สวัสดีค่ะคุณ Lta Luktarn ขอบอกเลยว่าได้อ่านไปแค่ห้าตอนเท่านั้น เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ

สำหรับเรื่องนี้นั้นสถานที่เริ่มต้นการดำเนินเรื่องคือวาร์ปสตรีทใช่มั้ยคะ และจะมีตำแหน่งอย่างแครนที่ดูเหมือนว่าจะเป็นตัวทำให้เป็นจุดเริ่มต้นของเอซาวกับเนียร์ แต่ที่มากไปกว่านั้นด้วยก็คือตัวของมิลคาที่ดูเหมือนเอซาวจะสนใจตั้งแต่แรก แล้วเนียร์กับมิลคาก็คบกันอยู่ ในความรู้สึกของมิลคาและในความรู้สึกของมิลคาคือเหมือนเธอจะเป็นแค่ของประดับของเนียร์ ในขณะที่ตัวมิลคาก็ดูรักเนียร์อยู่ไม่น้อย และก็ดูเกรงใจเนียร์อยู่ด้วยเหมือนกัน แต่สำหรับตัวเราในฐานะคนอ่าน เรารู้สึกว่าเนียร์เองก็รักมิลคาอยู่ เรารู้สึกถูกหรือเปล่า5555

แล้วหลังจากนั้นเรื่องก็ดำเนินต่อไปว่ามิลคาที่ทำงานพาร์ทไทม์อยู่ที่ร้านดอกไม้ของน้ำอบ ต้องเอาดอกไม้ไปส่งให้คนๆ นึงที่แมนชั่นหนึ่ง แต่ก็ถูกผู้ชายที่มีรอยสักรูปโจ๊กเกอร์และขึ้นลิฟท์มาพร้อมกันโปะยาสลบเอาเสียก่อน พอตื่นขึ้นมาก็ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวอยู่เลย ตอนแรกคิดว่าผู้ชายคนที่ว่านั่นจะเป็นเอซาว แต่ที่ไหนได้ดันเป็นคอมแบทไปซะอย่างนั้น เมแอบเอ๋ออยู่แปปนึงเหมือนกัน เพราะตอนที่อ่านลงมาคิดว่าคงเป็นเอซาวแหงๆ แต่ดันมาผิดคน ก็เลยต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่อีกรอบ5555 (คงเพราะเรื่องนี้นั้นมีตัวละครที่มาจากเรื่องอื่น แล้วด้วยความที่เราไม่เคยอ่านเรื่องอื่นของคุณ Lta Luktarn มาก่อนเลย ก็เลยทำให้งงกับตัวละครน่ะค่ะ5555) แล้วหลังจากนั้นเอซาวก็เข้ามาแล้วก็จนลากตัวมิลคาออกไป

ค่ะ จุดเริ่มต้นของเรื่องก็น่าจะประมาณนั้นเนอะ มาเข้าเรื่องต่อไปกันดีกว่า ในเรื่องของตัวละคร เมว่าตัวละครแต่ล่ะตัวยังมีจุดเด่นที่ไม่ค่อยชัดเจน เพราะเวลาเมอ่านๆ ไป ก็จะเริ่มงงแล้วว่าตกลงนี่ใครกำลังพูดอยู่5555 และโดยส่วนตัว หมั่นไส้คอมแบทมากค่ะ ถ้าทำได้ก็ว่าจะเอื้อมมือเข้าไปบีบคอเหมือนกัน.. 5555

ในตัวของเอซาวนั้น จะเป็นคนเจ้าอารมณ์ ใจร้อน ขี้หงุดหงิด และที่สำคัญเอาตัวเองเป็นใหญ่ ตรงนี้คนเขียนสื่อและแสดงความเป็นตัวละครตัวนี้ออกมาได้ดีค่ะ ส่วนเนียร์ ก็เป็นคนประเภทเดียวกันกับเอซาว แต่โดยส่วนตัวแล้วเมชอบเนียร์มากกว่าเอซาวนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน5555

ในตัวของมิลคานั้นจะเป็นผู้หญิงแบบนางเอกนิยาย5555 คือจะไม่มีเพื่อน ชีวิตแอบรันทด โดนนินทาและโดนแบนเป็นว่าเล่น แต่ชีวิตนางได้พัวพันกับผอชอหล่อ(แต่เลวบัดซบ)ตลอดเวลา ควรจะอิจฉาหรือสมน้ำหน้าดี55555 (อันที่จริงเอียงไปทางอิจฉามากกว่าแล้ว... 5555)

แล้วเมชอบประโยคแรกเวลาขึ้นตอนใหม่มากค่ะ คุณ Lta Luktarn เขียนออกมาได้ดีจริงๆ ในเรื่องของตัวการบรรยายก็ทำได้ดีค่ะ ภาษาดีอ่านเข้าใจง่าย ที่ทำอยู่ตอนนี้ดีแล้วค่ะ ตรงนี้อยากชมเลยว่าเป็นคนเลือกใช้ภาษาได้เก่ง สำนวนภาษาถึงจะเป็นสำนวนแบบที่เคยเห็นกันอยู่แล้ว เป็นสำนวนแบบที่นักเขียนในปัจจุบันหลายๆ ท่านใช้ แต่ตรงนี้ก็ขอชื่นชมเลยค่ะว่าเขียนออกมาได้เหมือนนักเขียนจริงๆ มากๆ ค่ะ

เรื่องบทสนทนาก็ทำได้ดีค่ะ ส่งรับส่งต่อกันได้ดี แต่เรื่องของคำผิดยังมีเยอะอยู่นะคะ แล้วก็ยังมีบางที่ที่เคาะเว้นวรรคผิด อย่างในตอนที่สี่ คำว่าปาก แต่คุณ Lta Luktarn ดันไปเคาะเว้นวรรคผิดเป็น ปา ก แบบนี้น่ะค่ะ อยากให้ลองอ่านทวนแล้วแก้คำผิดดูนะคะ

*คารมย์ - คารม

*แอชตั้นมาติน - แอชตัน มาร์ติน

*โปรเจก – โปรเจค

*พาร์ททาม – พาร์ทไทม์

โดยรวมแล้วนิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่สนุกและน่าอ่านเรื่องนึงเลยค่ะ เป็นนิยายในแบบที่นักอ่านหลายท่านคงจะเลือกอ่านเนอะ ทั้งตัวละคร พล็อตเรื่อง การดำเนินเรื่อง สถานที่ในเรื่อง จะเป็นแนวแบบดาร์กๆ ถูกใจวัยรุ่นผู้หญิงซาดิสท์เดี๋ยวนี้55555

เอาเป็นว่าเมขอไม่พูดอะไรมากแล้วกัน วิจารณ์สั้นไปไหม แทบไม่ได้วิจารณ์อะไรเลย5555 แต่ไม่กล้าติงอะไรมาก เพราะเราถือว่าเราเป็นแค่นักอ่านคนนึง พยายามจะแชร์ความเห็นในฐานะนักอ่านเท่านั้น ก็เลยขอไม่แนะนำหรือติงอะไรมากแล้วกันนะคะ

สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Lta Luktarn ค่ะ คุณเขียนได้ดีแล้ว ก็ขอให้เขียนได้ดียิ่งขึ้นต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

พาราเรลออนไลน์
Commentator : เรย์

วิจารณ์นิยาย
พาราเรลออนไลน์
*ถ้าไม่พอใจตรงไหนก็ขออภัยด้วยค่ะ เรย์พยายามที่สุดแล้ว*

ชื่อเรื่อง [4/10]
ไม่เวิร์คอย่างแรงค่ะ ทั้งความน่าสนใจของชื่อเรื่อง ความน่าจูงใจของผู้อ่าน รวมถึงความชวนเข้าใจในตัวพล็อตหลัก อธิบายง่ายๆก็คือ เป็นชื่อเรื่องประเภทที่คนอ่านส่วนใหญ่มักมองข้ามผ่านไปง่ายๆ ส่วนเรื่องของความเข้าใจในพล็อตหลัก เรย์หมายถึง ตัวคำว่า'พาราเรล'นี่แหละค่ะ หากจะใช้คำที่มีศัพท์บัญญัติไทยที่รู้จักกันทั่วไปเช่นคำนี้ แนะนำให้ใช้เป็นภาษาอังกฤษไปเลย คือเขียนว่าParallel Online แบบนี้ไปได้เลย และควรจะมีคำขยายความภาษาไทยจำง่ายๆต่อหลัง เพราะคำๆนี้คนหลายคนยังไม่รู้เลยว่าแปลว่าอะไร ยิ่งเป็นช่วงอายุของคนเล่นเด็กดี เรย์คิดว่าจะเข้าใจกันถึงหกสิบเปอร์เซ็นต์เลยหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ คุณเซ่อาจจะงงว่าแล้วจำเป้นด้วยเหรอที่จะต้องเข้าใจความหมายของชื่อเรื่อง คำตอบคือ ไม่จำเป็นมาก แต่การทำชื่อเรื่องให้นักอ่านเข้าใจ จะทำให้นักอ่านเข้าใจเนื้อเรื่องได้มากขึ้นค่ะ
ส่วนเรื่องชื่อใหม่ เรย์คิดว่าดีกว่ามาก แก้ข้อผิดพลาดในชื่อเดิมได้แทบจะทั้งหมด แต่ถ้าจะใช้ชื่อนี้ แนะนำให้กลับไปทวนคำอธิบายอีกทีให้เข้ากันนะคะ^^

พล็อตเรื่อง[15/20]
ชอบและชื่นชมในความกล้า กล้าที่ใช้ตัวเอกสวนกระแสอย่างมิเชลที่เป็นคนพการซ้ำซ้อน ต่างกับเรื่องอื่นๆที่มักใช้พวก'หล่อ/สวย ฉลาด เก่งเว่อร์' แต่เรย์คิดว่าพล็อตยังอ่อนไปหน่อย แต่ละปมเรื่องจบลงเร็วมาก เหมือนเป็นการเล่าแค่ผ่านๆ แช่บทบ้างก็ได้นะคะ ตัดจบตอนตรงน่าหวาดเสียวอะไรอย่างนี้บ้างก็ดี ทำตัวเป็นนักเขียนขี้แกล้งสักนิดนี่แหละยอดเยี่ยม
ส่วนที่หักคะแนนมากกว่าส่วนอื่นๆเป็นเรื่องของความสมจริง หนึ่งคือภารกิจในเรื่อง เรย์รู้และเข้าใจว่ามันเป็น'เกม'แต่อยากจะให้นึกทบทวนสักนิดว่า คุณเซ่เองยังบอกในเรื่องเลยว่าเป็นเกมที่'สมจริง'มาก เนื้อเรื่องเองจึงอยากจะให้ทบทวนกลักความเป็นจริงด้วย สอง เรื่องความอัพเดทของข้อมูล นิยายออนไลน์จะละเอียดกับเรื่องนี้มาก เรย์ก็เลยอยากจะให้ทบทวนดูอีกที ตาบอดจนมองอะไรไม่เห็น แต่เกมกลับพัฒนาจนจับคลื่นสมองคนมาเล่นได้เนี่ยนะ เรย์ว่ามันเกินไป(TIPS : ข้อนี้ถ้าไม่อยากแก้ ให้เสริมปมปัญหาไปก็ได้ค่ะ ว่าทำไมถึงใช้เทคโนลยีให้กลับมาเห็นอะไรรางๆไม่ได้) ส่วนสุดท้าย ความไร้เดียงสาของตัวละคร ซึ่งเรย์ว่ามันไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่ เพราะทั้งมิเชลและโทนี่จะดู'ไร้เดียงสา'แค่แรกๆ หลังจากนั้นก็จะมีความไร้เดียงสาออกมาเป็นช่วงๆ มิเชลเองน่าจะดูตื่นเต้นกับเรื่องรอบตัวมากกว่านี้ ส่วนโทนี่ ต่อให้จำอะไรได้ง่ายเท่าไหร่ ก็ยังต้องมีข้อจำกัดในความเคยชินและการปรับตัว แต่จากที่อ่านมา หลังๆนี้โทนี่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นคนปกติไปเลย ลองทบทวนดูซักนิดก็ดีนะคะ

การบรรยาย[23/30]
ด้านการบรรยาย ยังมีเรื่องของการใช้ภาษาพูดปะปนกับภาษาเขียนอยู่ คำผิดมีเล็กน้อย แต่แนะนำให้ตรวจสอบดีๆก่อนแก้ เพราะบางคำ เรย์ว่าคนมาแก้ให้นั่นแหละที่เขียนผิด ด้านการตัดประโยคซึ่งมักจะตัดผิดจุดก็เช่นกัน ดูให้ดีก่อนแล้วค่อยแก้ อย่าหวั่นไหวไปเพราะคนโน้นเขาพูดงี้ คนนี้เขาพูดงั้น ไม่ได้นะคะ
ส่วนที่เรย์จับจุดได้จริงๆยังไม่ใช่เรื่องนั้น แต่เป็นเรื่องของตัวการบรรยายที่ทำให้คิดว่าอะไรๆมันจบไปได้ง่ายและรวดเร็วเหลือเกิน ภาษาสบายๆนั้นเป็นข้อดี แต่ถ้าทั้งเรื่องเป็น'ภาษาสบายๆ'นั่นจะเป็นข้อเสีย เพราะเรื่องราวจะกลายเป็นแนว'เรื่องเล่า' คือเหมือนเล่าผ่านๆ จะไม่ได้ความสนุกของแนวนิยายออนไลน์ที่มีจุดขายอยู่ที่ความรู้สึกร่วมไปกับตัวละคร ลองหลับตา จินตนาการว่าตัวเองเป็นมิเชล(หรือโทนี่)แล้วเขียนตามความรู้สึกนั้นดู มันจะออกมาเป็นความรู้สึกแบบ'เรียล'มากกว่าเป็นเรื่องเล่าธรรมดาๆ

