ระบำอารมณ์

ลำดับตอนที่ #6 : เกมพิศวาส---100%

ตอนที่ 5 เกมพิศวาส

          ชญานินตัดสินใจกลับมาทำหน้าที่เลขาฯ ของภูบดินทร์เหมือนเดิม แต่บางอย่างเธอรู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว เขาปฏิบัติอย่างที่ได้ลั่นวาจาไว้อย่างเคร่งครัดมากเสียจนเธอรู้สึกโหวงเหวงหัวใจ เขาเว้นระยะห่างระหว่างเจ้านายกับลูกน้องชัดเจน และไม่ก้าวก่ายความเป็นส่วนตัวของเธออีกเลย ไม่ว่าเธอจะแต่งตัวยังไงจะสวมชุดแบบไหน เธอเคยทดลองแต่งชุดวาบหวิวตามที่เธอถนัดและมันเป็นเสื้อผ้าที่เขาบอกว่าไม่ชอบแต่เขาก็เฉยได้อย่างคงเส้นคงวาจริงๆ

          “เจสซี่ คุณเตรียมเอกสารพรีเซนต์เสร็จแล้วใช่ไหม”

          “เสร็จแล้วค่ะ” ชญานินพูดตอบเจ้านายทางสปีกเกอร์โฟน ซึ่งพักหลังมานี้เจ้านายสื่อสารกับเธอทางนี้เสียเป็นส่วนใหญ่ ยกเว้นเรื่องเอกสารเท่านั้นที่เขาจะเรียกให้เดินเข้าไปพบ

          “ดีมาก วันนี้เราจะได้ออเดอร์จากสิงคโปร์”

ถ้าเป็นเรื่องงานเขายังเหมือนเดิม และดีกว่าเดิมด้วยตรงที่เขาจะคอยสอนหากว่าเธอทำอะไรผิดพลาด ไม่ค่อนแคะหรือทดสอบภูมิความรู้ของเธอเหมือนแต่ก่อน อย่างเช่นวันนี้เธอพิมพ์รายงานการปรับปรุงขบวนการผลิตเครื่องดื่มบำรุงกำลังค่อนข้างสับสน เพราะเธอไม่คุ้นชินกับคำศัพท์ของสายการผลิต แต่เขาก็ช่วยตรวจแก้ และแนะนำคำศัพท์ที่ถูกต้องให้ อีกไม่เกินสิบนาทีมิสเตอร์ชาง และคณะผู้ติดตามชาวสิงคโปร์จะมาติดตามการแก้ไขขบวนการผลิตตามที่ได้ให้ข้อคอมเมนต์ไว้ และบริษัทเคนตะได้แก้ไขปรับปรุงเป็นที่เรียบร้อย

หลังจากลูกค้ารายใหม่จากประเทศสิงค์โปร์มาถึง ประวิทย์ผู้จัดการโรงงานและชญานินเป็นฝ่ายออกไปต้อนรับแล้วนำแขกของบริษัทฯ เข้าไปยังห้องประชุม ภูบดินทร์เดินเข้ามานั่งหัวโต๊ะเป็นประธานในการประชุมสรุปการแก้ไขข้อคอมเมนต์ที่ลูกค้าเจ้าใหม่ได้เสนอให้ปรับปรุงขบวนการผลิตบางอย่างเอาไว้ เขามั่นใจว่าทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี และวันนี้จะเปิดรับออเดอร์จากจากลูกค้ารายนี้ได้อย่างแน่นอน

การประชุมเริ่มต้นด้วยการกล่าวทักทายกลุ่มลูกค้าโดยกรรมการผู้จัดการของบริษัทฯ จากนั้นชญานินซึ่งเป็นเลขาฯ ทำหน้าที่อ่านบันทึกการประชุมครั้งก่อน ที่เลขาฯ คนก่อนได้จัดทำไว้ให้ผู้เข้าร่วมประชุมได้รับฟัง ต่อจากนั้นวิศวกรผู้ควบคุมการผลิตรายงานการแก้ไขปรับปรุงได้นำเสนอโดยฉายสไลด์ผ่านโปรเจกเตอร์จอใหญ่

ขณะอธิบายข้อปรับปรุงลูกค้ารายหนึ่งยกมือขึ้นถาม เพราะไม่ค่อยเข้าใจการสื่อสารภาษาอังกฤษสำเนียงไทยของวิศวกรผู้รายงานซึ่งคำบางคำถ้าออกเสียงผิดจะทำให้ความหมายเปลี่ยน ชญานินจึงช่วยอธิบายแทนเพราะเธอเป็นคนจัดทำข้อมูลพรีเซนต์ และเธอก็รู้จักศัพท์เทคนิคด้านการผลิตมาจากภูบดินทร์ที่ช่วยสอน การที่เธอเกิดและเติบโตมาจากต่างประเทศเธอจึงได้เปรียบด้านการพูดและสำเนียงภาษาอังกฤษ เธอพูดคล่องแคล่ว ฉะฉาน สำเนียงถูกต้อง เป็นที่ถูกใจกลุ่มลูกค้าชาวสิงคโปร์เป็นอย่างมาก เมื่อเธออธิบายจบได้รับเสียงปรบมือกันกราวใหญ่ ส่วนทีมงานคนไทยที่เข้าร่วมประชุมด้วยแม้จะพูดได้แต่เจอคนที่พูดชัดเป๊ะเสียขนาดนั้นถึงกับหงอยแทบอยากให้เธอเปิดคอร์สสอนการออกเสียงกันเลยทีเดียว เมื่อเห็นสายตาทุกคู่มองลูกสาวอย่างชื่นชมคุณประวิทย์ผู้เป็นพ่อก็พลอยปลื้มปีติไปด้วย

การประชุมวันนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี อีกไม่นานผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มบำรุงกำลังที่ผลิตจากบริษัทเคนตะจะเป็นอีกหนึ่งเจ้าที่บุกตลาดไปวางจำหน่ายยังประเทศสิงคโปร์และประเทศในแถบเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

ค่ำวันนี้จึงมีการเลี้ยงขอบคุณลูกค้าภายในห้องวีไอพีคาราโอเกะที่ภัตตาคารอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง โดยตัวแทนของบริษัทเคนตะมีเพียงกรรมการผู้จัดการ เลขานุการ และผู้จัดการฝ่ายบริการลูกค้า ส่วนประวิทย์ผู้จัดการโรงงานและทีมวิศวกรได้ขอตัวเนื่องจากติดธุระ ดังนั้นคนที่ทำหน้าที่เอนเตอร์เทนลูกค้าจึงหนีไม่พ้นชญานินและเธอก็เป็นผู้หญิงหนึ่งเดียวในงานเลี้ยงขอบคุณลูกค้าค่ำวันนี้

เดือนเมษายนอุณหภูมิในเมืองไทยสูงราว 35-40 องศาเซลเซียสร้อนจนตับแลบ ส่วนที่ประเทศอังกฤษเป็นฤดูใบไม้ร่วงอากาศจึงแห้งแต่แทนที่จะร้อนมันกลับหนาวจนเข้ากระดูกเลยทีเดียว เพราะอุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 5-15 องศาเซลเซียสเท่านั้น สำหรับภูริชเวลานี้หัวใจเขาแห้งแล้งและเหน็บหนาวเต็มที เจ็ดวันแล้วที่ต้องใช้เวลาตั้งแต่เช้ายันค่ำรอคอยใครบางคนอยู่ภายในสวนสาธารณะเคนซิงตันซึ่งมีพื้นที่ติดต่อกับสวนสาธารณะไฮด์ปาร์ก ในกรุงลอนดอน ยกเว้นตอนกลางคืนหลังหมดเวลาเข้าชมสวนสาธารณะแห่งนี้เขาต้องไปพักที่โรงแรม

“คุณคงไม่ต้องการความรับผิดชอบจากผมจริงๆ ผมทำดีที่สุดแล้วลาก่อนนะครับปนาลี”

ภูริชพึมพำน้ำเสียงแหบพร่า นอกจากอากาศหนาวแล้วใจเขาก็สะท้านเย็นยะเยือกกับความใจแข็งของใครบางคน เมื่อรอจนหมดความหวังเขาลุกขึ้นจากม้านั่งตัวเดิมที่นั่งมาแล้วถึงเจ็ดวัน ร่างสูงโปร่งยืนตัวไม่ตรงนักเพราะดื่มเบียร์แทนน้ำหมดไปหลายกระป๋อง สองมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ สีหน้าและแววตาหม่นโศก ก่อนก้มหน้าเดินโซเซคอตกไปอย่างเชื่องช้าเหมือนชีวิตที่ไร้วิญญาณไม่เหลือมาดผู้ชายลั้นลาเลยแม้แต่น้อย

