คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : WH[Y] DO YOU LOVE ME PROJECT [YAOI]
- APPLICATION FORM -
“นายจะไม่เกลียดฉันใช่มั้ย... ฮะๆ ไม่มีอะไรหรอก!”
ประเทศที่อยากให้ตัวละครโลดแล่น : ไทย
ชื่อ-นามสกุล : จารุพิชญ์ ปราชญสิน [เชน] (Jaruphict Prachayasin [chen])(ไม่มั่นใจเลยค่ะว่าเขียนถูกมั้ย...)
เพศ : ผู้ชาย (ฝ่ายรับ)
อายุ : 17
สัญชาติ : ไทยแท้
รูปร่างหน้าตา : ผมระต้นคอสีน้ำตาลอมเทา(ย้อม) คิ้วเข้มตาคมสีเทา(เพราะคอนแทคเลนส์ ที่จริงสีน้ำตาลอ่อน) ผิวสีขาวออกแทนนิดหน่อยเพราะชอบออกแดด เป็นคนรูปร่างสูงโปร่ง ใส่สร้อยที่มีจี้รูปกระต่ายสีเงิน เป็นคนที่จัดหน้าตาดีมากค่ะ(ชนิดว่าอยากได้เป็นพ่อของลูก---) ปกติชอบทำหน้าเอ๋อๆ ไม่ก็มีรอยยิ้มบางๆตลอด
ส่วนสูง/น้ำหนัก : สูง 179 เซนฯ / หนัก 65 กิโลฯ
ลักษณะนิสัย : เชนดูเป็นผู้ชายเงียบๆค่ะ เพราะจะพูดก็ต่อเมื่อมีคนทักมาก่อน ถ้าไม่ทักเชนก็จะอยู่ๆนิ่งๆไม่พูดอะไรต่อไป และเชนก็ไม่ชอบเข้าหาคนอื่น จะให้เขาเข้าหาเองเพราะแบบนั้นเชนเลยไม่ค่อยมีเพื่อน ที่จริงแล้วเชนเป็นคนตลก บ้าๆ บอๆ ถ้าอยู่กับเพื่อนก็พร้อมโชว์ลูกบ้าตลอดเวลาที่มีโอกาส(?)
เชนจะมีระดับความสนิทของตัวเองค่ะ ระดับปกติก็คุยทั่วไป เพิ่มมาหน่อยก็เริ่มบอกของที่ชอบแล้วก็คุยเล่น สนิทสุดคือพูดทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเองค่ะ แต่ไม่เคยมีใครที่สนิทกับเชนที่สุด แม้แต่เพื่อนสมัยเด็กที่คบกันมาสิบกว่าปีเชนก็ไม่สนิทที่สุดเชนชอบของน่ารักๆค่ะโดยเฉพาะตุ๊กตากระต่ายจะชอบเป็นพิเศษ เพราะตุ๊กตากระต่ายคือตุ๊กตาตัวแรกที่พ่อกับแม่ซื้อให้ค่ะ นอกจากของน่ารักๆแล้วเชนก็ชอบการเย็บผ้ากับการอ่านหนังสือมากค่ะ
เชนเป็นพวกจำง่ายแต่ลืมเร็วและคิดมากค่ะ เชนเป็นคนที่ขี้ลืมและไม่ค่อยสนใจอะไรรอบตัวจะจำแต่สิ่งที่สนใจหรือตั้งใจจำแต่ถ้าไม่สนเมื่อไหร่สิ่งนั้นจะปลิวออกจากหัวทันที เชนชอบคิดอะไรต่างๆเยอะแยะไปหมดและใส่ใจความรู้สึกของคนรอบข้างมากเกินไป โดยเฉพาะกับเพื่อนเชนจะใส่ใจมากเป็นพิเศษ
