ห้องนอน ออริ ห้ามเข้านะเออ

ลำดับตอนที่ #149 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

[...ข้าไม่สนใจเรื่องเหล่านั้น...]

 -ข้อมูลพื้นฐาน -

ชื่อ - นามสกุล :: เดรค เเอสโทร์ [Drake Astrol]

เพศ :: ชาย

อายุ :: 447 ปี

เผ่า :: ดาร์คเอลฟ์

- รูปลักษณ์ภายนอก -

 สีผม - สีตา - สีผิว :: สีผม-สีบลอนด์เงิน / สีตา-เขียวอมฟ้าอความารีน / สีผิว-เเทนเข้ม

ส่วนสูง - น้ำหนัก :: 185 ซม. - 73 กก.

ตำหนิ :: รอยที่เหมือนสัญลักษณ์บางอย่างที่กระจายทั่วเเผ่นอกจนถึงแก้มซีกขวา

- ข้อมูลส่วนตัว -

อุปนิสัย :: เดรค เเอสโทร์ ดาร์คเอลฟ์ผู้รู้จักแต่การทำตามคำสั่งมาทั้งชีวิต เขาไม่รู้จักการพูดหรือทำสิ่งใดเพื่อตนเอง สิ่งที่เดรคจะพูดและทำนั้นคือสิ่งที่ทำเพื่อผู้เป็นนายเท่านั้น ซ้ำยังเรียกได้ว่าแทบจะเมินเฉยต่อทุกสิ่งยกเว้นคำสั่งที่ได้รับมา ชีวิตของเขาคนนี้ไม่แตกต่างอะไรกับเครื่องจักรที่ทำตามคำสั่ง ราวกับนักรบไร้ชีวิตจิตใจที่ไม่เห็นคุณค่าของสิ่งใดแม้กระทั่งชีวิตตนเอง สามารถสังหารชีวิตได้โดยไม่กระพริบตาไม่ว่าจะเด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา ถ้าหากได้รับคำสั่งให้กำจัดเขาก็จะลงมือทันทีโดยไม่ลังเลใจหรือรู้สึกผิดเลยแม้แต่น้อย ด้วยเพราะเขาเป็นเช่นนี้ ดังนั้นอารมณ์จำพวกรัก โลภ โกรธ หลง จึงไม่มีปรากฏในตัวของดาร์คเอลฟ์ผู้นี้เลยเเม้แต่น้อย ไม่ใช่ว่าอารมณ์เหล่านั้นถูกขจัดไปโดยสิ้นเชิงหรอกนะ อธิบายง่ายๆ ก็คืออารมณ์รัก โลภ โกรธ หลงนั้น เดรคไม่เข้าใจความรู้สึกเหล่านั้นมากกว่า ราวกับความรู้สึกเหล่านั้นทั้งหมดถูกเก็บไว้จนลึกที่สุดจนขุดขึ้นมาได้ยากนั่นแหละ

              

                เดรคเป็นคนจำพวกกล้ามเนื้อใบหน้าตายด้านไปพร้อมๆกับความรู้สึกตายด้าน (?) บุคลิกของเขาที่เห็นจนชินตานั้นคือนิ่งสงบเงียบขรึม เรียกได้ว่าถ้ายืนนิ่งๆ ก็รูปปั้นหินดีๆ นี่เอง บนใบหน้าของเขาจะเเสดงอารมณ์อย่างมากที่สุดคือขมวดคิ้วยามต่อสู้แล้วกำลังตกที่นั่งลำบาก (ซึ่งก็ค่อนข้างน้อยหน) เขาจะไม่พูดจากับผู้ใดเกินความจำเป็น และไม่ตอบสนองต่อสิ่งไหนเกินความจำเป็นเช่นกัน แม้กระทั่งการกินเขาก็สามารถทานได้ทุกอย่างโดยไม่สนเรื่องรสชาติเพียงเพื่อให้เพียงพอต่อการมีชีวิตต่อไป (อนึ่งเขาลิ้นจระเข้เข้าขั้นสาหัสด้วยล่ะ) เรียกได้ว่าเขาใช้ชีวิตแบบกันตายไปวันๆ โดยไม่ปรารถนาสิ่งไหนเลยในชีวิต เขาไร้เป้าหมายและไร้ความฝันของตนเอง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเกิดมาเพื่ออะไรนอกเสียจากเป็นเครื่องมือที่คอยทำตามคำสั่ง กระนั้นเขาก็ไม่เคยคิดหาคำตอบ ด้วยทั้งหมดทั้งมวลนั้นเดรคตัดสินว่ามันไม่จำเป็นต่อเขาเท่านั้นเอง

