คลังลูกๆของเราทั้งหลาย >_<)/

ลำดับตอนที่ #13 : Heaven t̶o̶ ̶H̶e̶l̶l̶ สุขสวรรค์วิมาร

Application

คำพูดติดปาก : ขี้เกียจอ่ะ

สิ่งสำคัญ : มือถือ

ชื่อ : เมกุมิ ซายะ

ชื่อเล่น : ซายะ

เชื้อชาติ : ญี่ปุ่น

อายุ : 17

ลักษณะ : เด็กสาวผมยาวสีขาว ดวงตาสีทับทิม พันผ้าพันคอสีดำแทบเหลือง  สวมหูฟังสีเดียวกับผ้าพันคอ เสื้อตัวในสีดำเสื้อตัวนอกสีขาว กระโปรงสั้นเหนือเข่าสีดำ รองเท้าบูทสีขาวตามรูป

ส่วนสูง : 168

นิสัย : ซายะเป็นเด็กติดเกม เธอไม่ทำอะไรเลยนอกจากเล่นเกม โดยให้เหตุผลว่า "ขี้เกียจ" และเอาตามตรงคือเธอขี้เกียจในทุกๆเรื่อง ขี้เกียจทำงาน ขี้เกียจไปเรียน ขี้เกียจเดิน ขี้เกียจเล่น ขี้เกียจทำอาหาร ขี้เกียจอาบน้ำ ขี้เกียจดูแลตัวเอง ขี้เกียจหาเพื่อน ขี้เกียจพูด ฯลฯ

เธอจึงดูเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูด เพราะเธอขี้เกียจพูด วันๆเอาแต่อยู่หน้าจอมือถือ ไม่เล่นเกมก็เล่นเน็ต ดูยูทูป อ่านนิยาย,การ์ตูนออนไลน์ หรือทำอะไรอย่างอื่นในเน็ตแล้วแต่อารมณ์

ซายะจะไม่เป็นฝ่ายเข้าหาใครก่อนแน่นอน เธอพูดน้อย ไม่มีเพื่อน ภายนอกดูเย็นชาและหยิ่ง แต่จริงๆเธอแค่ขี้เกียจมีเพื่อน ขี้เกียจให้กำลังใจเพื่อน ขี้เกียจชมเพื่อน ขี้เกียจเล่นกับเพื่อน ขี้เกียจคุยกับเพื่อน ขี้เกียจเทคแคร์เพื่อน

ซายะอยู่คนเดียวได้ หากมีมือถือและสายชาร์จเธอก็อยู่ได้แล้ว เธอชอบอยู่ในโลก2D รักและหลงใหลในโลก2D โดยเฉพาะเรื่องแนวแฟนตาซีที่เธอชอบเป็นพิเศษ เธอคิดอยากได้พลังให้โลกแฟนตาซีเหล่านั้นมาครอบครองบ้าง วันๆของเธอคงมีสีสันขึ้นและอาจกระตุ้นให้เธอออกไปหาอะไรบ้างก็ได้

ซายะลองคิด หากเธอมีพลังเธออยากวาร์ปได้ จะไม่ต้องเสียเวลาเดินไปไหน 

เธออยากหายตัวได้ จะได้ไม่ต้องมีใครมายุ่งกับเธอ

เธออยากมีสมองอันเป็นอัจริยะ การบ้านที่มีคงเสร็จเร็วขึ้นเยอะ

ซายะอาจไม่ได้อยากได้พลังธาตุต่างๆ พลังของปีศาจ หรือพลังแบบสัตว์อสูรแต่พลังที่เธออยากได้คือพลังแบบนี้แหละ แค่ล่องหน แค่วาร์ปได้ แค่มีสมองที่เหมือนคอมพิวเตอร์ ไม่ได้ควบคุมลมฟ้าอากาศได้หรอก มันยุ่งยากแค่คิดก็ขี้เกียจนึกภาพตามแล้ว

