ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #120 : Gaki Jigoku เรื่องสยองขวัญสะเทือนอารมณ์ของฮิเดชิ ฮิโนะ ตอนที่ 1

               
              ฮิเดชิ ฮิโนะ(Hideshi Hino)อาจเป็นนักเขียนการ์ตูนที่หลายคนที่เป็นนักอ่านการ์ตูนสมัยอาจไม่รู้จักมากนัก  แต่ถ้าถามพวกนักอ่านการ์ตูนสยองขวัญรุ่นพ่อรุ่นอาล่ะก็หลายคนคงรู้จัก ในฐานะ 7 นักเขียนการ์ตูนสยองขวัญในตำนานญี่ปุ่นที่ฝีมือเคียงข้างจุนจิ อิโต้, อุเมสุ  คาซุโอะ(โรงเรียนฝ่ามิตินรก) ที่วาดการ์ตูนได้แหวะสยองขวัญได้อย่างน่าชื่นชม ผลงานของเขาหลายเรื่องล้วนโด่งดังในฐานะสยองขวัญคลาสสิกอย่าง Hell Baby , Hino Horrors  และ Panorama of Hell ที่ถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์สยองขวัญญี่ปุ่นมากมาย นอกจากนี้เขายังกำกับภาพยนตร์สยองขวัญซีรีย์ Guinea Pig Series เอาไว้สองตอนและหนึ่งในนั่นก็ได้ถูกจารึกว่าเป็นภาพยนตร์ที่โหดที่สุดในโลกและวันนี้ผมขอแนะนำการ์ตูนสุดคลาสสิกของเขานั่นคือ Hell Baby ที่เนื้อหาของมันนั้นยังคงคลาสสิกและสยองขวัญที่ไม่ตกยุคเลย

 

Gaki Jigoku

สยองขวัญ โศกนาฏกรรม

สามารถหาอ่านได้ที่ http://www.mangafox.com/manga/gaki_jigoku/v01/c001/

เด็กนรก(Gaki Jigoku หรือ Hell Baby) เป็นการ์ตูนนวนิยายภาพสยองขวัญ โศกนาฏกรรม ผลงานของนักเขียนในตำนาน ที่ประสบผลสำเร็จที่สุดในวงการการ์ตูนสยองขวัญคลาสสิกญี่ปุ่นนาม ฮิเดชิ ฮิโนะหนึ่งเล่มจบ ยาว 183 หน้า(รวมปกและเครดิต) เขียนเมื่อปี 1987  สำนักพิมพ์ต้นฉบับคือ Tairiku Shobou และเราสามารถหาอ่านได้ตามเว็บทั่วไป เช่นลิงค์ด้านล่าง

http://www.mangafox.com/manga/gaki_jigoku/v01/c001/

ฮิเดชิ ฮิโนะ เกิดเมื่อวันที่ 19 เมษายน 1949 ในประเทศจีน ในครอบครัวชาวญี่ปุ่นอพยพในแมนจูเรีย  ในช่วงนั้นญี่ปุ่นได้ยอมจำนนหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 ทำให้เกิดการต่อต้านญี่ปุ่นในประเทศจีน ทำให้ครอบครัวของเขาไม่มีทางเลือก จึงได้หลบหนีไปที่ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในตอนนั้นฮิเดชิได้อ้างว่าเขาเกือบถูกฆ่าระหว่างทางไปยังประเทศญี่ปุ่น ทำให้หลังจากเขาเป็นนักเขียนการ์ตูนที่ออกสู่สาธารณชนครั้งแรก ตอนอายุ 22 ปี  เขาได้ถ่ายทอดประสบการณ์เหล่านั้นไปยังการ์ตูนของเขาด้วย ไม่ว่าจะเป็นสภาวะซึมเศร้าของเหล่าตัวละครในเรื่อง ตัวละครหลายตัวที่ปรากฏตัวในเรื่องก็มาจากชีวิตจริงเช่นบิดาที่เคยเป็นเกษตกรพร้อมรอยสักรูปแมงมุม(จากซีรีย์ Panorama of Hell)

 

