ห้องใต้ดิน '

ลำดับตอนที่ #105 : โนโรอิ ซาดาโอะ

APPLICATION

 

“ ดูเหมือนเจ้าพวกหกตระกูลนั่นอยากมีเรื่องกับเรา..ไปสั่งสอนมันหน่อยคงจะดีไม่น้อย

อะไรกันแค่นี้ก็ขี้ขลาดซะแล้วหรือ อา ..ใช้ไม่ได้ ใช้ไม่ได้..ไอ้พวกหนอนแมลงเอ้ย ”

" มังกรฟ้า เต่าดำ เสือขาว หงส์แดง และอสูร.. เหอะ ไม่คณามือข้านัก ข้าไม่ได้ดูถูก

ว่าพวกเจ้านั้นดอยค่าเกินกว่าจะมาประมือกับตัวข้าผู้นี้ ทว่าเจ้าคิดผิดการที่เจ้าริ

บังอาจมาประมือหมายจะกดขี่ข้าและกำจัดข้า ชะตากรรมของเจ้าก็ถูกลิขิตให้

พ่ายแพ้แล้ว .. เอาล่ะ อยู่นิ่งๆเป็นเด็กดีแล้วข้าจะไม่ทำอะไรพวกเจ้า  "

" อา..กลิ่นเลือด ..เยี่ยมไปเลย รู้สึกดีเป็นบ้า ฮ่าๆๆ!! "

บท : ผู้นำกลุ่มอสูรนอกรีต

ชื่อ : ซาดาโอะ ( Sadao )

นามสกุล : โนโรอิ ( Noroi )

ชื่อเต็ม : โนโรอิ ซาดาโอะ ( Noroi Sadao )

มาจากตระกูล : ( อสูรนอกรีต )

ชื่อเล่น : ซาดะ ( Sada )

เชื้อชาติ : ญี่ปุ่น ( Japan )

เผ่าพันธุ์ : โชเคระ ( ปีศาจที่มีผิวหนังคล้ายตุ๊กแก ว่ากันว่าเป็นเทพวิบัติ ) ( しょうけら, Shōkera )

อายุ / วันเกิด : 20 ปี (โดยประมาณ) ll 14 สิงหาคม

รูปร่างลักษณะ : 

เจ้าของร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ เนื้อหนัง มังสาคล้ำเข้มไปทั้งตัว มีรอยสักคล้ายจะเป็นมังกรดำ

พาดผ่านทั้งหลังจนถึงช่วงแขนข้างซ้าย นัยน์ตาสีทองเข้มไร้แววตาใดสะท้อนสิ่งที่เผยให้เห็นคงมีแต่ความ

วิปริตผิดแปลกและความมืดมิดที่แผ่ซ่านยากจะรู้ว่าตัวตนของชายคนนี้ดำมืดเพียงใด เรือนผมสีดำเช่น

รัตติกาลคืนเดือนดับเหลือบปลายสีแดงดูน่าแปลก บ้างก็ว่ามันเปลี่ยนสีจากการฆ่าฟันทั้งมนุษย์และอสูร

มามากมายจากเส้นผมสีดำถูกแต่งแต้มด้วยสีแดงของเลือดเนื้อมนุษย์และอสูร จนดูน่ายำเกรง

เขามักจะมีกลิ่นคาวของสนิมเหล็กคละคลุ้งอยู่เสมอ คมเขี้ยวภายในปากมากมายเรียงกันดูน่าประหวั่น

พรั่นพรึงราวกับมันพร้อมจะบดทุกอย่างที่เข้าไปในปากของชายคนนี้ เขามักจะมีจิตสังหารแผ่ซ่านออกมาอยู่เสมอ

กล่าวกันว่าเพียงแค่สบตาก็อาจจะโดนคำสาปเอาได้ง่ายๆแต่จริงหรือไม่ก็มีใครรู้เกี่ยวกับมัน เขามักจะมีสีหน้า

เรียบเฉยอยู่เสมอ ราวกับไม่รู้สึกอะไรแต่ยามเมื่อถูกกระตุ้นหรือมีเรื่องสนุกผ่านเข้ามาหรืออยู่ตรงหน้าจะปรากฏ

