คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : baba yaga
baba yaga
ถ้าจะพูดถึง 'แม่มด' ภาพลักษณ์ที่ติดตาทุกคนคงหนีไม่พ้นสาวแก่ลึกลับ จมูกยาวงุ้มน่ากลัว มีไม้กวาดเป็นยานพาหนะแถมชอบแต่งกายด้วยอะไรก็ตามที่เป็นสีดำ และแน่นอนว่าแม่มดน่ะต้องใจร้าย
' แอปเปิ้ลไหมจ๊ะสโนไวท์? '
' ไม่ค่ะ.. '
' ทำไมล่ะ! '
' ก็หนูใช้ซัมซุง-..- '
3:00 PM - ช่วงเวลาที่วัยรุ่นพลุกพล่านที่สุดคือช่วงที่โรงเรียนหญิงล้วนและชายล้วนในย่านนี้เลิกเรียนพร้อมกัน ส่วนน้อยเท่านั้นล่ะที่จะรีบกลับบ้านทันที 60% ของนร.ชายมักจะหมกตัวอยู่ในร้านเกมส์ระแวกใกล้ๆ อีก10% สิงสถิตอยู่ตามเสาบ้าง หัวมุมถนนบ้าง คอยผิวปากแซวสาวสวยจากไดอาน่าไฮสคูล =_=; ส่วนประชากรที่เหลือถ้าไม่เล่นกีฬาอวดหุ่นสุดคูลก็จะเป็นหนอนหนังสือเกาะอยู่แถวๆร้านหนังสือไม่ก็ห้องสมุดโรงเรียน
" กลับเลยไหมฮิม "
เด็กสาวในเครื่องแบบนักเรียนไดอาน่าเอ่ยถามเด็กผู้ชายรุ่นเดียวกัน มองเพียงแว่บแรกก็รู้ว่าพวกเธอไม่ใช่คนไทย โดยเฉพาะฮิม ผิวขาวๆนั่นรับกับใบหน้ากึ่งมึนกึ่งทะเล้นของเขาได้ดีทีเดียว เงียบเชียบ....ดูเหมือนว่าเสียงเธอยังไปไม่ถึงการรับรู้ทางการได้ยินของฮิมนะ พูดเบาไปหรือหูมันตึง = =;
" ฮิม.. "
" ... "
" คังเฮซอง! "
" หือ.. เสียงดังทำไมมินอา -*- " เขาเคยเงยหน้าจากเครื่องจีพีเอสในมือมามองเธองงๆ
" กลับกันได้แล้ว นายยังต้องใช้หน้าตาทำงานนะ -_- "
พูดแล้วของขึ้น! มันน่าโมโหนะ คิดภาพตามสิ... ตอนนี้หน้าหล่อๆนั่นมีแต่รอยฟกช้ำเต็มไปหมด ตาชั้นเดียวของเขามันติดแดงหน่อยๆจากแรงหมัดฝ่ายตรงข้าม คาดว่าคงโดนแค่เฉี่ยวๆไม่งั้นตาคงเขียวปูดไปแล้ว แต่หางคิ้วน่าจะหลบไม่ทันเพราะมันแตกจนมีเลือดไหลซิบออกมา รวมถึงปากช้ำๆที่ปกติเอาแต่ยกยิ้มกวนส้นตีนชาวบ้าน ตอนนี้ทำได้แค่เบะปากน้อยๆเวลาโดนขัดใจ หึ! = =+
" ก็หล่อไปอีกแบบนะ " ดูมัน =__=^
" จะไม่กลับใช่มั๊ย "
" (' ') "
" =__= "
" (' ') "
" ก็ได้ อย่าแบกหน้ามาให้ทำแผลอีกนะ ชิ! "
4:00 PM - หลังจากแยกกับมินอาผมก็เดินทอดน่องมองนู่นมองนี่ไปเรื่อยๆ สัญชาตญาณบอกผมว่าถ้าไม่อยากกลับไปโดนบ่นหูชาหนักถึงขั้นโดนกักบริเวณก็อย่าเพิ่งกลับบ้านไปด้วยสภาพเยินๆแบบนี้น่ะ
" ไอ้พี่บอล เลิกตามฉันซะทีเหอะ! "
....( - -)? ผมหันไปตามเสียงโหวกเหวกโวยวายจากอีกฟากหนึ่งของถนน นั่นมันเด็กไดอาน่ากับเด็กโรงเรียนผมนี่? น้ำเสียงแว้ดๆกับสีหน้าเอือมระอาแบบสุดจะทนที่เธอใช้มองผู้ชายตัวสูงคนนั้นทำให้ผมกลั้นขำไว้แทบไม่อยู่ ยัยนี่น่าแกล้งเหมือนมินอาเลยแฮะ ถ้าเดินเข้าไปคุยด้วยจะดูแปลกรึเปล่า?