บทสนทนา[17/20]
ค่อนข้างดีแล้ว แต่มีปัญหาในเรื่องพวกเขาอุทาน คำสรรพนาม(บางที่) และพวกบทพูดของตัวละครหญิง คุณเซ่ เป็นผู้ชายใช่มั้ยคะ? เรื่องนี้ต้องถามเอาจากผู้หญิงซึ่งจะใช้คำพวกนี้ได้ดีกว่า แต่ก่อนอื่นเรย์ขอแก้ให้ก่อนก็แล้วกัน ตัวละครอย่างซัลช่าไม่ได้มีความเป็นเลดี้เท่าไหร่ ให้นึกถึงคำพูดของเด็กไม่รู้ตักโตจะเข้ากับตัวเธอมากกว่า ไม่ต้องใช้คำพวกว้าย อะไรแบบนี้มากนัก แทนซาเนียเอง มีอิมเมจของสาวแกร่ง จึงตัดพวกคำพูดแบบเลดี้ไปได้เลย คำสรรพนามใช้ถูกแล้ว(ถึงจริงๆควรใช้เป็น'แก'มากกว่า) แต่ในส่วนคำด่า อยากให้มีคำประเภท แก! หรือ นาย! ขึ้นก่อนแล้วตามด้วยคำด่า แล้วพวกคำลงท้ายเสียง ใช้แบบผู้ชายไปเลยดีกว่านะคะ พวกคำว่า เฟ้ย เซ่ อะไรอย่างนี้ คำพูดของมิเชลโอแล้ว ส่วนจอร์เจียอยากให้ใช้คำพูดแบบนิ่งๆและเย็นชากว่าจึงจะสมบทบาท

ตัวละคร [7/10]
มีเสน่ที่แตกต่าง ตัวมิเชลโอเคแล้ว แต่อยากให้เพิ่มเสน่ให้ตัวอื่นบ้าง ทำให้แต่ละคนดูสมบทบาทขึ้น โดยเฉพาะโทนี่ จะแรงไปไหมคะ ถ้าเรย์จะบอกว่า บางครั้ง ย้ำว่าบางครั้ง โทนี่กลายเป็นเหมือนอากาศธาตุไม่มีตัวตนไปเฉยเลย เพิ่มบทบาทที่ดูเหมือนเขา'สำคัญ'ขึ้นมาบ้างจะดีที่สุด

ความน่าสนใจโดยรวม[7/10]
ถูกฉุดขึ้นด้วยตัวมิเชลแท้ๆ ทั้งนิสัยและพล็อตจากตัวมิเชล ภาษาสบายๆกับรูปประกอบก็มีส่วนช่วยนิดหน่อย แนะนำให้อ่านทบทวนคำวิจารณ์เรื่องของพล็อต ตัวละครและบทบรรยาย ไม่ใช่แค่ของเรย์ แต่ของนักอ่านด้วย จับประเด็นแล้วนำมาประยุกต์ค่ะ

ปล. รูปสวยมากค่ะ ตัวละครน่ารักดี

คะแนนรวม 73/100
__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

ความทรงจำกับภาพถ่าย
Commentator : ปลา

ชื่อเรื่อง ; [10/10]
ชื่อเรื่องเข้ากับเนื้อเรื่องมากเลยค่ะ คือเห็น แล้วรู้เลย ว่าเนื้อเรื่องเป็นแบบไหน ซึ่งมันถือว่าดีมากเลย แล้วชื่อเรื่องก็จำไม่อยากด้วยถือ ว่าเยี่ยมเลยค่ะ ^^

พล็อตเรื่อง ; [19/20]
สำหรับพล็อตเรื่อง นี้ถือว่าโอเคเลย ไม่ซ้ำใคร แหวก แนว ไม่จำเจจนหน้าเบื่อ และการบอกเรื่องราวโดย ผ่านภาพถ่ายเป็นอะไร ที่อ่านแล้วรู้สึกแปลกตา และ รู้สึกอบอุ่นแบบแปลกๆ (-..-) เพราะคนเรายามมองภาพถ่ายแน่นอนว่าก็จะนึกไปถึง ควาทรงจำในภาพถ่ายนั้นๆ มันอาจจะเป็นสิ่งที่ประทับใจ หรือเป็นสิ่งที่ทำให้เรานึกถึงเรื่องราวต่างๆ มากมาย เพราะงั้น ชอบมากเลย ที่พล็อตเรื่องนี้ นำภาพ ถ่ายมาใช้เป็นสื่อในพล็อต ซึ่งมันน่าสนใจมาก >< แต่อาจจะเจาะถึงภาพ น้อยไปหน่อย (อาจเพราะเป็นเรื่องสั้นด้วยมั้ง) ส่วนมาก จะเป็นนางเอกเล่าเหตุการณ์ ไม่ใช่ เป็นภาพจำลองเหตุการณ์นั้น แต่ว่า แบบนี้ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะ

การบรรยาย ; [30/30]
การบรรยาย อ่านแล้วชอบมากเลยภาษาไม่อยากเวอร์จนเข้าใจยาก ในขณะเดียวกัน อ่านง่าย แล้วอ่านได้เรื่อยๆ โดยไม่เบื่อ ไม่มีตรงไหนมาขัดความรู้สึกเลยสักนิด ใช้คำได้ลงตัว .. เวลาบรรยายก็เห็นภาพได้ชัดเจน ทำให้จินตนาการภาพตามได้ง่ายดายมากเลยค่ะ เรียกว่าภาพแล่นในหัวเลย เอาเป็นว่าไม่รู้จะคอมเม้นอะไรแล้ว เรื่องการบรรยาย ถือว่าชอบมากค่ะ

บทสนทนา ; [20/20]
บทบรรยายที่ บทสนทนาก็จะดีตาม คำๆ นี้ใช้มาหลายครั้ง แล้วก็ใช้ได้จริงค่ะ รู้สึกมันลงตัวมา เลย พอเหมาะทั้งบทบรรยายและบทสนทนา

ตัวละคร ; [10/10]
เสน่ห์ ของพระเอกนี่โดดเด่นมาเชียว รู้เลยว่า นิสัยหลักๆ เขานั้นเป็นยังไง พร้อมๆ กับนางเอกที่ บ๊อง ๆ แต่น่ารักน่ากระชาก ถือว่าทำได้ดีแล้วค่ะ มันดีจนไม่รู้จะวิจารณ์อะไร (//โดนตบ)