ภาพของรอยยิ้มที่กรีดแสยะอย่างน่ากลัว มันเป็นรอยยิ้มที่แสนวิปริตและบิดเบี้ยวเกินกว่าที่จะเรียกว่าวิปริตอย่าง

ปกติได้นัก อาภรณ์ส่วนใหญ่ของเขามักจะมีแต่สีดำหรือสีเลือดจะไม่มีสีอื่นไปมากกว่านี้ เหมือนว่าเขาจะโปรดปราน

สองสีนี้เป็นที่สุด มือทั้งสองถูกปกปิดไว้ใต้ถุงมือสีดำของตนแต่ยามเมื่อถอดออกจะปรากฏภาพของกรงเล็บแหลม

รูปร่างที่แท้จริงนั้นน่าเกลียดน่ากลัว มีรูปร่างคล้ายตุ๊กแก ผิวหนังเป็นเกล็ดหนา ฟันแหลมคม

ตัวมหึมา มักจะออกหากินผู้ที่ริผิดกฏ แต่เขาไม่ได้ใส่ใจตรงนั้นเขากินคนที่อยากกินทั้งเลือดทั้งเนื้อ

ไม่สนว่าจะเป็นเด็ก สตรี บุรุษ แม้แต่คนชราถ้าทำให้อิ่มท้องได้เขาก็จะกินมันทั้งหมด วิธีการของมัน

คือการขูดผิวหนังคนเป็นมากิน ปล่อยให้เหยื่อดิ้นทุรนทุรายจนตายก่อนค่อยๆลงมือกินเนื้อหรือ

แบ่งเนื้อพวกนั้นให้คนในขบวนกิน .. บางครั้งก็จะเหลือให้ดูเป็นเศษซาก บางครั้งก็จะไม่เหลืออะไรเลย

ตัวตนของเขาว่ากันว่าจะนำความโชคร้ายมาให้แก่ผู้พบพาน..บ้างก็ทำให้เกิดโรคระบาดในที่ที่

ตนก้าวลงไป บ้างก็ว่าเลือดของโชเคระนั้นเป็นพิษหากสัมผัสจะได้รับเชื้อร้าย

แ ต่ จ ริ ง ห รื อ ไ ม่ ไ ม่ มี ใ ค ร รู้

เขามักจะปรากฏตัวบ่อยครั้งในยามราตรี ส่งเสียงร้องเพลง ที่ฟังดูเผินๆก็เหมือนกับเสียงร่ายอะไรบางอย่าง

ด้วยท่วงทำนองที่สูงต่ำต่างกัน เขามักจะปรากฏตัวพร้อมกับหมอกสีเทาทว่าสิ่งนั้นไม่ใช่หมอกที่อุบัติโดยธรรมชาติ

แต่เป็นเพราะพลังงานจากไอปีศาจมากมายจากเหล่าอสูรที่ติดตามเขามา เขามักจะปรากฏตัวให้เห็นในชุดญี่ปุ่น

สีน้ำเงินเข้ม แต่งกายคล้ายซามูไรในสมัยก่อน ถือโคมไฟที่ว่ากันว่าถูกจุดด้วยดวงวิญญาณของมนุษย์เป็นไฟส่อง

นำทางในยามวิกาล ว่ากันว่าผู้ที่พบเห็นเขานับเป็นทั้งโชคดีและโชคร้ายในเวลาเดียวกัน โชคดีที่ว่าคงเป็นการ

ได้ยลโฉมรูปอันสง่างามของชายผู้นี้ ส่วนโชคร้ายหากเจอเขาคงเป็น

วันพรุ่งนี้ของอีกคนจะหายไปตลอดกาล..

ผู้พบเห็นจะถูกฆ่าตายและถูกพบเป็นศพในวันถัดมา

( เวลาที่เขาปรากฏตัวออกมาให้เห็นในยามวิกาล )

