สวัสดีค่า น้องอายะ J ยินดีต้อนรับเข้าสู่ร้านฟิ น เพ ลิ น รับวิจารณ์นิยายนะคะ และพี่ต้องขอโทษที่หายไปนานหลายวันเลย เนื่องจากพี่ติดธุระบ่อยค่ะช่วงนี้ เพิ่งกลับจากเชงเม้งเลย ขออภัยด้วยค่า
ทุกหัวข้อเต็ม 5 ฟิน
❤= 1 ฟิน
➸= 0.5 ฟิน
ถ้าพร้อมแล้ว งั้นเริ่มเลยนะคะ วิจารณ์สไตล์ฟินเพลิน
ชื่อเรื่อง ❤❤❤❤
ชื่อเรื่องถือว่าผ่านค่ะ สอดคล้องกับเนื้อเรื่องของนิยายดีค่ะ และที่สำคัญคำก็คล้องจองกันดี แปลก ไม่เหมือนใครค่ะ เพียงแต่พอพูดถึงว่า เจ้าชายแมลงสาบแล้ว แวบแรกที่พี่คิดคือ พระเอกเป็นเจ้าชายแมลงสาบจริงๆหรอ ซึ่งถ้าเป็นพล็อตแบบนั้นก็คงจะพิลึกขึ้นไปอีกเนอะ
คำโปรยปรายและคำแนะนำเรื่องแบบย่อๆ ❤❤❤
คำแนะนำเรื่องแบบย่อๆ ค่อนข้างดีทีเดียวค่ะ น่าสนใจดีค่ะ แต่พี่มาขัดๆตรงประโยคที่ว่า ลองดูสิว่าเธอจะชนะหรือไม่!? อยากให้น้องหาประโยคอื่นมาแทนน่ะค่ะหรือเรียบเรียงคำพูดใหม่ค่ะ
ส่วนคำโปรยปรายก็เกือบดีเช่นกันค่ะ แต่มีบางส่วนที่พี่อยากเสริมให้ปรับแก้คือ ปรนนิบัติกันอย่างอยู่กินกันมา น่าจะแก้เป็น ปรนนิบัติอย่างกับอยู่กินกันมา , ช่วงนี้มีเข้าค่ายนี่นา น่าจะแก้เป็น ช่วงนี้มีเข้าค่ายด้วยนี่นา
บทนำหรือการเปิดเรื่อง ❤➸
เปิดเรื่องด้วยแมลงสาบกระจายทั่วทั้งงานก็เป็นการเปิดเรื่องได้สอดคล้องกับพล็อตนิยายดีค่า มีการทิ้งปมปริศนาไว้มากมายเลยค่ะ เพียงแต่พี่รู้สึกคาดหวังในการเปิดฉากมากกว่านี้ไปนิด อาจเพราะจากชื่อเรื่อง จากคำแนะนำหรือพล็อตที่เจ๋ง พอพี่ได้อ่านบทนำจริงๆก็เลยรู้สึกผิดคาดนิดหน่อยน่ะค่ะ แบบตัวนางเอกเองก็ไม่ค่อยเด่น พระเอกก็ไม่ค่อยเด่นชัด แต่ไปเด่นชัดที่ตัวของพอยซันกับแมลงสาบเสียมากกว่า หรืออาจจะเป็นที่การบรรยายหรือบทสนทนาด้วย ยังไงพี่จะขอไปพูดเสริมต่อในแต่ละหัวข้อไปนะคะ ส่วนบทนำที่พี่ต้องการให้น้องปรับแก้ก็มีตามด้านล่างนี้ค่ะ
- งานจะเริ่มแล้วนี่นา น่าจะแก้เป็น งานจะเริ่มแล้วนี่
- โอดครวญคราง น่าจะตัด คราง ออกนะคะ
- ตกหลุมรักของสาว = ตกหลุมรักสาว
- ด้วยมาดแมนๆ น่าจะแก้เป็น ด้วยท่าทางที่ดูมาดแมน หรือ ด้วยท่าทีที่ดูมาดแมน
- ข้างหัวเธอด้วย พี่ว่าประโยคนี้แปลกๆนะคะ เสียงดนตรีดังข้างหัว ลองปรับแก้ดูนะคะ
- จะตาลปัตร น่าจะเพิ่มคำว่า กลับ เข้าไปด้วยนะคะ เป็น จะกลับตาลปัตร
