คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : 21 days, วันที่ ๑๔.
FOURTEENTH DAY.
วันอาทิตย์ วันที่เหมาะแก่การใช้เวลาบนเตียงให้ยาวนานมากที่สุดดดดด ~~
แต่ทำไม๊ ทำไม ทำไม !
ติ๊งหน่อง
ทำไมต้องมีไอ่บ้าที่ไหนมากดออดด้วยก็ไม่รู้ T^T
แกล้งทำเป็นว่าไม่อยู่แล้วกัน
.
.
.
อ่า เงียบไปแล้ว ^W^
ติ๊งหน่อง ~
= =^!! บร๊ะ หน้าด้านจริงคนเขาไม่ไปเปิดให้ยังจะกดอีกอยู่ได้
แจจุงตัดสินใจดีดตัวออกจากฟูกที่นอนนุ่มๆ แล้วตรงไปเปิดประตูห้องของเขาทันที
"คิมจุนซู" =__=; ว่าแล้วตัวก่อกวนความสุขของเขาในวันอาทิตย์มีแค่คนเดียวจริงๆ ด้วย
"แกยังไม่ตื่นอีกหรอ" จุนซูถามแค่นั้นแล้วถือโอกาสเข้ามาในตัวห้องชุดของแจจุงทันที
"มีอะไรถึงได้มาที่นี่...เก้าโมงเช้า = =" นี่ถ้าไม่สำคัญหรือว่าไร้สาระพอๆ กับรถเข็นชนกันเมื่ออาทิตย์ก่อนล่ะเจอดีแน่ๆ คิมจุนซู!
"พ่อแม่ฉันไปเที่ยวต่างประเทศกัน"
"แล้ว?"
"แล้วฉันก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว"
"แล้ว??" แจจุงยังเดาไม่ออกว่าจุนซูต้องการจะสื่อถึงอะไรกันแน่
"ไม่มีใครทำอาหารให้กินเลย ทำให้กินหน่อยดิ -..-" โป๊ะเช๊ะ!
"แกออกจะรวยหากินนอกบ้านไม่ได้รึไง!" อยากจะเขวี้ยงระเบิดใส่ไอ่เพื่อนสนิทคนนี้จริงๆ เลย
"ทำอาหารเช้า กลางวัน เย็น ให้เพื่อนแค่นี้ลำบากมากเลยดิ?"
"..." อย่ามาดราม่าใส่นะคิมจุนซู ไม่ใจอ่อนหรอกนะเว้ยจะบอกให้ T^T
"เพื่อนอดอยากอ่ะคิมแจจุง ถ้าเพื่อนพร้อมก้นไม่เล็กลงจะทำไง?"
"..." อย่ามาทำหน้าตาแบบนั้นได้มั้ยคิมจุนซู!!!
"ใช่สิ คิมจุนซูไม่สำคัญเท่าชองยุนโฮแล้วนี่ TOT"
"โอเค ก็ได้ - - อยากกินอะไรล่ะ" สุดท้าย...ก็ต้องยอมมันในที่สุด ทำไมต้องยกชื่อนี้มาอ้างด้วย!
"ว่าแล้วว่าต้องได้กิน > <! อเมริกันเบรคฟัส~"
"ได้ รอแปปละกัน" คนสวยเดินกลับเข้าไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยก่อนจะกลับออกมาด้วยเสื้อผ้า ชุดใหม่สบายๆ แต่แล้วคนสวยก็ต้องช๊อคกับบุคคลที่เพิ่มเข้ามาอยู่ในห้องเค้าอีกสองคนบนโซฟา ตัวโปรด...
"ชองยุนโฮ ปาร์คยูชอน - -?" แจจุงมองผู้มาใหม่ทั้งสองคนด้วยความประหลาดใจ เข้ามาได้ไงวะ? แล้วทำไมคิมจุนซูต้องยิ้มกว้างขนาดนั้น???
"พอดีกินกันสองคนกลัวจะเหงาน่ะ ก็เลยชวนยูชอนมาด้วย ยูชอนก็เลยไปเรียกยุนโฮลงมาอีกคนน่ะ" กระจ่างแจ่มแจ้งที่สุด แต่เอ๊ะ...
"ทำไมปาร์คยูชอนถึงได้มาเร็วนักล่ะ?" แจจุงจำได้ว่าเขาอาบน้ำแต่งตัวไม่น่าจะถึง 15 นาทีด้วยซ้ำ หรือว่าบินมา??
