คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ กรรมตั้งแต่เริ่มต้น
ฮึ๊บๆๆ
ผ้าผืนนาลาสีหมอๆถูใ้เ็โ๊ะ้วยมือเล็ๆอนัเรียนายมัธยมปลาย เร 11 ลาส A เศษนม เศษ้าว เศษแป้ถูเ็ออาโ๊ะอาหารนหม
“ว่าะสะอาไ้นะ เล่นเอาะแนเือบหลุ”
ผมใ้มือปาเหื่อบนหน้าผาอัวเอ แล้ววาผ้าเ็โ๊ะลบนโ๊ะ วันนี้มันเป็นวันโรลำบาอผมเลยล่ะ ลำบามาั้แ่ื่นนอนเลยน่ะ พอื่นนอนึ้นมานะ ผม็้อรีบรีุนัเรียน ัาราเรียน แล้ว็วิ่เหยียบเียร์หมามารอรถเมล์อยู่ใล้ๆบ้าน
พอผมมาถึโรเรียนนะ มัน็ปาไป 10.00 น. แล้วล่ะ อันที่ริผม็มาสายเป็นประำแหละ แ่วันนี้มาสายเร็วว่าทุวัน เลยปีนำแพหลัโรเรียนแล้ว็๊ะเอ๋ับรรมารนัเรียนพอี ปิถ้าผมมาสายประมาเือบเที่ย รรมารนัเรียน็ะหยุรวแล้วล่ะ แ่นี่มาสายเร็วเินไป เลยโนทำโทษะ เริ่มแร ็วิ่รอบสนามฟุบอลสามรอบ่อนเ้าเรียน ถ้าะทำโทษนานี้ อย่าให้ผมเ้าเรียนเลยเถอะ
่อมาผม็้อรีบทำารบ้านส่รูให้ทันเวลา แล้วรีบลมาิน้าวแบบยั้าวให้หมานภายในสามสิบวินาทีเศษๆไ้เนี่ยแหละรับ แล้ว็้อเินไปลาถัยะไปทิ้ยะอยู่แถวะเ็บายแนโน้นแหละรับ แล้ว็เินมาหยุอยู่โรอาหารอีเพื่อรอให้นในโรอาหารออาโรอาหารนหม แล้วผม็้อมาปัวาเ็ถูโรอาหาร ่วยแม่บ้านและภารโร
อันที่ริผม็ไม่เ้าใว่าผมเป็น ’นัเรียน’หรือ’แม่บ้าน ภารโร’
“อุ ทำเสร็ยั?”
“ยัไม่เสร็” ผมอบำถามอแทฮยอไป ทุรั้ที่ผมโนทำโทษผม็ะมีเียร์ลีเอร์อย่าแทฮยอนั่อยู่้าๆอนทำานล่ะรับ
“สมน้ำหน้า!! ฮ่าๆๆๆ” อันที่ริมันเป็นเียร์ลีเอร์้านอย้ำและสมน้ำหน้าผมน่ะ= =
“เออ! ไปๆ เ้าห้อเรียนแทฮยอ ใล้เวลาเรียนแล้ว” ผมใ้มือบไหล่แทฮยอให้ลุึ้น อันที่ริเวลาผมไปเ็โ๊ะอาหารโ๊ะไหน แทฮยอ็ะไปนั่โ๊ะนั้นแล้วเอาเศษนมโรยทั่วโ๊ะแหละ
เป็นารให้ำลัใเพื่อนอย่าหนึ่...
“แ่นายยัทำไม่เสร็เลยนะุ๊ๆ” แทฮยอใ้สายาวาไปทั่วโรอาหารแล้วมาหยุมอที่ผม เหอะ อันที่ริผม็เพิ่เ็ไปไ้สี่โ๊ะเอแหละ ยัไม่ถึ 5% เลยล่ะ แ่ในวามิผมอนนี้ เหมือนเ็โ๊ะมาประมา 100 ว่าโ๊ะ
“ไม่เสร็็่าสิ เหนื่อยแล้วเว้ยแทฮยอ”
“เฮ้ย ไ้ายยอ่ะ ้อทำหน้าที่ัวเอให้เสร็ิ” แทฮยอพูพร้อมับเอามือทุบโ๊ะ ท่าทีริั แ่มันะริัทำไม นาเวรวาห้ออมัน มันยัหนีออไปเ้นวิโยมิอยู่บนาฟ้าเลย = =
“ไม่เอาแล้วเว้ย เหนื่อยะายั รรมารนะรรมาร มันะหยุรวัวันไม่ไ้หรือไ” นั่นสิ มันะหยุรวัวันไม่ไ้หรือไ เินเือน็ไม่ไ้แถมยัทำให้นัเรียนผู้น่าสสารอย่าผม้อลำบารับโทษอี
“โพ่ ี้เียอ่ะิุ๊ๆ” แทฮยอพูพร้อมับลุึ้นมายืน้าๆผม
“ประมานั้น ไปๆเ้าห้อ” ผมับมือแทฮยอพร้อมับหันหลัเพื่อะเินออาโรอาหารแ่ทว่า้อเหยียบเบร๊ หยุเิน หน้านับอะไรบาอย่าเสียั...
ปึ!
