ราชนาวีสเน่หา (ฉบับปรับปรุงใหม่)

ลำดับตอนที่ #10 : ราชนาวีเสน่หา EP.10

     แฟรงค์ที่ยืนฟังบทสนทนาตั้งแต่ต้นจนจบ ส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจ รู้สึกเห็นใจสาวสวยที่ยืนอยู่ข้างเขาไม่น้อย สรุปเรื่องที่เกิดขึ้นมันเกิดจากหลานสาวของเพื่อนสนิทล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับใครเลย

     “นายน่ะหุบปากไปเลย ฉันจะพูดกับใบเตยคนเดียวเท่านั้น”

     “ภัทริยา กลับบ้านกับอาเดี๋ยวนี้”

     “ไม่ค่ะอาพีท ภัทรจะคุยกับใบเตยให้รู้เรื่อง”

     “เธออยากได้คำตอบอะไรจากฉันหรือภัทร แล้วถ้าเธอได้คำตอบจากฉันแล้ว ทุกอย่างจะจบลงในคืนนี้ใช่ไหม?”

     “ใช่ ภัทรอยากได้คำตอบเดี๋ยวนี้”

     “เธออยากได้คำตอบอะไรจากฉัน”

     “แน่ใจหรือใบเตย ที่จะตอบทุกคำถามของภัทร” รวิพรถาม เธอกังวลว่าคำตอบที่ภัทริยาจะได้ในคืนนี้ คงไม่ใช่คำตอบที่ถูกใจแน่ เผลอๆ อาจพวกเธออาจต้องเลิกคบกันไปเลยก็ได้ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมภัทริยาต้องรักโชติกา ผู้ชายหรือผู้หญิงหน้าตาดีๆ มีออกเยอะแยะ เพราะอะไรภัทริยาถึงไม่รัก

     “แน่ใจสิพร ฉันก็เหนื่อยแล้วเหมือนกัน” โชติกาบอกแล้วมองผ่านภัทริยาไปสบตาอาพีทของภัทริยา แล้วส่งยิ้มบางๆ ไปให้เพื่อยืนยันในสิ่งที่เธอต้องการบอกในตอนนี้

     พีรวิทย์เห็นรอยยิ้มเบาบางที่โชติกาพยายามฝืนยิ้มมาให้ เขาก็รู้แล้วว่าคำตอบที่หลานสาวจะได้รับต้องไม่ธรรมดา

     “ทำไมใบเตยถึงไม่รักภัทร ใบเตยมีคนอื่นใช่ไหม?”

     “คำถามข้อแรกก็คือ ฉันชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้หญิง ส่วนคำถามข้อหลัง ฉันมีคนที่ฉันรักอยู่แล้ว และฉันก็รักเขามากด้วย”

     “ใบเตยโกหก”

     “ฉันไม่ได้โกหก นี่คือคำตอบที่เธออยากได้ไม่ใช่หรือภัทร”

     “ไม่จริง ใบเตยโกหก ภัทรไม่เคยเห็นใบเตยคบผู้ชายเลยสักคนในตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา” เธอไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด เรื่องที่โชติกาบอก มันเชื่อไม่ได้เลยสักประโยคเดียว ผู้ชายหรือผู้หญิงที่เข้ามาตีสนิทกับโชติกา เธอรู้จักแทบทุกคน

     แฟรงค์หันมามองสาวสวยข้างกาย แปลกใจไม่น้อยกับคำพูดของหลานสาวเพื่อนสนิท เป็นไปได้อย่างไรที่ผู้หญิงหุ่นดี สวย สง่าและดูดีขนาดนี้ ใช้ชีวิตโสดมาตลอดเจ็ดปี โดยไม่ยอมให้ผู้หญิงหรือผู้ชายเข้ามาใกล้เลย

     พีรวิทย์รู้สึกแปลกใจไม่ต่างกันกับคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของหลานสาว ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลขจรเดชใช้ชีวิตโสดมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยที่ไม่ข้องแวะกับผู้ชายคนไหนเลย ไม่อยากเชื่อเลย เป็นไปได้อย่างไรกันทั้งๆ ที่หญิงสาวเป็นถึงผู้บริหารใหญ่ของอินฟินิตี้ ควอลิตี้ เอ็นจิเนียริ่ง แต่กลับไม่มีข่าวกับผู้ชายหรือผู้หญิงออกมาให้เห็นตามหน้าหนังสือพิมพ์

     “ฉันจะคบหรือไม่คบผู้ชายคนไหน จำเป็นที่ฉันต้องรายงานเธอทุกเรื่องหรือไงภัทร”

     “แต่...”