"อ่อ..." จุนซูยิ้มค้างพร้อมกับหันไปขอความช่วยเหลือจากยูชอน
"ว่าจะมาหาไอ่ยุนโฮพอดีน่ะ แล้วจุนซูโทรไปตาม ^^;"
"อ๋อ...." เข้าใจแล้ว... "แล้วทำไมจุนซูถึงได้โทรตามล่ะ? ไปสนิทกันตอนไหน?" เท่าที่จำได้...จุนซูไม่เห็นจะเคยบอกเลยว่าสนิทสนมถึงขั้นโทรหาปาร์คยูชอนน่ะ ครั้งล่าสุดที่เจอกันไม่ใช่ตอนรถเข็นบ้าบออะไรนั่นเรอะ?
"อ่า..." จุนซูและยูชอนมองหน้ากันด้วยความอ้ำอึ้ง
"หิวแล้ว ไปทำอาหารซักทีสิ" แต่ชองยุนโฮดันพูดขัดขึ้นมาเหมือนต้องการช่วยชีวิตเพื่อนอีกสองคน(?)
แจจุงมองหน้ายุนโฮก่อนจะพยักหน้า แต่ก็ไม่วายมองจุนซูและยูชอนด้วยความสงสัย หรือว่าอะไรที่ไอ่จุนซูปิดบังจะเป็นเรื่องนี้??
แอบไปกิ๊กกับปาร์คยูชอนรึไงวะ !!
ระหว่างที่คนสวยกำลังก้มหยิบของจากในตู้เย็น
อ่า...ต้องใช้อะไรมั่งนะ ไข่...แฮม ไส้กรอก ดีนะที่วันก่อนซื้อเอาไว้
"มีกิมจิมั้ย?"
เฮือออกกกก! ตกใจหมด = =; เมื่อกี้ยังคุยกับสองคนนั้นอยู่ที่โซฟาเลยไม่ใช่รึไง
"เข้ามาทำไมเนี่ย?" วันนี้ยังไม่ได้คิดเลยว่าจะเข้าหายุนโฮยังไง...แต่เหมือนยุนโฮจะมาเข้าหาเค้าเองซะงั้นน่ะ ยุนโฮนั่งอยู่บนเคาท์เตอร์ตรงกลางส่วนของห้องครัว
"อยากกินแพนเค้กกิมจิ"
"แพนเค้กกิมจิ?"
"อืม ทำให้หน่อย" การขอให้คนอื่นทำอะไรให้ต้องทำหน้านิ่งๆ แบบนี้ด้วยหรอ?
"อืม ได้สิ" ถึงจะทำหน้ายังไงคิมแจจุงคนนี้ก็ทำให้อยู่ดีนั่นแหละ...
เอ๊ะ แล้วทำไมต้องทำ??
"ช่วยมั้ย?" แจจุงวางของที่เตรียมอกมาทั้งหมดวางไว้ข้างๆ ชองยุนโฮ
"ผสมแป้งแพนเค้กแล้วกัน ทำเป็นใช่มั้ย?" แจจุงหันไปหยิบแป้งออกมาจากตู้พร้อมกับชูให้ร่างสูงดู
"..." ยุนโฮพยักหน้าน้อยๆ ร่างสูงลงไปยืนกับพื้นพร้อมกับรับแป้งมาจากคนสวย
ยุนโฮจัดการเทแป้งลงในกะละมังที่แจจุงเอามาให้ และต้องไข่ใส่ลงไปก่อนจะใช้ไม้พายคน
"คนเบาๆ สิแป้งมันฟุ้ง" แจจุงที่ตั้งกระทะแล้วเทน้ำมันลงไปหันมาดุ
"..." ยุนโฮไม่ได้ตอบอะไร มือหนายังคงกำไม้พายแล้วพยายามคลุกแป้งกับไข่ให้เข้ากัน
"ยุนโฮหยิบจานในชั้นนั้นมาให้หน่อย 4 ใบ" แจจุงชี้บอกโดยที่ยังจดจ่ออยู่กับไข่ในกระทะตรงหน้า
"อ่ะ" แจจุงรับจานที่ถูกยื่นมาวางไว้ข้างๆ กระทะ
"นี่ แป้งเลอะแก้มน่ะ" แจจุงที่หันมามองหน้ายุนโฮที่ยืนอยู่ข้างๆ หัวเราะน้อยๆ
โตเป็นหมีแล้วยังเลอะเทอะอยู่อีก -..-
"ช่างมันเถอะ" ยุนโฮยื่นจานอีกใบตามไปใส่ไข่ดาวฟองที่ 2
"ไม่อายคนอื่นเค้ารึไง?" แจจุงเลิกคิ้วถามก่อนจะตอกไข่ฟองที่ 3 ลงในกระทะ
"ไม่อาย..."
