คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #50 : บทที่ 12.1 - การเอาคืนที่คาดไม่ถึง
การเอาคืนที่คาดไม่ถึง
“ซีโร่” ฉันครางเสียงเบาหวิวเมื่อทันทีที่ประตูห้องถูกเปิดออก ก็พบกับเขา บุคคลที่ฉันไม่ปรารถนาที่จะเจอมากที่สุด!
“ว่าไง กำลังจะออกไปไหนกัน”
“ไปทานข้าว” ไฮเฟลตอบเสียงราบเรียบ ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร ผิดกับน้องชายต่างมารดา ที่แค่รู้ว่าพี่ชายที่เกลียดชังกำลังจะพาร่างบางออกไปข้างนอกก็ถึงกับควันออกหู
“ทานข้าวที่ไหนล่ะ ร้านอาหาร หรือว่า…” เสียงเข้มเว้นวรรค
“โรงแรม” มุมปากกระตุกยิ้มร้าย
“มากไปแล้วนะซีโร่”
แล้วก็เป็นฉันที่ทนความหยาบคายจากเขาไม่ไหว
“อยากให้น้อยก็ไปกับฉันสิ” ซีโร่สวนทันควัน
“พอได้แล้วซีโร่” ไฮเฟลพาร่างสูงใหญ่มาบดบังร่างกายของฉัน ก่อนจะเอ่ยเสียงเข้มจริงจัง “นายจะไปทำตัวเกเรที่ไหนก็ไป แต่ที่นี่บริษัทฯ คุณพ่อ กรุณาให้เกียรติสถานที่ด้วย”
“หึ! รู้สึกว่าพักหลังนายจะเอาคุณพ่อมาอ้างบ่อยเหลือเกินนะพี่ชาย” ซีโร่กระแหนะกระแหน ใบหน้าคมคายฉายชัดแห่งความไม่พอใจ
“ไปกันเถอะค่ะคุณไฮเฟล”
ฉันเอื้อมมือไปจับต้นแขนของไฮเฟลเบาๆ เพื่อบอกให้เขารู้ว่า ณ ตอนนี้ฉันไม่อยากยืนร่วมหายใจกับผู้ชายต่ำช้าอย่างซีโร่
“ครับ” เสียงเข้มตอบรับ ก่อนที่จะแอบถือวิสาสะจูงมือหญิงสาวเดินไปข้างหน้า หากเป็นในเวลาอื่นเขาไม่กล้าทำเช่นนี้แน่นอน เพราะต้องการให้เกียรติเธอ แต่กรณีนี้ถ้าเขาจะทำก็คงไม่ผิด
สายตาเพชรฆาติของชายหนุ่มอีกคนจ้องมองมือเรียวสวยที่ถูกจับกุมโดยพี่ชายของตน
“โอ๊ย! เจ็บนะ” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อข้อมือเล็กถูกคนข้างหลังกระชากอย่างแรง ร่างทั้งร่างของฉันปะทะเข้ากับอกกว้าง ไม่รอช้ามือหนารีบโอบเอวบางเอาไว้ทันที
“ปล่อยนะซีโร่” ฉันดิ้นขลุกขลักไปมา
“ปล่อยคุณไอรีนซีโร่” ไฮเฟลมีสีหน้าไม่พอใจ
และยิ่งคนเป็นพี่ทำสีหน้าแบบนั้น ชายหนุ่มก็ยิ่งสะใจ
“ไม่ปล่อย มีไรไหม” น้ำเสียงยียวนกวนประสาท
“อย่าให้ฉันต้องทำอะไรรุนแรงนะซีโร่ ปล่อยคุณไอรีนซะ”
เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นไฮเฟลตะคอกเสียงดัง นี่ถ้าไม่ใช่เพราะความเลวของผู้ชายคนนี้ ชาตินี้ทั้งชาติฉันคงไม่มีโอกาสได้เห็นด้านมืดจากคนตรงหน้า คนที่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษตลอดเวลา
“ทำไม จะเรียก รปภ. มารุมตึบฉันเหรอ”
“ปล่อยฉัน ปล่อยสิ!” ฉันพยายามดิ้น
“ไปกับฉัน” ซีโร่พูดขึ้นมาหน้าตาเฉย
“ไม่!” เรื่องอะไรฉันจะต้องไปกับเขาด้วย ฝันไปเถอะ
“เลือกเอา ระหว่างออกไปกับฉัน หรือจะให้ฉันป่าวประกาศมันซะตรงนี้ว่าร่างกายของเธอมันหอมหวานมากแค่ไหน”
ชายหนุ่มโน้มใบหน้าลงมากระซิบที่ข้างใบหูเล็ก ประโยคนี้จากเขาทำเอาร่างกายของฉันแข็งทื่อไปทั้งร่าง!
“อย่าลืมสิสาวน้อย ว่าฉันน่ะทั้งดูด เม้ม เลีย ของๆ เธอไปหมดทุกสัดส่วน โดยเฉพาะส่วนนั้นมันช่าง… อ๊า” เสียงเข้มแหบพร่ายั่วอารมณ์คนข้างกาย ฉันกัดริมฝีปากแน่น!
“ว่าไงไอรีน จะไปกับฉันหรือกับมัน” ประโยคสุดท้ายชายหนุ่มพูดออกมาดังๆ อย่างจงใจให้อีกฝ่ายได้ยิน
“คุณไอรีนไม่ต้องไปกลัวนะครับ”
ไฮเฟลพูด แววตาเป็นห่วงชัดเจน
“ฉัน ฉัน” ฉันเงยหน้ามองคนตรงหน้า ส่งสายตาที่เต็มไปด้วยน้ำใสๆ เอ่อคลอ
“ฉันจะไปกับเขาค่ะ” และแล้วเสียงหวานก็เอ่ยในสิ่งที่ทำให้ใครอีกคนต้องผิดหวัง
“คุณไอรีน” ไฮเฟลผิดหวัง ดูก็รู้ว่าเธอกำลังถูกกดดันเรื่องอะไรสักอย่างจากน้องชายของตน เมื่อครู่ที่ซีโร่ก้มหน้ากระซิบกับเธอ ต้องพูดเรื่องที่มันไม่ดีแน่นอน ร่างบางจึงต้องจำใจพูดแบบนั้น
“ชัดแล้วใช่ไหม ไป!”
ประโยคหลังซีโร่หันหน้ามาพูดกับไอรีน มือหนากระชากร่างบางให้เดินตาม ไฮเฟลได้แต่ยืนนิ่งไม่ได้เอ่ยห้ามอะไร เพราะช่วงจังหวะสุดท้าย ใบหน้าหวานหันมามองตน แล้วพยักหน้าให้กับเขา
ราวกับเธอต้องการจะสื่อสารอะไรสักอย่างกับเขา และเขาก็มั่นใจว่าเขาคิดไม่ผิด
ความคิดเห็น