     “เพื่อนต้องไม่ก้าวกายเรื่องส่วนตัวของเพื่อนไม่ใช่เหรอ?”

     “แต่ใบเตยก็รู้ไม่ใช่เหรอภัทรคิดยังไงกับใบเตย”

     “รู้ แต่ฉันเคยบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือภัทร ว่าฉันชอบผู้ชาย แล้วฉันก็ไม่มีวันเปลี่ยนไปชอบผู้หญิง”

     “ภัทรไม่เชื่อหรอกว่าใบเตยมีแฟนแล้ว ถ้าใบเตยไม่พามายืนยันตรงหน้าภัทรและทุกคน ภัทรก็จะไม่เชื่อเด็ดขาด” ภัทริยาต่อว่าโชติกาพร้อมสะอื้นออกมาอย่างเสียใจ ถึงโชติกามีคนรักแล้ว เธอก็ไม่ยอมยกโชติกาให้เด็ดขาด เธอรักของเธอมาตั้งหลายปี แล้วจะมาแย่งคนรักของเธอไปได้ไง

     “พี่ใบเตยครับ ผมว่าเรากลับกันเถอะครับ อย่าไปสนใจผู้หญิงคนนี้เลย ถึงพี่ใบเตยจะพาคนรักของพี่ใบเตยมาให้รู้จัก คุณภัทริยาก็ไม่ยอมตัดใจจากพี่ใบเตยหรอกครับ” ปองธรรมพูดแทรกขึ้นเมื่อสถานการณ์เริ่มตึงเครียดยิ่งกว่าเก่า โชคดีที่นักท่องราตรีเริ่มทยอยกันออกจากผับ ตรงโต๊ะที่พวกเขายืนอยู่จึงไม่ต้องเป็นเป้าสายตาของใครๆ

     “ไหนล่ะใบเตย ผู้ชายที่ใบเตยรัก” ภัทริยาถามย้ำปนสะอื้น

พีรวิทย์ ปองธรรมและรวิพรต่างลุ้นกันอยู่เงียบๆ ในใจว่าโชติกาจะตอบภัทริยาไปว่าอย่างไร ในขณะที่แฟรงค์เลิกคิ้วมุ่นมองสาวสวยข้างกายอย่างอยากรู้คำตอบเช่นกัน

โชติกาหยักไหล่ เหลือบมองสีหน้าของสองอาหลานและน้องชายกับเพื่อนสนิทอย่างเหนื่อยใจ ทำไมทุกคนถึงอยากรู้เรื่องส่วนตัวของเธอนัก ถ้าจะโทษก็คงต้องโทษภัทริยา เพราะภัทริยาคนเดียว เรื่องถึงได้วุ่นวายขนาดนี้ เธอคงต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง เรื่องบ้าๆ เหล่านี้จะได้จบลงเสียที

“ว่าไงล่ะใบเตย เงียบทำไม ถ้ามีแฟนแล้ว ใบเตยก็พามาให้ภัทรรู้จักหน่อยสิ เอานี่โทรศัพท์...”

“ไม่จำเป็นต้องใช้โทรศัพท์หรอกภัทร เพราะแฟนของฉันก็ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอแล้วไง” โชติกาบอกแล้วยกมือขึ้นคล้องแขนของหนุ่มหล่อตาน้ำข้าวที่ยืนอึ้งอยู่ข้างกายเธอ ต้องใช้วิธีนี้แหละ ถึงจะทำให้ภัทริยาตัดใจจากเธอเสียที ส่วนปัญหาที่จะเกิดขึ้นระหว่างเธอกับหนุ่มหล่อคนนี้ก็ค่อยว่ากันทีหลัง

“ใช่ไหมค่ะที่รัก” ไม่เพียงแต่น้ำเสียงที่หวานหยด แต่โชติกายังดึงร่างสูงใหญ่เข้ามาใกล้จนแทบจะกลายเป็นเนื้อเดียวกัน แฟรงค์หรี่ตามองสาวสวยที่ดึงเขาเข้าไปกอดแถมยังเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม นี่เป็นวิธีตัดปัญหาระหว่างเธอกับหลานสาวเพื่อนสนิทของเขาหรือ? ช่างเป็นความคิดที่ดูไร้สาระสิ้นดี กับผู้หญิงบางคนอาจใช้ได้ผล แต่กับผู้หญิงบางคนคงใช้ไม่ได้ผล ไม่รู้ว่าความคิดสุดพิศดารครั้งนี้จะทำให้หลานสาวของเพื่อนสนิทเขาเชื่อได้ไหม เขาก็ไม่แน่ใจ?