นอกจากนี้ฮิเดชิ ฮิโนะ ยังเป็นผู้กำกับภาพยนตร์แนวนัฟฟ์ฟิลม์หลอกๆ ซีรีย์ Guinea Pig Series สองเรื่องคือ Flower of Flesh and Blood Flower of Flesh and Blood และ Mermaid in a Manhole ซึ่งได้รับความสนใจไปทั่วโลกจนเกือบเชื่อว่าเป็นหนังฆาตกรรมจริงมากแล้ว ถึงขนาดดาราคนอเมริกาที่ชื่อชาร์ลี ชีนน์แจ้งเอฟบีไอมาจับเขาฐานฆ่าคนเลยทีเดียว  โดยเฉพาะเรื่อง Flower of Flesh and Blood Flower of Flesh and Blood ที่ดัดแปลงจากการ์ตูนสยองตอน Akai Hana ซึ่งอยู่ซีรีย์ M Collection ภาพยนตร์สั้นกึ่งสารคดี "วิธีการฆ่าหั่นศพ" ของฆาตกรเลือดเย็นที่สวมใส่ชุดซามูไร หนังสั้นกึ่ง สารคดีที่มีฆาตรกรในชุดซามูไรบอกเล่าและกระทำการฆ่าเหยื่อตั้งแต่การให้ยาที่มีความรุนแรงถึงขนาดที่ทำให้เหยื่อไร้ความรู้สึก แต่ในขณะเดียวกันเหยื่อก็ยัง คง เมา งง และมีลมหายใจอยู่ เจ้าฆาตกรโหดเริ่มหั่นชิ้นส่วนของเหยื่อออกทีละชิ้น ตั้งแต่ แขน ขา ผ่าท้องควักใส้ ไปจนถึงตัดคอ และควักลูกตาเอามา ดูดเล่น ราวกับเด็กน้อยได้อมยิ้มจากแม่ เลือดท่วมจอกันทีเดียว หลังจากเหยื่อถูกตัดเป็นชิ้นส่วนหมดแล้ว ฆาตรกรในชุดซามูไรก็พูดต่อหน้ากล้องขอก่อนจะนำชิ้นส่วนมนุษย์ ไปที่ห้องเก็บชิ้นส่วน ราวกับเป็นพิพิธภัณฑ์ชิ้นส่วนมนุษย์ มีทั้งหัว แขน ขา ลำใส้ มือ ลูกตา เต็มไปด้วย หนอนชอนไชกัดกินอย่างเมามัน ภาพที่แสดงให้เห็นถึงหนอนตัวอ้วน อุดมสมบูรณ์ด้วยอาหารที่เป็นเนื้อมนุษย์ ช่างน่าขยะแขยงตามสไตน์ของฮิเดชิ ฮิโนะ

                นอกจากนี้เขายังกำกับอีกหนึ่งเรื่องของซีรีย์ Guinea Pig Series คือเรื่อง Mermaid in a Manhole ซึ่งเป็นเรื่องของจิตรกรคนหนึ่งพบนางเงือกคนหนึ่งจากท่อระบายน้ำ เขาพาเธอกลับมาบ้าน แต่ทว่าไม่นานร่างกายของเธอก็ และท้ายสุดเขาก็หั่นศพเธอแผลประหลาดของนางเงือก ที่มีทั้งเลือด หนอน และอื่นๆ ที่น่าขยะแขยงที่ออกมาจากแผลของเธอ