ประวัติ : พ่อแม่ของซายะตายตั้งแต่เธอเป็นเด็กทารก ตั้งแต่จำความได้เธอก็อยู่ในสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้ามาตลอด และนิสัยขี้เกียจทำทุกอย่างนี้ก็มีมาตั้งแต่เด็กๆเช่นกัน เธอขี้เกียจมากตั้งแต่ยังเป็นเด็กอนุบาลจนปัจจุบันอยู่มัธยมความขี้เกียจนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลง ตอนเด็กๆเธอกลุ้มใจกับความขี้เกียจของเธอ เธอไม่รู้จะอยู่ยังไง เพราะเธอขี้เกียจทำทุกอย่างไปหมด ขี้เกียจแม้กระทั่งการนอนหลับ เธอขี้เกียจนอน เธอขี้เกียจตื่น เธอต้องหาอะไรทำเพื่อหยุดไอ้ความขัดแย้งบ้าๆในตัวเธอ

จนซายะได้เล่นเกม เธอติดเกมงอมแงม ยอมรับว่าการเล่นเกมเป็นสิ่งที่เธอำม่เคยขี้เกียจเลย ออกจะขยันเล่นด้วยซ้ำ นั่นทำให้เธอหาอะไรทำได้สำเร็จโดยที่ไม่ขี้เกียจทำมัน หลังๆซายะติดทุกอย่างที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเรื่องแต่ง  ที่ขึ้นชื่อว่อยู่ในโลก2D่

ซายะชอบโลก2D ที่ที่จินตนาการไม่มีที่สิ้นสุด เรื่องราวเวอร์ๆสามารถมีตัวตนจริงได้ในโลก2D โลกที่เธออยากลองไปสักครั้ง ถ้าบินได้เหมือนในอนิเมะจะเป็นยังไงนะ? ทำถามโง่ๆได้ถูกถามขึ้นและยังคงอยู่ในใจของเธอเสมอมา

เพราะงั้น... หากจะให้เธอเลือกโลกใหม่สักโลกหนึ่ง เธออยากได้โลกที่มันแฟนตาซี บินได้ เหาะได้ วาร์ปได้ ล่องหนได้ เดินทะลุกำแพงได้ ย้อนเวลาได้ มันคงน่าสนุกไม่น้อยเชียว

โลกที่จะสร้าง : แอลลี่

ความสัมพันธ์ : ไม่มีความสัมพันธ์กับใครเลย ที่โรงเรียนเธอไม่คุยกับใคร ที่บานเธอก้อยู่คนเดียว ในเน็ตเธอก็ไม่ได้ไปเม้นท์อะไรเลย

ลักษณะการพูด : ไม่ค่อยพูด ถ้าพูดก็เสียงเรียบๆพูดช้าๆ

ชอบ : โลก2D

ไม่ชอบ : ทำอะไรยุ่งยาก

เกลียด : แก้ปัญหา(อันนี้นางขี้เกียจทำมากกกกกกกกก)

ข้อดี : ใจเย็น , ความคิดสร้างสรรค์

ข้อเสีย : ขี้เกียจเกิน

เพิ่มเติม : เมื่ออายุได้16ปี ซายะย้ายออกจากสถานเลี้ยงเด้กมาเช่าอพาร์ตเมนท์อยู่คนเดียว

*สำคัญ* หากตัวละครกลาเป็นสิ่งมีชีวิตในทะเล จะเป็นอะไร ช้อยคือ ปะการัง,ปลา2ตัว,ปลาฝูงหนึ่ง,งูทะเล

 (ลองคิดว่าถ้าตัวเองเป็นตัวละครแล้วจะเลือกอะไรนะคะ)

.......แสงสว่างจากดวงอาทิตย์จี้ตาของซายะให้ยีมุ่ยไม่เป็นรูป แดดร้อนๆทำเอาเหงื่อกลายเป็นสายน้ำไหลตามช่องขาหนีบ เธอได้แต่เพียงคิดว่าหากได้เป็นสิ่งมีชีวิตในทะเลที่มีน้ำเย็นๆอยู่รอบกายตลอดเวลา คงจะดีไม่น้อย.. อย่างเช่น ปะการัง เพราะปะการังไม่จำเป็นต้องขยับไปไหนมันก็มีชีวิตอยู่ได้ คิดดังนั้นเธอก็ลองจินตนาการว่าหากตนเป็นปะการังจะเป็นอย่างไรแล้วพูดว่า "ช่างเถอะ ขี้เกียจคิด"เธอก็เดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกอยากเล่นเกมอีกสักตา