Wizard พ่อมดแสนซนอลวนรักยัยตัวป่วน
Commentator : ส้ม

-ชื่อเรื่อง 9 pt.
ชื่อเรื่องถึงอยู่ขั้นดีค่ะ แต่คิดว่าน่าจะหาอะไรมาอยู่กับ Wizard ดูนะ มาคำเดียวโดดๆ ทำให้ความน่าสนใจลดลงค่ะ

-พล็อตเรื่อง 18 pt.
เริ่มเรื่องมามีความน่าสนใจดีค่ะ พล็อตเรื่องเป็นแนวเวทมนต์ สองโลก และเป็นพล็อตที่เข้าใจง่ายค่ะ แต่อาจจะเป็นเพราะยังมีเนื้อหาน้อยอยู่ เลยทำให้ยังจับใจความพล็อตไม่ได้ค่ะ

-การบรรยาย(รวมคำผิด) 30 pt.
ไม่มีคำผิดเลยค่ะ ถือว่าเป็นคนที่ตั้งใจเขียนมากๆ เช็คก่อนอัพทุกๆ ครั้ง สำนวนในการแต่งดีค่ะ
ส่วนในบทสนทนาที่ส้มคิดว่ามีปัญหาเรื่อง อีโมคอน แต่พออ่านส่วนของบรรยาย อีโมคอนถูกวางได้ดีค่ะ อ่านแล้วได้ความรู้สึกตาม


-บทสนทนา 16 pt.
ตอนที่แม่มดปรากฏตัว อีโมคอนค่อนข้างจะรกไปหน่อยค่ะ สำหรับเวลาอ่านแล้ว ส้มรู้สึกเมื่อมันจะมาคั้นระหว่างตัวอักษรในแต่ละประโยค พอเราจะอ่านเข้าใจ ก็เหมือนมีอะไรมาขัดลูกตา ทางทีดี ส้มแนะนำว่าควรจะวางไว้ให้เป็นที่ค่ะ หลังสนทนา หรือจะเป็นข้างหน้าบทสนทนาจะดีกว่าค่ะ

“นั่นแหนะ ไม่ต้องมาปากแข็งเลยชาวโลกข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก!” บทนี้ของแบ่งเป็นสองวรรคคือสีดำ และสีแดงค่ะ ตรงสีดำไม่มีปัญหา แต่ปัญหาอยู่ตรงที่สีแดงค่ะ ส้มคิดว่าการเว้นวรรคก็เป็นสิ่งสำคัญนะค่ะ “นั่นแหนะ ไม่ต้องมาปากแข็งเลยชาวโลก ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก!” ถ้าเป็นแบบนี้น่าจะอ่านง่ายกว่าค่ะ

“ด้วยความแต่หมั่นไส้...” ส้มอ่านแล้วรู้สึกขัดๆ ค่ะ น่าจะลองเป็น “ด้วยความหมั่นไส้...” หรือ “ด้วยความเอาแต่หมั่นไส้...”

-ตัวละคร 9 pt.
ตัวละครเอก เฟรย์ คาแร็กเตอร์ไม่ค่อยชัดเจนค่ะ เป็นตัวละครที่ไม่ค่อยมีความดึงดูดเท่าไหร่

-ความน่าสนใจ ,โดยรวม 8pt.
เพลงค่ะ เพราะเพลงเป็นเป็นเร็ว และมีเสียงค่อยข้างดัง ซึ่งนักอ่านบางท่านใส่หูฟังเวลาเล่นคอมฯ ส้มคิดว่าน่าจะหาเพลงช้าๆ มาใส่ค่ะ
อาจเป็นเพราะตอนยังน้อยอยู่ค่ะ เลยทำให้อ่านแล้วไม่เข้าใจถึงพล็อต ถ้าลองเปิดอีกสักสองตอน และยังคงดำเนินเรื่องได้ดี ถึงว่าเป็นเนิยายที่น่าสนใจอีกเรื่องเลยค่ะ

Ps. ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยค่ะ
รวมคะแนน 90/100

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

พาราเรลออนไลน์
Commentator : เรย์

วิจารณ์นิยาย
พาราเรลออนไลน์
*ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยด้วยค่ะ เรย์พยายามที่สุดแล้ว*

ชื่อเรื่อง [4/10]
ไม่เวิร์คอย่างแรงค่ะ ทั้งความน่าสนใจของชื่อเรื่อง ความน่าจูงใจของผู้อ่าน รวมถึงความชวนเข้าใจในตัวพล็อตหลัก อธิบายง่ายๆก็คือ เป็นชื่อเรื่องประเภทที่คนอ่านส่วนใหญ่มักมองข้ามผ่านไปง่ายๆ ส่วนเรื่องของความเข้าใจในพล็อตหลัก เรย์หมายถึง ตัวคำว่า'พาราเรล'นี่แหละค่ะ หากจะใช้คำที่มีศัพท์บัญญัติไทยที่รู้จักกันทั่วไปเช่นคำนี้ แนะนำให้ใช้เป็นภาษาอังกฤษไปเลย คือเขียนว่าParallel Online แบบนี้ไปได้เลย และควรจะมีคำขยายความภาษาไทยจำง่ายๆต่อหลัง เพราะคำๆนี้คนหลายคนยังไม่รู้เลยว่าแปลว่าอะไร ยิ่งเป็นช่วงอายุของคนเล่นเด็กดี เรย์คิดว่าจะเข้าใจกันถึงหกสิบเปอร์เซ็นต์เลยหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ คุณเซ่อาจจะงงว่าแล้วจำเป้นด้วยเหรอที่จะต้องเข้าใจความหมายของชื่อเรื่อง คำตอบคือ ไม่จำเป็นมาก แต่การทำชื่อเรื่องให้นักอ่านเข้าใจ จะทำให้นักอ่านเข้าใจเนื้อเรื่องได้มากขึ้นค่ะ
ส่วนเรื่องชื่อใหม่ เรย์คิดว่าดีกว่ามาก แก้ข้อผิดพลาดในชื่อเดิมได้แทบจะทั้งหมด แต่ถ้าจะใช้ชื่อนี้ แนะนำให้กลับไปทวนคำอธิบายอีกทีให้เข้ากันนะคะ^^

