คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ข้าคือธารา ...
ข้าคือธารา เจ้าคือสิ่งใด
"เรา..."
ข้าคือธารา เจ้าคือสิ่งใด
"คือว่า...."
ข้าคือธารา เจ้าคือสิ่งใด
"ตัวเราหลงทาง
และตัวเราบาดเจ็บจนมิอาจเคลื่อนไหวได้..." ร่างบางใช้ตัวค่ำกับพื้นและพิงข้างๆกำแพงดินก่อนที่จะมองขึ้นไปข้างบน
ใช่แล้วเธอตกลงมา... จากข้างบนนั่นมันเป็นหลุมที่ลึกมาก
ยังดีที่เหมือนจะเป็นโชคของเธอ
ที่เธอยังมีชีวิตหลังจากที่เธอร่วงลงมาหลายสิบเมตร แม้ขาทั้งสองข้างของเธอจะหักเละผิดรูปไปหมดเสีย
เรี่ยวแรงและสติทั้งหลายเริ่มเจือจาง
เธอจ้องมองไปเบื้องหน้า
เบื้องหน้าของตนเสียงที่ดังตลอดมา
"ข้าคือธารา เจ้าคือสิ่งใด"
ร่างส่องสว่างสีฟ้าอ่อนที่เปล่งแสงชวนแสบตาออกมาปีกสีเงินของมันบิดพริ้วอย่างเรียวกับผู้อยู่ตรงหน้าแต่กลับไม่รู้ถึงเจตนาสังหารให้ได้รับรู้
เดาไม่ยากกับสิ่งที่ตัวเธอกำลังเจอเกล็ดสีเงินที่ส่องประกายเจิดจรัศรรศ์ ดวงตากลมมีคลื่นวารีอยู่ภายใน
เลเวียธาน
"เราคือสิ่งใด
... หมายความว่าอะไร..."
" ทุกสิ่งต่างมีมากกว่าหนึ่งด้านมนุษย์
โลกนี้มีกลางวันและกลางคืน เหรียญกษาปณ์ยังมีสองด้าน
สองด้านนี้เรียกไม่เหมือนกัน
ผู้ล่า ถูกล่า และผู้กำเนิด ไม่มีสิ่งใดที่มีด้านเดียว
เพราะงั้นมนุษย์ข้าขอถามเจ้าคือสิ่งใด ”
ร่างบางมองเลเวียธานตรงหน้าด้วยสีหน้าโรยรายก่อนที่จะมองไปที่ฝ่ามือของตน
... รอยถลอกต่างๆมากมาย ต้นขาของตนที่บิดเบี้ยว
แม้แต่ใบหน้าที่ฟกช้ำซึ่งสะท้อนมาจากตัวมังกรตรงหน้า สติของเธอก็เริ่มจะเลือนลางเหลือเกิน
ในสภาพที่จะครองสติไม่อยู่ แต่กลับพูดบางๆ ... ด้วยถ้อยคำสั้นๆ ...
“ตัวเราคือ
.... ภาชนะ”
ก่อนที่ภาพทั้งหมดของตนจะดำมืดเพราะด้วยอาการบาดเจ็บที่มากเกินกว่าที่หญิงสาวจะรับไหว
สติอันแสนเลือนลางของตนได้ยินเสียงที่เหมือนดังที่เข้ามาในหัว
ถ้าเช่นนั่นเจ้าจะกลายเป็นภาชนะของธารา
จงอยู่เพื่อธารา และกลายเป็นธารา ที่คอยโอบอุ้มเหล่าสิ่งมีชีวิต
เป็นสิ่งไหลเวียนอยู่ในอ้อมของธารา
ก่อนที่สติทั้งหมดของเธอจะดับวูบลงไป ....
...
----------------------------------------------------------------------
‘เราอยู่ที่ไหน
…?’