ดูท่าจะสนใจเธอเข้าแล้วนะฮิม~
แค่น่ารักจนอดแกล้งไม่ได้ต่างหากล่ะ -^-
อ้อ.. ว่ากันว่าเฟิร์สอิมเพรสชั่นน่ะสำคัญมากทีเดียวสำหรับผู้หญิง งั้นเจอกันครั้งแรกคงต้องสร้างความประทับใจสักหน่อย .. คิดได้ดังนั้นผมจึงเดินข้ามถนนไปฝั่งที่เธอยืนอยู่ทันที มือล้วงกระเป๋ากางเกงข้างหนึ่ง อีกข้าวจับสายเป้ที่สะพายไว้ เดินสโลโมชั่นแบบพระเอกในซีรีย์ที่มินอาเคยเปิดให้ดู เท่โลกแตกไปเลย! เมื่อกี้ได้ยินเสียงกรีดร้องของนร.หญิงที่ผมเพิ่งเดินผ่านมาด้วยนะ ทุกก้าวของผมดูจะเรียกความสนใจจากทุกคนได้ดีทีเดียว มันจะเท่มากๆถ้าไม่ติดที่ว่า....
ปึก.. โครม!!
ผมสะดุดขาตัวเองจนเสียหลักไปชนเธอเต็มแรงและเป็นผมเองที่ล้มไปกองกับพื้น T^T พระเจ้าไม่รักผมอ่ะ!
จิ้มเพื่อความต่อเนื่อง-..-
22:00 PM - ฮู้ว! ผมอยู่หน้าระเบียงห้องเปรี้ยวแล้วล่ะตอนนี้ สูงใช่เล่น เมื่อกี้ปีนเกือบตกแน่ะ -*- หืม? มาได้ไงอ่ะเหรอ.....บินมามั้ง อย่าสงสัยและคิดจะถาม ผมไม่บอกหรอก.. พรวด! เฮ้ย=[]=; จู่ๆประตูระเบียงก็ถูกเปิดออก มันเกือบจะฟาดหน้าผมแล้วถ้าเขยิบหนีช้ากว่านี้ 0.00001 วินาที! = =
" โผล่มาได้ไงที่บ้านฉันเนี่ยฮะ! นี่มันสี่ทุ่มนะเว้ย =_=+ " เธอถลึงตาใส่ผมเหมือนที่เพื่อนสาวตัวแสบอย่างมินอาชอบทำแถมดูไม่ค่อยตกใจเท่าไหร่ด้วย คงเพราะเราสนิทกันไปขั้นนึงแล้วล่ะมั้ง -.-
" ขอยืมคอมหน่อยสิ " ผมพูดพลางก้าวถอยหลังหนีเปรี้ยวที่ทำท่าจะเข้ามาเพ่นกบาลด้วยความหมั่นไส้ จริงๆก็พอจะรู้อยู่แหละว่าการปีนเข้าห้องผู้หญิงตอนดึกๆเพื่อมาขอใช้คอมพิวเตอร์มันดูเป็นข้ออ้างที่.....โง่และสิ้นคิดสุดๆ =_=
" บ้านนายไม่มีคอมเหรอ ว๊าย..น่าสงสารจัง(' ') " ดูทำหน้าเข้า.. น่าดึงมากัดแรงๆชะมัด!
