ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #121 : Dokumushi Kozou เรื่องสยองขวัญสะเทือนอารมณ์ของฮิเดชิ ฮิโนะ ตอนที่ 2

 
                กลับมาที่เรื่องของฮิเดชิ ฮิโนะกันต่อ เชื่อหรือไม่ว่าผลงานเปิดตัวแรกของเขานั้นไม่ใช่แนวสยองขวัญหากแต่เป็นผลงานอย่าง Shigeru Sugiura(1908) ซึ่งมีส่วนผสมระหว่างความเป็นอเมริกันและญี่ปุ่น(ซึ่งเป็นที่นิยมในตอนนั้น) และ Yoshiharu Tsuge ที่นำเสนอเรื่องราวของญี่ปุ่นโบราณ ก่อนที่เขาจะเขียนการ์ตูนสยองขวัญหลายเรื่อง ซึ่งส่วนมากจะเป็นรวมเรื่องสั้น หรือเรื่องยาวแบบเล่มเดียวจบ

                การ์ตูนสยองขวัญของฮิเดชินั้นค่อนข้างหายากเนื่องจากอายุอานามนั้นค่อนข้างจะนาน ในประเทศไทยนั้นผมเทียบไม่เคยเห็นฉบับแปลไทยเลยสักเล่ม ส่วนในอินเตอร์เน็ตนั้นผมสามารถหาได้เพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้น เช่น Gaki Jigoku(1987), Panorama of Hell (1990), Dokumushi Kozou(1991) ส่วนมากโหลดบิต

                รวมผลงานของฮิเดชิ(บางส่วน) Me ga Yami ni (1979), Akai Hebi(1983), Buta no Machi(1985), Shiniku no Otoko (1986), Gaki Jigoku(1987), Jigoku Mushi Woku! Oninbo(1987), Chikashitsu no Mushi Jigoku(1988), Panorama of Hell (1990), Circus Kitan(1991 , Dokumushi Kozou(1991) , Jigoku no Komoriuta (1995), Kaiki! Jigoku Mandara (1995), Comics Underground Japan(1996), M Collection (1996), Zipangu Night(1997) , Kyoufu Gallery (1998)

                เท่าที่ผมดูผลงานของฮิเดชินั้น พอสรุปได้ว่าเนื้อหาของฮิเดชินั้นจงใจใช้ตัวละครที่เป็นเด็กเป็นหลัก มุมมองแบบมุมมองเดียว เนื้อหาส่วนใหญ่เข้าใจง่าย ไม่จำเป็นต้องตีความอะไรมาก โดยดำเนินเรื่องเหมือนชีวประวติของตัวละครนั้นๆ ที่ตอนแรกเด็กเหล่านี้มีจิตใจดีงาม เหมือนผ้าขาว หากแต่เนื่องด้วยสังคมรอบตัวที่โหดร้าย สงคราม ความรุนแรงของครอบครัว ความกดดัน ทำให้เด็กเหล่านี้เมื่อกลายเป็นสัตว์ประหลาดหรือฆาตกรโรคจิต ก่อนที่การ์ตูนจะนำเสนอ ภาพโหด ความรุนแรง เลือดสาด ผสมกับความขยะแขยง เครื่องในมนุษย์ หนอนแมลง ก่อนจะจบด้วยโศกนาฏกรรม

  