                 นอกจากนั้นเขายังเป็นพวกที่มีสัญชาตญาณสัตว์ป่าสูง รับรู้การเคลื่อนไหวสิ่งรอบตัวได้ไวมาก มีความทนทานต่ออาวุธกายภาพและยาพิษสูงในระดับที่ไม่น่าเชื่อ แต่ต่อให้สภาพเลือดโชกโทรมกายเจ้าตัวก็ไม่สนใจทำแผลให้ตัวเองอยู่ดี จึงไม่แปลกหากมีรอยแผลเป็นน้อยใหญ่เต็มตัวของดาร์คเอลฟ์ผู้นี้ไปหมด ถึงแม้เจ้าตัวมักใช้ชีวิตแบบกันตายไปวันๆ แต่ก็มีทักษะการเอาตัวรอดสูงมาก (แบบใช้ชีวิตในป่า ความรู้เรื่องสมุนไพร บลาๆ) และในบางครั้งเดรคก็เคยทำอะไรนอกเหนือจากการทำตามคำสั่งเช่นกันนะ เช่นช่วยเหลือคนที่กำลังจะตายหรือโดนโจมตีไว้โดยไม่ตั้งใจ แน่นอนเจ้าตัวก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงเข้าไปช่วย เพียงแต่บางครั้งร่างกายมันขยับไปเองก็เท่านั้น จะให้พูดก็คงเป็นความอ่อนโยนลึกๆในตัวของนักรบไร้จิตใจคนนี้กระมัง ช่างทำอะไรขัดแย้งกับตัวเองจนน่าฉงนใจจริงๆ

ประวัติความเป็นมา :: เดรคเป็นลูกชายของนักรบอันดับหนึ่งของเผ่าดาร์คเอลฟ์ เพียงแต่ช่างโชคร้ายที่เด็กชายเกิดมาได้เพียงสองสัปดาห์มารดาก็สิ้นชีพตายจาก บิดาที่ไปทำภารกิจก็โดนสังหาร เดรคไม่มีญาติจึงถูกส่งไปเลี้ยงดูกับสถานฝึกนักรบ เมื่อเติบโตขึ้นด้วยวัยเพียง 10 ปี ก็เอาชนะนักรบฝึกหัดทุกตนในสถานฝึกได้และยังทำพวกเขาเหล่านั้นปางตาย ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นขนานนามเขาว่าเป็น 'ปีศาจ' ด้วยความหวาดผวา หัวหน้าเผ่าดาร์คเอลฟ์เห็นแววที่สามารถใช้ประโยชน์จากเดรคได้จึงริเริ่มโครงการฝึก 'เครื่องจักรสังหาร' โดยรวบรวมเด็กเผ่าดาร์คเอลฟ์ผู้มีพรสวรรค์ตนอื่นๆเข้าร่วมด้วย จนกระทั่งท้ายที่สุดเมื่อโครงการฝึกจบลง ผู้ที่เหลือรอดมีเพียงเดรค พร้อมๆกับอุปนิสัยไร้หัวใจที่กล่าวไปข้างต้นก็มาจากการฝึกทั้งสิ้น เพื่อให้เขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง เลือดเย็นและทำตามคำสั่งโดยไม่เสียดายชีวิต

งานอดิเรก :: ไม่มี

สิ่งที่ชอบ :: ไม่มี

สิ่งที่ไม่ชอบ :: ไม่มี

กลัวหรือแพ้ :: ไม่มี

- ข้อมูลด้านการต่อสู้ -

อาวุธประจำกาย :: ดาบยาวสองคมแบบในยุคอัศวินกลาง

เวทมนตร์ :: เวทย์ลม

ระยะที่ถนัด :: ระยะใกล้-ระยะกลาง

- ข้อมูลเพิ่มเติม -

เพิ่มเติม :: ก็สามารถเเก้ไขหรืออยากให้เพิ่มปรับตรงไหนก็บอกได้นะครับบบ

- สัมภาษณ์ผู้ปกครอง -

ไม่ทราบว่าถ้าได้เป็นเผ่าที่เกิดจากพิธีกรรมจะโอเคไหมคะ? :: ไม่มีปัญหาครับ

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ มีอะไรถามเราเพิ่มเติมไหมคะ? :: ไม่มีแล้ววว ฝากเดรคคุงด้วยนะครับ!