" สงสารงั้นขอยืมนะ ^-^ "
ผมแทรกตัวผ่านเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ ขืนรอให้เจ้าของห้องอนุญาติก่อนคงไม่ได้เข้ากันพอดี อื้อหือ.. ผมแทบจะหลุดหัวเราะทันทีเมื่อเห็นไอหมีควายริลัคคุมะนอนแอ้งแม้งอยู่บนเตียง สวยฮาร์ดคอแบบนี้มีตุ๊กตาเต็มห้องเลยแฮะ 555555555555555
" คนไร้มารยาท! ฉันยังไม่ได้บอกให้นายเข้ามาเลยนะ! "
เปรี้ยวยืนปั้นหน้าโหดอยู่หน้าประตู ส่วนผมเดินไปเปิดคอมเธอไว้เรียบร้อย คงรู้ว่าด่ายังไงผมก็ยังตีหน้าเอ๋อกลับมาแบบไม่สะทกสะท้านเธอเลยลุกหายออกจากห้องไปซะงั้น ถึงหน้าจะจดจ่ออยู่หน้าจอคอมแต่หางตาก็มองเธอตลอดนะ.. นี่คงไม่ได้ไปหามีดมาแทงกันใช่มั้ย? สักพักเปรี้ยวก็กลับมาพร้อมนมอุ่นๆหนึ่งแก้ว ยืนซดนมไปด่านมไป มนุษย์ต่างดาวบ้างล่ะ เอเลี่ยนบ้างล่ะ คนสติไม่ดีบ้างล่ะ เป็นคำด่าที่เจ็บจริงๆ = =; ดูท่าจะไม่รู้ตัวด้วยว่าเผลอกินนมจนเลอะปากเลอะคางไปหมด
" เดี๋ยวมดก็ขึ้นหรอก "
ผมดึงเปรี้ยวมาหาตัวเองที่นั่งสบายอยู่บนเก้าอี้หน้าคอมแล้วถกชายเสื้อเธอมาเช็ดปากให้ ตอนเด็กๆมินอาจะทำแบบนี้เสมอเวลาอาหารเลอะปากผม เชี่ย! ..ลืมไปว่าคนตรงหน้าไม่ใช่เด็กแล้ว =__=////
" อ..ไอ! =_=+// " แขนเปรี้ยวที่ยกสูงเพราะจะงัดหมัดใส่หน้าผมมันทำให้ชายเสื้อเธอถูกเลิกขึ้นตามไปด้วยจน..
" ฉันไม่ได้เห็นขอบบลาเซียสีขาวของเธอนะ(' ')a " เต็มสองตาเลยเหอะ..
ได้ยินแบบนั้นเปรี้ยวเลยใช้สองมือทุบอกผมแรงๆพร้อมสาดคำว่าไอ้โรคจิต! มาเต็มๆเบ้าตา ความอดทนมีเยอะแต่ความอดกลั้นต่ำมาก เพราะงั้นผมเลยจัดการรวบมือเปรี้ยวที่กำลังกระหน่ำต่อยจิกทึ้งผมไว้ก่อนที่ตัวจะระบมกว่านี้แล้วดันเธอลงเตียงทันที
" เฮ้ยปล่อยนะ! ตอนอยู่ท้องแม้นายกินควายเข้าไปหรือไง แรงเยอะชะมัด! "
ทั้งดิ้นทั้งโวยวาย ปากเก่งแม้จะอยู่ใต้ร่างของคนที่ถือไพ่เหนือกว่า..ใช้ได้(' ')b ผมตีหน้ามึนพร้อมกดมือเปรี้ยวไว้กับเตียงนุ่มๆ เหมือนเธอจะด่าอะไรมาอีกสองสามประโยค แต่ความสนใจผมกลับถูกเบนให้เหลือบต่ำมาหยุดที่ริมฝีปากของเธอแทน เพราะคราบนมบนขอบปากหรือเพราะอะไรก็ตามมันทำให้ผมเริ่มเลื่อนหน้าลงมาช้าๆ รู้ตัวอีกทีปากผมก็ทาบอยู่บนปากเธอแล้ว มันนานจนเปรี้ยวรู้สึกได้ถึงลิ้นสากๆที่กำลังแทรกผ่านเข้ามา 'เฮ้ยๆ! กรี๊ดดดดดดดด! T////T' แล้วไม่นานเธอก็เรียกสติคืนได้พร้อมๆกับเท้าที่ใช้ยันผมออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี....
" กรรรรรซ์! นายจูบฉัน!!! "
เจ็บตัวไปหน่อยแต่ก็คุ้มล่ะนะ...:)
ความคิดเห็น