คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #125 : Re:BIRTH น้องชายผู้อ่อนโยนกับพี่สาวยันเดเระ(โหด)
กลับมาที่การแนะนำการ์ตูนที่จับต้องได้(ลิขสิทธิ์ไทย)อีกครั้งนะครับ หลังจากเอาการ์ตูนไม่แปลไทยมานำเสนอหลายตอน ไม่ใช่อะไรหรอกตอนหน้าการ์ตูนออนไลน์ไม่แปลไทยอีกแล้ว!! แต่นำเสนอมากไปเดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อเซ็งเปล่าๆ เลยจำต้องแนะนำการ์ตูนสักเรื่องขั้นฉากสักหน่อย
Re:BIRTH ตอนแรกที่ผมอ่านคำโปรยของการ์ตูนนั้นมันไม่ชวนให้ผมอยากอ่านแต่อย่างใด เพราะเนื้อหานั้นไม่ได้แปลกอะไรเลย แนวเซอร์ไวเวอร์ พระเอกทำสัญญา ต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด และพลังวิเศษ เห็นไหมการ์ตูนเรื่องอื่นมีพล็อตแนวนี้เป็นร้อยพันเรื่อง เราเรียกการ์ตูนที่มีเนื้อหาซ้ำซากนี้ว่า การ์ตูนตลาด
และนั้นเองทำให้ผมไม่ได้อ่าน Re:BIRTH นานถึงหลายปีตั้งแต่ที่รักพิมพ์ได้ลิขสิทธิ์ตีพิมพ์ในเมืองไทยปี 2009 จนกระทั้งถึงปี 2011 ผมก็เกิดไปอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ทางออนไลน์เข้า และนั้นเองทำให้ผมสนใจและสั่งซื้อเล่ม 1-3 เพื่อเอามาอ่าน ผลปรากฏว่ามันสนุกอย่างเหลือเชื่อ และมันทำให้ได้เรียนรู้ว่าหากเราจะทำการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่มีเนื้อหาตลาดล่ะก็เราจะทำอย่างไรให้มันน่าสนใจ และน่าติดตาม!!
Re:BIRTH
แอ็คชั่น, ดราม่า, โรแมนติก, โชเน็น, เหนือธรรมชาติ
http://www.mangafox.com/manga/re_birth_the_lunatic_taker/v01/c001/1.html
Re:BIRTH เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น(แต่ผลงานเกาหลี) แนวแอ็คชั่น, ดราม่า, โรแมนติก, โชเน็น, เหนือธรรมชาติ เรตนิดหน่อย ลงต่อเนื่อง Comic Alive (Media Factory)ในปี 2009 วาดโดย Soo-Hyon Lee (คนวาด Unbalance ×2, Onihime VS, Freezing ผลงานที่เอยชื่อเป็นลิขสิทธิ์ของรักพิมพ์) และเรื่องโดย Dall-Young Lim (ผลงานเขียนสคริปต์เรื่อง Black God, The Legend of Maian รวมไปถึงเขียนเรื่องให้กับผลงานของ Soo-Hyon Lee เกือบทั้งหมด)
http://www.mangafox.com/manga/re_birth_the_lunatic_taker/v01/c001/1.html
การ์ตูนเรื่อง Re:BIRTH ถือได้ว่าเป็นการ์ตูนแนวผู้หญิงเป็นใหญ่กว่าผู้ชายในฝันของชาวโอตากุ(และผม) ที่พระเอกอ่อนแอ ที่ได้รับการปกป้องด้วยผู้หญิง(พี่สาว) ฉากเซอร์วิส ฉากดราม่า รวมไปถึงสิ่งที่เพิ่มเข้ามาคือโรคจิต เลือดสาด โมเอะ ทั้งหมดต่างกระหน่ำเข้ามาทำให้การ์ตูนเรื่องนี้น่าสนใจขึ้น