Dokumushi Kozou

ดราม่า, สยองขวัญ, เหนือธรรมชาติ

สามารถดาวน์โหลดที่

http://www.bakabt.com/147948-dokumushi-kozou-the-bug-boy.html

Dokumushi Kozou หรือหลายคนรู้จักในชื่อ “Bug Boy” หรือ “เด็กแมลง” ผลงานอมตะของฮิเดชิ ฮิโนะที่วาดไว้ในปี 1991  โดยเด็กแมลงเป็นอีกเรื่องที่เหมือนกับเด็กนรกก่อนหน้า คือเนื้อหาไม่ได้เน้นสยอง หากแต่เน้นละครชีวิตของเด็กชายคนหนึ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคนจิตใจดีงาม หากแต่เป็นเพราะหน้าตาและพฤติกรรมประหลาด ส่งผลทำให้สังคมรังเกียจ อีกทั้งที่พึ่งสุดท้ายของเขาคือครอบครัวก็ตัดหางปล่อยวัด ขาดสะบั้น  สังคมได้กดดันเขาจนกลายเป็นฆาตกรฆ่าคน ก่อนจะจบลงโดยโศกนาฏกรรมตามมา นอกจากเนื้อหาของการ์ตูนจะเข้มข้นแล้ว สิ่งที่หลายคนชอบการ์ตูนเรื่องนี้คือการออกแบบมอนสเตอร์รูปร่างแมลงที่ค่อนข้างน่ารักน่าชังน่ากอดในสมัยนั้น ทำให้หลายคนชอบมัน

สามารถดาวน์โหลดการ์ตูนเรื่องนี้ได้ในลิงค์ด้านล่าง

http://animedownloadlinks.com/manga/2010/01/dokumushi-kozou-the-bug-boy/

  

Dokumushi Kozou นั้นมีเนื้อหาประวัติชีวิตเหมือนฆาตกรต่อเนื่องในโลกแห่งความจริงของใครบางคน โดยเป็นเรื่องของเด็กประถมคนหนึ่งชื่อ ฮิโนโมโตะ เขาเป็นเด็กที่จิตใจอ่อนโยนและไม่ค่อยสู้คน หากแต่ด้วยความที่เขามีรูปร่างน่าเกลียด ตาโปน จมูกบี้ ตัวงอ งุ่มง่าม อีกทั้งมีพฤติกรรมประหลาดคือเขาชอบสัตว์ที่หลายคนเกลียด  โดยเฉพาะหนอนและแมลง ซึ่งเขาชอบมันเป็นพิเศษ และด้วยเหตุนี้เองทำให้เขาเป็นที่รังเกลียดของทุกคนในชั้น

ฮิโนโมโตะนั้นค่องข้างอ่อนแอและไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ ในชั่วโมงว่างเขามักอยู่คนเดียว และมักเอาหนอนแมลงที่แอบซ่อนไว้ในกระเป๋ากางเกงเอามาเล่น มาพูดคุยกัน ราวกับเป็นเพื่อนสนิท และด้วยพฤติกรรมเหล่านี้ทำให้เขาตกเป็นเป้ารังแกของเด็กเกเรที่ตัวโตกว่าเขา

ครอบครัวของฮิโมโตะนั้นเป็นครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง มีพ่อ มีแม่ มีพี่ชายและน้องสาว พี่น้องของฮิโมโตะนั้นหน้าตาปกติธรรมดา และนี้เองที่ทำให้พ่อของเขารังเกลียดเขามาก ทุกๆ วันเวลาที่เขากินข่าวร่วมกับครอบครัวเขาจะถูกพ่อต่อย เตะทุกครั้ง ก่อนที่เขาก็ออกจากวงสนทนาของครอบครัว นอนอยู่ในห้องคนเดียวทุกครั้งไป

ช่วงเวลาที่มีฮิโมโตะคือการไปที่ฐานทัพลับที่อยู่กองซากขยะ ที่นั้นมีเหล่าสัตว์น่าขยะแขยง หนู หนอน งู กบ รวมไปถึง นก และปลา เขามักคลุกอยู่กับสัตว์เหล่านั้นหลายชั่วโมง จากตอนเย็นถึงตอนค่ำเลยก็มี

จนกระทั้งวันหนึ่งฮิโมโตะก็เริ่มรู้สึกอาการผิดปกติเมื่อเขาถูกหนอนแมลงประหลาดตัวหนึ่งกัด นับจากนั้นชีวิตของเขาได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เขาเริ่มรู้สึกว่าร่างกายของเขาแปรเปลี่ยน ใบหน้าบูดบวม ตาถลอนออกจากเป้า  ฟันหลุดออก แขนและขาหลุดออกจากร่างกายโดยไม่ทราบสาเหตุ และอาการเหล่านี้ไม่สามารถอธิบายโดยใช้หลักการวิทยาศาสตร์ได้

    

