ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องนอน ออริ ห้ามเข้านะเออ

    ลำดับตอนที่ #150 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 50
      0
      11 ต.ค. 60

    Application


    [อันนี้รูปจาก Dream Selfy - http://dreamself.me/d/mTM9]


    [ เผ่าอื่นสำหรับฉันน่ะหรอ? เอกลักษณ์ที่แตกต่างไปจากมนุษย์ และอารยธรรมที่ต่างกัน ก็เท่านั้นล่ะ ]

     -ข้อมูลพื้นฐาน -
    ชื่อ - นามสกุล :: เจเจอร์ วินเชลล์ [ Gejer Vinshel ] (สามารถเรียกว่าเจย์ได้หากสนิทพอ)
    เพศ :: ชาย
    อายุ :: 32 ปี
    เผ่า :: มนุษย์

    - รูปลักษณ์ภายนอก -
     สีผม - สีตา - สีผิว :: เจเจอร์มีสีผมดำแกมน้ำเงิน สีตาฟ้าครามและสีผิวขาวซีด ถึงแม้จะมีอายุถึง32ปีแล้ว แต่รูปลักษณ์ภายนอกกลับอ่อนเยาว์อย่างน่าประหลาดจนคนมองมาคงนึกว่าเป็นเด็กผู้ชายวัยรุ่นอายุไม่เกิน20 
    ส่วนสูง - น้ำหนัก :: 175 ซม. / 63 กก.
    ตำหนิ :: ปานรูปร่างคล้ายจันทร์เสี้ยวที่สะบักหลัง

    - ข้อมูลส่วนตัว -
    อุปนิสัย :: เจเจอร์เป็นชายหนุ่มที่ขี้รำคาญเป็นที่สุด แต่เขาไม่ใช่คนที่จะแสดงออกทางอารมณ์อะไรเท่าไหร่นัก เป็นพวกไม่ชอบผูกมิตรหรือมีสัมพันธไมตรีกับใคร เขาเกลียดเรื่องวุ่นวายและเรื่องที่มาก่อกวนใจ ชื่นชอบการอยู่คนเดียวเงียบๆ สงบๆ ยิ่งกว่าอะไร ไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบตัวอะไรที่เข้ามาอะไรที่ออกไป หากไม่เกี่ยวพันกับชีวิตของเขา เขาก็แทบไม่เหลียวแลเลยด้วยซ้ำไป และยังแอบเป็นคนจำพวกกวนประสาทหน้าตายอีกต่างหาก 

                    เจเจอร์เป็นคนใจดำและไร้น้ำใจ เจ้าตัวไม่สนเรื่องชีวิตคนอื่นหรือการทำอะไรให้เปลืองแรงโดยใช่เหตุ ขอเถอะ เขาไม่ใช่พ่อพระนะ ไอ้การทำตัวเป็นฮีโร่นิ่งดูดายเห็นคนเดือดร้อนไม่ได้น่ะมันน่ารำคาญจะตายชัก ช่วยไปก็ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกับคนเหล่านั้นเสียหน่อย แล้วจะเปลืองเวลาไปช่วยทำไมกันล่ะจรงมั้ย? เจ้าตัวเขาเป็นคนแบบนั้นล่ะ อะไรที่มันไม่สลักสำคัญเขาก็มองข้ามไป ต่อให้มีคนคลานดิ้นทุรนทุรายตรงหน้า ถ้าหากไม่มีอะไรที่สมน้ำสมเนื้อมาเเลกเปลี่ยนให้ช่วย เจเจอร์ก็จะเดินข้ามคนๆ นั้นไปแบบไอ้เจ้านี่เป็นอากาศธาตุอะไรประมาณนั้นเลย 

                    เจเจอร์เป็นคนที่มีความสามารถด้านการปรุงยา (พิษ) และการใช้อาวุธหลากหลายประเภท เป็นคนที่มีความสามารถด้านการต่อสู้เรียกได้ว่าเก่งมาก (ก. ไก่ล้านตัว) ร่างกายมีความถึกและแรงเยอะ เห็นภายนอกใต้ชุดคลุมดูผอมบางแต่จริงๆและแข็งแรงและมีมัดกล้าม--แค่ก 

                    เห็นเจเจอร์ขี้รำคาญ หน้าตาย ไร้น้ำใจ ใจจืดใจดำแล้ว เขายังมีข้อเสียอีก (ห๊ะ?) คือปากหม---ปากเสียได้โล่ ก็ไม่เชิงพูดจาจิกกัดหรอกนะ แต่เอาเป็นว่าถ้าคุณมายุ่มย่ามกับเขาเกินความจำเป็นจนทำเขาฟิวส์ขาด ได้โดนหมอนี่ด่าจนต้องเอาหัวมุดถังไปเป็นเดือนเลยล่ะขอบอก นอกจากปากเสียแล้วยังเป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์ตัวเองเป็นที่หนึ่ง (เฬว...) มีความสามารถหลากหลายที่สามารถใช้เพื่อตัวเองได้แต่ไม่มีทางใช้เพื่อส่วนรวม (นี่ก็เฬว...) ทั้งความฉลาด หัวไว ความจำแม่นยำราวจดบันทึก ช่างสังเกต ความรอบคอบ ใจเย็น สามารถประเมิณสถานการณ์ยามคับขันได้อย่างมีสติ มีครบถ้วน แต่แค่เจ้าตัวจะงัดออกมาใช้ก็ต่อเมื่อจำเป็น (กับตัวเอง) เท่านั้น

                   โดยรวมข้อดี...หามีไม่...

