉันคือซานต้าที่จะมอบ...ให้คุณ” ค่ะ ที่จริงก็ไม่ถึงขั้นวิจารณ์หรอกน่าจะเรียกว่าให้คำแนะนำในบางจุดดีกว่าเนอะ

                เอาล่ะ! งั้นเรามาเริ่มวิจารณ์กันเลยดีกว่าค่ะ โดยจะแบ่งเป็น 5 หัวข้อดังนี้

     

    1. ตรงกับหัวข้อกิจกรรม 10 คะแนน

                แป้งเห็นคุณ ravin-raven เขียนไว้ตรงหน้าบทความว่าไม่ค่อยเข้าใจหัวข้อ ( สงสัยแป้งจะอธิบายไม่กระจ่างเอง ต้องขออภัยด้วยจริงๆ ค่ะ ) ถ้างั้นจะขออธิบายหัวข้อเพิ่มเติมสักหน่อยแล้วกันเนอะ

                หัวข้อกิจกรรม “ฉันคือซานต้าที่จะมอบ...ให้คุณ” หมายความว่าให้เปรียบตัวละครตัวใดตัวหนึ่งในเรื่องเป็นซานต้าที่จะส่งมอบอะไรบางอย่างแก่ตัวละครอื่น สิ่งที่มอบให้จะเป็นอะไรก็ได้ เช่น แก้วแหวนเงินทอง ของใช้ ขนม ความสุข ความสนุก หรือความรู้สึกต่างๆ เป็นต้น กิจกรรมนี้เป็นกิจกรรมที่สร้างขึ้นเพื่อให้ทุกท่านได้ฝึกการตีความหมายและการเขียนเปรียบเปรยค่ะ เลยอาจเป็นกิจกรรมที่ยากสักหน่อย ( ฮ่า )

                ทีนี้เรามาคุยกันเรื่องเรื่องสั้นของคุณ ravin-raven กันดีกว่าค่ะ สำหรับหัวข้อกิจกรรมก็ตามอย่างที่แป้งได้กล่าวไว้ หลังจากที่อ่านเรื่องนี้จบแป้งก็พยายามคิดว่า “เอ๊ะ? เรื่องนี้มีอะไรที่ตรงกับหัวข้อบ้างนะ” แล้วข้อสรุปที่ได้ก็คือ “แฟร์เปรียบเหมือนซานต้าที่อยากจะมอบความสุขให้กับดีฟา” นั่นเอง ไม่แน่ใจว่าคุณ ravin-raven ต้องการจะสื่อแบบนี้หรือเปล่า เพราะในตัวเรื่องยังสื่อออกมาไม่ชัดเจนเท่าไหร่นัก ถ้าไม่มีสรุปไว้ท้ายเรื่องแป้งคงต้องคิดอีกหลายตลบว่าเดาถูกหรือเปล่า

                ถ้าหากว่าลองปรับเรื่องสักนิด คือ ให้ดีฟาได้รับสร้อยคอเหมันต์เป็นมรดกสืบทอด ( เพราะดีฟาเป็นจอมเวทที่ยิ่งใหญ่ ยังไงน่าจะมีของพิเศษที่ได้รับจากตระกูลมาบ้าง ) แล้วสร้อยเส้นนั้นก็มีแฟร์สิงสถิตอยู่ แฟร์ที่สถิตอยู่ในสร้อยคอเฝ้ามองดีฟาที่อยู่เพียงลำพัง แฟร์ต้องการให้ดีฟามีความสุขจึงแปลงเป็นมนุษย์ในวันคริสมาสต์ ( ประมาณว่าแปลงได้ปีละครั้ง เพราะไม่งั้นจะหมดพลังแล้วสลายไป ) แล้วที่นี้เราก็บรรยายถึงความรักของแฟร์ที่อยากจะมอบความสุขให้กับดีฟ่า แป้งคิดว่าแบบนี้น่าจะสื่อถึงหัวข้อของกิจกรรมได้มากขึ้นค่ะ แถมทั้งเป็นการนำตัวละครมาใช้เพื่อดึงอารมณ์ของคนอ่านได้อีกด้วย ยังไงลองเอาไปปรับใช้ในคราวต่อไปดูนะคะ

               

                ขอให้คะแนนส่วนนี้ 6.5 / 10 คะแนน\

     

     

