ไม่ต้องรู้ว่าเรา [เขียน] กันแบบไหน~

ลำดับตอนที่ #15 : {พล็อต} สำหรับ 08 แอส

ให้ท่านแอสเขียนเรื่องจากพล็อตต่อไปนี้

.
.
.

            ในช่วงอายุ 20 ปีของอันเริ่มเปลี่ยนไปในทางที่เลวร้าย เพราะเธอรู้สึกว่ามีสายตากำลังจ้องมองมาที่เธอ แต่เมื่อหันกลับไปมองก็พบแต่ความว่างเปล่า สิ่งนี้ทำให้เธอเริ่มหวาดระแวงมากขึ้น เพราะมีข่าวว่าคนถูกโรคจิตตามแล้วถูกฆ่าตายแล้วมีอวัยวะบางส่วนหายไป ซึ่งอยู่แถวบ้านของเธอ

            ในวันหนึ่งขณะที่อันกำลังกลับมาจากการทำงานที่มหาลัย ก็ได้เจอกับชายคนหนึ่งกำลังจะเข้ามาทำร้าย ทว่าก็ถูกด้วยโดย วิท ที่ไล่ไปได้ทัน วันต่อมาอันจึงรู้ว่าวิทเป็นเพื่อนต่างสาขาที่เธอไม่คุ้นหน้า แล้วได้รับคำตอบว่าชายคนนั้นคือเพื่อนร่วมสาขาของเขาเองซึ่งคงจะชอบอันมากเลยตามแบบนี้ แต่ไม่ถึงขั้นอันตรายขนาดที่จะเป็นโรคจิตซึ่งตกเป็นข่าว ทำให้อันเริ่มเบาใจลงบ้าง แต่ก็ยังหวาดระแวงอยู่ดี

            หลายวันต่อมา อันถูกชายคนเดิมรุกเข้ามาอีกครั้ง นั่นทำให้เธอตกใจตัวจนไม่ได้ฟังว่าชายคนนั้นจะพูดว่าอะไร ตอนนั้นเองที่ วิท ได้โผล่เข้ามาช่วย ซึ่งชายคนนั้นก็พยายามจะแก้ตัวเต็มที่ แต่ไม่ทันจะพูดอะไร อันก็เผลอเอามีดแทงเข้าที่กลางอกอีกฝ่ายจนเสียชีวิต  เธอตกใจกลัวมาก แต่วิทบอกว่าจะช่วยเธอเอง ทั้งคู่จึงเอาศพของชายคนนั้นไปซ่อน

            วิทเสนอตัวให้อันมาพักที่บ้านตัวเองก่อน ซึ่งอันก็ยินดี แต่ในขณะที่วิทขอตัวขึ้นไปห้องชั้นบน เธอก็คิดจะไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ภายในสุดของบ้าน ทว่ากลับสะดุดตากับห้องๆหนึ่งในตัวบ้าน ด้วยความสงสัยจึงแอบเปิดดู แล้วพบกับ... รูปถ่ายของเธอในทุกกิริยาบท ทั้งเครื่องเขียนที่หายไปของเธอและอื่นๆที่มันผิดปกติ..

            นั้นคือ..อวัยวะที่ถูกใส่ในโหลดอง

            และนั่นทำให้เธอรู้ตัวว่า..ตัวเองทำพลาดครั้งใหญ่หลวง

เจ้าของพล็อต คือ “สมประดี” (นามสมมติ)

ขอบคุณธีมในหน้าเพจนี้ จาก . .
stroberi ★




.