นิสัย : 

               ll หาความดีในตัวได้ยาก แม้จะยังปรานีเหยื่อบ้างก็ตามที

               น้อยนักที่ความดีในตัวเขาจะปรากฏ เรียกได้ว่าชายคนนี้เลวบริสุทธิ์ ทั้งชั่วร้าย กลับกลอก หาความเชื่อใจในตัวชายคนนี้ได้ยากวันดีคืนดีเขาก็อาจจะกินเนื้อเพื่อนร่วมขบวนของตนได้เหมือนกัน เรื่องการทรยศเองก็เช่นกันเขานั้นเป็นนกสองหัว ปากบอกจะเข้าข้างฝั่งนี้แต่สุดท้ายเขาก็กบฏไปบอกข้อมูลกับอีกฝั่งจนเคยทำให้ฝั่งดังกล่าวราบพนาสูญมาแล้วเช่นกัน ทั้งยังไร้ความปรานีต่อเหยื่อของตนเขาจะฆ่าพวกเหยื่ออย่างเลือดเย็นไม่สนว่าอีกฝ่ายจะอ้อนวอนร้องขอชีวิตหรือเอาอะไรมาแลกก็ตาม หากเขาเห็นว่าสมควรฆ่าก็จะฆ่าโดยทันทีไม่คิดฟังเหตุผลเพราะตนคิดว่ามันเป็นสิ่งไร้สาระนักหากเสียเวลาไปฟัง แม้ในบางคราเขาจะปรานีให้กับเหยื่อที่ตนรู้สึกสนอกสนใจก็ตามที .. บางครั้งเองเขาก็อาจจะรับข้อเสนอในกรณีที่น่าสนใจมากจริงๆเท่านั้น แต่โปรดอย่าพึ่งวางใจเขาจะไม่ฆ่าตราบที่ยังมีประโยชน์แต่ถ้าหมดสิ้นประโยชน์แล้วก็จะฆ่ากินทันที

          ll วิปริต ผิดแปลก บิดเบี้ยวเกินกว่าใครจะคาดเดาได้

          เขานั้นวิปริต เขานั้นผิดแปลก เขานั้นแสนบิดเบี้ยว คงเป็นนิยามที่สามารถจำกัดความชายที่ชื่อว่าโนโรอิ ซาดาโอะได้ดีที่สุด สิ่งที่อยู่ในหัวเขาคิดเพียงแต่วันนี้จะฆ่าใคร วันนี้จะกินอะไร วันนี้จะทำอะไร วันนี้จะป่วนใคร .. ทั้งยังมีรสนิยมค่อนข้างเปิดเผยและโจ่งแจ้งนักเขาไม่จำเป็นต้องปกปิดด้านนี้ของตัวเองแม้แต่น้อย เขาเสพติดที่จะได้ยินเสียงกรีดร้องของเหยื่อสำหรับเขามันก็ไม่ต่างจากเสียงร้องเพลงอันไพเราะเลนทีเดียว ทั้งยังเสพติดการกินเนื้อของผู้อื่นจนยากที่จะถอนตัวออกมา แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่กินอย่างอื่นเลยเนื้อของสัตว์เองก็เช่นกันเขาก็กินได้เพียงแต่อาจจะไม่อร่อยเท่าเนื้อที่ตนนั้นโปรดปรานเท่านั้นเอง

          ll เป็นคนเผด็จการ ทำอะไรก็ทำอย่างเด็ดขาดรวมไปถึงการตัดสินใจ

          บางทีนี่อาจจะเป็นหนึ่งในข้อดีของตัวเขาก็ได้ เขาไม่ชอบการทำอะไรอ้อมค้อมอ้อมโลกนะมีอะไรก็ว่ากันไปตรงๆอย่างเด็ดขาด ถูกก็ว่าถูก ผิดก็ว่าผิดแม้โดยความจริงแล้วการตัดสินใจของเขาจะค่อนข้างเป็นการด่วนตัดสินใจก็ตามแต่มันก็ผ่านการไต่ตรองมาอย่างดีที่สุดแล้วว่าควรปฏิบัติ เขาไม่ค่อยมีความลังเลในความคิดของตนเท่าไหร่นักเรียกได้ว่ามีน้อยมากก็ยังได้ที่จะมีความคิดพรรค์นั้นแล่นเข้ามาในหัว

          ll เป็นผู้นำของทุกคนได้อย่างดีเยี่ยมและสามารถรับผิดชอบชีวิตได้ ตราบเท่าที่ยังมีประโยชน์เขาจะไม่ปล่อยให้ตาย