พล็อตเรื่อง[15/20]
ชอบและชื่นชมในความกล้า กล้าที่ใช้ตัวเอกสวนกระแสอย่างมิเชลที่เป็นคนพการซ้ำซ้อน ต่างกับเรื่องอื่นๆที่มักใช้พวก'หล่อ/สวย ฉลาด เก่งเว่อร์' แต่เรย์คิดว่าพล็อตยังอ่อนไปหน่อย แต่ละปมเรื่องจบลงเร็วมาก เหมือนเป็นการเล่าแค่ผ่านๆ แช่บทบ้างก็ได้นะคะ ตัดจบตอนตรงน่าหวาดเสียวอะไรอย่างนี้บ้างก็ดี ทำตัวเป็นนักเขียนขี้แกล้งสักนิดนี่แหละยอดเยี่ยม
ส่วนที่หักคะแนนมากกว่าส่วนอื่นๆเป็นเรื่องของความสมจริง หนึ่งคือภารกิจในเรื่อง เรย์รู้และเข้าใจว่ามันเป็น'เกม'แต่อยากจะให้นึกทบทวนสักนิดว่า คุณเซ่เองยังบอกในเรื่องเลยว่าเป็นเกมที่'สมจริง'มาก เนื้อเรื่องเองจึงอยากจะให้ทบทวนกลักความเป็นจริงด้วย สอง เรื่องความอัพเดทของข้อมูล นิยายออนไลน์จะละเอียดกับเรื่องนี้มาก เรย์ก็เลยอยากจะให้ทบทวนดูอีกที ตาบอดจนมองอะไรไม่เห็น แต่เกมกลับพัฒนาจนจับคลื่นสมองคนมาเล่นได้เนี่ยนะ เรย์ว่ามันเกินไป(TIPS : ข้อนี้ถ้าไม่อยากแก้ ให้เสริมปมปัญหาไปก็ได้ค่ะ ว่าทำไมถึงใช้เทคโนลยีให้กลับมาเห็นอะไรรางๆไม่ได้) ส่วนสุดท้าย ความไร้เดียงสาของตัวละคร ซึ่งเรย์ว่ามันไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ เพราะทั้งมิเชลและโทนี่จะดู'ไร้เดียงสา'แค่แรกๆ หลังจากนั้นก็จะมีความไร้เดียงสาออกมาเป็นช่วงๆ มิเชลเองน่าจะดูตื่นเต้นกับเรื่องรอบตัวมากกว่านี้ ส่วนโทนี่ ต่อให้จำอะไรได้ง่ายเท่าไหร่ ก็ยังต้องมีข้อจำกัดในความเคยชินและการปรับตัว แต่จากที่อ่านมา หลังๆนี้โทนี่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นคนปกติไปเลย ลองทบทวนดูซักนิดก็ดีนะคะ

การบรรยาย[23/30]
ด้านการบรรยาย ยังมีเรื่องของการใช้ภาษาพูดปะปนกับภาษาเขียนอยู่ คำผิดมีเล็กน้อย แต่แนะนำให้ตรวจสอบดีๆก่อนแก้ เพราะบางคำ เรย์ว่าคนมาแก้ให้นั่นแหละที่เขียนผิด ด้านการตัดประโยคซึ่งมักจะตัดผิดจุดก็เช่นกัน ดูให้ดีก่อนแล้วค่อยแก้ อย่าหวั่นไหวไปเพราะคนโน้นเขาพูดงี้ คนนี้เขาพูดงั้น ไม่ได้นะคะ
ส่วนที่เรย์จับจุดได้จริงๆยังไม่ใช่เรื่องนั้น แต่เป็นเรื่องของตัวการบรรยายที่ทำให้คิดว่าอะไรๆมันจบไปได้ง่ายและรวดเร็วเหลือเกิน ภาษาสบายๆนั้นเป็นข้อดี แต่ถ้าทั้งเรื่องเป็น'ภาษาสบายๆ'นั่นจะเป็นข้อเสีย เพราะเรื่องราวจะกลายเป็นแนว'เรื่องเล่า' คือเหมือนเล่าผ่านๆ จะไม่ได้ความสนุกของแนวนิยายออนไลน์ที่มีจุดขายอยู่ที่ความรู้สึกร่วมไปกับตัวละคร ลองหลับตา จินตนาการว่าตัวเองเป็นมิเชล(หรือโทนี่)แล้วเขียนตามความรู้สึกนั้นดู มันจะออกมาเป็นความรู้สึกแบบ'เรียล'มากกว่าเป็นเรื่องเล่าธรรมดาๆ

บทสนทนา[17/20]
ค่อนข้างดีแล้ว แต่มีปัญหาในเรื่องพวกเขาอุทาน คำสรรพนาม(บางที่) และพวกบทพูดของตัวละครหญิง คุณเซ่ เป็นผู้ชายใช่มั้ยคะ? เรื่องนี้ต้องถามเอาจากผู้หญิงซึ่งจะใช้คำพวกนี้ได้ดีกว่า แต่ก่อนอื่นเรย์ขอแก้ให้ก่อนก็แล้วกัน ตัวละครอย่างซัลช่าไม่ได้มีความเป็นเลดี้เท่าไหร่ ให้นึกถึงคำพูดของเด็กไม่รู้ตักโตจะเข้ากับตัวเธอมากกว่า ไม่ต้องใช้คำพวกว้าย อะไรแบบนี้มากนัก แทนซาเนียเอง มีอิมเมจของสาวแกร่ง จึงตัดพวกคำพูดแบบเลดี้ไปได้เลย คำสรรพนามใช้ถูกแล้ว(ถึงจริงๆควรใช้เป็น'แก'มากกว่า) แต่ในส่วนคำด่า อยากให้มีคำประเภท แก! หรือ นาย! ขึ้นก่อนแล้วตามด้วยคำด่า แล้วพวกคำลงท้ายเสียง ใช้แบบผู้ชายไปเลยดีกว่านะคะ พวกคำว่า เฟ้ย เซ่ อะไรอย่างนี้ คำพูดของมิเชลโอแล้ว ส่วนจอร์เจียอยากให้ใช้คำพูดแบบนิ่งๆและเย็นชากว่าจึงจะสมบทบาท

ตัวละคร [7/10]
มีเสน่ที่แตกต่าง ตัวมิเชลโอเคแล้ว แต่อยากให้เพิ่มเสน่ให้ตัวอื่นบ้าง ทำให้แต่ละคนดูสมบทบาทขึ้น โดยเฉพาะโทนี่ จะแรงไปไหมคะ ถ้าเรย์จะบอกว่า บางครั้ง ย้ำว่าบางครั้ง โทนี่กลายเป็นเหมือนอากาศธาตุไม่มีตัวตนไปเฉยเลย เพิ่มบทบาทที่ดูเหมือนเขา'สำคัญ'ขึ้นมาบ้างจะดีที่สุด

