ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Nero Gaku รักนายได้ไหม ถ้าหัวใจยังว่าง

    ลำดับตอนที่ #1 : Nero Gaku [ 1 ] [[ E-Mail ส่งผิด ]]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 647
      2
      8 ส.ค. 50

    ตอนที่ 1 : Nero Gaku [ 1 ] [[ E-Mail ส่งผิด ]]

             การสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น ประจำปี พ.ศ. 25XX ให้นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 - 6 ที่มีความสนใจ ลงสมัครสอบชิงทุนได้ที่ห้องแนะแนว

             ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนมองดูป้ายประกาศที่ถูกติดไว้ยังบอร์ดข่าวหน้าเสาธงด้วยแววตามุ่งมั่นถึงสิ่งที่เธอกำลังจดจ้องมองดูอยู่ การสอบชิงทุนไปประเทศญี่ปุ่นเป็นสิ่งที่เธอรอคอยมานานถึงหนึ่งปี คราวนี้ล่ะ...เธอจะต้องสอบให้ได้!!!

             "ยัยหม่อน ทำอะไรอยู่น่ะ...."

             เฟิร์น เพื่อนสาวคนสนิทเอ่ยถามหญิงสาวพลางเดินตรงเข้ามาโอบไหล่อย่างเป็นกันเอง หม่อนไม่ตอบอะไรเพียงแต่ชี้ให้ดูป้ายประกาศตรงหน้าเท่านั้น

             "อะไร!!! เธอยังคิดสอบชิงทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่นอีกเหรอ โห...ไม่เอาน่า ยัยปิ๊งเพื่อนเราก็หนีไปญี่ปุ่นคนนึงตั้งแต่ปีที่แล้ว ถ้าเธอไปอีกคนฉันจะเหลือใครล่ะ กลุ่มเรามีกันแค่สามคนนะ"

             เพื่อนสุดที่รักคร่ำครวญอาลัยอาวรณ์ ก็เพราะปีที่แล้วเธอกับปิ๊งเพื่อนสาวในกลุ่มอีกคนลงสมัครสอบชิงทุนไปประเทศญี่ปุ่นด้วยกัน แต่ยัยปิ๊งสอบผ่านคนเดียว เธอก็เลยต้องทนนั่งเรียนที่ประเทศไทยต่ออีกปี เพื่อรอคอยการสอบชิงทุนครั้งต่อไป แล้วนี่โอกาสทองก็เวียนมาบรรจบอีกครั้ง ต่อให้แกเป็นเพื่อนฉันมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว ก็ไม่มีวันล้มเลิกความตั้งใจของฉันได้หรอก!!! หม่อนคิดอย่างมั่นใจว่าในการสอบครั้งนี้เธอต้องผ่านแน่ๆ เพราะซุ่มอ่านหนังสือมาทั้งปี ให้ถามว่าชะนีมีขนกี่เส้นยังตอบได้เลย < ( โอเว่อร์จริงๆนางเอกฉัน =_=" จาก Sw. )

             "แกก็ลงสมัครสอบด้วยกันสิ เผื่อฟลุคจะได้ไปด้วยกันสองคนเลย"

             หม่อนเอ่ยชักชวนตามมรรยาทเพื่อนที่ดี หากแต่เฟิร์นกลับส่ายหน้าเลิ่กลั่กพลางปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย

             "โห...ไม่เอาล่ะ ถ้าสอบเพราะอยากไปเรียนที่ญี่ปุ่นก็ว่าไปอย่าง แต่นี่พวกแกสองคนสอบไปญี่ปุ่นเพราะอยากเจอกาคุ ฉันไม่เอาด้วยหรอก"

             ฉึก!!! หม่อนสะดุ้งเมื่อเฟิร์นพูดแทงใจดำ เพราะการที่เธอกับปิ๊งสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ก็เพราะอยากไปเจอนักร้องซูเปอร์สตาร์ขวัญใจชาวเอเชียที่นามว่า เนโระ กาคุ จริงๆ!!! คิดขึ้นมาได้ก็อยากจะกรี๊ด ยัยปิ๊งไปอยู่ญี่ปุ่นตั้งปีแล้ว ป่านนี้ไม่เห็นกาคุตัวเป็นๆถึงตับไตไส้พุงแล้วเหรอ ไอ้เราอยู่แต่ที่ประเทศไทยก็ทำได้แค่ดูภาพกอดรูปไปวันๆ TTwTT หม่อนคิดด้วยความเจ็บใจ

             ใบสมัครสอบถูกวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าของหม่อนในห้องแนะแนว เธอถอนหายใจเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลายความรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังถาโถมเข้ามาเป็นระยะ...