“ลาก่อนค่ะ”

“ปนาลี! คุณจริงๆ ด้วย” ร่างสูงโปร่งหันขวับทันที เมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานไพเราะและเธอก็พูดภาษาไทย ดังนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้หญิงที่เขาต้องการมางอนง้อ ความเหน็บหนาวทำให้กล้ามเนื้อบริเวณแก้มชาจนแทบไร้ความรู้สึก กระนั้นภูริชยังเปิดยิ้มหน้าบานจนกรามเกือบค้าง ตลอดสามเดือนที่พยายามมาง้อเธอไม่เคยมีครั้งไหนทำให้ใจที่เหี่ยวเฉาของเขาชุ่มชื้นเหมือนมีน้ำทิพย์มาชโลมหล่อเลี้ยงหัวใจได้เท่าครั้งนี้ เธอยอมมาพบเขาแสดงว่าเธอคงใจอ่อนยอมรับการขอโทษและยกโทษให้เขาแล้ว ภูริชไม่รอช้ารีบสาวเท้ายาวๆ เดินโงนเงนเพียงไม่กี่ก้าวก็เข้าถึงตัวแล้วรวบมือบางทั้งสองข้างมากุมไว้ ดวงตาแดงก่ำเพราะมีแอลกอฮอล์ปริมาณมากสะสมอยู่ในกระแสเลือด เขาปรือตามองหญิงสาวอรชรรูปร่างสมส่วนจนหวานเยิ้ม ไอร้อนจากมือหนาหยาบกร้านเพราะขาดการดูแลช่วงระหว่างที่อยู่ประเทศอังกฤษที่ได้สัมผัส ปนาลีรีบชักมือข้างหนึ่งออกยกขึ้นอังหน้าผากของเขา

“คุณกำลังไม่สบายคุณรู้ตัวดีใช่ไหมภูริช แล้วทำไมต้องดื่มเหล้าคะ?”

สาวเสียงหวานเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงระคนตำหนิผู้ชายตัวโตที่ไม่ดูแลตัวเอง

“ผมไม่เป็นอะไรหรอกแค่รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวนิดหน่อยเท่านั้น คุณเป็นห่วงผมใช่ไหม คุณให้อภัยและยกโทษให้ผมแล้วใช่ไหม” แววตาแห้งเหี่ยวอับเฉาเมื่อสักครู่ชุ่มฉ่ำเหมือนได้รับท่อน้ำเลี้ยงส่งมาจากสวรรค์

“เปล่าค่ะ ฉันมาลาคุณ มันคงเสียมารยาทมาก ถ้าหากจะปล่อยให้คนที่นั่งรอจนครบเจ็ดวันกลับไปโดยไม่ได้ล่ำลากันเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ”

หญิงสาวใจแข็งพูดน้ำเสียงมั่นคงเสียจนหัวใจภูริชหล่นวูบรู้สึกปลาบแปลบไปถึงทรวงใน เขาปล่อยมือบางนุ่มนั้นทันทีแล้วสอดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ยืนคอตกดังเดิม

“โอเค ปนาลีผมยอมแพ้คุณใจแข็งมากกว่าที่ผมคิด ผมคงไม่ห่วงอะไรคุณอีกแล้ว ถ้าคุณยังรักภูบดินทร์คุณก็ไม่ควรปล่อยให้เขาคอยอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง ลาก่อนครับ... ปนาลี”

สิ้นคำพูดประโยคยาวๆ ขาดหายเป็นห้วงๆ เพราะคนพูดสะท้านสะเทือนใจอย่างแรง ร่างสูงโปร่งของภูริชหมุนตัวก้าวเดินโซเซไปในทิศทางเดิมอย่างเลื่อนลอย หากเขาหันกลับมาทุกครั้งที่ต้องหันหลังให้เธอ เขาจะได้เห็นน้ำตาที่ล้นเอ่อลงมาอาบแก้มของหญิงสาวที่เขาคิดว่าเธอเป็นคนใจแข็ง เพราะความจริงแล้วเธอหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ เธออ่อนแอเกินไปที่จะยอมรับความจริง ว่านอกจากผู้ชายคนแรกซึ่งก็คือเขาที่เธอเผลอไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยในวันที่เธอเมาหนักคิดว่าเขาคือภูบดินทร์ เธอก็ไม่คิดจะใช้ชีวิตร่วมกับใครอีกเลยแม้แต่ภูบดินทร์คนที่เธอรักมากเหลือเกิน

ย้อนไปเมื่อสามเดือนก่อน ปนาลีไปเลี้ยงฉลองให้เพื่อนรุ่นน้องที่เรียนจบปริญญาโทที่ผับแห่งหนึ่ง วัฒนธรรมของฝรั่งที่ทุกคนมีอิสรเสรีในการใช้ชีวิต เมื่อได้ก้าวเข้าไปมันเปลี่ยนปนาลีชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ หลังจากย้ายมาอยู่อังกฤษได้ไม่นานเธอหัดดื่มเหล้าเข้าบาร์ใช้ชีวิตอย่างอิสระเหมือนนกน้อยที่หลงระเริงเมื่อบินเข้ามาเจอป่าใหญ่ วันนั้นเธอเมาจนตาลายคิดว่าภูริชซึ่งไปเลี้ยงสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนเก่านักเรียนอังกฤษเป็นภูบดินทร์ เธอเข้าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงเขาก่อนด้วยความรักและความคิดถึง ภูริชนั่งดื่มฉลองกับเพื่อนๆ เขาเองก็เมาไม่น้อยไปกว่าเธอและรับสมอ้างอย่างนึกสนุก ดังนั้นความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นมันจึงสานต่อไม่ได้ หลังจากต่างคนต่างหายจากอาการมึนเมา

“อุ๊ย! ภูริช ภูริช คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ?” ปนาลีอุทานอย่างตกใจรีบถลาเข้าไปช่วยประคอง เมื่อเห็นร่างสูงโปร่งเดินโงนเงนไปได้ไม่กี่ก้าวก็ทรุดฮวบลงไปนั่งยันมือข้างหนึ่งไว้กับพื้นทางเดินเหมือนคนหมดแรงต่อหน้าต่อตา

“ผมไม่เป็นอะไรหรอกคุณกลับไปเถอะ ปล่อยผมไว้ตรงนี้แหละ” เขาพูดเสียงเครือพลางยกมือปัดป่าย เมื่อสัมผัสเข้ากับมือหนาปนาลีจึงรู้ว่าตัวเขาร้อนมากกว่าเดิม เธอใจไม่แข็งพอที่จะเดินจากเขาไปในเวลานี้ หญิงสาวรูปร่างสมส่วนออกแรงเต็มที่หิ้วปีกให้คนตัวสูงโปร่งลุกขึ้นมายืนและช่วยประคองเอาไว้เกรงว่าเขาจะล้มครืนลงไปอีก

“คุณกำลังไม่สบาย ลุกขึ้นเถอะค่ะฉันจะพาคุณไปส่งที่พัก”

“ขอบคุณปนาลี... ขอบคุณ” ภูริชเอียงคอมองเจ้าของหัวไหล่บางที่อนุญาตให้วางท่อนแขนข้างหนึ่งทาบลงไปด้วยความซาบซึ้งเวลานี้หัวใจที่เหี่ยวแฟบเริ่มพองโตจนคับอก

ค่ำคืนนี้ชญานินเลือกแต่งกายเซ็กซี่ตามสไตล์ที่เธอชอบด้วยชุดเดรสสั้นเกาะอกผ้ายืดสีขาวเปลือยไหล่ สวมรองเท้าส้นเข็มสีเดียวกับชุด เพื่อให้แปลกตาไปกว่าทุกวันเพราะหลายวันมาแล้วที่เธอแต่งกายด้วยชุดสุภาพ เธออยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเจ้านายเห็นเขาจะพูดอย่างไร จะชมว่าสวย หรือว่าจะดุแล้วบอกให้ไปเปลี่ยน แม้ความเป็นไปได้ที่จะเป็นอย่างแรกน้อยถึงน้อยที่สุดแต่เธอก็ยังหวังลึกๆ ทว่ากลับไม่เป็นทั้งสองอย่าง ภูบดินทร์ขับรถไปรับเธอที่คอนโดฯ ตรงตามเวลานัดโดยไม่ปริปากพูดถึงเรื่องการแต่งกายเลยแม้แต่น้อย ระหว่างทางที่เขาเป็นคนขับรถนอกจากพูดคุยกันเรื่องการประชุมที่เสร็จสิ้นลงเลยไปถึงเรื่องงานเลี้ยงขอบคุณลูกค้าในค่ำวันนี้ จากนั้นเขาก็ขับรถไปเงียบๆ ตลอดทาง คนที่แต่งชุดสวยมาเพื่ออยากอยู่ในสายตาเขาจึงรู้สึกเก้อและหมดความมั่นใจในตัวเอง