เชนเป็นพวกชอบเหม่อ สติหลุดง่ายและซุ่มซ่ามมากค่ะบางที่คิดอะไรเพลินจนเดินชนเสาก็เคย เดินอยู่ดีๆสะดุดหินก็เป็นบ่อยแต่ตั้งตัวได้เลยไม่เคยล้ม
เชนเป็นคนหน้าบางที่หน้าด้านบางเวลาและเขินง่ายมาก และยิ่งขี้ลืมทำให้บางทีพูดอะไรผิดๆไปมารู้ตัวที่หลังก็ตอนอยู่คนเดียวหรือเดินออกมาแล้ว
แต่ถึงจะทำตัวเป็นคนอารมณ์ดีเมื่ออยู่กับเพื่อนแต่เชนเป็นพวกคนที่ขี้เหงามากเพราะงั้นเลยเชนเลยคิดเรื่องเพื่อนมากเป็นพิเศษ เชนเป็นพวกเก็บอารมณ์เก่งมากค่ะ จะใจเย็นและไม่ถือโทษโกรธใครถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ส่วนมากถ้าโดนว่าแรงๆก็จะนิ่งใส่ แต่พออยู่คนเดียวก็จะร้องออกมา ยกเว้นจะโดนจี้ใจดำบ่อยๆเข้าและยิ่งเป็นคนคิดมากพอถึงจุดที่ไม่ไหวเชนก็จะร้องให้ออกมาเลย และเพราะเป็นคนที่เก็บอาการเก่งเลยแทบไม่มีใครเคยเห็นน้ำตาของเชนเลยค่ะ
เชนเป็นพวกที่เวลามีเรื่องชอบทำเป็นไม่มีอะไรแล้วจะแก้ไขด้วยตัวเอง แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆก็จะบอกเพื่อน และชอบพูดเรื่องที่ตัวเองจริงจังออกมาด้วยน้ำเสียงเล่นๆจนบางที่เพื่อนไม่รู้ความรู้สึกที่แท้จริง
เชนเป็นพวกใจอ่อนค่ะ ถึงบางครั้งจะไม่อยากทำอะไรก็จะยอมถ้าโดนตื้อบ่อยๆ แต่จะช่วยก็ต่อเมื่อรู้ว่าตัวเองทำได้ ถ้าไม่ได้เชนจะปฏิเศษเด็ดขาดเลยค่ะ
เชนเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องความรักค่ะ และไม่รู้ว่าความรักคืออะไร จะเหมื่อนกับที่ใส่ใจเพื่อนหรือเปล่า? แต่ไม่ว่าความรักจะเป็นยังไงขอแค่มีคนที่เข้าใจและจริงใจกับเชนมากที่สุดแค่นั้นก็พอ เพราะเชนต้องการแค่คนที่เข้าใจและรักในสิ่งที่เชนเป็นมากที่สุดค่ะ
ลักษณะการพูด : เชนเป็นคนที่มีน้ำเสียงทุ้มนุ่มๆ ชอบพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงเฮฮา ยกเว้นตอนที่เสียใจหรือเหนื่อยสุดๆ จะพูดแบบอ่อนแรง แทนตัวเองว่า 'ฉัน' กับเพื่อนหรือคนอายุพอๆกัน 'ผม' กับคนที่อาวุโสกว่า และจะลงท่ายว่าครับเสมอ แทนตัวคนอื่นว่า 'นาย' หรือ 'เธอ' แทนผู้อาวุโสกว่าว่า 'คุณ' ซึ่งน้ำเสียงจะเปลี่ยนไปแล้วแต่สถานะการณ์และความสนิท
- "ถ้ามีอะไรที่ฉันช่วยนายได้ก็บอกมาเลย ถ้าเพื่อเพื่อนฉันทำได้ทุกอย่าง!"
