ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #176 : 10 พล็อตการ์ตูนแปลก by Cammy

10 เรื่องต่อไปนี้คัดเลือกจากตามความชอบ คุณค่าทางจิตใจ ความบันเทิง ความสร้างสรรค์ ที่ทำให้ส่งผลต่อชีวิตและคติในชีวิตประจำวัน

 (ปล. ใครที่บอกว่าไม่รู้จักการ์ตูนด้านล่าง ไม่เคยอ่านหรือดู  ก็ไม่แปลกล่ะเพราะผมชอบการ์ตูนที่มันไม่ดังไม่มีใครสนใจ โปรดยินดีด้วย เพราะคุณเป็นคนปกติธรรมดา)

(ปล. การ์ตูนบางเรื่องเนื้อหาก็ไม่ได้แปลกนะ ถ้าแปลกๆ นี้จำพวก Moe anthropomorphism นี้เพียบ แต่ที่ติดก็เพราะพล็อตหักมุมของมัน แบบว่าหยองจริงๆ)

10.วิศุทธิ์ พรนิมิต

              ความจริงการ์ตูนไทยเดี๋ยวนี้พัฒนาขึ้นมากครับ มุกพล็อตอะไรนี้แปลกแหวกแนวขึ้น แต่สิ่งที่อยากให้ปรับปรุงอีกนิดคือ ราคามันแพงเกิน การ์ตูนที่ไม่ใช่ของสยาม นี้ราคาแทบจับต้องไม่ได้ ราคามันเกินกำลังคนซื้อ กระดาษไม่ต้องใช้แบบแพงๆ ก็ได้ ถ้าราคาเป็นแบบนี้อยู่ ผมคงต้องยืนอ่านอย่างเดียวแหละ

การ์ตูนไทยที่มีไอเดียดีๆ แปลกๆ ด้านมืดของสังคมไทย ก็เช่น เดอะ ดวง หรือ วีระชัย ดวงพลา(เรื่องขาวกับดำ หรือจะเป็น ตาโปน(ไกรทอง) แต่ที่อยากแนะนำก็คือการ์ตูนที่เป็นผลงานของ วิศุทธิ์ พรนิมิตครับ ผลงานสมัยแรกๆ เลย อ่านแล้วเห็นสัจธรรมที่ว่า การ์ตูนไม่ต้องวาดสวยอลังการก็ขายได้ขอให้มันมีมุกหรือพล็อตอะไรแปลกๆ ก็ขายได้ กล่าวคือผลงานของวิศุทธิ์ตอนแรกสุดยอดมากๆ ในการวาดเหมือนไม่เต็มใจวาด ลายเส้นเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง วุ่นวาย พูดง่ายๆ ใครเห็นลายเส้นตอนแรกนี้แทบหยิบวางไปเลยทีเดียว แต่กระนั้นสิ่งที่ชอบคือมุกในการ์ตูนเรื่องนี้ครับ มุกประมาณว่าเด็ดดวงคนไทยดี ประมาณว่าถ้าไปอยู่สถานการณ์นี้เราก็คงทำแบบเดียวในการ์ตูนแหละ เช่น รถติดเราก็มีความคิดอยากปล่อยจรวดถล่มรถติดนี้ให้ยับพี่ท่านเลยสนองซะเลย ฉากทำลูกชิ้นหมูก็ทุบให้หัวแตก บอลไทยไปบอลโลกก็ทำให้คนไทยเก่งเทพซะเลย เป็นต้น และปัจจุบันผลงานของวิศุทธิ์ไปญี่ปุ่นแล้วนะครับ และลายเส้นปรับปรุงให้ดีขึ้น และพล็อตก็ปรับมาเป็นปรัชญาเรียบง่ายซ่อนอยู่ในเนื้อหาแทน