ความน่าสนใจโดยรวม[7/10]
ถูกฉุดขึ้นด้วยตัวมิเชลแท้ๆ ทั้งนิสัยและพล็อตจากตัวมิเชล ภาษาสบายๆกับรูปประกอบก็มีส่วนช่วยนิดหน่อย แนะนำให้อ่านทบทวนคำวิจารณ์เรื่องของพล็อต ตัวละครและบทบรรยาย ไม่ใช่แค่ของเรย์ แต่ของนักอ่านด้วย จับประเด็นแล้วนำมาประยุกต์ค่ะ

ปล. รูปสวยมากค่ะ ตัวละครน่ารักดี

คะแนนรวม 73/100
__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

Summer & Winter เรื่องเล่าจากนางร้าย เรื่องราวของความรัก
Commentator : ตังเม
-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 9/10
โดยส่วนตัวเมชอบชื่อเรื่องนะ อ่านแล้วรู้สึกว่ามันดูอบอุ่นดี ฟังแล้วติดหู แต่เมรู้สึกว่ามันยาวไปนิดนึง
-พล็อตเรื่อง (20คะแนน)

-พล็อตนิยาย (10 คะแนน) 8/10
พล็อตในเรืองนี้เป็นพล็อตที่หาอ่านได้ทั่วไปนะคะ แต่การดำเนินเรื่อง เหตุและผลจะเป็นตัวที่ทำให้พล็อตแบบนี้นั้นดูแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับการแต่งของนักเขียน

-การบรรยาย(รวมคำผิด) (20คะแนน) 14/20
เมรู้สึกว่าเรื่องนี้ใช้คำบรรยายได้สวย อ่านแล้วทำให้เราไหลตามไปกับการบรรยาย แต่เมขอตินิดนึง รู้สึกว่าจะใช้...เยอะไปหรือเปล่าเอ่ย อย่างย่อหน้าสุดท้ายในIntro
...แต่ฉันเจอฟิสิกส์กับเอเธนส์พร้อมกันนี่มันแย่จนไม่รู้จะหาคำอะไรมาบรรยายแล้วนะ!...
เห็นไหมคะว่ามีจุดทั้งข้างหน้าทั้งข้างหลังเลย เมรู้สึกว่าประโยคแบบนี้ไม่จำเป็นต้องมีจุดก็ได้ค่ะ หรือว่าถ้าจะมี ก็ให้มีแค่ข้างหน้าก็พอ เนื่องจากว่าข้างหลังก็มีตัวอัศเจรีย์อยู่แล้ว เมเลยรู้สึกว่ามันไม่จำเป็นต้องมีจุดแล้วก็ได้ และที่เมบอกว่าประโยคแบบนี้นั้นไม่จำเป็นต้องมีจุดก็ได้ นั่นก็เป็นเพราะว่า ในความรู้สึกเมนะ เมว่าตัว... คือใช้เวลาที่เหมือนเราเว้นช่วงไป หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มันจะเป็นการเว้นจังหวะ
ในบทที่หนึ่งนั้น เมรู้สึกว่าขัดอยู่ตรงนี้นิดนึง ‘ใครก็ไม่อยากคบหรอก เฮอะ! -*-!’ มีตัวอัศเจรีย์อยู่แทบจะติดกันเลยเห็นไหมคะ เมรู้สึกว่ามันขัดๆอย่างไรก็ไม่รู้ ลองสังเกตดูนะคะ
‘เอาเข้าไปสิ...!’ อันนี้ด้วยก็เช่นกัน เมว่าน่าจะตัดจุดออกนะคะ ,ตรงการบรรยายนี้เมอยากจะให้หลีกเลี่ยงการใช้ตัวอะไรก็ตามติดๆกัน อย่างเช่น เฮอะ! -*-! อะไรแนวๆนี้จะเห็นได้ว่ามีเยอะมาก แต่เมยกมาไม่หมด
แล้วก็เมรู้สึกว่าดำเนินเรื่องเร็วไปหรือเปล่าเอ่ย เพียงแค่อินโทรดักชั่นกับในบทที่หนึ่งเท่านั้นตัวละครสำคัญก็ออกมากันหมดแล้ว แต่เมื่อมองโดยรวมกับพล็อตเมว่าก็ถือว่าดำเนินได้ดีในระดับนึงค่ะ เพราะในหน้าบทความตอนแรกก็เหมือนกับจะบอกเมนไอเดียหมดแล้วว่าจะเป็นการเล่าเรื่องในตอนที่สี่คนนี้กลับมาเจอกัน (เอ่อ ถ้าเมไม่ได้เข้าใจอะไรผิดน่ะนะ ฮ่าๆ)
แต่อย่างไรก็ตาม เมรู้สึกว่านินิวบรรยายได้ดีแล้วค่ะ อ่านแล้วสนุก อาจจะมีบางตอนที่มันรู้สึกว่าติดขัด หรือบางประโยคที่ไม่สมควรจะอยู่ด้วยกันก็ดันมาอยู่ด้วยกัน ลองอ่านทวนดูนะคะ
-บทสนทนา (20คะแนน) 20/20
ในตัวบทสนทนานั้นไม่ค่อยมีอะไรติดขัดค่ะ อ่านแล้วไหลไปตามบทสนทนาดี เพราะฉะนั้นตรงนี้ไม่มีอะไรจะพูดค่ะ ฮ่าๆ
-ตัวละคร(10คะแนน) 8/10
อ่านๆไปแล้วเมรู้สึกว่าชอบตัวละครทุกตัวเลย แต่ขอแนะนำนะคะว่า ตัวละครที่ดี จะต้องเป็นตัวละครกลม คือเป็นตัวละครที่มีหลายด้าน เป็นตัวละครที่มีความคิดนึกอ่านแบบมนุษย์ปุถุชนแล้วจะทำให้ตัวละครดูน่าสนใจมากกว่านี้ค่ะ
-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 8/10
เมรู้สึกว่าตัวอักษรเล็กไปนะคะ ลองเพิ่มขนาดตัวอักษรขึ้นมาอีกระดับนึงดีมั้ยเอ่ย จะได้อ่านสบายตากว่านี้หน่อย ส่วนเรื่องย่อหน้า การตกแต่งจัดบทความ หรืออะไรต่างๆก็ลงตัวดีแล้วค่ะ
เรื่องความน่าสนใจ ถ้าถามว่าน่าติดตามไหม เมรู้สึกว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องนึงที่น่าติดตามอ่าน แต่เนื่องด้วยจากการดำเนินเรื่องของนักเขียนเอง ที่ดูเหมือนจะแบนๆ ไม่มีความโค้งกลมให้ดูเป็นปม เลยทำให้ระดับความน่าติดตาม ความน่าดึงดูดนั้นลดลง หรือจริงๆนักเขียนอาจจะผูกปมเรื่องเอาไว้แล้ว เมก็ไม่ทราบ เพราะฉะนั้นที่อยากจะแนะนำคือ ถ้าจะเขียนพล็อตเรื่องแบบนี้ เมว่าควรที่จะมีปมเรื่องอะไรไว้ให้น่าติดตามสักหน่อยจะดีกว่า สร้างความโค้งให้ตัวเนื้อเรื่อง เพื่อที่จะทำให้เนื้อเรื่องน่าสนใจมากกว่านี้ค่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอโทษด้วยหากมีตรงไหนไม่พอใจ หรือวิจารณ์ตรงไหนผิดพลาดไป ขอโทษด้วยจริงๆค่ะ