- ลงเวที น่าจะแก้เป็น ลงจากเวที
- ปวนเปี้ยน = ป้วนเปี้ยน
การบรรยาย ❤➸
พี่จะขอแจกแจงรายละเอียดเป็นบทๆไปนะคะ ซึ่งทางร้านเราจะวิจารณ์เพียงแค่ 3 บทนะคะ
บทที่ 1
- หลังจากนี่ = หลังจากนี้
- รดริน = รินรด
- สักแป๊บ = สักพัก
บทที่ 2
- เสียเวลามาฉี่บ่งบอก ประโยคนี้พี่ไม่เข้าค่อยใจน่ะค่ะ ลองดูนะ
- ล๊าว = แล้ว
- ดีก่า = ดีกว่า
- อย่าพยายามใช้ภาษาวิบัติมากนะคะ คำไหนเลี่ยงได้ก็เลี่ยงนะ
- คร๊อก = คร่อก
- ตัวละครของนางเอกเวลาอยู่คนเดียวก็สามารถส่งเสียงพูดได้นะคะ ไม่จำเป็นต้องเป็นแค่ความคิดเสมอไป ลองเปรียบกับตัวเราดูนะคะ เวลาเราตกใจ เราก็ส่งเสียงกรี๊ดออกมาได้นะคะ หรือพูดกับตัวเองก็มีค่า
- เยอะแบ้ว = เยอะแล้ว
- ครูสาวยังสวย น่าจะแก้เป็น ครูสาวสวย หรือ ครูยังสาวยังสวย
- ขาสั่นพึ่บพั่บๆ น่าจะแก้เป็น ขาสั่นพั่บๆ
- อยากให้ปรับสีตัวหนังสือสักนิดนะคะ มันจางแล้วไปกลมกลืนกับสีพื้นหลัง อ่านค่อนข้างยาก
บทที่ 3
- อยากให้ปรับสีตัวหนังสือเช่นเดียวกับบทที่2 ค่ะ สีจางและกลมกลืนกับพื้นหลัง อ่านยากมากค่ะ
- ทันใดที่ประตูเปิด น่าจะแก้เป็น ทันทีที่ประตูเปิด
- อะเฮือก! น่าจะตัด อะ ทิ้งนะคะ
- ยามช่วยกัน น่าจะแก้เป็น ยามช่วยฉัน
- แค่นั้นล่ะ = แหละ
- น้องยังมีการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างไวไปนะคะในบทนี้ และในการเปลี่ยนฉากไม่ว่าจะบทไหนก็ตาม พี่อยากให้น้องเพิ่มการบรรยายสักประโยคสองประโยคเข้าไปก่อนที่จะเปลี่ยนฉาก มันดูตัดฉับไวเกินไปจนพี่ตามไม่ค่อยทันน่ะค่ะ
การบรรยายของน้องเป็นการบรรยายที่เข้าใจได้ง่ายดีค่ะ ใช้ภาษาง่ายๆ มองเห็นภาพเป็นบางส่วนคือน้องใช้ความจริงเลยมาอธิบาย คนอ่านก็เลยเข้าใจได้ชัดเจนดีค่ะ เพียงแต่ว่า บางประโยคบางช่วงพี่ก็รู้สึกว่าอยากให้น้องขัดเกลาประโยคอีกสักนิดนึง อยากให้มันคม สละสลวยมากกว่านี้สักนิดน่ะค่ะ (ประโยคบางประโยคก็รู้สึกมันสั้น ห้วนๆเกินไปน่ะค่ะ )และก็พี่รู้สึกว่า บางคำก็เหมาะกับใช้ในกรณีภาษาพูดมากกว่าภาษาเขียน หรือบรรยาย เช่น สักแป๊บ กับ สักพัก ที่พี่บอก คือสักแป๊บเนี่ย เหมาะจะเอามาใช้ในบทสนทนามากกว่า แต่พอเอามาใช้ในการบรรยายมันก็เลยฟังแล้วสะดุด ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่น่ะค่ะ ยังไงก็ลองดูนะคะ