    2. การดำเนินเรื่อง 10 คะแนน

                การดำเนินเรื่องมีบางช่วงที่ดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็วไปสักหน่อย เลยทำให้รู้สึกว่าบางช่วงไม่ค่อยต่อเนื่องกันค่ะ อย่างตอนที่ดีฟาและเกรย์แปลงร่างเข้าไปในงานแล้วไปพูดคุยกับเจ้าของงานหรือแขก สารภาพตามตรงมีงงเหมือนกันว่า “อ้าว! คุยกับคนนี้แล้วเหรอ อยู่ๆ ก็มาฉากคุยเลย น่าจะมีบรรยายสถานที่หรือสิ่งแวดล้อมสักหน่อยแฮะ” แต่ก็ถือว่าดำเนินเรื่องได้โอเคในระดับหนึ่งค่ะ

                นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่ขัดใจอยู่ คุณ ravin-raven บรรยายเอาไว้ว่าพวกดีฟาเป็นศัตรูกับตระกูลกริมสัน ( แป้งเข้าใจถูกใช่ไหม ) เพราะงั้นแล้วการที่ตระกูลกริมสันให้ดีฟาเข้าไปในงานง่ายๆ เลยทำให้รู้สึกขัดๆ ค่ะ ( ถึงจะแปลงร่างแล้วแต่กริมสันก็รู้อยู่ดีว่าเป็นดีฟา ) เราลองมาคิดกันเล่นๆ เนอะ สมมติว่าเราจัดงานแล้วมีคู่อริอยู่ ทีนี้คู่อริมาร่วมงานเราจะปล่อยให้คู่อริเข้าไปในง่ายๆ หรือเปล่า ก็น่าจะไม่นะ หรือถ้าเข้าไปในงานได้ก็ไม่น่าให้คู่อริเดินไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ ลองปรับสักนิดเป็นให้ดีฟาแอบเข้ามาขโมยสร้อยโดยไม่ต้องร่วมงานดีไหมค่ะ ดีฟาเป็นถึงจอมเวทที่เก่งกาจ แน่นอนว่าเขาต้องลอบเข้ามาได้สบายอยู่แล้วล่ะเนอะ

               

                ขอให้คะแนนส่วนนี้ 7 / 10 คะแนน

     

     

    3. การใช้ภาษา 10 คะแนน

                คุณ ravin-raven ใช้ภาษาได้ค่อนข้างสวยเลยค่ะ มีทั้งการเล่นคำและเปรียบเปรยซึ่งเป็นตัวช่วยให้นักอ่านเข้าถึงอารมณ์ของเรื่องมากขึ้น ทว่าการใช้ภาษาสวยเช่นนี้ต้องระวังเรื่องคำซ้ำให้ดี ไม่เช่นนั้นจะทำให้จากประโยคที่สละสลวยกลายเป็นประโยคเยิ่นเย้อได้ ในเรื่องมีหลายประโยคที่ค่อนข้างยืดยาวไปหน่อย หรือบางประโยคที่อ่านแล้วยังรู้สึกติดขัดอยู่ค่ะ อย่างเช่น

     

                ตัวอย่างประโยคที่หนึ่ง

     

                วันคริสมาสต์ วันที่เด็กหลายคนต่างรักในวันนี้ แม้อากาศจะหนาวเหน็บเพียงใดแต่ก็ไม่ลดทอนความรักในวันคริสมาสต์ของเด็กๆได้เลย ทุกครั้งที่กล่าวถึงวันคริสมาสต์ เรามักจะคิดถึงหน้า ซานต้าครอส ซึ่งเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์เช่นเดียวกัน

     

                จะเห็นว่าประโยคด้านบนนี้มีคำว่าคริสมาสต์หลายคำจนทำให้รู้สึกมันยืดไปหน่อยค่ะ เราลองมาปรับประโยคโดยการตัดคำบางคำ การวางลำดับคำ หรือใช้คำอื่นดูบ้างกันดีกว่าค่ะ ก็จะได้เป็น...

     

                เด็กหลายคนต่างหลงรักวันคริสมาสต์แม้ว่าอากาศจะหนาวเหน็บเพียงใดก็ตาม ทุกครั้งที่กล่าวถึงวันสำคัญนี้ เรามักจะคิดถึง ซานต้าครอส ซึ่งเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์เช่นเดียวกัน

     

                ประโยคหลังมีการตัดบางคำออกและจัดลำดับการวางใหม่ ทำให้ประโยคกระชับขึ้นแต่ก็ยังคงความหมายที่ต้องการจะสื่ออยู่ค่ะ คุณ ravin-raven ลองนำไปปรับใช้โดยพยายามคงสไตล์การเขียนของตัวเองไว้ จะช่วยให้งานเขียนมีเอกลักษณ์และอ่านได้ลื่นไหลมากขึ้นค่ะ

     

                ตัวอย่างประโยคที่สอง

     

                ยอมหยุดพักงานที่มีเพื่อมาดูแลเด็ก

     

                ประโยคนี้ไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า ที่มี ค่ะ เพราะคำว่า พักงาน แสดงให้เห็นอยู่แล้วว่าพวกผู้ใหญ่มีงานทำนะ เพราะงั้นเมื่อลองตัดคำและปรับประโยคสักหน่อยก็จะได้...