    ประวัติความเป็นมา :: แต่เดิมเจเจอร์เป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมาในบ้านเด็กกำพร้า เขามีพรสวรรค์ทั้งด้านเวทย์มนต์ และด้านการต่อสู้ เขาได้เรียนเกี่ยวกับมันเหรอ? เปล่าเลย เวทย์มนต์เขาอ่านจากตำราในหอสมุดแล้วเอามาลองผิดลองถูกเอง ส่วนการต่อสู้ การใช้อาวุธก็ดูพวกคนเขาฝึกกันแล้วเอามาครูพักลักจำ แต่กลับเก่งก้าวหน้าก้าวกระโดดจนเรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะโดยแท้ ตั้งแต่เล็กจนโตเขามองเห็นแต่โลกอันโสมม ในบ้านเด็กกำพร้าที่ต้องเอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง กับท้องถนนที่คุณสามารถเห็นคนแก่หรือเด็กหิวอดตายได้ตลอดเวลา เจ้าตัวเองก็ดิ้นรนเอาตัวรอดมาโดยไม่มีใครยื่นมือช่วยเหลือ (ต้นเหตุของนิสัยเสียๆ ในปัจจุบัน) จนถึงวัยหนุ่ม (17 ปี) เขาก็ออกจากเมืองที่เคยอยู่ พเนจรไปเรื่อยเปื่อย ทำอาชีพที่เจ้าตัวตั้งเองเสร็จสรรพว่าเป็นผู้จัดหา คือ อยากได้อะไรก็จ่ายราคาที่สมน้ำสมเนื้อมาแล้วจะหามาให้ จนมีชื่อเสียงอย่างลับๆ ในหมู่ตลาดมืด ด้วยมีประสบการณ์การต่อสู้มายาวนานตบอดชีวิต เลยทำให้เป็นคนที่มีฝีมือร้ายกาจสุดๆ 

    งานอดิเรก :: นอน , อ่านหนังสือบ้างบางหน , ดื่มเหล้า (คอเเข็งมากนะเออ)

    สิ่งที่ชอบ :: พวกอาวุธแปลกๆ , สมุนไพรพิษใหม่ๆที่ไม่เคยพบเห็น , ความเงียบ , เหล้า

    สิ่งที่ไม่ชอบ :: ความวุ่นวาย อึกทึกครึกโครมน่ารำคาญ , คนชอบจุ้นจ้าน

    กลัวหรือแพ้ :: - 

    - ข้อมูลด้านการต่อสู้ -
    อาวุธประจำกาย :: จริงๆ ใช้อาวุธเป็นมากมาย แต่ที่พกกับตัวก็มีมีดสั้นสองเล่ม ดาบสั้นหนึ่งเล่ม ที่ยิงลูกหิน (หนังสติ๊ก) หนึ่งอัน และกระบองไม้ธรรมดาๆ เท่านั้น

    เวทมนตร์ :: เขาไม่ค่อยใช้เวทย์มนต์ในการต่อสู้ ดังนั้นเวทย์ที่ใช้บ่อยจะเป็นเวทย์สะกดรอย กับเวทย์ลวงตา

    ระยะที่ถนัด :: ระยะใกล้/ระยะกลาง/ระยะไกล

    - ข้อมูลเพิ่มเติม -
    เพิ่มเติม :: -สนใจเรื่องยาพิษเพราะตอนที่ออกมาจากเมืองได้ไม่นาน เพราะดันเผลอไปกินสมุนไพรมีพิษเข้าและเกือบตาย เลยศึกษาสร้างยาพิษและยาถอนพิษโดนเอาตัวเองเป็นหนูทดลองยาเอง ดังนั้นปัจจุบันเลยทั้งเก่งด้านการทำยาพิษและร่างกายก็ต่อต้านพวกของมีพิษได้ดีขึ้นด้วย บางทีที่หน้าเด็กขนาดนี้คงเพราะการเอาตัวเองเป็นหนูทดลองยามากมายหลากหลายกระมัง
                    - ตามตัวจะมีกลิ่นสมุนไพรที่ฉุนมาก คือก็ไม่ได้เหม็นอะไร ให้คิดถึงกลิ่นกระเพราผสมยาห้าเจดีย์น่ะ

    - สัมภาษณ์ผู้ปกครอง -
    ไม่ทราบว่าถ้าได้เป็นเผ่าที่เกิดจากพิธีกรรมจะโอเคไหมคะ? :: ก็ได้นะครับ
    ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ มีอะไรถามเราเพิ่มเติมไหมคะ? :: ไม่มีคร้าบบบ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×