ความน่าสนใจโดยรวม ; [9/10]
ปกติ ไม่เคยอ่านแนวเรื่องพวกนี้เลยโดยเฉพาะเรื่องสั้น แต่พออ่านเรื่องนี้รู้สึกถึงความอบอุ่น และการบรรยายที่เห็นภาพชัดเจน เวลาอ่านไม่มีสะดุด รู้สึกว่าอ่านได้เรื่อยๆ แบบไม่มีเบื่อ . . . สิ่งที่ อยากเห็นเพิ่มเติม ก็คงเป็นความผูกพันธ์ของนางเอกกับพระเอกเขาล่ะมั้ง เวลาคนเราเป็นแฟนกัน น่าจะมีรูปถ่าย ภาพดีๆ ระหว่างกันมากกว่านี้ ที่เค้าอ่านแล้ว ยังไม่ถึงกับร้องไห้ก็คงเพราะ ว่ายังไม่เห็นความสัมพันธ์ ที่แน่นแฟ้น ของตัวเอก ทั้งสอง มันน่าจะมีรูปถ่ายที่พัฒนาความสำพันธ์ของ ทั้งสองไปเรื่อยๆ แต่เพราะเรา ไม่ค่อยได้อ่านเรื่องสั้น บางทีที่ไม่มีรูปอื่นๆ เพราะเป็นเรื่องสั้นต้องสรุปเร็วก็ได้ .. เพราะงั้นจริงๆ ความน่าสนใจโดยรวม ถือว่าเยี่ยมเลย เค้าอ่านแล้วประทับใจมากเลยล่ะ ^^

คะแนนรวม 98/100

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

Warning! ระวัง ผู้ชายคนนี้เเต๋วเเตก!?
Commentator : ตังเม

-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 9/10
จริงๆ ชอบชื่อเรื่องนะ เพราะเห็นแล้วแบบ เฮ้ย เรื่องนี้น่าสนใจ แต่ว่า พออ่านชื่อเรื่องแล้วคิดถึงนิยายเรื่องนึงเลย ‘Warning! อย่าขยับ เดี๋ยวแจ้งจับฐานไม่รับรัก’

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 17/20
เมไม่แน่ใจว่าเมจับพล็อตเรื่องถูกหรือเปล่านะ แต่พล็อตเรื่องก็เกิดมาจากที่ว่า เพื่อนของสิบทิศเนี่ย หาว่าสิบทิศเป็นเกย์ใช่มั้ยคะ แล้วจากนั้นสิบทิศก็เข้าไปในสถานบำบัดแห่งนึง แล้วก็เจอกับนางเอก
เมว่าพล็อตน่าสนใจดีนะคะ แต่ทำไมเมรู้สึกว่ามันยังดูไม่มีโครงเรื่องเท่าไร อาจจะเป็นเพราะเพิ่งมีไม่กี่ตอนด้วยหรือเปล่า เลยทำให้มันดูไม่ค่อยมีโครงเรื่อง


-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 24/30
เมว่าบรรยายดีนะ แต่ไม่รู้ทำไม อ่านแล้วยังรู้สึกแบบว่า เออ คำนี้ไม่น่าใช้ป่ะ อ่านแล้วมันขัด ฮ่าๆ เออแล้วเมก็ไม่รู้จะพูดอะไรแฮะ ตั้งใจจะยกตัวอย่าง แต่ตรงที่อยากจะติมันดันยาว เมขี้เกียจนั่งลอกพิมพ์ตรงนั้นอ่ะTT
เอาเป็นว่าเมอธิบายสั้นๆแล้วนะคะ ฮ่าๆ คือมันจะมีตรงนึงในบทที่นึง ที่สิบทิศเดินขึ้นลิฟท์ไปกับลุง ตอนที่บรรยายตรงนั้นน่ะค่ะ เมว่ามันขัดมาก คือเหมือนกับเอาแต่อธิบายอย่างเดียว ไม่ได้ดูความไหลลื่นของประโยคหรืออะไรเลย คืออ่านตรงนั้นแล้วขัดมาก ขัดจริงๆ
แล้วก็มีเรื่องนึงที่อยากบอก คือคำว่า ‘สถานบัน SIA’ เนี่ย ควรจะใช้คำว่า สถาบัน SIA มากกว่านะคะ เพราะคำว่าสถานบันเนี่ย เมจะเคยได้ยินแต่คำว่า สถานบันเทิง สถานที่ท่องเที่ยว สถานบำบัด คือไม่เคยได้ยินโดดๆ คือถ้าจะใช้เป็นคำ สถานบัน SIA เนี่ย เมว่าใช้คำว่า สถาบัน SIA น่าจะดีกว่านะคะ

-บทสนทนา (20คะแนน) 18/20
“มาๆ ตามลุงมาเลย หนูชื่อสิบทิศใช่มั้ยลูก?” ใช้คำว่าหนูกับผู้ชาย? เมว่ากับผู้ชาย ไม่น่าจะใช้คำว่าหนูนะคะ ลองเปลี่ยนไปใช้คำอื่นแทนดีกว่ามั้ยเอ่ย
ส่วนบทสนทนาตรงอื่นๆ ก็ทำได้ดีค่ะ ไม่มีติดขัดอะไร

-ตัวละคร(10คะแนน) 6/10
อย่างที่เมบอกไปตรงชื่อเรื่องนั้น ที่บอกว่า ชื่อเรื่องทำให้เมนึกถึงอีกเรื่องนึง และตัวละครพระเอกก็ดันทำให้เมคิดถึงตัวละครตัวนึงอีกเหมือนกัน คือไอ้ตรงที่บรรยายไว้ว่า
ผมไม่ชอบเวลาที่ผู้หญิงมองมาด้วยสายตาอยากจะกลืนกิน
ผมไม่ชอบเวลาที่ผู้หญิงเเตะเนื้อต้องตัว
ผมไม่ชอบผู้หญิงทุกคน
ผมไม่ชอบผู้หญิง...
ยกเว้นเเม่กับพี่สาว
ตรงนี้ทำให้เมนึกถึงฟรานซิสค่ะ รู้จักมั้ย ตัวละครในเรื่อง โครงการแลกเปลี่ยนรักร้ายกับนายจอมโหด น่ะค่ะ แต่คือจะใช้คำว่าคิดถึงเลยขนาดนั้นก็ไม่ได้ ใช้คำว่าแอบดีกว่า เพราะมันไม่ได้เหมือนขนาดนั้น คือคำพูดตรงนี้ คือพูดแล้วก็แบบเฮ้ย แอบเหมือนฟรานซิสนะ แต่พออ่านเนื้อเรื่องไปแล้วก็พบว่ามันคนล่ะแนวกันเลยค่ะ เพียงแต่เกลียดผู้หญิงเหมือนกันเท่านั่นเอง
ส่วนตัวนางเอกนั้น เห็นรอบแรก ขอบอกเลยค่ะว่ารำคาญมาก จุบุ ชิบิอะไรนักหนา=*= แต่อ่านไปอีกเรื่อยๆก็พอรับได้ แต่ถ้าถามว่าประทับใจในตัวละครที่มีคาแรกเตอร์แบบนี้มั้ย เมรู้สึกกึ่งๆนะ รู้สึกว่าแปลกใหม่ แต่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไร แต่รวมๆก็ทำได้ดีค่ะ