หลังจากฮิโมโตะเกิดอาการประหลาด เขาก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวอะไรได้ ทุกวันเขาต้องอยู่แต่บนเตียงในห้องของเขา เวลาจะเคลื่อนไหวก็กระดิ๊บเหมือนหนอน เวลาคลานแต่ละครั้งที่พื้นจะมีน้ำเหนียวสะอิดสะเอียนตามพื้น ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วบ้าน เวลากินข้าวเขาจะอ๊วกทุกครั้ง ด้วยเหตุนี้ทำให้ครอบครัวของฮิโมโตะรังเกียจเขายิ่งกว่าเก่า เวลาที่เขากระดิ๊บเพื่อเขาร่อีกทั้งวมสนทนาครอบครัว เขาก็ต้องโดนพ่อถีบไล่ทุกครั้ง

                ในเวลาต่อมาร่างกายของฮิโมโตะก็เริ่มเปลี่ยนไปอีกครั้ง โดยร่างกายของเขาเริ่มแห้งแล้วกลายเป็นดักแด้ และเมื่อลอกคราบออกมาปรากฏว่าเขาได้กลายเป็นหนอนขนาดใหญ่ที่น่าตาน่ารักน่าชัง และนั้นเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ครอบครัวของฮิโมโตะปฏิเสธตัวตนของเขาอย่างถวาร(เศร้า) เขาถูกล็อกประตู อาหารที่ให้กลายเป็นอาหารหมาแทนที่จะเป็นอาหารคน แถมยังจัดงานศพ(หลอก)ให้เพื่อนบ้านรู้ว่าเขาตายแล้วอีก

                     

                วันหนึ่งหลังจากที่ฮิโมโตะอยู่แต่ในบ้านจนรู้สึกเบื่ออยู่นั่นเอง เขาก็ได้รับอาหารที่แม่เอาให้ ที่ปรากฏว่าอาหารที่ว่านั้นหรูหรากว่าทุกที ทำให้เขาคิดว่าครอบครัวของเขาจะกลับมารักเขาแล้ว และด้วยความดีใจเขาได้รับประทานอาหารจนเกือบหมดจาน หากแต่ปรากฏว่าหลังจากที่ทานเสร็จ เขาก็ดิ้นรนทุรนทุรายรู้สึกเจ็บปวด เขารู้ทันทีว่าอาหารดังกล่าวมียาพิษ เขาได้สลบไป ซึ่งครอบครัวนึกว่าเขาตายแล้ว จึงนำตัวเขาฝังในดินให้ลึกที่สุด หากแต่ปรากฏว่าฮิโมโตะนั้นไม่ได้ตาย เขายังคงมีชีวิตอยู่ อีกทั้งปรากฏว่าเขาสามารถใช้ฟันขุดดินอย่างรวดเร็วและเมื่อเขาโผล่มาบ้านของเขา และเขาก็ได้ยินความจริงที่เจ็บปวดเมื่อเขาพบว่าครอบครัวของเขาดีใจมากเมื่อกำจัดเขาออกไป

                  

                เมื่อฮิโมโตะได้ยินคำพูดเหล่านั้นก็รู้สึกน้อยใจเสียใจ เขาจึงดำดินหนีไปที่พึ่งสุดท้ายที่ฐานทัพลับกองขยะของเขา หากแต่เมื่อไปถึงสัตว์ที่เป็นเพื่อนของเขากลับจำฮิโมโตะไม่ได้ จึงเข้ามารุมทำร้าย ยิ่งเพิ่มความเสียใจแก่เขาหนักเข้าไปอีก

                ฮิโมโตะดำดินไปเรื่อยๆ จนกระทั้งเขาได้พบที่อยู่ใหม่ของเขา มันเป็นโลกท่อระบายน้ำที่เน่าเหม็น ที่มีแต่ขยะและซากสัตว์ที่ตายแล้วเต็มไปหมด และหลังจากนั้นเป็นต้นมาฮิโมโตะก็ใช้ท่อระบายนี้เป็นบ้าน อาหารที่ซากสัตว์ที่ตายแล้วเป็นอาหาร แต่กระนั้นจิตใจของเขายังคงเป็นเด็กประถมอยู่ เขารังเกียจสิ่งสวยๆ งามๆ ชอบเล่นเหมือนเด็ก ตกกลางคืนเขามักเล่นคนเดียวที่สวนสาธารณะที่ไร้ผู้คนประจำ

