คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Nero Gaku [ 2 ] [[ E-Mail ตอบกลับ ]]
ตอนที่ 2 : Nero Gaku [ 2 ] [[ E-Mail ตอบกลับ ]]
แดดสีเหลืองนวลทอแสงผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามากระทบกับผมสีทองของชายหนุ่มที่หลับใหลอยู่บนเตียงนอนอย่างอ่อนโยน ก่อนที่เขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทราที่ยาวนาน เผยให้เห็นนัยน์ตาสีฟ้าทอประกายสดใสอีกครั้ง กาคุค่อยๆลุกออกจากเตียงพลางบิดกายไปมาเล็กน้อยเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการนอน ก่อนเดินออกไปจากห้องของตน
ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเขา แต่เป็นที่พักของบริษัทต้นสังกัด เขากับเพื่อนๆมักจะมาแต่งเพลง ซ้อมดนตรีที่นี่ด้วยกันเป็นประจำ จนผู้จัดการบริษัทต้องทำห้องนอน และ ห้องพักให้พวกเขาไปอย่างช่วยไม่ได้ แหม...ก็คนมันขยัน ^^"
เสียงกีตาร์โปร่งดังแว่วมาจากห้องข้างๆ เขาจึงเปิดประตูเข้าไปในห้องทึบๆเล็กๆซึ่งค่อนข้างรกตามประสาผู้ชาย ไหนจะหนังสือเกม หนังสือกีฬา เสื้อผ้าทั้งที่ใช้แล้วและยังไม่ได้ใช้วางปะปนมั่วซั่วเต็มพื้นหินแกรนิตสีดำ ต่างจากห้องของเขาราวฟ้ากับดิน เพราะห้องของเขาปูพื้นเป็นหินอ่อนสีขาว ฝั่งระเบียงเป็นกระจกใสครึ่งห้องและมีกระจกเงาอยู่อีกฟากหนึ่ง ทำให้ทั้งห้องโปร่งและสะอาดสะอ้านจนเชื้อโรคแทบจะทนอยู่กันไม่ได้เลยทีเดียว
"เฮ้ย!!! คาเมะ วันนี้ฉันขอซ้อมดนตรีตอนบ่ายๆละกัน อยากเช็คอีเมลล์ก่อน"
กาคุเอ่ยบอกจากหน้าห้องเพราะไม่อยากเดินเข้าไป ไม่ได้กลัวความสกปรกหรอก แต่กลัวว่าจะสะดุดข้าวของหกล้มตายกันไปข้างมากกว่า =_=" คาเมะละสายตาจากกีตาร์โปร่งสีดำพลางหันมาทำไม้ทำมือในเชิงว่าโอเคๆ กาคุยิ้มรับเพื่อนแล้วเดินออกไป
"จะส่งอีเมลล์ตอบกลับดีมั้ยนะ"
ชายหนุ่มพึมพำขณะอยู่ตรงหน้าโน้ตบุ๊คสีขาว ใจจริงก็ไม่อยากส่งอีเมลล์กลับไปสักเท่าไร แต่เอาเถอะ...ส่งกลับไปก็ได้ เธอจะได้รู้ว่าเขาไม่ได้โกรธ อีกอย่าง…เธอชื่อหม่อนซึ่งไม่ใช่ชื่อของคนญี่ปุ่นอย่างแน่นอน และ ต้องรู้จักเขา แสดงว่าคงเป็นแฟนคลับชาวต่างชาติ กาคุคิดแล้วก็นึกขำกับชื่อหญิงสาวที่ลงท้ายอีเมลล์ฉบับแรก "ว่าที่ภรรยากาคุ" เฮ้อ...ไม่ยักรู้ว่าฉันมีแฟนเป็นสาวชาวต่างชาติตอนไหน
"ยัยหม่อนคิดอะไรอยู่เหรอ"