ภายในห้องวีไอพีคาราโอเกะสุดหรูแห่งหนึ่ง ภูบดินทร์และชญานินมาถึงก่อนแขกเพียงเล็กน้อย เธอทำหน้าที่ต้อนรับขับสู้ลูกค้ารายใหม่ซึ่งเป็นชายล้วนทั้งห้าคน โดยเชิญให้นั่งที่เบาะหนังนุ่มสีดำมันปลาบขนาดใหญ่นั่งสบายก่อนที่เธอจะนั่งปิดท้ายใกล้ๆ เจ้านาย จากนั้นพนักงานเสิร์ฟเริ่มนำอาหารและเครื่องดื่มที่สั่งไว้ล่วงหน้าเข้าบริการลูกค้า

“คุณชญานินทั้งสวยทั้งเก่ง ไม่ทราบว่าสนใจจะไปทำงานประเทศสิงคโปร์บ้างไหมครับ” มิสเตอร์ชางจอมชีกอมากที่สุดในกลุ่ม เอ่ยปากถามทีเล่นทีจริงและหัวเราะหึๆ หากแต่สายตากรุ้มกริ่มจ้องมองเนินอกของเธอจนตาเป็นมันหลังจากดื่มวิสกี้เข้าไปเพียงไม่กี่แก้ว

“ขอบคุณค่ะ” ชญานินยิ้มแกนๆ ไม่คิดจะถือสาเพราะเธอมีหน้าที่เอนเตอร์เทนลูกค้ากลุ่มนี้ และเธอก็เข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ผู้ชายดีพอสมควร พอเหล้าเข้าปากจะมีอะไรที่คุยสนุกปากไปกว่าเรื่องผู้หญิง

“ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้มีเหรอเจ้านายจะยอมให้ไปทำงานที่อื่น ผมพูดถูกต้องไหมครับคุณภูบดินทร์” ลูกค้าวัยหนุ่มกว่าคนแรกพูดหยอกเย้าแล้วเปิดปากหัวเราะร่วนสร้างบรรยากาศงานเลี้ยงขอบคุณให้ครื้นเครง

 “เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณชญานินเธอครับ และผมก็ยินดีสนับสนุนเต็มที่หากว่าเธอต้องการจะไป”

ภูบดินทร์พูดคุยสรวลเสเฮฮากับกลุ่มลูกค้าโดยไม่คิดอะไร ทว่าชญานินรู้สึกปลาบแปลบและอดน้อยใจไม่ได้ เพราะกับเธอสายตาเขาว่างเปล่าเหลือเกิน ค่ำวันนี้เธอตั้งใจจะดื่มไวน์พอเป็นพิธีเพื่อไม่ให้ลูกค้าเสียน้ำใจ แต่กลายเป็นว่าตอนนี้เธอกระดกถี่ขึ้นโดยไม่รู้ตัวจนเริ่มมึนๆ

เมื่อทานอาหารญี่ปุ่นกันจนอิ่มหมีพีมันถึงเวลาต้องย่อยอาหารกันแล้ว เสียงเพลงจังหวะมันๆ สนุกสนานถูกเลือกขึ้นมาเปิด และก็เป็นอะไรที่ชญานินได้ทำนายเอาไว้ล่วงหน้าอยู่แล้ว ว่าลูกค้าเฒ่าหัวงูอย่างมิสเตอร์ชางคงไม่ปล่อยเธอให้ลอยนวลเป็นแน่ เขายิ้มกรุ้มกริ่มส่งสายตาวิบวับมาให้ตั้งแต่ลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินอ้อมโต๊ะกลางสำหรับวางอาหารและเครื่องดื่มมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าแล้วก้มโค้งตัวลงมาอย่างสุภาพ

“ไปเต้นรำกันเถอะครับคุณชญานิน ขออนุญาตนะครับคุณภูบดินทร์”

“เชิญตามสบายครับ”

ภูบดินทร์เปิดยิ้มกว้างเขาพูดพลางพยักหน้าขึ้นลงน้อยๆ ให้กับมิสเตอร์ชาง แต่มันขัดใจเลขานุการจนหน้างออย่างลืมตัว เขาถือสิทธิ์อะไรมาเอ่ยปากอนุญาตแบบนั้น โดยเฉพาะลูกค้ารายนี้ท่าทางหื่นไม่ใช่เล่น ยิ่งได้แอลกอฮอล์เข้าไปผสมในกระแสเลือดเข้าหน่อย บุคลิกของนักธุรกิจที่น่าเชื่อถือและความสุภาพที่เห็นจากการประชุมไม่รู้หายไปไหนหมด เวลานี้เขาใช้สายตาโลมเลียเธอได้อย่างน่ารังเกียจ คงนึกอยากจะมองให้ทะลุไปถึงเนื้อข้างในเลยกระมัง ถึงเธอจะชอบแต่งตัวสไตล์นี้และชอบที่มีคนมอง แต่เธอก็เลือกคนที่มองรับรองว่าไม่ใช่ตาเฒ่าหัวงูอย่างมิสเตอร์ชางคนนี้แน่นอน ดังนั้นเธอจึงตอบรับอย่างประชดประชันเจ้านาย

“ด้วยความยินดีค่ะมิสเตอร์ชาง”

ชญานินฝืนยิ้มหวานจิกตาเซ็กซี่ให้กับผู้เชิญชวนแล้วโหนมือหนาหยาบที่ยื่นมาฉุดให้เธอลุกขึ้นยืน ครั้นถูกโอบไหล่มนอย่างถือวิสาสะขณะพาเดินออกไปยังพื้นที่ว่างด้านหน้าเพื่อเต้นรำ ชญานินให้นึกรังเกียจแต่ก็พยายามอดทน เธอเต้นโชว์สเต็ปในจังหวะเพลงแดนซ์กับผู้ที่เชิญชวนได้อย่างสนุกสนาน ลูกค้าอีกสี่คนออกไปร่วมขยับร่างกายโยกย้ายไปตามจังหวะเสียงเพลงอย่างคึกคัก เวลานั้นไม่มีใครรู้ว่าเธอฝืนใจอย่างที่สุดที่ลูกแกะอย่างเธอตกอยู่ท่ามกลางฝูงหมาป่านักล่า

ภูบดินทร์ยกเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ขึ้นมาจ่อปากก่อนกระดกมันเข้าไปติดต่อกันหลายแก้ว วันนี้เขาดื่มหนักกว่าทุกครั้งจนเริ่มมึนๆ แต่ยังมีสติครบถ้วน เขานั่งมองลูกแกะที่ถูกห้อมล้อมด้วยฝูงหมาป่าอย่างใจเย็น เขาเชื่อว่าคนเก่งอย่างเธอเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว เพราะว่าเขาเองก็เคยได้รับบทเรียนในเรื่องนี้จากเธอมาแล้วครั้งหนึ่ง หรือบางทีเธออาจกำลังหว่านเสน่ห์เพื่อเช็กเรตติ้งตัวเองอยู่ เพราะเรื่องยั่วยวนเขารู้ดีว่าเธอถนัด นั่นก็ยิ่งทำให้ชญานินน้อยใจหนักเข้าไปกันใหญ่ เธอคิดว่าเขาทำเพื่อรักษาผลประโยชน์ของบริษัทโดยไม่สนใจความรู้สึกและความปลอดภัยจากการถูกแทะโลมจากสายตาหื่นหลายคู่ และหนักที่สุดเห็นจะเป็นมิสเตอร์ชางคนอื่นก็แค่สายตา แต่หมอนี่มือยืดยาวเหมือนหนวดปลาหมึกเดี๋ยวเกาะเอว เดี๋ยวเกี่ยวไหล่หยุบหยับไปหมดจนไม่ไหวจะปัดป่ายบ่ายเบี่ยง เธอต้องออกปากบอกว่าเหนื่อยแล้วอยากนั่งพักดื่มอะไรเย็นๆ สักหน่อย และด้วยความน้อยอกน้อยใจไม่ว่าจะเป็นเหล้าหรือไวน์ที่ลูกค้าเดินวนเวียนมาขอเต้นรำเธอก็รับไปดื่มประชดประชันอย่างไม่ขัดศรัทธามันจึงตีกันยุ่ง