                

จนกระทั้งวันหนึ่งฮิโมโตะเกิดรู้สึกเบื่อที่อยู่ตัวคนเดียว เขาจึงออกไปท่องโลกใบใหญ่ด้วยการมุดดิน หลังจากมุดดินไปเรื่อยๆ เขาก็ได้โผล่ออกมาที่เกาะที่ล้อมรอบด้วยทะเลที่สวยงามแห่งหนึ่ง เขาคิดว่าที่แห่งนี้จะมีเพื่อนใหม่ แต่ปรากฏว่าไม่ใช่เลย เขาถูกรังแกจะสัตว์ที่อยู่บนเกาะ อีกทั้งยังถูกชาวบ้านในบริเวณนั้นจับตัว ถูกขังกรงแคบๆ ราวกับสัตว์ไม่ปานพวกชาวบ้านวางแผงเอาตัวเขาเป็นจุดขายให้นักท่องเที่ยวแห่มาดู ซึ่งสำหรับเขาแล้วไม่ชอบสายตาของชาวบ้านที่มองเขาเหมือนสัตว์ประหลาดน่ารังเกียจเลย

                      

                เมื่อถึงตอนกลางคืนฮิโมโตะได้พังกรงและหลบหนี ระหว่างทางหนีนั้นเองเขาเกิดใช้เขาแทงชาวบ้านที่พยายามทำร้ายเขาเข้า จนชาวบ้านตายหลายราย และเมื่อเขามุดลงดินกลับไปที่รังในท่อระบายน้ำนั่นเอง เขาก็พบว่าเขาได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดฆ่าคน

                แรงกัดดันของสังคมได้ถาโถมเข้าสู่ฮิโมโตะ จนเขาทนไม่ไหว ในเมื่อคนอื่นบอกว่าเขาคือฆาตกรโรคจิตละก็ เขาจะเป็นมันให้สมใจอยาก และแล้วเขาก็เริ่มที่จะฆ่าคน โดยครั้งแรกเขาเริ่มฆ่าคนที่ใกล้ตัวเขาก่อน โดยเป็นบุคคลที่เขามีความแค้นเป็นพิเศษ เริ่มจากฆ่าเด็กเกเรสามคนที่เคยรังแกเขาอย่างโหดเหี้ยม จากนั้นก็ฆ่าอาจารย์พละที่ทำให้เขาเป็นตัวตลกในห้อง ฆ่าอาจารย์ประจำชั้นที่รังเกียจเขา จากนั้นเขาก็เริ่มฆ่าคนที่ไกลตัว ขอให้ใครก็ตามที่เขาเห็น เขาฆ่าหมด จากนั้นเขาก็ลากศพไว้ที่ท่อระบายน้ำ นานวันศพก็เต็มท่อ พร้อมกับเน่าเบื่อ หนอนขึ้น กลิ่นเหม็นอย่างสะอิดสะเอียน

                ทางด้านครอบครัวของฮิโมโตะ หลังจากทราบข่าวว่าฮิโมโตะว่าไม่ตาย แถมยังกลายเป็นฆาตกรโหดฆ่าคนหลายรายอีก ทำให้ครอบครัวหวาดกลัวมากเกรงว่าเขาจะกลับมาแก้แค้น หากแต่พ่อของฮิโมโตะบอกว่าไม่ต้องกลัว หากเขามาเมื่อไหร่ละก็เป็นต้องเจอลูกตะกั่วจากลูกซองของพ่อแน่นอน

                 