คะแนนรวม 67/100
__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

Long ago คอนเฟิร์มอีกที...ว่านายคนนี้น่ะแฟนฉัน!
Commentator : ตังเม
-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 8/10
ชื่ออังกฤษกับชื่อไทยไม่ได้ไปด้วยกันเลย ฮ่าๆ เมไม่ได้ยึดติดนะ ว่าชื่อไทยกับอังกฤษมันจะต้องมีความหมายเดียวกัน แต่ว่า เมว่ามันน่าจะไปในทางเดียวกันหรือเปล่า
หรือถ้ามองชื่อในอีกแง่นะ long ago กับ ตัวชื่อไทยเนี่ย มันอาจจะหมายความประมาณว่า เออถึงนานมาแล้ว แต่ขอก็ยืนยันอีกทีว่าเนี่ยแฟนเรานะ แบบนี้ป่ะ ฮ่าๆ โอเค ถ้ามองตรงนี้แล้วชื่อเรื่องก็ไปได้ดีแหละค่ะ ฮ่าๆ

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 10/20
ยังมองพล็อตเรื่องไม่ออกจ้า ไม่รู้เลยว่าเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร รู้จากคำโปรยแค่ว่าเหมือนรอคอยอะไรอยู่สักอย่าง? เนื่องมาจากความทรงจำในตอนเด็กเท่านั้นเอง

-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 24/30
ในตัวบทนำนั้น ที่บอกว่า ‘ทั้งสองฝ่ายอยากให้ภาพเวลาความทรงจำเหล่านี้อยู่กับเขาทุกวัน...อยากให้เวลาตอนนี้หยุดลง’ เมรู้สึกว่า เด็กอ่ะ มันคิดอะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก มันอาจจะแบบเออ อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวัน แต่คงไม่มีความคิดลึกซึ้งขนาดที่ว่าอยากให้ความทรงจำเหล่านี้อยู่กับเขาทุกวัน อยากให้เวลาตอนนี้หยุดลง หรือเอาจริงๆ เด็กมันไม่รู้หรอกว่ามันต้องมีแยก มีจาก อะไรแบบนี้ด้วย เพราะฉะนั้นเมรู้สึกว่าตรงนี้เกินจริงไปนิดนึง
‘เด็กชายฝืนยิ้มออกมาทั้งๆ ที่ในใจรู้สึกทรมานมากกับการจากลา’
พระเอกแต่เด็กเลยหนู ฮ่าๆ เมว่าตรงนี้ มันน่าจะมีความเป็นเด็กใส่ลงไปนะ อันนี้มันดูโตมากเลย โตเกินไปกว่าที่จะเป็นเด็กอนุบาล มันน่าจะมีความงอแง ความดื้อรั้น ความไร้เหตุผลใส่ลงไป คือปล่อยโฮออกมาเลยก็ได้ ดิ้นๆ ให้มันดูแบบเป็นเด็กๆอ่ะ
‘คำถามที่เขาถามออกมาทำให้เด็กหญิงตรงหน้ารู้สึกเหมือนมีก้อนอะไรมาลุกที่คอ ความรู้สึกของเด็กหญิงยากที่จะบรรยาย เด็กหญิงตอบคำถามนั่นให้เด็กชายไม่ได้ เด็กหญิงได้เม้มปากเป็นเส้นตรงและกัดฟันแน่น’
เอาจริงๆนะ เมเพิ่งมารับรู้ได้ว่า เวลาจะร้องไห้ มันจะเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอก็เมื่อไม่กีปีที่ผ่านมานี้อีก แล้วเด็กอนุบาลจะไปรู้อะไรTT เมว่าตรงคำว่า ‘เด็กหญิงได้เม้มปากเป็นเส้นตรงและกัดฟันแน่น’ เมว่าน่าจะเปลี่ยนเป็นการเบ้ปากพร้อมจะตะเบะได้ทุกเมื่ออะไรแบบนี้ดีกว่า แต่แบบพยายามกลั้นไว้ อันนี้มันจะดูเหมือนเป็นเด็กมากกว่านะ
คือที่อยากจะบอก เมอยากจะบอกว่า เด็กสองคนนี้ไร้ซึ่งความเด็กเลย ฮ่าๆ คือเหมือนเกิดมาแล้วอายุสิบเจ็ดเลยประมาณนั้น ฮ่าๆ เพราะฉะนั้นเมเลยอยากให้ใส่ความเป็นเด็กลงไปหน่อย เพราะแบบนี้มันดูจะโตเกินไปหน่อยน่ะค่ะ
ส่วนในตอนอื่นๆ นั่นขอยอมรับเลยค่ะว่าบรรยายออกมาได้ดี อ่านแล้วลื่นไหลไปตามตัวประโยค ไม่ติดขัด เรื่องคำผิดนั้นยังมีอยู่บ้างนะคะ แต่ไม่เยอะ ยังมีบางประโยคที่รู้สึกว่าใช้คำผิด ลองอ่านแล้วแก้ไขดูนะคะ

-บทสนทนา (20คะแนน) 18/20
‘ฉันเรียนรู้ประโยคหนึ่งอยู่หลายอาทิตย์กว่าจะรู้ความมัน...’
นี่คือเด็กอนุบาลพูดนะค่า ฮ่าๆๆๆ ขอปรบมือแปะๆให้ความฉลาดลึกซึ้งของเด็กคนนี้มาก เมว่าประโยคนี้ก็ดูโตเกินไปอีก แล้วคำที่ใช้แทนตัวเองอย่างคำว่า ‘ฉัน’ เนี่ย เมว่าน่าจะเปลี่ยนไปใช้คำว่า ‘เรา’ ‘เค้า’ อะไรก็ว่าไป น่าจะเหมาะกว่านะคะ ‘ฉัน’ กับ ‘เด็ก’ นี่ไม่เข้ากันอย่างแรง ฮ่าๆ
‘ยัยนั่นก็เป็นเอ๋อๆ แบบนี้’ รู้สึกว่าจะเขียนตกไปคำนึงนะคะ ‘ยัยนั่นก็เป็นคนเอ๋อๆ แบบนี้’
ส่วนตัวบทสทนานั่น เมว่าทำได้ดีแล้วค่ะ:D