9. 'Fourteen' by Kazuo Umezu

               เป็นการ์ตูนเรื่องเดียวในรายการที่ผมไม่ได้อ่าน(และเชื่อเลยคนในที่นี้ก็ไม่เคยอ่าน) ผมดูแบบเฉือดๆ สมัยเด็กอายุ 5 ขวบ(มั้ง) ที่อ่านการ์ตูนแบบไม่มีลิขสิทธิ์(จำไม่ค่อยได้ว่าเป็นเรื่องเดียวกันหรือเปล่า) ติดตาติดใจกับภาพคนหัวไก่ บ้าๆ บอๆ ดี  จนเก็บมาคิดจนถึงปัจจุบัน พอไปค้นหาชื่อการ์ตูน ก็พบว่าเนื้อหาพล็อตมันบ้า พอกับสิ่งที่ผมคิดเลย  และเชื่อไหมว่าปัจจุบันไม่มีการ์ตูนยาวเรื่องไหนที่พล็อตหลุดโลกเท่าเรื่องนี้อีกแล้ว

โดย Fourteen เกิดในขึ้นศตวรรษ 22 ที่โลกมนุษย์เจริญรุ่งเรือง อาหารสามารถผลิตด้วยคอมพิวเตอร์ป้อนข้อมูล ณ บริษัทผลิตหน้าอกไก่แห่งหนึ่ง จู่ๆ คอมพิวเตอร์ที่ป้อนโปรแกรมผลิตลูกตาไก่แทนที่เป็นหน้าอก และต่อมาเซลล์ลูกตาก็เติบโตขึ้นจนเป็นหัวไก่ และนักวิจัยคนหนึ่งเกิดสงสารมันเลยเลี้ยงเอาไว้ จนหัวไก่เติบโตจนกลายเป็นมนุษย์หัวไก่ที่แข็งแรง แต่สิ่งที่น่ากลัวก็ตามมาเมื่อไก่ดังกล่าวดันมีสติปัญญาถึงขั้นอัจฉริยะ มันตั้งชื่อตนเองไก่จอร์จ ซึ่งไม่รู้มันไปกินดีหมีที่ไหนมา เพราะมันมีความคิดจะทำลายล้างมนุษย์เพราะมันเห็นมนุษย์เป็นตัวกลางทำให้ธรรมชาติและสัตว์ถูกทำลาย โดยมันจะทำลายมนุษย์ใน 14 ปีข้างหน้า และมันก็ทำสำเร็จซะด้วย ก่อนที่เนื้อหาจะบ้าๆ บอๆหลุดโลก  จนจบเล่ม 14 ตามชื่อการ์ตูน!!(คิดดูสิ 14 เล่มเชียวน่ะ กับเนื้อหาแบบนี้ มันจะออกทะเล ออกอ่าวขนาดไหนคิดดู)

Fourteen  เป็นการ์ตูนไซไฟของเทพ Kazuo Umezu นักเขียนการ์ตูนสยองขวัญอมตะของญี่ปุ่น ที่สอดแทรกประเด็นความโลภของมนุษย์ สุดท้ายมนุษย์แหละที่น่ากลัวกว่าสัตว์ ปัจจุบันเราหาการ์ตูนแนวแบบนี้ไม่ได้แล้ว มีแต่สยองบ้าพลัง เอาตัวรอด จำพวกแหวะๆ ไม่ค่อยมีแล้ว

เท่าที่ผมดูนี้จำได้แค่ว่าเป็นตอนไก่กำลังอ่อนแอครับ ที่มันเจริญเติบโตจนมีร่างคนช้าๆ อย่างแหวะๆ  แล้วเจ้านักวิจัยนั้นชอบทำหน้าตกใจแปลกๆ ได้ใจทุกหน้า ไม่รู้ตกใจอะไรหนักหนา สงสัยมันแทงหวยผิดมั้ง มันน่ากลัวตรงนี้แหละ สมัยก่อนผมอ่านหนังสือไม่ออกก็จริง(ก็ยังเป็นเด็กนี้น่า) แต่ก็เข้าใจความหมายของมันนะครับ ประมาณเรากำลังเล่นกับอะไรไม่รู้ มันจะเป็นอันตรายต่อเราในวันข้างหน้าหรือเปล่า ดูแล้วได้อารมณ์สุดๆ ปัจจุบันไม่มีการ์ตูนเรื่องไหนดูแล้วติดตาเท่าการ์ตูนเรื่องนี้อีกแล้ว