             "ยัยเว่อร์ ก็แค่กรอกๆไป มันจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจอะไรนักหนา"

             เพื่อนสุดที่รักของเธออดแขวะไม่ได้ นั่นทำให้หม่อนหันกลับไปมองอย่างอาฆาต

             "แหม...การกรอกใบสมัครครั้งนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นให้ฉันได้ไปเจอกาคุ เอ้ย...ได้เรียนต่อเลยนะแก"

             หม่อนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นอกมั่นใจที่มีอยู่เต็มเปี่ยม

             "ยัยบ้า...แกจะสอบได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ แหม...มั่นใจเหลือเกินนะยะ"

             หม่อนทำหน้ามุ่ยเมื่อโดนเพื่อนรักประชดประชัน...ก่อนลงมือกรอกประวัติต่างๆนานาลงในใบสมัคร พร้อมด้วยสาเหตุการสอบชิงทุนในครั้งนี้ว่า "เพื่อไปหาประสบการณ์" ( รัก ) ต่อท้ายแต่ไม่ได้เติมลงไป ฮี่ๆๆ...


             
             "พี่ไหม...หม่อนสมัครสอบชิงทุนไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นแล้วนะ"

             หญิงสาวเอ่ยบอกพี่ชายของตนที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเรียนเตรียมเอนท์อยู่บริเวณโซฟารับแขก ไหมหันไปมองน้องสาวที่เดินตรงดิ่งขึ้นบันไดเพื่อเข้าห้องนอนก่อนถอนหายใจพลางพึมพำเบาๆว่า...

             "เอาแต่บ้าดารานักร้อง คงสอบได้หรอกนะแก"

             ทันทีที่ประตูห้องนอนถูกเปิดออก หญิงสาวก็แทบพุ่งทะยานไปยังคอมพิวเตอร์ตัวโปรดที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอนของเธอ ก่อนรีบเปิดมันแล้วต่ออินเทอร์เน็ตอย่างว่องไว เพื่อเตรียมพร้อมเข้าสู่โลกไซเบอร์ที่มีสุดที่รักของเธอรออยู่ทันที

             http://web.thaicool.com/Nero_Gaku เว็บไซต์ที่เกี่ยวกับเนโระ กาคุ นักร้องซูเปอร์สตาร์ชาวญี่ปุ่นที่เธอคลั่งไคล้ที่สุด จนกลายเป็นแรงบัลดาลใจทำให้เธออยากไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่นใจแทบขาด แม้อาจจะไม่ได้เจอตัวเป็นๆ แต่ก็ได้รู้สึกว่าใกล้ชิดกันกว่าเดิม ก็แหม...เป็นประเทศที่เขาอยู่นี่

             จริงสิ...ช่วงนี้เธอมัวแต่อ่านหนังสือเตรียมสอบจนไม่มีเวลาได้ส่งอีเมลล์หายัยปิ๊งเลย ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้างนะ ว่าแต่อีเมลล์ยัยปิ๊งนี่อะไรหว่า จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าใช้ชื่อกาคุ คิดได้ดังนั้นเธอก็เริ่มปฏิบัติการออเซาะเพื่อนเพราะกลัวโดนด่า เนื่องจากลืมส่งอีเมลล์ไปหามันเป็นระยะเวลาเกือบครึ่งปี!!!

             ในตอนแรกหม่อนว่าจะพิมพ์ภาษาไทยแต่ไปๆมาๆก็เปลี่ยนไปใช้ภาษาอังกฤษเสียแทนเพราะไม่มั่นใจว่าคอมพิวเตอร์ที่ปิ๊งใช้มีฟอนท์ภาษาไทยหรือไม่