          ในฐานะที่ตัวเขานั้นเป็นผู้นำของกลุ่มอสูรนอกรีตแม้ว่าภายนอกแล้วเขาก็แลดูจะเป็นคนเห็นแก่ตัวใช้ลูกน้องทิ้งขว้างเป็นอย่างมาก แต่ในฐานะผู้นำต้องปฏิบัติตนเป็นตัวอย่างที่ดีทั้งเรื่องความเด็ดขาด ความรับผิดชอบอะไรก็ดีเขาสามารถพูดให้กลุ่มของเขาฮึกเหิมที่จะสู้ได้ แม้ว่าจะถูกเกลียดก็ตามในท้ายที่สุดเขาก็เป็นคนสุดท้ายที่จะยืนอยู่เคียงข้างคนพวกนั้น ลูกน้องของเขาเองมักจะถูกใช้อย่างทิ้งขว้าง..ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านั่นเป็นความจริงที่โนโรอิ ซาดาโอะทำ ทว่าตราบใดก็ตามที่ยังสามารถสร้างประโยชน์ให้แก่เขาไม่ว่าจะด้านใดก็ตามทีเขาก็จะยินดีปกป้องดูแลและไว้ชีวิตพวกนั้น แต่ยามใดหากคิดหักหลังทำตัวให้หมดประโยชน์ทางเลือกสุดท้ายของพวกนั้นมีอยู่ทางเดียวก็คือความตายเท่านั้น

          ll เก็บงำอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยเก่งนัก

          เขาเป็นพวกมีอะไรก็จะแสดงออกมาตรงๆให้ได้รับรู้ หากดีใจอยู่ก็จะยิ้มและหัวเราะออกมา หากเศร้าก็จะร้องไห้ออกมาให้เห็นซึ่งก็นับว่าเป็นด้านอ่อนแอที่ยากจะมีใครเห็นนัก ถ้าโกรธก็จะตวาดและพาลออกมาให้เห็นอย่างชัดเจนเลยทีเดียว จะว่าเขาเป็นคนเก็บอารมณ์ตัวเองไม่เก่ง คุมอารมณ์ตัวเองได้ยากก็ว่าได้ เหนือสิ่งอื่นใดก็ตามการกระทำแบบนี้ก็มีทั้งผลดีผผลเสีย มันอาจจะทำให้เขาถูกมองว่าเป็นพวกไม่ยอมโต แต่ในแง่ดีมันก็ทำให้รับรู้ว่าเขาเป็นอะไรนั่นเอง

          ll ความคิดของตนถูกที่สุด ยอมคนไม่ค่อยเป็น

          เขาก็เป็นคนที่มีทิฐิสูง ทระนงในศักดิ์ศรีที่มีของตนเองในฐานะผู้นำ .. ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วในเรื่องของความคิดเองเขาคิดว่าความคิดของตนนั้นดีที่สุดและถูกที่สุดแม้และจะรับฟังข้อเสนอมาเสริมความคิดนั้นให้ดีขึ้นนิยามความคิดของเขาคือ ถูกที่สุดแต่ยังไม่สมบูรณ์ บ่อยครั้งที่เขามักจะรอให้ใครเสนออะไรดีๆมาร่วมกับความคิดตน ก็ใช่ว่าเขาจะไม่ฟังความใครเลยถ้าเห็นว่าเป็นประโยชน์เขาก็ยินดีฟัง ทว่าในบางครั้งก็จะมีคนมาโต้เถียงความคิดเขาซึ่งผลที่ได้ก็คือชายคนนี้จะไม่ยอมนั่นเอง เถียงจนกว่าอีกฝ่ายจะยอมแพ้ไปเท่านั้น เขาไม่เคยเถียงใครไม่ชนะหรอกนะ