-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 6/10
ถ้าถามว่าอยากอ่านต่อมั้ย เมเฉยๆแฮะ อารมณ์ประมาณว่าอ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ คือเมรู้สึกว่ามันยังดูไม่มีตัวดึงดูดเท่าไร คาแรกเตอร์หลักอย่างพระเอกและนางเอกก็ยังไม่เป็นที่น่าประทับใจเท่าที่ควร ส่วนเรื่องอื่นๆก็ดีแล้วค่ะ เรื่องฟอนต์ ขนาดตัวหนังสือ การจัดบทความ ดีแล้วค่ะ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วก็ขอโทษด้วยหากวิจารณ์ตรงไหนผิดพลาดไป

คะแนนรวม 80/100
__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

Paparazzi Mission ภาระกิจท้า...ปาปารัซซี่จำเป็น
Commentator : ปลา

ชื่อเรื่อง ; [10/10]

สำหรับ ชื่อเป็นอะไรที่ลงตัวมาก ทั้งภาษาอังกฤษ และภาษาไทย แถมจำง่าย และบ่งบอกถึงความเป็นเนื้อเรื่องดีมากค่ะ สำหรับ ชื่อถือว่าเริด เอาไปเต็มๆ ^ ^

พล็อตเรื่อง ; [17/20]

สำหรับ พล็อตเรื่อง ถือว่าโอเคเลย ถึงจะเคย เห็นพล็อตแบบนี้มาแล้ว แต่ก็ไม่ได้กลาดเกลื่อนจนเยอะเกินไป แล้วที่สำคัญก็มีจุดเด่นอยู่ในตัวอยู่แล้ว พล็อตที่มีมา ชอบที่สุดคงต้องสามหนุ่มสามสไตล์ สามหนุ่มที่ บุคลิกต่างกันแบบนี้ มันทำให้เรา รู้สึกถึงสีสัน ของเรื่องที่ทำให้พล็อต มันโดดเด่นและมีสีสันมากขึ้น สรุปแล้วพล็อตก็ดูเข้าตาดีค่ะ

การบรรยาย ; [25/30]

สำหรับ การบรรยาย ตัวเนื้อหาการบรรยาย สภาพแวดล้อม อาทิเช่น ทางรอรับขาออกท่าจะดูเนื่องแน่นเป็นพิเศษ ถือว่าเริดและลงตัว เป็นการบรรยายที่ดีมาก คือเข้าใจว่าตอนนี้ทำอะไร อยู่ที่ไหน โดย ไม่รวบรัดจนเกินไป แต่ว่า ยังมีที่ติ หน่อยนะค่ะ ในเรื่องการบรรยาย ความรู้สึก เช่น ประชดกันเห็น น่าจะเป็น คนอายุมากกว่าเอ่ย อย่างตัดพ้อ ใบหน้า สวยที่ดูยังไง๊ยังไง ก็ยังเด็ก เชิดขึ้นอย่างบอกให้รู้ว่าตัวเองน้อยใจมากเพียงไหน

Shocking DRUG เสพติดรักขยี้ใจให้แหลกลาน!
Commentator : ตังเม

-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 9/10
อ่านชื่อเรื่องแล้วรู้สึกได้เลยว่าเนื้อเรื่องมันจะต้องแรงๆ ชื่อภาษาอังกฤษกับชื่อไทยไปด้วยกันดี แต่โดยส่วนตัวเมไม่ค่อยชอบตรงคำว่าแหลกลานแฮะ พออ่านตรงนี้แล้วรู้สึกว่ามันขัดๆ

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 20/20
พล็อตเรื่องที่จับได้ตอนนี้คือ เนื่องมาจากว่า รถ LB001 และจากนั้นทรอยก็ฉุดเจนไปเป็นตุ๊กตาหน้ารถ ใช่มั้ยหนอ ฮ่าๆ แล้วก็คือเจนเสร็จทรอยแล้ว=..= ฮ่าๆ แต่ทรอยก็อารมณ์ประมาณว่า ไม่ได้รักเจน แต่ก็คือเจนห้ามไปยุ่งกับใคร ประมาณนี้ป่ะ
ถ้าถามว่าพล็อตเรื่องน่าสนใจมั้ย น่าสนใจมากค่ะ โดยส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านแนวๆ แบบนี้อยู่แล้ว

-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 20/30
เมว่าพี่จินเป็นคนบรรยายเก่งนะ คือดูมีความคิดนั่นนี่เยอะดีเวลาบรรยาย แต่ปัญหามันอยู่ตรงที่ว่าพี่ยังใช้คำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เรื่องของจังหวะการบรรยาย การใช้คำ อะไรแบบนี้เมว่ายังไม่ดีเท่าไร
แล้วก็มีคำผิดนะคะ คำว่า ดึกดื้น ต้องเขียนว่า ดึกดื่น ค่ะ , ทะลึ่งตา ต้องเป็น ถลึงตา , เซงเครง ต้องเป็น เส็งเคร็ง , รถเมย์ ต้องเป็น รถเมล์ ,พิษวาส ต้องเป็น พิศวาส , เมน ต้องเป็น เมนส์ , ชัดม่ะ เก็ทม่ะ ต้องเป็น ชัดมะ เก็ทมะ , กรี้ดกร้าด ต้องเป็น กรี๊ดกร๊าด , สาก ต้องเป็น ซาก , พร่อย ต้องเป็น พล่อย
เมคิดว่าตอนแรกน่าจะเปลี่ยนเป็นบทนำมากกว่านะคะ เพราะเนื้อคือดูไม่มีอะไรเลย สมควรจะเป็นตัวเกริ่นเรื่องมากกว่าบทที่หนึ่ง ตามความรู้สึกเมนะ แล้วเอาบทที่สองเป็นบทที่หนึ่งแทน


