Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #458 : กันโอตะ เล่ม 2 อ่านแล้วขัดใจชอบกล

สำนักพิมพ์: Gift Book

ราคาปก: 270 บาท

แนวเรื่อง: Fantasy, Harem

แต่งเรื่อง: Shisui Meikyou

Illustration: Suzuri

แปล: iSiscon

สถานะปัจจุบัน: ปัจจุบันออกมา 12 เล่มยังไม่จบครับ ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK รีวิวเล่มแรกๆที่นี่   เล่ม 1

เรื่องย่อ:

ลูท “โอตะปืน”ที่ได้กลับชาติมาเกิดยังโลกเวทมนตร์นั้นได้ออก เดินทาง ในฐานะผจญภัยด้วย “อาวุธปืน” ที่ตัวเองมีครอบครอง แค่คนเดียวนี่คือการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง!—ซึ่งในความเป็นจริงก็ควรจะเป็นเช่นนั้นแต่ทว่ากลับถูกหลอกลวง ช่วงชิง ทรัพย์สินจนถูกซื้อตัวเป็นทาสเพื่อเป็น “ถุงโลหิต” ของตระกูล แวมไพร์ไปจนได้

     ท้ายที่สุดก็ได้พานพบกับคุณหนูคริส บุตรสาวแวมไพร์ที่เป็น เด็กสาวที่แสนน่ารัก—

     “คุณหนู ยินดีที่ได้รู้จัก—”  [......เกลียดผู้ชายค่ะ ]

     ถูกเขียนข้อความปฏิเสธมาอย่างเต็มโบกเลย!

     เงื่อนไขที่จะได้อยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไปนั้นก็คือการเปิดหัวใจของ

คุณหนูที่เป็นเด็กเก็บตัวให้ได้!? มิหนำซ้ำยังไม่อยากเชื่ออีกว่าเมื่อลูท กลายเป็นพ่อบ้านประจัญบานแล้วก็พบว่าคริสนั้นมีพรสวรรค์ด้าน “อาวุธปืน” อย่างเหลือเชื่อ......?

     นี่คือหนทางก้าวแรกอันแสนยิ่งใหญ่สู่การสร้างกองทัพฮาเรมขึ้นมา!? ภารกิจพิชิตหัวใจคุณหนูแวมไพร์เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!

ความรู้สึกหลังอ่าน:

                นิยายเล่มนี้อ่านแล้วกระอักกระอ่วนชอบกล อารมณ์ประมาณว่าอ่านนิยายสูตรสำเร็จแบบเดิมๆมาหลายเรื่อง จนมักจะมีการตัดพ้อว่าทำไมไม่มีใครเขียนแบบนู้เนแบบนี้บ้างฟะ แต่พอมาเจองานเขียนแบบที่ใกล้เคียงกับที่จินตนาการเอาไว้ มันดันไม่ปังเท่าที่คิด เลยยิ่งทำให้รู้สึกกร่อยกว่าเดิม

                ก่อนอื่นขอสรุปเนื้อเรื่องคร่าวๆ เริ่มต้นมาพระเอกก็แยกทางกับคู่หมั้นหูหมาเพื่อนสมัยเด็ก โดยสาวเจ้าไปเรียนต่อที่โรงเรียนเวทมนต์ ส่วนพระเอกมาเป็นนักผจญภัยที่อีกเมือง แต่แล้วพระเอกก็โดนพวกมิจฉาชีพหลอกรูดทรัพย์และถูกขายเป็นทาสที่ทวีปปีศาจ และได้มารับใช้คุณหนูตระกูลแวมไพร์ที่เป็นฮิคิโคโมริเนื่องจากโดนเพื่อนร่วมชั้นแกล้งเพราะไม่มีทักษะการใช้เวทมนต์ จากนั้นพระเอกก็เริ่มตีสนิทคุณหนูแวมไพร์ทีละนิด จนในที่สุดคุณหนูแวมไพร์ก็เปิดใจกับพระเอก แต่ในตอนท้ายเล่มตระกูลแวมไพร์ก็โดนศัตรูโจมตีจนบ้านแตก ทำให้พระเอกต้องพาคุณหนูหลบหนีไปอีกทวีปแล้วก็จบเล่มนะจุดนั้น

                ในปัจจุบันถ้าจะบวกไลท์โนเวลแนวไหนมีเกร่อที่สุดก็คงไม่พ้นแนวเกิดใหม่ต่างโลกนี่ล่ะ ซึ่งเรื่องกันโอตะก็มีความพยายามที่จะแหวกสูตรสำเร็จของแนวต่างโลกทั่วไปอยู่ แต่สำหรับผมหลายๆอย่างมันยังไม่ค่อยโดนเท่าไหร่ เช่น