เธอเริ่มเมาหนักตัวอ่อนปวกเปียกอยู่ในวงแขนของมิสเตอร์ชางเมื่อเขาฉุดเธอขึ้นมาเต้นรำต่อ เธอไม่สามารถยืนได้เองหากไม่มีคนประคอง คนที่นั่งมองคิดว่าเป็นแค่เกมเช็กเรตติ้งของเธอเริ่มรู้แล้วว่าถึงตอนนี้เธอคงไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองให้รอดพ้นจากอุ้งมือมารได้แน่แล้ว ภูบดินทร์จึงยื่นมือเข้าไปช่วยให้เธอหลุดพ้นจากการแทะโลมอย่างไร้มารยาทของมิสเตอร์ชางที่เมาจนได้ที่ควบคุมตัวเองไม่อยู่และกำลังก้มลงจะจูบเธอ

“ขอโทษนะครับมิสเตอร์ชาง เลขาฯ ของผมคงเมามากแล้ว ผมขออนุญาตพาเธอกลับไปส่งบ้าน”

ภูบดินทร์พูดอย่างสุภาพ ทว่ามือหนาของเขาแกะมือหนวดปลาหมึกออกพ้นเอวกิ่วคอดของชญานินอย่างแรง มิสเตอร์ชางผงะถอยหลังแทบสร่างเมาเลยทีเดียว แต่ก็มิวายจะโอดครวญด้วยความรู้สึกเสียดายเพราะกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มหากภูบดินทร์ไม่ขัดขวางเสียก่อน

“โธ่ จะกลับแล้วหรือครับพวกผมกำลังสนุกอยู่เลย”

“ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ครับ แต่พวกคุณยังสนุกกันต่อไปได้เต็มที่นะครับ ผู้จัดการฝ่ายบริการลูกค้าของเราก็ยังอยู่ โอกาสหน้าผมหวังว่าจะได้บริการพวกคุณอีก ลาก่อนครับ” ภูบดินทร์บอกลาลูกค้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ทว่าก่อนกลับก็ก้มโค้งศีรษะให้อย่างสุภาพ

“แน่นอนครับ เราคงได้เจอกันอีกแน่ๆ เลขาฯ คนสวยของคุณทำให้ผมอยากมาเมืองไทยอีกบ่อยๆ”

มิสเตอร์ชางยังทำเจ้าชู้ไม่เลิก เขามองหญิงสาวที่ยืนคอพับคออ่อนแต่ยังพอมีสติ ที่ภูบดินทร์ช่วยประคองสายตาเป็นมันอย่างแสนเสียดาย

“บ๊าย บายค่ะ บ๊าย บาย” ชญานินส่งเสียงอ้อแอ้พลางโบกมืออำลาแล้วโปรยยิ้มหวานให้กลุ่มลูกค้า ก่อนเดินโซซัดโซเซตามเจ้านายที่กึ่งประคองกึ่งลากเขาก้าวขายาวมาก จนเธอก้าวขาตามแทบไม่ทัน

ภูบดินทร์รู้สึกหงุดหงิด แม้เคยลั่นไว้แล้วว่าจะไม่ล้ำเส้นไม่วุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเธออีก แต่เห็นแล้วมันก็อดสมเพชไม่ได้ มีอย่างที่ไหนตัวเองเป็นผู้หญิงยิงเรือ แต่ไม่รู้จักระมัดระวังดื่มจนเมาหัวทิ่มหัวตำ ถ้าวันนี้ไม่มีเขาอยู่ด้วยยังไม่รู้เลยว่าเรื่องนี้มันจะจบลงยังไงและจบลงที่ไหน เพียงแค่คิดหัวใจเขาก็ดิ่งวูบเหมือนถูกกระชากอย่างแรง ชายหนุ่มบอกตัวเองต่อไปจะไม่ให้ชญานินรับรองลูกค้ากลุ่มนี้อย่างแน่นอน

“เจ้านาย... เดินช้าๆ หน่อยได้ไหมคะ เจสซี่ไม่มีแรงจะก้าวขาแล้วค่ะ เจสซี่เดินไม่ไหว” เธอพูดเสียงอ้อแอ้ ดวงตากลมโตปรือเยิ้มเพราะฤทธิ์น้ำเมา ขืนตัวไว้กับที่ไม่ยอมเดินต่อเหมือนเด็กงอแงประท้วงพ่อแม่ไม่ยอมซื้อของเล่นถูกใจให้

“เฮ้อ ผมจะทำยังไงกับคุณดีนะเจสซี่” เจ้านายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่เหมือนเอือมระอาเต็มที่ สุดท้ายเขาตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมาขนานกับอกแกร่งแล้วพาเดินสวบๆ ตรงดิ่งไปที่รถ ขืนให้เธอเดินเองคงอีกนานกว่าจะถึง แล้วไหนจะนึกอายสายตาผู้คนหลายคู่ที่เดินผ่าน เพราะเธอพูดพล่ามฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างไม่หยุดหย่อน

“รู้ไหมคะ เจ้านายเป็นผู้ชายคนเดียวที่เคยอุ้มเจสซี่” ชญานินปรือตาขึ้นมองวงหน้าหล่อเหลาของคนที่อุ้มเธอแล้วส่งยิ้มหวานเยิ้ม มือนุ่มโอบรอบคอหนากระชับไว้แน่นก่อนจะผล็อยหลับคาอกแกร่งของเจ้านาย

ภูบดินทร์ส่ายหน้าอย่างระอาอีกครั้ง แทนที่จะสำนึกว่าตัวเองเมาจนทรงตัวยืนเองแทบไม่ได้เดือดร้อนให้เจ้านายอย่างเขาต้องช่วยอุ้ม แต่เธอกลับพูดพล่ามอะไรก็ไม่รู้

“คิดว่าตัวเองสำคัญนักหรือไง” ดวงตาคร้ามคมก้มมองหญิงสาวที่เขาอุ้มอยู่ แล้วคิดอย่างค่อนขอดแกมหมั่นไส้ แต่เขายอมรับว่าคำพูดของเธอทำให้เขามีแรงขึ้นมาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย กระทั่งอุ้มมานอนในรถและปรับเบาะเอนราบลงไป เพื่อให้เธอนอนสบายจะได้ไม่ต้องนั่งโงนเงนเวลารถเคลื่อนตัว

เมื่อรถคันหรูของเขาแล่นมาจอดเทียบหน้าสานรักคอนโดฯ เขาปรับเบาะขึ้นมาชญานินก็ยังไม่ลืมตา ภูบดินทร์เขย่าเรียวแขนแรงๆ หลายครั้ง

“เจสซี่ เจสซี่ ถึงแล้ว”

“ถึงคอนโดฯ แล้วเหรอคะ” หญิงสาวสะดุ้งตื่น ดวงตากลมโตปรือๆ มองหน้าเจ้านายอย่างพร่าเลือน พลันนั้นเธอรู้สึกเวียนศีรษะโลกทั้งโลกของเธอกำลังหมุนโคลงเคลง มือเรียวควานสะเปะสะปะหาที่จับประตูหวังจะเปิดออกแต่ก็หาไม่เจอสักที เจ้านายถึงกับส่ายหัวแล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ อีกครั้ง เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้แล้วเอื้อมมือผ่านร่างงดงามไปง้างที่จับประตูแล้วดันประตูออกไปให้ น้ำหอมอ่อนๆ กลิ่นเดิมอบอวลอยู่ใกล้จมูกทำให้เขาหยุดตัวเองไม่ได้มาแล้วครั้งหนึ่ง และก่อนที่เขาจะพ่ายแพ้มันอีก เขาจึงรีบดันตัวกลับมาอยู่ในตำแหน่งเดิมอย่างว่องไว