          ll เป็นคนใจร้อนมุทะลุ ที่พยายามทำตัวให้เป็นเหมือนคนใจเย็นและสุขุม

          เขาเป็นคนใจร้อนกว่าที่เห็นจากภายนอกที่ดูเป็นคนเป็นคนที่ดูสุขุมรอบคอบไม่ว่าจะมองตรงไหนก็ตาม แต่ความจริงย่อมต้องเป็นความจริงบ่อยครั้งที่เขามักจะทำอะไรโดยไม่คิดหน้าคิดหลังและรีบด่วนตัดสินใจเกินไปนัก รู้ตัวอีกทีผลลัพธ์ที่ออกมามันก็มีหลากหลายแม้จะผิดพลาดบ้างเป็นส่วนใหญ่แต่ตัวเขาเองก็เป็นคนที่สามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างทันท่วงที และนึกโทษตัวเองกับนิสัยดังกล่าวที่แก้ไม่หายนี่บ้างเหมือนกันแม้เขาจะพยายามปรับปรุงทว่า มันก็ไม่เป็นตัวเขาเอาซะเลยจึงได้ปล่อยเลยตามเลยมาจนถึงทุกวันนี้นั่นเอง ในเวลาเดียวกันนั้นเองเขาก็ไม่สามารถนิ่งนอนใจได้หากถูกหยามเหยียด หรือถูกดูหมิ่น ตัวเขาเองก็มีพื้นฐานนิสัยที่ค่อนข้างจะก้าวร้าวไม่ยอมคนนี่จึงเป็นอีกเหตุหนึ่งที่ทำให้เขาลงมืออย่างไม่คิดหน้าคิดหลังทั้งนี้ทั้งนั้นเอง ถ้าหากเขาถูกยั่วโมโหเอามากๆก็เสี่ยงนักที่ชายคนนี้จะคลุ้มคลั่งได้เช่นกัน

          ll ขวานผ่าซาก ปากเสีย

          เขาไม่ชอบที่ต้องมารักษาน้ำใจใครเท่าไหร่ มีอะไรก็ว่ากันไปตรงๆไม่อ้อมค้อม จนบางทีก็ตรงไปจนสะเทือนกันได้เลยทีเดียว เขาเป็นคนปากคอเราะร้ายมาตั้งแต่ไหนแต่ไร และร้ายมากชนิดที่บอกบุญไม่รับ ปากไม่พาหามิตรแม้แต่น้อย อาจจะเกิดการวางมวยขึ้นง่ายๆถ้าเกิดคุยกับเขา ซ้ำร้ายยังค่อนค้างจะหยาบคายหาความประนีประนอมในคำพูดได้ยากด้วยซ้ำไป ทั้งบางทียังชอบตะโกนหรือตะคอกด้วยซ้ำมากกว่าจะพูดกันดีๆ

          ll เหยียดหยามทุกคน น้อยนักจะปฏิบัติกับใครอย่างทัดเทียม

          เขามักจะแบ่งชนชั้นวรรณะกับคนอื่นอย่างชัดเจน มีเพียงน้อยคนที่เขาจะปฏิบัติตัวอย่างทัดเทียมแต่เขาก็ไม่เคยพูดว่าคือใครเหมือนกัน ซาดาโอะมักคิดว่าตัวเองอยู่สูงสุดของวัฏจักรติดมาดราชาที่ต้องอยู่เหนือทุกสรรพสิ่ง มองผู้อื่นด้วยความเหยียดหยามราวกับอีกคนเป็นเพียงหนอนแมลงชั้นต่ำในสายตาตัวเองเท่านั้น

          ll รักสนุกชอบเรื่องแปลกใหม่ กระหายใคร่รู้

          เขาชอบเรื่องสนุก มันเป็นดั่งยากระตุ้นที่ทำให้เขารู้สึกฮึกเหิม เรื่องสนุกในที่นี้สามารถตีได้หลายความหมาย เรื่องสนุกโดยทั่วไป การพบพานคนแปลกๆ รวมไปถึงการฆ่าคน เขาค่อนข้างมีความสนใจเกี่ยวกับโลกในปัจจุบันที่พัฒนาไปอย่างก้าวล้ำนัก ทุกสิ่งในสายตาเขาตรงนี้คงคล้ายจะเป็นของเล่นชิ้นใหม่ที่ออกมาล่อเด็กชายวัยอยากรู้อยากลองกระมัง เขาไม่ชอบที่จะอยู่นิ่งๆทิ้งชีวิตไปวันๆยามว่างก็มักจะหาอะไรมาอ่าน บ้างก็ศึกษาเรื่องราวของบางอย่าง เหมือนตัวเขาจะมีความสนใจในตัวนายน้อยจากทั้งหกตระกุลรวมไปถึงผู้นำต่างๆ