             โลกสยองของฮิเดชิ ฮิโนะนั้นแตกต่างจุนจิ อิโต้ เป็นอย่างมาก อย่างแรกก็คือลายเส้น(ก็แน่ละสิ) ลายเส้นของฮิเดชินั่นเป็นลายเส้นเหมือนการ์ตูนเด็กเล็กโซตะ(สมัยก่อน) ต่างจากของจุนจิที่ลายเส้นเป็นผู้ใหญ่มากกว่า ลายเส้นของฮิเดชิจะเป็นลายเส้นง่ายๆ แต่เน้นความของแหวะเหมือนจุนจิ แต่ความแหวะของฮิเดชินั้นจะเน้นพวกหนอน แมลง สัตว์ขยะแขยงจำพวกงูและหนูมาเล่น ตัวละครที่เป็นตัวเอก(สัตว์ประหลาด)จะมีความอัปลักษณ์ ตาโปน แต่ไม่ได้เลวโดยสันดาน เพราะก่อนมาเป็นสัตว์ประหลาดตัวเอกต้องผจญกับความเกลียดชังกับสังคมรอบด้านก่อนที่จะกลายเป็นฆาตกรกระหายเลือดอย่างเครียดแค้น  แต่กระนั้นตัวเอกสัตว์ประหลาดเหล่านั้นก็ยังหลงเหลือจิตใจดีอยู่บ้าง ที่ใจลึกๆแล้วต้องการความรักครอบครัว อยากได้คนเอาใจใส่ ซึ่งแตกต่างจากตัวเอกของจุนจิที่ตัวละครโรคจิต คลั่งกระหายของเลือดมาตั้งแต่ต้น

สิ่งที่ผลงานของฮิเดชิแตกต่างจากจุนจิมากนั้นคือ การดำเนินเนื้อเรื่องของเขานั้นมีเหตุมีผลกว่าผลงานของจุนจิ เพราะของจุนจินั้นเวลาสิ่งประหลาดปรากฏออกมาจะไม่มีเหตุผลหรือวัตถุประสงค์ใดๆ ทั้งสิ้น แบบว่าปรากฏออกมาฆ่าคนแล้วจากไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่ของฮิเดชินั้นจะมีการปูพรมว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น ทำไมถึงต้องสยอง มีการวางปม วางบทสรุป  เช่นตัวเอกนั้นต้องผจญกับเรื่องอะไรมาบ้างก่อนที่จะเป็นสัตว์ประหลาดฆ่าคน จนเรียกได้ว่าเนื้อหาดราม่าแน่นกว่าของจุนจิมาก และด้วยเนื้อหาดราม่านั้นเองทำให้ฉากจบของฮิเดชิแต่และเรื่องทำให้คนอ่านอดไม่ได้ที่จะร้องไห้ จึงไม่แปลกแต่อย่างใดที่ฮิเดชิ ฮิโนะจะได้รับยกย่องว่าเป็นนักเขียนสยองขวัญที่ดีที่สุดของญี่ปุ่นในเวลานั้น

  

กลับมาเล่าเรื่อง Gaki Jigoku แน่นอนหลายคนอาจไม่ชอบลายเส้นของมัน แต่คุณอย่าลืมว่ามันเป็นการ์ตูนเก่า สมัยการ์ตูนญี่ปุ่นยังไม่รู้จักคำว่า “โมเอะ” ดังนั้นสิ่งที่ผมอยากให้ทุกท่านที่จะดูการ์ตูนเรื่องนี้คือการวางบทการวางปมของตัวละครในเรื่องนี้มากกว่า ว่ามันสุดยอดแค่ไหน เพราะอะไรผลงานดังกล่าวถึงเป็นผลงานคลาสสิกที่สร้างชื่อให้แก่นักเขียนการ์ตูนคนนี้ และหากเปรียบเทียบกับการ์ตูนสยองขวัญในปัจจุบันมันจะต่างกันขนาดไหน?

Gaki Jigoku เป็นการ์ตูนที่อ่านครั้งแรกคงคิดว่ามันเป็นการ์ตูนสยองขวัญบ้าพลังธรรมดา ซึ่งสมัยนั้นเนื้อหาพล็อตนี้จำนวนมาก พล็อตอสูรกายสัตว์ประหลาดน่ารังเกียจ ฆ่าคนไม่เลือกหน้า ก่อนที่จะจบด้วยการตายของมัน แต่กระนั้นเมื่อคุณดูถึงกลางเรื่อง คุณจะเริ่มรู้สึกว่าการ์ตูนนี้ไม่ใช่สยองขวัญธรรมดา เพราะเต็มไปด้วยกลวิธี รูปแบบการนำเสนอ การสอดแทรกสังคมอย่างเจ็บแสบ ที่ก่อนที่จะถึงฉากจบแทนที่จะรู้สึกหลอนกับทำให้เรารู้สึกเศร้ามาก ผมชอบอ่านการ์ตูนเรื่องนี้{และด้วยความสัตย์ผมขอบอกว่าผมร้องไห้เมื่ออ่านตอนอ่านจบ) มันไม่ใช่การ์ตูนที่อ่านแล้วผ่านเลย มันเหมาะแก่การเป็นการ์ตูนแนะนำที่ผมอยากให้ทุกคนได้ดูว่าสยองขวัญที่ดีเป็นอย่างไร