-ตัวละคร(10คะแนน) 8/10
แอบจุกกับชื่อสมชายและสมหญิง ฮ่าๆๆๆ ในตัวคาแรกเตอร์นั่น เมว่าตัวของนางเอกยังไม่มีความชัดเจนเท่าไร ยังดูไม่มีเอกลักษณ์และยังเป็นนางเองแบบทั่วๆไปอยู่ค่ะ ตรงนี้อยากให้ลองปรับให้ใส่ความดึงดูดของตัวละครเข้าไปหน่อย แล้วก็จะดีมากค่ะ

-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 7/10
ปวดตากับตัวหนังสือมากกกกกกก ไม่รู้จะเติมกอไก่กี่ตัวดี เมว่าตัวหนังสือเล็กไปนะคะ แล้วก็ควรจะปรับให้เป็นสีดำด้วย ไม่ควรปรับให้เป็นสีอัตโนมัตินะคะ เพราะมันจะออกมาเป็นสีจางๆแบบนี้ และที่สำคัญทำให้ปวดตาค่ะTT
เรื่องความดึงดูดและน่าติดตามนั้น เมว่ายังอยู่ในระดับกลางค่ะ เพราะด้วยความที่เมยังจับใจความพล็อตไม่ได้ด้วย แล้วก็รู้สึกว่าตัวพล็อตนั้นมันยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย แล้วเนื้อเรื่องเมก็รู้สึกว่ายังคำดำเนินเอื่อยๆอยู่ เมไม่ตื่นเต้นไปตามเรื่องแฮะ แนะนำว่าถ้าเป็นนิยายแนวคอมเมดี้ ฮาๆ ไร้สาระ เมก็อยากให้จะเพิ่มให้มันฮาเข้าไปอีก เพราะตอนนี้อ่านแล้วแค่ยิ้มตาม แต่ยังไม่ถึงกับขั้นหลุดหัวเราะเลยค่ะ
แล้วก็แนะนำอีกอย่างว่า นิยายควรจะเป็นนิยายกลมนะคะ ควรจะมีหลายด้าน และหลายความรู้สึก ใส่ผสมกันไป แล้วจะดีมากค่ะ
ยังไงก็ตาม ถ้าหากวิจารณ์ผิดพลาดไปตรงไหนหรือทำให้ไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ:D

คะแนนรวม 75/100

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

ปาฏิหาริย์รักจากต่างดาว
Commentator : ตังเม

-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 10/10
พออ่านชื่อเรื่องแล้ว มีความรู้สึกว่าในตัวเนื้อเรื่องนั้นจะต้องเป็นเรื่องแนวโรแมนติก และอย่างที่คุณกบได้บอกไว้ ว่าเป็นเรื่องแนวรักหวานแหววกึ่งแฟนตาซี เพราะงั้นเมจึงคิดว่าตั้งชื่อเรื่องออกมาได้ดีค่ะ

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 19/20
ขอบอกก่อนว่า ไม่เคยคิดจะอ่านพล็อตเรื่องแนวนี้เลย เพราะโดยส่วนตัวไม่ชอบอะไรที่มันเป็นแนวแฟนตาซีอยู่แล้ว ถึงจะกึ่งๆ ก็เถอะ เมจะชอบดูเป็นหนังมากกว่านี้ แต่ยอมรับเลยค่ะว่าพล็อตเรื่องนี้สนุก รวมถึงการบรรยายอะไรต่างๆ ด้วยแล้ว ทำได้ดีค่ะ
-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 27/30
‘คนบนโลกมีเป็นพันล้านคนแท้ๆ แต่ทำไมโชคชะตาถึงได้เจาะจงให้เป็นเขาด้วยนะ ที่ต้องเจอกับเธอคนนี้’ นั่นคือคำถามเมื่อหลายเดือนก่อน ที่เขามักจะตั้งคำถามนี้ถามกับตัวเองเสมอ เวลาที่มองหน้าหญิงสาวคนนี้ เพียงแต่ในตอนนี้เขากลับขอบคุณโชคชะตานั้น ที่ได้นำพาให้เธอมาเจอกับเขา
เมรู้สึกว่าจะเล่นประโยคนี้เยอะไปหน่อย เพราะตัวคำโปรยเรื่อง ก็เจอประโยคนี้ หน้าบทความก็เจอประโยคนี้ พอมาในตอนที่หนึ่งก็เจอประโยคนี้อีก จากตอนแรกที่เม เออ ชอบประโยคนี้นะ ดูแบบอบอุ่นดี แต่พอเจอบ่อยๆ เข้า ก็เลยรู้สึกเบื่อ เอ่อ เจอเยอะไปล่ะ ฮ่าๆ
ในส่วนตัวบรรยายนั้น เมว่าบรรยายได้ดีค่ะ ใช้คำสวย อ่านแล้วลื่นไหลไปตามบทสนทนา ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วแทบไม่มีสะดุด บรรยายเก่งค่ะ
‘เวลาผ่าไปสักพักปอนด์ค่อยๆ’ คำผิดในบทที่หนึ่งนะคะ
แล้วเมรู้สึกว่าคำว่า ‘ตูมมม...’ ไม่น่าจะมีจุดนะคะ ควรจะใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์เข้าไปมากกว่า
-บทสนทนา (20คะแนน) 19/20
ถ้าตัวนางเอกนั้นมาจากคนล่ะดาว เมว่าควรจะใส่ภาษาแปลกๆ คำพูดแปลกๆ เข้าไปด้วยก็น่าจะดีนะคะ เพราะจะได้เข้าถึงเนื้อเรื่องมากยิ่งขึ้น อย่างคนสมัยก่อนยังมีคำพูดที่เป็นศัพท์โบราณเลย เมว่าตัวนางเอกเองนั้นก็น่าจะมีคำพูดแปลกๆ เพื่อให้ยิ่งชี้เด่นชัดเข้าไปอีกว่านี่คือมนุษย์ต่างดาว หรือเวลาที่พระเอกพูดอะไรออกมา เมคิดว่าน่าจะมีคำบางคำที่นางเอกฟังไม่เข้าใจด้วยนะคะ
พออ่านมาถึงบทสองก็ค่อยชี้ความเป็นมนุษย์ต่างดาวขึ้นไปอีกหน่อย อย่างที่ตัวนางเอกบอกว่า ทำไมยานพาหนะของคุณถึงไม่บินขึ้นสักทีอะไรแบบนี้ แล้วก็ยังมีอีกหลายๆ อย่างที่นางเอกถาม เมว่าดีแล้วค่ะ:D