    ถึง Nero_Gaku@hotmail.com

    จาก
    Natural_Kiss_2@hotmail.com

    หัวข้อ : ปิ๊งเพื่อนรัก

             สวัสดีจ้ายัยปิ๊ง สบายดีมั้ยเอ่ย ถ้าถามถึงฉันล่ะก็สบายดีสุดๆ ตอนนี้ฉันสมัครสอบชิงทุนไปเรียนที่ญี่ปุ่นแล้วนะ หวังว่าคงสอบได้เพราะตั้งใจอ่านหนังสือมาตั้งหนึ่งปี อีกอย่างกาคุก็เป็นกำลังใจให้ฉันด้วยล่ะ ฮี่ๆๆ < ( โม้เอาเอง ) และนี่ก็คือสาเหตุที่ทำให้ฉันไม่มีเวลาส่งอีเมลล์หาแกนั่นเอง หายโกรธแล้วสิท่า แหม..ต้องเข้าใจนะ ที่ตั้งใจอ่านหนังสือจนไม่มีเวลาก็เพื่อไปหาแกที่ญี่ปุ่น แล้วก็หากาคุด้วย หุหุ แค่นี้ก่อนละกัน ไว้คราวหน้าจะส่งไปหาใหม่นะ บ๊ายบาย

                                                                                                       หม่อน
                                                                                    ( ว่าที่ภรรยากาคุ...เพื่อนรักแก )

             เมื่อหม่อนพิมพ์เสร็จก็กดส่งไป ก่อนจะนั่งเซิร์ทหารูปกาคุไปพลาง ฟังเพลงกาคุไปพลาง แหม...มีความสุขจริงๆ และจะมีความสุขกว่านี้ถ้าไม่มีเสียงของ

             "ยัยหม่อนลงมาทานข้าวเย็นได้แล้ว!!!"

             เสียงของแม่เอ่ยดังจากชั้นล่าง หญิงสาวถอนหายใจเล็กน้อยอย่างเซ็งๆ แม้อยากจะมีความสุขกับโลกอินเทอร์เน็ตต่อ แต่คำสั่งประกาศิตของแม่ มีหรือที่ใครๆในบ้านจะกล้าขัด หม่อนจำยอมเดินออกจากห้องนอนเพื่อไปทานข้าวเย็น ในขณะที่ยังคงเปิดคอมพิวเตอร์ทิ้งเอาไว้



             ข้าวสวยร้อนๆถูกคดออกจากหม้อเพื่อใส่จานลูกชายและลูกสาวที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะ หญิงสาวรับจานข้าวจากแม่พลางชะเง้อคอมองดูกับข้าวสองถึงสามอย่างตรงหน้า ไม่ว่าจะเป็น ผัดกะเพราเนื้อ หมูทอดกระเทียม และ แกงจืดปลาหมึกยัดไส้ ทุกอย่างล้วนแต่เป็นอาหารโปรดของเธอทั้งนั้น...

             "ว้าว...วันนี้แม่ทำอาหารโปรดของหนูทั้งนั้นเลย"

             หม่อนพูดพลางตักปลาหมึกยัดไส้ตัวอ้วนกลมที่นอนอืดอยู่ในชามใส่เข้าปากอย่างว่องไว แม่หัวเราะเบาๆพลางเอ่ยบอก

             "ก็แหม...ได้ข่าวว่าลูกสมัครสอบชิงทุนไปญี่ปุ่นแล้วใช่มั้ยจ๊ะ แม่ก็เลยทำกับข้าวพิเศษเป็นกำลังใจให้ลูกไง"

             "แม่ตามใจยัยหม่อนมาก เดี๋ยวก็เหลิงหรอก วันๆเอาแต่บ้าดารานักร้อง จะสอบได้หรือเปล่าก็ไม่รู้"

             ไหมแขวะน้องสาวของตนอย่างไม่เชื่อใจในฝีมือ หม่อนทำหน้ายักษ์ใส่พี่ชายแล้วตอบกลับไป

             "หม่อนมั่นใจว่าคราวนี้ต้องสอบได้แน่นอน"

             "เอาสิ...ถ้าแกสอบได้ ฉันจะส่งเงินให้แกไปใช้ที่ญี่ปุ่นทุกเดือนเลย"

             "ได้เลยพี่ไหม สัญญาแล้วนะ"

             "เออ!!!"