Re:BIRTH เปิดฉากเหมือนการ์ตูนแนวแอ็คชั่นเซอร์ไวเวอร์แสนธรรมดา(หากไม่นับความฝันโรคจิตของพี่สาวพระเอกที่ฝันว่าตนเองบีบคอน้องชายสุดเลิฟ) ฉากพระเอกทาจิบะ เรย์จิ(หน้าโหล)ที่แสนจะธรรมดามีชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่ายอยู่กับพี่สาวทาจิบานะอายากะ(คาดว่าพี่น้องคู่นี้ไม่น่าจะใช่สายเลือดเดียวกัน)ด้วยกันสองคน เพราะพ่อแม่ไปทำงานต่างประเทศ(มุกประจำของการ์ตูนสมัยนี้) เมื่อถึงโรงเรียน เพื่อนประจำชั้น(สาวทวินเทล)ของพระเอกก็เล่าถึงตำนานเมืองที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ฆ่าตัวตายต่อเนื่องในเวลานี้ ว่าหากใครก็ตามที่เดินในเมืองได้เห็นกำไลประหลาดและเก็บได้จะถูกยมทูตไล่ล่าและคนที่หยิบตายจะตายไม่กี่วัน ซึ่งตอนแรกตำนานดังกล่าวเรย์จิไม่เชื่อ และแน่นอนด้วยความเป็นการ์ตูนแอ็คชั่นในเมื่อปูเรื่องแล้ว เรย์จิจะต้องเจอเหตุการณ์ตำนานจนได้ นั้นคือเขาเจอกำไลบนท้องถนน เขาหยิบมาเพราะด้วยความเป็นคนดีนึกว่าเป็นของคนทำหล่น ก่อนที่จะถูกฆ่าเพราะไปขวางโจรวิ่งราว เรย์จิดับอนาถ
หากแต่ด้วยความเป็นการ์ตูนเซอร์ไวเวอร์ที่พบเห็นทั่วๆ ไป พระเอกก็ได้คืนชีพจากความตาย อยู่บนเตียงนอนในบ้าน โดยข้างๆ เขามีพี่สาวกำลังเป็นห่วงเขาดูแลอย่างใกล้ชิด ตอนแรกเรย์จิคิดว่าเป็นความฝัน หากแต่เมื่อเขาสำรวจตัวเองก็พบว่ากำไลประหลาดที่เขาเก็บได้ ปรากฏว่ามันถูกสวมที่มือของเขา พร้อมกับตัวเลข 10 ที่แสนประหลาดที่หน้าอกของร่างกายที่ไม่มีวันลบหาย
วันรุ่งขึ้นเรย์จิไปโรงเรียน ระหว่างอยู่ในห้องเขาถูกสาวทวินเทนเพื่อนร่วมห้องเรียกเขาไปด่านฟ้าโรงเรียน แต่สิ่งที่รอเรย์จิกับเป็นความจริงที่โหดร้ายและไร้เหตุผล เมื่อเพื่อนสาวใช้อาวุธเหมือนใบมีดโกนขนาดใหญ่ที่ถูกเรียกมาจากเครื่องประดับแบบเดียวกับเรย์จิ แล้วสาวทวินเทลก็เข้ามาทำร้ายด้วยการแทงเพื่อหมายเอาชีวิตเรย์จิ ระหว่างเรย์จิกำลังมึนงง นั้นเอง พี่สาวอากิสะก็เข้ามาพบเห็นการต่อสู้นี้พอดี
จากนั้นเรย์จิและพี่สาวก็ได้รู้ความจริง ว่าบนโลกเรายังมีมิติประหลาดหนึ่งที่เรียกว่า “ช่องว่างของเวลา” ที่คนธรรมดาไม่สามารถเข้าไปได้ และที่นั้นเป็นที่อยู่ของพวกสัตว์ประหลาดที่เรียกว่า “เทวทูต” ดูดกินชีวิตมนุษย์ที่หลงเข้ามา คนที่ถูกพวกมันกลืนกินวิญญาณจะหมด จะต้องตายในโลกแห่งความจริงด้วยสาเหตุลึกลับ หากแต่วิธีรอดไปได้นั้นก็คือการเก็บเครื่องประดับประหลาดที่เรียกว่า “ภาชนะเวท” ที่ปรากฏบนพื้นและทำสัญญากับมันก็จะสามารถคืนชีพและสามารถพื้นตัวได้เรื่อยๆ โดยเรียกผู้ทำสัญญาว่า “เทคเกอร์” หากร่างกายบาดเจ็บ หากแต่เมื่อตายหรือบาดเจ็บตัวเลขที่เรียกว่า ไลพ์” ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่หน้าอกผู้ทำสัญญาจะหมดลงไปเรื่อย ๆ โดยตัวเลขดังกล่าวเปรียบเสมือนอายุไข หากจำนวนเลขนี้หมดไปจนถึงเลข 0 ก็จะตาย แต่กระนั้นตัวเลขดังกล่าวสามารถเพิ่มขึ้นได้ด้วยสองวิธีคือการล่าเทวทูตในช่องว่างของเวลา หรือไม่ก็ล่าและฆ่าเทคเกอร์คนอื่นแล้วชิงตัวเลขที่เหลืออยู่บนร่างกายของตัวเอง และเนื่องด้วยเรย์จิเป็นเทคเกอร์มือใหม่ที่กระจอกสุดๆ ทำให้ตกเป็นเหยื่อของเทคเกอร์ที่เก่งกว่าโดยบริยาย
หลังจากเรย์ได้ฟังเรื่องจากปากสาวทวินเทนดังกล่าวก็อึ้ง และโกรธไม่เห็นด้วยกับความคิดเหล่า นั้น อะไรกัน ใครจะตายเพราะเหตุผลบ้าๆ แบบนี้ว่ะ เธอจะฆ่าเพราะฉันกระจอกเรอะ ระหว่างที่เรย์จิต้องการเอาตัวรอดและพร้อมที่จะสู้นั้นกำไลของเขาก็ได้กลายเป็นดาบสั้นคู่และตามประสาการ์ตูนแหละ พระเอกที่พึ่งทำสัญญา พึ่งได้พลังต่อสู้ มันจะไปเก่งได้อย่างไร พระเอกแพ้สาวทวินเทนหมดท่า แถมตอนที่สาวทวินเทนเผลอเรย์จิก็ไม่กล้าฆ่าอีก(แหมอยู่ดีๆ ใครจะกล้าฆ่าคนครั้งแรกทั้งที่ตัวเองกำลังสับสนล่ะครับ)
ระหว่างที่การ์ตูนกำลังเซ็งๆ อยู่นั้น(สูตรสำเร็จจริงๆ) สิ่งที่ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้น่าสนใจขึ้นกำลังบังเกิด เมื่อพี่สาวของพระเอกได้ยืนขึ้นทำสายตาน่ากลัวใส่สาวทวินเทล(เท่โครตๆ) ก่อนที่จะเอามีดแทงคอหอยของตัวเอง จนเลือดสาดกระจายและล้มลงไปตาย โดยคิดเอาเองว่าหากตัวเองตายจะสามารถรีเบิร์ธ(คืนชีพ)ขึ้นมาใหม่ได้ โดยการแบ่งสัญญากับพระเอก และสามารถใช้พลังวิเศษเหมือนน้องชาว (ผมๆ มาคิดดูพี่สาวพระเอกนี้มันต้องบ้าและมีอาการคลั่งน้องชายสุดๆ ถึงขั้นโรคจิตจริงๆ ถึงขนาดยอมฆ่าตัวตายเพื่อช่วยน้องชาย โดยไม่รู้ว่าจะทำสัญญาสำเร็จไหม)
ผลสุดท้ายพี่สาวของพระเอกก็ทำสัญญาได้สำเร็จ อายากะได้คืนชีพและกลายเป็นเทคเกอร์โดยทำสัญญาร่วมกับเรย์จิ และได้พลังและตัวเลขมาครึ่งหนึ่ง(จากดาบคู่กลายเป็นดาบสั้นอันเดียว และจาก 10 มาเป็น 5) หากแต่สิ่งที่แตกต่างคือพี่สาวของเรย์จิไม่ได้กระจอกเหมือนน้องชาย เพราะคุณเธอทั้งโหดทั้งเก่ง ไม่รู้เป็นเพราะพลังเลิฟน้องชายหรือพลังทำสัญญากันแน่ จนไล่สาวทวินเทลไปได้ หากแต่นี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของวังวนการต่อสู้ของพี่น้องที่ไม่รู้ว่าจุดหมายปลายทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรกันแน่?
