NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DEVIL BAD BOY กับดักรัก (ร้าย) ของนายปีศาจ [รีอัพ+รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #31 : บทที่ 8.4 - ความอ่อนหวานของคนใจร้าย

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.01K
      3
      30 ต.ค. 66


    ความอ่อนหวานของคนใจร้าย





              “ซีโร่!”

    “จุ๊ๆ” ชายหนุ่มยกนิ้วชี้แตะริมฝีปาก “ไม่ต้องกลัวคนดี ฉันจะอ่อนโยนกับเธอ ฉันสัญญา” คำพูดอ่อนหวานนั้นถูกเปล่งออกมาจากผู้ชายตรงหน้า แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่วางใจในตัวเขาอยู่ดี

    “การที่นายจะขืนใจฉันมันยังมีอะไรที่เรียกว่าอ่อนโยนอีกเหรอ!” ฉันตะคอกถาม

    บ้าที่สุด! ทำไมชีวิตฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย

    “ฉันจะไม่ขืนใจเธอ ฉันจะทำให้เราสองคนมีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน ไอรีน” ชายหนุ่มยิ้มบางเบา มือหนาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเนื้อนวลขาวผ่องจนถึงเรียวขาสวย เหมือนมีกระแสไฟฟ้าหยุดร่างของฉันให้แน่นิ่งรับกับสัมผัสอันอ่อนโยนของเขา

    ซีโร่กดร่างบางนอนลงกับเตียงกว้าง โดยมีร่างสูงใหญ่ของตนคร่อมทับอยู่ด้านบน ใบหน้าคมคายจ้องมองดวงหน้าหวานอย่างลึกซึ้ง ริมฝีปากหยักอมยิ้มบางๆ

    “เธอสวยมาก ไอรีน” มือหนาเกลี่ยเส้นผมที่ปรกลงตามหน้าผากนูน ใบหน้าของเราสองคนอยู่ห่างกันเพียงแค่ฝ่ามือกั้น!

    “ยะ อย่าทำแบบนี้เลยนะซีโร่ สงสารฉันเถอะ”

    ฉันร้องบอกทั้งน้ำตา

    “แล้วเธอไม่สงสารฉันบ้างเหรอ”

    น้ำเสียงขุ่นมัวย้อนถาม

    “ฉันเฝ้ารอเธอมานานแค่ไหนรู้ไหม ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันเอาแต่คิดถึงเธอ ห่วงเธอ เรียกหาแต่เธอ เธอไปอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร แล้วตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ ทำไมเธอถึงไปไม่ลาฉันสักคำ ฉันเลวมากเลยใช่ไหมเธอถึงหนีฉันไป ฉันเหมือนคนบ้าคนหนึ่งที่เอาแต่ตามหาเธอ หาทั้งๆ ที่ฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีโอกาสได้เจอเธออีกครั้งหรือไม่” ดวงตาคมที่ก่อนหน้ามีแต่ความแข็งกร้าว

    บัดนี้มันกลับเต็มไปด้วยความเศร้าและความน่าสงสาร

    “ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจ็บนะไอรีน เรื่องราวในอดีตฉันก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าเธอ ภาพในวันนั้นมันติดตาฉัน ภาพที่ฉันทำให้เธอต้องเสียใจ ภาพที่ฉันทำให้เธอต้องร้องไห้ ฮึก”

    ชายหนุ่มสะอื้นในลำคอ หยดน้ำตาจากคนเบื้องบนหยดลงบนแก้มนวลใส เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาร้องไห้

    “ฉันไม่เคยลืมมันได้เลย มันติดอยู่ในนี้! ไอรีน เธอได้ยินไหมว่ามันติดอยู่ในนี้!” ซีโร่จับมือของฉันทุบไปที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเอง น้ำตามากมายหลั่งไหลออกจากดวงตาคมเข้ม

    “ซะ ซีโร่”

    “ฉันรักเธอไอรีน ฉันรักเธอ”

    รัก อย่างนั้นเหรอ?

    “นะ นาย” ฉันแทบพูดอะไรไม่ออก

    ซีโร่รักฉันงั้นเหรอ?

    “ฉันไม่ขอให้เธอยกโทษ และไม่กล้าขอให้เธอรับรัก แต่ที่ฉันบอกเพราะฉันทนเก็บมันไม่ไหวอีกแล้วไอรีน ฉันรักเธอจนแทบบ้าอยู่แล้ว”

    “ไอรีน” ชายหนุ่มจูบซับน้ำตาที่ไหลรินออกจากหางตาของร่างบาง “ฉันขอนะคนดี”

    น้ำเสียงแหบพร่าแต่เต็มไปด้วยความอ่อนหวาน อ่อนโยน กระซิบข้างใบหูขาวสะอาด ฉันไม่ตอบอะไรเพียงแต่หลับตาลงแน่น ปล่อยความรู้สึกให้เป็นไปตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ

    ซีโร่ยกมือขึ้นลูบไล้พวงแก้มของฉันไปมา ก่อนที่ริมฝีปากหยักหนาจะค่อยๆ ก้มลงประกบกับริมฝีปากอวบอิ่มของฉันอย่างแผ่วเบา สัมผัสในครั้งนี้ช่างแตกต่างจากตอนแรกเหลือเกิน มันทั้งอ่อนหวาน อ่อนนุ่มจนหัวใจดวงน้อยของฉันพองโต ฉันเผยอปากเล็กน้อยปล่อยให้ร่างสูงสอดเรียวลิ้นเข้ามาทักทายภายใน สองมือยกขึ้นเกาะแขนแกร่งด้วยสัญชาตญาณ

    เนิ่นนานพอสมควรที่ซีโร่มอบความละมุนให้กับโพรงปากน้อย ก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากออกเพื่อไปลิ้มลองซอกคอเพียวระหงส์ของหญิงสาว กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่พอให้ชื่นใจเป็นดั่งเชื้อเพลิงชั้นดีในการปลุกกระตุ้นอารมณ์หวามในร่างกาย ชายหนุ่มสอดมือเข้าไปที่แผ่นหลังของร่างบาง แล้วทำการปลดตะขอชุดชั้นในตัวจิ๋วออกอย่างรวดเร็ว ลมหายใจของซีโร่แทบขาดห้วงเมื่อเห็นความงามตรงหน้า



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×