-บทสนทนา (20คะแนน) 15/20
ในบทที่สองนั่น จะมีตรงนึงที่ทรอยกับเจนเถียงกันเรื่องรหัส เจนบอกว่า “ก็มันไม่มีคือไม่มีไงว่ะคะ เข้าใจยากตรงไหนเนี่ย” แล้วทรอยก็บอกว่า “ไม่-เชื่อ” เมว่าทรอยน่าจะบอกว่า “ไม่-เข้า-ใจ” มากกว่าไม่เชื่อนะคะ เพราะจะดูเชื่อมกับประโยคข้างต้นมากกว่า
แล้วคำว่า ‘คะ’ ที่เมขีดเส้นใต้ไว้ ควรจะใช้คำว่า ‘ค่ะ’ มากกว่านะคะ เพราะคำว่า ‘คะ’ ใช้คำกับประโยคคำถามค่ะ เช่น กินข้าวหรือยังคะ ทำอะไรอยู่คะ สบายดีไหมคะ ส่วนคำว่า ‘ค่ะ’ ใช้กับประโยคคำตอบค่ะ เช่น กินข้าวแล้วค่ะ ดูหนังอยู่ค่ะ สบายดีค่ะ อย่างนี้เป็นต้นค่ะ
คำว่า ‘นะ’ กับ ‘น่ะ’ ก็ยังใช้ผิดอยู่นะคะ คำว่า ‘นะ’ จะใช้กับ ‘คะ’ = นะคะ ส่วนคำว่า ‘น่ะ’ จะใช้กับ ค่ะ = น่ะค่ะ
แล้วก็จริงๆ ไม่อยากติเรื่องคำหยาบ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ฮ่าๆ คือเมว่าถ้ามากไปมันจะไม่หลงเหลือความเท่ห์อยู่ในตัวละครเลยนะคะ อยากคำว่า ‘สาด’ ‘เชี่ย(ชื่อ)’ หรือคำว่า เชี่ย มีอยู่ในประโยคเดียวกันตั้งสองสามคำ หรือมีคำหยาบแนวๆนี้อยู่ในประโยคเดี๋ยวกันตั้งสองสามคำ เมว่ามันเยอะไป อย่างที่บอก ว่าไม่ได้แอนตี้คำหยาบ เพราะเมว่ามันเป็นเรื่องปกติของวัยรุ่นอยู่แล้วที่จะต้องมีคำหยาบอะไรแบบนี้ คือจริงๆ ไม่ใช่แค่วัยรุ่นด้วยซ้ำไป แทบจะทุกวัยที่เวลาคุยกับเพื่อนแล้วมันจะมีคำหยาบโผล่มา แต่ถ้าเยอะไปนะคะ มันจะดูถ่อย และไม่เท่ห์
ยกตัวอย่างนะคะ ‘ขนาดชื่อยังไม่รู้ ไปฉุดเขามาอีก กูล่ะเชื่อมึงเลยสาดด’ คิดภาพว่าคนพูดหน้าตาดีไม่ออกเลย แล้วก็จินตนาการไปกับตัวอิมเมจไม่ออกด้วย เพราะอย่างที่บอกว่ามันเยอะไป ตัดคำว่า ‘สาดด’ ออกดีมั้ยคะ?
ส่วนเรื่องคำหยาบอื่นๆก็โอเคแล้วล่ะค่ะ ไม่ต้องแก้ไขแล้ว ส่วนของบทสนทนานั่นก็ทำได้ดีค่ะ อ่านแล้วเพลินดี ไม่มีตรงไหนติดขัด
แล้วจะสังเกตได้ว่าในบทที่สามนั่น ‘ขนาดชื่อยังไม่รู้ ไปฉุดเขามาอีก กูล่ะเชื่อมึงเลยสาดด’ จะเป็นตัว ดอ.เด็ก แต่พอในบทที่สี่ กับเป็น สาสส แก้ไขด้วยนะคะ


-ตัวละคร(10คะแนน) 9/10
ตรงคาแรคเตอร์ตัวละครนั้น เอาเท่าที่อ่านจาก main characters ก่อนแล้วกันนะคะ เรื่องความดิบนี่ มีกันทุกคนจริงๆ ฮ่าๆ ซึ่งถือเป็นใจความหลักของตัวละครในเรื่องนี้
แต่ตรงคำหยาบ คือบอกก่อนว่าไม่ได้แอนตี้คำหยาบนะ แต่ที่จะบอกก็คือ บางทีตรงไหนไม่จำเป็นต้องใส่ก็ไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ หรือ ถ้าจะใส่คำหยาบก็น่าจะให้มันต่อเนื่องกันนะ เมอธิบายไม่ถูกแฮะ คืออย่างเช่นตรงนี้อ่ะค่ะ
‘เพราะถ้าฉันอยากจะมีใคร มันก็ไม่ใช่เรื่องของมึง!’
เห็นมั้ยว่ามันตีกัน ถ้าจะใส่คำหยาบเมว่าน่าจะเป็นจากคำว่า’ฉัน’ เป็น ‘กู’ ไปเลยจะดีกว่า
เมชอบทรอยมากกกกก ชอบผู้ชายแบบนี้ อ่านไปก็หยิบหมอนขึ้นมากัดอยู่คนเดียว น่ารัก?>< ส่วนคาแรกเตอร์เจน เมก็ชอบนะ ชอบผู้หญิงแบบนี้ แต่ถ้าดิบกว่านี้จะดีมาก ไม่ต้องให้มันมีความเป็นผู้หญิงมาก ไม่ต้องใส่ใจหรือห่วงใยคนรอบข้างมากอะไรแบบนี้อ่ะ ไม่ห่วงโป๊ไม่กลัวไม่สวย เมว่าแบบนี้จะเท่ห์กว่า ตามความคิดเมนะ


-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 10/10
ขอบอกว่านิยายเรื่องนี้สนุก! เมชอบมาก>< แต่ว่าคำผิดเยอะมาก ฮ่าๆ ถ้าคำผิดน้อยกว่านี้จะดีมากค่า แล้วก็เรื่องจัดหน้า ตกแต่งบทความ อะไรต่างๆดีหมดแล้วค่ะ แล้วก็อยากจะบอกว่า เพลงทำเราเสียสมาธิ เพราะเราร้องตามตลอดเลยT^T ฮ่าๆ
นิยายเรื่องนี้โดยรวมแล้วสนุกค่ะ สนุกมาก อ่านแล้วติดจริงๆนะ คือเพลินเลย แปปเดี๋ยวเราวิจารณ์เสร็จแล้วเห็นมั้ย>< ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆนะคะ ถ้าเมวิจารณ์ตรงไหนผิดพลาดไปก็ขอโทษด้วย เรื่องคำหยาบที่ขอไว้ว่าไม่อยากให้ติ เมขอโทษจริงๆนะคะ เพราะมันอดไม่ได้TT แต่เรื่องคำหยาบก็มีแค่คำประมาณที่บอกแหละค่ะ คำว่า สาด อะไรแบบนี้ คำนี้เมว่ามันไม่เท่ห์เลย เมอ่านแล้วอารมณ์ประมาณว่า วินนิ่งกันเปล่าสาดด แบบนี้เลย= =; ฮ่าๆๆ


คะแนนรวม 83/100

ใจจริงอยากให้เรื่องนี้คะแนนเกินเก้าหกด้วยซ้ำ แต่มาโดนหักตรงคำผิดไปซะเยอะเลย งือ อย่าลืมแก้นะคะ เพราะคำผิดเยอะมาก ฮ่าๆ

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D
http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