9. Tomie

              โทมิโอะเป็นผลงานสร้างชื่อของเทพจุนจิ อิโต้ ในปี 1997 นักเขียนการ์ตูนสยองขวัญสร้างสรรค์ในญี่ปุ่น ที่ปัจจุบันไม่มีผลงานสยองที่ไหนมีเนื้อหาพิสดารพันลึกเท่าเขาอีกแล้ว แปลไทยในชื่อ คลังสยองในหลุม)

โทมิเอะนั้นถูกเป็นตอนๆ จบในตอน บางตอนก็เกี่ยวเนื่องกัน โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับตัวละครหญิงคนหนึ่งชื่อ “โทมิเอะ” สาวสวยผู้ลึกลับที่ไม่รู้ที่มาที่ไป  แม้เธอจะเป็นสาวสวยแต่เธอนั้นกลับหลงรูปลักษณ์ตัวเอง จองหอง อวดดี เอาแต่ใจ ชอบดูถูก หย่อหยิ่งจองหอง ปากร้าย ถือดี เจ้าคิดเจ้าแค้น ห่วงแต่ตัวเอง ชอบคนที่หน้าตาหล่อเหลา ชอบเอาชนะ ต้องการอะไรต้องเอาให้ได้ ราวกับถอดแบบนางร้ายในละครหนังไทยสมัยก่อนไม่มีผิด และเธอมีความสามารถทำให้ผู้ชายทุกคนที่ได้พบเธอแรกนั้นต้องลุ่มหลงหลงรักเธออย่างบ้าครั้งยอมทำตามสิ่งที่เธอสั่งไม่ว่าจะต้องไปฆ่าคนก็ตาม แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ ผู้ชายที่มีแต่ความลุ่มหลงนั้นก็จะกลายเป็นชายที่มีความรู้สึกอยากฆ่าเธอทันที  ทำให้ทุกตอนโทมิอะจะตายทุกครั้ง แต่กระนั้นอย่างไรก็ตามโทมิอะสามารถฟื้นคืนชีพได้ โดยออกในรูปลักษณ์สัตว์ประหลาด แม้หัวถูกตัดเธอก็สามารถเดินไปไหนมาไหนโดยไม่มีหัวได้ หรือจะสับเธอเป็นเนื้อบด แยกเป็นชิ้นส่วนเล็กๆ ชิ้นส่วนเหล่านั้นก็จะงอกออกกลายเป็นโทมิเอะตามจำนวนชิ้น(อย่างกับปลาดาว จิ้งจก)  ดูแล้วชวนสยดสยองและน่ากลัวขึ้น  และเนื้อหาหลังๆ จะมีแต่ความพิสดารจนอุทานว่า “คนเขียนมันคิดได้ไงว่ะ”

7. Bokurano

            เกิดมาไม่เคย เห็นการ์ตูนแนวหุ่นยนต์ที่มีเนื้อหารันทด และมืดมนสุดๆ เท่าเรื่องนี้อีกแล้ว ที่ตอนแรกๆ เหมือนจะเป็นการ์ตูนหุ่นยนต์ธรรมดา ประมาณว่าเด็กทั้ง 15 คนได้รับเลือกให้เป็นคนบังคับหุ่นยักษ์ปกป้องกันโลกจากหุ่น 15 ตัวที่มาบุกโลก แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็คือหุ่นยักษ์ดังกล่าวใช้พลังงานชีวิตของเด็กทั้ง 15 คนมาขับเคลื่อน หากชนะหุ่นฝ่ายศัตรู เด็กคนนั้นก็จะตายไป จุดเด่นคือดราม่าของเด็กทั้ง 15 คนที่มีนิสัยแตกต่างกันสุดขั้ว บางคนก็เป็นคนดีและบางคนก็ด้านมืดเต็มพิกัดเพราะต้องผจญปัญหาชีวิตมากกว่ากังวลตนเองจะขับหุ่นยนตร์อีก  แม่เป็นโสเภณี โดนลงแขก ปัญหากลั่นแกล้งในโรงเรียน ฯลฯ แบบว่าตายซะดีกว่าอยู่ต่อ สุขใจกว่า การดำเนินเรื่องมืดมน สิ้นหวัง สุดๆ เพราะเด็กจะลดลงเรื่อยๆ จนเหลือคนสุดท้าย ก่อนที่จะจบแบบ.......