“ไหวไหมเจสซี่ ถ้าไหวก็ลงไปได้แล้ว” เขาพูดเสียงขึ้นจมูก

“ไหวค่ะ ไหวๆ ขอบคุณค่ะคุณภูบดินทร์” เธอพูดเสียงยานแล้วก้าวขาลงไปเหยียบพื้นแต่ต้องเกาะขอบประตูรถไว้ครู่หนึ่ง เมื่อทรงตัวยืนได้แล้วจึงปล่อยมือแล้วปิดประตูให้เขา ภาพปรากฏขึ้นที่กระจกมองข้างขณะรถเพิ่งแล่นออกไปทำให้ภูบดินทร์แตะเบรกทันทีแล้วถอยกลับมา เมื่อเห็นร่างของชญานินทรุดลงไปนั่งแปะอยู่กับพื้นอย่างหมดสภาพ

“เมื่อไหร่เธอจะโตเป็นผู้ใหญ่เสียทีนะเจสซี่”

เจ้านายบ่นอุบหลังจากต้องอุ้มเลขานุการขึ้นไปส่งที่ห้องพักของเธออีกเป็นครั้งที่สอง เขาวางเธอลงที่โซฟาเบดตัวเดิมก่อนจะหมุนตัวเดินกลับอย่างไม่คิดจะเหลียวหลัง และไม่สนใจว่าเธอจะตกลงมาหัวร้างข้างแตกหรือไม่ เขารู้แต่เพียงว่าเขาต้องไปให้ไกลเธอมากที่สุด ทว่าเสียงโก่งคอเหมือนคนกำลังจะอาเจียนที่ได้ยินมันทำให้เขาก้าวขาไม่ออกอีกแล้ว ร่างสูงใหญ่หมุนตัวก้าวสวบๆ กลับมาที่เดิมอย่างรวดเร็ว เขาทิ้งตัวลงนั่งขอบโซฟาเบดอย่างหมิ่นเหม่แล้วประคองเธอให้ลุกขึ้นมานั่งแล้วช่วยลูบหลังขึ้นลงเร็วๆ  ก่อนจะขยับเข้าไปนั่งให้เต็มก้น โดยไม่คิดว่าเธอจะเห็นเขาเป็นกระโถน เมื่อลุกขึ้นมาได้ชญานินอาเจียนใส่บ่าเขาจนเลอะเทอะเหม็นคละคลุ้ง จนแทบจะอาเจียนตามไปด้วยอีกคน

“อะ...อ้วก!”

“เฮ้ย เจสซี่ ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย” เขาปล่อยมือจากไหล่บางเพราะความตกใจและเหม็นจนสุดจะทน

“ขอโทษ...” คนเมาพูดเสียงกระท่อนกระแท่น ก่อนอาเจียนจะพุ่งออกมาอีกระลอกหนึ่ง คราวนี้มันไหลราดตั้งแต่ลำคอขาวจนถึงเนินอกอวบของเธอและยังไม่มีท่าทีจะหยุดง่ายๆ

ภูบดินทร์กลั้นลมหายใจเป็นระยะ เมื่อตัดสินใจอุ้มเธอขึ้นมาขวางอกอีกหน เขารีบเดินก้าวยาวตรงไปห้องน้ำก่อนที่มันจะเละเทะมากไปกว่านี้ ชญานินถูกจับมานั่งโก่งคออาเจียนลงไปชักโครกจนหมดไส้หมดพุง จากนั้นจึงลากตัวไปใต้ฝักบัวเปิดน้ำแรงๆ ฉีดใส่เธอจนเปียกปอนไปทั้งตัวเพื่อชำระล้างเศษอาหารที่เธอสำรอกออกมาอย่างนึกโมโหที่ชอบหางานหนักมาให้เขาอยู่ร่ำไป

“พอ พอแล้วได้ค่ะ นี่คุณตั้งใจจะช่วยหรือจะฆ่าเจสซี่กันแน่”

หญิงสาวพูดเสียงกระท่อนกระแท่น ส่ายหน้าหนีสายน้ำพุ่งแรงที่สาดกระหน่ำมาใส่โดยไม่คิดจะยั้งมือพลางโบกมือห้ามพัลวัน ภูบดินทร์ไม่ได้เปิดน้ำอุ่นดังนั้นความเย็นของมันทำให้สร่างเมาได้เกือบครึ่ง เธอแทบพูดไม่ออกยืนพิงผนังห้องน้ำหอบจนตัวโยน สำลักน้ำแค่กๆ เหนื่อยจนแทบขาดใจ

ดวงตาโตแดงก่ำที่มองอย่างตัดพ้อต่อว่า ภูบดินทร์เพิ่งรู้ตัวว่าเขาทำเกินกว่าเหตุ เขาพูดเสียงอ่อนลงแต่ก็ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิด

“ดีจะได้สร่างเมาเสียที ไม่ใช่แค่คุณที่เดือดร้อนนะเจสซี่ ดูสิเนี่ย ผลงานของคุณ” ดวงตาคมกล้าผินมองหัวไหล่ตัวเองแล้วย่นจมูกอย่างนึกรังเกียจให้กับกลิ่นไม่พึงประสงค์ ก่อนหันมองเธออย่างตำหนิ

“เจสซี่ล้างออกให้ก็ได้ค่ะ” เธอพูดอย่างบึ้งตึงตรงเข้ามาแย่งฝักบัวที่เขาถือไว้ในมือ

“ไม่ต้อง... ดูสิ น้ำกระเซ็นใส่เสื้อผ้าของผมเปียกหมดแล้วเห็นไหม”

หลังจากยื้อยุดยื้อแย่งฝักบัวกันอยู่พักหนึ่งจนน้ำกระเซ็นเป็นฝอยเปียกปอนกันทั่วหน้า สุดท้ายชญานินก็เป็นฝ่ายชนะเพราะยังไงๆ เธอก็ไม่ยอมรามือง่ายๆ เธอหัวเราะคิกๆ อย่างพึงพอใจเมื่อเขายอมปล่อยมือแต่โดยดี เธอฉีดน้ำแล้วลูบฝ่ามือนุ่มลงไปถูเบาๆ จนคราบอาเจียนที่เปรอะเสื้อบริเวณหัวไหล่หนาหลุดออกหมดไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่เปียกโชกไปทั้งตัวของเขา เดรสเกาะอกเปลือยไหล่ของเธอเป็นผ้ายืดสีขาวเมื่อโดนน้ำมันก็ยิ่งลู่แนบติดลำตัวเผยให้เห็นความอวบอูม ส่วนเว้าและส่วนโค้งชัดเจนอย่างละลานตา ดังนั้นความหวั่นไหวมันจึงเกิดขึ้นภายใต้ความกดดัน ภูบดินทร์ขบกรามแน่นอีกครั้งเขาจำต้องเก็บงำความรู้สึกและความปรารถนาตามที่ได้ลั่นวาจาเอาไว้

“ออกหมดแล้วค่ะ” เธอพูดรัวจนลิ้นพันกันอย่างอวดอ้างฝีมือตัวเองแล้วยิ้มหวานเยิ้มใส่ตาเขา ก่อนเอี้ยวตัวยกฝักบัวขึ้นไปแขวนที่เดิม ทว่าชุด

เดรสที่เธอสวมเป็นผ้ายืด เมื่อโดนน้ำจนเปียกชุ่มทั้งตัวมันจึงยืดย้วยไม่เกาะอก เมื่อเธอยกมือขึ้นสูงเต้าเต่งตึงข้างหนึ่งจึงดีดผึงส่งความอวบตึงออกมาอวดสายตาคร้ามคมของเจ้านายที่ยืนตะลึงจ้องมองจนตาค้างไปเลยทีเดียว

“อุ๊ย!” ชญานินอุทานอย่างตกใจเพราะครั้งนี้มันเป็นอุบัติเหตุ เธอไม่ได้ตั้งใจโชว์หวิวหรือยั่วยวนเหมือนครั้งนั้น เมื่อเรียกสติคืนมาได้ก็หมุนตัวเพื่อจะหันไปเก็บความเต่งตึงที่โผล่ออกมาจัดให้เข้าที่เข้าทาง ทว่าเธอยังไม่ทันได้ทำตามที่คิดไว้จนครบขั้นตอน เพียงแค่เธอหมุนตัวก็ถูกมือหนาร้อนๆ ของเจ้านายตามมารวบเอวกิ่วดึงตัวเธอเข้าไปประชิดอกแกร่งของเขาแล้วจูบไซ้ซอกคอขาวผุดผ่องจนถึงแก้มนวลจากด้านหลัง ส่วนมือหนาทั้งสองข้างก็อ้อมมานวดคลึงทรวงอกอวบอิ่มสร้างความรุ่มร้อน หญิงสาวรู้สึกสยิวยืนตัวสั่นร่างกายร้อนวูบวาบทั้งที่เนื้อตัวยังเปียกอยู่ ตอนนี้ฤทธิ์แอลกอฮอล์กดประสาทส่วนกลางทำให้มึนงงหัวสมองไม่สั่งการใดๆ นอกจากปล่อยตัวไปตามอารมณ์รัญจวนที่เขาก่อ