รักข้ามพิภพ
Commentator : เรย์

ชื่อเรื่อง7/10
สำหรับ ชื่อ'รักข้ามพิภพ'เป็นชื่อเรื่องที่ถือว่าจำง่าย โอเค ครอบคลุมดี แต่ยังไม่มีสเน่ห์ ทริค หรือลูกเล่นที่เชิญชวนหรือดึงดูดนักอ่านให้เข้าไปอ่าน ชื่อเรื่องนี่ถือว่าเป็นส่วนที่สำคัญมากของนิยายนะคะ นักอ่านส่วนมากก็เลือกเรื่องที่จะอ่านโดยพิจารณาก็จากชื่อเรื่องนี่แหละ ลองคิดวิธีเพิ่ม'เสน่ห์'ให้กับชื่อเรื่องดู อาจจะเพิ่มส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษ หรือไม่ คำคล้องจองง่ายๆเข้าไปตรงกลางๆชื่อดู นอกจากจะดึงดูดนักอ่านได้ดีแล้ว ยังทำให้นักอ่านจำชื่อได้ขึ้นใจอีกด้วยค่ะ

พล็อตเรื่อง [17/20]
:หาก อ่านตอนแรกๆยังถือว่าค่อนข้างเรียบอยู่มากนะคะ ทางด้านเนื้อหาก็ค่อนข้างจะหาตัวเรื่องได้อยู่น้อย คือว่าง่ายๆ จะดูเหมือนเป็นพล็อตที่ยังไม่ค่อยมีปมอะไรแต่ถูกดึงให้ยาว การใช้เหตุการณ์(หรืออีเว้นท์)ก็ยังไม่ค่อยดึงดูดใจ ยกตัวอย่างเช่นว่า ได้รับจดหมายให้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเอ็ม ก็น่าจะมีตรงส่วนที่ค้นหาข้อมูลแล้วนึกถึงความผิดปกติขึ้นได้ ไม่ใช่ใช้บทสนทนามาพูดปาวๆว่าอย่างนู้นอย่างนี้ มันจะดูไม่ค่อยธรรมชาติแล้วยังดึงความสนใจนักอ่านได้ไม่อยู่ให้ถึงตอนท้าย คือตอนที่เรื่องเริ่มเปิดเผยและเริ่มเข้าสู่ช่วง'เข้มข้น' ไม่ต้องมุ่งไปที่ว่า ตอนหนึ่งๆจะต้องมีปมหลักปมเดียวเท่านั้น พยายามเกลี่ยความเป็นแฟนตาซีกับโรแมนติคให้เข้ากันให้ได้

การบรรยาย[22/30]
ประเด็น แรก คือความเป็นธรรมชาติ คือระหว่างอ่าน จะมีบางจุดที่ติดๆขัดๆไปบ้าง หนักๆหน่อยบางตอนรู้สึกเหมือนอยู่ๆก็โดนตัดฉึบ! ทำให้ยังงงๆมึนๆ เรื่องตรงนี้สามารถแก้ได้โดยการใช้เปลี่ยนคำสันธานให้ไม่ซ้ำกันจนเกินไป เพิ่มสันธานในจุดที่เหมาะ และตัดไปบ้างในบางส่วน ตอนบทบู๊หรือสู้กันอย่าใช้คำสันธานมาก แต่ตอนบรรยายกริยาหรือบรรยายเนื้อเรื่องแบบผ่านๆให้เพิ่มไปบ้างตามความเหมาะ สม บางที่ใช้สัญลักษณ์กับเครื่องหมายใส่ไปแทนก็ยังได้ แล้วก็เรื่องของการเว้นวรรคกับการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งส่วนมากเรย์คิดว่ามัน ยังไม่จำเป็น การทำให้อ่านง่ายเป็นเรื่องดี แต่บางที่ๆเว้นวรรคมากไปก็ทำให้ความหมายมันเปลี่ยนไปได้เลย การเว้นย่อหน้าก็ด้วย ลดลงบ้างก็ดีค่ะ เรื่องของคำผิดมีอยู่เพียงเล็กน้อย แต่อีกประเด็นที่อยากจะเน้นคือการใช้คำซ้ำกันจนเกินไป อยากให้ใช้คำที่หลากหลายบ้าง ตัวอย่างเช่นคำว่า'คม' คมเข้ม คมหวาน คมอะไรก็ตาม มันบ่อยมากจริงๆ ขอให้ไปลองทบทวนด้านนี้ดูบ้าง
ช่วง ตอนหลังๆการเว้นวรรคตอน ภาพรวมและความลื่นไหลของเรื่องเริ่มดีขึ้น แต่การใช้คำซ้ำยังเยอะอยู่ค่ะ แล้วก็ คำว่า'หละ'สะกดว่า'ล่ะ'นะคะ^^

บทสนทนา[18/20]
เหมือนกับบทบรรยายตรงที่หวัง ช่วงหลังๆจะดีขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่ควรปรับปรุงคือ การใช้เครื่องหมายวรรคตอน โดยเฉพาะส่วนที่เป็นความคิดกับคำพูด ต้องใช้เครื่องหมายให้ต่างกันด้วย ไม่อย่างนั้น คนอ่านจะเข้าใจผิดได้ ในเครื่องหมาย"แบบนี้"เป็นคำพูด ส่วน'แบบนี้'เป็นความคิด แล้วพวกอัศเจรีย์ ครั้งหนึ่งใส่แค่ครั้งเดียวพอค่ะ ถ้าตกใจมากให้เพิ่มเป็นสามตัว เราไม่นิยมใช้แบบสองตัวค่ะ ส่วนเครื่องหมายคำถามกับพวกจุดใส่เข้าไปเยอะหน่อยเลยถึงจะดี แต่ก็ระวังอย่าให้เยอะเกินไปเพื่อแสดงถึงน้ำเสียงของคนพูด ที่เหลือถือว่าลื่นไหลดี ส่งให้ตัวละครมีมิติยิ่งขึ้น

ตัวละคร[8/10]
:บุคลิกของแต่ละคนถือว่าชัดเจน มีมิติดีเลย แต่จะติเพียง 'เสน่ห์'ที่บางตัวควรจะมีกลับขาดไป ในที่นี้คือโลคิกับเฟเนกซ์ค่ะ ตัวโลคิขาดไปไม่มากแต่กลับเฟเนกซ์ สำหรับการเป็น'คู่แข่งความรัก'มันยังขาดเสน่ห์ไปมากซ้ำยังทำให้รู้สึกว่า มันทะ ๆ เพราะจากตัวที่เป็นเพียงเพื่อนที่มีบทค่อนข้างน้อยจู่ๆกลับหักมุมมาเป็นทำ เป็นแย่งๆลินจากแชคซ์ซะเฉย อย่างน้อยก็ให้มีบทบาทมากขึ้นในตอนแรกๆก็ยังดี

ความน่าสนใจโดยรวม[7/10]
: ยังถือว่าไม่ผ่านในเรื่องของความน่าดึงดูดใจให้นักอ่านเข้ามาติดกับ รวมถึงการสร้างความ'ค้าง'ให้นักอ่านติดตามก็ยังไม่ค่อยปรากฏนัก แต่กับความพยายามและการลดหลั่นความเข้มข้นของเนื้อเรื่องในแต่ละช่วงต้องขอ ชม การจัดตัวหนังสือก็อ่านง่ายสบายตาอีกอย่างทีจะขอแนะนำแบบนอกเรื่องหน่อยคือ ตบแต่งบ้างก็ดีนะคะ ให้หน้าหลักนิยายดูมีสีสันบ้าง จะยิ่งดึงดูดนักอ่านให้ดียิ่งขึ้นค่ะ