     

                ยอมหยุดพักงานเพื่อมาดูแลลูกหลาน

     

                อ่านแล้วกระชับขึ้นไหมเอ่ย?

     

    ตัวอย่างประโยคที่สาม

     

    เสียงซะเท่จนน่าหมั่นไส้เลยแฮะ

     

                เวลาอ่านแล้วฟังขัดๆ นะ งั้นลองมาสลับลำดับคำกัน ก็จะได้...

     

                เสียงเท่ซะจนน่าหมั่นไส้เลยแฮะ

     

                พอสลับตำแหน่งคำแล้วทำให้ประโยคลื่นไหลมากขึ้นเนอะ

    ที่จริงยังมีอีกหลายประโยคที่สามารถทำให้กระชับได้ ยังไงลองนำไปปรับใช้ดูนะคะ

     

                นอกจากนี้ยังมีคำผิดอยู่บ้างค่ะ เช่น

                ประไหล่             ที่จริงคำนี้เขียนไม่ผิดค่ะ แต่ไม่ค่อยจะได้ยินเท่าไหร่นัก ถ้าใช้คำว่า ประบ่า น่าจะอ่านได้ลื่นไหลกว่าค่ะ

                คิดวันแรก          คำที่ถูกคือ          คิดถึงวันแรก

                สรรค์สร้าง         คำที่ถูกคือ          สรรสร้าง ( ถ้าเป็นคำว่า สร้างสรรค์ ถึงจะมี ค์ ค่ะ )

                เหมือนคนหมด   คำที่ถูกคือ          เหมือนกันหมด

                อยู่อิจฉา            คำที่ถูกคือ          ยังอิจฉา

                ทำทำเพื่อ           คำที่ถูกคือ          ทำเพื่อ

                กระพริบ            คำที่ถูกคือ          กะพริบ

                คิ้วขมุ่น              คำที่ถูกคือ          ขมวดคิ้วมุ่น

                เพิ่                     คำที่ถูกคือ          เพิ่ม

                ลองอ่านทวนดูอีกรอบนะคะ

     

                แล้วก็มีเรื่องที่อยากแนะนำเพิ่มเติมอีกหน่อยค่ะ คือเรื่อง...

                ( 1 ) การใช้เสียงวรรณยุกต์เอกโท เรื่องนี้ต้องระวังนิดหนึ่งนะคะเพราะถ้าหากใช้วรรณยุกต์ผิดอาจทำให้เสียอรรถรสในการอ่านได้ แนะนำว่าเวลาเขียนลองออกเสียงไปด้วยก็ได้ค่ะ

                ในเรื่องนี้คำที่ใช้ผิดก็อย่างเช่น ละ – ล่ะ จะมีอยู่ฉากหนึ่งที่แฟร์พูดว่า “ทำไมแฟร์จะจูบดีฟาไม่ได้ละ” ประโยคที่แฟร์ถูกคือประโยคคำถามค่ะ ฉะนั้นคำถามจึงต้องใช้คำว่า ล่ะ ซึ่งจะทำให้เหมือนตัวละครพูดน้ำเสียงสูงเป็นเชิงคำถาม เพราะถ้าใช้ ละ จะทำให้เหมือนประโยคบอกเล่าหรือประโยคปฏิเสธมากกว่าค่ะ

     

                ขอให้คะแนนส่วนนี้ 7.5 / 10 คะแนน

     

     

    4. ตัวละคร 10 คะแนน

                อ่านจบแล้วรู้สึกว่าเรื่องนี้ใช้ตัวละครเยอะพอสมควรนะ แป้งคิดว่าบางตัวไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ค่ะ อย่างลูกสาวของกริมสัน เธอแค่ออกมาพูดกับเกรย์เท่านั้นเอง ที่จริงเป็นมิสเตอร์กริมสันพูดเองก็ได้ค่ะ