คนเขียนการ์ตูนเรื่องนี้คือ Mohiro Kitoh เป็นนักเขียนที่มีศิลปะและการเล่าเรื่องไม่ซ้ำแบบใคร โดนเนื้อหาผลงานที่ผ่านมาเต็มไปด้วยโศกนาฏกรรมที่น่าเศร้า เน้นช่องว่างในจิตใจ ความโหดร้ายของมนุษย์ ความรุนแรงเกี่ยวกับเรื่องเพศของเด็ก โดยเด็กของเขานั้นส่วนมากเน้นผอมสูง ผู้หญิงไม่มีหน้าอก(เล็กและสะโพกแคบ) เพศชายกล้ามเนื้อร้อย บอบบาง มีฉากเปลือยเยอะ ปัจจุบันเขายังผลิตการ์ตูนออกมาเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนสำนักพิมพ์บ้านเราไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่

ลิขสิทธิ์โดยวิบูลย์กิจ และเป็นการ์ตูนเดียวในรายการนี้ที่มีลิขสิทธิ์ ลองดูเรื่องสั้นของเขานะครับ เรื่อง Kare no Satsujin Keikaku เกี่ยวกับเด็กตัดสินใจฆ่าคน

http://manga.animea.net/kare-no-satsujin-keikaku-chapter-1%20(oneshot)-page-3.html

6.Afghanis-tan

               ทุกคนคงรู้จักเรื่อง  Hetalia Axis Powers ใช่เปล่าครับ และเป็นการ์ตูนที่โดนจับตาอย่างมากในฐานะการ์ตูนที่เนื้อหาล่อแหลมต่อการเมือง การ์ตูนเรื่อง Afghanis-tan ก็เช่นกัน ภายใต้ภาพผู้หญิงน่ารักสุดโมโอะนั้นหากเรามองดูประวัติศาสตร์จริงๆ จะพบว่ามันเต็มไปด้วยความโหดร้าย น่าสะพรึง โหด มัน ฮ่า  ที่ขำไม่ออกเลยทีเดียว

อัฟกานิส-ตัน เขียนโดย Timaking  เป็นการ์ตูน 4 ช่องจบ(4Koma) ของสำนักพิมพ์ SansaiBooks แต่เผยแพร่ทางออนไลน์(Online) ในระหว่างตุลาคม 2004 – 1 กุมภาพันธ์ 2005 (มีก่อนเรื่อง Hetalia Axis Powers อีก)  เป็นการ์ตูนสั้นๆ จบภายใน 1 เล่ม โดยชื่อการ์ตูนนี้มาจากชื่อนางเอกในเรื่องที่ชื่อ อัฟกานิส-ตัน

Afghanis-tan เป็นการ์ตูนประวัติศาสตร์ของอัฟกานิสถานและประเทศเพื่อนบ้านตั้งแต่ยุคประวัติศาสตร์ถึงปัจจุบัน(ศตวรรษที่ 19) โดยดำเนินเรื่องโดยใช้ตัวละครที่เป็นผู้หญิงน่ารักโมเอะเป็นตัวแทนของประเทศนั้นๆ โดยมีนางเอกเป็นอัฟกานิส-ตันที่มีบุคลิกลักษณะน่าสงสารและเงอะงะเป็นตัวแทนของประเทศอัฟกานิสสถานมาเป็นตัวละครหลัก ที่เล่นมุกให้ขบขันจบภายใน 4 ช่องใน 1 ตอน นอกจากนี้ยังมีตัวละครหญิงตัวแทนของประเทศเพื่อนบ้านเช่น ปากีสถาน อุซเบกีสถาน ซึ่งอดีตเคยเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงดินแดนในยุคล่าอาณานิคมมาเล่นมุกตลกน่ารักๆ ร่วมกับอัฟกานิส-ตันด้วย โดยในการ์ตูนสี่ช่องแต่ละหน้าจะมีเนื้อหาซึ่งอธิบายเรื่องราวและประวัติศาสตร์ในความเป็นจริงประกอบอัดมาครึ่งหน้าสั้นๆ ตบท้ายที่ด้านขวา เล่าตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคม ยุคสงครามเย็นระหว่างโซเวียตและสหรัฐอเมริกา ไปจนถึงยุคก่อการร้ายเบ่งบานของรัฐบาลตาลีบัน(Talibab)และ กลุ่มก่อการร้ายอัลเคด้า(AI-Qaeda)