          ( ปั่นงงอีกแล้ว..บ้าจริง มีอะไรติมาจะแก้ให้แน่นอนครับ )

ประวัติ : 

( นี่คือโชเคระ ..นะครับ )

นามของเขาคือ โนโรอิ ซาดาโอะ ไม่รู้ว่าได้ชื่อนี้มาตอนไหน ..แม้ดูเผินๆเขาจะเหมือนชายอายุ 20 ปี

ทว่าโดยเนื้อแท้แล้วเขามีอายุมากกว่าที่เห็นนักหากให้ย้อนกลับไปในครั้นอดีตกาล เขาดำรงอยู่มาโดยตลอด

ตั้งแต่สมัยเอโดะ ผ่านการลอกคราบซ้ำไปซ้ำมานับร้อยครั้งจนเป็นตัวเขาในปัจจุบันนี้ เทพวิบัติจะไม่มีทาง

หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ตราบเท่าที่ยังไม่ถูกกำจัด เขามีบทบาทมากมายในหน้าประวัติศาสตร์เพียง

แต่คนไม่เคยรู้ เขาเกิดมาครั้งแรกในสมัยเอโดะที่โตเกียว..ซึ่งในตอนนั้นบริเวณแถบนี้ยังเป็นป่ารกทึบไม่มี

ผู้คนมากมายเช่นในปัจจุบัน เขามีพลังปีศาจที่กล้าแกร่งมากนักมาตั้งแต่ครั้นอดีต ตั้งแต่จำความได้เขาไม่รู้

ว่าพ่อแม่ของตนเป็นใคร สิ่งที่รับรู้ได้ยามเกิดมาแล้วนั้นคือกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งในปาก เศษเนื้อที่

กองไปทั่วบริเวณในตอนนั้น ทั้งยังลูกตาอีกมากมาย เขาไม่รู้หรอกของใครแต่สำหรับเขามันคืออาหารอัน

โอชะยิ่งกว่าอะไรเสียอีก ..หากให้เปรียบแล้วสำหรับเขานั้น

เลือดก็เหมือนน้ำหวาน กายเนื้อก็เหมือนอาหารคาวแสนอร่อย เครื่องในเปรียบดั่งขนมหวาน

อ า. . . .จ ะ อ ะ ไ ร ก็ น่ า อ ร่ อ ย ไ ป ซ ะ ห ม ด ส ำ ห รั บ เ ข า เ ห ลื อ เ กิ น

เขามักจะแฝงตัวเป็นนักเดินทางร่อนเร่ไปตามบ้านต่างๆ เข้าไปขอที่พักพิง ขออาหารกินตีสีหน้าให้ดูน่าสงสาร

ยามที่เจ้าของบ้านพวกนั้นตกสู่ห้วงนิทราก็ได้เวลาที่เขาจะออกล่า เหยื่อจะไม่มีโอกาสได้ตื่นขึ้นมาเห็นวันพรุ่งนี้

นั่นคือนิยามที่เขาให้กับการสังหารของตน ค่อยๆเลาะผิวหนังของเหยื่ออย่างใจเย็น หากเหยื่อเกิดสะดุ้งตื่นจาก

ห้วงนิทราแล้วคิดจะกรีดร้องเขาก็จะบีบคอให้หักตายจนสิ้นลมจึงค่อยๆลงมือกินอย่างเลือดเย็น บ้างก็เหลือซากทิ้ง

ไว้ให้พวกปีศาจชั้นต่ำหรือหนอนแมลงได้เข้ามารุมกิน ชื่อเสียงของเขาเลื่องลือไปทั่วในหมู่ปีศาจแม้แต่เผ่าพันธุ์

เดียวกันเองยังไม่กล้าที่จะหือกับชายคนนี้ แม้จะเป็นเพียงโชเคระแต่เขาก็ต่างจากโชเคระทั่วไปในหลายๆอย่างนัก

จะเรื่องที่ลอกคราบได้ก็ดี ( ตรงนี้อิงมาจากเวลาตุ๊กแกมันลอกคราบ ) หรือจะเรื่องที่กินมนุษย์หรือปีศาจด้วยกัน