                ถ้าหากตัดเรื่องตัวละครที่เกินความจำเป็นออกไปแล้ว ถือว่าคุณ ravin-raven สร้างตัวละครออกมาได้ดีทีเดียว แต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว อย่างดีฟาก็เยือกเย็น เกรย์ก็ทะเล้น แฟร์ก็ร่าเริงน่ารัก โดยเฉพาะเกรย์นี้แป้งชอบเป็นพิเศษเลยค่ะ เกรย์แอบเกรียนได้ใจนะ ( ฮ่า! )

     

                ขอให้คะแนนส่วนนี้ 9 / 10 คะแนน

     

     

    5. การจัดรูปแบบตัวอักษร 10 คะแนน

                คุณ ravin-raven ใช้ตัวอักษรและสีที่สบายตา อ่านง่ายค่ะ แถมยังตกแต่งธีมแบบเรียบง่ายแต่ก็ดูดีและเข้ากับเรื่อง ตรงนี้ขอปรบมือให้เลย แปะๆๆ

                แต่มีบางจุดที่ยังขัดใจอยู่ค่ะ เป็นจุดเล็กๆ เล็กมากกก ( อยากจะลากเสียง ก.ไก่ ยาวๆ ฮ่ะๆ ) จะมีอยู่ช่วงหนึ่งที่คุณ ravin-raven นำทั้งบทพูด และบทบรรยายท่าทางของตัวละครสองคนมารวมกัน ซึ่งอาจทำให้รูปแบบไม่สวยและอ่านลำบากค่ะ นั่นคือช่วงที่เขียนว่า...

     

                ไม่นานหลังจากนั้นร่างทั้งสองก็ปรากฏอีกครั้งเหนือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงสีมากมาย ดีฟามองคฤหาสน์หลังนี้ด้วยแววตานิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ พลางพึมพำถาม”กริมสัน มีงานเลี้ยงหรือ เกรย์”คนเป็นเพื่อนพยักหน้ารับ

     

                จะเห็นว่าช่วงท้ายนี่ประโยคติดกันเป็นพรืดเลยค่ะ แล้วลองมาจัดวางใหม่เป็น...

     

                ไม่นานหลังจากนั้นร่างทั้งสองก็ปรากฏอีกครั้งเหนือคฤหาสน์หลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงสีมากมาย ดีฟามองคฤหาสน์หลังนี้ด้วยแววตานิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ พลางพึมพำถาม “กริมสันมีงานเลี้ยงหรือ เกรย์”

    คนเป็นเพื่อนพยักหน้ารับ

     

                เพียงแค่ย้ายตำแหน่งประโยคท้ายมาอีกบรรทัดก็จะช่วยให้รูปแบบสวยขึ้นได้ แถมยังแยกแยะการกระทำของตัวละครได้ชัดเจนอีกด้วยค่ะ

                ลองค่อยๆ ปรับไปดูนะคะ

     

                แล้วก็มีสิ่งที่อยากแนะนำอีกนิดค่ะ คือเรื่อง...

                ( 1 ) การเว้นวรรค ควรเว้นวรรค 1 ครั้งหลังเครื่องหมายคำพูด, เครื่องหมายอัศเจรีย์, ไม้ยมก หรือเครื่องหมายต่างๆ ค่ะ เพราะว่าส่วนใหญ่มาตรฐานต้นฉบับของสำนักพิมพ์จะให้เว้นวรรคหลังเครื่องหมายพวกนี้ 1 ครั้ง ฝึกใช้ให้ชินเอาไว้ เผื่อมีโอกาสได้ลองส่งต้นฉบับไปพิจารณาจะได้ไม่ต้องมาแก้ทีหลังค่ะ

     

                ขอให้คะแนนส่วนนี้ 8.5 / 10 คะแนน

     

                 

                รวมคะแนนทั้งหมด 38.5 / 50 คะแนน

     

     

                การวิจารณ์นี้อาจมีคำพูดที่รุนแรงไปบ้างแต่ผู้วิจารณ์ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ ทั้งสิ้น หากทำให้ไม่พึงพอใจประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

    นี่เป็นเพียงความคิดเห็นของบุคคลเพียงคนเดียวเท่านั้น อย่าเพิ่งท้อถอยนะคะ ถ้าหากเรามีความมุ่งมั่น ตั้งใจ และพยายามให้ถึงที่สุด งานเขียนจะต้องมีการพัฒนาไปในที่ดีแน่นอนค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

     

                ปล. นี่ไม่ใช่คะแนนทั้งหมดในกิจกรรมนะคะ ยังมีคะแนนโหวตอยู่อีก 50 เปอร์เซ็นต์ค่ะ

              ขอบคุณที่ร่วมสนุกนะคะ ^^

              By : แอดมินแป้งโกกิ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×