                การใข้ปืนในโลกแฟนตาซี เป็นมุขที่ใช่กันหลายเรื่อง ก็ยอมรับนะว่าการเอาอาวุธสมัยใหม่อย่าง AK47 หรือจรวดRPG ไปยิงถล่มมังกรหรือก๊อบลินเป็นอะไรที่อลังการน่าดู แต่การเขียนเรื่องให้ตัวเอกไปสร้างปืนใช้ในโลกแฟนตาซีนี่ผมว่ามันเป็นอะไรที่ทำให้สนุกได้ยาก ต้องเซ็ทเรื่องให้มันสมดุล คนอ่านแล้วเชื่อว่าพระเอกมันควรใช้ปืนจริง คือถ้าเป็นโลกที่เวทมนต์ล้ำมากๆ มีตัวละครใช้เวทโอเวอร์ได้เยอะๆ ก็อาจจะไม่มีประโยชน์ให้ตัวเอกสร้างปืน แต่ถ้าเป็นโลกที่เรียลมากๆ ไม่ค่อยมีเวทมนต์มาอำนวยความสะดวก ตัวเอกก็น่าจะสร้างได้แต่ปืนคาบศิลาแบบกากๆ ซึ่งก็ไม่น่าสร้างความได้เปรียบอะไรมากนัก ซึ่งเรื่องกันโอตะทำในจุดนี้ได้ดีครับ คือเซ็ตให้พระเอกกับตัวละครบางตัวเป็นพวกง่อยในเรื่องเวทมนต์ แต่มีทักษะบางอย่างที่เหมาะกับปืน และต้องมีแต่ใช้ปืนเท่านั้นตัวละครพวกนี้ถึงจะเปร่งประกายได้ แต่ข้อเสียก็คือคนเขียนก็น่าจะเป็นกันโอตะเหมือนกัน ดังนั้นนิยายจึงมีข้อมูลเกี่ยวกับปืนอัดแน่นมาก ถ้าคุณเป็นคนชอบปืนก็น่าจะโอเค แต่ถ้าไม่ใช่ก็อาจจะเซ็งได้

                พระเอกโชว์ของไม่มีกั๊ก เป็นจุดที่ผมมักจะเซ็งนะเวลาผมอ่านแนวแฟนตาซีต่างโลกบางเรื่อง คือตัวเอกเป็นพวกโฟเบียการเป็นจุดเด่น ชอบทำตัวเป็นคนจนๆ เลเวลต่ำๆ เวลามีของเทพก็จะเก็บไว้มิดชิดไม่ยอมเอาออกมาใช้ให้ใครเห็นง่ายๆ บางทีก็แถไปเรื่อย คืออ่านแล้วขัดใจว่าต้องพยายามไม่เป็นจุดเด่นขนาดนั้นด้วยเหรอฟะ แต่พอมาเรื่องนี้พระเอกไม่เป็นแบบนั้นเลยครับ ทั้งๆที่ครอบครองปืนกลที่น่าจะเป็นสุดยอดนวัตกรรมของโลกแฟนตาซี แต่ก็เอาไปไล่ยิงมอนกลางทุ่งใกล้เมืองโดยไม่แคร์สายตาประชาชีแม้แต่น้อย สุดท้ายก็ดึงดูดพวกมิจฉาชีพเข้ามาเล่นงาน และบรรดาปืนที่สร้างไว้ก็โดนปล้นหมด คืออ่านแล้วต้องอุทานในใจว่าบัพพาโล่จริงๆ