หน้าผาผมแทบะยุบมาอยู่้าหลัเลยTT_TT
“เฮ้ย ุ๊ี้ เป็นอะไรป่าว” แทฮยอึผมออมาาำแพปูนเลื่อนที่(?) ผมใ้มือบีบหัวัวเอเรียสิลับมานิๆ รู้สึะ มึน ุเบย ประมาสามวิรับ
“ไม่เป็นไร แล้วนี้ันไปนับอะไรเนี่ย”
ผมยี้าัวเอเพื่อให้มอเห็นภาพรหน้าัึ้น อนนี้าผมแทบะหลุออมาสู่นอโล เมื่อนรหน้าอผมเป็นรุ่นพี่เร12 ลาสไหน็ไม่รู้ แ่หน้าาีมา ปาเป็นปา หน้าเป็นหน้า าเป็นา แบบว่ารวมแล้ว Best Absolute Perfect เลยทีเียว
“เอ่อ..อโทษนะรับ” ผมโ้ำนับประมา 90 อศาไ้น่ะรับ ูท่าพี่เาเหมือนะมีอิทธิพลทรอำนามา มอไปมอมา็น่าลัวนิๆนะ นอะไระนิ่รึมนานั้น ผมไม่เยเอมา่อนเลย
“นายใ่มั้ย อน อุ” อ่า เาพูไ้้วยแฮะ
“เอ่อ..รับ ผมื่อ อน อุ รับ”
“โพ่-0-“
“อะไรอมึ แทฮยอ” ผมหันหน้าไประิบถามแทฮยอ ที่อยู่ีๆมัน็อุทานำิปาอมันออมา
“พี่ื่อ อิน สารวัรนัเรียนใ่มั้ยรับ”
เหอะ มันแทบะไม่สนำถามผมเลยแทฮยอ มอแ่ไอ้พี่หน้าหล่อนั่น
“อืม”
อบไ้ยาวินใมาเลยพี่= =
“ว่าแ่ พี่มาที่นี่ทำไมเหรอรับ” แทฮยอถามาแป๋ว ว่าแ่แทฮยอับไอ้พี่หน้าหล่อนี่รู้ัันเหรอ ทำไมแทฮยอูเหมือนะสนิทับพี่เามาเป็นปี
“ันมาหาอุน่ะ”
“พี่มีธุระอะไรับอุเหรอ?” แน่นอนว่าประโยนี้ผมไม่ไ้พู แทฮยอเ้าถามให้ผมแล้วล่ะ เมื่อี้็แทบะผลัผมระเ็นออไปสลบอยู่ท้ายอยไ้มั้ อยาุยับไอ้พี่หน้าหล่อนี่มาหรือไแทฮยอ
“อน อุ เร 12 ลาส A ทำผิโรเรียนมาแล้ว 30 รั้ ั้แ่ปิเทอม”
พูทำเพื่อ? ไม่พูธรรมา ออ้อหน้าผมอี่าหา
“1. มาโรเรียนสายั้แ่วันแร 2. เล่นารพนันในห้อเรียน 3.มีเรื่อ่อยับนัเรียน่าสถาบัน 4. ทำลายทรัพย์สินในห้อประุมสภานัเรียน”
“หยุรับ = = “ ถ้าะเล่าให้อับอายประาีนานี้ ทำไมไม่บอให้ผมเรียมปี๊บมา่อนรับ
"เหย หยุำไมอุ ำลัเลิ้มเลย"
“โพ่ เลิ้มบ้านแสิแทฮยอ”
“ั้แ่วันนี้ไป นาย้ออยู่ในารูแลอันอุ”
“อะ..อะไรนะ-0-“
“รูให่สั่ันให้มาปรับพฤิรรมอนาย ถ้าไม่เห็นว่าแม่นายสนับสนุนโรเรียนในทุๆิรรม้วยเินำนวนมามาย ป่านนี้นายโนไล่ออไปนานแล้วนะ”
“......” อเียบแล้วฟันบ่นรับ
“เฮ้อ นายน่าะทำัวีๆให้แม่ภูมิใบ้านะอุ ั้แ่ันอ่านประวัินายมา วามีนายไม่มีถึสามรั้ อ่า นายนี่ไม่ไหวริๆเลยนะอุ”
“ใ่แล้วรับพี่ิน พี่พูถูมารับ” เอ๊ะ ไ้่าวว่ามึเป็นเพื่อนูไม่ใ่เหรอแทฮยอ = =
“เอ่อ..ผม้ออโทษ้วยนะรับ” รู้สึหว้าเหว่ยัไไม่รู้รับ แทฮยอมันไปยืน้าๆไอ้พี่ินะแล้วรับ
“แ่อโทษมันะไม่่ายไปหน่อยเหรอเ็น้อย” ไอ้พี่ินพูพร้อมับเินเอามือมายีหัวผม พี่เาเป็นนยัไเนี่ย O.o?
“ันไปล่ะนะอุ ไว้เอันล่ะ” อ่ะึ๋ย มียิ้มหวานให้ผมอี
ไปไวๆเลยรับพี่
“บัยบายนะรับพี่ิน” ไอ้นี่็ออหน้าออาเหลือเิน มีโบมือโย้ายโยวาอนไอ้พี่ินเินออไป้วย ส่วนผมไ้แ่ยืนอ่ะ เ้ามาเพื่ออะไร?
มาเล่าประวัิผม?
มาสอนผม?
ะมาูแลผม?
“เอ้ย ุ๊ี้ เลิเรียนไปร้านาแฟัน”
“ฮะO.o?”
“เออน่า ันรู้ว่าแอยาเอพี่ิน”
“ฮะO.o?”
“เออน่า เี๋ยวันพาไปหาพี่ิน”
“ฮะO.o?”
“ฮะO.o?”
เริล่ะรับ ฮะ ฮะ หมทั้อน
_____________________________________________________________________________________
บทนำอเรา็บไปแล้วนะฮับผม
อาะบ้าหรือำผิบ้า
้ออโทษ้วยนะรับผม
:) Shalunla
ผมไม่ใ่เ็ื้อนะรับ
แ่มๆ ริๆนะรับ
ความคิดเห็น