และด้วยการ์ตูนล้อเลียนการเมืองและยิ่งเป็นตะวันตก ปัญหาเลยตามมา เมื่อมิถุนายน 2005 หลังจากที่ผู้เขียนได้แต่งอัฟกานิสตังจนจบ ได้ทำภาคต่อคือ ปากิสตัน แต่หยุดไปหลังจากเผยแพร่ได้เพียงสี่ตอน เนื่องจากคอมพิวเตอร์ติดไวรัส และเว็บไซต์ต้นฉบับก็ปิดตัวลง ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ไม่มีการเขียนต่อ อีกทั้งยังมีข่าวว่าคนเขียนการ์ตูนเรื่องนี้ถูกนั่งยางด้วย

สิ่งที่เซ็งมีเรื่องเดียว มีแค่ไม่กี่หน้า ยังไม่เต็มอิ่ม

5.Franken Fran

               Franken Fran เป็นการ์ตูนวาดโดย Katsuhisa Kigitsu เป็นการ์ตูนแนวตลกสยองขวัญแหวะๆ จบในตอน โดยมีตัวเอก(นางเอก)ที่ชื่อ ฟราน มาดารากิ สาวน้อยที่ถูกสร้างขึ้นจากเศษเนื้อจากมนุษย์โดยนาโอมิตสุ มาดารากิ(Naomitsu Madaraki) นักชีววิทยาที่เก่งกาจที่สุดในโลก  เธอดูแลคฤหาสน์ซึ่งตอนนี้ผู้สร้างของเธอกำลังเดินทางวิจัยที่ต่างประเทศอยู่ ชีวิตของเธอมักมีลูกค้าและเหตุการณ์ต่างๆ เข้ามาเพื่อมาขอร้องเธอเพื่อทำการผ่าตัดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้(ความจริงตั้งใจมาขอร้องด็อกเตอร์แต่เขาไม่อยู่) เช่น ฟื้นคืนชีพคนที่ตายไปแล้ว, ผ่าตัดเปลี่ยนอวัยวะ, ศัลยกรรม และเธอก็เก่งเรื่องการผ่าตัดและเชี่ยวชาญเรื่องเทคโนโลยีกายวิภาคซะด้วยสิ เธอเลยรับผ่าตัดหมด แต่การผ่าตัดแต่ละครั้งของเธอนี้นำมาซึ่งความตลก, หายนะและสยองขวัญชวนหัวที่ผู้พบเห็นต้องประหลาดใจทุกครั้งไป ซึ่งแต่ละตอนนั้นจะแฝงไว้ซึ่งสาระ และแง่คิดที่โดนใจ ป็นเรื่องที่ทำให้คนดูเกิดการหัวเราะท่ามกลางความสยอง แม้ว่าฉากนั้นจะโหดจำพวกเลือดพุ่ง, ไส้แตก เราก็หัวเราะได้ และที่สำคัญจบแบบหักมุมเกือบทุกตอน บางตอนจบแล้วยิ้มก็ได้