บทสนทนา ❤➸
- เขาได้อย่างง่ายๆ น่าจะแก้เป็น เขาได้ง่ายๆแบบนี้
- โดยไม่ได้อนุญาต น่าจะแก้เป็น โดยไม่ได้รับอนุญาต
- วันนี้เปิดเทอม = วันนี้วันเปิดเทอม
- ไปละ = ไปล่ะ
บทสนทนาก็ค่อนข้างดีอยู่นะคะ แต่บางช่วงพี่ก็รู้สึกว่า ตัวละครโต้ตอบกันคนละทิศคนละทางอยู่บ้างน่ะค่ะ มันก็เลยดูไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ และอย่างที่พี่ได้บอกไปนะคะว่า นางเอกสามารถกรี๊ดออกเสียงมาได้นะคะ ไม่ว่าจะอยู่กับตัวเองหรือใครก็ตาม พระเอกก็เหมือนกันเวลาโดนแก้วปาใส่หัว ก็ร้องออกมาได้นะคะ เพราะความเป็นจริงคนเราเจ็บ คนเราตกใจ แม้จะอยู่คนเดียวก็ส่งเสียงร้องออกมาอัตโนมัติเลยนะคะ พี่เลยรู้สึกว่า มันยังไม่ค่อยดูเป็นคนจริงๆสักเท่าไหร่น่ะค่ะ
สรุป
- การดำเนินเรื่อง พี่อยากให้น้องพยายามควบคุมตรงจุดนี้ให้ดีน่ะค่ะ อย่าให้มันเร็วไปหรือช้าจนเกินไปนะคะ
- สีตัวอักษร ช่วยปรับให้ตัดกับสีพื้นหลังเลยนะคะ อย่าเน้นไปโทนอ่อน จะอ่านได้ยากมากค่ะ
- การบรรยาย ในบางประโยค น้องช่วยขัดเกลาเพิ่มเติมนะคะ พี่อยากให้น้องฝึกบรรยายมากกว่านี้น่ะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการบรรยายสภาพแวดล้อมภายในห้อง หรือสถานที่ รวมไปถึงการกระทำของตัวละคร ยังไม่ค่อยให้ความสละสลวยเท่าไหร่ และบางประโยคก็สั้นห้วนเกินไป หรือมีการใช้คำที่อาจจะยังไม่เป็นภาษาเขียนน่ะค่ะ
- เสียงร้อง เสียงอุทานของตัวละครสามารถทำให้เป็นเสียงออกมาได้เลยนะคะ อย่าเก็บเอาไว้เป็นแค่ความคิดตัวละคร
- การเปลี่ยนฉาก ควรจะค่อยๆเปลี่ยนนะคะ อย่ารีบเปลี่ยนเกินไปคนอ่านจะตามไม่ทันค่ะ
- ภาษาวิบัติคำไหนเลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงนะคะ อย่าให้มีมากเกินไป
เพิ่มเติม::
แม้จะเคยแต่งแนวนี้เป็นครั้งแรก แต่ถ้าน้องพัฒนาไปเรื่อยๆและสามารถแต่งจนจบได้ นั่นก็ถือว่าประสบความสำเร็จขั้นแรกแล้วนะคะ อย่างไรก็ตามค่อยๆฝึกพัฒนาไปเรื่อยๆนะคะ เก็บเอาคำแนะนำจากทั้งคนอ่านและนักวิจารณ์หลายๆท่านที่น้องได้ไปใช้บริการมาเพิ่มเติมแต่งในนิยายของน้อง บวกกับความตั้งใจและทุ่มเทเอาใจใส่ พี่ว่านิยายเรื่องนี้จะต้องดีขึ้น และติดโพลนิยายดีเด่นแน่นอนค่ะ สู้ๆนะคะ พี่เอาใจช่วยค่า |