               

                Gaki Jigoku เป็นเรื่องของค่ำคืนที่กำลังมีพายุฟ้าคะนองกระจาย ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น  สามีคนหนึ่งกำลังรอภรรยาที่กำลังคลอดเด็กเป็นฝาแฝดเพศหญิง เมื่อเด็กทั้งสองคลอดสำเร็จ ฝ่ายสามีแทนที่จะดีใจกลับกลายเป็นว่าตกตะลึงเมื่อ ฝาแฝดคนหนึ่งมีรูปร่างอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัวชนิดที่เรียกว่าไม่เห็นเด็กทารกที่ไหนน่ากลัวมากกว่าเด็กคนนี้อีกแล้ว(แต่ผมว่าโมเอะดีน่ะ น่ารักออก) อีกทั้งเด็กคนนี้ยังมีพฤติกรรมประหลาดคือชอบดูดเลือดมากกว่ากินนมแม่ และด้วยนี้ ทำให้ฝ่ายสามีคิดกำจัดเด็กสาวโดยการมัดใส่ถุงพลาสติกทารกดังกล่าวไปทิ้งที่กองขยะจากไปราวกับเด็กคนนั้นไม่ใช่มนุษย์  สิ่งที่การ์ตูนพยายามสื่อให้เห็นประเด็นเด็กถูกทอดทิ้ง(ให้ตาย) ซึ่งเป็นปัญหาทางสังคมที่มีทุกยุคทุกสมัย จากนั้นการ์ตูนก็เห็นฉากเศร้าๆ ของเด็กน้อย  ภาพของเด็กน้อยทารกที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ต้องอดตายเพราะขาดอาหาร และร่างกายเน่าเปื่อย แมลงวันเริ่มมาหา หนอนเริ่มซอนไซ ตาบวมย้อยออกมาอย่างน่าสยดสยอง ภาพเหล่านี้คือจุดจบของเด็กที่ถูกทิ้งที่พบเห็นทั่วไปตามข่าวที่โลกแห่งความจริงนำเสนอออกมา

               

และแล้วเด็กคนนั้นก็ได้ตายเพราะขาดอาหาร แต่กระนั้นด้วยโชคซะตาอะไรบางอย่างเด็กสาวดังกล่าวได้คืนชีพจากสิ่งเหนือธรรมชาติ กลายเป็นซอมบี้(ปกติหน้าเหมือนซอมบี้อยู่แล้ว) ผ่านไปเจ็ดเด็กหญิงคนนั้นได้เติบโตและใช้ชีวิตในกองขยะด้วยการกินซากสัตว์ที่ตาย และกินพวกสัตว์ขนาดเล็กอย่างไส้เดือนดิน หนู กา และสัตว์อื่นๆ จนกระทั้งเธอรู้สึกว่าอาหารเหล่านั้นมันไม่อร่อยเลย บวกกับเธออยากไปเจอกับโลกภายนอกว่าเป็นอย่างไร  และเมื่อเธอออกมาสู่โลกภายนอกเธอก็พบแสงไฟในเมือง สิ่งแวดล้อมแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน และเธอยังเห็นครอบครัวที่จูงลูกจูงหลานออกมาข้างนอก ทำไมกันน่ะ ทำไมเธอถึงไม่มีครอบครัวแบบนี้บ้าง? เธอทำอะไรผิดเหรอถึงไม่มีใครรัก ทำไมเธอถึงถูกทิ้งด้วย? เธอจึงเก็บซื้อผ้าเด็กผู้หญิงที่ทิ้งจนขาดรุ่งริ่งเอามาแต่งตัว ในเวลาต่อมาลูกไฟยักษ์ที่ทำการคืนชีพเด็กนรกก็ปรากฏตัวต่อหน้าเด็กมาอีกครั้ง คราวนี้ลูกไฟดังกล่าวบอกให้เด็กนรกตามหาครอบครัว เมื่อเด็กเข้าเมืองสิ่งที่ได้รับคือสังคมรังเกียจ