"..."
"เพราะแจจุงก็เลอะเหมือนกัน"
แผล่บ
แป้งข้นเหนียวที่ผสมกับไข่และนมถูกป้ายอยู่ที่แก้มเนียนโดยฝีมือของ...
ชองยุนโฮ - -*
"นี่ มันเปื้อนนะ !" เดี๋ยวปั๊ดตบด้วยตะหลิว ใช่เรื่องมาเล่นมั้ยเนี่ย = =;;;;
"..." ยุนโฮไม่สนใจ ยื่นจานอีกใบให้แจจุง แจจุงรับมาวางเรียงไว้ข้างสองใบแรกแล้วตักไข่ฟองที่ 3 ใส่ลงไป
"ผสมเสร็จรึยังแป้งน่ะ?"
"เสร็จแล้ว พึ่งใส่นมไปเมื่อกี้"
"อืม" แจจุงพยักหน้ารับ รู้สึกคันยุบยิบๆ ที่ข้างแก้ม
ไอ่แป้งบ้านั่นจะทำให้หน้าเค้าพังมั้ยล่ะเนี่ย = =! ไม่ได้นะ บำรุงมาอย่างดีจะมาเป็นฝ้าเป็นด่างกับอิแค่แป้งแพนเค้กไม่ได้เด็ดขาด !
"นี่ชองยุนโฮ" แจจุงหันไปเรียกคนข้างๆ
"หืม?"
"ไปเอาผ้าเช็ดตัวที่อยู่ในห้องน้ำมาเช็ดให้หน่อย"
"เช็ด?"
"แก้มนี่ไงเล่า มันคัน!" นี่ถ้าว่างคงไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าไปแล้วล่ะ นี่ยังเหลือฉอมกับไส้กรอกที่ต้องทอดอีก แล้วไหนจะแพนเค้กอีกล่ะ !
"อ่อ..อ่ะนี่" ยุนโฮส่งจานใบสุดท้ายให้แจจุงแล้วเดินออกจากส่วนของห้องครัวไป
ว่าง่ายดีแฮะ -..- เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปจริงๆ นะเนี่ยชองยุนโฮ
แต่ก็ดี แบบนี้น่ารักดี ^^
ยุนโฮกลับมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัว ร่างสูงเดินไปเปิดน้ำชุบผ้าขนหนูพอหมาดๆ แล้วเดินกลับไปหาคนสวยหน้าเตา
แปะ
แจจุงสะดุ้งเล็กน้อยกับสัมผัสอ่อนนุ่มเปียกหน่อยๆ ที่ข้างแก้ม
มันกลับมาตอนไหน ?= =
"เช็ดออกให้หมดนะ" แจจุงบอก พร้อมกับหยิบแฮมออกจากซองแล้วใส่ลงไปในกระทะ
เปาะแปะ เปาะเปะ
เสียงน้ำมันกระเด็นช่างทำให้บรรยากาศในห้องครัวโรแมนติก(?)ยิ่งนัก ~
"สะอาดแล้วใช่มั้ย?"เมื่อยุนโฮละผ้าขนหนูออกจากใบหน้าสวย แจจุงจึงถามเพื่อความแน่ใจ
"อื้ม" ยุนโฮส่งเสียงตอบอย่างหนักแน่น
"แน่ใจนะ?" แจจุงถามย้ำอีกครั้ง ใบหน้าคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ -.-
และแล้วแจจุงก็ได้คำตอบที่ชัดเจนแจ่มแจ้ง...
ฟอดดด !
"O____o!" ตะหลิวที่กำลังพลิกกลับด้านแฮมอยู่ชะงักทันที
"อื้ม สะอาดแล้ว หอมด้วย" ยุนโฮตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
แจจุงค่อยๆ หันมามองใบหน้านิ่งๆ ด้วยสายตาปริบๆ
ชองยุนโฮหอมแก้วเขางั้นหรอ?????
แถมยังพูดประโยคอันน่าขนลูกอีก...
สะอาดแล้ว หอมด้วย
สะอาดแล้ว หอมด้วย
สะอาดแล้ว หอมด้วย
อั้ยย่ะ ! ถึงประโยคมันจะน่าขนลุกแต่หัวใจเต้นแรงมากจริงๆ....
ชองยุนโฮหยุดอ่อยซักทีได้ป้ะ!!
<3
5555555 แจโดนอ่อยอีกแล้วอ่ะ อยากให้รวมเล่มมั้ย? อ่านตอนก่อนหน้านี้แล้วหรือยัง??
ถ้ายังไปอ่านโลดดด !~~~
>w<
ความคิดเห็น