ผมเคยได้ยินนักเขียนนิยายคนหนึ่งได้กล่าวว่า ปัจจุบันนิยายที่มีเนื้อหาแหวกแนวไม่เหมือนใครนั่นเกิดขึ้นยาก หรือแทบไม่มีอีกแล้ว เนื่องจากตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีนิยายหลายพันล้านเรื่องได้นำพล็อตและแนวคิดต่างๆ มาใช้กันแทบไม่เหลือพล็อตที่แปลกใหม่อีกต่อไป ดังนั้นโจทย์ที่จะแต่งนิยายนั่นไม่มุ่งเน้นเนื้อหาใหม่อีกต่อไป หากแต่โจทย์ที่ต้องคิดก็คือจะทำอย่างไรให้นิยายที่ตนแต่งนั่นเกิดความสนใจและทำให้น่าอ่าน
การ์ตูนก็ถือว่าเป็นอีกสื่อหนึ่งที่จะทำให้แหวกแนวยาก ยิ่งพวกแอ็คชั่นเซอร์ไวเวอร์ยิ่งยากเข้าไป เพราะว่าแนวการ์ตูนดังกล่าวได้รับความนิยมกว่าแนวอื่นๆ ทำให้กลายเป็นโจทย์ให้นักเขียนการ์ตูนที่จะเขียนยังไงให้มันน่าสนใจและความแปลกใหม่สามารถสื่อให้คนอ่านชอบได้ ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันมีการ์ตูนหลายเรื่องที่คนเขียนไม่สามารถตีโจทย์เหล่านี้ให้แตก ส่งผลทำให้โดนตัดจบ หรือไม่ก็โดนออกทะเล
แน่นอนแอ็คชั่นนั่นมีหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นแฟนตาซี, ไซไฟสงครามอวกาศ, หรือจะเป็นย้อนยุคไปในสมัยโบราณในแต่ละประเทศ หรือจะเป็นโลกยุคปัจจุบันก็ยังไหว แต่พล็อตส่วนใหญ่เริ่มอิ่มตัวด้วยสูตรสำเร็จ ทำให้นานวันเข้ามุกก็ตัน ทำให้หลายก็ก็เริ่มหาอะไรใหม่ๆ เข้าไป เช่น “ทำสัญญา” เพิ่มพลังวิเศษเข้าไปให้น่าสนใจ แต่นั่นก็ไม่พอจริง เพราะปัจจุบัน การ์ตูนประเภททำสัญญาก็มีเพิ่มมาขึ้นโดยเฉพาะการ์ตูนของจัมป์มักเน้นพวกนี้ โดยสูตรสำเร็จก็เช่น พระเอกสำเร็จรูป ฝึกวิชา จตุเทพ พ่อพระเอกเป็นศัตรู พระเอกรักความยุติธรรม ฯลฯ ซึ่งหลังๆ ก็ออกทะเลหรือไม่ก็ตัดจบไป
ด้วยเหตุนี้สิ่งที่เข้ามาคือการทำให้การ์ตูนประเภทแอ็คชั่นมันสนุกน่าสนใจโดยเพิ่มคีย์เวิร์ธเข้ามานั่นก็คือ “เกมแห่งความตาย(Game of Death)” เกมส์ที่ต้องใช้ชีวิตมาเดิมพันเพื่อความอยู่รอด ผู้ชนะอยู่รอดตายไป ผู้แพ้ตายสถานเดียว ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน การ์ตูนญี่ปุ่นได้ใช้หัวข้อดังกล่าวทำแล้วประสบผลสำเร็จมาแล้วนักต่อนัก ยกตัวอย่าง เช่น บันทึกอนาคตเกมส์ล่าท้าตาย(Mirai Nikki), คนปะทะต่างดาว(Gantz), เกมส์นรกนักเรียนพันธุ์โหด(Battle Royale), สวนสนุกนรก(Deadman Wonderland), หนุ่มหล่อฆ่ากันให้ตาย(Togainu No Chi) จุดเด่นของเกมเหล่านี้คือเนื้อหาน่าติดตาม สร้างกฎแปลกๆ ใหม่ๆ พร้อมกับเรื่องราวเนื้อหาเต็มไปด้วยความซับซ้อน น่าตื่นเต้น มืดมน จิตวิทยา เผยสันดานดิบมนุษย์ เลือดสาด ตัวละครหลายตัวโรคจิต บ้า คลั่ง ขี้โกง ทรยศ ความโหด เลือดสาด และสิ่งที่ไม่ลืมก็คือตัวละครแห่งความขัดแย้ง
