คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : {Ch2} ; ความรู้สึก
CHAPTER 2
แสงอาทิตย์ผ่านเข้ามาจากภายนอกหน้าต่างเป็นตัวบ่งบอกได้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้า ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงค่อยลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสายก่อนจะลุกลงมาจากเตียงเพื่อเตรียมทำกิจวัตรประจำวันในตอนเช้า วันนี้ฮยองจุนมีงานไปถ่ายแบบกับสมาชิกที่เหลืออีกสี่คนตอน 10 โมงเช้า เขาจึงไม่รีบร้อนเท่าไหร่นัก แต่สิ่งที่เขาเกือบลืมไปหลังจากอาบน้ำเสร็จ นั่นคือวันนี้เป็นเวรของเขาที่ต้องไปปลุกจองมิน!
พระเจ้าช่วย... ไม่คิดจะเมตตาฮยองจุนคนนี้หน่อยหรอครับ...
ส่งผมไปปลุกจองมินเนี่ย... เท่ากับส่งไปตายกันเลยนะครับ!
ตอนนี้เป็นเวลา 9 โมงแล้วแต่ฮยองจุนก็ยังยืนอยู่ที่หน้าห้องของจองมินมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ก็จะให้ทำยังไงได้หล่ะ ก็เขาไม่กล้าเข้าไปนี่นา... จองมินอย่างกับม้าในคราบคนที่ตื่นมาพร้อมจะกัด (?) เขาได้ทุกเมื่อ!
หลังจากรวบรวมสติได้สักพัก... เขาก็ค่อยๆเปิดประตูเข้าไปพร้อมกับเจอห้องที่เต็มไปด้วยสารพัดตุ๊กตาสัตว์... พร้อมกับม้า (?) ในคราบคนที่ใช้ผ้าปิดตาลายแพนด้านอนอยู่ โดยที่แผ่รังสีออกมาว่า 'ใครปลุกฉัน ตาย!'
รวบรวมสติกันได้อีกครั้งแล้ว ฮยองจุนจึงค่อยเดินเอาไม้ขึ้นมาหยิบแล้วเขี่ยจองมินเหมือนอาราเล่จิ้มขี้ (?) เมื่อไม่มีปฏิกิริยาอะไรเกิดขึ้น... ร่างบางจึงค่อยๆเดินเข้าไปแล้วเขย่าคนบนเตียงอย่างกล้าๆกลัวๆ..
"จองมิน ตื่นได้แล้ว... สายแล้วนะ วันนี้เราต้องไปถ่ายแบบนะรู้ไหม" ฮยองจุนพูดขึ้นอย่างเบาๆและตั้งท่าที่พร้อมจะเผ่นได้ทุกเมื่อ.. แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง สุดท้ายจองมินก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นหรือลุกขึ้นมาไล่กระทืบเขาเลย.. วิธีสุดท้ายที่เขาคิดจะทำในการปลุกก็คือ การกระโดดทับ!
ซึ่งมันเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาคิดจะทำ.. แต่ก็นะ เพื่ออนาคต คิมฮยองจุนยอมเสี่ยงตายครับ!
1… 2 .. 3…
ตอนนี้ฮยองจุนได้กระโดดขึ้นไปทับตัวจองมินเรียบร้อยพร้อมกับมีปฏิกิริยาจากคนข้างล่างว่าตื่นเรียบร้อยแล้ว.. ในขณะที่เขากำลังจะเผ่นจากเงื้อมมือของจองมินนั้น.....
"โอ๊ยๆๆๆ จองมินนายปล่อยมือจากผมฉันเลยนะ โอ๊ย ไอ้บ้า ปล่อยสิโว้ย!" ฮยองจุนตอนนี้กำลังโดนจองมินเอามือกระชากผมอยู่ในข้อหาที่เขาไปรบกวนเวลานอนอันแสนสุขของเขา การที่จองมินดึงผมอยู่ตอนนี้มันทรมานมาก ถ้าหลุดไปได้หัวเขาจะล้านไหมเนี่ย.. ไม่เอานะเขาไม่อยากเป็นไอดอลหัวล้าน ไม่งั้นสาวๆก็ไม่กรี๊ดเขาสิ! แต่ทำยังไงคนที่ดึงผมเขาก็ไม่ยอมหยุดเสียที แถมยังดึงแรงขึ้นไปอีกโดยไม่พูดจาด้วย...
ตอนนี้ฮยองจุนผู้เกือบจะเป็นไอดอลหัวเกือบล้าน (?) กำลังดิ้นและถีบคนบนเตียงอีกคนพร้อมกับแหกปากตะโกนลั่นบ้าน ใครก็ได้ครับช่วยผมที ผมยังไม่อยากตายในเช้าวันนี้นะครับ ผมยังมีอะไรอยากทำอีกเยอะ..............
ตึงตึงตึงตึงตึง!!!
"นี่! เกิดอะไรขึ้นหน่ะ จองมินนายปล่อยฮยองจุนเดี๋ยวนี้เลยนะ!" ฮยอนจุงรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับรีบแยกสองคนออกจากกัน ให้ตายสิ จองมินจะฆ่าเด็กน้อยของเขาแต่เช้าเลยหรือไงนะ..
"โธ่ฮยอง.. ผมก็แกล้งๆกันสนุกเท่านั้นแหล่ะหน่า เนอะฮยองจุน" จองมินถอดผ้าปิดตาออกพร้อมกับเอามือปิดปากหาว ก็เขาหน่ะแค่เล่นกันจริงๆนะ เน๊อะ!
