Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #471 : จักรกลสาว กับ ขนมปังจ้าวนักรบ เล่ม 4 ขนมปังรสเข้มข้น

สำนักพิมพ์: Dexpress

ราคาปก: 199 บาท

แนวเรื่อง: Action, Comedy, Fantasy

แต่งเรื่อง: SOW

Illustration: Zaza

แปล: แมวน้ำถลาลม

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 7 เล่มยังไม่จบ ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK  รีวิวเล่มแรกๆที่นี่  เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3

เรื่องย่อ:

รูทได้รับการไหว้วานให้ทำขนมปังใน ‘เทศกาลขอบคุณ’ ของออกันเบลซ์ ปริมาณงานเพิ่มขึ้นทำให้คนอบขนมปังและเหล่าพนักงานต้อนรับเหน็ดเหนื่อยกันจนถึงขีดสุด ทว่าในตอนนั้นเองที่ฮิลเดการ์ดร้อยโทของกององครักษ์และจารชนที่ชื่อ ‘มนุษย์หมาป่า’ ได้ปรากฏตัวขึ้นเพื่อสังหารรูท แม้สเวนจะดูการปลอมตัวของอีกฝ่ายออกอย่างง่ายดายและจับตัวทั้งสองคนไว้ แต่ประโยคที่รูทพูดออกมากลับเป็น ‘นายทำขนมปังเป็นรึเปล่า?’ เสียอย่างนั้น ขณะเดียวกันความวุ่นวายครั้งใหญ่ก็กำลังคืบคลานเข้าใกล้ความสัมพันธ์ระหว่างรูทและสเวน!?

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                 เล่มนี้ผมซื้อโดยการสั่งพรีออเดอร์ก่อนงานหนังสือรอบที่แล้ว ซึ่งเล่มที่ได้มาก็มีการพิมพ์ผิดพลาด แต่ทางสนพ.ก็รีบจัดการส่งเล่มใหม่ที่แก้ไขแล้วมาให้อย่างรวดเร็ว ทำให้ผมได้ของแรร์เก็บไว้อีกเล่ม ขอชื่นชมในการแก้ไขที่ฉับไวจริงๆ

                องค์ประกอบของเรื่องนี้มักจะมีสามอย่าง

1.ฉากบรรยายถึงขนมปังและของกิน

2.ฉากแอคชั่นการต่อสู้ระหว่างคน การต่อสู้ระหว่างหุ่นกับหุ่น

3.ฉากดราม่าแบบหนังสงครามโลก

ซึ่งเล่มนี้คนเขียนก็เล่นแต่ละประเด็นได้หนักหน่วงและเข้มข้นกว่าเล่มก่อนเยอะมาก ฉากของกินนี่ทำเอาผมจับทัวร์ยุโรปไปตระเวนกินจริงๆ ฉากต่อสู้ระหว่างพระเอกกับยอดฝีมืออีกคนก็ทำได้โอเค เป็นเล่มที่ผมพึ่งเห็นว่าพระเอกนี่มันก็เก่งเนอะ เล่มที่แล้วๆมาโดนสาวหุ่นแย่งซีนหมด นอกจากนั้นก็ยังมีฉากทำสงครามตีป้อมด้วย เหตุการณ์ทหารก่อการปฏิวัติ แล้วขนรถถังมาบุกเมืองหลวงนี่ ทำให้นึกถึงอีเว้นท์ของบางประเทศแฮะ

                และในส่วนของพาร์ทดราม่า เล่มนี้มันเศร้าโพดๆ จริงๆแต่ละเล่มมันก็เริ่มเศร้าขึ้นเรื่อยๆอ่ะนะ แต่เล่มนี้เศร้ามาก สงสารตัวละครหลายตัวเลย แถมยังเป็นเล่มที่เฉือดตัวละครทิ้งได้หน้าตาเฉย

                ตัวละครหลักของเล่มนี้คือฮิลเดลการ์ดที่เป็นตัวร้ายจากเล่มที่แล้ว ผมเริ่มเชื่อแล้วว่าวัตถุดิบในการสร้างสุดยอดนางเอกก็คือนางร้ายเกรดบีนี่ล่ะ เปิดตัวมาเป็นยัยติ่งทำเรื่องร้ายๆสารพัด จากนั้นเปิดปูมอันแสนดราม่าในอดีต ใส่ความน่าสงสารเข้าไป จากนั้นก็ให้มีฉากสำนึกตัวเท่านี้ก็เพิ่มความน่ารักได้จมเลย คล้ายๆกับนิมฟ์จากเรื่องฮาเร็มนางฟ้านั่นล่ะ แต่สเน่ห์ของฮิลเด้ยังไม่ถึงขั้นนิมฟ์ และก็ไม่น่าจะมีโมเม้นกุ๊กกิ๊กกับพระเอกด้วย

 

                สำหรับตัวร้ายหลักที่น่าจะเป็นบอสของเรื่องนี่ก็เป็นตัวร้ายที่ทำได้ดี คืออ่านแล้วรู้สึกเกลียดมันชะมัด อยากทะลวงกำแพงมิติไปไรเดอร์คิกใส่หน้ามันจริงๆ ยิ่งตอนจบเล่มนี้คนเขียนดันทิ้งปมค้างคาให้ตัวร้ายมีชัยอีก เอาเป็นว่าใครยังไม่ได้อ่านเล่มสี่ รออ่านพร้อมเล่มห้าดีกว่าครับจะได้ไม่ค้าง

                ป.ล. อ่านตอนจบแล้วอยากนั่งไทม์แมชชีนไปต่อยหน้าไอแซ็ค อาซิมอฟที่คิดกฏสามข้อของหุ่นยนต์จริงๆ

ระดับความพึงพอใจ: 4/5 เล่มหน้าขออาวุธต้าน RPG ให้พระเอกหน่อยเถอะ