คะแนนรวม[79/100]

*เรย์อาจจะไม่ใช่นักวิจารณ์มืออาชีพ แต่เรย์ก็พยายามให้คำแนะนำและวิจารณ์อย่างสุดฝีมือแล้วค่ะ*

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132

ปาฏิหาริย์รักจากต่างดาว
Commentator : ตังเม

-ชื่อเรื่อง (10คะแนน) 10/10
พออ่านชื่อเรื่องแล้ว มีความรู้สึกว่าในตัวเนื้อเรื่องนั้นจะต้องเป็นเรื่องแนวโรแมนติก และอย่างที่คุณกบได้บอกไว้ ว่าเป็นเรื่องแนวรักหวานแหววกึ่งแฟนตาซี เพราะงั้นเมจึงคิดว่าตั้งชื่อเรื่องออกมาได้ดีค่ะ

-พล็อตเรื่อง (20คะแนน) 19/20
ขอบอกก่อนว่า ไม่เคยคิดจะอ่านพล็อตเรื่องแนวนี้เลย เพราะโดยส่วนตัวไม่ชอบอะไรที่มันเป็นแนวแฟนตาซีอยู่แล้ว ถึงจะกึ่งๆ ก็เถอะ เมจะชอบดูเป็นหนังมากกว่านี้ แต่ยอมรับเลยค่ะว่าพล็อตเรื่องนี้สนุก รวมถึงการบรรยายอะไรต่างๆ ด้วยแล้ว ทำได้ดีค่ะ
-การบรรยาย(รวมคำผิด) (30คะแนน) 27/30
‘คนบนโลกมีเป็นพันล้านคนแท้ๆ แต่ทำไมโชคชะตาถึงได้เจาะจงให้เป็นเขาด้วยนะ ที่ต้องเจอกับเธอคนนี้’ นั่นคือคำถามเมื่อหลายเดือนก่อน ที่เขามักจะตั้งคำถามนี้ถามกับตัวเองเสมอ เวลาที่มองหน้าหญิงสาวคนนี้ เพียงแต่ในตอนนี้เขากลับขอบคุณโชคชะตานั้น ที่ได้นำพาให้เธอมาเจอกับเขา
เมรู้สึกว่าจะเล่นประโยคนี้เยอะไปหน่อย เพราะตัวคำโปรยเรื่อง ก็เจอประโยคนี้ หน้าบทความก็เจอประโยคนี้ พอมาในตอนที่หนึ่งก็เจอประโยคนี้อีก จากตอนแรกที่เม เออ ชอบประโยคนี้นะ ดูแบบอบอุ่นดี แต่พอเจอบ่อยๆ เข้า ก็เลยรู้สึกเบื่อ เอ่อ เจอเยอะไปล่ะ ฮ่าๆ
ในส่วนตัวบรรยายนั้น เมว่าบรรยายได้ดีค่ะ ใช้คำสวย อ่านแล้วลื่นไหลไปตามบทสนทนา ยอมรับเลยว่าอ่านแล้วแทบไม่มีสะดุด บรรยายเก่งค่ะ
‘เวลาผ่าไปสักพักปอนด์ค่อยๆ’ คำผิดในบทที่หนึ่งนะคะ
แล้วเมรู้สึกว่าคำว่า ‘ตูมมม...’ ไม่น่าจะมีจุดนะคะ ควรจะใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์เข้าไปมากกว่า
-บทสนทนา (20คะแนน) 19/20
ถ้าตัวนางเอกนั้นมาจากคนล่ะดาว เมว่าควรจะใส่ภาษาแปลกๆ คำพูดแปลกๆ เข้าไปด้วยก็น่าจะดีนะคะ เพราะจะได้เข้าถึงเนื้อเรื่องมากยิ่งขึ้น อย่างคนสมัยก่อนยังมีคำพูดที่เป็นศัพท์โบราณเลย เมว่าตัวนางเอกเองนั้นก็น่าจะมีคำพูดแปลกๆ เพื่อให้ยิ่งชี้เด่นชัดเข้าไปอีกว่านี่คือมนุษย์ต่างดาว หรือเวลาที่พระเอกพูดอะไรออกมา เมคิดว่าน่าจะมีคำบางคำที่นางเอกฟังไม่เข้าใจด้วยนะคะ
พออ่านมาถึงบทสองก็ค่อยชี้ความเป็นมนุษย์ต่างดาวขึ้นไปอีกหน่อย อย่างที่ตัวนางเอกบอกว่า ทำไมยานพาหนะของคุณถึงไม่บินขึ้นสักทีอะไรแบบนี้ แล้วก็ยังมีอีกหลายๆ อย่างที่นางเอกถาม เมว่าดีแล้วค่ะ:D


-ตัวละคร(10คะแนน) 9/10
ในตัวชื่อนางเอกนั้น เมรู้สึกว่ามันแปลกมาก มากๆ แต่ทำไมพอพระเอกได้ยินชื่อนางเอกแล้วไม่เห็นจะมีท่าทีแบบ ฮะ? ชื่ออะไรนะ อะไรแบบนี้บ้างเลย ฮ่าๆ และเมว่า ชื่อพระเอกเอง ตัวนางเอกก็ควรจะต้องรู้สึกแปลกเหมือนกัน
ส่วนคาแรกเตอร์ต่างๆ นั้น แต่งออกมาได้ดีค่ะ ยิ้มตามตัวละครอยู่บ่อยครั้ง น่ารักดีค่ะ


-ความน่าสนใจ ,โดยรวม(10คะแนน) 5/10
ขอบอกว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่น่าติดตามมากเลยทีเดียวค่ะ ทั้งตัวเนื้อเรื่อง ตัวละคร หรืออะไรต่างๆ ทำออกมาได้ดี ทำให้รู้สึกว่าอยากอ่านต่อ แต่สิ่งที่ขอติคือ ขนาดตัวอักษร สีตัวอักษรค่ะ ปวดตามาก ตรงนี้นี่แหละที่จะทำให้ไม่อยากอ่านต่อ เพราะอ่านไปแล้วทรมานอย่างแรง ฮ่าๆ
แล้วก็เรื่องตกแต่งบทความ เมว่าน่าจะหาธีมมาใส่หน่อยนะคะ หรือตกแต่งบทความให้ดูสวยกว่านี้ จะยิ่งดึงดูดคนอ่านได้มากขึ้นค่ะ ยังไงก็ตามเมขอเป็นกำลังให้นะคะ:D

ถ้ามีตรงไหนไม่พอใจ หรือวิจารณ์ผิดพลาดไปก็ขออภัยด้วยค่ะ


คะแนนรวม 84/100

__________
รบกวนเซ็นรับในตอนด้วยนะคะ:D

http://writer.dek-d.com/seizeheart/story/view.php?id=835132