สติบางๆของหญิงสาวเริ่มกลับมาอีกครั้งมือข้างซ้ายและขวาเริ่มกระดิกตามความรู้สึกก่อนที่จะลืมตาขึ้น
สิ่งที่สายตาบรรจบเป็นสิ่งแรกเป็นต้นไม้สีเขียวชอุ่มรายล้อมเต็มไปหมด
ก่อนที่จะสำรวจรอบๆพบว่าเธอนั่นตื่นขึ้นมาโดยนอนพิงกับต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่
ก่อนที่จะเริ่มขยับขาของตน
‘หายแล้ว
?’
คำถามแรกเกิดขึ้นในหัวเมื่อเธอขยับข้อเท้าของเธอได้ปรกติโดยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
น่าแปลกประหลาดเหลือเกิน ... หรือเธอได้ฝันไป ?
เธอไม่ได้ฝันหรอก ...
เสียงประหลาดก่อขึ้นในหัวก่อนที่จะดังตามมาโดยไม่ให้ตอบทันควัน
อย่างที่ข้าได้บอก เจ้าคือภาชนะ ภาชนะของธารา
หน้าที่ของเจ้าคือปกป้องธารา นำความถูกต้องสู่ธารา และมีชีวิตอยู่เพื่อธารา
ธาราคือสหายของเจ้า ธาราคือพลังของเจ้า จงต่อสู้เพื่อธารา ...
ก่อนที่ไม้คทาสีเงินด้ามสวยไม่คุ้นตาก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของหญิงสาวก่อนที่จะคว้ามาทันที
ธาราให้ชีวิตเจ้า เจ้าต้องมีชีวิตเพื่อธารา อยู่เพื่อธารา
เพราะงั้นอย่าท้อถอย
หญิงสาวใช้ไม้คทาพยุ่งตัวขึ้น
สัมผัสได้ถึงพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายที่ผิดแปลกรวมถึงคทาที่สัมผัสก่อนที่จะจ้องมองไปข้างหน้า
….
ก่อนหน้านี้เธอออกมาจากตัวเมืองอันแสนไกลด้วยเหตุผลที่ว่าจะค้นหาตัวเอง
และไม่อยากจะอยู่หมู่บ้านที่มีแต่การทำไร่ทำนา
แม้จะอยู่ใกล้พิโคนี่แต่ก็เหมือนเป็นหมู่บ้านที่เรียกว่าห่างไกลความเจริญ
หรือจะอยู่บ้านเพื่อที่จะแต่งงานเข้าเป็นสะใภ้ของคนในหมู่บ้านแห่งนี้
เธออยากจะค้นพบตัวเอง ออกหาในสิ่งที่ตนเองอยากทำ จึงเดินทางมาแสนไกล ...
ไร้เข็มทิศ ไร้แผนที่ จนกระทั่งมาถึงป่าแห่งนี้
“หากแต่อนาคตจะเป็นคนเลือกให้เราเป็นแบบนี้
นี่คือสิ่งที่เราควรจะทำสินะคะ” ก่อนที่จะเดินไปยังเมืองที่ทอแสงไปอยู่ข้างหน้า
แม้เธอจะมองไม่ชัดมากเท่าไหร่ แต่เธอมั่นใจได้ว่านั่นคือ ... ‘พิโอนี่’ แน่นอน
ก่อนที่จะเดินไปด้วยเท้าทั้งสอง
ชุดที่สะบักสะบอมโดยมองไปที่ร้านต่างๆมากมายภายในเมือง ก่อนที่จะมองไปรอบๆ
เมืองที่เป็นเมืองใหญ่ ตึกราบ้านช่องนั่นใหญ่กว่าที่หมู่บ้านของเธอหลายเท่านัก
รวมถึงขนาดเมืองก็ใหญ่เช่นเดียวกัน เธอเดินมาไกลเหลือเกิน ...
บางทีก็สมควรจะได้พักเสียบ้าง
เธอเดินมานั่งที่น้ำพุกลางของเมืองก่อนที่จะหยิบน้ำในเสื้อคลุมที่ขาดวิ่นออกมาดื่ม
อย่างน้อยก็ทำให้เธอกระชุ่มกระชวยได้มากขึ้น
แตะ ...