“ไม่จริง! ใบเตยโกหก” ภัทริยาร้องเสียงหลง มองโชติกาสลับกับหนุ่มหล่อร่างสูงใหญ่ที่ยืนตรงหน้าเธอ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ผู้ชายคนนี้ไม่มีทางเป็นแฟนของโชติกา

“แล้วฉันจะโกหกเธอทำไมภัทร”

“พี่ใบเตยนี่เก็บเงียบเลยนะครับ นี่ถ้าคุณพ่อรู้เรื่องที่พี่ใบเตยมีแฟน คุณพ่อคงดีใจ” ปองธรรมบอกด้วยน้ำเสียงรื่นรม ถึงจะเป็นแผนที่งี่เง่าไปหน่อย ที่ดึงคนไม่รู้เรื่อง แต่เขามั่นใจว่าเรื่องนี้จะทำให้ภัทริยาเลิกวุ่นวายกับพี่สาวเขาได้

พีรวิทย์พูดไม่ออก เพราะอึ้งอยู่กับคำพูดที่โชติกาแนะนำแฟรงค์ให้หลานสาวของเขารู้จักในฐานะแฟนแบบนี้ เล่นกันแบบนี้ไม่แรงไปหน่อยหรือ? ว่าแต่เพื่อนสนิทของเขาก็เอาแต่เงียบ ไม่พูดหรือปฏิเสธสักคำแถมยังยิ้มและทำหน้าระรื่นจนเกินเหตุ ‘นี่อย่าบอกนะว่าแกจะเล่นไปตามแผนของยัยใบเตย’

รวิพรงงเป็นไก่ตาแตกเมื่อโชติกาแนะนำหนุ่มหล่อที่เธอเห็นนั่งดื่มอยู่กับอาของภัทริยาเมื่อสองชั่วโมงก่อน

“ไม่จริง ใบเตยโกหก เพื่อนของอาพีทจะเป็นแฟนของใบเตยได้ยังไง ภัทรไม่เชื่อเด็ดขาด”

“ฉันไม่ได้โกหก เธออยากรู้ความจริงไม่ใช่หรือภัทร นี่แหละความจริง และเป็นความจริงที่เธอต้องยอมรับด้วย”

“ใบเตยโกหกภัทร”

“...” โชติกาถอนหายใจกับนิสัยเอาแต่ใจและดื้อรั้นของภัทริยา เธอสูดอากาศเข้าปอด แล้วโน้มใบหน้าของหนุ่มข้างกายลงมา ก่อนยื่นหน้าเข้าไปประกบริมฝีปากหยักได้รูป และค้างเอาไว้แบบนั้นอยู่หลายนาที

แฟรงค์นิ่งค้าง ตาจ้องมองใบหน้าคมสวยที่แนบอยู่กับหน้าของเขา ปากประกบปาก แต่แค่ประกบแค่นั้นน่ะหรือ? ช่างขอให้เขาทำน้อยไปเหลือเกิน หากใช้เขาเป็นตัวช่วยก็ต้องตอบแทนเขากลับบ้างสิ! มือหนาวางลงบนเอวคอดกิ่วแล้วดึงเข้ามาแนบชิดมากกว่าเดิม ขณะที่ปลายลิ้นสอดรัดตวัดเข้าไปในปากอย่างชำนาญ รุกรานอย่างเชื่องช้า อ้อยอิงจนโชติการ้องครางตอบสนองออกมาเบาๆ ก่อนถอนริมฝีปากและปลายลิ้นร้อนระอุออกมาจากอย่างเสียดาย แล้วตัดสินใจถามคนที่โมเมว่าเขาเป็นแฟนของเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแฝงไปด้วยเสน่หา

“ผมจูบคุณแค่นี้พอไหมครับ”

“พอแล้ว เอาหน้าคุณออกไปให้ห่างจากหน้าฉันเลย” โชติกาตอบเสียงเบาเหมือนกระซิบ เพราะไม่อยากให้คนอื่นได้ยินและรู้สึกหน้าร้อนผ่าวกับพฤติกรรมแสนอุกอาจของเขา ไม่คิดว่าผู้ชายคนนี้จะสอดลิ้นเข้ามาในปากของเธอ