ก็ดี ..ทีแรกเองเขาก็โปรดปรานที่จะลิ้มรสเพียงเนื้อมนุษย์ แต่ก็ได้มีโอกาสชิมเนื้อหนังของซากปีศาจที่ถูกฆ่าตาย

มันให้ความรู้สึกประหลาดราวกับมีพลังเพิ่มขึ้น มันเป็นดั่งยาชูกำลังชั้นดีสำหรับเขา เมื่อเริ่มติดใจก็ยิ่งเริ่มไขว่คว้า

เนื้ออันโอชะที่อยู่สูงยิ่งกว่า .. ปีศาจชั้นต่ำ ..เป็นพวกเดียวกัน ยักษ์ จิ้งจอก ..มนุษย์จากที่เป็นเพียงแค่ชาวบ้าน

เริ่มกลายเป็นเจ้าเมือง .. เคยมีคราหนึ่งที่เขาหมายปองจะกินองค์หญิงทว่าก่อนจะได้เขมือบนางในยามหลับ

ก็ถูกองเมียวจิที่แฝงตัวเข้ามาจับผนึกไว้เสียก่อน เขาถูกผนึกเป็นเวลานานมากนัก...แต่แล้วองเมียวจิผู้นั้น

ก็สิ้นในลงผนึกที่เคยผนึกจึงพาลอ่อนกำลังลง และเขาเองก็ถูกปลุกขึ้นมาจากการเล่นซนของเด็กๆ และการท้าทาย

ของพวกมันรู้ตัวอีกทีก็จับเด็กพวกนั้นกินเป็นอาหารรองท้องไปพลางเสียแล้ว..แต่ไม่อิ่ม ไม่อิ่มเอาซะเลย..

......

เขาค่อยๆก่อร่างสร้างตัว..จากการชวนพลพรรคปีศาจมากฝีมือ แกล้งทำเป็นคนดียื่นมือเข้าไป

ช่วยปีศาจผู้น่าสงสารเพื่อในซักวันจะได้ใช้ประโยชน์จากพวกมันพอหมดค่าก็ทิ้งอย่างไม่ใยดีก็เท่านั้น 

จากหนึ่งเป็นสอง จากห้าเป็นสิบ จากสิบเป็นยี่สิบ จะจากยี่สิบก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนมีคนใต้อาณัติมากมาย

ทั้งปีศาจชั้นต่ำก็ดี วิญญาณร้ายก็ดี ยังไม่นับพวกที่มีพลังแกร่งกล้ามหาศาลทั้งหลาย..วัตถุประสงค์หลัก

ของพวกเขานั้นคือ การป่วน สังหาร ฆ่าและกินเลือดเนื้อไม่สนว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์หรือตัวอะไรก็ตามที่ดา

หน้ากันเข้ามาท้ายที่สุดร้อยรุมหนึ่งยังไง..พวกเขาก็ต้องได้มันกลับไปเป็นอาหาร

ยังไม่ปรากฏแน่ชัดว่าอะไรสามารถกำจัดเขาได้ .. แต่ก็มีข่าวลือกันว่าจุดอ่อนร้ายแรง

ของเขาอยู่ที่หัวใจ เขามีหัวใจเช่นมนุษย์เพียงแต่มันไม่ได้เต้นเช่นมนุษย์ก็เท่านั้นเอง

ชอบ : เลือดเนื้อหนัง มังสา l เสียงกรีดร้อง l ยามราตรี l สตรี

ไม่ชอบ : แสงแดด l องเมียวจิ l ยันต์ต่างๆ

ความกลัว : แสงแดด จะว่ากลัวก็ไม่ถูกนัก ..เขาไม่ค่อยถูกโรคกับมันเท่าไหร่เพราะนอกจากมันจะแผดเผาเขาเปล่าๆแล้วยังทำให้เขาฟื้นตัวได้ช้า และตาของเขานั้นเป็นสิ่งที่ใช้ได้ดีในความมืดแต่พอเจอแสงจะพร่ามัวเป็นอย่างมาก ( ในกรณีโดนแผดเผาไม่ใช่ว่าจะตายในทันที แค่บาดเจ็บสาหัสเท่านั้น )