“เจสซี่” เขาเอ่ยชื่อเธอเสียงกระเส่าอย่างมิอาจห้ามใจ เมื่อหมุนร่างงามระหงหันมายืนเผชิญหน้า ริมฝีปากอุ่นก็เลื่อนมาประชิดกลีบปากอิ่มสีชมพูแล้วดูดเม้มริมฝีปากล่างอย่างหยอกเย้า ก่อนแทรกเรียวลิ้นร้อนสอดเข้าไปเมื่อเธออ้าปากจะประท้วงหรือกำลังจะบอกอะไรบางอย่างแก่เขา แต่เขาไม่สนใจจะฟังเวลานี้เขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้นแม้กระทั่งเสียงร้องค้านจากความรู้สึกส่วนลึกที่เตือนตัวเองว่า

‘นายกำลังจะกลืนน้ำลายตัวเองรอบสอง’

เวลานี้ถ้าจะฉุดอารมณ์และความต้องการที่พุ่งสูงของเขาให้ลดลงมันคงต้องเอาช้างสักสิบเชือกมาฉุด เพราะเธอทำให้ร่างกายเขารุ่มร้อนครั้งแล้วครั้งเล่า ดังนั้นเขาจึงต้องใช้ร่างกายเธอดับความเร่าร้อนให้เขามันถึงจะสาสม

ภูบดินทร์พลิกเรียวลิ้นสากไล่ต้อนเรียวลิ้นนุ่มไปจนสุดทาง ในที่สุดเธอก็จูบตอบอย่างดูดดื่ม เพราะร่างกายเธอต้านอำนาจการปลุกเร้าอย่างช่ำชองต่อไปไม่ไหว เขาไม่อยากละจากโพรงปากหวานล้ำสักนิดเดียว ทว่ามันยังมีอีกหลายที่ซึ่งนักสำรวจใจร้อนอย่างเขายังต้องไปค้นหา เขาส่งจมูกคมไปค้นหากลิ่นหอมรัญจวนจากแก้มนุ่มเลยไปถึงซอกคอซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่รู้เบื่อ ทุกส่วนจากร่างกายเขาทำงานสอดประสานกันและแบ่งงานกันอย่างลงตัว มือหนาจัดการรูดสิ่งกีดขวางบนร่างกายเธอเลื่อนต่ำลงทีละนิดๆ เท่าที่มือเขาจะเอื้อมไปถึงได้และก็เป็นอีกครั้งที่เธอไม่สวมเสื้อยกทรง ดังนั้นชุดเดรสแทนที่มันจะเกาะอกแต่มันกลับถูกรูดไปเกาะไว้รอบสะโพกกลมกลึงหากไม่ใช่ผ้ายืดรัดรูปมันคงร่วงเผละลงไปกองที่พื้นตั้งนานแล้ว ก่อนที่มือหนาจะเลื่อนไล้ผิวเนียนขึ้นไปกอบกุมทรวงอกอวบอิ่มทั้งบีบทั้งเคล้นอย่างย่ามใจ

“อย่าค่ะคุณภูบดินทร์” คำประท้วงกระท่อนกระแท่นของชญานินที่เริ่มรู้สึกหวาดกลัวดูเหมือนจะไร้น้ำหนัก เธอบ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบสันจมูกที่ไล้ระจากแก้มนุ่มลงมาสู่ซอกคอขาวได้ก็จริง แต่เขามิได้หยุดเพียงแค่นั้นเขาก้มมาคลุกเคล้าทรวงอกอวบอิ่มที่ถูกมือหนานวดคลึงฟอนเฟ้นอยู่ก่อนหน้า แตะปลายลิ้นอุ่นหยอกเย้าไล้วนรอบเม็ดบัวสีชมพูทั้งสองข้างจนมันหดตัว สลับดูดเม้มด้วยริมฝีปากร้อนฉ่า บางครั้งเขาแกล้งขบเม้มแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยวที่เธอชอบยั่วให้เขาตบะแตกเสียจนเธอรู้สึกเจ็บ

“อืม...” ภูบดินทร์คำรามเสียงต่ำในลำคอร่างกายของเขาเกร็งเครียดทุกสัดส่วน ดังนั้นอาภรณ์เปียกชื้นทุกชิ้นทั้งของตัวเองและของชญานิน จึงถูกเขาสลัดออกไปพ้นตัวอย่างรวดเร็ว ร่างกายเปลือยเปล่าเปียกชื้นจึงแนบสนิทเป็นเนื้อตัวเดียวโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง

“อาบน้ำพร้อมกันดีกว่านะ” เจ้านายหรี่ตามองร่างงามผุดผ่องที่เขาอยากจะแทรกเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายเธอเสียเหลือเกิน เลขาฯ สาวหน้าเห่อเป็นสีชมพูจัดจ้านด้วยความอาย เธอส่งค้อนให้ครั้งหนึ่งเพราะเขาถามทั้งๆ ที่ไม่อยากได้คำตอบ แต่ถอดเสื้อผ้าเธอออกจนหมดแถมยังเปิดน้ำจากฝักบัวลงมาชโลมร่างกายกันอีกรอบ

“แบมือขึ้นมาสิเจสซี่” เสียงทุ้มออกคำสั่ง หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่าย แบมือรับครีมอาบน้ำที่เขาบีบให้ ทว่าพอเธอจะลูบไล้ครีบอาบน้ำให้ร่างกายตัวเองเขากลับร้องห้าม แล้วชี้ปลายนิ้วไปที่ร่างกายกำยำที่เธอไม่กล้ามองส่วนที่ต่ำกว่าเอว

“นั่นมันสำหรับผม นี่ ต่างหากสำหรับตัวคุณ” หญิงสาวมองเขาบีบครีมอาบน้ำใส่ฝ่ามือแทนที่จะเป็นฟองน้ำนุ่มลื่นอย่างลุ้นระทึก ว่ามือหนาของเขาจะชอนไชไปถึงส่วนไหนของร่างกายเธอบ้าง เพียงแค่คิดเธอก็ยังใจสั่น ไม่อยากคิดว่าถึงเวลานั้นเปลวเพลิงพิศวาสจะทำให้เธอเร่าร้อนมากแค่ไหน

ภูบดินทร์ยิ้มกริ่มเขาไม่ปล่อยดวงตาสีน้ำตาลหวานซึ้งกลอกมองเขาอย่างสับสนอยู่นานนัก เขาลูบไล้เนื้อครีมนุ่มลื่นด้วยฝ่ามือทั้งสองข้างจนเกิดฟองแล้วแตะละเลงทาจนทั่วผิวเนื้อนุ่มอย่างซุกซนและพึงพอใจ ยิ่งส่วนไหนที่แตะแล้วเธอสะดุ้งเผลอร้องครวญครางออกมาเขาก็ยิ่งอยากแกล้ง และอยากแกล้งอยู่อย่างนั้นอย่างไม่รู้เบื่อ

“อาบให้ผมบ้างสิ” เขาทำเสียงออดอ้อนเมื่อเห็นเธอทำท่าเงอะงะไม่รู้ว่าจะแตะร่างกายเขาตรงส่วนไหนก่อน ในที่สุดเธอก็ยอมทำตามคำสั่งแกมขอร้องของเขา แต่เธอก็ไม่กล้าพอขอเว้นไว้ที่หนึ่งก็แล้วกัน ภูบดินทร์อมยิ้มอย่างพึงพอใจเพราะถ้าเธอกล้ามากขนาดนั้นอาจทำให้เขาคิดมากพานจะเสียอารมณ์ไปได้ง่ายๆ

หลังจากล้างฟองครีมให้กันและกันจนเนื้อตัวหอมสะอาดสะอ้านกันดีแล้ว เรือนร่างอร่ามตาผิวพรรณขาวอมชมพูที่มีหยดน้ำเกาะพราวไปทั้งตัว ทำให้เธอสวยเซ็กซี่มากเสียจนเขากลายเป็นคนใจร้อนมากถึงร้อนที่สุด เขาไม่อาจทนรอได้เมื่อเธอบอกให้รอก่อนเธอจะออกไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้เพราะมันอยู่ข้างนอก แต่เขากลับอุ้มเธอเดินตัวปลิวออกมาวางลงกลางเตียงกว้าง โดยมีกายแกร่งคลานมาคร่อมทับทั้งที่ผมยาวสลวยของเธอยังเปียกอยู่