                พระเอกโดนขายเป็นทาส เรื่องการค้าทาสนี่แทบจะเป็นอะไรที่โผล่มาในแนวแฟนตาซีปัจจุบันเกือบทุกเรื่อง จนบางทีก็แอบสงสัยว่าคนญี่ปุ่นที่เป็นคนในประเทศประชาธิปไตยที่พัฒนาแล้ว และให้ความสำคัญกับสิทธิมนุษยชน จะหมกมุ่นกับการจับคนมาเป็นทาสอะไรขนาดนั้น ยิ่งถ้าไปดูโดมืดก็มีแนวที่บังคับผู้หญิงมาเป็นทาส(หรือหนักกว่านั้น)อยู่เกลื่อนตลาด ซึ่งก็อาจเป็นได้ว่าสังคมบ้านเขาเครียดเกินจนคนเกิดความต้องการกดขี่ใครสักคนกระมัง ตัวผมเองก็ไม่ได้แอนตี้เรื่องการค้าทาสในนิยายเท่าไหร่ คือมันเป็นระบบที่มักจะต้องเจอในสังคมที่ยังไม่เจริญอ่ะนะ แต่ถ้าเรื่องไหนตัวเอกทำท่าระริกระรี้ไปซื้อทาสสาวเข้าฮาเร็ม ผมว่าไม่งามเหมือนกัน มาเรื่องนี้ก็แหวกให้พระเอกเป็นฝ่ายโดนจับขายเป็นทาสแทน ซึ่งก็เป็นอะไรที่ไม่ค่อยได้เจอนะ แต่คนเขียนดันไม่ขยี้ประเด็นนี้เท่าไหร่ แถมตอนท้ายให้พระเอกไปร่วมมือกับพ่อค้าทาสซะงั้น

                พระเอกฉลาดน้อย คือเวลาอ่านนิยายต่างโลกแล้วมีพระเอกอดีตนีทหรือฮิคกี้แต่ดันเป็นพวกอัจริยะ ฉลาดรู้ไปหมดทุกอย่างผมก็เซ็งนะ ครือถ้าเอ็งฉลาดขนาดนั้นยังจะเป็นนีทอีกเหรอฟะ นีทฉลาดรู้มากเลยเป็นนีททำตัวขวางโลกมันก็มี แต่คนแบบนั้นก็ควรมีจุดบกพร่องอะไรบางอย่าง ทำให้ใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปไม่ได้ ไม่ใช่เป็นพวกเทพทำอะไรก็เก่งไปหมด มันอ่านแล้วไม่อิน แต่พระเอกกันโอตะนี่กระหม่อมบางสมแล้วที่ชาติก่อนเป็นนีท คือนอกจากไอเดียสร้างปืนแล้วมันไม่ค่อยแสดงความฉลาดเท่าไหร่ ตอนโดนหลอกขายเป็นทาสก็ที พอมาเป็นคนใช้ตระกูลแวมไพร์ ทั้งๆที่ตัวละครหนึ่งมันส่อพิรุธว่าจะทรยศขนาดนั้นแต่ก็ยังดูไม่ออกอีก ทำเอาอ่านแล้วรู้สึกขัดใจ

                ความดราม่าไม่เข้มข้นพอ คือผมก็ไม่ชอบนะนิยายที่ดราม่าเครียดๆเนี่ย ถ้าเลือกได้ก็อยากอ่านแนวคอมมาดี้เบาสมองมากกว่านั่นล่ะ แต่กันโอตะเล่มนี้เนื้อเรื่องมันน่าจะดราม่าแต่คนเขียนก็ไม่ได้ขยี้เท่าที่ควร อย่างตอนพระเอกโดนหลอกมาขายเป็นทาสนี่ มันเป็นอีเว้นท์ที่พระเอกน่าจะเข้าสู่ดาร์คไซด์ คือโดนชิงทั้งสมบัติ ทั้งอิสรภาพ มันควรจะแค้นมากๆแต่ดันเอาแต่กลุ้มว่าใครจะซื้อตรูหว่า ตรูจะโดนขุดทองไหม อ่านแล้วรู้สึกขำแทนซะงั้น หรือตอนตระกูลแวมไพร์ที่ดีกับพระเอกโดนทำลาย จริงๆมันก็ดราม่านะ แต่คนเขียนก็ยังเหมือนเปิดช่องให้มีความหวัง ไม่ถึงตับแตกแบบสุดๆ มันก็เลยอ่านแล้วรู้สึกครึ่งๆกลางๆอ่ะ จะดราม่าก็ดราม่าไม่สุด แต่ก็อาจจะเป็นกลวิธีคนเขียนที่จะหักดราม่าสุดในเล่มต่อๆไปก็เป็นได้

                แม้จะมีจุดที่รู้สึกขัดใจอยู่บ้างแต่ก็เป็นเรื่องอ่านสนุกใช้ได้ครับ ใครที่ชอบปืน อยากได้เกร็ดความรู้เกี่ยวกับปืน รับรองว่าตอบโจทย์ครับ และที่สำคัญคุณหนูแวมไพร์โลลินี่น่ารักใช้ได้ เป็นสายฮิลลิ่งชั้นดี อยากลูบหัวแล้วให้เรียกพี่ชายสักครั้งจัง  

 

ระดับความพึงพอใจ: 3/5  เหมาะสำหรับคนชอบปืนชอบเรื่องปืนล่ะนะ