การ์ตูนดำเนินเรื่องไปถึงจนถึง 6 บท(61หน้า) ซึ่งการ์ตูนยังไม่ได้นำเสนอเรื่องสยดสยองขวัญแต่อย่างใด(แต่เน้นขยะแขยงแทน) แต่กลับนำเสนอการปูเรื่องของเด็กนรก ที่เธอใช้ชีวิตอย่างไร เด็กนรกต้องใช้ชีวิตรอดวันต่อมาโดย ไม่รู้จักความรัก ความเมตตา เมื่อคุณได้อ่านกลับรู้สึกสงสารเด็กนรกที่ต้องผจญกับสภาพแวดล้อมเหล่านี้ แทนที่จะเกลียดเธอเสียด้วยซ้ำไปอ่านไปจนถึงตอนนี้ผมนึกถึงชีวิตเด็กในสลัมหรือเด็กในประเทศโลกที่สามหรือประเทศที่กำลังพัฒนา ที่มีชีวิตละม้ายคล้ายกับเด็กนรกเป็นอย่างมาก เด็กที่ต้องดิ้นรนทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตรอด หากแต่การ์ตูนกลับแสดงใช้เวทีเรื่องราวเป็นประเทศที่เจริญอย่างญี่ปุ่น แสดงให้เห็นว่าในมุมมืดของญี่ปุ่นก็ยังมีเรื่องปัญหาเด็กถูกทิ้งในลักษณะดังกล่าวเหมือนกัน

               

ต่อมา ด้วยเหตุการณ์บางอย่างเด็กสาวได้ทำลายคนแก่คนหนึ่ง เด็กสาวกัดแขนคนแก่คนนั้นจนแขนหลุด และเธอก็ได้พบว่าเลือดของมนุษย์นั้นรสชาติดีที่สุด อร่อยดีที่สุดเก่าอาหารใดๆ ที่เธอเคยกินมา และเธอต้องอาหารดังกล่าว และแล้วตามเธอก็ได้กลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าคนเพื่อกินเลือดกินเนื้อ จนสร้างความเขย่าขวัญไปทั่วเมือง สื่อมวลชนต่างทำขวัญอย่างจ้าระหวั่นโดยตั้งฉายาเด็กคนนี้ว่า “เด็กนรก” เจ้าหน้าที่ตำรวจตามระดมพล เพื่อจัดการ เด็กนรก ให้จงได้

ต่อมา ด้วยเหตุการณ์บางอย่างเด็กสาวได้ทำลายคนแก่คนหนึ่ง เด็กสาวกัดแขนคนแก่คนนั้นจนแขนหลุด และเธอก็ได้พบว่าเลือดของมนุษย์นั้นรสชาติดีที่สุด อร่อยดีที่สุดเก่าอาหารใดๆ ที่เธอเคยกินมา และเธอต้องอาหารดังกล่าว

จากนั้นเราก็ได้เห็นฉากฆาตกรรมราวกับหนังเกรดบี เมื่อเด็กนรกก็ได้กลายเป็นฆาตกรต่อเนื่องที่ฆ่าคนเพื่อกินเลือดกินเนื้อ ฆ่าคนแล้วคนเล่า จนสร้างความเขย่าขวัญไปทั่วเมือง สื่อมวลชนต่างทำขวัญอย่างจ้าระหวั่นโดยตั้งฉายาเด็กคนนี้ว่า “เด็กนรก” เจ้าหน้าที่ตำรวจตามระดมพล เพื่อจัดการ เด็กนรก ให้จงได้