เฟิร์นเอ่ยทักเมื่อเห็นหม่อนกำลังนั่งเซ็งๆอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนริมสนามฟุตบอลของโรงเรียน หม่อนหันมามองเพื่อนสาวด้วยสีหน้าซังกะตาย ก่อนตอบไปด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายไร้อารมณ์
"เมื่อวานฉันส่งอีเมลล์ไปหายัยปิ๊งที่ญี่ปุ่น แต่ดันส่งผิดไปหาใครก็ไม่รู้น่ะสิ ฉันว่าเขาต้องหาว่าฉันบ้าบอแน่ๆเลย"
"เขาคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง แค่ส่งอีเมลล์ผิดเท่านั้นเอง มันก็เป็นเรื่องที่ใครๆก็สามารถทำผิดพลาดกันได้"
เฟิร์นปลอบใจเพื่อนสนิท แต่หม่อนก็ยังไม่หายจากอาการเศร้าซึม
"ออ...แล้วแกส่งอีเมลล์ไปหายัยปิ๊งอีกครั้งหรือยัง หลังจากส่งผิดไปน่ะ"
"นั่นล่ะคือปัญหา ฉันจำอีเมลล์ของยัยปิ๊งไม่ได้น่ะสิ ไม่ได้ส่งอีเมลล์หามันเกือบครึ่งปีก็ต้องมีหลงๆลืมๆไปบ้าง จำได้แค่ว่าอีเมลล์มันเป็นชื่อกาคุ ก็เลยสุ่มไปแต่ดันผิดคน โฮๆๆ"
หม่อนคร่ำครวญ ทำเอาเฟิร์นถอนหายใจอย่างปลงๆ ตัวใครตัวมันละกันเพื่อน -_-"
"เออ...แล้วเมื่อไรจะถึงวันสอบชิงทุนล่ะ"
หม่อนถามเพื่อนสนิทที่นั่งลงยังฝั่งตรงข้ามโต๊ะ เฟิร์นครุ่นคิดอยู่สักครู่แล้วเอ่ยตอบกลับมา
"อีกสองอาทิตย์มั้ง เร็วเหมือนกัน"
"ช้าจะตาย ฉันอยากไปญี่ปุ่นใจจะขาดอยู่แล้ว"
หญิงสาวโวยวายแล้วฟุบลงไปกับโต๊ะ อีกไม่นาน...เธอจะได้ไปเหยียบแผ่นดินเดียวกับเขาแล้ว รอหน่อยนะกาคุที่รัก หม่อนคิดแล้วยิ้มกับตัวเองอย่างมีความสุข ในขณะที่เฟิร์นรู้สึกเอือมระอากับเพื่อนสาวคนนี้เหลือเกิน
หม่อนวางกระเป๋านักเรียนลงบนเก้าอี้เล็กๆตัวหนึ่งภายในห้องนอนของเธอหลังกลับมาจากโรงเรียน ก่อนจะตรงเข้าไปที่คอมพิวเตอร์สุดที่รักแล้วทำการเปิดมันอย่างสบายใจ "คุณได้รับอีเมลล์ 1 ฉบับ" การแจ้งเตือนอีเมลล์ถูกส่งเข้ามายังหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันทีเมื่อเธอต่ออินเทอร์เน็ต หม่อนแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่รอช้าที่จะรีบเปิดอีเมลล์ฉบับใหม่ดู
ถึง Natural_Kiss_2@hotmail.com
จาก Nero_Gaku@hotmail.com
หัวข้อ : ไม่เป็นไร
ไม่เป็นไร...ฉันไม่ได้โกรธอะไรหรอกนะ ว่าแต่เธอเป็นคนที่ไหนเหรอ พอดีฉันชื่อยูกิ เป็นคนญี่ปุ่นนะ เห็นชื่อเธอแล้วไม่คุ้นเลย คงไม่ใช่คนญี่ปุ่นใช่มั้ย? แล้วเธอรู้จักกาคุได้อย่างไรเขาเป็นนักร้องที่ประเทศญี่ปุ่นนี่...