ทาจิบานะ เรย์จิ พระเอกสูตรสำเร็จแนวเกมส์แห่งความตายโดยแท้ คือ เป็นพระเอกธรรมดา ไม่โดดเด่น อ่อนโยน อ่อนแอ มองโลกในแง่ดี(ความจริงก็มีการ์ตูนที่ทำให้พระเอกแนวนี้มีนิสัยเลวก็มีเหมือนกัน แต่กระนั้นก็ยังไม่ละทิ้งนิสัยขี้ขลาด) แต่ก็อีกนั่นแหละครับ คือว่าพล็อตดังกล่าวก็มีความเหมือนๆ กันอีก คือส่วนใหญ่พระเอกหรือตัวเอกเรานั่นไม่มีความอยากจะเล่นเกมเหล่านี้สักนิด แต่ด้วยสถานการณ์พาไปบวกกับความซวยทำให้ตนเองต้องพามาตัวเอกมาเล่นเกมเหล่านี้จนได้ แถมพระเอกก็แสนจะกระจอก เล่นเกมแต่ละเกมส์เกือบแพ้หลายครั้ง ต้องอาศัยดวงหรือเหตุการณ์หมูกัด หรือว่ามีตัวละครตัวหนึ่งมาช่วยถึงจะรอดมาได้
ทาจิบะ อายากะ นางเอกและพี่สาวของเรย์จิ มีนิสัยตรงกันข้ามกับเรย์จิทุกอย่าง(ก็มาแบบการ์ตูนแนวผู้หญิงเป็นใหญ่กว่าผู้ชายแหละครับ)คือสวย เก่ง หน้าอกใหญ่ แต่สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาคือความโรคจิตที่หลงรักน้องชายเข้าเส้นเลือด แบบว่าอยากจะอยู่กับน้องชายตลอดไป จนถึงขั้นเก็บไปฝันว่าตนฆ่าน้องชายเลยทีเดียว และถ้าน้องชายมีอันตรายล่ะก็คุณเธอจะเป็นเทพแห่งสงคราม พร้อมที่จะฆ่าทุกคนโดยไม่เลือกวิธี และที่สำคัญคือเธอมีนิสัยยันเดระตัวแม่ มักหึ่งน่ากลัวทุกครั้งเวลาที่พระเอกสนิทสนมใครก็ตามไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ซึ่งคำว่ายันเดระนั้นเป็นภาษาญี่ปุ่นที่กล่าวถึงบุคลิกตัวละครนั้นๆ โดยคำนี้มีที่มาจากยัน(yan)หมายถึงอารมณ์จิตเภทและเดระ(dere)หมายถึงความรัก ที่ส่วนมากเป็นตังละครที่ผู้หญิงที่มีลักษณะคุ้มดีคุ้มร้าย ลักษณะของตัวละครตอนแรกจะเรียบร้อย สุภาพ หรือขี้อาย แต่ภายหลังสติแตกเนื่องจากการมีความรัก บุคลิกเปลี่ยนไป มีความก้าวร้าว แสดงพฤติกรรมรุนแรง อาจมีอาการผิดปกติทางจิต ความพิเศษของตัวละครแบบนี้ คือการแสดงพฤติกรรมที่เราไม่คาดฝัน ซึ่งขัดแย้งกับมโนภาพของตัวละครในใจเรา ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือตัวละครใน โคโตะโนฮะ จาก School Days , ฮารุ จากเรื่อง Haru to Natsu, มาจังจาก Usotsuki Mi-kun to Kowareta Ma-chan Totteoki no Uso, ลูซี่จากเรื่อง Elfen Lied แต่กระนั้นลักษณะบุคลิกและพฤติกรรมหลงรักพระเอกสุดขีดของนางเอกนั้นจะเหมือนกาไซ ยูโนะ จาก Mirai Nikki มากกว่า แต่สิ่งที่แตกต่างกันออกไปคือคำพูดของอายากะที่มีต่อพระเอกนั้นมาจากใจและความเป็นห่วงเป็นใยจริงและสามารถพึ่งพาได้มากกว่า ไม่เหมือนกรณีของยูโนะที่เต็มไปด้วยความหลอกลวงและไม่น่าไว้ใจ