-ตัวละคร(10คะแนน) 9/10
ในตัวชื่อนางเอกนั้น เมรู้สึกว่ามันแปลกมาก มากๆ แต่ทำไมพอพระเอกได้ยินชื่อนางเอกแล้วไม่เห็นจะมีท่าทีแบบ ฮะ? ชื่ออะไรนะ อะไรแบบนี้บ้างเลย ฮ่าๆ และเมว่า ชื่อพระเอกเอง ตัวนางเอกก็ควรจะต้องรู้สึกแปลกเหมือนกัน
ส่วนคาแรกเตอร์ต่างๆ นั้น แต่งออกมาได้ดีค่ะ ยิ้มตามตัวละครอยู่บ่อยครั้ง น่ารักดีค่ะ


-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 5/10
ขอบอกว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่น่าติดตามมากเลยทีเดียวค่ะ ทั้งตัวเนื้อเรื่อง ตัวละคร หรืออะไรต่างๆ ทำออกมาได้ดี ทำให้รู้สึกว่าอยากอ่านต่อ แต่สิ่งที่ขอติคือ ขนาดตัวอักษร สีตัวอักษรค่ะ ปวดตามาก ตรงนี้นี่แหละที่จะทำให้ไม่อยากอ่านต่อ เพราะอ่านไปแล้วทรมานอย่างแรง ฮ่าๆ
แล้วก็เรื่องตกแต่งบทความ เมว่าน่าจะหาธีมมาใส่หน่อยนะคะ หรือตกแต่งบทความให้ดูสวยกว่านี้ จะยิ่งดึงดูดคนอ่านได้มากขึ้นค่ะ ยังไงก็ตามเมขอเป็นกำลังให้นะคะ:D

ถ้ามีตรงไหนไม่พอใจ หรือวิจารณ์ผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยค่ะ


คะแนนรวม 84/100

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

รักข้ามพิภพ
Commentator : เรย์

ชื่อเรื่อง7/10
สำหรับ ชื่อ'รักข้ามพิภพ'เป็นชื่อเรื่องที่ถือว่าจำง่าย โอเค ครอบคลุมดี แต่ยังไม่มีสเน่ห์ ทริค หรือลูกเล่นที่เชิญชวนหรือดึงดูดนักอ่านให้เข้าไปอ่าน ชื่อเรื่องนี่ถือว่าเป็นส่วนที่สำคัญมากของนิยายนะคะ นักอ่านส่วนมากก็เลือกเรื่องที่จะอ่านโดยพิจารณาก็จากชื่อเรื่องนี่แหละ ลองคิดวิธีเพิ่ม'เสน่ห์'ให้กับชื่อเรื่องดู อาจจะเพิ่มส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษ หรือไม่ คำคล้องจองง่ายๆเข้าไปตรงกลางๆชื่อดู นอกจากจะดึงดูดนักอ่านได้ดีแล้ว ยังทำให้นักอ่านจำชื่อได้ขึ้นใจอีกด้วยค่ะ

พล็อตเรื่อง [17/20]
:หาก อ่านตอนแรกๆยังถือว่าค่อนข้างเรียบอยู่มากนะคะ ทางด้านเนื้อหาก็ค่อนข้างจะหาตัวเรื่องได้อยู่น้อย คือว่าง่ายๆ จะดูเหมือนเป็นพล็อตที่ยังไม่ค่อยมีปมอะไรแต่ถูกดึงให้ยาว การใช้เหตุการณ์(หรืออีเว้นท์)ก็ยังไม่ค่อยดึงดูดใจ ยกตัวอย่างเช่นว่า ได้รับจดหมายให้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเอ็ม ก็น่าจะมีตรงส่วนที่ค้นหาข้อมูลแล้วนึกถึงความผิดปกติขึ้นได้ ไม่ใช่ใช้บทสนทนามาพูดปาวๆว่าอย่างนู้นอย่างนี้ มันจะดูไม่ค่อยธรรมชาติแล้วยังดึงความสนใจนักอ่านได้ไม่อยู่ให้ถึงตอนท้าย คือตอนที่เรื่องเริ่มเปิดเผยและเริ่มเข้าสู่ช่วง'เข้มข้น' ไม่ต้องมุ่งไปที่ว่า ตอนหนึ่งๆจะต้องมีปมหลักปมเดียวเท่านั้น พยายามเกลี่ยความเป็นแฟนตาซีกับโรแมนติคให้เข้ากันให้ได้

การบรรยาย[22/30]
ประเด็น แรก คือความเป็นธรรมชาติ คือระหว่างอ่าน จะมีบางจุดที่ติดๆขัดๆไปบ้าง หนักๆหน่อยบางตอนรู้สึกเหมือนอยู่ๆก็โดนตัดฉึบ! ทำให้ยังงงๆมึนๆ เรื่องตรงนี้สามารถแก้ได้โดยการใช้เปลี่ยนคำสันธานให้ไม่ซ้ำกันจนเกินไป เพิ่มสันธานในจุดที่เหมาะ และตัดไปบ้างในบางส่วน ตอนบทบู๊หรือสู้กันอย่าใช้คำสันธานมาก แต่ตอนบรรยายกริยาหรือบรรยายเนื้อเรื่องแบบผ่านๆให้เพิ่มไปบ้างตามความเหมาะ สม บางที่ใช้สัญลักษณ์กับเครื่องหมายใส่ไปแทนก็ยังได้ แล้วก็เรื่องของการเว้นวรรคกับการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งส่วนมากเรย์คิดว่ามัน ยังไม่จำเป็น การทำให้อ่านง่ายเป็นเรื่องดี แต่บางที่ๆเว้นวรรคมากไปก็ทำให้ความหมายมันเปลี่ยนไปได้เลย การเว้นย่อหน้าก็ด้วย ลดลงบ้างก็ดีค่ะ เรื่องของคำผิดมีอยู่เพียงเล็กน้อย แต่อีกประเด็นที่อยากจะเน้นคือการใช้คำซ้ำกันจนเกินไป อยากให้ใช้คำที่หลากหลายบ้าง ตัวอย่างเช่นคำว่า'คม' คมเข้ม คมหวาน คมอะไรก็ตาม มันบ่อยมากจริงๆ ขอให้ไปลองทบทวนด้านนี้ดูบ้าง
ช่วง ตอนหลังๆการเว้นวรรคตอน ภาพรวมและความลื่นไหลของเรื่องเริ่มดีขึ้น แต่การใช้คำซ้ำยังเยอะอยู่ค่ะ แล้วก็ คำว่า'หละ'สะกดว่า'ล่ะ'นะคะ^^

