ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เสน่หาอินคา

    ลำดับตอนที่ #45 : บทที่ 8 พลทหารยาปา [8]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 590
      8
      18 ม.ค. 61











     

    เมื่อกลับเข้ามาหญิงสาวก็ทรุดตัวลงนั่งข้างกองผ้าที่ทอค้างเอาไว้ ท่าทางอิดโรยทำให้นางห้ามรีน่าซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ กันอดไม่ได้ที่จะกระแหนะกระแหน “ทำตัวเรื่องมาก เรียกร้องความสนใจอีกสินะ”

     

    เชรีได้ยิน แต่เลือกที่จะไม่โต้เถียง นางดูออกว่านางห้ามรีน่าไม่ชอบหน้าตน แต่หากถกเถียงกันไปคงไม่จบสิ้น รังแต่จะต่อความยาวสาวความยืด ความบาดหมางคงทบทวี

     

    “น่าหมั่นไส้ เพิ่งมาอยู่แท้ๆ ก็ก่อเรื่องตลอด ชอบแอบไปนั่งเงียบๆ คนเดียว รอให้นางห้ามพี่เลี้ยงไปตาม บางทีก็ให้หัวหน้านางห้ามต้องคอยซักถามอย่างเป็นห่วง เอ...แบบนี้นี่เรียกว่าอะไรนะฮวนนา” นางห้ามรีน่าหันไปถามเพื่อนสนิทที่อายุน้อยกว่า คอยเป็นลูกไล่ให้ตนอยู่เสมอ

     

    “แล้วเรียกว่าอะไรล่ะรีน่า” นางห้ามฮวนนาคนซื่อไม่รับมุก ทั้งยังทวนถามด้วยความสงสัย ทำเอานางห้ามรีน่าอ้าปากค้าง ถึงกับไปต่อไม่เป็นเลยทีเดียว

     

    “เอ๊ะ! เจ้านี่ไม่ได้ความเลย” นางห้ามรีน่าสะบัดเสียงอย่างไม่พอใจ หันกลับมาหมายจะกระแหนะกระแหนเชรีเพราะหมั่นไส้ในความสวย และรู้สึกไม่ถูกชะตาอย่างไม่มีเหตุผล ทว่าเชรีกลับหอบผ้าไปนั่งอีกมุมเสียแล้ว

     

    “ยโสนักนะ!” นางห้ามรีน่าเม้มริมฝีปากเข้าหากันเป็นเส้นตรงอย่างขัดใจ

     

    เชรีได้ยินเสียงด่ามาจากไกลๆ แต่ก็เลือกทำเป็นไม่ได้ยิน สถานที่ซึ่งมีผู้หญิงมากมายอยู่รวมกันนั้น ค่อนข้างใช้ชีวิตลำบาก นั่นเพราะพวกนางมักชอบจับกลุ่มนินทาคนอื่น บ้างก็ทะเลาะตบตีกันเอง หรือพูดจากระทบกระแทกอย่างกรณีนางห้ามรีน่า ที่ประกาศตัวชัดว่าไม่ชอบนางตั้งแต่วันแรกที่นางมาอยู่ที่นี่

     

    อาจเป็นเพราะวันแรกที่เชรีเข้ามาเป็นนางห้าม นางเอาแต่ร้องไห้ฟูมฟายจะกลับบ้านท่าเดียว เมื่อสิ้นฤทธิ์ก็เป็นลมล้มพับ เดือดร้อนนางห้ามพี่เลี้ยงคนอื่นๆ ต้องวิ่งวุ่นดูแลเชรีเพียงคนเดียว ดังนั้นคนอื่นๆ ซึ่งเข้ามาเป็นนางห้ามพร้อมกับนางจึงไม่ได้รับความสนใจ นางห้ามรีน่าซึ่งเป็นนางห้ามพี่เลี้ยงดูแลนางห้ามอีกกลุ่มหนึ่งจึงไม่ใคร่ชอบใจนัก เพราะคิดว่าเชรีทำทั้งหมดเพื่อเรียกร้องความสนใจ

     

     

     

    อีกมุมหนึ่ง...แสงจันทร์สาดกระทบร่างหนาที่นอนเอกเขนกอยู่บนพื้น ข้างกายมีไหสุราวางระเกะระกะ องครักษ์วาคัคเมามายไม่ได้สติ นอนกลิ้งเกลือกไปมารำพึงรำพันไม่ต่างจากคนอกหักรักคุด มันจะต่างอะไรเล่า ก็ในเมื่อความรักของเขาไม่มีวันสมหวัง

     

    รักครั้งแรกจบลงด้วยการพลัดพราก ราวกับโชคชะตาต้องการกลั่นแกล้ง ช่างน่าขันนัก! เมื่อริลองรักก็ต้องพบกับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

     

    “เชรี เชรี ยอดรักของข้า เจ้าได้ยินเสียงข้าหรือไม่” ชายหนุ่มตะโกนโหวกเหวกจนนายทหารที่นอนอยู่ห้องข้างๆ กันต้องออกมาดู

     

    “ท่านวาคัค เมาอีกแล้ว เมาได้ทุกเย็นสิน่า” นายทหารส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ ด้วยไม่รู้ว่าองครักษ์หนุ่มมีเรื่องเสียใจอะไรจึงได้เมามายแทบทุกวัน ตกเย็นย่ำค่ำก็จะเห็นเขาร่ำสุราจนผล็อยหลับไป เมื่อตื่นมาตอนเช้าเขาก็ทำงาน หัวเราะร่าเริงราวกับไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนใจ

     

    องครักษ์หนุ่มไม่ยอมปรับทุกข์กับเพื่อนทหารคนไหน จึงไม่มีใครล่วงรู้ถึงปัญหาของเขา รู้แต่เพียงว่าคงเป็นเรื่องผู้หญิง เพราะเมื่อเมาได้ที่เมื่อไหร่ ก็จะได้ยินเขาร่ำร้องถึงผู้หญิงที่ชื่อ เชรี

     

    “มันเจ็บ! ไม่มีใครเข้าใจข้าหรอก ไม่มีเลยสักคน” วาคัคโวยวายเสียงดังกว่าเดิม ยาบารีเกือบจะผล็อยหลับอยู่แล้ว เมื่อได้ยินเสียงดังก็สะดุ้งตื่น เงี่ยหูฟังก็จับใจความได้ทันที

     

    “ท่านวาคัค ข้าจะต้องช่วยท่านกับเชรีให้ได้” หญิงสาวหมายมั่นก่อนจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามาตลอดทั้งวันทำให้เธอหลับไปในที่สุด

     

     

     







    ฝากแฟนเพจด้วยนะคะ 
    กดที่รูปการ์ตูนสะมะเรียได้เลยค่ะ



    เสน่หาอินคา
    เพียงฤทัย
    www.mebmarket.com
    ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

    ซากุระผลิที่กลางใจ
    เพียงฤทัย
    www.mebmarket.com
    หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

    ดวงใจปฏิพัทธ์
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

    มายามรณะ
    รางนาก
    www.mebmarket.com
    ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

    มะนาวซ่อนหวาน
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

    มนตราสีกุหลาบ
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×