- "ขอบคุณมากเลยครับ ที่คุณดูแลผมมาตลอด"
ประวัติตัวละคร :สมัยเชนเด็กๆ พ่อกับแม่ของเชนรักกันมากเป็นครอบครัวสุขสันต์เลยค่ะ ทุกวันก็กินข้าวพร้อมหน้าอยู่ด้วยกันมาตลอด จนเชนอายุประมาณห้าปี พ่อก็เริ่มไม่กลับบ้านถึงกลับมาก็กลับดึกตลอด จากนั้นไปนานพ่อกับแม่ก็ชอบทะเลาะกัน เชนที่ยังเด็กก็ได้แต่ร้องให้อยู่ในห้องคนเดี่ยว หลังจากนั้นแม่ก็กลับบ้านดึกทุกวันแล้วปล่อยให้เชนอยู่บ้านคนเดียว ต่อมาทั้งสองก็ทะเลาะกันหนักขึ้นเรื่อยๆจนเชนอายุได้หกปีทั้งสองก็หย่ากัน แล้วไปแต่งงานใหม่
เชนได้ย้ายไปอยู่กับญาติฝั่งแม่แล้วเปลี่ยนนามสกุลใหม่ ตอนแรกเชนเป็นเด็กที่เงียบจนไม่ยอมพูดกับใครเลยจนได้มาเจอกับเด็กคนนึงที่มาขอเล่นด้วย เชนเลยค่อยๆเปิดใจแล้วกลายเป็นคนร่าเริ่งในที่สุด ตุ๊กตากระต่ายที่เชนได้ในตอนเด็กตอนนี้เชนก็ยังคงเก็บไว้อยู่ พอขาดก็ซ่อม เพราะกระต่ายคือสิ่งที่พ่อกับแม่ชอบเชนเลยมีกระต่ายเป็นสิ่งที่ชอบมากที่สุด พอขึ้นม.ต้นเชนก็ย้ายไปเรียนในเมืองแล้วเริ่มอยู่ตัวคนเดียวทุกเดือนจะมีเงินจากทางบ้านส่งมาให้ แต่พอขึ้นม.ปลายเชนไม่อยากรบกวนคนที่บ้านมากเลยไปทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านขายหนังสือเพราะอยู่ใกล้กับที่พัก
ฐานะของครอบครัว : พ่อกับแม่แต่งงานใหม่ ตอนนี้อยู่คนเดียว
ความชอบ : ทุกอย่างที่เป็นกระต่าย เค้ก ของกิน เพลง
สิ่งที่ไม่ชอบ หรือเกลียด : แมลงทุกชนิด คนชอบโกหก คนผิดสัญญา ที่ที่มีเสียงดังมาก
ประวัติการแพ้ : แพ้ขนกระต่าย (นรกของทาสกระต่าย)
ความสามารถพิเศษ : เล่นกีตาร์
งานอดิเรก : เล่นดนตรี ร้องเพลง อ่านหนังสือ(ที่ไม่ใช่หนังสือเรียน)
เพิ่มเติม : - ห้องของเชนส่วนมากจะมีกระต่ายค่ะ เช่น แก้วลายกระต่าย ชุดนอนลายกระต่าย หมอนลายกระต่าย เป็นต้น
- เชนเป็นพวกตกใจง่ายมากค่ะ เวลาตกใจนี้คำอุทานแทบไม่ซ้ำกัน มีตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันจักวาล(?) บางที่กำลังคิดอะไรก็พูดไปทั้งอย่างนั้นเลย- ถ้าจะขอให้เชนช่วยอะไรตัวล่อที่ดีที่สุดคือของกินค่ะยิ่งถ้าเป็นของที่ชอบเชนจะตกลงทันที(...)
- เชนเป็นคนที่ไม่สนใจอะไรเลยค่ะนอกจากตัวเองกับคนที่สนิทด้วย ถ้าเกิดมีใครฆ่ากันแต่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองหรือคนสนิทเชนจะไม่สนใจเรื่องนั้นทันที ประมาณเรื่องของนายฉันไม่เกี่ยว
- ท่าทางอ่อนแรงกับน้ำตาของเชนเป็นสิ่งหายากระดับ S+++ เลยค่ะ และใครที่เห็นท่าทางนั้นแปลว่าสนิทกับเชนมากที่สุดแล้ว
<< คุยกับผู้ปกครอง >>
“อยากให้ลูกได้แสดงเรื่องแบบไหนเป็นพิเศษไหมคะ” และ “อยากบอกอะไรกับไรเตอร์ อิอิ” :
ที่จริงแล้วชอบเรื่องแนวดราม่าค่ะ(แต่ก็อ่านไม่ค่อยไหว หัวใจอ่อนแอ) งั้นแต่ไรท์เลยค่ะ
น้องเชนเป็นคนที่สองที่ส่งตัวละครให้นิยายค่ะ อาจจะมีอะไรแปลกๆไปบ้างยังไงก็ขอโทษด้วยค่ะ กรุณาเอ็นดูน้องเชนด้วยนะคะ!
ถ้ามีข้อผิดพลาดก็ขอโทษด้วยค่ะ!
ความคิดเห็น