บทสนทนา[18/20]
เหมือนกับบทบรรยายตรงที่หวัง ช่วงหลังๆจะดีขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่ควรปรับปรุงคือ การใช้เครื่องหมายวรรคตอน โดยเฉพาะส่วนที่เป็นความคิดกับคำพูด ต้องใช้เครื่องหมายให้ต่างกันด้วย ไม่อย่างนั้น คนอ่านจะเข้าใจผิดได้ ในเครื่องหมาย"แบบนี้"เป็นคำพูด ส่วน'แบบนี้'เป็นความคิด แล้วพวกอัศเจรีย์ ครั้งหนึ่งใส่แค่ครั้งเดียวพอค่ะ ถ้าตกใจมากให้เพิ่มเป็นสามตัว เราไม่นิยมใช้แบบสองตัวค่ะ ส่วนเครื่องหมายคำถามกับพวกจุดใส่เข้าไปเยอะหน่อยเลยถึงจะดี แต่ก็ระวังอย่าให้เยอะเกินไปเพื่อแสดงถึงน้ำเสียงของคนพูด ที่เหลือถือว่าลื่นไหลดี ส่งให้ตัวละครมีมิติยิ่งขึ้น

ตัวละคร[8/10]
:บุคลิกของแต่ละคนถือว่าชัดเจน มีมิติดีเลย แต่จะติเพียง 'เสน่ห์'ที่บางตัวควรจะมีกลับขาดไป ในที่นี้คือโลคิกับเฟเนกซ์ค่ะ ตัวโลคิขาดไปไม่มากแต่กลับเฟเนกซ์ สำหรับการเป็น'คู่แข่งความรัก'มันยังขาดเสน่ห์ไปมากซ้ำยังทำให้รู้สึกว่า มันทะ ๆ เพราะจากตัวที่เป็นเพียงเพื่อนที่มีบทค่อนข้างน้อยจู่ๆกลับหักมุมมาเป็นทำ เป็นแย่งๆลินจากแชคซ์ซะเฉย อย่างน้อยก็ให้มีบทบาทมากขึ้นในตอนแรกๆก็ยังดี

ความน่าสนใจโดยรวม[7/10]
: ยังถือว่าไม่ผ่านในเรื่องของความน่าดึงดูดใจให้นักอ่านเข้ามาติดกับ รวมถึงการสร้างความ'ค้าง'ให้นักอ่านติดตามก็ยังไม่ค่อยปรากฏนัก แต่กับความพยายามและการลดหลั่นความเข้มข้นของเนื้อเรื่องในแต่ละช่วงต้องขอ ชม การจัดตัวหนังสือก็อ่านง่ายสบายตาอีกอย่างทีจะขอแนะนำแบบนอกเรื่องหน่อยคือ ตบแต่งบ้างก็ดีนะคะ ให้หน้าหลักนิยายดูมีสีสันบ้าง จะยิ่งดึงดูดนักอ่านให้ดียิ่งขึ้นค่ะ

คะแนนรวม[79/100]

*เรย์อาจจะไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ แต่เรย์ก็พยายามให้คำแนะนำและวิจารณ์อย่างสุดฝีมือแล้วค่ะ*

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

Shocking DRUG เสพติดรักขยี้ใจให้แหลกลาน!
Commentator : ตังเม

-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 9/10
อ่านชื่อเรื่องแล้วรู้สึกได้เลยว่าเนื้อเรื่องมันจะต้องแรงๆ ชื่อภาษาอังกฤษกับชื่อไทยไปด้วยกันดี แต่โดยส่วนตัวเมไม่ค่อยชอบตรงคำว่าแหลกลานแฮะ พออ่านตรงนี้แล้วรู้สึกว่ามันขัดๆ

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 20/20
พล็อตเรื่องที่จับได้ตอนนี้คือ เนื่องมาจากว่า รถ LB001 และจากนั้นทรอยก็ฉุดเจนไปเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ใช่มั้ยหนอ ฮ่าๆ แล้วก็คือเจนเสร็จทรอยแล้ว=..= ฮ่าๆ แต่ทรอยก็อารมณ์ประมาณว่า ไม่ได้รักเจน แต่ก็คือเจนห้ามไปยุ่งกับใคร ประมาณนี้ป่ะ
ถ้าถามว่าพล็อตเรื่องน่าสนใจมั้ย น่าสนใจมากค่ะ โดยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านแนวๆ แบบนี้อยู่แล้ว

-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 20/30
เมว่าพี่จินเป็นคนบรรยายเก่งนะ คือดูมีความคิดนั่นนี่เยอะดีเวลาบรรยาย แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าพี่ยังใช้คำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เรื่องของจังหวะการบรรยาย การใช้คำ อะไรแบบนี้เมว่ายังไม่ดีเท่าไร
แล้วก็มีคำผิดนะคะ คำว่า ดึกดื้น ต้องเขียนว่า ดึกดื่น ค่ะ , ทะลึ่งตา ต้องเป็น ถลึงตา , เซงเครง ต้องเป็น เส็งเคร็ง , รถเมย์ ต้องเป็น รถเมล์ ,พิษวาส ต้องเป็น พิศวาส , เมน ต้องเป็น เมนส์ , ชัดม่ะ เก็ทม่ะ ต้องเป็น ชัดมะ เก็ทมะ , กรี้ดกร้าด ต้องเป็น กรี๊ดกร๊าด , สาก ต้องเป็น ซาก , พร่อย ต้องเป็น พล่อย
เมคิดว่าตอนแรกน่าจะเปลี่ยนเป็นบทนำมากกว่านะคะ เพราะเนื้อคือดูไม่มีอะไรเลย สมควรจะเป็นตัวเกริ่นเรื่องมากกว่าบทที่หนึ่ง ตามความรู้สึกเมนะ แล้วเอาบทที่สองเป็นบทที่หนึ่งแทน