                ความจริงแล้วฮิโมโตะไม่ได้คิดจะล้างแค้นครอบครัวของเขาสักนิด แม้เขาจะเป็นสัตว์ประหลาดกระหายเลือดฆ่าคนอย่างเป็นผักปลา เขาก็ยังคิดถึงครอบครัวของเขาอยู่ จนกระทั้งวันหนึ่งระหว่างที่เขาหลับอยู่ท่ามกลางซากศพที่เขาฆ่าอยู่นั้น เขาเกิดได้กลิ่นหนึ่งที่หอมหวน มันเป็นกลิ่นที่เขาคุ้นเคยและแสนจะคิดถึง เขารีบดำดินตามกลิ่นเหล่านั้นและเขาก็ได้พบว่ากลิ่นนั้นก็คืออาหารเย็นของบ้านของเขานั้นเอง เขาได้โผล่มาที่บ้านของเขาในช่วงที่เขาเป็นคน ระหว่างที่เขาเข้าไปในบ้านเพื่อหวังจะขออาหารและขอความรักจากครอบครัวอยู่นั้นเอง เขากลับถูกลูกซองของพ่อยิงเข้าอย่างจัง เพราะครอบครัวคิดว่าเขาจะมาแก้แค้น ฮิโมโตะตกใจและรีบหนีเขาลงรู

                    

                และนี้คือจุดจบของฮิโมโตะหลังจากที่เขาถูกพ่อยิงเพราะเข้าใจผิด เขาก็เริ่มเจ็บปวดทั้งทางกายและทางใจ เขากำลังจะตายจากบาดแผลที่ถูกยิง ระหว่างที่เขากำลังจะตายนั้นเขาเริ่มนึกถึงอดีตสมัยที่เขากับครอบครัวยังมีความสุข พ่อแม่รักเขา พี่น้องก็เล่นด้วยกันกลับเขา แล้วเป็นเพราะอะไรที่พวกเขาถึงรังเกลียดเขา ทั้งที่เขาไม่เคยทำอะไรผิดอะไรเลย หลังจากคิดเรื่องดังกล่าวฮิโมโตะก็เริ่มรู้สึกสำนึกสิ่งที่ทำลงไป เขาเริ่มรังเกียจซากศพที่มีหนอนอยู่เต็มหน้า เขาอ้วกจนแทบไม่เชื่อเลยว่าเขาจะชอบศพเหม็นเน่าเหล่านี้ได้อย่างไร

                ฉากสุดท้ายฮิโมโตะได้ใช้แรงเอือกสุดท้ายพาตัวลงไปในน้ำ แล้วเขาก็หมดลมหายใจ ร่างของเขาลอยตามน้ำออกจากท่อระบายน้ำ ไปยังปากอ่าว ร่างศพของเขาถูกลอยออกสู่ทะล ร่างของเขาเริ่มลาลับไปจากสายตาผู้อ่าน ไกลออกไป ไกลออกไป และไกลออกไป...........

Dokumushi Kozou อาจเป็นการ์ตูนสยองขวัญในรูปของนิทานหนังสือภาพสำหรับเด็ก แต่เนื้อหาของมันนั้นไม่ใช่เลย เพราะเนื้อหาเต็มไปด้วยความอึดอัด ชีวิตรันทดของเด็กชายคนหนึ่ง ใครที่ได้ดูการ์ตูนดังกล่าว อาจนึกถึงนิยายดังอมตะเรื่อง “กลาย” ผลงานของฟรานซ์ คาฟก้า(Franz Kafka 's Metamorphosis)ที่เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งที่ตื่นนอนขึ้นมาแล้วพบว่าตนเองกลายเป็นแมลง ที่ตอนแรกตัวเอกยังพยายามที่ดำเนินชีวิตประจำวันเสมือนกับคน พยายามจะเดินแบบปกติทั้งที่มีขามากมาย แต่ต่อมาตัวเอกก็เริ่มสูญเสียความเป็นคน เริ่มกินอาหารเน่าเหม็น พูดเสียงอู้อี้เหมือนแมลง จนครอบครัวหวาดกลัว และมีความคิดยุติเรื่องนี้ด้วยความตาย ก่อนจบลงด้วยโศกนาฏกรรม

ใช่ Dokumushi Kozou มีความเหมือนนิยายเรื่อง “กลาย” ของฟรานซ์ คาฟก้ามาก คือตัวเอกเปลี่ยนเป็นแมลง ครอบครัวรังเกลียด และจุดจบของเด็กแมลง หากแต่สิ่งที่แตกต่างก็คือในนิยายเรื่อง “กลาย” ใช้การเล่าเรื่องที่ในนิยายไม่ได้ใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่งโดยตรงเพราะไม่อยากให้คนอ่านสงสารตัวเอก แต่ในการ์ตูนได้ใช้สรรพนามที่หนึ่ง ทำให้คนอ่านรู้สึกสงสารตัวเอกเด็กแมลงฮิโนโมโตะแบบเต็มๆ