ยูกิ
อุ๊ย...เขาเป็นคนญี่ปุ่นเหรอเนี่ย ตอนแรกเห็นชื่อยูกิก็ยังไม่มั่นใจไม่คิดว่าจะเป็นคนญี่ปุ่นจริงๆ อยากจะกรี๊ด!!! รีบส่งอีเมลล์ตอบกลับไปดีกว่า เผื่อฟลุคมีเพื่อนเป็นเด็กญี่ปุ่น หุหุ...หม่อนครุ่นคิดแล้วรีบพิมพ์อีเมลล์ตอบกลับไป
เสียงกรี๊ดกร๊าดของหญิงสาวมากมายหลายหมื่นคนกำลังดังกระหึ่มอยู่ในโตเกียวโดม บ่งบอกว่าภายในนั้นกำลังมีการแสดงคอนเสิร์ตอยู่นั่นเอง บางคนก็กรี๊ด บางคนก็ร้องเพลงคลอตามนักร้องหนุ่มที่อยู่บนเวทีขนาดใหญ่...เนโระ กาคุ
แสงไฟสีสันต่างๆกำลังสลับปรับเปลี่ยนกันไปมาเพื่อสร้างความตระการตาในการแสดงครั้งนี้ กาคุบ่ายสายตาไปทางแฟนเพลงมากมายเบื้องล่างพลางยิ้มหวานส่งให้อย่างอ่อนโยน
"กาคุ!!!"
"กรี๊ดดดด!!!"
เสียงแฟนเพลงมากมายต่างร้องเรียกชื่อของเขา ชายหนุ่มมองดูภาพตรงหน้าและรับฟังเสียงเรียกร้องเหล่านั้นด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจเสียเหลือเกิน ถ้าไม่ได้แฟนเพลงที่สนับสนุนคงทำให้เขาเป็น เนโระ กาคุ ไม่ได้แบบทุกวันนี้ จะมีสักกี่คนที่ได้รู้สึกว่า เราได้เป็นหนึ่ง ได้รับความสนใจ ได้รับความรัก และหลายสิ่งหลายอย่างจากคนรอบข้าง...
"ขอบคุณทุกๆคนนะครับ ที่มาร่วมชมและสนุกสนานไปกับคอนเสิร์ตในวันนี้"
เขาพูดพลางโค้งตัวให้แฟนเพลงด้านล่างก่อนจะเดินเข้าหลังเวทีไป เสียงแฟนเพลงนับหมื่นคนร้องเรียกชื่อเขาจนกึกก้องไปทั่วบริเวณ
"เอ้า...กาคุ"
คาเมะเอ่ยเรียกเพื่อนพลางโยนขวดน้ำเย็นให้ ชายหนุ่มรับมันมาไว้ในมือได้พอดี ก่อนจะดื่มอย่างกระหายแล้วถอนหายใจช้าๆหลังดื่มเสร็จ
"เฮ้อออ…เหนื่อยชะมัด"
กาคุบ่นพึมพำพลางปาดเหงื่อไคลที่ไหลลงมาตามใบหน้าขาวใสนวลเนียน ขนาดผู้หญิงเห็นอาจต้องอิจฉา ถึงจะมีความสุขที่ได้เห็นแฟนๆมาชมคอนเสิร์ตก็เถอะ แต่มันก็เหนื่อยชะมัดเลยสำหรับการเตรียมงานก่อนการแสดง และอะไรต่อมิอะไรอีกหลายๆอย่าง
"กาคุ...เดี๋ยวไปฉลองกันหน่อยนะ คอนเสิร์ตจบลงด้วยความสำเร็จขนาดนี้ ไม่แสดงความยินดีด้วยไม่ได้แล้ว"
มัตซึระ อันเนะ หญิงสาววัยยี่สิบแปดปี หน้าตาน่ารัก ผมสีน้ำตาลมัดรวบเป็นหางม้าเอ่ยดังขึ้น ทำเอากาคุยิ้มอย่างพึงพอใจ