-บทสนทนา (20คะแนน) 15/20
ในบทที่สองนั่น จะมีตรงนึงที่ทรอยกับเจนเถียงกันเรื่องรหัส เจนบอกว่า “ก็มันไม่มีคือไม่มีไงว่ะคะ เข้าใจยากตรงไหนเนี่ย” แล้วทรอยก็บอกว่า “ไม่-เชื่อ” เมว่าทรอยน่าจะบอกว่า “ไม่-เข้า-ใจ” มากกว่าไม่เชื่อนะคะ เพราะจะดูเชื่อมกับประโยคข้างต้นมากกว่า
แล้วคำว่า ‘คะ’ ที่เมขีดเส้นใต้ไว้ ควรจะใช้คำว่า ‘ค่ะ’ มากกว่านะคะ เพราะคำว่า ‘คะ’ ใช้คำกับประโยคคำถามค่ะ เช่น กินข้าวหรือยังคะ ทำอะไรอยู่คะ สบายดีไหมคะ ส่วนคำว่า ‘ค่ะ’ ใช้กับประโยคคำตอบค่ะ เช่น กินข้าวแล้วค่ะ ดูหนังอยู่ค่ะ สบายดีค่ะ อย่างนี้เป็นต้นค่ะ
คำว่า ‘นะ’ กับ ‘น่ะ’ ก็ยังใช้ผิดอยู่นะคะ คำว่า ‘นะ’ จะใช้กับ ‘คะ’ = นะคะ ส่วนคำว่า ‘น่ะ’ จะใช้กับ ค่ะ = น่ะค่ะ
แล้วก็จริงๆ ไม่อยากติเรื่องคำหยาบ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ฮ่าๆ คือเมว่าถ้ามากไปมันจะไม่หลงเหลือความเท่ห์อยู่ในตัวละครเลยนะคะ อยากคำว่า ‘สาด’ ‘เชี่ย(ชื่อ)’ หรือคำว่า เชี่ย มีอยู่ในประโยคเดียวกันตั้งสองสามคำ หรือมีคำหยาบแนวๆนี้อยู่ในประโยคเดี๋ยวกันตั้งสองสามคำ เมว่ามันเยอะไป อย่างที่บอก ว่าไม่ได้แอนตี้คำหยาบ เพราะเมว่ามันเป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นอยู่แล้วที่จะต้องมีคำหยาบอะไรแบบนี้ คือจริงๆ ไม่ใช่แค่วัยรุ่นด้วยซ้ำไป แทบจะทุกวัยที่เวลาคุยกับเพื่อนแล้วมันจะมีคำหยาบโผล่มา แต่ถ้าเยอะไปนะคะ มันจะดูถ่อย และไม่เท่ห์
ยกตัวอย่างนะคะ ‘ขนาดชื่อยังไม่รู้ ไปฉุดเขามาอีก กูล่ะเชื่อมึงเลยสาดด’ คิดภาพว่าคนพูดหน้าตาดีไม่ออกเลย แล้วก็จินตนาการไปกับตัวอิมเมจไม่ออกด้วย เพราะอย่างที่บอกว่ามันเยอะไป ตัดคำว่า ‘สาดด’ ออกดีมั้ยคะ?
ส่วนเรื่องคำหยาบอื่นๆก็โอเคแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องแก้ไขแล้ว ส่วนของบทสนทนานั่นก็ทำได้ดีค่ะ อ่านแล้วเพลินดี ไม่มีตรงไหนติดขัด
แล้วจะสังเกตได้ว่าในบทที่สามนั่น ‘ขนาดชื่อยังไม่รู้ ไปฉุดเขามาอีก กูล่ะเชื่อมึงเลยสาดด’ จะเป็นตัว ดอ.เด็ก แต่พอในบทที่สี่ กับเป็น สาสส แก้ไขด้วยนะคะ


-ตัวละคร(10คะแนน) 9/10
ตรงคาแรคเตอร์ตัวละครนั้น เอาเท่าที่อ่านจาก main characters ก่อนแล้วกันนะคะ เรื่องความดิบนี่ มีกันทุกคนจริงๆ ฮ่าๆ ซึ่งถือเป็นใจความหลักของตัวละครในเรื่องนี้
แต่ตรงคำหยาบ คือบอกก่อนว่าไม่ได้แอนตี้คำหยาบนะ แต่ที่จะบอกก็คือ บางทีตรงไหนไม่จำเป็นต้องใส่ก็ไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ หรือ ถ้าจะใส่คำหยาบก็น่าจะให้มันต่อเนื่องกันนะ เมอธิบายไม่ถูกแฮะ คืออย่างเช่นตรงนี้อ่ะค่ะ
‘เพราะถ้าฉันอยากจะมีใคร มันก็ไม่ใช่เรื่องของมึง!’
เห็นมั้ยว่ามันตีกัน ถ้าจะใส่คำหยาบเมว่าน่าจะเป็นจากคำว่า’ฉัน’ เป็น ‘กู’ ไปเลยจะดีกว่า
เมชอบทรอยมากกกกก ชอบผู้ชายแบบนี้ อ่านไปก็หยิบหมอนขึ้นมากัดอยู่คนเดียว น่ารัก?>< ส่วนคาแรกเตอร์เจน เมก็ชอบนะ ชอบผู้หญิงแบบนี้ แต่ถ้าดิบกว่านี้จะดีมาก ไม่ต้องให้มันมีความเป็นผู้หญิงมาก ไม่ต้องใส่ใจหรือห่วงใยคนรอบข้างมากอะไรแบบนี้อ่ะ ไม่ห่วงโป๊ไม่กลัวไม่สวย เมว่าแบบนี้จะเท่ห์กว่า ตามความคิดเมนะ


-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 10/10
ขอบอกว่านิยายเรื่องนี้สนุก! เมชอบมาก>< แต่ว่าคำผิดเยอะมาก ฮ่าๆ ถ้าคำผิดน้อยกว่านี้จะดีมากค่า แล้วก็เรื่องจัดหน้า ตกแต่งบทความ อะไรต่างๆดีหมดแล้วค่ะ แล้วก็อยากจะบอกว่า เพลงทำเราเสียสมาธิ เพราะเราร้องตามตลอดเลยT^T ฮ่าๆ
นิยายเรื่องนี้โดยรวมแล้วสนุกค่ะ สนุกมาก อ่านแล้วติดจริงๆนะ คือเพลินเลย แปปเดี๋ยวเราวิจารณ์เสร็จแล้วเห็นมั้ย>< ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆนะคะ ถ้าเมวิจารณ์ตรงไหนผิดพลาดไปก็ขอโทษด้วย เรื่องคำหยาบที่ขอไว้ว่าไม่อยากให้ติ เมขอโทษจริงๆนะคะ เพราะมันอดไม่ได้TT แต่เรื่องคำหยาบก็มีแค่คำประมาณที่บอกแหละค่ะ คำว่า สาด อะไรแบบนี้ คำนี้เมว่ามันไม่เท่ห์เลย เมอ่านแล้วอารมณ์ประมาณว่า วินนิ่งกันเปล่าสาดด แบบนี้เลย= =; ฮ่าๆๆ


คะแนนรวม 83/100

ใจจริงอยากให้เรื่องนี้คะแนนเกินเก้าหกด้วยซ้ำ แต่มาโดนหักตรงคำผิดไปซะเยอะเลย งือ อย่าลืมแก้นะคะ เพราะคำผิดเยอะมาก ฮ่าๆ

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D
http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132