ส่วนตัวผมก็ได้อ่านผลงานของลี ซู ฮยอนหลายเรื่องเหมือนกัน ผลงานของเขาก็ไม่แตกต่างจากผลงานก่อนหน้ามากนัก คือ พระเอกอ่อนแอ นางเอกอายุมาก หน้าอกใหญ่ ฮาเร็ม อุดมไปด้วยฉากเซอร์วิสแบบไม่ได้ยัดเยียด แต่สิ่งที่เพิ่มเข้ามาในการ์ตูน Re:BIRTH ก็คือบรรยากาศแตกต่างไปจากการ์ตูนของนักเขียนคนนี้โดยสิ้นเชิง แม้จะมีความตลกขบขันหรือฉากเซอร์วิสบ้าง แต่กระนั้นสิ่งเหล่านี้เทียบไม่ได้กับบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความลึกลับและความอึดอัดในเรื่องที่มีมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นทางเลือกที่ถูกบังคับต้องให้ฆ่าผู้เล่นที่เป็นมนุษย์มากกว่าฆ่าอมมนุษย์เพื่อชีวิตอยู่รอด ข้อมูลที่ไม่สามารถแยกได้ว่าอันไหนจริงอีนไหนเท็จ ก็ช่วยให้การ์ตูนสัญญาแห่งความตายนี้ดูน่าสนใจและน่าติดตามขึ้น
อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้การ์ตูน Re:BIRTH ที่ค่อนข้างเป็นสูตรสำเร็จ มีความน่าอ่านก็คือการใส่ตัวละครโมเอะลงไป โดยเฉพาะการสร้างตัวละครคือพี่สาวของพระเอกที่ภายนอกเหมือนแสดงความเป็นห่วงเป็นใยพระเอกตลอดเวลา มีนิสัยขี้อาย เอ๋อและน่ารัก แต่ความจริงแล้วภายในจิตใจยังมีด้านมืดที่แสนจะน่ากลัวอย่างยันเดระชนิดที่เรียกว่าเข้มข้น รักน้องชายถึงขั้นยอมฆ่าตัวตายเพื่อทำสัญญาเพื่อเล่นเกมแห่งความตายเพื่อช่วยน้องชาย อีกทั้งยังมีนิสัยไม่ไว้ใจคนอื่น(นอกจากน้องชาย)และ พร้อมที่จะฆ่าคนโดยไม่เลือกวิธีการหากใครที่คิดจะฆ่าเธอและน้องชาย นอกจากนี้เธอยังมาเธอยังมาพร้อมกับอดีตที่ลึกลับที่ไม่รู้ว่าเธอรักพระเอกในแบบไหนกันแน่ ระหว่าง น้องชายแท้ๆ หรือคนรักที่พร้อมจะตายซึ่งกันและกันได้
และสุดท้ายสิ่งที่ทำการ์ตูนมีความน่าสนใจมากที่สุดนอกเหนือจากฉากแอ็คชั่นก็คือปมขัดแย้งของตัวละคร(ภาษานิยายเรียกว่า Conflict) ไม่ว่าจะเป็น พระเอก, พี่สาวพระเอก, ศัตรูฝ่ายตรงข้าม ที่มีความคิดเห็นไม่ลงรอยกัน จนเกิดทางเลือกที่ต้องตัดสินใจว่าควรจะเอาอย่างไรดีเพื่อเดินต่อไปข้างหน้า ปมความขัดแย้งที่เราพบเห็นมากที่สุดในการ์ตูนญี่ปุ่นก็คืออุดมการณ์ต่างกันระหว่างฝ่ายพระเอกและฝ่ายศัตรูตรงข้ามที่ฝ่ายพระเอกไม่คิดฆ่าคน หากแต่ฝ่ายศัตรูมีความคิดจะฆ่าคนและพร้อมที่จะฆ่าพระเอกดังนั่นด้วยเหตุผลนี้ทำให้เกิดการต่อสู้เกิดขึ้น ซึ่งปมเหล่านี้ Re:BIRTH ก็ไม่พลาดเอามาเล่น เช่นกัน หากแต่สิ่งที่เพิ่มเข้ามา(และผมชอบมาก)คือปมความขัดแย้งของพระเอกและพี่สาวที่มีต่อสถานการณ์ที่ล่อแหลม ที่ทั้งคู่มีความคิดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เช่น ในบทที่ 2 (เล่ม 2) เป็นช่วงที่เรย์จิและพี่สาวได้รู้จักเทคเกอร์คนหนึ่งที่มีพลังและประสบการณ์สูงกว่าที่มาหาพี่น้องทั้งคู่ที่เป็นพันธมิตร