   

ในขณะนั่นเองครอบครัวของสามีและภรรยาที่เป็นคนทิ้งเด็กนรกนั้นได้บังเอิญเปิดไปเจอข่าวว่าตอนนี้มีสัตว์ประหลาดรูปร่างเด็กหญิงกำลังอาละวาด สามีที่ได้เห็นข่าวก็ตกใจ เขารู้เลยว่าเด็กนรกคนดังกล่าวนั้นก็คือเด็กหญิงที่เขาทิ้งไปในสมัยเป็นทารกนั่นเอง และเธอกำลังตามมาแก้แค้นเขาทั้งครอบครัว จนเป็นเหตุทำให้เขาหวาดกลัวเด็กคนนั้นมาก

 และแล้วเวลานั่นก็มาถึง เมื่อเด็กนรกได้เผชิญหน้ากับตำรวจและถูกยิงที่ขา ทำให้เด็กนรกต้องหนี จนกระทั้งเธอก็ครอบครัวของเธอ ที่ทิ้งเธอกันพร้อมหน้า(รวมทั้งฝาแฝดของเธอด้วย) บทสรุปที่คาดไม่ถึงก็เริ่มขึ้น เด็กนรกนั้นไม่ได้แค้นพ่อแม่ที่ทิ้งเธอ หากแต่เธอเพียงเสียใจและร้องไห้ ก่อนที่จะหนีออกจากบ้านครอบครัวนั้นไป ก่อนที่เธอจะพบจุดจบจากการถูกตำรวจยิงที่ท้อง

เด็กนรกกลับมาตายรังที่โลกขยะ คราวนี้ลูกไฟยักษ์ที่คืนชีพเธอปรากฏออกมาอีกครั้ง หากแต่คราวนี้มันเพียงแต่มองอย่างสงบ เด็กหญิงตะเกียดตะกายไปที่นอนประจำของเธอที่โพรงขยะก่อนที่จะหลบตาตายอย่างสงบ และการ์ตูนเรื่องนี้ก็จบลง..............อ่านดูแล้วนึกถึงฆาตกรต่อเนื่องหลายคนที่มีชีวิตบัดซบเหมือนเด็กนรกในการ์ตูนที่พ่อแม่ไม่เลี้ยงดู ปล่อยปะละเลย ถูกสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดีเสื่อมโทรมเข้าครอบงำ ถูกเลี้ยงดูอย่างถูกๆ ผิดๆ สุดท้ายก็กลายเป็นโรคจิต ฆาตกรต่อเนื่อง สุดท้ายก็ถูกตำรวจยิงตายหรือประหารชีวิต

สิ่งที่ตลกร้ายคือเด็กนรกนั้นรับกรรมเพียงคนเดียว หากแต่ครอบครัวของเด็กนรกนั้นไม่ได้รับกรรมหรือสำนึกผิดแต่อย่างใด ทั้งที่ครอบครัวเด็กคนคือต้นเหตุทั้งหมด

                   

                นี้แหละครับการ์ตูนของฮิเดชิ ความจริงแล้วตอนผมเจอการ์ตูนเรื่องนี้ผมไม่คิดจะสนใจแต่อย่างใด หากแต่ผมต้องการหาการ์ตูนเรื่องแนวเกี่ยวกับซอมบี้เท่านั้น แล้วไปเจอการ์ตูนเรื่องดังกล่าว อ่านไปอ่านมาก็ได้ข้อคิดอะไรมากมายดีนะครับ จนไม่เชื่อเลยว่าเนื้อหาของมันวาดไว้ในปี 1987 เออ....นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่การ์ตูนฮิเดชิที่เอาเรื่องสัตว์ประหลาดและครอบครัวมาเล่น ยังมีผลงานการ์ตูนเก่ากว่าเรื่องหนึ่งที่เน้นเรื่องเหล่านี้เหมือนกัน เนื้อหาอาจจะมั่วแฟนตาซีนิดๆ แต่ก็สนุกใช้ได้เหมือนกัน เอาผมจะไว้นำเสนอคราวหน้าละกัน

+ +