ความสามารถพิเศษ : ความสามารถในการต่อสู้ต่างๆครอบคลุมถึงการลอบสังหาร l วาทศิลป์ชักจูง l เล่นโกโตะ ( โกโตะดังกล่าวนี้มันไม่ใช่เพียงแค่โกโตะธรรมดา อย่างน้อยแล้วมันสามารถใช้สะกดจิตได้ชั่วครู่หนึ่งหากคนที่ได้ยินเข้ามีจิตใจเหม่อลอยอยู่ในขณะนั้น แม้ตามหลักแล้ว เพราะท่วงทำนองนั้นส่งผลให้คนคล้อยตามได้ง่ายมากกว่า )

งานอดิเรก : ว่ากันตามตรงเขาไม่ค่อยมีงานอดิเรกที่ดีเท่าไหร่ .. ส่วนใหญ่เขาใช้เวลาไปกับการฆ่าและฆ่า ที่ยังพอเป็นงานอดิเรกของเขาได้คงเป็นการสะสมเครื่องประดับของเหยื่อ l อ่านหนังสือต่างๆ l เล่นโชงิ

เพิ่มเติม :  

          - เขาจะปรากฏรูปร่างจริงเฉพาะตอนล่าเหยื่อเท่านั้น

          - แม้จะบอกว่าสะสมเครื่องประดับของเหยื่อแต่ในบางคราเหยื่อก็ไม่มีอะไรพกติดตัว เขาก็เลือกจะตัดผมอีกฝ่ายมาจำนวนหนึ่งเพื่อเก็บสะสมไว้เชยชมเช่นกัน

          - เขาโปรดปรานเนื้อของสตรีเป็นพิเศษ

          - เขาสูง 185 หนัก 75

          - ติดใช้ ข้า กับ เจ้า แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนเขาก็ต้องเปลี่ยนตาม จะใช้ ข้า กับ เจ้า เฉพาะตอนบัญชาลูกน้องและเวลาแฝงตัวไปกับมนุษย์จะใช้ ฉัน เธอ คุณ แทน

          - เห็นแบบนี้เขาก็พบกับผู้หญิงมามากมายแต่สุดท้ายชีวิตของเจ้าหล่อนมักจบด้วยการถูกกินเป็นอาหารอันโอชะ

          - เขาไม่ค่อยถูกกับองเมียวจิหรือพวกยันต์ ถ้าเห็นเขาจะพยายามเดินเลี่ยงมันทันที

Talk to Writer

ไฮฮาย~~ ดีค่ะ เราชื่อมี่นะคะ ผปค.ชื่ออะไรเอ่ย?

: เรวิสครับ

หากมีจะปรับเปลี่ยนสักนิดได้ไหมคะ แต่ไม่มากค่ะ จะคงส่วนที่ทางผปค.ส่งมาให้อยู่

: อย่างที่เคยบอกไปในอันก่อนๆ..มันขึ้นอยู่กับคุณครับ

ถ้าไม่ผ่านจะโกรธพวกไรท์ป่ะคะ?

: ไม่หรอกครับ

ถ้าติดแล้วอยากให้มีคู่รึเปล่าคะ? ถ้าอยากให้มีขอแนวความรักด้วยค่ะ

: ...รายนี้จะมีคู่ไหวเหรอครับ (ซีเรียส) ผมกลัวว่าคู่จะโดนกินเอา ..จริงๆโชเคระอาหารหลักๆของพวกมันคือผู้หญิงเลยนะครับ ถ้ามาคู่ได้นี่ต้องเป็นพวกที่มียันต์กันแน่ๆ..อา

อ้อ! แล้วถ้าอยากให้คู่กับใครหรือคนแบบคะ??

: ยังไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยครับ เอาจริงๆก็มีคนปาป้ายจองใส่แล้วนะครับ (แค่ก..

ยอมเรื่องการอัพได้ไหมคะ เพราะทางไรท์ลงไม่ว่างง่ายๆแน่นอนค่ะ พวกเราอัพช้าชัวร์ๆค่ะ บางทีก็เขียนไปตันไปบ้างค่ะ

: ได้ครับ

มีเพิ่มเติมก็สามารถบอกได้เลยค่ะ มี่อยากได้ความคิดเห็นต่างๆบ้างค่ะ 55555

: ครับผม

ยังไงก็ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ สัญญาว่าจะไม่ดองนานมาก

: ครับ

___________________________  

TF:)