Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #372 : มันผิดรึไงถ้าใจอยากจะพบรักในดันเจี้ยน เล่ม 7 ผู้หญิงช่างน่ากลัว

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 210 บาท

แนวเรื่อง: Action, Adventure, Fantasy, Harem

แต่งเรื่อง: Fujino Omori

Illustration: Suzuhito Yasuda

แปล: วิสุทธิ์

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 12 เล่มยังไม่จบ มีภาคแยกไอตัน 9 เล่ม ภาคแยกริว 1 เล่ม ทำเป็นอนิเมะแล้ว ดูปกเล่มอื่น CLICK  รีวิวเล่มก่อนๆ   เล่ม 1-4   เล่ม 5   เล่ม 6

เรื่องย่อ:

‘เฮสเทีย แฟมิเลีย’ ที่ถือกำเนิดใหม่ได้เริ่มเคลื่อนไหวแล้ว! ริริ เวลฟและมิโคโตะซึ่งกลายเป็นผู้ติดตามใหม่หลังก้าวข้ามการต่อสู้ดุเดือดอย่าง ‘วอร์เกม’ เป็นครอบครัวอีกหนึ่งของเบลและสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้น แต่ว่า “ที่นี่คือที่มั่นของพวกเราเบลิท บาบิริ” เบลไล่ตามมิโคโตะและหลงเข้าไปในแหล่งเริงรมของโอราลิโอ ‘เมืองกลางคืน’ ที่ดูแลโดย ‘อิชทาร์ แฟมิเลีย’ “ฉันถูกแหล่งเริงรมแห่งนี้ซื้อมาค่ะ” ที่นั่นเด็กหนุ่มได้พบกับฮารุฮิเมะเด็กสาวตะวันออกไกลผู้ถูกจองจำ ทางเลือกของเบลขณะโดนดูดกลืนเข้าไปในแผนการร้ายที่เคลื่อนไหวคือ----- “แค่ครั้งเดียวก็พอ ขอเป็น วีรบุรุษของคนคนนั้น-----” นี่คือ----- ‘แฟมิเลีย มิส’----- ซึ่งมีเด็กหนุ่มคอยก้าวเดินโดยมีเทพธิดาเป็นผู้บันทึก

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                มีคนบอกว่าเรื่องนี้ยิ่งผ่านไปเนื้อก็ยิ่งดาร์คมากขึ้น ซึ่งก็น่าจะจริงอย่างเล่มเจ็ดนี้เปิดมาก็มีประเด็น โดนจับมาขายเป็นทาส ต้องเป็นโสเภณีในซ่องซะแล้ว แต่สุดท้ายตอนจบก็ยังสวยๆ เป็นแนวโชเน็นอยู่ล่ะนะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเล่มหลังจะดำดิ่งกว่านี้ไหม

ใครอ่านเรื่องย่ออ่านสปอยล์แล้ว อาจจะคิดว่าเนื้อหาเล่มนี้เกี่ยวกับตัวละครหญิงคนใหม่ ที่ถูกแฟมิลี่ตัวเองเอาเปรียบ แล้วเบลคุงก็ต้องเข้าไปช่วยเหมือนกรณีของรีรี่ ซึ่งก็ถูกครึ่งเดียวครับ เพราะเนื้อหาครึ่งแรกนั้นคือเบลถูกเทพีคนหนึ่งที่ไม่ถูกกับเฟรย่าหมายตา ถึงสั่งให้สาวๆในสังกัดพาตัวมาจับกดเพื่อหักหน้าเฟรย่า

เนื้อหาช่วงแรกจึงเป็นการที่เบลต้องวิ่งหนีจากสาวๆครับ แต่ถ้าคิดว่าเป็นฉากมุ้งมิ้งแบบแนวเลิฟคอมทั่วไปล่ะก็ผิดถนัด เพราะสาวๆที่โผล่มามีแต่โหดๆ ยิ่งตอนเบลเกือบโดนยายคางคกจับกดนี่ ทำเอาภาพข้างล่างผุดขึ้นมาในหัวเลยครับ เรียกว่าเป็นเหตุการณ์ที่เบลคุงวิกฤติกว่าเล่มก่อนๆมากทีเดียว

 

                ปกติแล้วเบลเป็นตัวเอกออกแนวเคะๆอยู่แล้ว ยิ่งเล่มนี้เกือบถูกจับกดเสียซิงออร่าความเคะยิ่งกระจาย นี่ถ้าตรูเป็นสายโชตะค่อนได้หลงหัวปักหัวปำแน่นอน แต่ในครึ่งหลังคนเขียนก็ยูเทิร์นให้เบลกลับมาสู้กับเหล่าสาวเถื่อนเพื่อช่วยตัวละครหญิงคนใหม่ ที่เป็นสาวจิ้งจอกชื่อฮารุฮิเมะ โดยรวมๆแล้วก็น่ารักดีแต่ผมว่าเธอติดอีโมน่ารำคาญไปหน่อย ไม่ประทับใจเท่าตอนฉากไปช่วยรรีรี่แฮะ

 

                เสน่ห์อีกอย่างของเรื่องนี้คือการเอาเทพเจ้าต่างๆมาใช้ ซึ่งเทพีที่พวกตัวเอกต้องงัดในเล่มนี้ก็คือ อิชทาร์ เทพีแห่งความรักและความงามของบาบิโลเนียครับ นอกจากกิลกาเมซแล้ว พวกเทพในตำนานบาบิโลเนียค่อนข้างถูกใช้ในการ์ตูนหรือนิยายน้อยกว่าเทพกรีกเทพนอร์สมาก อย่างอิชทาร์นี่เรื่องที่พูดถึงผมก็นึกออกแค่เรื่องตะวันรักที่ปลายฟ้า ที่อ้างว่านางเอกเป็นอิชทาร์มาเกิด

 

อิชทาร์ในนิยายเป็นเทพีมั่วเซ็ก และก็ขี้อิจฉาจึงจ้องเล่นงานเฟรย่าที่เป็นเทพีแห่งความงามเหมือนกัน ซึ่งนิสัยก็ค่อนข้างสอดคล้องกับตำนานล่ะนะ ว่าแต่มุมมองเรื่องความรักของคนโบราณก็ฮาร์ดคอร์เอาเรื่องนะเนี่ย เทพีแห่งความงามกับความรักทั้ง อโฟรไดที เฟรย่า อิชทาร์ นี่ล้วนแต่มีวีรกรรมบิชชี่แสบสันต์ทั้งนั้น

                สุดท้ายอิชทาร์ในนิยายก็โดนเฟรย่าเอาคืนแบบสาหัสครับ ซึ่งเป็นฉากที่เราจะได้เห็นความยันของเฟรย่า ที่ทำเอาเสียวสันหลังแทนเบลคุงทีเดียว ทั้งๆที่เล่มนี้มีฉากเซอร์วิสเยอะที่สุด แต่สาวๆดันโหดจนอ่านแล้วไม่เกิดอารมณ์ใคร่เลยแฮะ

ระดับความพึงพอใจ: 4/5 พอเห็นความโหดเฟรย่าแล้วรู้สึกเหมือนโดนกระตุกต่อม M