"โอเคเลยครับ"
เขาตอบตกลงผู้จัดการส่วนตัวของเขา ก่อนจะโอบไหล่คาเมะเพื่อนสนิทเดินเข้าห้องน้ำรวม เพื่อไปชำระคราบเหงื่อไคลนั่นเอง
ชายหนุ่มทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของเขาที่บริษัท หลังจากกลับมาจากการเลี้ยงฉลองที่ร้านอาหาร ความเหนื่อยเมื่อยล้าทำให้เขาต้องนอนนิ่งๆอยู่กับที่ พลางเหลือบไปมองนาฬิกาเรือนสวยที่ตั้งไว้ตรงหัวเตียง บ่งบอกเวลาตีสองกว่าๆ ใจจริงเขาก็ยังไม่ง่วงหรอก เพียงแค่พักเหนื่อยก็เท่านั้น
ดวงตาสีฟ้าเหลือบไปมองโน้ตบุ๊คที่เปิดค้างเอาไว้ แล้วตัดสินใจลุกเดินเข้าไปหาทันที "คุณได้รับอีเมลล์ 1 ฉบับ" เป็นอย่างที่เขาคาดการณ์เอาไว้จริงๆว่าวันนี้ต้องมีอีเมลล์ส่งมาหาเขา กาคุยิ้มนิดๆก่อนเปิดเข้าไปอ่านอย่างรวดเร็ว
ถึง Nero_Gaku@hotmail.com
จาก Natural_Kiss_2@hotmail.com
หัวข้อ : ทักทายเพื่อนใหม่
ฉันชื่อ หม่อน อายุสิบเจ็ดปี เป็นคนไทยแท้ๆร้อยเปอร์เซ็นต์ ที่ประเทศไทยใครๆก็รู้จักกาคุทั้งนั้น เพราะเขาดังจะตาย และฉันก็ชอบเขามากๆ ก็เลยสมัครเป็นสมาชิกแฟนคลับในเว็บไซต์ของเขา http://web.thaicool.com/Nero_Gaku เธอเองก็คงเป็นแฟนคลับกาคุเหมือนกันใช่มั้ย เพราะชื่ออีเมลล์เธอเป็นหลักฐานได้อย่างดีเลย ฮี่ๆ ว่าแต่คุณเป็นคนญี่ปุ่นจริงๆเหรอ อยากจะกรี๊ด!!!ฉันอยากรู้จักกับคนญี่ปุ่นมานานแล้วล่ะ เรามาเป็นเพื่อนกันมั้ย ไหนๆก็ชอบกาคุเหมือนกัน >o<
หม่อน
กาคุอดยิ้มไม่ได้กับเนื้อหาในอีเมลล์ ทำไมเขาต้องเป็นแฟนคลับตัวเองด้วยล่ะเนี่ย ที่ใช้ชื่อจริงเป็นอีเมลล์ก็แค่ไม่อยากให้ใครๆคาดคิดว่าเขาจะกล้าใช้อีเมลล์ที่เป็นชื่อตรงตัว ไม่ปิดบังเหมือนดารานักร้องคนอื่นๆก็เท่านั้น อีกอย่างเขาแทบไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะโด่งดังไปไกลถึงประเทศไทย แล้วยังมีแฟนคลับสาวชาวไทยผู้คลั่งไคล้ชื่อ หม่อน ที่หลงเข้าใจผิดว่าเขาเป็นแฟนคลับของกาคุอีกด้วย แค่คิดก็สนุกแล้ว ยอมเป็นเพื่อนด้วยก็ได้...
--mouse kata-- + +- - <<<<<<<<*-+ +-*-s b-
ความคิดเห็น