สัมผัสเย็นๆจากขวดแก้ว
… ใช่น่าจะเป็นขวดแก้วมาแตะที่บริเวณแก้มของหญิงสาวจนเรียกความสนใจของเธอก่อนที่จะหันไปมอง
“น้ำนั่นไม่ค่อยสะอาดเสียเท่าไหร่หรอกน่า
เธอเอาไปกินสิ” ก่อนที่จะยื่นน้ำมาชนริมฝีปากเธอเพื่อคะยั้นคะยอให้กิน เธอรับมากินอย่างมึนๆก่อนที่จะกระดกดื่มขึ้นมา
“ขอบคุณค่ะ”
หลังจากเธอละริมฝีปากออกมา
เธอจ้องไปที่หญิงสาวที่ยื่นน้ำมาให้ เธอใส่ฮู้ดเพื่อบังแดดที่นี่
จึงเห็นหน้าไม่ชัด แต่การแต่ตัวโดยรวมค่อนข้างมีฐานะ จากการดูภายนอก
“ดูแล้วเธอไม่ได้เป็นคนในเมืองนี้ใช่ไหม
ช้ำมาเชียว เธอมาที่นี่เพื่ออะไรล่ะ เผื่อฉันจะไปส่งเธอได้”
หญิงสาวแม้จะได้ยินแล้ว
แต่จริงๆแล้วเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ... แต่ว่าเธอจะทำอะไรล่ะ ? การค้นหาตัวตน แต่ว่าคงจะเว้นเสียแต่
“พอจะมีที่ไหนที่สามารถฝึกฝน
ทำงานเกี่ยวกับการใช้เวทย์มนต์ไหมคะ”
หญิงสาวกล่าวขึ้นมาทันทีและมองหญิงสาวตรงหน้าเพื่อรอฟังคำตอบ
“มีมันก็มีอยู่หรอกนะ
... แต่ว่า ...” หญิงสาวเกาแก้มตนเล็กน้อยก่อนที่จะถอนหายใจออกมา
“เจ้าสนใจมาทำงานให้กับกิลด์ที่ข้าทำงานอยู่ไหม
แต่ข้าขอเตือนว่ามันไม่ง่ายนะ สำหรับคนที่ไม่เคยทำอะไรอย่างนี้
แต่ถ้าอยากลองข้าจะพิจารณาให้นะ”
สิ้นเสียงหญิงสาวคิดไปพักใหญ่ก่อนที่จะเอ่ยปากถามขึ้นมา
“กิลด์ที่ว่าคือ
....”
“ทิวเมซเซี่ยน
ฟ็อกซ์ ไงล่ะ” หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความพิศวง
“ถึงมันจะยาก
และดูเหมือนมันจะอันตราย แต่ถ้าเรายังไม่ได้ลองก็คงไม่รู้หรอกค่ะ ‘เลอธาเนียร์ ฟรีเลนท์’ เพราะงั้นฝากตัวด้วยค่ะ”
หญิงสาวโค้งให้หญิงที่ใส่ผ้าคลุมออกมาก่อนที่จะยิ้มให้บางๆ
“ยินดีต้อนรับ
และขอเชิญเข้าสู่กิลด์ถึงจะยังไม่เป็นทางการเสียเท่าไหร่
แต่ก็ขอให้เข้ากิลด์ของเราได้นะ”
ก่อนที่จะเดินนำร่างบางไปยังสถานที่ตั้งของกิลด์
ใช่แล้ว
... ที่ๆนี่จะเป็นที่เธออยู่ต่อจากนี้
---------------------------------------------------------------------
“อ๋อ
อย่าลืมหาชุดเปลี่ยนล่ะ มอมแม่มเชียว เดี๋ยวคนอื่นจะว่าเอาล่ะ
ลองหยิบชุดของคนที่ตากๆไว้ไปใส่ก่อนแล้วกัน ไม่รู้หรอกน่า ...”
พร้อมสร้างเสียงหัวเราะได้จากหญิงสาวพร้อมความทรงจำที่จะเกิดขึ้นใหม่
ความคิดเห็น