ตอนแรกเรย์จิมีความนับถือเทคเกอร์คนนี้มาก เพราะภายนอกเขาเหมือนเป็นคนใจดี และมีน้ำใจ หากแต่พี่สาวของเรย์จินั้นไม่เชื่อความปรารถนาดีของเทคเกอร์คนดังกล่าวพร้อมเตือนสติเรย์จิว่า “พวกเราอยู่สถานการณ์ล่อแหลมที่ไม่ต่างอะไรกับสิงโตที่อ้าปากรอ เขามีพลังมากกว่าพวกเราและพร้อมฆ่าเราชิงไลพ์ทุกเมื่อ” หากแต่เรย์จินั้นไม่เชื่อคำเตือนที่มองแง่ร้ายของพี่สาวและเถียงพี่สาวว่าเราต้องเชื่อใจในตัวมนุษย์ที่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และสุดท้ายเรย์จิตัดสินใจที่ยึดมั่นว่าสิ่งที่เขาเชื่อว่านั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
การกระทำของพี่สาวพระเอกนั้นเหมือนเป็นการมองโลกในแง่ร้ายมากเกินไป และไม่ไว้ใจใครทั้งสิ้น แต่กระนั้นคำพูดของพี่สาวพระเอกนั้นเต็มไปด้วยความห่วงใยและมีจิตใจปกป้องพระเอกอย่างบริสุทธิ์มากกว่ากรณีของ กาไซ ยูโนะ จาก Mirai Nikki อีกทั้งหากเราอยู่ท่ามกลางเกมแห่งความตาย ที่ไม่รู้ว่าข้อมูลอันไหนจริงอันไหนเท็จ คนที่รู้จักนั้นสามารถเชื่อใจได้หรือเปล่า ก็เป็นธรรมดาที่จะสงสัย แต่กระนั้นพี่สาวของพระเอกก็เก่งในเรื่องตีสองหน้าเหมือนกัน ภายนอกเป็นมิตรร่วมมือกับเทคเกอร์ฝ่ายตรงข้ามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แต่ลับหลังจ้องเอามีดแทงข้างหลัง พร้อมพูดจามองโลกในแง่ร้ายให้เรย์จิฟัง แม้เรย์จิเลือกที่จะไม่เชื่อ แต่ผลสุดท้ายสิ่งที่เรย์จินั้นคิดผิดทั้งหมด เมื่อเขาพบว่าเทคเกอร์ที่เป็นคนใจดีในตอนแรกนั้นได้กลายเป็นสัตว์ป่ากระหายเลือดเหมือนดั่งพี่สาวของเขาพูดไว้ทุกประการ ความตายได้บีบให้เขาตัดสินใจเลือกระหว่างสิ่งที่ง่ายที่สุดในการรักษาชีวิตของตน นั้นคือการฆ่าพวกเรย์จิเพื่อให้ตนเอาชีวิตรอด โชคดีที่เทคเกอร์คนนั้นไลพ์เป็น 0 แล้วตายลงเสียก่อน ทำให้เรย์จิและพี่สาวรอดอย่างดวงดีอีกครั้ง หากแต่แม้ตัวเองจะรอด คนเป็นระหว่างเรย์จิและพี่สาวยังคงอยู่บนโลกที่เต็มไปด้วยการต่อสู้ กลอุบายและความโหดร้ายที่ไร้เหตุผลอยู่ดี
ดูไปๆ ข้อคิดของการ์ตูนเรื่องนี้อยู่ เนื้อหาเกมไม่แตกต่างอะไรกับโลกแห่งความจริง ที่ใช้กฎปลาใหญ่กินปลาเล็กที่ไม่เลือกวิธีการ โดยเฉพาะมนุษย์เรานั้นขึ้นชื่อว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบแย่งชิงชีวิตของสิ่งมีชีวิตอื่นเพื่อต่อชีวิตตนเองอยู่แล้ว เพื่อประโยชน์ของตนเองแล้วมนุษย์สามารถฆ่าคนอื่นได้อย่างหน้าตาเฉย และนี้แหละคือสกิลที่ติดตัวของมนุษย์ทุกคน นอกจากนี้หากฆ่าคนมากๆ สกิลใหม่ก็จะเพิ่ม ซึ่งก็เหมือนโลกแห่งความจริงยิ่งฆ่าคนมากก็ยิ่งเก่งเรื่องอำพลางศพมาก รอบคอบขึ้น มีพลังอำนาจมากขึ้น ตีสีหน้าเป็นคนดีมากขึ้น ซึ่งไม่แตกต่างอะไรสกิลพลังวิเศษในจการ์ตูนเรื่องนี้เลยสักนิด