  

Dokumushi Kozou ดำเนินเรื่องได้แปลกและน่าติดตามระดับหนึ่ง ซึ่งถือว่าดีมากสำหรับการ์ตูนสมัยก่อน สิ่งที่การ์ตูนนำเสนอยังคงคล้ายกับเด็กนรก(Gaki Jigoku) คือเด็กแมลงฮิโนโมโตะเป็นตัวละครที่น่าสงสารในเรื่อง แม้เขาจะรูปร่างจะน่าเกลียดน่ากลัว แต่จิตใจดีงาม แต่สังคมได้ทำให้ขังถูกกักขังทั้งร่างกายและจิตใจ ความแปลกแยกของสังคม สังคมที่กดดัน ครอบครัวไม่รัก ได้เปลี่ยนให้เด็กจิตใจดีงามกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวทั้งกายและจิตใจ หากแต่มาคิดๆ ดู จะเรียกเด็กแมลงฮิโนโมโตะว่าเป็นสัตว์ประหลาดกระหายเลือดไม่ถูกนัก สิ่งที่เขาทำนั้นแสดงถึงความเป็นมนุษย์อย่างชัดเจน คือ มีอารมณ์เกลียด มีความรัก มีความเมตตา สิ่งที่เขาทำอาจผิดไปบ้าง แต่ก็เอาตัวรอด ปรับตัว ละทิ้งศิลธรรม ไร้เดียงสา ทางเลือกของเขานั้นไม่มีมากนัก เมื่อความเป็นมนุษย์หมดสิ้น แต่ตลกร้ายก็ตามมาเมื่อเด็กแมลงฮิโนโมโตะไม่ได้แค้นครอบครัวของเขาเลย ทั้งที่ครอบครัวเป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ ซ้ำยังฆ่าเขา ทำอย่างกับเขาไม่มีตัวตน สุดท้ายเด็กแมลงฮิโนโมโตะพยายามจะกลับใจและมีความหวัง พยายามกลับไปหาครอบครัว แต่กลายเป็นว่าที่พึ่งสำคัญและแห่งสุดท้ายของเขาก็คือครอบครัวกลับปฏิเสธความต้องการเหล่านี้อย่างเยื้อใย ก่อนที่จะจบลงอย่างโศกนาฏกรรม

Dokumushi Kozou อาจเป็นอีกเรื่องที่เขียนขึ้นจากชีวิตจริงของคนเขียน บางที่ชีวิตของเด็กแมลงฮิโนโมโตะอาจจะได้รับแรงบันดาลใจในชีวิตจริงๆ ของฮิโดชิก็เป็นไปได้ สังเกตคือความกดดันสังคมของเด็กแมลงเหมือนสิ่งที่ฮิโดชิได้รับตอนเด็กไม่มีผิด จึงไม่แปลกอะไรที่มีคนกล่าวว่างานเขียนถือว่าเป็นสื่อสะท้อนภาวะจิตใจของคนเขียนแก่สังคมได้เป็นอย่างดี

  

หลังจากผมอ่านการ์ตูนเรื่องนี้จบมันเหมือนแทงใจดำอะไรสักอย่าง รู้สึกเศร้าจับจิตจับใจ การ์ตูนน่าติดตามมากตั้งแต่ต้นจนจบ แม้ผมอ่านภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องสักคำ แต่แค่เห็นภาพก็เข้าใจความหมายเรื่องที่สื่อครบถ้วน ภาพเด็กแมลงโนโมโตะยังคงเอกลักษณ์ตาโปน รอยยิ้มที่ไร้เดียงสา ผ่านหน้าตาที่น่ารังเกลียด แค่นี้ก็สื่อถึงสิ่งที่ต้องการนำเสนอได้เป็นอย่างดี มันเป็นการ์ตูนที่แปลก และน่าสนใจ และผมก็อยากให้คนอื่นลองอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ดูอีกเรื่องหนึ่ง

+ +