             ไหมตอบรับอย่างไม่หวั่นกลัว เพราะคิดว่าหม่อนคงสอบไม่ได้อีกตามเคย ในขณะที่หญิงสาวอดยิ้มไม่ได้กับความมั่นใจเต็มเปี่ยมในครั้งนี้

             "เออ...จริงสิ แล้วแกได้ติดต่อปิ๊งบ้างหรือเปล่า"

             ไหมเอ่ยถามถึงเพื่อนสาวของน้องตัวเอง หม่อนรีบตอบรับอย่างรวดเร็ว

             "เมื่อสักครู่หม่อนเพิ่งส่งอีเมลล์หาปิ๊งเอง ว่าแต่พี่ไหมถามทำไมเหรอ คิดอะไรกับเพื่อนหม่อนสิท่า"

             หม่อนพูดลองเชิงพี่ชายจนไหมแทบจะสำลักข้าว เขาหันไปตบศีรษะน้องสาวเบาๆหนึ่งทีราวกับนึกหมั่นไส้ขึ้นมา

             "ยัยบ๊อง...ฉันก็แค่ถามเฉยๆ เผื่อแกสอบติดจะได้มีเพื่อนที่โน่นก็เท่านั้น"

             ชายหนุ่มตอบพลางทานข้าวต่อ โดยไม่สนใจกับสายตากวนอารมณ์ของน้องสาวที่จับจ้องมองมาอย่างจับผิด



             เมื่อทานข้าวเสร็จ หญิงสาวก็ไม่รอช้าที่จะเผ่นขึ้นห้องนอนไปอีกครั้งเพื่อเล่นคอมพิวเตอร์ที่รักต่ออย่างมีความสุข ทันทีที่เธอเข้ามาในห้องนอน บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ก็ปรากฏการแจ้งเตือนอีเมลล์ที่ถูกส่งเข้ามาล่าสุดว่า "คุณได้รับอีเมลล์ 1 ฉบับ" หม่อนทำสีหน้าแปลกใจปนงุนงงเล็กน้อย ใครกันนะที่ส่งมา เอ๊ะ...หรือจะเป็นยัยปิ๊ง ว่าแล้วหญิงสาวก็ไม่รอช้าที่จะเปิดอีเมลล์ฉบับใหม่ดู

    ถึง Natural_Kiss_2@hotmail.com

    จาก  Nero_Gaku@hotmail.com

    หัวข้อ : คุณหม่อน

             ขอโทษนะ ฉันไม่ใช่เพื่อนของเธอที่ชื่อปิ๊ง เธอส่งผิดแล้วล่ะ...

                                                                                          ยูกิ

      
             ว้ายยย!!! นี่เธอส่งอีเมลล์ผิดเหรอเนี่ย  แค่ไม่ได้ส่งอีเมลล์หายัยปิ๊งครึ่งปี ถึงกับจำอีเมลล์ผิดเลยเหรอ ว่าแต่อีเมลล์ของยัยปิ๊งคืออะไรล่ะเนี่ย แย่ชะมัดเลย...เอาเป็นว่าตอนนี้คงต้องส่งไปขอโทษเสียก่อน ว่าแล้วเธอก็เริ่มลงมือพิมพ์อีเมลล์ฉบับใหม่ทันที

    ถึง Nero_Gaku@hotmail.com

    จาก 
    Natural_Kiss_2@hotmail.com

    หัวข้อ : ขอโทษค่ะ

             ขอโทษนะคะ...ฉันจำอีเมลล์ของเพื่อนผิด หวังว่าคงไม่โกรธนะคะ ขอโทษจริงๆค่ะ...

                                                                                          หม่อน

             "เฮ้ย!! กาคุทำอะไรอยู่วะ"

             คาเมะ เอ่ยถามเพื่อนชายที่กำลังนั่งจดจ้องอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คสีขาวสะอาด ชายหนุ่มวัยยี่สิบกว่าๆหันไปมองเพื่อนสนิทที่ยืนจังก้าอยู่หน้าประตูก่อนตอบกลับไป

             "เช็คอีเมลล์น่ะ มีคนส่งผิดมา"

             "ใครกันช่างโชคร้าย เอ้ย...โชคดีชะมัด ส่งหานักร้องซูเปอร์สตาร์โดยไม่รู้ตัว ฮ่าๆๆๆ"

             นัยน์ตาสีฟ้ามองเพื่อนชายที่หัวเราะร่วนอย่างเซ็งๆ ก่อนโบกมือไล่คาเมะออกจากห้องไป จะเป็นใครก็ช่างเถอะ รู้เพียงอย่างเดียว ผู้หญิงคนนี้คือแฟนคลับของเขาอย่างแน่นอน คิดแล้วชายหนุ่มก็อดหัวเราะเบาๆไม่ได้ ก็ชื่อที่คุณเธอส่งมาครั้งแรก เขียนไว้อย่างชัดเจน "ว่าที่ภรรยากาคุ"


    --mouse kata-- + +- - <<<<<<<<*-+ +-*-s b-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×