4.Panorama of Hell

                ผลงานแปลไทยของฮิเดชิไม่มีแปลไทย(การ์ตูนแปลไทยเก่าจนหายากโครต) ดังนั้นต้องดูซับอังกฤษแทน แต่กระนั้นเนื้อหาเข้าใจง่าย และตัวเรื่องก็ไม่ได้ตกยุคแต่อย่างใด ยังคงสยองแบบสมเหตุสมผล และน่าสะพรึ่งกลัวไปพร้อมกับรันทดชีวิตไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง เด็กนรก(Gaki Jigoku) หรือเด็กแมลง(Dokumushi Kozou) แต่ที่อยากแนะนำที่สุดคือสุดยอดแห่งความโรคจิตและ งง ผลงานสร้างชื่อของเขา นั้นก็คือ Panorama of Hell (1990) หรือพาโนรามาของนรก โดยเป็นเรื่องราวประวัติชีวิตของศิลปินโรคจิตคนหนึ่งที่มีที่มีความลึกลับประวัติชีวิตคดเคี้ยวราวกับห้วงลึกของนรก ที่มีจิตนาการหลุดโลก ไล่ประวัติชีวิตตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นผู้ใหญ่ ที่ผ้าขาวถูกย้อมเป็นสีดำสนิท อีกทั้งเนื้อหาสยองแบบแบบ งง  ไม่ว่าจะเป็นศิลปินกรีดเลือดตัวเองเพื่อทำเป็นหมึกมาวาดภาพ โรงงานหัวมนุษย์ เด็กเอาไส้คนมาเล่น อีสาวโรคจิตกินเลือด ยากูซ่าฮาราคีรีจนไส้ไหล ฯลฯ โดยเนื้อหาตอนแรกเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน แต่ตอนใกล้จบมันเกี่ยวข้องซะงั้น ซึ่งการ์ตูนดังกล่าวสอดแทรกประเด็นระเบิดฮิโรชิมา

พิมพ์คำว่า Panorama of Hell หาในกูเกิลเอาเอง เพราะผมโหลดบิตมาดูเหมือนกัน

3.Serial Experiments: Lain

             เรื่องนี้พล็อตไม่โรคจิต แต่เนื้อหามืดมน  เป็นการ์ตูนแนวไซไฟที่เกิดบนโลกคู่ขนาดโลกหนึ่ง โดยเป็นเรื่องของผู้หญิงตัวเล็กๆ ชื่อเลน ที่ดูเหน่อๆ พูดน้อยและเพื่อนน้อย ค่อนข้างจะไม่ค่อยใส่ใจกลับเรื่องรอบข้างเท่าไหร่นัก  จนกระทั้งวันหนึ่งเธอได้ยินข่าวลือว่ามีเมล์ลึกลับจากนักเรียนหญิงที่ชื่อจิสะโยมาดะที่ฆ่าตัวตายส่งให้คนรอบข้างที่มีชีวิต ทำให้เลนสนใจเรื่องดังกล่าวเลยลองเล่นคอมพิวเตอร์ดู ปรากฏว่ามีเมล์จากจิสะส่งเข้ามาหาเธอ เลนก็เริ่มเห็นว่าโลกนี้แปลกๆ ไป และเริ่มรู้ถึงสิ่งที่เหนือธรรมชาติ มันอยู่ในเทคโนโลยี ที่นั้นมีโลกหนึ่ง โลกซึ่งมี “พระเจ้าอาศัยอยู่....”หลังจากนั้นเป็นต้นมาผู้หญิงเงียบๆที่ชื่อ “เลน” ก็เปลี่ยนไป เหมือนกับไม่ใช้เลนคนเดิมที่หลายๆ คนรู้จักอีกแล้ว.........

เรื่องไซไฟเนื้อหาโครต งง สุด แต่มันสนุกเพราะเนื้อหา งง นี้แหละ ใครไม่ งง แสดงว่าไม่เข้าถึงการ์ตูนเรื่องนี้ และที่สุดยอดคือนางเอกเลนน่ารักอ่ะ(เสียงโก๊ะตี๋) น่ารักน่ากอด เป็นทั้งสาวเงียบ สาวโรคจิต หรือแม้กระทั้งพระเจ้า!! และในบรรดาอนิเมชันไซไฟที่มีเนื้อหาเข้มข้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Serial Experiment Lain เป็นเรื่องหนึ่งที่มีความน่าสนใจเกินกว่าระดับของการ์ตูนแนววิทยาศาสตร์ ที่ดูเพื่อความบันเทิงเท่านั้น Lain ได้ตั้งคำถามเกี่ยวกับอภิปรัชญาเอาไว้หลายข้อ สอดแทรกเอาไว้ในเรื่องอย่างกลมกลืน ปัจจุบันการ์ตูนนี้หายากมาก ใครมีถือว่ามีบุญเพราะคุณเป็นเจ้าของการ์ตูนไซไฟที่เนื้อหา งง ที่สุดในโลกใบนี้มาครอง