“ต้องโทษคุณเจสซี่ ชอบแต่งตัวโป๊ทำให้ผมรุ่มร้อน ใครจะอดใจไหว”

หญิงสาวอ้าปากจะคัดค้านว่าไม่จริง ริมฝีปากร้อนฉ่าก็ฉกมาปิดเรียวปากอิ่มของเธอเสียก่อน เรียวลิ้นทั้งสองต่อสู้ฟาดฟันกันอย่างดูดดื่มและพลิ้วไหวไปในทิศทางเดียวกันเหมือนมวยถูกคู่ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนฉ่าจะก้มลงมาดูดกินทรวงอกอวบอิ่มจนจมลึกเข้าไปอย่างกระหายสลับกันทั้งสองข้าง

ชญานินถูกเพลิงพิศวาสแผดเผาเสียจนเนื้อตัวสะท้านไหวระริก อารมณ์ของเธอพุ่งสูงตามแรงปลุกเร้าและสัมผัสจากร่างกายเขา เขาโทษว่าเธอเป็นคนสุมมันขึ้นมา เธอเป็นฝ่ายยั่วยวน แต่เขาจะรู้ไหมว่าตอนนี้หากเขาหยุดการเคลื่อนไหวไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนของร่างกาย มันอาจทำให้ร่างกายที่รุ่มร้อนของเธอดิ้นทุรนทุรายถึงขั้นระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ได้

“อ๊ะ” ร่างงามสะดุ้งเนื้อตัวร้อนผะผ่าวแล่นไปตามปลายนิ้วแข็งแรงที่กรีดไล้เบาๆ จากร่องอกอวบผ่านหน้าท้องแบนราบ แล้วกางฝ่ามือเคล้าคลึงเนินเนื้อสล้างอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนที่ปลายนิ้วยาวจะเคลื่อนต่ำลงไปแตะเกสรดอกไม้พราวพร่างไปด้วยน้ำหวานที่ล่อให้แมลงภู่ผึ้งมาลิ้มชิมรสความหอมหวาน

ชญานินจิกหัวไหล่หนาทั้งสองข้างเอาไว้แน่น ริมฝีปากอิ่มก็เม้มสนิทเพื่อกันไม่ให้เสียงครางลอดออกไปให้ได้อายเขา แต่กระนั้นเธอก็ยังกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ปล่อยเสียงครางยาวบ้างสั้นบ้างตามจังหวะการรุกล้ำด้วยปลายลิ้นร้อนที่ตวัดขึ้นลงหยอกเย้าเกสรดอกไม้อย่างเนิบนาบสลับรัวเร็วจนเนื้อตัวเธอบิดเกร็งไปทุกส่วน หญิงสาวยังหลับตาพริ้มเนื้อตัวบิดส่ายเหมือนใจจะขาดรอนๆ ด้วยความรุ่มร้อน เมื่อบางอย่างขาดการต่อเนื่อง เธอส่งเสียงครวญกระเส่า เธอต้องการการเติมเต็มจากเขาอย่างโหยหา เวลานี้ทั้งร่างกายและหัวใจเธอก็พร้อมเหลือเกินที่จะหลอมเป็นส่วนเดียวกับร่างกายเขา ก่อนหน้านี้เขาดูใจร้อนมากขนาดผมเธอเปียกเขายังไม่ให้เสียเวลาไปเช็ด เขาปลุกปั่นร่างกายเธอจนสะบัดร้อนสะบัดหนาว แต่ทำไมตอนนี้เขาใจเย็นนัก เย็นยะเยือกเหมือนอยู่ในขั้วโลกเหนือมันเย็นเกินไปหรือเปล่า

ครั้นปรือตาขึ้นมองเห็นแผ่นหลังกว้างของผู้ที่ปลุกปั่นร่างกายเธอจนรุ่มร้อนดังเปลวเพลิงแทนที่จะได้เห็นใบหน้าและสายตาวาววาม ทว่าตอนนี้เขากลับนั่งนิ่งหันหน้าไปทางปลายเตียง ร่างสะคราญที่นอนบิดเร่าจึงชาวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างนึกไม่ถึง ว่านี่มันการแก้แค้นและเขาก็ทำได้สำเร็จ เธอเคยทำให้เขาอับอาย แต่ตอนนี้เขาทำให้เธอรู้สึกอับอายมากยิ่งกว่า อา...เขาเลือดเย็นเหลือเกิน เขาทำได้ยังไง

“หัวเราะสิคะคุณภูบดินทร์ หัวเราะให้สาแก่ใจ วันนี้คุณล้างอายสำเร็จแล้ว สำเร็จอย่างที่เจสซี่ไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนไหนเขาทำกันแบบนี้” ชญานินดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดคลุมร่างกายแล้วลุกขึ้นมานั่งคุดคู้อยู่กลางเตียง เธอพร่างพรูคำพูดเสียดแทงออกมาทั้งน้ำตาที่หลั่งไหลออกมาเหมือนเขื่อนแตกด้วยความผิดหวัง เสียใจ และรู้สึกอับอายจนเกินจะทานทนและอีกหลากหลายความรู้สึก เขาทำแบบนี้กับเธอได้อย่างไร เขามีหัวใจหรือเปล่า แล้วต่อไปเธอจะยังทำงานร่วมกับเขาและมองหน้าผู้ชายคนนี้ได้อยู่อีกหรือ

“หมดเวลาเล่นเกมแล้ว...เจสซี่” ผม...ขอโทษนั่นคือสิ่งที่เขาไม่ได้พูด ภูบดินทร์ลุกขึ้นยืนเชื่องช้าเขาเอ่ยคำนั้นออกมาด้วยเสียงแหบแห้งแผ่วเบาผ่านลำคอ ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกรอบ โดยไม่ได้หันกลับมามองหญิงสาวที่กำลังสะอื้นไห้มองแผ่นหลังเขาผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อล้นด้วยความรู้สึกอับอาย เธอจึงไม่ได้เห็นแววตาของผู้ชายที่ต้องการรักษาชื่อเสียงของเธอเอาไว้ ว่าเขาต้องข่มอารมณ์ ข่มความต้องการจนร่างกายแทบปริร้าวนั้นมันสาหัสสากรรจ์เพียงใด นั่นเป็นเพราะคำพูดประโยคเดียวของประวิทย์ที่ผุดขึ้นมาในหัวก่อนเขาจะกลายเป็นคนทำลายเธอ และทำลายความเชื่อถือเพื่อนสนิทของผู้เป็นแม่ด้วยตัวเขาเอง

‘ลุงฝากเจสซี่ด้วยนะภูบดินทร์ ถ้าแกทำอะไรไม่ถูกไม่ควรอยากอบรมสั่งสอนอะไรก็ทำได้เลยเต็มที่ไม่ต้องกลัวลุงโกรธ สิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรมเมืองนอกทำให้แกเป็นเด็กใจแตก แต่มันไม่ใช่ความผิดของแกหรอก ลุงเองต่างหากที่ผิด ลุงปล่อยปละละเลยแกมานาน และลุงก็เสียใจที่ไม่อาจทำให้แกอยู่ร่วมบ้านเดียวกับคุณศศิมาและนินาได้ทั้งที่แกเป็นลูกคนหนึ่ง’

ภูบดินทร์ยอมรับว่าที่ผ่านมาเขาเองก็มองเธอในภาพลบไม่ต่างจากคนอื่น ทว่ากลีบดอกไม้และเกสรยังสวยสดสมบรูณ์มิได้บอบช้ำที่ผ่านสายตามาเมื่อสักครู่ทำให้เขามั่นใจเหลือเกิน เขาจึงรู้สึกละอายใจไม่กล้าล่วงเกินเธออย่างที่ร่างกายเขาปรารถนามากไปกว่าการสัมผัสภายนอก เวลานี้ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะบอกพ่อของเธอหรือทุกคนที่มองเธอว่าเป็นเด็กใจแตก ว่าแท้ที่จริงแล้วเธอยังบริสุทธิ์ผุดผ่องมิได้บุบสลายเลยแม้แต่น้อย เขาเสียอีกที่กำลังจะหน้ามืดตามัวทำให้กุหลาบงามของเธอมีรอยราคิน