หากแต่ท่ามกลางเหล่าตัวละครโรคจิตที่เห็นชีวิตคนเป็นผักปลา ก็ยังมีคนที่มีจิตใจงามหลงเหลืออยู่บ้าง นั้นคือพระเอกเรย์จิที่ยังคงเหลือจิตใจของมนุษย์และมีนิสัยตรงกันข้ามกับพี่สาว ซึ่งเขามีแนวคิดก็คือว่าการมองโลกในแง่ดีที่เราต้องเชื่อใจในตัวมนุษย์ที่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และไม่เห็นด้วยกับการฆ่าคนอื่นเพื่อมีชีวิตรอด ต่อให้ไลพ์กลายเป็น 0 เขาก็ไม่ขอฆ่าคน เขาอยากตายฐานะมนุษย์มากกว่าจะเป็นปีศาจกระหายเลือด แต่ด้วยแนวคิดที่ต่างกันนั่นเองทำให้เขามักขัดแย้งกับพี่สาวและเหล่าศัตรูฝ่ายตรงข้ามบ่อยครั้ง แม้ว่าจะมีหลายเหตุการณ์ที่เขาจะคิดผิดและเกือบเอาชีวิตไม่รอดแต่เขาก็ยังเชื่อในแนวคิดของเขาอยางไม่เสื่อมคลาย ถึงเรย์จิจะอ่อนแอและฝีมือวรยุทธ์ที่ไม่พัฒนา หากแต่สิ่งที่เขาได้จากเกมดังกล่าวก็คือการพัฒนาในด้านจิตใจ เช่นเมื่อถึงฉากดราม่าเขารู้สึกสงสารศัตรูที่กำลังจะตาย แม้พวกเขาจะมาร้ายหมายเอาชีวิตเขาและพี่สาว แต่การกระทำของศัตรูนั้นถูกบีบบังคับสถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก จากคนดีกลายเป็นคนเลวอย่างช่วยไม่ได้ และเมื่อพวกเขาตายแล้วสังคมก็ไม่สนใจพวกเขาจะอยู่หรือไม่อยู่ จึงไม่แปลกอะไรที่เรย์จิจะร้องไห้การจากไปพวกเขาเหล่านั้น แต่กระนั้นการมองโลกในแง่ดีของเรย์จินั้นกลับใช้ไม่ได้ผลกับการเอาตัวรอดในเกมแห่งความตายนี้ได้เลย
แต่กระนั้นเมื่อผ่านไปหลายบท ผมก็ไม่อธิบายได้เหมือนกันว่าจิตใจของเรย์จิจะพัฒนาเข้าสู่ด้านมืดเหมือนในกรณีของพระเอกอามาโนะ ยูกิเทรุจาก Mirai Nikki หรือไม่ เพราะเท่าที่เห็นจากหลายบท หลายตอน สถานการณ์และทางเลือกได้ถูกบีบบังคับให้กระชั้นชิดขึ้น ความหวาดกลัว ความกลัวตายอาจทำให้จิตใจของเรย์จินั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย ปลายทางของพระเอกและนางเอกจะต้องเผชิญกับอะไรต่อไป และจิตใจที่เมตตาของเรย์จิจะไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่นั้นก็ติดตามตอนต่อไป
สรุปเลยละกัน Re:BIRTH เป็นการ์ตูนแอ็คชั่นที่อ่านสนุกอีกเรื่องหนึ่ง ที่ใช้หลักการสามอย่างคือ เซอร์วิส เลือดสาด และโรคจิต มาใช้อย่างน่าติดตาม เหมาะมากสำหรับคนอ่านที่ชอบแนวแอ็คชั่นประเภทเกมแห่งความตาย หรือไม่ก็ผู้ที่ต้องการศึกษาว่าเราจะเขียนนิยาย(หรือวาดการ์ตูน)แนวแอ็คชั่นแฟนตาซียังไงให้มีคนติดตาม ผมรับรองว่าการ์ตูนเรื่องนี้อาจมีตัวอย่างและคำตอบที่อ่านต้องการไม่มากก็ไม่น้อย
ความคิดเห็น