....เออ.. ผมโครตชอบเพลงเปิดการ์ตูนเรื่องนี้มาก ฟังแล้วได้อารมณ์สุดๆ)

2. My Balls

               Ore Tama (My Balls) แปลเป็นไทย “ไข่ของอั๊ว” ผลงานของ Takahiro Seguchi เป็นเรื่องราวของหนุ่มโชคร้าย(มั้ง)นามเซโตะที่จู่ๆ เขาก็กุมชะตากรรมโลกโดยไม่รู้ตัว เมื่อเจ้าโลก(??)ของเขาได้ผลึกมารร้ายที่น่ากลัวในประวัติศาสตร์เอาไว้ และการที่จะปลดปล่อยมันได้คือห้ามXXX ใน 1 เดือน แต่เรื่องไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะมารร้ายตัวนั้นยังมีลูกสมุนที่ซื่อสัตย์นามเอริเซ่(มารร้ายในร่างเด็กโลลิ)ที่ทำทุกวิธีทางเพื่อให้เซโตะปลดปล่อยเจ้านายของตนให้ได้ และเรื่องวุ่นๆ ก็ตามมาอีกมากมาย ตอนจบก็ช่าง......

Ore Tama (My Balls) ซึ่งเป็นการ์ตูนที่โด่งดังในญี่ปุ่นมากครับ โดยเฉพาะเอริเซ่นั้นดังถึงขนาดเป็นมาสคอตในอุปกรณ์ทางเพศ(??) แค่นี้ก็เดาได้แล้วใช่เปล่าครับว่านิตยสาร Young Animal Arashi เป็นนิตยสารอะไร(แม้ไม่มีฉากอย่างว่าก็เถอะ)

สิ่งที่เซ็งการ์ตูนเรื่องนี้มีอย่างเดียว ก็คือ จบไม่ฮาเร็ม !!

1. Happy Tree Friends

           เป็นการ์ตูนเลือดสาดที่ได้รับความนิยมในอินเทอร์เน็ตเป็นอย่างมาก แต่ไม่เหมาะสำหรับเด็ก(แต่ตรูจะดู จะทำไมฟ่ะ) ในเว็บทางการบอกว่า “ไม่แนะนำให้เด็กอายุต่อกว่า 10 ปีมาดู”(นอกนั้นดูได้ว่างั้นเถอะ) โดยการ์ตูนดังกล่าวมองแต่แรกเห็นนึกว่าเป็นการ์ตูนเด็กเล็ก ที่ตัวละครต่างๆ ที่ดูแล้วเด็กคงชอบ ไม่ว่าจะเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก, กระรอกจอมซน, ตัวกินมดรอบรู้ และสัตว์น่ารักทั้งหลาย หากแต่เมื่อดำเนินกลับเต็มไปด้วยความรุนแรง เลือดสาด แหวะท้อง ไส้ไหล  ตูดแตก หายนะอย่างโรคจิตที่เกินความจำเป็น เวอร์สุดๆ เช่น ลูกตา สมอง ทะลัก ยิ่งกว่าแมนยูโดนถล่ม และอุบัติเหตุเช่น กระจกบาดตา, ชิงช้าพลิก, เครื่องบดเนื้อ พูดง่ายๆ อันไหนที่เป็นอุบัติเหตุเสี้ยวๆ โดนจับมาเล่นหมดเลย

ตอนที่ผมแนะนำคือตอน ฟลิปปี้ (Flippy) ที่หมีทหารที่มีอดีตเป็นทหารคอมมาโดในสงคราม ที่มีสองบุคลิก คือ คนหนึ่งเป็นคนรักสงบ หากแต่เมื่อได้ยินเสียงหรือเหตุการณ์อะไรที่นึกถึงอดีตจะเปลี่ยนเป็นอีกคนคือกลายเป็นเจ้าหมีโหดฆ่าทุกอย่างที่ขวางหน้าได้เพราะคิดว่าอยู่ในสนามรบเวียดนาม ซึ่งฟลิปปี้รับไม่ได้กลับตัวตนนี้มาก เลยไปปรึกษาจิตแพทย์ และนี้เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องระทึกขวัญ ก่อนจะจบแบบ.....