ภูบดินทร์หยิบเสื้อผ้าชุดเดิมของเขาขึ้นมาบิดพอหมาดๆ แล้วนำกลับมาใส่ใหม่อย่างไม่มีทางเลือกอื่น ตอนเดินกลับออกไปอาจจะมีคนสังเกตเห็น หรือตั้งคำถามอย่างสงสัยว่าทำไมเขาใส่เสื้อผ้าเปียก แต่เวลานี้ค่อนข้างดึกมากแล้ว เขาหวังว่าเขาจะไม่เจอใครเลยสักคนโดยเฉพาะคนที่รู้จักส่วนบุคคลอื่นๆ เขาไม่ได้แคร์อยู่แล้ว

เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำกำลังจะเดินผ่านเตียงกว้างที่มี

ชญานินนอนฟุบคว่ำหน้าอยู่ ภาพหญิงสาวมีผ้าห่มผืนหนาปกคลุม กระนั้นก็ยังเห็นว่าเธอนอนสะอื้นจนตัวโยนอยู่ภายใต้ผ้าห่ม หากแต่ไม่มีเสียงร้องคร่ำครวญเหมือนทีแรก เขาทั้งสงสารและรู้สึกผิดอย่างมหันต์ที่หน้ามืดตามัวทำแบบนั้นกับเธอ ถ้าเป็นไปได้เขาอยากเข้าไปนั่งลงใกล้ๆ อยากช่วยเช็ดหน้าที่ยังเปียกชื้นที่เห็นโผล่ออกมาจากผ้าห่ม เพื่อปลอบโยนให้เธอคลายความเสียใจ แต่เขาเลือกจะไม่ทำแบบนั้น เพราะถ้าไม่เข้มแข็งไม่เด็ดขาดเขาจะปราบเด็กดื้อรั้นอย่างชญานินไม่ได้แน่นอน

“หมดเวลาร้องไห้ฟูมฟายแล้วเจสซี่ เกมมันย่อมมีทั้งแพ้และชนะ ผมเคยแพ้ผมก็ยอมรับความพ่ายแพ้ และผมก็หวังว่าคุณจะมีน้ำใจนักกีฬากลับไปร่วมงานร่วมกันได้เหมือนเดิม หรือถ้าคุณแพ้ไม่เป็นจะลาออกผมคงไม่ห้าม เพราะยังไงๆ เงินค่าเหล้าเกือบหมื่นและเงินที่ผมให้คุณยืมไปห้าหมื่น ถ้าผมไปเรียกเก็บจากคุณลุงประวิทย์ท่านคงไม่ว่าอะไร แต่ก็อาจจะกุมขมับนิดหน่อย หรือผมควรจะไปเรียกเก็บจากคุณอาศศิมาดีล่ะ พ่อของคุณจะได้ไม่ต้องกลุ้มใจ” ภูบดินทร์ยืนกอดอกทอดสายตามองหญิงสาวที่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มด้วยแววตาอ่อนโยน ทว่าคำพูดนั้นเสียดแทงใจดำคนฟังอย่างจงใจเยาะเย้ย เพื่อให้เธอเกิดแรงฮึดสู้ก่อนเขาจะหันหลังเดินจากไปเงียบๆ

เสียงฝีเท้าหนักดังห่างออกไปประตูห้องนอนเปิดและปิดในเวลาไล่เลี่ยกัน ร่างที่คู้ตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาจึงพลิกตัวนอนหงายค่อยๆ โผล่ใบหน้าขาวซีดจนไร้เลือดฟาด แต่อาบนองด้วยน้ำตาที่ยังรินไหลไม่หยุดด้วยความรู้สึกอับอายจนสุดจะพรรณนา เขาปลุกปั่นร่างกายและจิตวิญญาณของเธอซึ่งกำลังเมาทำให้สติและการควบคุมตัวเองบกพร่องร่างกายอ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งถูกไฟลน จนเธอพรั่งพร้อมยินยอมจะหลอมรวมร่างกายเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับเขาเป็นเพราะอารมณ์หวามไหว แต่เขากลับทำให้เส้นทางสู่แดนฉิมพลีของเธอที่ใกล้จะแตะขอบสวรรค์อยู่รอมร่อต้องขาดสะบั้นลง และพูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำว่ามันคือเกม

“ได้สิคะคุณภูบดินทร์ ถ้าทั้งหมดมันเป็นแค่เกม เจสซี่จะลองเล่นอีกสักครั้งเอาให้หมดหน้าตักกันไปเลย เอาให้รู้กันไปเลยว่าครั้งต่อไปใครกันที่จะพ่ายแพ้ แต่รับรองมันต้องไม่ใช่เจสซี่อย่างแน่นอน”

หญิงสาวแค่นยิ้มเหี้ยมทั้งน้ำตาที่ยังไหลอาบแก้มเป็นทางยาว เธอบอกตัวเองว่าเธอต้องเข้มแข็งเธอต้องฮึดสู้ หนี้สินทั้งหมดเธอเป็นคนก่อดังนั้นเธอต้องรับผิดชอบด้วยตนเอง หากไม่ยอมกลับไปทำงานผู้ชายเลือดเย็นอย่างเขาอาจไปเรียกเก็บเงินที่เธอติดค้างเขาไว้กับบิดาหรือมารดาเลี้ยงของเธออย่างที่ขู่ไว้ก็ได้ ความจริงเธอไม่ได้แคร์ศศิมาเลยสักนิด แต่สำหรับพ่อเธอก็ไม่อยากให้ท่านถูกภรรยาใหม่พูดจากระแนะกระแหนโดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอ

โปรดติดตามต่อพรุ่งนี้ค่ะ

ระบำอารมณ์-อีบุ๊ก วางจำหน่ายในเว็บเมพแล้วนะคะ สาวๆ ที่รัก

ระบำอารมณ์ จันทร์กระจ่าง www.mebmarket.com “ที่เหลือจัดการเองนะ ผมจะออกไปรอด้านนอก” เขาพูดเสียงแข็งเพื่อสยบความหวามไหวแล้วรีบเดินออกไปทันที“เดี๋ยวค่ะคุณภูบดินทร์ มันยังรูดต่อไม่ได้ค่ะ” “อะไรของคุณอีกนะเจสซี่ยุ่ง ชะ...มัด...เลย…” เขาสบถเสียงขุ่นทำเหมือนกำลังหัวเสียเต็มประดาแต่ก็ยอมหันกลับมา ทว่าเมื่อหันมาพบกับร่างกายงดงามตรงหน้าที่ต้องการยั่วยวนและเขาก็รู้ดี แต่เธอทำให้เขาตกตะลึงพรึงเพริดเสียจนหูตาลายใจสั่นหวิว“ช่วยปลดตะขอให้หน่อยสิคะคุณภูบดินทร์ เจสซี่แกะไม่ออกอีกแล้ว” ชญานินสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อเรียกความมั่นใจและสยบความหนาวเยือกเมื่อต้องโชว์หวิวต่อหน้าเขา เธอออดอ้อนน้ำเสียงกระเส่า มือเรียวจับปลายเนกไทขึ้นไปแตะริมฝีปากเขาอย่างอ้อยอิ่ง จากนั้นจึงเอามาแตะกลีบปากอิ่มสีชมพูของเธอแล้วทำเสียงดังจ๊วบ ตาโตสีน้ำตาลหวานซึ้งหรี่มองเขา จึงเห็นสายตาหวามไหวจากคนสูงกว่า แต่ว่าร่างกายเขายังยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหวไม่รู้ว่าทนอดหรืออดทนกันแน่ แต่เธอจะไม่หยุดอยู่แค่นี้หรอกถ้ายังใจแข็งอยู่ได้ก็นับว่าเขาแน่มาก จะได้รู้กันไปว่าเสน่ห์ของเธอใช้ไม่ได้จริงกับเสือผู้หญิงคนนี้ มือเรียวยกขึ้นลูบไล้แผงอกหนาผ่านเสื้อเชิ้ตแขนยาวราคาแพงที่เขาสวม ครั้นไปสะดุดกับตุ่มไตแข็งทั้งสองข้าง เธอจึงซบหน้าลงกับอกกว้างเพื่อซ่อนรอยยิ้ม ฝ่ามือนุ่มลูบไล้หมุนวนจุดอ่อนไหวอย่างแผ่วผิว เธอกำลังมีชัยชนะเหนือเขา และจะลบล้างคำสบประมาทได้อย่างสวยงาม“เจสซี่”