"เล่นบ้าอะไรของนาย ฉันเกือบตายแล้วรู้ไหมเนี่ย"
"นายไม่ตายหรอกฮยองจุน ชีวิตนายยังอยู่ต่ออีกยืนนานให้ฉันโขกสับอีกเยอะ ฮ่าๆๆๆ"
"อีม้าฟันเหยินเอ๊ย!" สิ้นเสียงคำพูดของฮยองจุนปุ๊ป จองมินที่อยู่บนเตียงก็ลุกขึ้นมาแบบไฮสปีดเพื่อไล่ล่าคนที่ว่าเขาในทันที ใครบอกเขาฟันเหยินกันหล่ะ ออกจะน่ารักขนาดนี้!
"พอๆ รีบๆไปอาบน้ำแล้วก็เตรียมตัวออกกันได้แล้ว เดี๋ยวไปสายตั้งแต่วันแรก” ฮยอนจุงพูดพร้อมกับแผ่รังสีอำมหิตออกมาก่อนจะเดินออกจากห้องไป สองคนที่กำลังวิ่งไล่จับกันอยู่จึงต้องหยุดกิจกรรมการวิ่งไล่และแยกย้ายกันไปแต่งตัวอย่างช่วยไม่ได้
การถ่ายแบบครั้งนี้เป็นการถ่ายแบบที่เกี่ยวกับธรรมชาติ ซึ่งสถานที่ที่เลือกในครั้งนี้คือสวนสาธารณะ ต้นไม้ที่เขียวขจีกับสายลมที่พัดพามาอย่างอ่อนๆ ใบไม้หลากสีปลิวไสว ทำให้เกิดทัศนีย์ภาพที่ร่มรื่นและผ่อนคลาย ไม่ว่าใครที่ได้มาที่นี่ก็ล้วนแต่ย่อมที่จะมีความสุขกันทั้งนั้น...
แชะ! แชะ! แชะ!
เสียงกดชัตเตอร์พร้อมกับเสียงช่างกล้องดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย ซึ่งชายหนุ่มทั้งห้าคนก็ตั้งใจทำงานกันอย่างขันแข็งและด้วยความที่เป็นมืออาชีพจึงสามารถทำให้งานวันนี้ผ่านไปได้อย่างด้วยดี
สิ้นเสียงผู้กำกับประจำการต่างคนก็แยกย้ายเพื่อไปพักผ่อนกันในที่ต่างๆ อากาศในวันนี้เย็นสบาย.. ไม่ร้อนและไม่เย็นจนเกินไป ฮยอนจุงลอบมองแผ่นหลังของเด็กน้อยที่กำลังพักดื่มน้ำอยู่เพื่อคลายความเหนื่อยจากการทำงานไปเมื่อครู่นี้..
แผ่นหลังที่เขาเฝ้ามองมาตลอดที่ได้พบกันครั้งแรก….
ฮยองจุน...
ก็ยังน่ารักไม่เคยเปลี่ยนไปสำหรับเขา
และเขา
ก็ไม่เคยรักใครเลยนอกจากฮยองจุน...
ฮยอนจุงลอบมองแผ่นหลังของคนที่ไม่รู้ตัวว่าแอบมองอยู่พร้อมกับอมยิ้มอย่างมีความสุข
หลังจากที่การถ่ายแบบจบ จนถึงเวลาที่ต้องกลับกันแล้ว ทุกๆคนจึงทยอยกันแยกย้ายไปเก็บของเพื่อกลับไปพักผ่อน หากแต่สมาชิกทั้งห้าคนก็ยังอยู่เพื่อชมและซึมซับบรรยากาศนี้ไว้
"ฮยอนจุงฮยอง.. ฮยองว่าผู้หญิงคนนี้น่ารักไหม ผมปลื้มเค้ามากเลยหล่ะ" ฮยองจุนหันไปถามคนที่อยู่ข้างๆพร้อมกับโชว์วอลเปเปอร์บนไอโฟนเครื่องสวยให้อีกฝ่ายดู ในรูปนั้นมีผู้หญิงหน้าตาน่ารัก เธอมีดวงตาที่สวยและมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ผมสีดำขลับช่วยขับให้ใบหน้าที่มีแก้มสีชมพูฝาดนั้นสวยงาม จมูกที่เข้าได้ดีกับรูปหน้าเรียวช่วยส่งผลให้เธอน่ารักและสวยในเวลาเดียวกัน...
ควอน โบอา..
ฮยอนจุงมองภาพนั้นด้วยสายตาที่เจ็บปวดแต่ก็ต้องรีบปั้นยิ้มเพื่อไม่ให้เด็กน้อยสงสัยในตัวเขา ร่างสูงแสร้งทำเป็นมองรูปนั้นด้วยความสนใจก่อนจะยิ้มและตอบคำถามที่คนข้างกายได้ถามเมื่อครู่
"อืม... น่ารักสิ"
"จริงหรอครับ ?.. อา.. เมื่อวานผมเจอเขาด้วยแหล่ะ ไปขอเบอร์มาแล้วด้วย" ฮยองจุนยิ้มกว้างอย่างมีความสุขให้กับฮยอนจุงพร้อมกับอวดเบอร์ของหญิงสาวที่เขารวบรวมความกล้าเพื่อไปขอมาเมื่อวานนี้
"
"อย่างผมหน่ะขอเป็นอยู่แล้วหล่ะฮยอง หล่ออย่างผม จีบติดชัวร์!"
เจ็บ...
เจ็บเจียนตาย...
แต่เขาตายไม่ได้....
เพราะเขาเจ็บที่หัวใจ
ไม่ใช่ร่างกาย....
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตอนที่สองมาแล้ววววววว ไรเตอร์ฟิต! 55555555555
เป็นยังไงกันคะสนุกไหม? อย่าเพิ่งตบไรเตอร์กันนะ 555
รักรีดเดอร์ทุกคนค่ะ เราอ่านทุกคอมเม้นเลยนะ
ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ ^^
ความคิดเห็น