“จูบต่ออีกนิดไม่ได้หรือครับ” แฟรงค์ก้มมาถามเสียงเบาหวิว ความรู้สึกที่ได้สัมผัสสาวสวยคนนี้ ทำให้หัวใจเขาหวั่นไหวได้อย่างประหลาด เขาคงเป็นบ้าไปแล้วที่รู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงที่เพิ่งเห็นหน้ากันครั้งแรก

“แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ คุณไม่อาย แต่ฉันอาย” โชติกาบอกเสียงเบาๆ พยายามระงับอารมณ์โกรธอย่างสุดฤทธิ์ ไม่คิดว่าเขาจะช่วยเธอจนเลยเถิดขนาดนี้  ก็รู้อยู่หรอกว่าการดึงเขามาช่วย เป็นเรื่องไม่สมควร แต่การเล่นจนสมจริงสมจังแบบนี้ ทำให้เธอเริ่มรู้สึกตัวว่าคิดผิดถนัดที่ดึงเขามาช่วยให้แผนที่วางเอาไว้สำเร็จ

“เอามือออกไปจากเอวฉันได้แล้ว”

“คุณดึงผมเข้ามาเองนะ ผมก็ต้องทำให้มันสมจริงสมจัง เหมาะสมกับฐานะแฟนของคุณหน่อยสิครับ” แฟรงค์ก้มลงมากระซิบบอกเบาๆ และไม่ลืมที่จะขอรางวัลอีกฟอดหนึ่งจากสาวสวยในอ้อมกอด ความสนิทสนมที่ปรากฏต่อหน้าพวกเขา สร้างความตกใจ แปลกใจ ไม่สบอารมณ์และเกลียดชังในหัวใจของใครบางคนได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะภัทริยา

ภัทริยากำมือทั้งสองแน่นด้วยความเจ็บปวด โกรธแค้นและชิงชังผู้ชายที่โชติกาแนะนำว่าเป็นแฟน เธอไม่เคยเห็นฝรั่งตาน้ำข้าวคนนี้ไปไหนมาไหนกับโชติกาสักครั้งในหลายปีที่ผ่าน แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงโผล่มาแย่งคนที่เธอรักไป

“ถอยออกมาให้ห่างจากใบเตยเดี๋ยวนี้นะ”

“หยุดได้แล้วภัทริยา” พีรวิทย์ปรี่เข้ามาจับหลานสาว ก่อนที่หญิงสาวจะพุ่งเข้าไปดึงเพื่อนสนิทของเขาออกจากโชติกา ถึงจะแปลกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เขาก็พอสรุปได้ว่าโชติกากำลังยืมมือเพื่อนของเขามาจบปัญหาที่ภัทริยาสร้างขึ้น

“กลับบ้านเดี๋ยวนี้”

“ปล่อยภัทรเดี๋ยวนี้นะคะอาพีท” ภัทริยาร้องโวยวาย เมื่ออาหนุ่มจับแขนเธอไว้ เพื่อไม่ให้เธอเข้าไปดึงโชติกาออกจากผู้ชายที่แย่งคนที่เธอรักไป

“ปล่อยภัทรนะคะอาพีท ภัทรจะไปหาใบเตย” 

“หยุดบ้าเสียทีภัทริยา เปิดใจยอมรับความจริงได้แล้ว โชติกาชอบผู้ชาย และตอนนี้โชติกาก็มีแฟนแล้ว”

“ไม่ค่ะอาพีท ไม่!...ภัทรไม่ยอม” ภัทริยาร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดกับความจริงที่เธอได้รับ มันต้องไม่เป็นแบบนี้ คนที่โชติรักต้องเป็นเธอคนเดียวเท่านั้น ไม่ใช่ผู้ชายคนนี้ ต้องไม่ใช่ไอ้ฝรั่งตาน้ำข้าวที่ยืนอยู่ตรงนี้

“เลิกเอาแต่ใจและยอมรับความจริงเสียทีเถอะภัทร ใบเตยไม่ได้เป็นของเธอ และก็ไม่เคยเป็นด้วย ใบเตยใจดีและดูแลเอาใจใส่ทุกคนที่อยู่ใกล้ ทั้งฉันและเธอต่างก็รู้จักนิสัยของใบเตยดีไม่ใช่เหรอ? อย่าแปลความใจดีและการแสดงความรักในแบบเพื่อนของใบเตยไปในเชิงชู้สาวอีกเลย” รวิพรเตือนภัทริยาอย่างเป็นห่วง เห็นทีความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอสามคน คงจบลงแค่นี้ ถ้าภัทริยายังไม่ยอมหยุด! เธอเชื่อว่าโชติกาคงตัดภัทริยาออกไปจากชีวิตแน่

/////////